တီလေး

 

ထူးပိုင် အာခီတတိယနှစ်မှာ အဖေ၊ အမေ နှင့် ဦးငယ်(အမေ့မောင်) ကားအက်စီးဒင့်ဖြင့် ဆုံးသည်။ ထူးပိုင်မိသားစုက ဆွေမျိုးများများမရှိ အဖွား နှင့် တီလေး(ဦးငယ်ဇနီး) ပဲရှိသည်။ ထူးပိုင် မိဘ၂ယောက်စလုံးက ဗိသုကာတွေ။ မေမြို့လုပ်ငန်းခွင်က အပြန် ကားအက်စီးဒန့် ဖြစ်ခြင်းဖြစ်သည်။ ထူးပိုင်၊ တီလေးနှင့် ချက်ချင်း မန္တလေးဆေးရုံကို လိုက်သွားသည်။ မိဘနှစ်ပါးနှင့် ဦးငယ်တို့ မြေချဖို့ စီစဉ်ရသည်။ ကံကောင်းတာက ကျနော့်မှာ သူငယ်တန်း ကတည်းက ခင်လာတဲ့ ဆိုးတူကောင်းဖက် သူငယ်ချင်း၄ယောက် (စိုင်းစံ၊ ဇော်ဇော်၊ သီရိဝေ နှင့် နန်းသူဇာ) တို့က နာရေးကို ဝိုင်းကူကြသည်။ မိဘ၂ပါးနှင့် ဦးငယ်မြေချ ပြီးလို့မှမကြာ အဖွားက တီလေးကို အဖေ့လုပ်ငန်းမှ သင့်တော်သူနှင့်  နောက်အိမ်ထောင် ထူခိုင်းသည်။ အဖေ့လုပ်ငန်းကို စီမံခန့်ခွဲစေ၍ ထူးပိုင်ကို စောင့်ရှောက်စေသည်။ ထူးပိုင်ကို ဗိသုကာဖြစ်အောင် ကြိုးစား၍ မိဘလုပ်ငန်းကို တာဝန်ယူရမည် ဟုဂတိတောင်းသည်။ တီလေးက နောက်အိမ်ထောင်ထူဖို့ လက်မခံပဲ ထူးပိုင်ကို စောင့်ရှောက်ပါမည်ဟု ဂတိပေးသည်။ ထူးပိုင်လည်း အဖွားကို ဂတိပေးရသည်။ ရက်လည်ဆွမ်းသွပ် ပြီးစီသောအခါ တီလေးအား အိမ်ခြံ နှင့် အတွင်းပစ္စည်း အားလုံးလွှဲပေးပြီး၊ ထူးပိုင်အား မိဘလုပ်ငန်း အားလုံကို လွှဲပေး၍ တီလေးက စီမံကွပ်ကဲရန် ရှေ့နေရှေ့ရပ်ဖြင့် လွှဲပေးကာ အဖွား တရားဘောင်သို့ ဝင်သွားသည်။ (ထိုအချိန်မှစ၍ ထူးပိုင် နှင့် တီလေး ဇတ်လမ်း စလေသည်🤫)

ကျနော့်ဘဝ ရုတ်တရက်ကြီး ပြောင်းလဲသွားတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပင် မယုံပေ။ ယခင်က ပျော်ရွှင်စရာ အိမ်လေးက ခုတော့ တိတ်ဆိတ် ခြောက်တွေ့ နေသည်ဟု ခံစားရသည်။ ကျနော်ကို အလိုလိုက်သော အဖွားနှင့် အမေ မရှိတော့သလို စည်းနဲ့ကမ်းနဲ့ အလိုလိုက်သော အဖေလဲ မရှိတော့ပေ။ ကျနော့်ထက် ၁ဝနှစ်ကြီးပြီး အဖေဆူတိုင်း ခေါင်းခံကာ ကာကွယ်ပေးတဲ့ ဦးငယ်လဲမရှိတော့။ ကျနော် အထီးကျန် သိမ်ငယ်သလို ခံစားရသည်။ တီလေးလဲ တစ်ခါတစ်ခါ ကွယ်ရာမှာ ဝမ်းနည်းကာ ငိုနေတတ်သည်။ ထူးပိုင်ကိုလဲ အစစအရာရာ အထူးဂရုစိုက်သည်။ ထူးပိုင် တီလေးကို သနားမိသည်။ တီလေးက ထူးပိုင်နဲ့ အသက် ၅နှစ်လောက်သာ ကွာသည်။ ထူးပိုင် ၁ဝတန်း အောင်တဲ့နှစ်မှာ ဦးငယ်နဲ့ လက်ထပ်တာ ဖြစ်သည်။ တီလေးက အချောအလှကြီး မဟုတ်ပေမဲ့ မြင့်သောအရပ် ပြည့်သောခန္ဓာနှင့် စွဲဆောင်မှုရှိသည်။ ဦးငယ် နှင့် ကျနော်က တော်တော်များများ ဆင်တူသည်။ အကြိုက်တူသည်။ စတိုင်လ်တူသည်။ တီလေးက ထူးပိုင်ရဲ့ ၁ဝတန်းဂိုက် ဆရာမ၊ အဲ့ဒီကတည်းက ကျနော်က ကြိတ်ကြွေခဲ့ရတာ။ ဦးငယ်ကလဲ တီလေးကို အဲ့ဒီကတည်းက ကြွေခဲ့တာ။ ကျနော့်ကို အကြောင်း ပြုကာ တီလေးကို ကြိုပို့လုပ်ပြီး ပိုးပမ်းခဲ့တာ ဖြစ်သည်။ အမှန်က တီလေးက ကျနော့်ရဲ့ ပထမဆုံး စိတ်ဝင်စားမိသူ၊ ချစ်ကြောက်ရိုသေရသူ၊ ဦးငယ်ကြောင့် တိတ်တိတ်လေး စွန့်လွှတ်ခဲ့ရသူ။

ဒီလိုနှင့် တီလေး နှင့် ထူးပိုင် တို့ တစ်မိုးအောက် တယောက်နဲ့တယောက် နှစ်သိမ့်အားပေးရင်း ခက်ခဲသော ကာလတစ်ခုကို အတူတူ ရုန်းကန်ရင်း ဖြတ်သန်ခဲ့ရသည်။ တီလေး ကုမ္မဏီကိစ္စတွေနဲ့ လုံးပမ်းနေတဲ့ချိန် ထူးပိုင် ကျောင်းတဖက်နှင့် အိမ်မှာသိပ်မနေဖြစ်ခဲ့။ ပရောဂျက်တွေ၊ ပုံတွေ၊ ဂျူရီတွေနှင့် နပန်းလုံး နေခဲ့ရသည်။ ဒီနေ့တော့ စာမေးပွဲ ပြီးပြီဖြစ်၍ စိုင်းစံ၊ နန်းသူဇာ တို့ ငယ်သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်နှင့် သံလမ်း မှတ်တိုင်နားက Station10 တွင် မြန်မာဘီယာ သွားသောက်ကြသည်။

"Cheers!"

"ထူး.. ဒီဝိုင်း ငါရှင်းမှာ၊ ငါ နဲ့ သူဇာ ချစ်သူဖြစ်တဲ့ အထိမ်းအမှတ်ကွာ"

"Wow! ကွန်ဂရက်ကျူလေးရှင်း သူငယ်ချင်း"

"ထူး နင့်မှာ ချစ်ရမဲ့ ချစ်သူ မရှိသေးဘူး မဟုတ်လား? သူဇာ ရှာပေးရမလား?"

"သူဇာကလဲကွာ နင် ထူးအကြောင်း သိရဲ့သားနဲ့၊ ဒီကောင်က သူများအားကိုးတဲ့ကောင် မဟုတ်ဘူး။"

"ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား... ထူး? ငါသိနေတယ်နော် မင်းအကြောင်း ဟဲဟဲ"

ကျနော် စိုင်းစံကို လက်သီး ထောင်ပြလိုက်တယ်။ ဒီကောင် မူးရင် အာချောင်ပြီ။

"ကျေးဇူး နန်း။ ငါ့ဟာငါ အေးဆေးနေပါရစေဟာ။"

"ငါ အပူရှာချင်မှတော့ စိုင်းစံ အခုလောက်ဆို အသဲကွဲနေပြီ ဟားဟား"

"ကောင်စုတ်"

ကျနော် စိုင်းစံတို့အတွဲကို အားကျပြီး ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။ တီလေးကို ချစ်တဲ့အကြောင်း အမြန်ဆုံး ဖွင့်ပြောဖို့ကို။

ကျနော့်ရင်ထဲမှာ ပန်းတွေပွင့်နေတာ တီလေး သိရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲ။

မနေ့ညက မူးမူးနဲ့ အိပ်လိုက်တာ ထူးပိုင် မနက်အိပ်ရာထ နောက်ကျတယ်။ လန်းသွားအောင် ရေချိုးပြီးမှ အောက်ဆင်းလာခဲ့တယ်။

"ထူး စားမေးပွဲ ဖြေနိုင်ရဲ့လား?"

တီလေးက မနက်စာ စားရင်းက ထူးကိုမြင်ပြီး မေးတယ်။

"ဟုတ်တီလေး ဖြေနိုင်ပါတယ်"

ကျနော် တီလေးကို ဖြေရင်း ညကဆုံးဖြတ်ချက်ကို သတိရသွားတယ်။ တီလေးအရမ်းလှနေတယ် တီရှပ် အဖြူကို ကြိုးသိုင်းဂါဝန်ရှည် ပန်းရောင်လေးနဲ့ တွဲဝတ်ထားတယ်။ ဆံပင်က ပခုံးကျော်ရုံလေးကို လက်ကိုင်ပုဝါနဲ့ ကပိုကရိုလေး စည်းထားတယ်။

ကော်ဖီဖျော်ရင်းနဲ့ တီလေးကို ခိုးကြည့်နေမိတယ်ဗျာ။

"တီလေး!"

တီလေးက ပြောဆိုတဲ့ပုံနဲ့ မျက်လုံးဝန့်ကြည့်ပြီး မေးဆက်ပြတယ်။

"တီလေးရော... အလုပ်တွေ အဆင်ပြေရဲ့လား? ထူးလဲ ကျောင်းပိတ်ပြီဆိုတော့ ခိုင်းစရာရှိရင် ခိုင်းနော်"

တီလေးက စဉ်းစားနေပြီးမှ..

"ထူးရော... ကျောင်းပိတ်ရက် ဘာအစီအစဉ် ရှိလဲ?"

"အလုပ်က တီလေးတို့ လောလောဆယ် ပရောဂျက် အသစ် မရှိသေးဘူး။ တီလေးလဲ လေ့လာတုန်းဆိုတော့ မလုပ်ရဲသေးတာလဲ ပါတာပေါ့"

"ထူးဖေဖေ လုပ်လက်စတွေပဲ အရင်ပြီးအောင် လက်စသတ်နေတယ်။ မိုးကုတ်မှာ ဆောက်နေတဲ့ ဟိုတယ် ကိစ္စတော့ ဒီညတွေ့စရာ ရှိတယ်"

"ထူး နဲ့ အဲ့ကိစ္စ တိုင်ပင်မလို့ တီလေးစဉ်းစားနေတာ"

ကျနော် ကော်ဖီတစ်ငုံသောက်ပြီးမှ..

"လောလောဆယ် ထူး ဘာအစီအစဉ်မှ မရှိသေးဘူး၊"

"စိုင်းစံကတော့ တောင်ကြီး အလည်လိုက်ခဲ့ဖို့ ခေါ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော်... မလိုက်ဖြစ်ဖို့များပါတယ်"

"စိတ်ပြေလက်ပြောက် လိုက်သွားပါလား ထူးရဲ့.."

ကျနော် တီလေးကို အချိန်မဆွဲချင်တော့ဘူး ဖွင့်ပြောဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။ တီလေးလက်မခံရင် နိုင်ငံခြားမှာကျောင်းသွားတက်ဖို့ စဉ်းစားထားတယ်။ တီလေးနဲ့ တစ်မိုးအောက်မှာ အတူတူနေရတာ စိတ်ထိန်းရတော်တော်ခက်တယ်။

"တီလေး ကို ထူးပြောစရာရှိလို့"

"ပြောလေ ထူး!"

ကျနော် ကော်ဖီ တငုံထပ်ငုံ လိုက်တယ်။ ပြောမယ်ဆိုတော့ ဘယ်လိုပြောရမှန်း ဘယ်ကစပြောရမှန်း မသိတော့ဘူး။ ကျနော် ဘာမှမပြောတော့ တီလေးက ကျနော့်ကို စိုက်ကြည့်ပြီး.....

"ထူး ဘာပြောစရာ ရှိလို့လဲ ပြောလေ။ တီလေးကို အားမနာနဲ့"

ကျနော်လဲ တီလေးကို စိုက်ကြည့်နေ လိုက်တယ်။

"ထူး... တီလေးကို ချစ်တယ်...... ဟိုး.... အရင်ကတည်းက တီလေးကို ချစ်ခဲ့တာပါ။ ဦးငယ်ကြောင့်သာ ထူး... တိတ်တိတ်လေး ချစ်နေခဲ့ရတာပါ တီလေးရယ်...."

တီလေး ကိုကြည့်ရတာ တစ်ခုခုစဉ်းစားနေသလိုပဲ။

"ထူး..... တီလေး က ထူးအရမ်းချစ်တဲ့ ဦးငယ်ရဲ့ ဇနီးလေ......."

"ထူး...... ဦးငယ်ကို ချစ်သလို တီလေးကိုလဲ ချစ်လို့ရတာပဲ"

"အဖြူရောင်ကို အရောင်မဆိုး ချင်ပါနဲ့ ထူးရယ်...."

"မဟုတ်ဘူး တီလေး.... "

"ထူး... တီလေးကို တကယ် မြတ်မြတ်နိုးနိုး ချစ်ခဲ့တာပါ။ ထူး... ဘယ်မိန်းခလေးကိုမှ မချစ်ဖူးတဲ့ အချစ်နဲ့ တီလေးကို လေးလေးနက်နက် ချစ်ခဲ့တာပါ။"

"တီလေးလဲ ရိပ်မိမှာပါ တီလေးရယ်။ တီလေး ထူးကို ပြန်ချစ်ပါနော်။"

ကျနော် တီလေး လက်ကိုကိုင်ပြီး ခလေးတစ်ယောက်လို ပြောနေမိတယ်။

"တီလေး စဉ်းစားပါရစေအုံး ထူးရယ်"

"တီလေးရယ် စဉ်စားစရာ လိုသေးလို့လား?"

ကျနော်တီလေး မျက်ဝန်းမှာ သံယောဇင်တွေ တွေ့နေရတယ်။

"ထူး သိနေတယ်... တီလေး... ထူးကို ချစ်နေတယ် ဆိုတာ"

"ထူး... တီလေး သွားစရာကိစ္စ ရှိသေးတယ်။ တီလေး စဉ်းစားပါရစေအုံး။ ထူးလဲ သေသေချာချာ ပြန်စဉ်းစားပါ။ ထူးက အရွယ်ကောင်း လူပျိုလေး။ တီလေးက မုဆိုးမပါ။ ပတ်ဝန်းကျင်ဆိုတာ ရှိသေးတယ်။ ပြီးတော့... တီလေးက ဦးငယ်ရဲ့မိန်းမလေ....။ ထူး.... သေချာစဉ်းစားပါအုံး။"

"တီလေး... ထူး စဉ်းစားစရာ မလိုဘူး၊ ကျနော့် နှလုံးသားထဲက ဟိုးအရင်ထဲက တီလေးကို ချစ်ခဲ့တာ။"

"ခုလဲ ချစ်တယ် အရင်ကလဲချစ်တယ် နောင်လဲချစ်တယ်။"

"ပြီးတော့ ထူးနှလုံးသားထဲက သိနေတယ်။ တီလေး ထူးကို ချစ်နေခဲ့တယ် ဆိုတာ။"

တီလေး ပြုံးတယ်၊ ပြီးမှ ခုံက ထတယ်၊ ကျနော့် အနောက်ကနေ လာရပ်တယ်။

"ထူး... တီလေး တကယ် သွားစရာကိစ္စ ရှိတယ်။"

"ထူး.... ဒီည တီလေးကို ရုံးမှာ ည၆နာရီ လာကြို။ အိုကေ! တီလေးတို့ ညစာစားရင်း ဆက်ဆွေးနွေးရအောင်။"

"တီလေး ကားပျက်နေလို့ ကားဆေးရုံ ပို့ထားရတယ်။ဘယ်လိုလဲ ထူး? လာကြိုမှာလား?"

ကျနော် ကော်ဖီကို လက်စသတ်လိုက်တယ်။

"ဟုတ်တီလေး၊ ထူး လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ ခုလဲ ထူး အားနေတာပဲ"

"ကျေးဇူး ထူး! အခုက ကိုသီဟ လာခေါ်မှာ။"

ကျနော် တင်းသွားတယ်။ အဲ့ဒီ ကိုသီဟ ဆိုတာ ဆောက်လုပ်ရေး ပစ္စည်းတွေ ရောင်းတဲ့ ဘဲကြီး။ တီလေးကို အတင်းလိုက်ကြွေနေတဲ့ ဘဲကြီး။

"တီလေး ဖုန်းဆက်လိုက်ပါလား? လာမခေါ်နဲ့လို့... ထူးလိုက်ပို့ပေးမယ်။"

တီလေးက ကျနော့်ခေါင်းကို ပုတ်ရင်း.....

"ထူး.... တီလေးက အလုပ်ကိစ္စ သွားမှာလေ၊ ည၆နာရီ smart suit နော်၊ client နဲ့တွေ့ရမှာ"

တီလေးက ပြောရင်း ထမင်းစားခန်းက ထွက်ဖို့ပြင်တယ်။

"ဟုတ် တီလေး"

ထူး.... တီလေးရဲ နောက်ပိုင်းအလှကို ကြည့်ရင်း ရင်ခုန်နေမိတယ်....

ညနေ၅နာရီ စွန်းစွန်းမှာ ထူးပိုင် အိမ်ကနေထွက်လာခဲ့တယ်။ မနက်က တီလေးကို ပြောခဲ့မိတာနဲ့ ပတ်သက်လို့ နောင်တမရမိ တာတော့အမှန်ပဲ။ ပထမဆုံး ချစ်ခဲ့တဲ့အချစ်က ဒုတိယလူဖြစ်လဲ ပြဿနာ မရှိပါဘူးလေ..... မြို့ထဲန်ီးလာတော့ တီလေးကို ဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။

"ဟဲလို..."

"တီလေး ထူးရောက်တော့မယ်၊"

"ထူး... ရုံးခန်းတက်ခဲ့ပါလား? ချိန်ထားတဲ့ client က နည်းနည်း နောက်ကျမယ် ပြောလို့"

"ဟုတ် တီလေး"

ကျနော် ကားကိုparking ထိုးပြီး ရုံးခန်းကို တက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ရုံးမှာ တချို့က ရုံးဆင်းနေကြပြီ။ ဖေဖေ့ တပည့် ကိုကျော်ကြီး နဲတွေ့လို့ နှုတ်ဆက်ဖြစ်လိုက်သေးတယ်။ သူက လောလောဆယ်ဆယ် ဖေဖေ့အလုပ်တွေ လက်လွှဲလုပ်ပေးနေတာ။ ကျနော်လဲ ဖေဖေ့ ဝန်ထမ်းတချို့ကို နှုတ်ဆက်ရင်း တီလေးရုံးခန်းကိုပဲ တန်းသွားလိုက်တယ်။ တီလေးရဲ့ အတွင်းရေးမှူး မဝေ က...

"ထူး ဝင်သွားလိုက်နော်.. တီလေးမှာထားပြီးသား.. မဝေလဲ ပြန်တော့မှာ.."

"ဟုတ် မဝေ၊ မင်္ဂလာပါ"

လို့ နှုတ်ဆက်ရင်း တီလေးအခန်း တံခါးကို ခေါက်လိုက်တယ်။

"ထူးလား? ဝင်ခဲ့လေ..."

ထူး... တံခါးကို ဖွင့်ပြီးဝင်သွားလိုက်တယ်။

တီလေးက ထူးဝင်လာတာကို သေချာစိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။

"ထူး.... တီလေး မနက်ကမှာခဲ့တယ်လေ... smart suit! လို့"

ထူး ဆံပင်ကို ကိုယ့်ဘာသာ ဖွမိရင်း...

"ထူးမှာ coat မရှိဘူးတီလေးရဲ့ သေးနေပြီ"

ကျနော် အခုဝတ်လာတာ shirt အဖြူ လက်ရှည်နဲ့ ချာကိုး အရောင် style pant နဲ့ပါ။

တီလေး က အောက်နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး စဉ်းစားသလို လုပ်ပြီးမှ ပြုံးပြီး ထလာပါတယ်။ ကျနော့် shirt အပေါ် ကြယ်သီး ၂လုံးကို ဖြုတ်လိုက်ပါတယ်။

"Gentleman style မဖြစ်တော့လဲ Gypsy style ပေါ့ကွာ"

ကျနော် ပြုံးမိတယ်။ ကျနော်က official ပုံစံတွေသိပ်မကြိုက်ဘူးလေ။ အခွင့်ရတုန်း တီလေးခါးကို ဆွဲဖက်လိုက်တယ်။ တီလေး ရုတ်တရက် ကြောင်ပြီး ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲ ပြိုဆင်းလာတာပေါ့😉။ တီလေးနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ်...

"ချစ်တယ် တီလေးရယ်..."

တီလေးက ကျနော့် မျက်လုံးကို စိုက်ကြည့်ပြီး...

"ထူး .... တီလေး ဒီညအလုပ် အကြောင်း ပြောမလို့..."

ပြောလဲပြော ကျနော့် အနားကနေ ခွာထွက်သွားပါတယ်...

"ထူး.... တီလေးတို့ ဟိုတယ်လုပ်ငန်း လုပ်မလို့ ထူး စိတ်ဝင်စားလား?"

ကျနော် အံ့အားသင့်သွားတယ်။ ပြီးမှ....

"တီလေး! အရင်းအနှီးများမယ် ထင်တယ်နော်"

"ဟုတ်တယ်ထူး... ဒီနေ့တွေ့မယ့်ပါတနာက သူတို့မိုးကုတ် မြို့မှာမြေကျယ်ရှိတယ်။ သူတိ်ု့ကလဲ ဟိုတယ်ဆောက်ဖို့ ထူးဖေဖေကို အပ်ခဲ့တယ် ဆိုပါတော့"

ကျနော် နားပဲထောင်နေလိုက်တယ်။

"တီလေးတို့ခု ဆောက်နေတာ ၆၀%လောက် ပြီးနေပြီ၊ ဒါပေမယ့် သူတို့က ငွေမလိုက်နိုင်တော့ဘူး။ တီလေးတို့ကို ငွေထပ်မချနိုင်တော့ဘူး။"

"အဲ့ဒီတော့ တီလေးဆန္ဒက..?"

"သူတို့က တီလေးတို့ကို ဆက်လုပ်စေချင်တယ်။"

"နောက်ပိုင်းအကျိုးအမြတ်ကို % နဲ့ခွဲယူချင်တယ်"

"တီလေး ရှယ်ယာမလုပ်ချင်ဘူး"

"တီလေးက သူတို့ရဲ့ မြေတန်ဖိုးနဲ့ ဆောက်လုပ်ရေးကုန်ကျစရိတ်ကို အပြီးဝယ်ချင်တယ်။"

"တီလေး သူတို့ကို offer ပေးပြီးပြီလား?"

"မပေးရသေးဘူး ထူး၊ အရင်းအနှီးက မသေးဘူး၊ အဲ့ဒါ ထူးဆန္ဒကို တီလေးသိချင်လို့?"

"တီလေး ဘယ်လောက်နဲ့ဖြတ်မှာလဲ?"

"တီလေးတို့ ရစရာက သိန်းနှစ်ထောင့်ငါးရာလောက်ရှိတယ်။"

"ပြီးစီးဖို့က နောက်ထပ် နှစ်ဆလောက်ထပ်ထည့်ရမယ်။"

"သူတို့ကို သိန်းခုနှစ်ထောင့်ငါးရာ ပေးပြီးအပြတ်ဖြတ်ချင်တယ်"

"သိန်းခုနှစ်ထောင့်ငါးရာနဲ့ နောက်ဆုံးဈေး ဝယ်ချင်တာပေါ့? ၅၀-၅ဝရှယ်ယာ ကပိုကောင်းမယ် ထင်တယ်။"

"တီလေးကရှယ်ယာ မလုပ်ချင်ဘူးဆိုတော့ backup ပိုက်ဆံက လောက်ပါ့မလား?"

"လောက်တယ် ထူး၊ ဒါပေမယ့် အရံငွေကို ယူသုံးရမယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် ထူးနဲ့တိုင်ပင်တာ။"

"ကျနော် သဘောပေါက်ပြီ တီလေး။ ကျနော်လဲ စိတ်ဝင်စားတယ်။ ဒါပေမယ့် ဟိုတယ်လုပ်ငန်း runဖို့က ကျနော်တို့မှာ အတွေ့အကြုံမရှိဘူူး။"

"တီလေးပဲ စီမံရမှာနော်။"

တီလေးက ခေါင်းညှိတ်ပြတယ်။ ကျနော်လဲ ကျနော်ချစ်နေတာကို တီလေးကို နားပူမိတယ်။

"တီလေးကို ကျနော်ချစ်တယ်... "

"ထူးရယ်... တီလေးလည်း သွေးနဲ့သားနဲ့ပါပဲ၊"

"ဒါပေမယ့် ထူးနဲ့တီလေးက ဆွေမျိုးတော်နေပြီလေ။ ပတ်ဝန်းကျင်ရှိတယ်။ ဝိုင်းကဲ့ရဲ့ ကြလိမ့်မယ် ထူးရယ်"

ကျနော် တီလေးလက်ကို ဖမ်းကိုင်လိုက်ရင်းက...

"တီလေး ထူးတကယ်ပြောနေတာ။ တီလေးကို ဟိုးအရင်ထဲက ထူး ချစ်ခဲ့တာ။"

"ကျနော် တီလေးကို လက်ထပ်ပါရစေ။"

"ထူးရယ်... တီလေးတို့ လက်ထပ်ရင် တီလေးနဲ့ ထူးကို ပတ်ဝန်းကျင်က မကောင်းပြောမှာပေါ့။"

"ထူးကို တီလေးချစ်ပါတယ်။"

"ဒါပေမယ့် တီလေးတို့ကို ပတ်ဝန်းကျင်က ကဲ့ရဲ့လိမ့်မယ်။"

ကျနော် တီလေးကိုဖက်ထားမိတယ်။

"ထူး... တီလေးကိုချစ်တယ် မဟုတ်လား?"

"တီလေး ပြောစကား နားထောင်နော်။"

"ထူး... လိုချင်တာ တီလေး အကုန် ဖြည့်ဆည်းပေးမယ်။"

"တီလေး...ထူးရဲ့အနားမှာ လိုအပ်တိုင်း အမြဲ ရှိနေပေးပါ့မယ်ကွယ်...."

"Just for sex! No marriage! Ok?"

"မဟုတ်ဘူး တီလေး... ! ထူး... တီလေးနဲ့ တစ်သက်လုံး နေသွားမှာ။ တီလေးက ထူးရဲ့ဘဝပဲ"

"ထူးငယ်ပါသေးတယ်... အချိန်က အဆုံးအဖြတ်ပေးသွားမှာပါ။ လောလောဆယ် နောက်ကျနေပြီ တီလေးတို့ သွားကြရအောင်....."

"တီလေး sex and love is always same for you, I will never change to you, believe me! Please!"

ကျနော်တီလေး နဖူးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းလိုက်တယ်။ ပြီးတီလေး လက်ကို ဆွဲပြီး Car Parkကို ဆင်းလာခဲ့တယ်။ တီလေး လက်လေးတွေ အေးဆက်နေခဲ့တယ်။

တီလေးကို ကားတံခါးဖွင့်ပေးရင်း အရင်ဝင်စေလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကျနော် ကားကိုမောင်းထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။

"တီလေး ထူး ဘယ်ကိုမောင်းရမှာလဲ?"

"Hotel Nikko"

ကျနော် ကန်တော်ကြီးပတ်လမ်း အတိုင်း Hotel Nikkoကိုမောင်းခဲ့လိုက်တယ်....

ကျနော် တီလေးလက်ကိုတွဲရင်း ဟိုတယ်ရဲ့ dining roomထဲကို ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။

"ထူး... ဟိုးထောင့်ကဝိုင်း"

ကျနော်တို့ တီလေးပြောတဲ့နေရာကို လျှောက်သွားရင်း... တီလေးက ကြိုရောက်နေခဲ့တဲ တီလေးထက် နဲနဲအသက်ပိုကြီးမယ် ထင်ရတဲ့ ခပ်လှလှမမ တစ်ယောက်ကို...

"Hi မသီရိ, ကေသီတို့ နဲနဲနောက်ကျသွားတယ်"

"Hi ကေသီ, အမလဲ ခုပဲရောက်တာ"

"မသီရိ... ဒါ ကေသီတူလေး ထူးပိုင် တဲ့"

ကျနော် မသီရိကို လက်ကမ်းပေးရင်း

"ဟုတ် တွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ် မသီရိ"

"Same to you, Thoo!"

ကျနော်တို့ ညစာစားရင်း အလုပ်အကြောင်း ဆွေးနွေးတိုင်ပင်ကြတယ်။ မသီရိက ဘိုးဘွားအမွေဖြစ်တဲ မြေမို့လို့ အပြတ်မရောင်းချင်ဘူး။ တီလေးကလဲ ရှယ်ယာမလုပ်ချင်တာကြောင့်... နောက်ဆုံး၂၅နှစ်မြေငှားဖို့ သဘောတူညီမှုရခဲ့တယ်။

ကိစ္စပြီးတော့ တီလေးက...

"ထူး ပြန်မလား? ကလပ်တက်မလား?"

"တီလေးက ဒီပုံစံကြီးနဲ့ ကလပ်သွားမလို့လား?"

တီလေးဝတ်ထားတာက နဲနဲမြန်မာစံနေလို့ပါ။ အကျႌလက်ပြတ်ခါးတို နဲ့ စကတ်ထမိန်နဲ့ ကလို့ရမယ့် ဝတ်စုံပုံစံ မဟုတ်လို့ပါ။

တီလေးက ရီရင်း....

"ဘာဖြစ်လို့လဲ ထူးရဲ့ ရပါတယ် တီလေးတို့ နဲနဲသောက်ရအောင်?"

"အိုကေ! ဒါဆိုလဲ pool bar မှာပဲ ဝိုင်သောက်ရအောင်နော် unplugged music နားထောင်ရင်း?"

"Ok"

ကျနော် နဲ့ တီလေး pool bar မှာ ဝိုင်တစ်လုံးမှာပြီး ထိုင်သောက်ဖြစ်တယ်။

"Cheers Thoo!"

"Cheers တီလေး"

တီလေး နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေး နဲ့ ဝိုင်ရဲရဲလေးကို သောက်ရင်း.....

"ထူး.... မိန်းခလေး ဘယ်နှယောက်နဲ့ နေဘူးပြီးပြီလဲ?"

ကျနော် တီလေးကို စချင်လာတာနဲ့...

"တီလေး ခန့်မှန်းကြည့်လေ?"

"မသိဘူးလေ? ဒီအရွယ်ရောက်မှတော့ အတွေ့အကြုံတော့ ရှိမှာပေါ့"

ကျနော်ပြုံးပြီး တီလေးကို ကြည့်နေလိုက်တယ်။

"တီလေး... ထူး... အမှန်အတိုင်း ပြောရမှာလား?"

တီလေးက ကိုယ်လေးလှုပ်ပြီး မျက်ခုံးပင့်ပြတယ်။

ကျနော့် လက်လေးထောင်ပြရင်း...

"တီလေး... ထူးက ဂိုက်ဆရာမလေးနဲ့ စိတ်ကူးပြီး ညီအကို ၅ယောက်နဲ့ပဲ သာယာနေရတာပါဗျာ။"

တီလေး လှလှပပ ရီပါတယ်။ ပြီးမှ...

"Really! ဒါဆို ထူးက.. လူပျိုလေးပေါ့?"

"ထူးက တီလေးကို ဘယ်လိုစိတ်ကူးတာလဲ😍"

"ခု တီလေးက ထူးချစ်သူလေ၊ ထူူး ဘယ်လိုနေချင်လဲ ပြောကြည့်လိုက်?"

"တီလေး.... "

"ထူးက clothes sexကိုနှစ်သက်တယ်။ sexy ကျတဲ့ dress တွေကိုကြိုက်တယ်။ Uniforms sexလိုမျိုးရောပဲ။"

"ပြီးတော့ သင်္ကြန်ရောက်ရင် ရေစိုdress တွေ wet look ပုံစံမျိုးတွေ"

ကျနော်တီလေးကိုကြည့်ရင်း ကိုယ်ဖတ်ဖူး ကြည့်ဖူး စိတ်ကူးရင်ဖူးတဲ့ ဟာတွေကို ပြောနေမိတယ်။ တီလေးကိုကြည့်ရတာ သူလဲစိတ်ဝင်စား စိတ်ထနေသလိုပဲ။

"Public မှာ ခိုးလုပ်ရတာမျိုးလဲ လုပ်ကြည့်ချင်တယ်"

တီလေး အံ့ဩတဲ့ပုံစံနဲ့ ထူးကိုကြည့်တယ်။ တီလေးလက်က ထူးလက်ကိုပွတ်ပေးနေတယ်။

"တီလေး ရော ဘယ်လိုsex မျိုးကြိုက်လဲ?"

တီလေးကအောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ရင်း ပြုံးပြတယ်။

"ထူး တီလေးကိုချစ်တယ်ဆို? တီလေး ဘာကြိုက်လဲ ထူးသိရမှာပေါ့?"

"Public sex ကထူးပြောတော့မှ ရင်ခုန်စရာတော်တော်ကောင်းတာပဲ😉 ဒါပေမယ့် တီလေး မလုပ်ရဲဘူး"

ကျနော် တီလေးလက်ကို ပွတ်နေရင်း စိတ်လှုပ်ရှားစွာ ပြောမိတာက...

"တီလေး... ခု တီလေးနဲ့ ထူး public မှာ sex talkနေတာလေ တီလေးကြိုက်လား?"

"တီလေး ဦးငယ်နဲ့ ဒီလိုမျိုးမနေဘူးဖူးလား?"

"ဦးငယ် နဲ့ တီလေးက အလုပ်တွေနဲ့ရှုပ်နေကြတာလေ။ မနေဘူးဖူး ထူးရဲ့"

"တခြားသူတွေနဲ့ရော?"

"ထူးက သိချင်လို့လား? သိရဲလို့လား?"

"ဟုတ်"

"တီလေး ဦးငယ်နဲ့အတူတူ sexနေဘူးတဲ့နောက်တယောက် ရှိတယ်။ ထူးသိရင် အရမ်း အံ့ဩလိမ့်မယ်။"

"တီလေးကိုလဲ ချစ်တော့မှာမဟုတ်ဘူး။ ထူး... တကယ်သိရဲလို့လား?"

"ဦးငယ်နဲ့ အတူတူ? 3somes? တီလေး Anal အတွေ့အကြုံရှိတယ်ပေါ့? တီလေးဘဝ မှာ ဘယ်နှယောက်နဲ့ ဆက်ဆံခဲ့ဘူးလဲ?"

ကျနော် တကယ်အံ့ဩသွားတယ် Jလဲဝင်သွားတယ်။ အဲ့ဒီတစ်ယောက်ကို သိနေသလိုပဲ။ ကျနော့် ညီလေးလဲ တင်းနေသလိုပဲ။

"ဟုတ်တယ်ထူး... ထူးပြောတဲ့ အတိုင်းပဲ။ တီလေးဘဝမှာ အဲ့ဒီနှစ်ယောက်ပဲ ဆက်ဆံခဲ့ဘူးတာ။"

ကျနော် တီလေးလက်ကို တင်းတင်းကိုင်ထားမိတယ်။

"တီလေး.... ထူးပြောတာကို သေသေချာချာ နားထောင်နော်။"

"တီလေးကို ထူး မြတ်မြတ်နိုးနိုးချစ်တယ်။"

" ထူးကို တီလေး ဘာကြောင့် လက်မထပ်ချင်းလဲ ထူးသိပြီ။"

"ထူး... တီလေးကို ပိုချစ်သွားသလို။ တစ်သက်လုံး တီလေးနားမှာ နေသွားပါရစေ။"

"တီလေး ထူးဖြစ်ချင်တာ အကုန် အလိုလိုက်မယ် ဆိုတာထူးသိသွားပြီ။"

"ထူးလဲ တီလေးဆန္ဒအတိုင်းပဲ ဖြစ်စေရမယ်၊ တီလေး ဆန္ဒမပါရင် ထူးဘာမှမလုပ်ဘူးလို့ ကတိပေးတယ်။"

ကျနော် တီလေးကို ဖက်ထားလိုက်မိတယ်။

တီလေးကလဲ ထူးကိုပြန်ဖက်တားတယ်။ တီလေးက တိုးတိုးလေး မေးတယ်...

"ထူး အဲ့တစ်ယောက်ကို သိတယ်လား?"

ကျနော့် မှတ်မိနေတာ တစ်ခုကို ပြန်မြင်ယောင်မိတယ်။

"တီလေးရော သူတို့နှစ်ယောက် တခြားသူနဲ့ ဆက်ဆံတာသိလား?"

တီလေး အရမ်းအံ့ဩသွားတဲ့ပုံနဲ့

"ထူး အဲ့ဒါလဲ သိတာပဲလား? တီလေးကိုယ်တိုင် ဦးငယ်ကို ခွင့်ပြုခဲ့တာ။ တီလေးနဲ့ ဦးငယ်နဲ့က အချစ်ရယ် sexရယ် တကန့်စီလို့ လက္ခံခဲ့တာ"

တချိန်က ကျနော်မြင်တွေ့ခဲ့ရတာကို တီလေးကို ပြောမိသွားတယ်....

"ဖေဖေရယ်၊ ဦးငယ်ရယ်၊ မဝေရယ် ရုံးခန်းထဲမှာဆက်ဆံတုန်းက ကျနော်ဖေဖေ့ drawing ခန်းထဲမှာရှိနေခဲ့တာ တီလေး"

"ထူး တီလေးတို့ ပြန်ကြရအောင်"

တီလေး... ကျနော့်ကို နားလည်တယ်ဆိုတဲ့ ပုံစံနဲ့ကြည့်ရင်းကပြောတယ်။

"တီလေး စိတ်လာနေတယ် ထူး"

"တီလေးပိပိလေး မုန့်စာလို့ ငိုနေပြီ ထူးရယ်....."

မှတ်ချက်။   ။ကျေးဇူးတွေ ကျနော့်ကိုပေးလို့ ကျေးဇူး အများကြီးတင်ပါတယ်ဗျာ။ ရေးကြည့်တော့မှ ဟိုအခန်းတွေက ရေးမထွက်ဘူးဗျ။ တောင်းပန်ပါတယ် နောက် တပို့စ်မှာ ပါအောင်ကြိုးစားပါ့မယ်။ ကျနော် အချစ်တက္ကသိုလ်မှာ (Ugly Kid Joe) nick name သုံးပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော် ပင်လယ်ကိုချစ်တယ်။ ကိုနတ်သား ကိုအားကျတယ်။ ဒါကြောင့် ပင်လယ်ပြာမှာ ကျနော့် အတွေးတွေကို တစ်နေ့ တစ်ပို့စ် တင်နိုင်အောင် ကြိုးစားပါ့မယ်ဗျာ။

Hotel Nikko ကနေအထွက်မှာ တီလေးက.....

"တီလေး ကို အထင်မသေးဘူးလား ထူး?"

"ဘာဖြစ်လို့ အထင်သေးရမှာလဲ တီလေးရယ်၊ ဒါအထင်သေးစရာမှ မဟုတ်တာ"

"ထူး..... ခုကစပြီး တီလေးကို ထူးဆန္ဒရှိတဲ့အတိုင်းပြောနော်... တီလေးလိမ်တာညာတာ မကြိုက်ဘူး၊"

"တီလေးကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ဆက်ဆံစေချင်တယ်။ တီလေးလဲ ထူးကိုပွင့်ပွင့်လင်းပဲပြောမယ်နော်"

"ဟုတ် တီလေး"

ကျနော်လဲ ကားကိုဂရုစိုက်မောင်းလာခဲ့တယ်။ မကြာခင် တီလေးကို ချစ်ရတော့မယ် ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ပေါ့။ ကားထဲမှာ ရင်ခုန်သံ ကိုယ်စီနဲ့ ခဏတိတ်ဆိတ်နေခဲ့တယ်။

အိမ်ရောက်တော့ တီလေး ဝိုင်သောက်ချင်သေးတယ် ထူးရယ် ဆိုတာနဲ့... ကျနော် kitchen ထဲသွားပြီး ဝိုင် တစ်ပုလင်းယူ ဝိုင်ခွက်ယူနေတုန်း တီလေးကနောက်ကနေ လှမ်းဖက်ပါတယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးကို ဝိုင်ခွက်ပေးရင်း ဝိုင်ငှဲ့ပေးလိုက်တော့။ တီလေးက တစ်ငုံငုံပြီး ထူးကို နမ်းပါတော့တယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးနှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးကို ပြန်နမ်းရင်း တီလေးရဲ့ ကျောကိုပွတ်ပေးနေမိတယ်။ ခဏကြာတော့... တီလေးက အနမ်းတွေရပ်ရင်း ထူးရင်ခွင်ထဲ မှီရင်မေးပါတယ်။

"ထူး.... ဒီည ထူးရဲ့လူပျိုည နော်? တီလေး နဲ့ ဘယ်လိုနေချင်လဲ, နေပေးရမလဲ?" လို့မေးပါတယ်။

ကျနော်လဲ ချစ်တာချစ်ချင်တာ အတွေ့အကြုံကမရှိတော့...

"တီလေး... ထူးကို သင်ပေးလေ။" လို့ပြောရင်း ခုမှ သတိရပြီး...

"ဟာ! တီလေး! ထူး ဟိုဟာ ဝယ်ဖို့မေ့လာတယ်။"

"ဘယ်ဟာလဲ ထူးရဲ့?"

"ညီလေး အတွက် ဦးထုပ် ဝယ်ရမယ်လေ"

တီလေး ရီပါတယ်။

"ထူးရဲ့ Bachelor night ကို ဟိုဟာကလိုလို့လား?"

ကျနော်လဲ ရှက်ရယ်ရယ်ရင်း..

"ဟိ သိဘူးလေ"

"ထူး တီလေးစွဲဆောင်မှုရှိရဲ့လား? ဒီဝတ်စုံနဲ့ အဆင်ပြေရဲ့လား? ထူးက clothes sex fancy ဆိုတော့"

"တီလေး ဂါဝန်လဲပေးရမလား?"

"တီလေးက အမြဲစွဲဆောင်မှု ရှိပြီးသားပါ။"

"ဝတ်စုံကတော့ sexyမဖြစ်ဘူး ရိုးတယ် ဒါပေမယ် အိုကေပါတယ်"

တီလေးက ကျနော့်ကို သူ့အခန်းထဲကို လက်ဆွဲခေါ်လာတယ်....

"ထူး.... တီလေးတို့ ဒီညထူးအခန်းမှာ ချစ်မယ်နော်? တီလေးအခန်းမှာဆို တီလေးစိတ်မသန့်ဘူး ဦးငယ်ကို သတိရ မိမှာစိုးလို့။"

"အဝတ်ဗီဒိုထဲမှာ တီလေးကို ထူး... ဝတ်စေချင်တာ ရွေးလိုက်နော်၊ ဒီည ထူးစိတ်ကြိုက် တီလေးနေပေးမယ်။"

"တီလေးရေချိုးလိုက်အုံးမယ် ထူးရွေးထားလိုက်။"

ကျနော်တီလေးလက်ကို ဆွဲထားလိုက်ရင်း....

"တူတူချိုးမယ်လေ တီလေး"

တီလေးက ပြုံးပြုံးလေးနဲ့ ကျနော်ညီလေးကို လက်နဲ့လှမ်း ကျီစယ်ရင်းဖြေတယ်။

"ထူး သဘောပါဆို"

အဲ့ဒါနဲ့ကျနော် တီလေးဗီဒိုထဲက ချိတ်နဲ့ချိတ်ထားတဲ့ Midi skirt နဲ့ အပေါ်ဝတ် Coat uniform တစ်စုံယူပြီး တီလေးလက်လေးကိုဆွဲပြီး ကျနော့်အခန်းကိုသွားလိုက်တယ်။ တီလေးကို တခါထဲ ရေချိုးခန်းကိုခေါ်သွားလိုက်တယ်။

"တီလေး အဝတ်တွေနဲ့ ရေချိုးရအောင်နော်"

ကျနော်တီလေးကို ပြောလဲပြောရင်း တစ်ခါထဲ နမ်းလိုက်ပါတယ်။ တီလေးကလဲ ကျနော့်ကို ပြန်နမ်းရင်း ကျနော့်ကျောကို ပွတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော် လဲရေပန်းကိုဖွင့်ရင်း နမ်းရင်းနဲ့ တီလေးရဲ့တင်သားတွေကို ပွတ်ပေးပါတယ်။ တီလေးရဲ့လက်က ကျနော်ရဲ့ရင်ဘတ်တွေကိုပွတ်ရင်း နို့သီးလေးတွေကို ချေပေးပါတယ်။ လက်တစ်ဖက်က ကျနော်ရင်ဘတ်ကို ဆော့ရင်း၊ ကျန်လက် တစ်ခက်က ကျနော်ရဲ့ညီလေးကိုလာကိုင်ပါတယ်။ ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ကျနော့်ညီလေးကို ပွတ်ပေးနေပါတော့တယ်။ တီလေးက နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေတာကို ရပ်ပြီး ကျနော့် နို့သီးလေးကိုနမ်းရင်း တဖြည်းဖြည်း တီလေးကအောက်ဖက် စစ်မျက်နှာကို ဦးတည်လာပါတယ်။ ကျနော် ဘာလုပ်ရမှန်းမသိပဲ တီလေးရဲ့ အပြုအစု အောက်မှာ ခြုံခိုအတိုက်အခိုက် ခံနေရပါတော့တယ်။ ကျနော့် ဘောင်းဘီချိတ်ကို ဖြုတ်ရင်းဇစ်ကိုဆွဲချပါတယ်။

"ထူး ညီလေးက အားကောင်း သန်မာလှပါလား"

တီလေးက ညီလေးကို အတွင်းခံထဲမှ ကိုင်ထုတ်ရင်းပြောပါတယ်။

ကျနော်က တီလေးရဲ့တင်လုံးလုံးလေးကို စွဲညှစ်ရင်းက...

"တီလေး ထူးဟာလေးက စံချိန်မှီရဲ့လားဟင်?"

"တီလေး နှစ်သက်ရဲ့လား? ထူးက သေးပြီး တီလေးဆန္ဒ မဖြည့်နိုင်မှာ စိုးရိမ်နေတာ"

တီလေးက ညီလေးကို ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် ပွတ်ပေးရင်းက

"ထူးဟာက ထူးဖေဖေ လောက်မရှည်ပေမယ့် တုတ်တယ်။"

"တီလေးက ပုံမှန်ပဲကြိုက်တယ် ထူး၊ ထူးက ပုံမှန်စိုက်ထက် နဲနဲလေး သာတယ် တုတ်တယ်၊ တီလေးကြိုက်ပါတယ်"

"Movie ထဲကလို ရှည်တဲ့ကြီးတဲ့ဟာတွေ တီလေးတော့ ကြိုက်မယ်မထင်ဘူး"

"တီလေးက အရမ်းကြမ်းတာ extremely ဖြစ်တာ မကြိုက်ဘူး"

"ငြိမ့်ငြိမ့် ညောင်းညောင်းလေးပဲကြိုက်တယ်"

"ထူးမှတ်ထားနော်၊ တခါတလေကြမ်းတာပဲ ကြိုက်တယ်"

"အမြဲကြမ်းတာ မကြိုက်ဘူး"

တီလေးက ပြောရင်း ကျနော့် ဘောင်းဘီနဲ့ အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်ချရင်း ရေပန်းအောက်မှာ ဒူးထောက်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ကျနော့်ကို မော့ကြည့်လာပါတယ်။

"ထူး တီလေး အိုက်စကရင် စားမယ်နော်၊ စိတ်လျှော့ထား"

လို့ပြောရင်း ညီလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ ့တို့ထိကြည်စယ် ပါတော့တယ်။ ညီလေး ရဲ့ဒစ်လေးကို ငုံပြီး လျှာလေးနဲ့ ဝိုက်ပြီးယက်ပေးပါတယ်။ ညီလေးကို နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ဝိုင်းပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငယ် စုပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော်တခါမှ ဒီလောက်ကောင်းအောင် မခံစားဘူးပါ။ ညီအကို ငါးယောက်နဲ့ ကိုယ်ဟာကို ကစားတာကောင်းလှချည်း မှတ်နေခဲ့တာပါ။ တီလေးလက်က ညီလေးရဲ့ ဂွေးဥတွေကို ကစားပေးနေသလို၊ ပါးစပ်ကလဲ ရေခဲချောင်းစုပ်သလို သေသေချာချာ ပါးချိုင့်ပေါ်တဲ့ အထိစုပ်ပေးနေတာပါ။

"တီလေး အား! အရမ်းကောင်းတယ်"

ကျနော်ရဲ့ ပထမအတွေ့အကြုံကို ကြာကြာမခံနိုင်ဘူး...

"တော်ပြီ တီလေး ကျနော်ပြီးသွားလိမ့်မယ်"

တီလေးက ကျနော်ပြောတော့ အိုက်စကရင်စားနေတာ ရပ်ပြီး၊ ကျနော့်ကို ပြုံးပြပါတယ်။

"ထူး အဲ့ဒါကို ကြာအောင်ထိန်းနိုင်ရမယ်နော်"

"မိန်ခလေး တွေကတုတ်ကြီးတာ ကြိုက်တာမဟုတ်ဘူး၊"

"သူတို့ကို အထွဋ်အထိပ် ရောက်အောင် မှန်မှန်နဲ့ကြာကြာ ဆက်ဆံပေးတာကို လိုချင်ကြတာ"

တီလေး အိုက်စကရင်စားတာရပ်ပြီး အဲ့လိုပြောလိုက်လို့ တော်ပါသေးတယ်။ မဟုတ်ရင် ကျနော့်ရေခဲချောင်း အရည်တွေပျော်ကျတော့မှာ🤣

တီလေးက ဆပ်ပြာရည်ယူပြီးကျနော့် ညီလေးကိုဆေးပါတယ်။ ကျနော့် တကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးပါတယ်။

"ကောင်းလားထူး...?"

ကျနော့်ကို ရင်သီးဖုလေးကို နမ်းရင်း တီလေး မေးပါတယ်။

"အရမ်းကောင်းတယ် တီလေး။ ထူးထင်ထားတာထက်ကိုပို ကောင်းတယ်"

ကျနော်လဲ ဆပ်ပြာရည်တွေနဲ့ တီလေး တကိုယ်လုံးကိုအဝတ်ပေါ်ကနေ ပွတ်တိုက်ပါတယ်။ တီလေးကို နောက်ကနေ ညီလေးနဲ့ ရေစိုပြီး ကပ်နေတဲ့ စကတ်ထမိန် ပေါ်ကနေ တင်ကြားလေးကို ထောက်ပြီး တီလေးနို့တွေကို လက်နဲ့ပွတ်တိုက်ပါတယ်။ ရေစို အဝတ်ကို ဆပ်ပြာမြှုပ်ရည် နဲ့ပွတ်တိုက်ရတာ ထူးအတွက် တော်တော်ကို sexy ဖြစ်ပါတယ်။ တီလေးတကိုယ်လုံးကို အဝတ်ပေါ်ကနေ ဆပ်ပြာမြှုပ်ရည်နဲ့ ပွတ်တိုက်ရင်း တီလေးရဲ့ ဖြောင့်စင်းနေတဲ့ ပေါင်တန်တွေကို ပွတ်ပေးရင်း ညီလေးကိုညှောင့်ရတာ ဂွင်းတိုက်ရတာနဲ့ တခြားစီပါဗျာ။

တီလေးက ကျနော့်လက်ကိုကိုင်ပြီး ဘယ်ဖက်ပေါင်က စကပ်ထမိန်ရဲ့ အကွဲကြောင်းကို ပွတ်စေပါတယ်။ တီလေးရဲ့ ရွှေတြိဂံနေရာကိုလဲ ပွတ်ရင်း တီလေးစီ ကအသံတွေ ထွက်လာပါတယ်။

"ထူး ပွတ်ပွတ် တီလေးလဲ အရမ်းကောင်းတယ်"

တီလေးလက်က အနောက်ကထောက်နေတဲ့ ကျနော်ရဲ့ ညီလေးကိုကိုင်ပြီးပွတ်ပေးပါတယ်။

"ထူး.... တီလေး အရမ်းကောင်းနေပြီ။ တီလေး အဝတ်တွေ ချွတ်ပေးနော်"

ပြောလဲပြောရင်း ချိုင်းအောက်က ရင်ဖုံး အကျႌရဲ့ ဇစ်ကိုဖြုတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးကို ကျနော်ဖက်ဆွဲလှည့်ပြီး အပေါ်အကျႌကို ခေါင်းကမပြီး ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးကလဲ ကျနော့်ရှပ် အကျႌကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးရဲ့ လိမ္မော်သီးအရွယ် ရင်နှစ်မွှာကို စည်းနှောင်ထားတဲ့ ဇာဘရာချိတ်လေးကို ကျနော်ဖြုတ်လိုက်ပါတယ်။

"တီလေး ရယ် လှလိုက်တာ"

ပြောလဲပြောရင်း တီလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းရင်း တီလေးရဲ့လျှာလေးက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေရဲ့ အတွင်းဖက်ကိုကျူးကျော်လာပါတယ်။ ကျနော့်လျှာနဲ့ တီလေးရဲ့လျှာနဲ့ ရှိတ်ဟန်းနှုတ်ဆက် ကြပါတယ်။ တီလေးက ရေပန်းကိုလက်ကလှမ်းဖြုတ်ရင်း ရေချိုးပါတယ်။ ကျနော်က တီလေးကိုနမ်းနေရင်း ကျနော့်ညီလေးနဲ့ တီလေးညီမလေးကို ရေစိုစကတ်ပါးပါးလေးခံပြီး မိတ်ဆက်ဖို့ကြိုးစားပါတယ်။ တီလေးက ရေပန်းကို သူ့ပိပိနားကိုကပ်ရင်း ကျနော့်ညီလေးကို ဂွင်းတိုက်ပေးရင်း....

"ထူး... တီလေးနို့တွေကို စို့ပေးပါလား?"

လို့တိုးတိုးလေးပြောပါတယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးရဲ့ချိုဗူးတစ်လုံးကိုစို့လိုက်ပါတယ်။ လက်ကတော့ တီလေးရဲ့ တင်းပါးခုံးခုံးလေးကို ကိုင်ရင်းပွတ်ပေးနေပါတယ်။ တီလေးလက်က ကျနော့်ရဲ့ ဂွေးဥတွေကို ဆော့ကစားပေးပါတယ်။ ကျနော်နို့တွေကို လျှာနဲ့ယက်ရင်း တစ်လုံးနဲ့တစ်လုံး ပြောင်းစို့ရင်း သတိထားမိသွားတာက တီလေးက ကျနော့် ညီလေးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်ပေးရင်းလက်မလေးနဲ့ ဒစ်လေးကိုဆော့ပေးပါတယ်။ ကျနော့်ညီလေး တုန်တက်လာရင် ဆက်မလုပ်ပဲ ဂွေးဥတွေကိုပွတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော့်ဟာ ကျနော်ဆိုရင် ဒီလောက်မခံပါဘူး။ မြန်မြန်ပွတ်တိုက်လို့ ပြီးသွားလောက်ပါပြီ။

"ကောင်းလိုက်တာ ထူးရယ်.... တီလေး ဒီလို တခါမှ မခံစားဖူးဘူး.... အရမ်းကောင်းတယ်"

ပြောလဲ ပြောရင်း တီလေးက ကျနော့်ခေါင်းကို အောက်ကိုတွန်းနေပါတယ်။

ကျနော်လဲ တီလေးဘာလိုချင်လဲ ရိပ်မိတာနဲ့.....

"တီလေး.... ထူး တီလေးရဲ့ ပိပိလေးကို နမ်းပေးမယ်နော်"

လို့ပြောလိုက်ပါတယ်။ တီလေး က....

"အင်း ထူူးတီလေး အရမ်းလိုချင်နေပြီ"

ကျနော် တီလေးစကတ် အကွဲနားက လက်ထည့်ရင်း တီလေးရဲ့ ဇာအတွင်းခံလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးရဲ့ ပိပိလေးက အမွှေးပါးပါးလေးနဲ့ ပုံသွင်းပြီးရိတ်ထားတဲ့ပုံလေး အရမ်းလှတယ်။ ကျနော်လဲ ဒူးထောက် မျက်နှာအပ်ပြီးနမ်းတော့တာပဲ။ တီလေးက စကတ်ထမိန်ကို အပေါ်ကိုဆွဲမတင်ရင်း ကော့တက်လာတာ သတိထားမိလိုက်တယ်။ တီလေးလက်က ထူးဆံပင်တွေကို ဆွဲဖွပေးနေတယ်။

"ထူး လက်ခလည် ထိုးထည့်လိုက်နော်၊ ဖြည်းဖြည်းနော်"

ကျနော် တီလေးပြောတဲ့ အတိုင်း လက်ခလယ်ကို ဖြည်းဖြည်းလေးထည့်လိုက်ပါတယ်။ အရည်တွေနဲ့ ချောနေတော့ နွေးနွေးလေး ဝင်သွားပါတယ်။

"အ ကောင်းတယ်"

"ထူး အဲ့ဒီဟာလေးကို စုပ်ပေး၊"

"တီလေး ရေပန်းပိတ်ပေးပါ ရေကျနေတော့ ယက်ရတာ အဆင်မပြေဘူး"

ကျနော်ပြောလဲပြော လက်ညှိုးကိုလဲ စစ်ကူခေါ်လိုက်ပါတယ်။ လက်တဖက်ကလဲ တီလေးရဲ့တင်အိုးတစ်လုံးကိုညှစ်ရင်း။ လက်နှစ်ချောင်းကို မြန်မြန်လေး အတွင်းအထုပ်လုပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော့်လျှာကလဲ ပိပိလေးနဲ့စိစိလေးကို မှန်မှန်လေး ယက်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

တီလေးက ရေပမ်းကိုပိတ်ရင်း..

"အ အား... အရမ်း ကောင်းတယ် ထူး မရပ်နဲ့ တီလေးပြီးတော့မယ်"

ကျနော် လက်၂ချောင်းပူးကို ကိုနတ်သား ရေးပြသလို ကွေးကွေးလေးထားပြီး အထုတ်အသွင်းလုပ်ရင်း

တီလေး ပိပိလေးနဲ့စိစိလေးကို ယက်ပေးနေတာကို speedတင် လိုက်တယ်။ ကျန်လက်တဖက်နဲ့ တီလေးရဲ့ နို့လေးကို မမှီမကမ်း လှမ်းပွတ်ပေးရင်း ပိပိလေးကို လျှာနဲ့ အပြားလိုက် ယက်ပေးနေမိတယ်။ တီလေးက ကျနော့် ဆံပင်တွေကိုဆွဲရင်း ခဏကြာတော့...

"ထူး တီလေးကောင်းနေပြီ အ..အ.."

ကျနော်လက်က တီလေးနို့တွေကို ပွတ်တိုက်ပြီး ဆင်းလာလိုက်တယ်။ ပြီ စကတ်ထမိန်ရဲ့ ဇစ်ကိုဆွဲချလိုက်တယ်။ ယက်နေတာကိုရပ်ပြီး ပိပိလေးထဲက လက်နှစ်ချောင်းကို ဒီဂရီနဲနဲ ကွေးကွေးပြီး ဆွဲထုပ်လိုက်တယ်။ တီလေး ခါးလေးက ကော့တက်လာတယ်။ ကျနော့် လက်ချောင်းလေးတွေက တီလေးပိပိထဲက အရည်ချွဲချွဲလေးတွေနဲ့။ ကျနော်တီလေးကို မျက်လုံးချင်းကြည့်ရင် ကျနော်လက်ကို ကျနော် ဖြည်းဖြည်းလေး စုပ်ပြလိုက်တယ်။

တီလေးက ကျနော့ကို အောက်နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး လျှာနဲ့နှုတ်ခမ်းကို သပ်ပြတယ်။

"တီလေး ကျနော့်ကို နံရံဖက်လှည့်ပြီး ကုန်းပေးနော်"

"ကျနော်နောက်ကနေ ယက်ချင်လို့"

တီလေးက သူပြီးခါနီးကောင်းနေလို့ ဘာမှမပြောပဲ ချက်ချင်း လှည့်ပြီးကုန်းပေးတယ်။ ကျနော်တီလေး စကတ်ထမိန်ကို မချွတ်ပဲ မတင်ပြီး ပြူထွက်နေတဲ့ ပိပိလေးကို လျှာနဲ့ဝင်နိုင်ကမျှဝင်အောင်ထိုးရင်း ယက်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော့်နှာခေါင်းကို တီလေးဖင်ဝနား ဖိတေ့ရင်း လက်က တီလေးစိစိလေးကိပွတ်ရင်း မရပ်တန်းလျှာနဲ့ ယက်ပေးလိုက်တယ်။

"ထူး တီလေးပြီးတော့မယ် အ အ ... "

တီလေးလက်တဖက်က ကျနော့်လက်ကိုဖိရင်း အစိလေးကိုညှစ်ပေးပြီး ပြီးသွားတယ် ကျနော်လဲ တီလေးပိပိက အရည်တွေကို ဆက်ပြီးရက်ပေးနေမိတယ်။

"ထူးရယ် ကောင်းလိုက်တာ"

တီလေးက ကျနော့်ကိုဆွဲထူးရင်း နမ်းပါတယ်။

"တီလေး မနမ်းနဲ့ တီလေးအရည်တွေနဲ့"

"ထူးယက်ပေးထားတဲ့ အရည်ပဲ ဘာဖြစ်လဲ"

တီလေးကပြောလဲပြော နမ်းလဲနမ်းပါတော့တယ်။

ကျနော်လဲ တီလေးကိုပြန်နမ်းရင်း.....

"ကျေးဇူးတီလေး ထူးလဲအရမ်းကောင်းတယ်။ နောက်လဲ အဲ့လိုလုပ်မယ်နော်"

"ဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ ထူး?"

တီလေးကပြောပြီး အောက်နှုတ်ခမ်းကို ကိုက်ထားတယ်။

တီလေးအဲ့ပုံက တော်တော် sexyဖြစ်တယ်။

"တီလေးကို အမြဲမှုတ်ပေးမယ်လို့ ပြောတာ"

"ခု တီလေး အလှည့် တီလေးထူးကို ရှယ်မှုတ်ပေးမယ်နော်။ ထူးရဲ့ လူပျိုရည်ကို တီလေးပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးလိုက်နော်"

ပြောလဲပြော တီလေးက ဒူထောက်ပြီး ကျနော့်ညီလေးကို ငုံလိုက်ပါတော့တယ်။ ပြီးရှေ့တိုးနောက်ငင်စုပ်ယူပါတယ်။ တီလေးလျှာက ညီလေးရဲ့ ဒစ်လုံးကိုလှည့်ပတ် ရစ်ငင်ပါတယ်။

"ကောင်းလိုက်တာ တီလေးရာ"

တခါတခါ တီလေးက ဝင်နိုင်တမျှဝင်အောင် တဆုံးဖြည်းဖြည်းချင်း စုပ်ယူပါတယ်။

ထူးလဲ တချက်တချက် ကောင်းလွန်းလို့ တီလေးပါးစပ်ကို ဖြေးဖြေးလေး ညှောင့်လိုးနေမိပါတယ်။ ကျနော် မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ပြီးတော့မယ် ဆိုတာသိလာတယ်။

"တီလေး... ထူးပြီးတော့မယ်"

တကယ်ဆို တီလေးကိုယက်ပေးနေကတည်းက ကျနော့်ညီလေးက တင်းတောင်နေပါပြီ။ တီလေးက မျက်လုံးပင့်ကြည့်ပြီး ခေါင်းဆက်ပြပါတယ်။ လက်ကလဲ ကျနော့်ဥနှစ်လုံးကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော်လဲ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ဒုတိယအကြိမ် တီလေးမှုတ်အပြီးမှာ ကော့ကာကော့ကာ တီလေးပါးစပ်လေးထဲ ပြီးသွားပါတော့တယ်။

"ကောင်းလိုက်တာ တီလေးရယ်၊ ကျနော်တစ်ခါမှ အဲ့လိုမပြီးဖူးဘူး။"

တီလေးက ကျနော့်အရည်တွေကို ဝင်လာတမျှကို ထိန်းစုပ်ပြီး မြိုချလိုက်ပါတယ်။

"ကိုယ်ဟာကို လုပ်တာနဲ့တခြားစီပဲ။"

"တီလေးလဲ ကောင်းတယ်။ ထူးနောက်ဆို ကိုယ့်ဟာကိုမလုပ်နဲ့တော့နော် ထူးအရည်တွေ နှမျောစရာကြီး။"

"ဟုတ် တီလေး။ ထူးတီလေးကို နမ်းချင်တယ်"

"ထူး မရွံဘူးလား တီလေးပါးစပ်ထဲမှာ ထူးအရည်တွေနဲ့"

"မရွံပါဘူး ထူးအရည်တွေပဲဟာ၊ အဲ့ဒါကြောင့်ကို နမ်းချင်တာ တီလေးရ။"

တီလေး ကျနော့်ကို နမ်းပါတယ်။ ကျနော်လဲတီလေးကိုပြန်နမ်းတယ်။ တီလေးက ရေပန်းကိုဖွင့်ပြီး ထူးကိုရေပြန်ချိုးပေးတယ်။ ထူးလဲတီလေး စကတ်ကိုချွတ်ပြီး ရေဆေးပေးရင်း အတူတူရေချိုး သွားတိုက်လိုက်တယ်။

"ထူး သွားတော့ တီလေး အဝတ်တွေ ရေဖွတ်လိုက်အုံးမယ်။"

"တီလေးပြီးရင် ထူးယူလာတဲ့ ယူနီဖောင်းဝတ်ခဲ့နော်"

"အတွင်းခံပြန်မဝတ်နဲ့နော်၊ အတွင်းခံက ရေစိုနေလို့ ပြောတာ"

"လူလည်လေး ထူး၊ ထူးယူလာတဲ့ ကုတ်ကိုကြည့်အုံး ကြယ်သီးတစ်လုံး ထဲနဲ့ တီလေးနို့တွေလုံမှာ မဟုတ်ဘူး၊ အောက်ခံဘလောက်စ် အကျႌလဲယူမလားဘူး"

ကျနော် တီလေးကိုဖက်လိုက်တယ်။ ပြီးနားနားကပ်ပြီး...

"အဲ့ဒါမှ sexy ဖြစ်မှာပေါ့ တီလေးရယ်"

"တီလေး စကတ်ကြပ်ကြပ်လေးကို အပေါ်ဆွဲတင်ပြီး၊ မပေါ့်တပေါ် နို့လေးကိုကိုင်ပြီး ထူးကလုပ်ချင်တာ"

"တီလေးရော ထူးကိုဘာဝတ်စေချင်လဲ တီလေး?"

တီလေး အားရပါးရ ရီပြီး

"ဘာမှမဝတ်နဲ့ လူပျိုကို ရှင်ပြုပေးရအုံးမယ် ခိခိ"

ထူး ကိုယ်ပတ်တဘက်ကို ခါးပတ်ပြီး ရေချိုးခန်းက ထွက်လာခဲ့တယ်။ ပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင် တီလေးကို ၁ဝတန်းကျောင်းသား ထဲကအားကျပြီး တိတ်တိတ်လေးချစ်ခဲ့ရတာ။ ဒီနေ့လိုမျိုး ဖြစ်လာလိမ့်မယ်လို့ ဘယ်တုန်းကမှ မတွေးမိခဲ့ဘူး။

"ဟိတ်..... ထူး"

တီလေးခေါ်လို့လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက ရေချိုးခန်းအဝကနေ ကျနော့်စီကို တစ်လှမ်းချင်း ခြေဖဝါးထောက်ပြီး မျဉ်းတစ်လိုင်းထဲ အနေအထားနဲ့ လျှောက်လာပါတယ်။

"Wow! တီလေး... you are so sexy"

ကျနော့်နားရောက်တော့....

"ထူး....... တီလေး ကိုဘာလို့ချစ်တာလဲ?"

ကျနော် ချက်ချင်း ပြန်မဖြေနိုင်ဘူး.... ဒါပေမယ့် တီလေးကိုကြည့်ရင်း ကျနော့်ညီလေး ခန္ဓာကိုယ် နွေးပြီးချက်ချင်း သက်ဝင်လှုပ်ရှားလာတယ်။

ကျနော် တီလေးကို ပြုံးပြလိုက်တယ်။

"ထူး မဖြေတတ်ဘူး တီလေး"

"ချစ်တာ အကြောင်းပြချက်လိုလို့လား?"

"တီလေးက ကျနော့်ကို စာသင်ပေးတယ်၊ ကြင်နာတယ်၊ တီလေးနားနေရရင် ထူးပျော်တယ်၊ ရင်ခုန်တယ်၊ မတွေ့ရရင် သတိရတယ်၊ တွေ့ချင်တယ်။ ...... ပြောရင် ကုန်မှာ မဟုတ်ဘူး။ အများကြီးပဲ......"

"သေချာတာကတော့ ထူးတီလေးကို ချစ်ချင်လို့ ချစ်တယ်ဗျာ😏"

တီလေးက ပြုံးပြုံးလေးနားထောင်နေတယ်။

ကျနော့်ကို လက်ကမ်းပေးတယ်။

"Are you ready?"

"Yeah! I am ready"

ကျနော် တီလေးရဲ့လက်ကို ဆွဲပြီးကျနော့်ပေါင်ပေါ်မှာ ထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။ တီလေး နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးတွေ တုန်နေတယ်။ ကျနော်.... တီလေးရဲ့ ပေါင်တန်လေးကို စကတ်ပေါ်ကနေပွတ်ရင်း လက်ကို တဖြည်းဖြည် အပေါ်ဖက်က မပေါ်တပေါ်ဖြစ်နေတဲ့ တီလေးရင်သားလေးကို တို့ထိလိုက်တယ်။ ပြီးလက်ညှိုးလေးနဲ့ ရင်သီးဖုနားကို ဝလုံးပတ်ရေးနေလိုက်တယ်။ တီလေးနှုတ်ခမ်းတွေ တဆက်ဆက်တုန်ပြီး ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို လာနမ်းတယ်။ ကျနော်တီလေး ကိုပြန်နမ်းရင်း လက်ကလဲ တီလေးရင်သီးဖုလေးကို လက်ညှိုးနဲ့ လက်မညှပ်ပြီးချေပေးလိုက်တယ်။ တီလေးရဲ့လျှာက ကျနော့်နှုတ်ခမ်း တွေကို ခလုတ်တိုက်ပြီး နယ်မြေကျူးကျော်လာတယ်။ တော်တော်ကြာအောင် ကျနော်တို့လျှာချင်း စစ်ခင်းဖြစ်ကြတယ်။

"တီလေးလိုချင်ပြီ ထူးရယ်.... တီလေးတို့ လိုးကြရအောင်"

တီလေးက မတ်တတ်ရပ်ရင်း အခန်းမီးကိုပိတ် ညအိပ်မီးပြာလေး ကိုဖွင့်လိုက်တယ်။

"ထူး.. လှဲလိုက်နော်"

"တီလေး အရင်လုပ်ပေးမယ်"

ကျနော် ခေါင်းညှိမ့်ပြပြီး အိပ်ရာပေါ်လှဲအိပ်လိုက်တယ်။တီလေးက ကျနော့်ခါးက တဘက်ကိုဖြေလိုက်ပြီး ကျနော့်ညီလေးကို အနမ်းတွေပေးတယ်။ ကျနော့်ညီလေး ပြန်လည်အားပြည့် နိုးထလာတယ်။ တီလေးက စကတ်ကို နဲနဲမတင်လိုက် ပြီးကျနော့်ကို တက်ခွတယ်။ ကျနော် တီလေးခါးကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ တီလေးက သူမလက်ကို လျှာနဲ့ယက်ပြပြီး ညီလေးကို လက်နဲ့စုပ်ကိုင်ရင်း ကွင်းတိုက်ပေးလာတယ်။ ခဏကြာတော့ ပိပိလေးနဲ့တေ့ မိတ်ဆက်ပေးတယ်။ တီလေးပိပိလေးက အရည်တွေရွှဲနေပြီ။ ညီလေးက တီလေးရဲ့ ပိပိလေးကို အမြှောင်းလိုက် ပွတ်တိုက်နေတယ်။ စိစိလေးကို ထိမိတော့ တီလေးတွန့်တွန့် သွားတယ်။ တီလေး နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ရင်း ဖြည်းဖြည်းလေးဖိထိုင်ချလိုက်တယ်။ ကျနော့်ညီလေးထိပ်ဖူးလေးက နွေးနွေးလေး ခံစာလိုက်ရတယ်။ တီလေးကိုက်ထားတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးက ဝိုင်းဝိုင်းလေး ဟသွားတယ်။

"အို..."

ကျနော့် ရင်ဘတ်ကို လက်လေးနဲ့ ထောက်ရင်း ညှင်ညှင်သာသာလေး ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ကျနော့်ညီလေးက တရစ်ရစ်နဲ့ နယ်မြေအသစ်ကို တိုက်စရာမလိုပဲ သိမ်းပိုက်လိုက်ရသလိုပဲ။ (တကယ်ကတော့ သူများတိုက်ပြီးသား စစ်မြေပြင်ဟောင်းပါ။ ကျနော့်အတွက်တော့ နယ်မြေသစ်ပေါ့ဗျာ။) ခံစားလိုက်ရတာက တကယ်စီးကြပ်နေတာပဲ။ (ဘာစကားလုံးနဲ့မှ မနှိုင်းပြတတ်လို့ပါ။) လီးတစ်ဆုံး ဝင်သွားတော့မှ တီလေးခါးက ကွေးလာပြီးကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို ငတ်မွတ်စွာ နမ်းပါတယ်။ ဆာဆာလောင်လောင် ကိုနမ်းတာပါ။ ကျနော်လဲ တီလေးကို မက်မက်မောမော ပြန်နမ်းပါတယ်။ ကျနော့်လက်နှစ်ဖက်က ဘယ်ချိန်ထဲက တီလေးခါးကို ကိုင်ထားမိလိုက်မှန်း မသိပါဘူး။ တီလေးတင်သားတွေက ညီလေးကိုနှဲ့နေသလိုပဲ။ တော်တော်လေးကြာမှ တီလေးက နမ်းတာရပ်ပြီး တုန်နေတဲ့ အသံလေးနဲ့...

"ချစ်လိုက်တာ ထူးရယ်..."

"တီလေး ဒီလိုမကောင်းရတာ ကြာပြီ"

ပြောလဲပြော ပိပိလေးကိုလဲ ကြွလိုက်ဖိလိုက်နဲ့ ပုံမှန်လေးလုပ်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော့်လက်ကို ကိုင်ပြီး ရင်သားပေါ်တင်ပေးပါတယ်။

"တီလေး နို့တွေကို နယ်ပေးပါ ထူးရယ်"

ကျနော်လဲ တီလေးနို့တင်းတင်းလေး နှစ်လုံးကို အားရှိပါးရှိ သာသာလေးလေး ဆုပ်နယ်ပေးနေလိုက်တယ်။

တစ်ခါတစ်လေ နို့သီးလေးတွေကို ချေပေးရင်းနဲ့ ညီလေးကိုလဲ အလိုက်သင့်လေး ကော့ပေးနေမိတယ်။ တီလေးက ဆောင်ကြောင့်ထိုင်းရင်း ဖြေးဖြေးလေးဆောင့်ပေးနေတာ။ တီလေး တင်သားတွေက ညီလေးထိပ်ပိုင်းအထိတက်သွားလိုက် ပြန်ကျလာရင်း ကျနော့် ပေါင်ရင်းနဲ့ ဖိကပ်သွားလိုက်နဲ့။

"ထူး ကောင်းရဲ့လား?"

"အရမ်းကောင်းတယ် တီလေး"

"တီလေးပိပိလေးက ကျပ်စီးနေတာပဲ၊"

ကျနော်ပြောရင်း တီလေးရဲ့စကတ်လေးကို အပေါ်ကို နဲနဲထပ် ဆွဲတင်လိုက်တယ်။ ကျနော့်ညီလေး က တီလေးပိပိလေးထဲ ဝင်ထွက်နေတာ တော်တော်ကြည့်လို့ကောင်းတယ်။ ကျနော်နဲ့တီလေး လိုးနေတဲ့ပုံစံက တကယ့်ကို ညှင်ညှင်သာသာပါ။ ဗီဒီယိုတွေထဲကလို အားနဲ့မာန်နဲ့ မြန်မြန်တက်ဆောင့်နေတဲ့ ပုံစံမဟုတ်ဘူး။ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် မြတ်မြတ်နိုးနိုးကြည့်ရင်း ဆက်ဆံနေကြတာ။ ဝင်နေ ထွက်နေတဲ့ ခံစားမှုရော ပွတ်တိုက် ညှစ်ယူနေတဲ့ ခံစားချက်ရော အရသာ တစ်ခုချင်းစီ ခံစား စားသုံးနေရသလိုပါ။ တီလေးက coatအကျႌ ကြယ်သီးလေးကို ဖြုတ်လိုက်ရင်း အပေါ်က ဆောင့်နေတဲ့ speedကို နဲနဲထပ်တင်လိုက်ပါတယ်။

"တီလေးပြီးတော့မယ်"

ကျနော့်ညီလေးကို အဆုံးထိ ထိုင်ချလိုက်ရင်း ကျနော့်ကို ခွရင်းက တီလေး ဒူးထောက်လိုက်တယ်။

"ဟုတ်တီလေး ထူးဘာလုပ်ပေးရမလဲ၊ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ"

"ရတယ် ထူး၊ ဒီတိုင်းလေးပဲ ကောင်းတယ်"

"ထူးရော ကောင်းရဲ့လား?"

"တအားကောင်းတယ် တီလေး"

တီလေးက ခါးညွတ်လာရင်း ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို အငမ်းမရ နမ်းပါတယ်။ တင်သားတွေက စည်းချက်မှန်မှန် ဆောင့်ပေးနေပါတယ်။

တီလေးက ကျနော့်ကို နမ်းရင်း ဆောင့်ရင်းနဲ့ အရှိန်ကျလာပါတယ်။ ပိပိလေးကို ညီလေးအဆုံးထိ ထိုင်ချလိုက်ရင်းက....

"တီလေးပြီးပြီ ထူး"

"အရမ်းကောင်းတယ်။ ထူးညီလေးက တုတ်လဲတုတ်တယ်။"

"ဒစ်ကလဲ တီလေးပိပိလေးထဲ့ အပြည့်အသိပ်ပဲ ပွတ်တိုက်နေတာ"

"ဒီတိုင်းလေး ခဏနေအုံးနော် ထူး"

"ပြီးရင် ထူး စိတ်ကြိုက် တီလေး နေပေးမယ်"

ပြောရင်း ခါးကိုပြန်မတ်ရင်း ကျနော့်ကိုပါ နမ်းရင်းပြန်ထပါတယ်။ ခုတော့ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ဖက်ရင်း တီလေးက ကျနော်ပေါ်မှာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်ရင်း နမ်းနေမိကြပါတယ်။

ကျနော်ကလဲ တီလေးကိုပြန်နမ်းရင်း ဖက်ထားလိုက်တယ်။ တီလေးရင်သားတွေနဲ့ ကျနော့်ရင်သားတွေ ပွတ်တိုက်ကျီစယ်ကုန်ကြတယ်။ တီလေး ညီမလေးထဲက အရည်တွေ စီးကျနေတာလဲ ခံစားလိုက်ရတယ်။

"ထူး မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား၊ တီလေးကို ဘယ်လိုလုပ်ချင်လဲ? တီလေးကုန်းပေးရမလား?"

"တီလေး ကြည့်ရတာမော နေတယ်။ ပက်လက်လှဲပြီးနားလိုက်နော်"

"ထူး အပေါ်ကဆောင့်ပေးမယ်"

တီလေးက ခေါင်းညှိမ့်ပြပြီး တင်လေးကို ဖြည်ဖြည်လေးကြွပြီး ကျနော့်ဘေးကိုဆင်းပြီး လှဲအိပ်လိုက်တယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးပေါင်ကြားကို နေရာယူ ဒူးထောက်လိုက်လိုက်တယ်။ စကတ်ကို ခါးပေါ်ထိ တွန်းတင်လိုက်တယ်။ တီလေး ပိပိလေးကလှလိုက်တာ။ ကျနော့်လက်နဲ့ ပိပိလေးနားက အရည်လေးတွေကိုတို့ထိကြည့်တယ်။ တီလေးကိုကြည့်ရင်း ကိုယ့်လက်ကို လက်နဲ့စုပ်ကြည့်တယ်။ အရသာက ပြောမပြတတ်ပေမယ့် စိတ်လှုပ်ရှားစေတယ်။ တီလေးနှုတ်ခမ်းနား လက်ညှိုးထားပေးလိုက်တော့ တီလေးကစုပ်ပေးပြီး လျှာလေးနဲ့ဝိုက်ပေးတယ်။ ကျနော်တီလေး ပိပိလေး ပေါ်ကနေ ညီလေးနဲ့ ပွတ်ပေးနေရင်း။ ပိပိလေးကို ညီလေးနဲ့တေ့လိုက်တယ်။ တီလေးက ပိပိနှုတ်ခမ်းလေးကို လက်နဲ့ဖြဲပေးရင်း....

"ထူး ဖြည်းဖြည်ထည့်နော်၊ တအားမလိုးနဲ့နော်"

"ဟုတ်တီလေး...."

လို့ပြောရင် ဒစ်လေးဝင်ရုံ အားစိုက် ထည့်ကြည့်တယ်။ ပြီးမှ တဖြည်းဖြည် အဆုံးထိသွင်းလိုက်တယ်။ တီလေးက အောက်ကနေ ကော့ကော့ပေးတယ်။ ကျနော်က တီလေး နို့ကိုစို့ပေးရင်း ပုံမှန်လေး လိုးပေးနေတယ်။ တီလေးလက်တွေက အိပ်ရာခင်းကို ဆုတ်ချေနေတယ်။

ကျနော်က တစ်ချက်ချင်း လိုးရင်းက....

"ကောင်းလိုက်တာ တီလေးရာ၊ အရမ်းကောင်းတာပဲ"

"ချစ်တယ် တီလေးရာ"

"ထူး တီလေး ကောင်းလာပြန်ပြီ၊ ဆောင့်ဆောင့် ရပြီး ထူးစိတ်ကြိုက် လိုးတော့နော်"

ကျနော်လဲ ပြီးချင်နေပါပြီ။ တီလေးပေါင်တံတွေကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းလိုက်ရင်းက မြန်မြန်ဆောင့်ပါတော့တယ်။

"တီလေး ထူးအပြင်မှား ပြီးရမှာလားဟင်?"

"ရတယ်ထူး ထူးစိတ်ကြိုက်လိုးပြီး ပြီးလိုက်နော်။ အထဲမှာပြီးလဲရတယ်၊ တီလေးလဲ ထပ်ပြီးတော့မယ်၊"

"အား...... ရှီး...... အအ......"

တီလေးလဲ ကော့ပေးရင်း လက်က နို့တွေကိုနယ်ရင်း ဖီလ်တက်နေပါပြီ။

ကျနော်လဲ ထိန်းလို့မရတော့ပါဘူး။ ညီလေးက တအားကောင်းနေပါပြီ။ တီလေးကို တအားဆောင့်လိုးရင်းက..... အားပြင်းပြင်းနဲ့ တဆုံးထည့်လိုက်ရင်း အရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတော့တယ်။ တီလေးလဲ ကော့ကော့ပြီး ပြီးသွားပါတယ်။

"အရမ်းကောင်းတယ် တီလေးရယ်"

"ကောင်းလိုက်တာ ထူးရယ်"

ကျနော်တို့နှစ်ယောက် တစ်ယောင်ကို တစ်ယောက် တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားလိုက်တယ်။

တီလေးက ကျနော်ပါးကို အနမ်းတပွင့်ပေးရင်းက

"ထူး မောသွားပြီလား?"

"မောတော့မောတာပေါ့ ဒါပေမယ့်မမောဘူး ဟီးဟီး"

တီလေးက တဘက်ကိုယူလိုက်ရင်း ပိပိလေးအောက်မှာခံလိုက်ပါတယ်။

"ထူး ညီလေးကို ဖြည်းဖြည်းထုတ်လိုက်နော်"

"ဟုတ် တီလေး"

ကျနော့်ရဲ့ ညီလေးကို ဖြည်းဖြည်းလေး ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ အရည်တွေ အများကြီးထွက်ကျလာပါတယ်။ တီလေးက တဘက်နဲ့ ညီလေးကို သန့်ရှင်းရေလုပ်ပေးပါတယ်။ ပြီးမှ သူမပိပိလေး ကိုသန့်စင်ပါတယ်။

"ထူး လာရေသွားဆေးမယ်"

ကျနော်တီလေးနဲ့ အတူတူရေအိမ်သွား ကိုယ်လက်ညီလေး ညီမလေး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ကြပါတယ်။ ရေသုတ်သန့်စင်ပြီး ကျနော်တီရှပ်အနက် နဲ့ ဘောက်ဆာကို ဝတ်လိုက်ပါတယ်။

တီလေးက စကတ်ကို ဆွဲချရင်းနဲ့ ကုတ်အကျႌကို ကြယ်သီး ပြန်တပ်ပါတယ်။ ပြီးမှ ကျနော့်

နဖူးကိုနမ်းရင်း...

"Good Night Thoo!"

တီလေး က အခန်းပြင်ထွက်ဖို့ပြင် ပါတယ်။

ကျနော် တီလေးလက်ကို လှမ်းဆွဲလိုက်ရင်း...

"တီလေး အတူတူအိပ်မယ်လေ"

"ဟာ... ထူးဘာသာအိပ်လေ၊ ကုတင်းကျဉ်းကျဉ်းလေးကို"

"တီလေး ကလဲ မကျဉ်းပါဘူး၊ ထူးက တီလေးကို ရင်ခွင်ထဲထား အိပ်ချင်လို့ပါ"

"ကဲထူး ဒါဆိုလဲ တီလေးကို တီရှပ်တစ်ထည်ပေး"

"ဘာလုပ်ဖို့လဲ တီလေးကလဲ၊ ဒီတိုင်းပဲအိပ်ပါ"

"တီလေးက ဒီတိုင်းလေး ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်"

"ဟာ..... ဒီလိုကြီး မအိပ်ဖူးပါဘူး၊ လုံလုံခြုံခြုံလဲ မရှိဘူး"

"တီလေး ထူးကို ချစ်တယ်ဆို?"

"ချစ်တာ ချစ်တာပဲ တီလေး ဒီလိုပုံစံနဲ့ မအိပ်ရဲဘူးကွ"

"တီလေးကလဲ သူများတွေလဲ အတူတူနေပြီး ဘာမှမဝတ်ပဲ အိပ်တာပဲကို၊ တီလေးကမှ ကုတ်လေးဝတ်ထားသေးတယ်။"

"ဘယ်က သူများတွေလဲ? ထူးဘယ်လိုသိလဲ?"

"Movie တွေထဲမှာ ဒီလိုပဲ အိပ်ကြတာပဲ"

"ထူး လူဆိုးလေး!"

"ကဲ မီးပိတ်လိုက်တော့ လာအိပ်မယ်"

ကျနော်လဲ တီလေးနှုတ်ခမ်းလေးကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တယ်။

"မီးပိတ်ဆို၊ အိပ်မယ်"

ကျနော်လဲ မီးခလုတ်ကိုပိတ်လိုက်ပြီး တီလေးလက်ဆွဲပြီး ကုတင်ပေါ် တက်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ဝင်အိပ်ပါတယ်။ ကျနော့်လက်ကို တီလေးနိုးအုံ လေးပေါ်တင်ရင်း ကျန်တစ်ဖက်နဲ့ တီလေးခါးကို ဖက်လိုက်ပါတယ်။

"ချစ်တယ် ထူးရယ်...., အိပ်တော့နော်"

"ထူးလဲ တီလေးကို အရမ်းချစ်တယ်၊ Good Night တီလေး"

အာရုဏ်တက်ချိန် စောစော ကျနော် နိုးလာသည်။ ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲတွင် တီလေးကွေးကွေးလေး အိပ်နေတာ အရမ်းချစ်ဖို့ကောင်းသည်။ ကျနော် တီလေးနဖူးလေးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းလိုက်သည်။ ကျနော် အိပ်ရာကထ၍ ရေအိမ်ထိုင် ကိုယ်လက်ဆေး မျက်နှာသစ် သွားတိုက် သန့်ရှင်းရေးလုပ်သည်။ တီလေး ကိုကြည့်တော့ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေသည်။ ကျနော် ညအိပ်မီး မှိန်မှိန်ဖွင့်ပြီး စာကြည့်စားပွဲမှာ ထိုင်လိုက်သည်။ ကျနော့် Staedtler pencil box & Sketch book ကိုယူပြီး လိုအပ်တာပြင်လိုက်သည်။ ကျနော် တီလေးကို အမှတ်တရ Sketch ဆွဲဖို့ကြိုးစားလိုက်သည်။ တီလေးနား သွားပြီး ဆံနွယ် တချို့ကိုလိုအပ်သလို ပုံစံချလိုက်သည်။ ကျနော့် လိုချင်တဲ့ Angle ယူပြီးထိုင်ကာ စတင် Sketch ဆွဲတော့သည်။ ပုံကြမ်းကောက်ကြောင်းရမှ ထပြီးခန်းဆီးကို ဖွင့်လိုက်သည်။ အပြင်လောက မှောင်တုန်းရှိသေးသည်။ Colour pencils တချို့ကို လိုအပ်သလို ချွန်ပြီး တီလေးမျက်နှာပုံကို detail ဆွဲလိုက်သည်။ စိတ်တိုင်းကျ ဆွဲပြီး background ကို Harmony ဖြစ်အောင် ကာလာချယ်လိုက်သည်။ မှန်ပြတင်းဘက်မှ ပြာဖျော့ဖျော့ အလင်းရောင် ချိန်းစပြုချိန်မှာ ကျနော့် Sketch ပြီးစပြုနေပြီ။ တစ်ခုခုလိုနေသည်လို့ ခံစားရသည်။ အိပ်ရာခင်းအဖြူပေါ် နောက်ခံဂရေး နဲ့ Uniformအနက် ဆံပင်ညိုညို နှင့် မျက်နှာလှလှလေးနှင့် အရှိုက်အငင် ကောက်ကြောင်း အားလုံး Colour Harmony ဖြစ်နေသည်။ ကျနော် တီလေးကို ကြည့်ရင်း စဉ်းစားနေစဉ် တီလေးမျက်ခွံ လေးပွင့်လာသည်။ ကျနော့်ကို လှမ်းကြည့်ရင်းက တီလေးနှုတ်ခမ်းလေး ပွင့်လာသည်။

"ထူး.... အစောကြီး နိုးနေတာလား?"

တီလေးကို ကြည့်ရင်းကျနော် ပြုံးလိုက်သည်။ ကျနော်သိလိုက်ပြီ။ တီလေးရဲ့ Attraction ကနှုတ်ခမ်းပါးပါး။ ကျနော် တီလေးကို နှုတ်ဆက်လိုက်သည်။

"ဟုတ် တီလေး.... Good Morning!"

ကျနော် အနီရောင်ခဲတံ ကိုယူပြီး ချွန်လိုက်သည်။ အဖြူ၊ ဂရေး၊ အနက်၊ အညို တွေကြားထဲမှာ contract colour အနီကို နှုတ်ခမ်းမှာ Detail ခြစ်လိုက်သည်။ ကျနော် ကျေနပ် ပျော်ရွှင်စွာ လေချွန်လိုက်သည်။ တီလေးက အိပ်ရာကနေ ထထိုင်ရင်း မျက်ခုံးပင့်ကြည့်ရင်း...

"ထူး.... ပုံဆွဲနေတာလား?"

မေးရင်း ကျနော့်နားရောက်လာပါတယ်။

"Wow! ထူး sketch ကကောင်းလှပါလား"

"ထူး sketchက မကောင်းပါဘူး၊ တီလေးက လှတာပါ"

တီလေးက ကျနော့်နောက်က ဖက်ရင်း ကျနော့် ဆံပင်တွေကိုဖွပါတယ်။ ကျနော် ဖွထားတဲ့ ပုံဆွဲပစ္စည်းတွေ သိမ်းရင်း.....

"တီလေး အိပ်ရေး ဝရဲ့လား?"

"တီလေး ညကလို နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် မအိပ်ရတာကြာပြီ ထူးရဲ့။ ထူး ကျေးဇူးကြောင့် အိပ်လို့ကောင်းမှကောင်း"

"တီလေး......"

ကျနော်ပြုံးပြီး တီလေးကိုခေါ်လိုက်တယ်။

"ဘာတုန်း"

တီလေးက  အဲ့လိုကြီးထူးတော့ ပြောချင်တာတောင် ပြောက်သွားတယ်။

"ထူး.. တီလေးကို ချစ်ချင်သေးတယ်"

"ဟာ! ညမှကွာ နော်။ မိုးလင်းနေပြီ။ ဒီနေ့သောကြာနေ့ တီလေး လုပ်စရာတွေ အများကြီးရှိတယ်။"

"တီလေး ကလဲ အချိန်ရှိပါသေးတယ်။"

"ညကြမှကွာ၊ မနက်ဖြန် စနေ၊ တနင်္ဂနွေ ပိတ်ရက်လဲရှိတယ် နော်... ထူးက လိမ္မာပါတယ်"

"ထူး ဒီနေ့ တနေ့လုံး တီလေးကို ဝိုင်းကူမယ်လေ။ ထူးတကယ် လိင်မာနေလို့ပါ တီလေးရယ်"

"ထူး နိုးကတည်းက တီလေးကို နှိုးရင် အချိန်ရှိသေးတယ်၊ ခု ခွန်ခွဲနေပြီ"

"တကယ် ဒီနေ့busy မှာ ထူးတီလေးကို ကူမှာကျိန်းသေတယ်နော်"

"ဟုတ်"

"ဒါဆို တီလေးမျက်နှာသစ်လိုက် အုံးမယ်"

"ထူး ခန်းဆီးလိုက်ကာတွေ ပိတ်ထားလိုက်အုံး"

ကျနော် တီလေးကိုဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို အတင်းနမ်းလိုက်တယ်။

တီလေး ကအနမ်းမခံ ပဲ.....

"ထူး တီလေးအာပုပ်ရည်တွေနဲ့ မျက်နှာမသစ်ရသေးဘူး၊"

"ရပါတယ် တီလေးရယ် ညက မအိပ်ခင်သွားတိုက်ထားတာပဲ၊"

"တီလေးပဲ အချိန်မရှိဘူးဆို"

ကျနော်တီလေးကိုဖက်ရင်း တင်းသားတွေကို ပွတ်ညှစ်ရင်းပြောလိုက်ပါတယ်။

"လူဆိုးလေးပဲ တီလေးတော့ မှားပြီထင်တယ်၊"

ကျနော်က တီလေးကို အတင်းနမ်းရင် ညီလေးကလဲ ပိပိလေးကို ထောက်မိနေပါပြီ။ ကျနော့်လက်တွေက တီလေးရဲ့ စကတ်က ဇစ်ကို ဆွဲချလိုက်ပါတယ်။

"ဟာ! ထူး.... ခန်းဆီတွေပိတ်ဆို၊ လင်းလင်းကြီး သူများတွေမြင်ကုန်မယ်၊"

"တီလေး.... ဘယ်သူမှ မမြင်ပါဘူး ခြံထဲဝင်ကြည့်ရင်တောင် မမြင်နိုင်ပါဘူး။ ထူးက... တီလေးကို... မှန်ဖက်လက်ထောက်ခိုင်းပြီး နောက်က လုပ်ချင်လို့နော်"

"ထူးရယ်... တီလေး စိတ်မသန့်ဘူး၊"

တီလေးက ခန်းဆီးလိုက်ကာ ကြိုးကို ဆွဲပိတ်လိုက်ပါတယ်။

"ကဲထူး အချိန် မရှိဘူး မြန်မြန်လုပ်တော့၊ တီလေးလဲ လိုချင်နေပြီ"

တီလေးက ကျနော့် တီရှပ်ကို ဆွဲချွတ်ရင်း လက်က ဘောက်ဆာထဲက ကျနော့် ညီလေးကို ဆွဲထုတ်ပါတယ်။ ကျနော်က နမ်းမလို့ လုပ်တော့ အနမ်းမခံပဲ။

"ထူး ဘောင်းဘီချွတ်ပြီး လုပ်တော့နော်"

တီလေးက ကျနော့်ကို ပြောရင်း စကတ်ကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးစာကြည့်စားပွဲကို လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးပါတယ်။ ကျနော်လဲ ဘောက်ဆာကိုချွတ်ပြီး ညီလေးနဲ့ တီလေးပိပိလေးကို တေ့လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက လက်နဲ့ ညီလေးကို ထိန်းကိုင်ရင်း ပိပိနဲ့ပွ္ပတ်ပေးပါတယ်။ တီလေး အရည်တွေရွှဲနေပါပြီး။ ကျနော် တီလေးရဲ့ ကုတ်အကျႌကိုပါ  ကြယ်သီးဖြုတ်ပြီး ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးလက်ဖဝါးနဲ့ ပိပိကိုပွတ်ရင်း ကျနော့်ညီလေးကို အထက်အောက်ပွတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော့်ညီလေးမှာ တီလေးအရည်တွေနဲ့ ချောနေပါပြီ။ ကျနော့်ညီလေးနဲ့ ပိပိကို တေ့လိုက်ပါတယ်။

"ထူး..... တီလေး ဒီပုံစံက ခံရခက်တယ် ဖြည်းဖြည်းချင်းလိုးနော်၊ တီလေးနို့တွေကို ပွတ်ပေးနော်"

"ဟုတ်တီလေး.... တီလေးနာရင်ပြောနော်"

ပြောရင်းကျနော် ဒစ်မြုပ်ရုံသွင်းလိုက်ပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်းချင်း ကျနော် ဝင်အောင်နှဲ့သွင်းပါတယ်။ တီလေးက နောက်ကိုကော့ကော့ပေးရင်း ကျနော်ညီလေး အဝင်ကောင်းအောင် လုပ်ပေးပါတယ်။ တဆုံးဝင်သွားတော့မှ ကျနော်နောက်ကနေ တီလေးနို့တွေကို ဆုပ်နယ်ပေးပါတယ်။ လီးတချောင်းလုံး ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်နဲ့ ပုံမှန်လေး လိုးပေးနေပါတယ်။

"ထူး...  ကောင်းရဲ့လား"

"ကောင်းတော့ ကောင်းတယ် တီလေး ဒါပေမယ့် ညီလေးက အပေါ်ကိုကော့နေရတော့ နဲနဲအောင့်တယ်"

"ထူး.... ဆွဲထုတ်လိုက်နော် တီလေးလုပ်ပေးမယ်"

ကျနော် တီလေးစကားနားထောင်ပြီး ညီလေးကို ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို မွေ့ရာအစွန်းမှာ ထိုင်စေပြီး အပေါ်ကတက်ခွပါတယ်။ ကျနော့်ညီလေးကို လက်နဲ့ထိန်းကိုင်ရင်း တစ်ဆုံး ထိုင်ချပါတယ်။ ကျနော့်လက်ကို နို့တွေပေါ်တင်ပေးပါတယ်။

"ထူး တီလေးနို့တွေကို နယ်ပြီးစို့ပေးနော်"

ပြောလဲပြော တီလေး ကျနော်လည်ပင်းကိုဖက်ပြီး ဆောင့်ပါတော့တယ်။ တစ်ချက်ချင်း တင်ကို မြှောက်လိုက် ဖိထိုင်ချလိုက်နဲ့ တော်တော်ကောင်းပါတယ်။ ကျနော်လဲ နို့တွေကို မမှီမကမ်းစို့လိုက် နယ်လိုက် နို့သီးလေးတွေကို ခဲလိုက်နဲ့ တီလေးဆောင့်ချက်တွေကို ကော့ပြီးအလိုက်သင့် လိုးပေးနေပါတယ်။

"အား..... ထူး...... တီးလေးကောင်းလာပြီ ပြီးတော့မယ် အား.... အ.... အ..... ပြီးပြီ တီလေးပြီးပြီ....."

တီလေးကပြောရင်း... ကော့ရင်း.... တဆုံးထိုင်ချရင်း တင်နဲ့ပွတ်ပေးရင်း ကော့်ပျံသွားပါတယ်။

"ထူး ပြီးတော့မှာလား? တီလေး... ဆက်ဆောင့်ပေးမယ်နော်😘"

"ရတယ်တီလေး၊ တီလေးကိုကြည့်ရတာ ပင်ပမ်းနေပြီ၊ တော်ပြီနော်.... ထူး... ဒီလောက်ဆို ကျေနပ်ပါတယ်"

"ဟာ! ထူးပြီးမှ မပြီးသေးတာ တီလေးကို အားမနာနဲ့"

"ပြီးအောင်လုပ်လိုက်နော်။ တီလေး စုပ်ပေးရမလား"

"ရေချိုးခန်းထဲ သွားမလား? ထူးကရေစိုရင် စိတ်ပါတာ တီလေးသိတယ်"

"တီလေး! ထူးကို စကတ်နဲ့ ကုတ် ပြန်ဝတ်ပေးပါလားဟင်? တီလေးနဲ့ ထူး ရေချိုးရအောင်?"

တီလေးက ထူးနှာခေါင်းကိုညှစ်ရင်း.....

"လူဆိုးလေး! ကဲ... တီလေးကို ဝတ်ပေး"

ကျနော် စကတ်ကိုယူပြီး တီလေးခြေထောက်ကနေ ပြန်စွပ်ပြီး ဝတ်ပေးရင်း တီလေးကုတ်ကိုပါ ဝတ်ပေးပြီး ကြယ်သီး တပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ တီလေးလက်ကိုဆွဲရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပါတယ်။

"တီလေး မျက်နှာသစ် သွားတိုက်လိုက်အုံးမယ်"

တီလေးက ပြောရင်း မျက်နှာသစ် သွားတိုက်ပါတယ်။ ကျနော် ရေပန်းကို အပူအအေးချိန်ပြီး တီလေးကိုလှမ်းပက်ပါတယ်။ ဆပ်ပြာရည် ယူပြီး တီလေးတင်လုံးလုံးလေးကိုပွတ် ပေးပါတယ်။ တီလေးသွားတိုက်နေချိန် အနောက်က ထောက်ပြီး ဆပ်ပြာမြှုပ်ထနေတဲ့ စကတ်ပေါ်လီးတင်ပြီး အမြှောင်းကြားကို ညှောင့်လိုးပါတယ်။ လက်က တီလေးနို့ကို ပွတ်ပေးပြီး ဆပ်ပြာရည် တိုက်ပေးပါတယ်။ တီလေးက စကတ်ကို ပင့်ပေးရင်း ပေါင်ကြားကို လီးနဲ့ ညှောင့်စေပါတယ်။ တီလေးလက်က ထူးလက်ကိုကိုင်ရင်း နို့တွေကို နယ်စေပါတယ်။

"တီလေးရယ်၊ ကောင်းလိုက်တာ ထူးပြီးတော့မယ်"

တီလေးက ထူးဖက်ကို လှည့်ရင်း ထူးခါးကို ဆွဲဖက်ရင်း နမ်းပါတယ်။ ပြီးမှ.....

"ထူး တီလေးနို့ကို လိုးချင်လား?"

"ဟုတ်တီလေး...."

တီလေးက ကြမ်းပြင်ကို ဒူးထောက်ရင်း နို့နှစ်လုံးကို

ဆပ်ပြာရည်ယူပြီး ထပ်ပွတ်ပါတယ်။ ထူး ညီလေးကိုလဲ ဆပ်ပြာရည်နဲ့ ပွတ်ပေးပြီး နို့နှစ်လုံးကြား ထက်အောက် ပွတ်ပေးပါတယ်။ လက်က နို့နှစ်လုံးကို ညှပ်တွန်းပေးပြီး.....

"ထူး ပြီးအောင်လိုးလိုက်နော်....."

"ထူးစိတ်ကြိုက်လိုးပြီး တီလေးနို့တွေပေါ်ကို ပြီးလိုက်နော်"

တီလေး အဲ့လိုပြောတာနဲ့ တင်ကျနော်လီးက တင်းပြီးအားပြည့်သွားတယ်....

"တီလေး အရမ်းကောင်းတယ်။ တီလေး အဲ့လိုပြောတာ ထူးပိုပြီး ဖီလ်ဖြစ်တယ်။"

"ဟုတ်လား ထူး? လိုးလိုး တီလေးနို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးလိုက်စမ်းပါ ထူးရယ်"

"တီလေး...... ထူး ပြီးတော့မယ် ပြီးတော့မယ်...."

"လိုးထူး လိုး...... တီလေးလဲ ကောင်းတယ်၊ ပြီးအောင်လိုး"

ကျနော် ဘယ်လိုမှမထိန်းနိုင်တော့ပဲ အရည်ဖြူဖြူတွေ တီလေးလည်ပင်း တဝိုက်နဲ့ နို့တွေ ကုတ်အကျႌတွေပေါ် ပေကုန်ပါတော့တယ်။ တီလေးက မတ်တပ်ရပ်ရင်း ကျနော့်ကိုနမ်းပါတယ်။

"ထူး... ကျေနပ်ပြီလား?"

ကျနော်ပြုံးရင်း

"ဟုတ်"

တီလေးက ကျနော့်ကိုရေချိုး ခေါင်းလျှော် မျက်နှာသစ်ပေးပါတယ်။ ပြီးမှ တဘက်တစ်ထည်ယူပြီး.....

"ထူး.... ခြောက်အောင်သုတ်ပြီး အဝတ်ဝတ်တော့၊"

"ပြီးရင် တီလေးရေချိုးခန်းထဲက SK II ထည့်ထားတဲ့ ခွက်ရယ် တီလေးဝတ်ဖို့ အတွင်းခံရယ် စကတ်ထမိန်နဲ့ တီရှပ်တစ်ထည် ယူခဲ့ပေး"

"တီလေး ရေချိုးလိုက်အုံးမယ်၊ မဝေကို ဖုန်းခေါ်ပြီး တီလေးရုံးနောက်ကျမယ်၊ ဘဏ်သွားဖို့အဆင်သင့်လုပ်ထားလို့"

"ဟုတ်တီလေး"

ကျနော် တီလေးကို လျှာထုတ်ပြပြီး ရေချိုးခန်းကထွက် အဝတ်ဝတ်ပြီး တီလေး ယူခိုင်းတာတွေ သွားယူပေးလိုက်ပါတယ်။

တီလေး ရေချိုးပြင်ဆင် နေတုန်း ကျနော် Kitchen ဝင်ပြီး ကော်ဖီတစ်အိုးနှပ်ပြီး ကျနော့်အတွက် ဘလက်တစ်ခွက်၊ တီလေးအတွက် နွားနို့နဲ့ကော်ဖီ တစ်အချိုး နှစ်ထည့်လိုက်တယ်။ ပေါင်မုန့်မီးကင် ထောပတ်သုတ်လိုက်တယ်။

"ထူး တီလေးတို့ သွားကြရအောင်"

"တီလေး ဒီbreakfast လေးစားလိုက်အုံး"

တီလေးစားသောက်ပြီးမှ ကျနော်တို့ အိမ်ကထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ရုံးသွား မဝေကိုခေါ်ပြီး ဘဏ်ပြေး ပေးစရာရှိတာပေး၊ ယူစရာရှိတာယူ၊ နေ့လည်စာ ကြုံသလို ဝင်စားလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကားဝပ်ရှော့သွား တီလေးကားယူပြီး ရုံးပြန် ဝန်ထမ်းတွေကို လစာပေး။ လူလဲ တော်တော် ပင်ပမ်းသွားတယ်။ အဲ့ချိန်မှာ စိုင်းစံ ဖုန်းဝင်လာတယ်။

"ဟဲလို"

"ထူးပိုင်, ဘယ်ရောက်နေလဲ သူငယ်ချင်း? ငါတို့လေးယောက် ကန်ဘောင်မှာဆုံနေတယ် လာခဲ့ပါလား?"

"OK စိုင်းစံ, ငါ ခုထွက်ခဲ့လိုက်မယ်"

ပြောရင်း.... တီလေးကို အသိပေးလိုက်တယ်။

"တီလေး၊ ကျနော် သူငယ်ချင်းတွေစီ ခဏသွားလိုက်အုံးမယ်, တီလေး လိုက်အုံးမလား?"

"မလိုက်တော့ဘူး ထူး၊ အိမ်အပြန် မိုးမချုပ်နဲ့နော် တီလေးတစ်ယောက်ထဲ"

"ဟုတ်"

ကျနော် တီလေးပါးကို ရွှတ်ခနဲ နမ်းပြီးထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။

ကန်ဘောင်ရောက်တော့ ကျနော်တို့ထိုင်နေကျ ရှမ်းဆိုင်ထဲကို ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ တွေ့ပါပြီ လေးယောက်ပေါင်းပြီး ဆူညံနေတာ။ စားပွဲထိုးလေးကို နက်စ်ကော်ဖီတစ်ခွက်မှာရင်း ခုံပုလေးမှာ ဝင်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။

"ဘယ်လိုစုံဖြစ်ကြတာလဲ?"

ကျနော်ကမေးလိုက်တော့...

စိုင်းစံက....

"ငါတို့တောင်ကြီးမပြန်ခင် ချောင်းသာသွားမလို့ တိုင်ပင်နေတာ"

ဇော်ဇော်က....

"ဟုတ်တယ် ထူးပိုင် ငါတို့ကြားရက် သွားမလားလို့ သီရိ နဲ့ သူ့ညီမလဲ လိုက်မယ်၊ မင်းလဲ လိုက်ခဲ့လိုက်"

"ငါတီလေးကို ပြောကြည့်လိုက်အုံးမယ်၊"

နန်းသူဇာက....

"တီလေးကိုပါ ခေါ်ခဲ့လိုက်ဟာ"

သီရိဝေက....

"ငါတို့... ဒီည သီချင်းသွားဆိုရအောင်"

"ငါ မလိုက်တော့ဘူး သူငယ်ချင်း၊ ကိစ္စရှိသေးလို့၊ မနက်ဖြန် ဖုန်းဆက်လိုက်မယ်"

ကျနော်ပြောလဲပြော နေရာကထလိုက်တယ်

"Bye!"

ကျနော် ကားပေါ်ရောက်တော့ တီလေးကိုဖုန်းဆက်လိုက်တယ်။ "တီလေး အိမ်ပြန်ရောက်ပြီလား? ထူး ညစာဝယ်ခဲ့လိုက်မယ်။"

"ထူး... တီလေးစားပြီးသွားပြီ"

"ဟုတ် ကျနော်ပြန်လာနေပြီတီလေး"

ကျနော် လှည်းတန်းမှာ ခဏဝင် stationary လိုတာဝယ် ပြီး ညစာပါ တခါထဲစားလိုက်တယ်။ ပြီးမှ အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ တီလေးက အိမ်နေရင်း ဂါဝန်လေးနဲ့ ခြံထဲမှာ ပန်းပင် ရေလောင်းနေတယ်။ ကျနော် က တီလေးကိုဖက်လိုက်ရင်း.....

"လှလိုက်တာ တီလေးရာ..."

"ဟိတ် လာပြီးချွဲမနေနဲ့။ တနေကုန် ချွေးတွေနဲ့ သွားရေသွားချိုး"

"တီလေး ချိုးပေးလေ?"

"ထူးက..... ပူတူးတူးလေး လား? သွားကိုယ့်ဟာကိုသွားချိုး"

ကျနော် တီလေးရဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို ဖွဖွလေးပွတ်လိုက်တယ်။

"ထူး သွားရေသွားချိုး၊ တီလေးပြီးရင် ဝင်လာခဲ့မယ်"

ကျနော် လဲ အခန်းထဲဝင် ရေချိုးရင်း ညီလေးကို ဆေးကြောကာ သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်တယ်။ ပြီးဘောင်းဘီတိုဝတ် တီရှပ်ဝတ်ပြီး ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ တီလေးက ဧည့်ခန်းမှာ စာဖတ်နေတယ်။ ကျနော်တီလေးဘေး ဝင်ထိုင်လိုက်တယ်။ တီလေးက......

"ထူး.... စာမေးပွဲလဲ ပြီးပြီဆိုတော့... ထူးဘာဆက်လုပ်မှာလဲ? ဘယ်တော့ အလုပ်ဝင်မှာလဲ?"

"တီလေးက ထူူးကို အလုပ် ဝင်စေချင်ပြီလား?"

"ထူးက ကိုကျော်ကြီး အောက်မှာ မလုပ်ချင်ဘူး၊ ကိုကျော်ကြီး ကိုမကောင်းဘူးပြောတာ မဟုတ်ဘူး၊ ကျနော် နဲ့ ကိုကျော်ကြီးနဲ့က အမြင်မတူဘူး"

"ကျနော် စိုင်းစံနဲ့ နိုင်ငံခြားမှာ ကျောင်းဆက်တက်မလို့ တီလေး"

"ကျောင်းဆက်တက်တာ ကောင်းတာပဲ၊ ထူးမိဘတွေကလဲ အဲ့လိုပဲ ဖြစ်စေချင်တာ။"

"ဒါပေမယ့် ကျောင်းမတက်ခင် ထူးစိတ်လေနေမှာစိုးလို့ တီလေးကပြောတာ"

"ထူးက management တွေမလုပ်ချင်ဘူး တီလေးရ၊ ဒီဇိုင်းပဲ လုပ်ချင်တာ။ ယုံယုံကြည်ကြည်နဲ့ အပ်မယ့်လူရှိရင်တော့ ထူးလုပ်ချင်တယ်"

"ထူး.... မနေ့က တီလေးနဲ့သွားဆွေးနွေးတဲ့ မိုးကုတ်က ဟိုတယ်ပရောဂျက်ရော? ဘန်ဂလိုတွေပဲပြီးသေးတာ၊ လော်ဘီ၊ စားသောက်ခန်းနဲ့ landscapes တွေမပြီးသေးဘူး၊ interior ရော၊ အဲ့ဒါက ဦးငယ်ရဲ့ ဆွဲလက်စ design တွေ... ကိုကျော်ကြီးကလဲ လောလောဆယ်ဆယ် ခရီးမထွက်နိုင်သေးဘူး"

"ဟင်! တီလေးနဲ့ ခွဲနေရမှာပေါ့"

"တီလေး လဲ အားရင်လိုက်မှာပေါ့ ထူးရဲ့။"

"တီလေးက ထူးကိုဆက်ဆွဲစေချင်တာဆိုတော့ ထူးလုပ်ရမှာပေါ့။"

"တီလေးကို ထူးပြောစရာရှိလို့၊ ထူးတို့ သူငယ်ချင်းတွေ ချောင်းသာ သွားမလို့ ဒီweekdays ကို။"

"သွားလေ ထူးရဲ့.... ဒါပေမယ့် မိုးမကုန်သေးဘူး"

"တီလေးပါလိုက်ခဲ့ပါလား?"

"ထူးတို့ သူငယ်ချင်းတွေ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်သွားပါ၊ တီလေး မလိုက်ချင်ဘူး"

"တီလေးကလဲ လိုက်ခဲ့ပါ၊"

"တီလေး အလုပ်ကိစ္စတွေရှိသေးတယ်၊ လိုက်လို့မရလို့နော်"

"ထူးပြန်လာရင် တီလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ စင်္ကာပူသွားမယ်လေ"

"ထူး မိဘတွေရဲ့ CPF နဲ့ အိမ်ကိစ္စရှင်းရအုံးမယ်၊ ထူးကျောင်းကိစ္စလဲ စုံစမ်းရတာပေါ့။"

"ဒါဆို ထူး ချောင်းသာ လိုက်မသွားတော့ဘူး"

"လိုက်သွားပါ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်စရာကောင်းမှာပါ။"

"သူတို့က အတွဲကိုယ်စီနဲ့ တီလေးရ တီလေးမပါရင် ပျင်းစရာကြီး"

"ထူးသဘော တီလေးကတော့ မလိုက်နိုင်ဘူး weekdays"

"Weekendဆိုရင် လိုက်မှာလား တီလေးက?"

"တီလေး ထူးသူငယ်ချင်းတွေနဲ့ မသွားချင်ဘူး ထူးရယ်၊ တီလေးတို့က လူသိခံလို့မရဘူးလေ"

"Ok! တီလေးကို ထူး မြတ်မြတ်နိုးနိုးနဲ့ ချစ်တာနော်၊ တစ်ဘဝလုံး အတွက် ရည်ရွယ်ထားတာ။ ထူး တီလေးကလွဲလို့ ဘယ်သူနဲ့မှ မချစ်ဘူး လက်တွဲမှာမဟုတ်ဘူး"

တီလေး ပြုံးပါတယ်။

"အချိန်ရှိပါသေးတယ် ထူးရယ်၊ ထူး တီလေးနဲ့ ခရီးသွားချင်ရင် ဒီစနေ၊ တနင်္ဂနွေ ဖွားဖွားစီသွား ကန်တော့မလား?"

"မသွားတော့ပါဘူး တီလေးရာ၊ အိမ်မှာပဲ နားတော့မယ်"

"လူလည်လေး ထူး"

တီလေးပြုံးစိစိနဲ့ ကျနော့်ကိုစတယ်။

ကျနော် တီလေးလက်လေးကိုကိုင်ပြီး ကျနော် ညီလေးပေါ်တင်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ဘောင်းဘီပေါ်ကပွတ်ပေးပြီး.....

"ဒီကောင်လေး တော်တော်အားကြီးတာပဲ၊ ဒီတိုင်းဆို တီလေးစစ်ကူ ရှာရမယ်ထင်တယ်။"

"ဘာစစ်ကူရှာမှာလဲ တီလေးရ?"

ကျနော်တီလေးကို ဖက်ရင်းက မေးလိုက်တယ်

"ထူး လိုချင်တိုင်း တီလေးက အမြဲအဆင်သင့် ဖြစ်ချင်မှဖြစ်မှာလေ၊ မိန်းခလေးတွေ တစ်လတစ်ခါ ဓမ္မတာ လာတာရှိတယ်လေ၊ တစ်ခါတစ်လေ တီလေးတို့ စိတ်မပါတဲ့ အခါလဲရှိမှာပေါ့"

"ဒါနဲ့ တီလေးက စစ်ကူခေါ်မယ်ပေါ့? မလိုပါဘူးတီလေးရယ်၊ တီလေး ခုရောစိတ်မပါဘူးလား? တီလေး စိတ်မပါရင် ထူးက အဓမ္မ မလုပ်ပါဘူး၊ ထူးက တီလေးကိုချစ်လို့ပါ တီလေးရာ....."

"တီလေး ကလဲ ထူးကို ချစ်လို့ပြောတာပါ၊ တီလေးတို့ မိန်းခလေးတွေလဲ တခါတလေကျရင် လိုအပ်တာပဲ။ sex နဲ့ အချစ်ကို ရောထွေးလို့မရဘူးလေ၊"

"ကျနော် နားလည်ပါတယ် တီလေးရာ၊ ကိုယ့်ကိုကို အာသာဖြေလို့ရတာပဲ၊"

"ဒါပေမယ့် မတူဘူးလေ"

"တီလေးက ထူးအပြင် တခြားသူနဲ့နေချင်လို့လား?"

"ထူး က သဝန်တိုမှာလား?"

"တိုမယ်ထင်တာပဲ၊ တီလေးရော ဦးငယ်နဲ့ မဝေကို သဝန်မတိုဘူးလား?"

"မတိုပါဘူး၊ တီလေးက ဦးငယ်ကိုယုံတယ်၊ တီလေးကွယ်ရာမှာ တီလေးမသိဘဲနဲ့ မဖောက်ပြန်စေချင်ဘူး။ အဲ့ဒီတော့ တီလေးကို အသိပေးပြီး sexရဲ့သာယာမှုကိုယူတာကို တီလေး နားလည်ပေးလို့ရတယ်။ ပြီးတော့မဝေကို သနားတာရော ယုံကြည်တာရောပါတယ်။"

"....... ...... ကျနော်တော့ တီလေးကို သဝန်တိုမှာပဲ"

တီလေး ရီပါတယ်။

"ကဲ ဒီညတော့ တီလေး စောစောအိပ်မှာနော်၊ ထူးကို တီလေး ပေးမချစ်ဘူး"

"ဟာ တီလေး မနောက်နဲ့လေ၊ ဒီမှာ တီလေးပွတ်ပေးနေတာ တောင်နေပြီဟာကိုး"

တီလေးက ညစ်ကျယ်ကျယ်ပြုံးပါတယ်။ ကျနော့်ညီလေးကိုလဲ လည်ပင်းညှစ်ထားရင်းနဲ့။

"မနေ့က တစ်ညလုံး ထူးကို အလိုလိုက်ပြီးပြီလေ၊ မနက်ကရောပဲ၊ တီလေး ပင်ပမ်းနေပြီ အိပ်ချင်ပြီ.... ဂွတ်နိုက် ထူး.."

"တီလေး မနောက်ပါနဲ့"

"တီလေးမနောက်ဘူး၊ တကယ်အိပ်ချင်ပြီ"

"ထူးဟာထူး လက်နဲ့လုပ်လိုက်နော်၊ ဒါမှမဟုတ် မဝေစီသွားလိုက်၊ တီလေး နားလည်တယ်။"

တီလေးက ပြောရင်း အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ပြေးပါတယ်။

"တီလေး ဟာ... တီလေး ရက်စက်တယ်ဗျာ"

တီလေးက ကျနော့်ကို လျှာထုတ်ပြပြီး အခန်းတံခါးကို ပိတ်လိုက်ပါတယ်။

တီလေး ကျနော့်ကို တမင်သက်သက် ညစ်သွားတာပါ။ ကျနော် တံခါးခေါက်တော့လဲ ပြန်မထူးဘူး၊ ဖုန်းခေါ်တော့လဲ မကိုင်ပါဘူး။ ကျနော်လဲ ညစ်ညစ်နဲ့ အိပ်ရာထဲမှာလှဲနေလိုက်ပါတယ်။ အဲ့ချိန်မှာ ကျနော်ဖုန်း ထမြည်ပါတယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးခေါ်တယ်ထင်ပြီး ကောက်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

"........."

"ဟဲလို ထူးပိုင်လား?"

သီရိဝေ ခေါ်တာပါ။

"သီရိ ပြော သူငယ်ချင်း"

"နင် အိမ်မှာလား"

"ဟုတ်တယ် သီရိ ပြော၊ ငါဘာကူညီရမလဲ?"

"ငါနင့်ကို တိုင်ပင်စရာရှိလို့"

"ဟင်! ဘာတိုင်ပင်မလို့လဲ?"

"နင် ချောင်းသာလိုက်ဖြစ်လား?"

"ငါ.........."

ကျနော် မလိုက်ဖြစ်ဘူး ပြောမလို့ပါ။ တီလေးကို ညစ်ချင်တာနဲ့ အကြံရသွားတယ်။

"သီရိ နင်ခု အိမ်မှာလား?"

"မဟုတ်ဘူး ဟ၊ ငါတို့ KTV မှာပဲရှိသေးတယ်၊ ငါ အပြင်ထွက်ပြီး ပြောနေတာ၊"

"ဟာ အတော်ပဲ!"

"ဘာလဲဟ နင့်ဟာက အစမရှိ အဆုံးမရှိနဲ့"

"ဒီလိုဟာ...... ငါweekdays ဆို လိုက်ဖို့ အဆင်မပြေဘူးဟ၊ နင်တို့နဲ့လဲ လိုက်ချင်တယ်။ အဲ့ဒါ ခုမနက်ထွက်ရင်ရော? ငါတို့ တနင်္လာနေ့ပြန်လာလို့ရတယ်"

"ငါ နဲ့ ငါ့ညီမ ကရတယ်။ အိမ်ကို ပြောပြထားပြီးသား။ ကျန်တဲ့ လူတွေတော့မသိဘူး?"

"ဒါဆို ဇော်ဇော် ရရင် သွားလို့ရပြီလေ၊ ဇော်ဇော် ကိုမေးကြည့်လိုက်၊ ပြီးရင် ပြန်ပြောဟာ"

"နင်ကလဲ အမြဲ လောလောနဲ့၊ အေးပြန်ဆက်လိုက်မယ်"

သီရိ ဖုန်းချသွားတယ်။

ကျနော် တီလေးကို ဖုန်းထပ်ဆက်လိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ပြန်မကိုင်ဘူး။ တီလေး silent လုပ်ထားတာလား? တမင် မကိုင်တာလား ကျနော်လဲ မသိဘူး။

ခဏကြာတော့ ဖုန်းဝင်လာလို့ ကြည့်လိုက်တော့ ဇော်ဇော်။

"ဟဲလို!"

"လီးထဲမှပဲ ပြောတုန်းကတော့ မလိုက်ချင်တဲ့ပုံနဲ့၊ ခုကျ ချက်ချင်းကြီး"

ကျနော် လဲ ကိုယ့်အကြံနဲ့ကို ဆိုတော့...

"Sorryကွာ ငါက ကြားရက်မအားလို့ပါ။"

"သွားတာကရတယ်၊ ဒါပေမယ့် ပိုက်ဆံက ကြိုမတောင်းထားရသေးဘူး။ မင်းစိုက်ပေးမှ ရမယ်။"

"Ok! ရတယ် ငဇော်"

"ပြီးတော့ စိုင်းစံက ငွေဆောင်ပါ သွားချင်တာ။ ဗုဒ္ဓဟူးနေ့လောက်မှ ပြန်ချင်တာ။"

"မင်းတို့ ဆက်သွားလေ၊ ငါ အဲ့လောက်ထိတော့ နေလို့မရလောက်ဘူး။ ငါ့ဟာငါပြန်မယ်"

"ငါတို့ ကားတစ်စီးထဲနဲ့ သွားမှာငပိုင်၊ မင်းမောင်းရမှာ"

"ရတယ် ငါလိုင်းကားနဲ့ ပြန်လိုက်မယ်၊ အပြန် မင်းမောင်းလိုက်"

"ထူး... ငါတို့က... တစ်ရက်တစ်လေ ဘာမှမဖြစ်ဘူး၊ နောက်မှညှိ ခုမိုးချုပ်နေပြီ၊ ပစ္စည်းထည့်ရအုံးမှာ။ သွားမှာလား မသွားဘူးလား?"

"အေးသွားမယ်၊ ငါ ခဏနေထွက်ခဲ့မယ်"

"မင်း ထွက်လာရင် သီရိတို့ ညီအမ ဝင်ခေါ်ခဲ့၊ ငါ သူတို့ကို အိမ်ပြန်ပို့ပြီး စိုင်းစံနဲ့ သူဇာကို စောင့်ခေါ်ပြီး ငါ့အိမ်က စောင့်မယ်။"

"Ok! See you soon!"

ကျနော် ဖုန်းချလိုက်တယ်။

တီလေးကို နောက်ဆုံး အကြိမ်ခေါ်ကြည့်လိုက်တယ်။ မကိုင်ဘူး တံခါးသွားခေါက်ကြည့်တယ် မထူးဘူး။

ပေါ့ပေါ့ပါးပါး အဝတ်အစား လေး၊ ငါးစုံ ထည့်လိုက်တယ်။ ရေကူးမျက်မှန်နဲ့ ဘောင်းဘီထည့်လိုက်တယ်။ ကျနော့် drawing ပစ္စည်းတွေယူလိုက်တယ်။ ပိုက်ဆံ ထည့်လိုက်တယ်။ ဂစ်တာ ယူမလို့လုပ်ပြီးမှ ထားခဲ့လိုက်တယ်။ နေကာမျက်မှန် ယူလိုက်တယ်။ ပြီးတာနဲ့ တီလေးကို စာတစ်စောင်ရေးလိုက်တယ်။

( တီလေး,

  ထူး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ချောင်းသာလိုက်သွားတယ်။

  ချစ်တဲ့,

  Thoo🤓

)

ရေခဲသေတ္တာမှာ စာကို သံလိုက်စတစ်ကာလေးနဲ့ ညှပ်ကပ်ပြီး အိမ်ကထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။

ကျနော် သီရိတို့ အိမ်ရှေ့ရောက်မှ ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။

"ထူး လား?၊ ခဏစောင့်အုံးနော်"

"ရတယ်သီရိ အေးဆေး၊ တော်ကြာ အတွင်းပစ္စည်းတွေ မေ့ကျန်နေအုံးမယ်"

"ထူး အစုတ်ပလုတ်"

သီရိပြောပြီးဖုန်းချသွားတယ်။

ကျနော် ကားထဲမှာ သီချင်းဖွင့်လိုက်တယ်။ တိုက်တိုက်ဆိုင်ဆိုင် ခရီသွားငါးယောက်ရဲ့ 'မိုးည' သီချင်းဖြစ်နေတယ်။ တီလေးကို သတိရပြီး မကိုင်မှန်းသိပေမယ့် ဖုန်းထပ်ခေါ်ကြည့်တယ်။ ခဏကြာတော့ သီရိနဲ့ သီရိညီမ အင်ကြင်း ထွက်လာတယ်။ ကျနော် ကားအောက်ဆင်းပြီး အိတ်တွေ ဝိုင်းကူသယ်ပေး လိုက်တယ်။ သီရိက ကျနော့်ဘေး အရှေ့မှာလာထိုင်တယ်။ ကျနော်တို့ ငဇော့်စီ သွားလိုက်ကြတယ်။ ငဇော့် ခြံရှေ့ရောက်တော့ စိုင်းစံက Alphardကားကို ထုတ်ထားပြီးပြီ။ ကျနော် ငဇော့်ကားပေါ်ကို အိတ်တွေပြောင်းတင် လိုက်တယ်။ ကျနော့်ကားကို ခြံထဲသွင်း ငဇော့်ကားဘေးမှာ ကပ်ရပ် လိုက်တယ်။ ကျနော် iPod, charger နဲ့ ကြိုးကိုဖြုတ်ယူလိုက်တယ်။ ကား ရေ၊ လေ၊ အင်ဂျင်ဝိုင် ကားတာယာအပို ကိုစစ်လိုက်တယ်။ စိုင်းစံက....

"ထူး ဆိုင်းမဆင့် ဘုံမဆင့် ဘယ်လိုဖြစ်တာလဲ?"

"ဒီလိုပဲ မင်းတို့မပြန်ခင် ခရီးထွက်ချင်တာလဲပါတယ်၊ ငါ... စလုံးကို အဖေတို့ကိစ္စတွေ သွားလုပ်ရအုံးမယ်။ ပြီးရင် မိုးကုတ်က ဆောက်လက်စ ဟိုတယ်ဒီဇိုင်းကို အပြီးသတ်ပေးရမယ်။ အဲ့ဒါကြောင့် အားတဲ့အချိန် စီစဉ်လိုက်တာ။"

"ငါက တီလေးလဲ ပါမယ်ထင်တာ"

"ခုငါထွက်လာတော့ တီလေးအိပ်နေပြီ၊ တီလေးမသိဘူး ငါစာရေးထားခဲ့တယ်"

စိုင်းစံက မယုံတဲ့ပုံစံနဲ့ ကျနော့်ကိုကြည့်တယ်။ ကျနော် တီလေးကို ကြိတ်ကြွေနေတာ စိုင်းစံရိပ်မိတယ်။ ကျနော်ကတော့ ဝန်မခံဘူး ရူးချင်ယောင်ဆောင်နေခဲ့တာ။

"ငဇော်လာပြီ ထူး"

"ထူး ပိုက်ဆံပါတယ်နော်? ဟိုတယ်က ရပါ့မလားမသိဘူး?"

"ပါတယ် ငဇော် စိတ်မပူနဲ့။ ဒီအချိန် လူမကျသေးပါဘူး ဟိုတယ်လဲရပါတယ်။"

"ငါ့မှာလဲပါပါတယ် စိတ်မပူနဲ့ ဇော်ဇော်၊ ခုမှ စက်တင်ဘာအကုန်ပဲရှိသေးတယ် ဟိုတယ်ရမှာပါ။"

ဇော်ဇော်က

"ကဲတက်တက် သွားမယ်၊ ငပိုင် မောင်းလို့ဖြစ်တယ် မဟုတ်လား? ငါအိပ်မှာနော်"

"ရတယ် ငဇော် ငါမောင်းမယ် စိတ်မပူနဲ့"

သီရိက

"ဇော် နင်အိပ်မှာဆို ငါ ရှေ့မှာထိုင်လိုက်မယ်၊"

သီရိက ပြောရင်း ရှေ့မှာဝင်ထိုင်တယ်။ စိုင်းစံနဲ့ သူဇာက နောက်ဆုံးမှာထိုင်တယ်၊ သီရိညီမ အင်ကြင်းဝေ နဲ့ ဇော်ဇော်က အလည်မှာထိုင်တယ်။ ကျနော် ကားပေါ်တက်ပြီး စတီယာရင်ကို လက်အုပ်ချီပြီး မောင်းခဲ့လိုက်တယ်။

ကျနော်တို့ လှိုင်သာယာ ကျော်တဲ့ချိန်မှာ နောက်ခန်းမှာ အားလုံး အိပ်နေကြပြီ။ သီရိကို ကြည့်လိုက်တော့ သီချင်းတိုးတိုးလေး ငြီးနေတယ်။

"သီရိ အိပ်လိုက်ပါလား၊ ငါမောင်းလို့ရတယ်"

"ရပါတယ် နင်ကျော်ချင်ရင်ငါ ကားကြည့်ပေးလို့ရတာပေါ့"

"ရတယ်သီရိ စိတ်မပူနဲ့ အိပ်ချင်အိပ်လိုက်နော်"

ကျနော် သီရိလက်ကိုပွတ်ပြီး ပြောလိုက်တယ်။

"ထူး.... ငါနင့်ကိုမေးမလို့"

"ဘာမေးမလို့လဲ မေးလေ?"

"နင့်မှာ ချစ်ရမယ့် ချစ်သူမရှိဘူးလား?"

"မရှိသေးပါဘူးဟာ၊ ငါကဇီဇာကြောင်တယ်ဟ၊"

"ခိခိ၊ ဘယ်လို ဇီဇာကြောင်တာလဲ"

"အစုံပဲဟ၊ ငါလဲမပြောတတ်ဘူး"

သီရိကိုကြည့်ရတာ တစ်ခုခုကို စဉ်းစားနေသလိုပဲ။

"သီရိ သူငယ်ချင်း နင်အိပ်ချင်နေပြီ အိပ်လိုက်နော်"

သီရိက ခေါင်းညှိမ့်ပြတယ်။ ကျနော် ကားကိုပဲဂရုစိုက်မောင်းနေလိုက်တယ်။ ညောင်တုန်းရောက်တော့ မနက်၂ခွဲလောက်ရှိပြီ။ ကျနော် ကားရပ်လိုက်တော့ စိုင်းစံ နိုးလားတယ်။

"ထူး... ရလား ငါတလှည့် မောင်းပေးမလား?"

"ရတယ် သူငယ်ချင်း မင်း အပေါ့အပါး သွားအုံးမလား?"

"အေး... "

စိုင်းစံကားပေါ်က ဆင်းလာတယ်။

ကျနော်လဲ လစ်ပိုတစ်လုံးဝယ်သောက် လိုက်တယ်။ စိုင်းစံက စီကရက် တစ်လိပ် မီးညှိပြီးသောက်နေတယ်။

စိုင်းစံ စီကရက်ကုန်စမှာ.... ကျနော်က..

"သွားကြရအောင် သူငယ်ချင်း"

ကျနော်တို့ ကားပေါ်ပြန်တက်ပြီး မောင်းခဲ့ကြတယ်။

ရောင်နီထွက်စ မှာ ပုသိမ်ကိုဝင်နေပြီ။ သီရိက လွဲလို့ ကျန်တဲ့သူတွေ နိုးနေပြီ။

"ပုသိမ်မှာ နံနက်စာစားမှာလား?"

ကျနော် အားလုံးကို မေးလိုက်တယ်။

ငဇော်က...

"ဟိုရောက်မှပဲ စားမယ်လေ"

အဲ့ဒါနဲ့ ဆက်မောင်းခဲ့လိုက်တယ်။ ဥတို တံတား အရောက်မှာ ကျနော် ဖုန်းမြည်လာတယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ တီလေး။ ကျနော် ဖုန်းထူးလိုက်တယ်။

"ဟဲလို..."

"ထူး..... ဘယ်ရောက်နေပြီလဲ"

"ဥတို...."

"ထူး..... တီလေးကို ဂလဲ့စားချေတာပေါ့လေ"

"မဟုတ်ပါဘူး ထူး.. တီလေးကိုပြောတယ်လေ၊ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ချောင်းသာသွားမယ်လို့"

"ထူးပြောတာ ခုချက်ချင်းသွားမယ် ပြောတာမဟုတ်ပါဘူး"

"ထူး.... တီလေးကို... တမင်ထားခဲ့တာပေါ့လေ"

ကျနော်တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ်...

"တီလေးက ထူးကိုထားပြီး အရင်ထွက်သွားတာပါ။"

"အိုကေ! တီလေးခုလိုက်လာခဲ့မယ်"

"ထူး တီလေးကို ဟိုတယ် နာမည်ပြန်ပြော"

ကျနော်ပျော်သွားတယ်။

"ဟုတ်၊ တီလေး ကားကို ဂရုစိုက်ပြီး မောင်းနော်"

ကျနော်ဖုန်းချလိုက်တော့ ကျနော့်ကို သီရိက ငေးကြည့်နေတယ်။

"သီရိ ရောက်တော့မယ်"

"အင်း..., နင် ဘယ်သူနဲ့ ဖုန်းပြောနေတာလဲ?"

"တီလေးနဲ့ သူလိုက်လာမယ်တဲ့"

"ဪ"

ကျနော်တို့ ချောင်းသာမှ ကြိုဆိုပါ၏ ဆိုင်းဘုတ်ကိုကျော်လာတယ်။

"ငဇော် ဘယ်မှာတည်းမှာလဲ?"

"Golden beach"

သီရိက...

"Hotel Max ပိုကောင်းမယ် ရွာထဲနဲ့လဲနီးတယ်"

သူဇာကလည်း...

"Hotel Max ကောင်းတယ်, ငါလဲတည်းဖူးတယ်"

ကျနော်ရီလိုက်တယ်...

"ငဇော် ဘယ်လိုလဲ?"

"မောင်းကွာ၊ သူတို့ စိတ်ချမ်းသာရင် ပြီးရော"

ကျနော် Hotel Max ကိုပဲမောင်းလိုက်တယ်။ ကားကို hotel lobby မှာရပ်လိုက်တယ်။ သီရိ ဆင်းမေးတယ်။

"Sea view ပဲရမယ် တခန်း၆၀၀၀ဝတဲ့"

ကျနော်က... ဧည့်ကြိုကောင်လေးကို..

"ညီလေး အကိုတို့ သုံးခန်းယူမယ်။ မနက်စာစားပြီးပြန်လာခဲ့မယ် လို့ ပြောလိုက်တယ်။"

"ဟုတ်ရတယ် အကို"

ကျနော်တို့ ကားထားခဲ့ပြီး ရွာထဲကို လမ်းလျှောက်ထွက်ပြီး မနက်စာစားတယ်။ ကျနော်တီလေးဖုန်းကို Hotel Max လို့ SMS ပို့လိုက်တယ်။ ပြီးဟိုတယ်ပြန် လာလိုက်တယ်။ နှစ်ခန်း အရင်ရတာနဲ့ ကျနော်တို့ ယောက်ကျားလေး သုံးယောက်က တစ်ခန်း၊ မိန်းခလေး သုံးယောက်က တစ်ခန်း ယူလိုက်တယ်။

"ကဲ ငါအိပ်လိုက်အုံးမယ်ကွာ"

ကျနော်ပြောပြီး အိပ်ရာပေါ်ပစ်လှဲလိုက်တယ်။

"တီလေး ကျနော်ဟာလေး ထောင်နေပြီ"

"မှန်း ကြည့်ရအောင်၊ ဟာ အားရတယ်ကွာ တီလေးကဂျိုးမှန်ရင် ထောင်နေမှ ကြိုက်တာ"

"တီလေး ကြိုက်လား? ကျနော်က ထူးပိုင်ကို ဂျေဝင်နေတာ၊"

ဟ ကျနော် အိပ်ပျော်နေတုန်း တီလေးကို ငဇော်လား? စိုင်းစံလား? ကျနော် တင်းသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။

"တီလေးက ထောင်နေရင် ကြိုက်ပြီးသားပဲ၊ ဟိတ်ကိုဇော် ဘာလုပ်နေတာ လဲ လာလေ၊ ကေသီကို နမ်းပါ နို့တွေကိုနယ်ပေး"

ဘယ်က ကိုဇော်လဲ? တီလေးက ငဇော့်ကို ဘာလို့များကိုဇော်ခေါ်တာလဲ? ကျနော် မျက်လုံးကို ဖြည်းဖြည်းလေး ဖွင့်ကြည့်လိုက်တယ် အိပ်ရာခင်း ဖြူဖြူကလွဲလို့ ဘာမှမမြင်ရဘူး။

"တီလေး... ကျနော်တီလေးကို အဲ့လို အနောက်က ထောက်ချင်နေတာကြာပြီ"

"ဟုတ်လား? တီလေးလဲ အထောက်ခံရတာကြိုက်တယ်၊ တီလေးနို့တွေကို ညှစ်စမ်းပါ၊ တီလေးကြိုက်တယ်၊ ဟုတ်တယ် အဲ့လို အားရပါးရကိုင်မှ တီလေးကကြိုက်တာ"

ကျနော် အသံကြားတဲ့ဖက်ကိုနဲနဲစောင်းပြီးကြည့်လိုက်တယ်။ တီလေးက ရေကူးဝတ်စုံ နီရဲရဲလေးနဲ့ တီလေးကို အနောက်က တစ်ယောက်က ထောက်ပြီးနို့တွေကို လက်နဲ့ ညှစ်ကိုင်နေတယ်။ တီလေးရှေ့မှာ ဦးငယ်အရွယ် တစ်ယောက်က တီလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းနေတယ်။ တီလေးက အဲ့ဒီဦးရဲ့ဂျိုးကို ကိုင်ပြီးပွတ်ပေးနေတယ်။ ဟင်! ငဇော်တို့ စိုင်းစံတို့လဲ မဟုတ်ပါလား။ ကျနော့်ညီလေးက ဒေါသတွေကြီးပြီး သွေးတွေတိုးနေတာ ခံစားရတယ်။ ကျနော့် ဒီနှစ်ယောက်ကို တစ်ခါမှမမြင်ဖူးဘူး။ ကျနော် အလိုလို ဝမ်းနဲလာတယ်။ တီလေးကို ကျနော် တစ်ယောက်ထဲပိုင်ဆိုင်ချင်တာ။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒီအနေအထားကို မြင်ရတာဂျိုးကတောင်ပြီးတင်းနေတယ်။ ကျနော် ထအော်လိုက်ရမလားစဉ်းစားတယ်။ တီလေး ဖီလ်လာနေတာကို တွေ့ရတော့လဲ ငြိမ်နေမိတယ်။

တီလေးရဲ့ နားရွက်လေးကို ဟိုဘဲကြီးက ဖွဖွလေးကိုက်လိုက် လည်ပင်းကို နမ်းလိုက်နဲ့၊ အဲ့ဒီချိန်မှာ တီလေးက.....

"လှလိုက်တဲ့ ဂျိုးရှည်ပြီး ချောမွတ်နေတာပဲ၊"

တီလေးက ဂျိုးကို ပွတ်ကိုင်ရင်း ပြောလိုက်တဲ့ အသံကိုကြားလိုက်ရတယ်။

ဟွန်း!!!! ရှည်ပြီး ချောမွတ်နေမှတော့ ဘယ်လိုလုပ် ဖီလ်လာတော့မှာလဲ။ ကျနော့်လို တုတ်ပြီး အကြောပြိုင်းပြိုင်နဲ့ ငယ်ငယ်က ကုလားရှင်ပြုထားတဲ့ မှိုပွင့်ကားကား ဂျိုးရုပ်ဆိုးကမှ တီလေးကို အရသာ အပြည့်အဝပေးနိုင်မှာပေါ့။ ကျနော် တကယ်ရီချင်သွားတယ်။ ဂျေလဲမဝင်တော့ဘူး။ သူတို့နှစ်ယောက် ပြီးမှပဲ တီလေးကို နောက်ဆုံးပိတ် အိတ်နဲ့လွယ်တော့မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်လိုက်တယ်။

တီလေးက လူကြီးရဲ့ နို့တွေကိုစို့ကစားရင်း လေးပုံစံ ကွေးညွတ်လာတယ်။ ပြီးတော့ ပြောင်ချောချောကြီးကို ပါးစပ်လေးနဲ့ငုံလိုက်တယ်။ လူကြီးက ခေါင်းကိုလှန်ရင်း အကောင်းကြီး ကောင်းနေပုံပဲ။

"တီလေး ကျနော် ထောက်ရတာ အားမရဘူး၊ ကျနော့် ဂျိုးလေး ထည့်ပါရစေ"

"အင်း အ အု အား အင်း...."

တီလေးက ပြောင်ချောကြီးကို လွေးရင်း အသံတွေထွက်လာတယ်။ ထောင်ပြီးထောက်နေတဲ့ လူငယ်လေးက တီလေးရဲ့ခါးလေးကိုကိုင်ပြီး လက်တစ်ဖက်က တီလေးရဲ့ ရေကူးဝတ်စုံလေးကို ဘေးကိုဆွဲလို့ သူ့ခါးကိုသုံးပြီး ကြိုးစားလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ဒုံးကြည် တုံးတုံးကြီးက အပေါ်ကို ချော်ထွက်သွားတယ်။ တီလေးရဲ့လက်က ဒုံးကြည်ကို ဆွဲကိုင်ပြီး ပစ်မှတ်ကို တည့်ပေးလိုက်တဲ့ အချိန်မှာတော့ ထောင်မတ်နေတဲ့ ဂျိုးလေးဟာ ပစ်မှတ်ကို တည့်တည့် စိုက်ဝင်သွားပါတယ်။

"ကောင်းလိုက်တာ ပြီးတော့မယ် အားအား"

တီလေးက ဂျိုးချောချောလေးကို တဆုံး ငုံပေးထားရင်းနဲ့ မျက်လုံးတွေက လိုချင်တက်မက်မှုတွေနဲ့ ကြည့်ရင်း ပါးချိုင့်ခွက်တဲ့ထိ အားရှိပါးရှိ စုတ်ပေးနေပါတယ်။ တင်ကိုလဲ နောက်ပစ်ကော့ပေးရင်းနဲ့ စုတ်ပေးနေတာပါ။

ဂျိုးစုတ်ခံရင်း တွန့်ကာတွန့်ကာနဲ့ ပြီးသွားပုံပါပဲ။ တီလေးက အရည်တွေကိုမြိုချရင်း လျှာလေးနဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို သပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ဂျိုးချောချောလေးကို ပြောင်နေအောင် လျှက်ပေးနေပါတယ်။ နောက်က လူငယ်လေးကလဲ တဘုန်းဘုန်း တဖုန်းဖုန်း စောင့်ရင်း......

"တီလေး ကျနော်လဲ ကောင်းနေပြီး ပြီလိုက်တော့မယ်နော်...."

"ဟာ အထဲမှာမပြီးနဲ့နော်၊ ထုတ်လိ်ုက် တီလေး စုတ်ပေးမယ်"

"တီလေးမရတော့ဘူး အား အ အ ကောင်းနေပြီ"

"ထုတ်လိုက် ထုတ်လိုက်"

တီလေးက ရုန်းရင်းပြောပါတယ်။ ဒါပေမယ့် မမှီတော့ပဲ လူငယ်လေးရဲ့ ဖြူဖြူဖွေးဖွေး တွေက တီလေးရဲ့ တင်လုံးလုံးလေးပေါ်ကို ပန်းထွက်ကုန်ပါတယ်။

"ဟူူးတော်ပါသေးရဲ့"

တီလေးက ပြောရင်း တစ်ရှူးပေပါယူပြီး သန့်ရှင်း၊သုတ်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်ပါတယ်။

"ကျေနပ်တော့နော် သွားကြတော့၊ တော်ကြာ ထူး နိုးလာရင်၊ တီလေးကို စိတ်ဆိုးနေမယ်"

ကျနော် မသိတဲ့ ထိုနှစ်ယောက်လဲ အခန်းထဲက ထွက်သွားပါတယ်။ တီလေးက ကျနော်နားရောက်လာပါတယ်။ ကျနော် သိလိုက်တယ် တီလေး မပြီးသေးဘူးဆိုတာ။ တီလေးက ကျနော့်ညီလေးကို လာကိုင်ပါတယ်။ ကျနော်ညီလေးက အားပြည့် အင်ပြည့်နဲ့ကို တုတ်ခိုင်နေပါပြီ။

"ထူး အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်မနေနဲ့၊ တီလေးကို ပြီးအောင်လုပ်ပေးအုံး"

တီလေးကပြောရင်း ကျနော့်ကိုတွန်းပြီး ပက်လက်လှန်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် ညီလေးကို ပါးစပ်လေးနဲ့ အာငွေ့ပေးပြီး ယက်စုတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော် ကော့ပြီး တီလေးပါးစပ်လေးကို လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ တီလေးက ခဏပဲ မှုတ်ပေးပြီး ကျနော်ပေါ်တက်ခွလိုက်ပါတယ်။ ပြီးကျနော့်ဂျိုးလေးကိုကိုင်ပြီး ပိပိလေးထဲ တဆုံးသွင်းလိုက်ပြီး စိတ်ကြိုက် ခုန်ပေါက်ပါတော့တယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးနို့တွေကို ဖမ်းနယ်ရင်း ပြန်ကော့ပြီး လိုးနေလိုက်တယ်။

"ထူးရယ် ကောင်းလိုက်တာ၊ ခုမှ အရသာကို တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ခံစားရတော့တယ်၊"

တီလေးက တစ်ချက်ချင်းမှန်မှန် စောင့်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော်ရဲ့ ဒစ်ကြီးတွေက တီလေးရဲ့ အတွင်းနံရံ ကိုပွတ်တိုက်ပြီး ကာမ အရသားကို အပြည့်အဝရရှိနေပါတော့တယ်။ တီလေးက ဂျိုးတစ်ဆုံးသွင်းရင်း ပိပိနဲ့ ပွတ်ပြီး အတွင်းနံရံတွေက စုပ်ယူပေးနေပါတယ်။ ကျနော် တီလေးပြီးသွားပြီဆိုတာ သိလိုက်ပါတယ်။ တီလေး ကျနော်ပေါ်ကို ပိကျလာရင်း ခြေထောက်ကို ဆင်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်ကို တင်းတင်ကြပ်ကြပ် ဖက်ထားရင်း အမောဖြေနေပါတယ်။ ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းရင်းက ကျနော့်ကိုလဲဖက်ထားပါတယ်။

"ထူး တီလေးကို စိတ်ဆိုးသွားပြီလား?"

"ကျနော်က ဘာလို့ စိတ်ဆိုးရမှားလဲ တီလေးရဲ့"

"တီလေး တစိမ်းယောက်ျား နှစ်ယောက်နဲ့ ကာမဆက်ဆံနေတာလေ!"

"စိတ်မဆိုးပါဘူး၊ ပိုတောင် ဖီလ်းလာသေးတယ်"

"သူတို့နှစ်ယောက်က ဘယ်သူတွေလဲ"

"ထူးရဲ့ အတွေးပင်လယ်ထဲက မိတ်ဆွေ နှစ်ယောက်လေ ကိုဇော်ဦးနဲ့ နောင်ရဲတဲ့"

"ဗျာ!!!!!"

ကျနော် အသက်ရှူသံတွေမြန်ပြီး မျက်လုံးဖွင့်မိတယ်။

ဟင်! ငါ အိမ်မက် မက်နေတာပဲ.........။

ကျနော် အိမ်မက်က လန့်နိုးလာပေမယ့် တခုခု လွဲနေသလိုခံစားရတယ်။ ဘာလွဲနေမှန်းမသိဘူး။ ကျနော့်ညီလေးက တင်းပြီးမာနေတယ်။ ကျနော်လက်က အလိုလို ညီလေးစီ ရောက်သွားတယ်။ ဟင်!!!! ကျနော် အသေအလဲ စဉ်းစားတယ်။ ပင်ပမ်းပြီး တန်းအိပ်သွားတာပါ😏 ဘယ်နဲ့ ဘောင်းဘီတုံးလုံး ဖြစ်နေပါလိမ့်? ဂျိုးအရင်းမှာလဲ ကပ်စီးစီးနဲ့။ အိမ်မက်မက်ပြီး ပြီးသွားတာလား? မဖြစ်နိုင်ဘူး ဘောင်းဘီရှိရမယ်လေ၊ ဘယ့်နဲ့ သဘက်ကြီးခြုံထားတာလဲ? တီလေးလား? ကျနော် အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ရေအိမ်ထသွားလိုက်တယ်။ အပေါ့အပါးသွားပြီး တစ်ခါထဲ ရေချိုးလိုက်တယ်။ ကျနော့် အတွင်းခံနဲ့ ဘောင်းဘီတိုက ရေချိုးခန်းက အဝတ်တန်းမှာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဟင်!!!!! ရေခြောက်အောင် သုတ်ရင်း အဝတ်အစား ဝတ်လိုက်တယ်။ တီလေးစီ ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။

"ဟဲလို"

"တီလေး ဘယ်မှာလဲ?"

"ပုသိမ် ကျော်လာပြီထူး၊"

"ဟင်!!!!!!"

"ဘာဖြစ်လို့လဲ ထူး?"

"ဘာ... ဘာ မှ မဖြစ်ပါဘူး တီလေး၊ ထူးက တီလေးရောက်ပြီထင်လို့"

"အိုကေ see you Thoo!"

ဟင်!!!!!!! ကျနော် မြင်လိုက်ရတာက အိပ်ရာခင်းမှာ သွေးစွန်းပေနေတာ။ ကျနော် ချက်ချင်း ဟိုတယ်ဖုန်း ကို (၀) သုည နှိပ်ပြီးခေါ်လိုက်တယ်။

"ဟဲလို Hotel Max Reception ကပါ"

"ကျနော် room 301ကပါ၊ ကျနော့်ကို room service တစ်ယောက်လောက် လွှတ်ပေးလို့ရမလား?"

"ဟုတ်ကဲ့ ရှင့်"

"ကျေးဇူးပါ။ ဖြစ်နိင်ရင် ကောင်လေး လွှတ်ပေးပါဗျာ။"

"ဟုတ်ကဲ့ ရှင့်"

ကျနော် ချက်ချင်း စိုင်းစံကို ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။

"စိုင်းစံ...."

"ထူးပိုင် နိုးပြီလား?"

"အေး... မင်းခု ဘယ်မှာလဲ"

"ငါတို့ ကမ်းခြေမှာ၊ ဆင်းလာခဲ့လေ"

"အေး သူငယ်ချင်း"

ခဏအကြာမှာ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်းကောင်လေး တစ်ယောက်ရောက်လာတယ်။

"အကို ဘာများအလိုရှိပါသလဲ"

"ညီလေး.... အကို အိပ်ရာခင်းလဲချင်လို့၊ အိပ်ရာခင်းမှာ သွေးနဲနဲ ပေသွားလို့"

"ဟုတ်အကို၊ ကျနော်လဲလိုက်ပါ့မယ်"

"အကို လျော်ပေးရမလား မသိဘူး?"

"ရပါတယ် အကို လျှော်လို့ရမှာပါ၊ နဲနဲလေးပေတာပဲ။ ပေးစရာမလိုပါဘူး"

"ကျေးဇူး ညီလေး" ကျနော် ပိုက်ဆံအိပ်ထဲက ခြင်္သေ့(တစ်ထောင်တန်) သုံးရွက် ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။

"မုန့်ဖိုး ညီလေး"

"ကျေးဇူး အကို"

"ညီလေး လဲပြီး တံခါးလော့ချပေးသွားနော်၊ အကို ကမ်းခြေ ဆင်းလိုက်အုံးမယ်"

"စိတ်ချပါ အကို၊ ကျနော် အခန်းပါရှင်းပေးခဲ့မယ်"

"ကျေးဇူး ညီလေ"

ကျနော် ကမ်းခြေကို ဆင်းခဲ့တယ်။

စုံစုံ ညီညီ အုန်းရေသောက်နေကြတာတွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျနော်ထင်ထားတာ က တစ်ယောက်ယောက် လျှော့နေမယ်ထင်ထားတာ။

သီရိ ညီမလေးက ကျနော့်ကို လှမ်းစတယ်။

"အိပ်ပုတ်!"

ကျနော်ပြုံးလိုက်တယ်။

"မင်းတို့ စားပြီးကြပြီလား"

စိုင်းစံက...

"ငါတို့ ညစာ ရွာထဲကို ချက်ခိုင်းထားတယ်။"

ငဇော်က...

"နေ့လည်စာတော့ ဟိုတယ်မှာပဲ စားလိုက်တယ်၊ အေးရင်မကောင်းမှာ စိုးတာနဲ့ မင်းအတွက် မချန်ထားလိုက်ဘူး"

"ရေထဲ မဆင်းကြဘူးလား?"

သီရိဝေက...

"စောသေးတယ်ဟ၊ နေပူသေးတယ်"

နန်းသူဇာက...

"တီလေး လိုက်လာမယ်ဆို? မရောက်သေးဘူးလား?"

"မရောက်သေးဘူး ထင်ပါတယ်၊ ရောက်ရင် ဖုန်းခေါ်မှာပေါ့"

နန်းသူဇာကပဲ...

"တီလေးက တစ်ခန်း ထပ်ယူမှာလား၊ ငါတို့နဲ့ အိပ်မှာလား"

"မသိဘူးဟ၊ တစ်ယောက်ထဲ လိုက်လာတာလား? ဘယ်သူပါသေးလဲ?"

စိုင်းစံက....

"ထူး... ငါတို့ လောလောဆယ်ဆယ် ငါတို့ ၃ယောက် တစ်ခန်း၊ သီရိတို့ ညီအမ တစ်ခန်း၊ သူဇာနဲ့ တီလေး တစ်ခန်း၊ စီစဉ်ထားတယ်"

"ကျေးဇူး သူငယ်ချင်း၊ ငါ ဗိုက်ဖြည့်လိုက် အုံးမယ်"

ကျနော်ပြောရင်း ကမ်းခြေမှာ ရောင်းနေတဲ့ ဈေးသည် တွေဖက် လမ်းလျှောက်ထွက်ခဲ့တယ်"

စိုင်းစံက....

"ငါလဲ လိုက်မယ်၊"

စိုင်းစံ ကျနော်နဲ့ ထလိုက်လာတယ်။

"ထူး... တီလေး တစ်ခန်းသပ်သပ် နေချင်လဲရတယ်နော်၊ သူဇာ နဲ့ သီရိတို့ ပေါင်းနေလို့ရတယ်"

"ရပါတယ်ကွာ၊ စိုင်းစံ ငါပြောစရာရှိတယ်။ မေးစရာလဲရှိတယ်"

"မင်းနဲ့ ငါနဲ့ စကားပလ္လင်ခံဖို့ လိုလို့လားကွာ? ပြော သူငယ်ချင်း?"

"ငါ... ငါအိပ်နေတုန်း အိမ်မက်မက်တယ်ကွ"

"တီလေးနဲ့ ဟဝါပြုတယ်ဆိုပြီး"

"ထူး... မင်း တီလေး ကိုစွဲလမ်းလွန်းလို့ဖြစ်မှာပါ။"

"ငါသာ... မင်း နေရာမှာဆို တီလေး ကိုဖွင့်ပြောတယ်၊ မင်း လို အုံပုန်း မနေဘူး"

ကျနော်ပြုံးမိတယ် စိုင်းစံ က ကျနော့် အပေါ်အရမ်းကောင်းတယ် ငယ်ငယ်လေးကတည်းက အနစ်နာလဲခံတယ်။

"အေးပါကွာ၊ ငါပြောချင်တာက အဲ့ဒါမဟုတ်သေးဘူး"

"ငါအိမ်မက်က လန့်နိုးလာတော့ ငါညီလေးကနိုးနေတယ်၊ ငါ့ဘောင်းဘီတွေက ရေချိုးခန်းက အဝတ်တန်းမှာ"

စိုင်းစံ က ပါးစပ်အဟောင်းသားနဲ့... ပြီးမှ..

"မင်းဟာမင်း ချွတ်တာနေမှာပါကွာ"

"မဟုတ်ဘူး စိုင်းစံ၊ အိပ်ရာခင်းမှာပါ သွေးစွန်းနေတယ်၊ ငါ ဟိုတယ်က ကောင်လေးကို လဲခိုင်းပြီးမှ ထွက်လာတာ။"

စိုင်းစံ က ကျနော့်ကို အံ့ဩသလို ကြည့်နေတယ်။

"စိုင်းစံ ငါ့ကို အဲ့လိုကြည့်မနေနဲ့၊ မင်းဘယ်လိုထင်လဲ"

"ဟိုတယ် ဝန်ထမ်းမလေး တစ်ယောက်ယောက်က မင်းကို မဒိန်းကျင့်သွားတာ ထင်တယ်။ ဟိဟိ"

"ဟ မဖြစ်နိုင်တာကွာ၊ မင်းဘာထူးခြားတာ သတိထားမိလဲ၊ တစ်ယောက်ယောက် ပြောက်နေတာတို့ ဘာတို့"

စိုင်းစံ စဉ်းစားနေတဲ့ပုံပဲ။ ကျနော်တို့ ကမ်းခြေက ဈေးဆိုင်တွေရှေ့ ရောက်လာတယ်။

"မောင် လေးတို့ဘာစားမလဲ အသုတ်စုံရတယ်။ ထမင်း ဟင်း ရတယ်"

"အမ ပုဇွန်ဟင်းရှိလား၊"

"ပုဇွန်ဟင်း ကကုန်ပြီ မောင်လေးရ"

"ဟိုက ရောင်းနေတဲ့ပုဇွန် တော့ကြော်ပေးလို့ရတယ်"

ကျနော်ကြည့်လိုက်တော့ ကလေးလေးတွေ ဇလုံလေးတွေနဲ့ ပုဇွန်ရောင်းနေကြတာ။ ကျနော် လှမ်းခေါ်လိုက်တော့ အားလုံးဝိုင်းလာတယ်။

"အကို ပုဇွန်တွေလတ်တယ်"

"ကျောက်ပုဇွန် ရှိလား? ညီလေး"

"မရှိဘူး အကိုရ၊ အကိုလိုချင်ရင် ကြိုမှာမှရတယ်၊"

"ဪ အေး၊ အကိုက ပုဇွန်ကြီးကြီးစားချင်လို့"

"အကို.. သမီးမှာ ပုဇွန်ကြီးတာရှိတယ်၊ တစ်ကောင် ၂ထောင်၊ အားပေးပါ အကိုရဲ့"

ကျနော်ကြည့်လိုက်တော့ အကောင်တော်တော်ကြီးတာတွေ့လိုက်တယ်။

"အမ ချက်ခက ဘယ်လိုယူလဲ?"

"အမကို ကြော်ခ ၂၀၀ဝပဲပေး မောင်လေး"

"ညီမ.. အကို အဲ့ဒါ အားလုံးယူမယ် ၁၀၀၀ဝရမလား?"

"အကို အားလုံး ရကောင် ၁၀၅၀ဝ တော့ပေး အကိုရာ၊ မောင်လေးကို မုန့်ဝယ်ကျွေးချင်လို့"

ကျနော် ကလေးမလေးရဲ့ အတွက်အချက်နဲ့ စိတ်ဓါတ်ကို သဘောကြသွားတယ်။

"ရော့ ညီမလေး ၁၁၀၀ဝ ဆိုတော့"

"ကျေးဇူး အကို၊ ဒီမှာ ၅၀၀"

"ညီမ ပါ မုန့်ဝယ်စားလိုက်လေ၊ ပြန်မအမ်းနဲ့တော့။"

ကလေးမလေးက ဝမ်းသာသွားတဲ့ပုံနဲ့...

"ကျေးဇူးအကို၊ နောက်နေ့တွေ ချက်စားချင်လဲပြောနော်၊ ညီမ မမက ဟင်းချက်ပေးတယ်။ လက်ရာက ရှယ်ပဲ"

ကျနော်ပြုံးလိုက်တယ်။

စိုင်းစံက...

"ညီမလေး... အကိုတို့က Hotel Max အခန်း ၃၀၁မှာတည်းတယ်။ အကိုတို့ မနက်ဖြန်အတွက် မှာဖြစ် မမှာဖြစ် မကြိမ်းသေဘူး၊ ညီမလေး မမ ချက်တတ်တယ် စိတ်ဝင်စားတယ် ဆိုရင် ည၁ဝနာရီလောက် လာမေးကြည့်ပါလား?"

"ဟုတ် အကိုကြီး ကျေးဇူးပါ၊ မမနဲ့ လာခဲ့လိုက်မယ်၊ မမလက်ရာ အတွက် ညီမလေး အာမခံတယ်။"

စိုင်းစံက ပြုံးပြီးအသိအမှတ်ပြုတယ်။

"အမ ကျနော်တို့ကို ကြက်သွန်ကွင်းလေးတွေထည့်ပြီး ပုဇွန်ကို အချိုချက်ပေးပါလား?၊ ထမင်းသုတ် သုံးပွဲ ကြက်ဥမွှေကြော် တစ်ပွဲပါပေးပါ"

စိုင်းစံက...

"အမ ကျနော်တို့ကို ဟိုအုန်းသီးဆိုင်နား လာပို့ပေးလို့ရမလား?"

"ရတယ်မောင်လေး လာပို့ခိုင်းလိုက်မယ်။"

"ဘယ်လောက်ကျလဲ အမ?"

"ထမင်းသုတ်၊ ကြက်ဥမွှေကြော်က ၄၀၀ဝ ချက်ခနဲ့ ၆၀၀ဝပဲ ပေး မောင်လေး"

ကျနော် ပိုက်ဆံပေးပြီး ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။

"စိုင်းစံ..... မင်း ဘယ်လိုထင်လဲ?"

"မဆိုးပါဘူး တန်ပါတယ်၊ ငါနဲ့ ငဇော် ညစာမှာထားတာ တစ်ပုံးကျော်ကျတယ်။"

"ငါပြောတာက ငါအိပ်နေတုန်း ဖြစ်တဲ့ကိစ္စကို ပြောတာ"

"ငါလဲ မပြောတတ်ဘူး သူငယ်ချင်း၊ ငါတို့ အထုပ်ချပြီး ဟိုတယ်မှာ နေ့လည်စာ စားကြတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ငါနဲ့ ငဇော် ကားနဲ့ ဈေးသွားဝယ် ညစာစီစဉ်ပြီး ခုနကမှ ပြန်ရောက်တာ။"

"ပြီး ဒီမှာ အုန်းရည်လာသောက်နေတာ၊ ခဏကြာတော့ သီရိရောက်လာတယ်။ ပြီးသူဇာနဲ့ အင်ကြင်းရောက်လာတယ်။"

"ပြဿနာပဲကွာ ငါက တီလေးကို ချစ်နေတာ၊ ခုတော့ တစ်ယောက်ယောက်ကို တာဝန်ယူရတော့မယ်"

"မင်း စိတ်ထင်တာ ဖြစ်မှာပါကွာ၊ အိမ်မက်နေမှာပါ။ သူဇာတော့ မဟုတ်ဘူး သူငယ်ချင်း။ သီရိတို့ ညီအမတော့ မသိဘူး။"

"ဟားဟား ကိုယ့်ဖက်ကိုယက်တဲ့ လိပ်စိုင်း"

"ဟ! ငါပြောရင် မှားခဲ့ပါတယ်ကွာ။ မင်း တီလေးကို ချစ်တာ ကျန်တဲ့လူတွေကို ညာလိုရမယ်။ ငါ့ကိုမင်း ညာလို့ ရဘူးလို့လား?"

"ငါ မင်းကိုပြောပြမယ်၊ သူဇာဆို သွေးထွက်စရာ အကြောင်းမရှိဘူး၊ ခု ဟဟွာလာချိန်လဲ မဟုတ်ဘူး၊ ငါပြောရင်ယုံလိုက်တော့"

ကျနော် မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။

"ဟာ!!!!! ကျေးဇူးပဲသူငယ်ချင်းရာ၊ ကွန်ကရက်ကျူလေးရှင်း ငစိုင်း"

ကျနော်တို့နှစ်ယောက် ပြန်ရောက်တော့ ကျန်ခဲ့တဲ့လေးယောက် ပွဲကောင်းနေပါတယ်။ ရာရှင်ခွဲ နေကြတာပါ"

စိုင်းစံက...

"ဘာကြေးလဲကွ"

ငဇော်က...

"ညကျရင် ချွတ်ကကြေး"

"သေနာ ကောင်..."

"ကောင်စုတ်...."

"ကိုဇော် နစ်နာနေအုံးမယ်..."

ကျနော်တို့ တဟီးဟီး တဟားဟား ပွဲစည်သွားပါတယ်။

မှာထားတဲ့ အစားအစာတွေ ရောက်လာချိန်မှာပဲ...

အဲ့ဒီချိန်မှာ ကျနော့်ဖုန်း Ringမြည်လာပါတယ်။

"ဟဲလို! တီလေးရောက်ပြီလား?"

"ရောက်ပြီ ထူး!၊ တီလေး reception မှာ.."

"ဟုတ် ကျနော်လာခေါ်မယ်"

"အိုကေ!"

စိုင်းစံက....

"ထူး မင်းဗိုက်ဆာနေပြီဆို... ငါနဲ့ သူဇာ သွားခေါ်လိုက်မယ်။"

ကျနော့်ကို ပုတ်ရင်း သူဇာကို ခေါ်ပြီးထွက်သွားပါတယ်။

ခဏကြာတော့ တီလေးတို့ရောက်လာပါတယ်။

ငဇော်က....

"Wow! တီလေး လန်းနေပါလား? တစ်ယောက်ထဲ မောင်းလာတာလား?"

"ဟုတ်ပါ့ ရုံးပိတ်ရက်ကို သားဇော် သူငယ်ချင်းက တီလေးကို တစ်ယောင်ထဲ ထားပြီးထွက်သွားတယ်"

တီလေး အရမ်းလှနေပါတယ်။ Sleeveless double breasted dress ဗေဒါရောင်လေးနဲ့ ကျောအပြောင်နဲ့ အရမ်း Sexy ဖြစ်နေပါတယ်။

သီရိက....

"တီလေး က အရမ်းစမတ်ကျတယ် ချစ်ဖို့လဲအရမ်းကောင်းတယ်။ တီလေးစီက သင်ရမယ်။"

"သီရိက မြှောက်ပြောနေပြန်ပြီ၊ သီရိ လှတာကမှ ချစ်စရာလေး ယဉ်ယဉ်လေးနဲ့၊ ကဲပါ တီလေးက ဒီခရီး အားလုံးကို စရိတ်ခံပါ့မယ်။ စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် ပျော်ကြ။"

"ဟေး....!!!"

"ထူး တီလေး ကို နဲနဲကျွေး"

"တီလေး ဆာရင်ထပ်မှာလိုက်မယ်လေ"

"မမှာနဲ့တော့ တီလေးက နဲနဲပဲစားမှာ"

တီလေးက ကျနော်စီက ထမင်းသုတ်နဲ့ ပုဇွန်ယူစားပါတယ်။

စိုင်းစံ နှင့် သူဇာ က တစ်ပွဲ

ငဇော် နှင့် ညီအမ နှစ်ယောက်က တစ်ပွဲ

ကျနော် နှင့် တီလေးက တစ်ပွဲ

ပုဇွန် တစ်ယောက် တစ်ကောင်နှုန်းနဲ့ အစာ အားလုံးကုန်သွားပါတယ်။

အင်ကြင်းဝေက....

"နေလဲ စောင်းပြီ ရေထဲဆင်းကြရအောင်..."

ဆိုတော့ အားလုံး ကမ်းစပ်ဖက် ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်။

"အားလုံးပဲ တီလေး ရေထဲ မဆင်းတော့ဘူးနော်။ သတိနဲ့ ရေဆော့ကြနော်"

ဇော်ဇော်က....

"တီလေးကလဲ လာပါ။ အားလုံး ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ပေါ့"

"တီလေး ဓါတ်ပုံရိုက်ပေးမယ်လေ။ တီလေး ပင်လယ်ရေ ကြောက်တတ်လို့"

တီလေးက ပြောရင်း ကျနော်တို့ကို ဓါတ်ပုံရိုက်ပေးပါတယ်။ ကျနော်တို့လဲ ပင်လယ်ကမ်းစပ်မှာ ကစားရင်း ထုံးစံအတိုင်း ဆူညံကုန်ပါတယ်။ ကျနော်တို့ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်စကြ နောက်ပြောင်ကြရင်း အချိန်ကုန်သွားပါတယ်။

"ကဲတက်မယ်ဟေ့.... ညစာ သွားယူရအုံးမယ်"

စိုင်းစံကလော်ဆော်ပါတယ်။ သူဇာနဲ့ အင်ကြင်းက ချမ်းတယ်ဆိုပြီး စောစောကတည်းက တက်သွားကြပြီ။ ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးနဲ့ သုံးယောက်သား ဓါတ်ပုံရိုက်နေကြတယ်။

ကျနော် လိုက်ခဲ့မယ် ဆိုတော့....ဇော်ဇော်က

"ထူး မင်းနေခဲ့.... ငါတို့ ကြည့်စီစဉ်ခဲ့မယ်၊ ငါ နှစ်သိန်း ခဏယူထားမယ်" လို့ပြောပါတယ်။

"ရတယ် ငဇော်၊ ယူသွားလိုက် ပိုက်ဆံထုပ်က ကားထဲမှာပဲ"

စိုင်းစံက.... ကျနော်နားကပ်ပြီး

"ထူး ငါတော့ သီရိထင်တာပဲ၊ သီရိ က မင်းကို နဂိုထဲက စိတ်ဝင်စားနေတာ။ ဇော်ဇော် ကလဲ သီရိကို ချစ်နေတယ် ထင်တယ်။ သတိတော့ထားကွာ အချင်းချင်း ပြဿနာ မဖြစ်စေချင်ဘူး"

ပြောပြီး ထွက်သွားပါတယ်။

ကျနော်လဲ သီရိကို ကြည့်လိုက်တော့ သီရိက ကမ်းနဲ့ တော်တော် ဝေးဝေးမှာ ရောက်နေတယ်။ ကျနော်လဲ သီရိကို လက်ယပ် လှမ်းခေါ်လိုက်ပါတယ်။ သီရိက မလာပါဘူး။ ကျနော် သီရိစီကို ကူးသွားလိုက်ပါတယ်။

"သီရိ အန္တရာယ် ရှိတယ် အဝေးကြီးမသွားနဲ့"

"ထူး...  ငါ နင့်ကိုမေးစရာရှိတယ်။ အမှန်အတိုင်းဖြေမလား?"

"ငါက နင့်ကို ညာဘူးလို့လား?" ငါလဲ နင့်ကို မေးစရာရှိတယ်။"

"ဘာ မေးမလို့လဲ?"

"Lady first... နင် အရင်မေး?"

"နင့် မှာ ချစ်ရမယ့်သူရှိလား?"

"ဟာ!!! နင်ကလဲ"

"ဖြေလေ?"

"မသိဘူးဟာ"

"ထူး ငါ့ကို မလှိမ့်တပတ် မလုပ်နဲ့... ဖြေ... yes or no?"

ကျနော် သီရိကို ကြည့်ပဲနေလိုက်တယ်။

"နင်မဖြေရင် ငါ yes လို့ ယူလိုက်မှာနော်"

ကျနော် တိတ်တိတ်လေးပဲနေလိုက်တယ်။

"တီလေး လား?"

"မသိပါဘူးဆို သီရိရာ"

"ငါသိနေတယ် နင် တီလေးကို ချစ်နေတယ်။"

"ထားပါ... နင်ငါ့ကို မေးမလို့ဆို ဘာမေးမလို့လဲ?"

ကျနော် ဆွံ့အနေမိတယ်။

"ထူး ငါတို့ သူငယ်ချင်းတွေ ဆိုတာ ဟိုးငယ်ငယ်လေးကတည်းက ပေါင်းလာတာ။ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် စိတ်ဆိုးစရာလား? ဘာမေးမှာလဲ မေး?"

"သီရိ.... နင်ဒီနေ့လည်က ဘယ်သွားသေးလဲ?"

"ဘာလို့မေးတာလဲ?"

ကျနော် တွေဝေသွားတယ်...

"ဒီလိုဟာ.... ငါအိပ်နေတုန်း အခန်းထဲကို တစ်ယောက်ယောက် လာသွားတယ်လို့ ထင်နေလို့ မေးကြည့်တာ"

"နင် က ငါလို့ ထင်လို့လား?"

"မသိလို့ မေးတာပေါ့ဟ..."

"ဇော်ဇော် နဲ့ စိုင်းစံဖြစ်မှာပေါ့ဟ"

"မဟုတ်ဘူးဟ"

"ဘာ မဟုတ်တာလဲ"

"ဘာမှ မဟုတ်ဘူးဟာ၊ ထားလိုက်တော့"

"လာငါတို့ တက်ကြရအောင်၊ အားလုံးတက်သွားပြီ"

"ထူး.... ငါနင့်ကို တိုင်ပင်စရာရှိတယ် နေအုံးဟ"

"ဘာတုန်း"

"တော်ပြီ နောက်မှ လာတက်မယ်"

"နင်တို့ မိန်းခလေးတွေက ခုတစ်မျိုး တော်ကြာတစ်မျိုးနဲ့"

ကျနော်တို့ ကမ်းစပ်ရောက်တော့ သီရိက....

"တီလေး သမီးတို့ ကိုဓါတ်ပုံ ရိုက်ပေးပါ"

ပြောလဲ ပြောကျနော့်ကို လဲဖက်လိုက်ပါတယ်။

တီလေးက ပြုံးပြီး ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ဓါတ်ပုံရိုက်ပေးပါတယ်။

သီရိက ကျနော်နားကပ်ပြီး

"နင်တော့ ကံဆိုးတာပဲ။ တီလေးက နင့်ကို မချစ်ဘူးဟ၊ ဂျေလဲ မဝင်ဘူး"

ကျနော်ပြုံးမိပါတယ်။

သီရိကပဲ

"ညီမလေး.... မမတို့ကို ဓါတ်ပုံ တစ်ပုံလောက်ရိုက်ပေးပါ"

လို့ အင်ကြင်းကိုပြောရင်း...

"တီလေး လာ၊ သူဇာ လာ၊ သီရိတို့ အမှတ်တရ ဓါတ်ပုံရိုက်ရအောင်"

သူဇာနဲ့ သီရိက တီလေးတဖက်တချက်စီမှာ လာရပ်ပါတယ်။

"ထူးနင် တီလေးရှေ့မှာ ဒူးကွေးလိုက် ဘန်ဂလိုနောက်ခံနဲ့ ရိုက်ရအောင်"

"လှတယ် အဲ့ဒီအတိုင်းနေနော်။ ရိုက်ပြီ"

ကျနော်လဲ ရေချိုးဖို့ ထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ ကျနော်ရေ ချိုးနေတုန်း ရေချိုးခန်း အနောက်တံခါးခေါက်လို့် ဖွင့်ပေးလိုက်တော့ တီလေး ကျနော့်ကို နှုတ်ခမ်းပေါ်လက်ညှိုးတင်ပြပြီး ဝင်လာပါတယ်။ ကျနော် တံခါးကိုပြန်ပိတ်ပြီး ချက်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ဖက်ပြီး နမ်းဖို့လုပ်တော့ တီလေးက ကျနော်ကိုတွန်းထားပါတယ်။

"ထူး တီလေးရေစိုလို့မရဘူး"

ပြောရင်းက ကျနော့်ကို ရေသုတ်ပေးပါတယ်။

"ထူး ကို ချစ်တယ်...."

တီလေးက ပြောရင်း ကျနော့်ကို နမ်းပါတယ်။ ကျနော်လဲတီလေးကို ပြန်နမ်းပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ပေးပါတယ် ဂွေးဥတွေကို လဲပွတ်သပ် ဆော့ကစားရင်းက...

"ထူး... တီလေးလိုချင်ပြီ လိုးတော့နော်... အချိန်မရှိဘူူး"

ကျနော့်ကို ဘေစင်ဘက် လက်ထောက်ပြီးကုန်းပေးပါတယ်။ ကျနော်တီလေး dress အောက်က ဂျီစထရင်းလေးကို ဘေးဖယ်လိုက်ပြီး ဂျိုးလေးနဲ့တေ့လိုက်ပါတယ်။ တီလေး ပိပိလေးက အရည်တွေနဲ့ ချွဲနေပါပြီ။ ဂျိုးလေးကို တီလေး အရည်တွေနဲ့ ပွတ်ပြီး ဇောင်းတိုက်လိုက်ပါတယ်။

"ထူး ထည့်လိုက်တော့ တီလေး အရမ်းယားနေပြီ၊ လိုချင်နေပြီ"

"တီလေး ဘာလိုချင်တာလဲ? ဘာကိုထည့်ရမှာလဲ"

"ထူး အချိန်မရှိဘူးကွာ တော်ကြာ အားလုံးသိကုန်မယ်"

"ထူးဂျိုး လေးကိုတည့်ပြီး လိုးတော့လို့"

ကျနော် တီလေးပိပိထဲကို ဂျိုးလေးကို တဆုံးထည့်လိုက်ပါတယ်။

"အား အ အ.... ကောင်းလိုက်တာ ထူးရယ်"

ကျနော် တီလေးကျော်လေးကို ဖိထားရင်း တဖုန်းဖုန်း ဆောင့်ပါတော့တယ်။ မှန်မှာ တီလေးကိုမြင်နေရတာ အရမ်း ဟော့ပါတယ်။ လည်ဟိုက်ထဲမှာ တီလေးနို့လေးတွေ မပေါ်တပေါ်နဲ့ တုန်ခါနေပါတယ်။ ကျနော် ဂျိုးကို ဒစ်နားရောက်သည် အထိ ဆွဲထုတ်လိုက် တဆုံးသွင်းလိုက်နဲ့ လိုးနေရင်း လက်တစ်ဖက်က တီလေးစိစိ လေးကို ရှေ့ကနေ ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ တီလေးနို့တွေကို မမှီမကမ်း လှမ်းကိုင်ပါတယ်။ တီလေးက dress ကကြည်သီးတစ်လုံးကို ဖြုတ်ပေးရင်း...

"ထူး တီလေးကောင်းတယ် ကြမ်းကြမ်း ဆောင့်"

"တီလေး ခံနိုင်တယ်"

ကျနော်လဲ ဂျိုးက ယားတက်လာပါတယ်။ တီလေး ထူးမရတော့ဘူး ...... အားနဲ့ မာန်နဲ့ စောင့်ရင်းက..... ကျနော် တဆုံး ဖိကပ်လိုက်ပါတယ်။ တစ်ကိုယ်လုံးလဲတုန်တက်သွားပါတယ်။ ကျနော် အရည်တွေ တီလေးပိပိလေးထဲကို အားပြည့် အင်ပြည့် ပမ်းထွက်သွားပါတယ်။

"ပြီးပြီ တီလေး.... အရမ်းချစ်တယ် တီလေးရယ်....."

"ထူး.... ဂျိုးကို ဖြေးဖြေးထုတ်ပြီး... အိမ်သာအိုးပေါ်ထိုင်လိုက်နော်။ တီလေးလဲ ပြီးတော့မယ်။ အရမ်းကောင်းနေပြီ"

ကျနော် ဖြေးဖြေးလေးဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီး.... တီလေး ပြောတဲ့အတိုင်းထိုင်လိုက်ပါတယ်။

တီလေး က dress ကကျန်တဲ့ ကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ကျနော့် ဂျိုးကိုကိုင်ပြီး ကျနော့်ကို ခွကာ ဖြည်းဖြည်းလေး ထိုင်ချပါတယ်။ တီလေး နို့တွေနဲ့ ကျနော် ရင်ခွင်နဲ့ကြားမှာ ဇာဘော်လီ ပါးပါးလေးပဲ ခြားပြီး ထိတွေ့နေပါတယ်။ တီလေးက ကျနော်ပခုံးကို ကိုင်ပြီး စဆောင့် ပါတယ်။  တဖြည်းဖြည်းနဲ့ အရှိန်မြန်လာသလို့ ကျနော် နားရွက်တွေကို နမ်းလိုက် နှုတ်ခမ်းကို နမ်းလိုက်နဲ့ ဆက်တိုက် ပွဲကြမ်းနေပါတယ်။ တီလေးနို့ တွေကလဲ ဇာကြောင့် ရှတတနဲ့ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကိုပွတ်တိုက်နေပါတယ်။

ကျနော် တီလေး တင်ပါးတွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင်ပြီး ပြန်ကော့ ပေးနေမိပါတယ်။ တီလေး လျှာက ကျနော့် ပါးစပ်ထဲဝင်လာလိုက်၊ ကျနော်လျှာနဲ့ ပွတ်တိုက်ကစားရင်း ဆွဲစုတ်လိုက်၊ ကျနော်လျှာကို တီလေးလျှာနဲ့ ဆွဲကစားပြီး တီလေးကပြန်စုတ်ယူလိုက်နဲ့ အနမ်းတွေကလဲ ကြမ်းတမ်းနေပါတယ်။

အဲ့ဒီချိန်မှာ ရေချိုးခန်း တံခါးလာခေါက်ပါတယ်။

"ငပိုင် ရေချိုးတာ မပြီးသေးဘူးလား? ဖျားမယ် မြန်မြန်ချိုး"

"အေး ငဇော်... ပြီးပြီ ဗိုက်နာနေလို့ ခဏ"

"ပြီးရင် 302ကိုလာခဲ့ ငါတို့အဲ့ဒီမှာ။"

"အေး အေး"

တီလေးက

"ခိခိ၊ ထူး အောက်ကပင့်စောင့် ပေး၊ တီလေးပြီးတော့မယ်"

ကျနော်လဲ တီလေးကို အောက်ကပင့်ဆောင့်ပေးရင်း တီလေး တင်ပါးကို လဲ ခပ်နာနာရိုက်လိုက်ပါတယ်။

တီလေး ကလဲ အပေါ်က တဆုံးထိုင်ချပြီး ပိပိနဲ့ ကြိတ်ပွတ်ပေးပါတယ်။ တီလေး အနမ်းတွေကလဲ ရမက်ထန်ထန်နဲ့ နမ်းစုတ်နေတာပါ။ တီလေး ကော့ကော့ပြီး ပြီးသွားပါတယ်။

"ကောင်းလိုက်တာ ထူးရယ်၊ ခိုးစားရတာ တော်တော်အရသာရှိတာပဲ"

"တီလေး... ညဖက် အပြင်မှာ ခိုးလုပ်ရအောင်"

"ဟာ.. ထူး တီလေးမလုပ်ရဲဘူး၊ တယောက်ယောက် သိသွားရင် ဘဝပျက်မယ်"

တီလေးက ကျနော်ပေါ်က ထပြီး dress ကို ချွတ်လိုက်ပါတယ် ပြီးအတွင်းခံတွေပါ ချွတ်ပြီး ပိပိနဲ့ လည်ပင်းအောက်ပိုင်းကို ရေဆေးပါတယ်။ ပိပိကို သေချာနှိုက်ချွတ်ဆေးကြောပါတယ်။ ပြီးရေခြောက်အောင်သုတ်ပြီး အတွင်းခံ ပြန်ဝတ်ပါတယ်။

"ထူး တီလေးကို ချိတ်တပ်ပေးပါ"

ကျနော် တီလေး ဘရာကို ချိတ်တပ်ပေးး Dress ကိုပြန်ဝတ်ပေး ကြယ်သီးတပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော်လဲ ကိုယ့်ညီလေးကို ရေဆေးသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော် နဖူးကို တစ်ချက်နမ်းရင်း....

"ထူး တီလေး ကိုနောက်ဆိုး စိတ်မကောက်ရဘူးနော်... ခုလို ထားမသွားရဘူးနော်"

"ကျေနပ်ပြီလား? တီလေးကိုဂတိပေး"

ကျနော်တီလေးကို ဖက်လိုက်တယ်။

"ဟုတ် တီလေး၊ ထူးတီလေးကို ဘယ်တော့မှ ထားမသွားဘူး၊ ဂတိ"

တီလေး ရေချိုးခန်း အနောက်ဖက် တံခါးကို ဟပြီး ခပ်သုတ်သုတ် ထွက်သွားပါတယ်။ ကျနော်လဲ အနောက်တံခါး ကိုဂျက်ချ။ ရေချိုးခန်းက ထွက်လိုက်တော့.....

"ဟာ!!!! သီရိ၊ နင်ဘယ်ကတည်းကရောက်နေတာလဲ?

ကျနော် ဘယ်သူမှမရှိဘူး အထင်နဲ့ ဒီအတိုင်းထွက်လာမိတာ၊ လက်က ဂျိုးလေးကို အုပ်မိရဲ့သားဖြစ်သွားတယ်။

"ထူး! နင်က သဘက် မပတ် ဘာမပတ်နဲ့ဟာ၊

ငါ့အခန်းမှာ dryer မအားလို့"

လို့ပြောရင်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။

"ထူး.. ငါ့ကို စောင့်အုံးနော်"

ဟူး တော်ပါသေးရဲ့ တီလေးအနောက်ပေါက်က ထွက်သွားပေလို့ပဲ။ ကျနော် အဝတ်ဝတ်လိုက်တယ်။ သီရိ အသံတွေများ ကြားသွားလား မသိဘူး။

မှတ်ချက်။   ။ ကျနော် ရေးနေတာ ၂၀၀၅ ဝန်းကျင် အချိန်ကာလပါ။ ဈေးနှုန်း နေရာ နာမည် တွေလွဲ ကောင်း လွဲနိုင်ပါတယ်ဗျာ။

ကျနော် အဝတ်အစားဝတ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ လိုက်ဝင်သွားပြီး....

"သီရိ.... ငါ... နင့်ကို လုပ်ပေးမယ် လာ..."

ပြောလဲ ပြော သီရိလက်ကို ဆွဲပြီးခေါ်လာလိုက်တယ်။ ကျနော် သီရိကို ကုလားထိုင်တစ်လုံး ယူပြီးထိုင်ခိုင်းလိုက်တယ်။

"သီရိ ထိုင်လိုက်"

သီရိက ပြုံးပြီးထိုင်လိုက်ရင်း....

"ထူးပိုင်.... နင်... ငါ့ကို အဲ့လိုဂရုမစိုက်တာ တော်တော်ကြာပြီနော်"

ကျနော်လဲ တဘက်ပါးပါးတစ်ထည်ယူပြီး သီရိရဲ့ ဆံနွယ်စိုစိုတွေကို ဂရုတစိုက် ခြောက်အောင် လုပ်ပေးနေလိုက်တယ်။ ပြီး hair mousse ယူပြီး ဆံနွယ်တွေကို သေသေချာချာ ကိုင်ဖွပေးလိုက်တယ်။

"သီရိ သွားကြရအောင်၊"

"ထူးပိုင်... ငါ့ကို ကုန်းမပိုးချင်ဘူးလား"

ကျနော် မျက်လုံးပြူးသွားတယ်၊ သီရိ က ကျနော့်ကိုကြည့်ပြီး တခစ်ခစ် ရီတယ်။ ကျနော် ခြေလှမ်းကျဲကြီးတွေနဲ့ သီရိရှေ့ကထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ညဟာ ပင်လယ်လှိုင်းသံတွေနဲ့ သက်ဝင်လှပါနေပါပြီ။

"ဟဲ့ ငါ့ကို စောင့်ပါအုံးဟ"

"ဟိုဖက် ဒီဖက် အဆောင်ကူးတာကို စောင့်ရမှာလားဟ"

ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် အော်ပြောနေတာကို ကြည့်ပြီး ဇော်ဇော်က....

"ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ? ဝိုင်းလဲမကူကြပဲနဲ့"

အားလုံးက ဘန်ဂလိုရှေ့က လသာဆောင်မှာ ထမင်းစားဖို့ ပြင်ဆင်နေကြတာပါ။ ကျနော် နဲ့ သီရိက လသာဆောင်ရှေ့က လျှောက်လမ်းမှာပါ။ သီရိက အော်ပြီးတော့....

"ဇော်ဇော်... နင်ငါ့ကို ကုန်းမပိုးချင်ဘူးလား?"

"နင့် ခြေထောက်က ကျိုးနေလို့လား? ငါက ကုန်းပိုးရအောင်"

ကျနော်တို့သူငယ်ချင်းတွေ ကအဲ့လိုချစ်ဖို့ကောင်းတာပါ။

"ဟာ!"

သီရိ နှုတ်ခမ်းက တစ်တောင်လောက် ထော်သွားပါတယ်။

"နင်တို့ နှစ်ယောက်စလုံးတူတူပဲ ငါ့ကိုအရင်လို ဂရုမစိုက်တာ ကြာပြီ.."

"စိုင်းစံ.... ငါ့ကိုကုန်းမပိုးချင်ဘူးလား?"

"သီရိ ဘယ်လိုဖြစ်နေလဲ? ငါ့ချစ်ချစ်ကို ကုန်းပိုးခိုင်းစရာလား? ငါတောင် မခိုင်းရက်တဲ့ဟာကို ဟိဟိ"

"သိပါတယ်.... သိပါတယ်... ငါ့သူငယ်ချင်းတွေအားလုံး အရောင်တွေပြောင်းနေတယ်ဆိုတာ ဟင့်..."

စိုင်းစံ၊ တီလေး၊ အင်းကြင်းတို့က ရီပဲ ရီနေပါတယ်။

"သီရိ ငါနင့်ကို ကုန်းပိုးရင် နင် ငါ့ကို ပြန်ပြီး massage ပေးမလား?"

"ငဇော်ရယ် လာလာ ငါ့ကို ကုန်းပိုးစမ်းပါ၊ ငါ... နင် အနှိပ်ခံဖို့ မုန်ဖိုးပေးမယ်"

"ကဲကဲ သူငယ်ချင်းတွေ စတာလဲစ စားစရာရှိတာလဲ စားကြအုံး အချိန်လင့်နေပြီ"

တီလေးက ဝင်ပြောတာပါ။ သူသိနေတယ်လေ ခဏနေ ကျနော်တို့ အုစုပ်(အုပ်စု)ကိုက်ကြတော့မယ် ဆိုတာ။

"ထူး မင်းသောက်မှာလား?"

"အေး ဘာရှိလို့လဲ ဇော်ဇော်?"

"Vodka Lime"

"Wow! ပင်လယ်လေ အေးအေးနဲ့ good idea၊ အဲ့ဒါကြောင့် မင်းကိုချစ်တာ"

"?????? ခုမှသိတယ် ကိုယ့် အကိုတွေက ဂေးတွေပဲ ဒါကြောင့် ရည်းစား မထားကြတာကို"

"ဟာ!!!!"

"ဟားဟားဟားဟား........ "

ဇော်ဇော်ရယ် စိုင်းစံရယ် ကျနော်ရယ် vodka lime ခွက်ကိုယ်စီနဲ့ ရယ်မိကြတယ်။

"ဟေ့ရောင်တွေ... ငါတို့လဲ သောက်မယ်လေ"

"သီရိ.... တီလေးနဲ့ အတူတူ ဝိုင်သောက်ပါလား?"

"အင်ကြင်း နဲ့ သူဇာ ရောသောက်မလား?"

"ဟုတ်ကဲ့ တီလေး"

"သူဇာတော့ မသောက်တော့ဘူး တီလေး"

အင်ကြင်းက vodka lime တစ်ခွက် ထည့်သောက်ရင်း.....

"သမီး ကတော့ အကိုတွေနဲ့ အတူတူပဲ သောက်တော့မယ်နော် ဒါက ချိုချဉ်ခါး လေး"

"Cheers!!!!!"

ကျနော်တို့တွေ သောက်လိုက် ပင်လယ်စာစားလိုက် စကားများငြင်းခုံလိုက်နဲ့ အချိန်တော်တော်ကုန်သွားတယ်။

"အကိုတို့ အကိုတို့"

ကြည့်လိုက်တော့ ညနေက ပုဇွန်ရောင်းတဲ့ကောင်မလေးနဲ့ ကျနော်တို့ အရွယ်လောက်ရှိမယ့် မိန်းခလေးတစ်ယောက်။ စိုင်းစံကပဲ....

"ငါ စမ်းမှာကြည့်လိုက်မယ်နော်? အခု ညနေစာက ချက်ထားတာ သိပ်အကောင်းကြီးမဟုတ်ဘူးကွ"

ဇော်ဇော်က ခေါင်းညှိမ့်ထောက်ခံတယ်။ စိုင်စံ နဲ့ သူဇာ အတူတူ ကမ်းခြေဖက်က ကောင်မလေးတွေစီ ထွက်သွားကြတယ်။ သီရိတို့ ညီအမ နဲ့ တီလေးက ကျနော်တို့ စားသောက်ထားတာတွေ သိမ်းစည်းလိုက်တယ်။

ကျနော် နဲ့ ဇော်ဇော် ခွက်ကိုယ်စီကိုင်ပြီး ငြိမ်နေကြတယ်။

"ထူး..... ငါ မင်းကို ပြောစရာရှိတယ်"

ပြောပြီး ဇော်ဇော်က ဘန်ဂလိုရှေ့က ဒန်းစီထွက်သွားတယ်။ ကျနော် ဇော်ဇော်နောက် လိုက်သွားလိုက်တယ်။

"ထူး.... မင်း သီရိကိုချစ်လား?"

ကျနော် ဇော်ဇော်ကို ဘာမှပြန်မပြောမိဘူး။ တကယ်တန်း ကျနော်တို့ထဲမှာ ဇော်ဇော်က အတော်ဆုံး မိဘအချမ်းသာဆုံး။ လူကဲခတ် အတော်ဆုံး။

"ငါ ရည်းစားများတာ မင်းသိပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ငါအချစ်ဆုံးက ဒီသူငယ်ချင်းတွေပဲရှိတယ်။"

"မင်း ငါမေးတာ မဖြေသေးဘူးနော်"

"ဇော်ဇော်.... မင်းသိပါတယ်၊ ငါဖြေစရာ မလိုဘူးထင်တယ်"

"ထူးပိုင်.... မင်းကို သီရိက အရမ်းချစ်တယ် သူငယ်ချင်း၊ မင်း နဲ့ တီလေးနဲ့ အခြေအနေ တော့ငါမသိဘူး။ သီရိ မင်းကို အရမ်းမျှော်လင့်နေတယ်။ ငါ မင်းကို တီလေးထက်စာရင် သီရိနဲ့ပဲ ဖြစ်စေချင်တယ်။"

"................... ငါ..... တီလေးကိုပဲ ချစ်တယ် သူငယ်ချင်း၊ မင်း...... သီရိကို ချစ်နေသလိုမျိုးပေါ့"

"ငါတို့ ဒီသူငယ်ချင်းတွေ စိတ်ဝမ်းမကွဲ စေချင်ဘူးကွာ၊ ငါ သီရိကို မခံစားစေချင်ဘူး။ မင်းကိုရောပဲ...... "

"ငါ အိပ်တော့မယ်ထူး Good Night"

"Good Night ဇော်ဇော်"

ဇော်ဇော်က တီလေး၊ သီရိတို့ညီအမ ကိုပါ နှုတ်ဆက်ပြီး ကျနော်တို့ ဘန်ဂလိုဖက်တက်သွားပါတယ်။

"တီလေး သွားအိပ်တော့မယ် Good Nightနော်"

"ဟုတ်တီလေး ညီမတို့လဲ အိပ်တော့မယ်။ အားလုံးပဲ Good Night"

တီလေးတို့ အခန်းက ရေကူးကန်နဲ့နီးတယ်။ ကျနော်တို့နဲ့ သီရိတို့ အခန်းက အစွန်ဖက် ခြံစည်းရိုးနားမှာ။ ဒါပေမယ့် သိပ်တော့မဝေးပါဘူး။ တီလေးကို လိုက်ပို့ရင်းနဲ့...

ကျနော်တီလေး လက်ကလေးကို ကိုင်လိုက်တယ်။ တီလေးက မော့ကြည့်တယ်။ ကျနော်တီလေး နဖူးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းလိုက်တယ်။

"ချစ်တယ် တီလေးရယ်"

"တီလေးလဲ ထူးကိုချစ်ပါတယ်"

"တီလေး ကျနော်တို့ လက်ထပ်ကြရအောင်"

"ထူးရယ် ဦးငယ်ဆုံးတာမှ မကြာသေးဘူး....."

"တီလေးကလဲ ကျနော်တောင် စာမေးပွဲပြီးပြီ။ ဘွဲ့ယူပြီးရင် လက်ထပ်ရအောင်နော်"

"ထူး အခုလဲ တီလေးနဲ့ ထူးချစ်နေရတာပဲ၊ လက်ထပ်စရာ လိုသေးလို့လား?"

"ကျနော်က တီလေးကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ချစ်ချင်တာလေ.... ခုဆို သူငယ်ချင်းတွေကိုတောင် ပေးမသိရတဲ့ဘဝ"

"ထူး နဲ့ တီလေးကို ပတ်ဝန်းကျင်က ကဲ့ရဲ့မှာပေါ့။ ထူး ခံနိုင်လို့လား?"

"I don't care other, I care about you"

"တီလေး စဉ်းစားအုံးမယ်ထူးရယ်"

"တီလေးကလဲ စဉ်းစားစရာမှ မလိုတဲ့ဟာ"

"ထူး အခုငယ်တုန်းမို့လိုပါ၊ ထူူးက ခုမှ ၂၅ပဲရှိသေးတာ၊ တီလေးက ၃ဝနားကပ်နေပြီ၊ နောက်ဆို ထူး ငယ်တဲ့သူတွေပဲ စိတ်ဝင်စားတော့မှာ၊ တီလေးကို လိုအပ်တော့မှာမဟုတ်ဘူး"

"အဲ့ဒါထူးကို တီလေး အထင်သေးတာပဲ၊ တီလေးပဲ ပြောတာလေ love is love, sex is sex ဆို.... I really love you forever."

"..............."

"တီလေး ကိုကျနော် ချစ်ချင်သေးတယ်"

"ဟာ.... တော်ပြီ"

ကျနော်တီလေးကို နှုတ်ခမ်းပေါ်လက်တင်ပြလိုက်တယ်။ တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ်။

"ရှူး.... တီလေး အိပ်လို့မရသေးဘူး"

တီလေး ခဏကြောင်သွားပြီးမှ သဘောပေါက်သွားတယ်။ တီလေးတို့ ဘန်ဂလို မီးမှိန်မှိန်လေးထွန်းထားတယ်။ တံခါးနားရောက်တော့ စကားသံတိုးတိုးလေးကြားရတယ်။ သူဇာ့ အသံ။

"ကို... မြန်မြန် အားအား အ"

တီလေးက ပြုံးလိုက်တယ်? ကျနော်ချောင်းကြည့်ချင်သွားတယ်။ စိုင်းစံတို့ ရှိတဲ့နားကို ခန့်မှန်းပြီးရွေ့မလို့လုပ်လိုက်တယ်။

တီလေးက ကျနော့် အကြံကို သိသွားပြီး ခေါင်းခါပြတယ်။

"ထူး.... လာ...."

တီလေးက ကျနော့်ကို လက်စွဲပြီး ဟိုတယ်ဘားနားကိုခေါ်သွားတယ်။

"ထူး ခဏ။ တီလေး ရေအိမ် သွားလိုက်အုံးမယ်"

ကျနော် ဘားကောင်တာမှာ ရေတစ်ဘူးဝယ်ပြီး စိုင်းစံကို smsပို့လိုက်တယ်။

<<Sai, please let me know, when you 2 finished. I & Tlay at hotel bar.>>

တီလေးက ရေအိမ်က ထွက်လာပြီး ကျနော့်လက်ထဲကို တစ်ခုခု လာထည့်ပြီးထွက်သွားတယ်။ ကျနော်ကြည့်လိုက်တော့ ဇာပင်တီအနီလေး။ ကျနော်တီလေး နောက်ကို လိုက်သွားလိုက်တယ်။ ကားပါကင်ဖက်ကို တီလေးကလျှောက်သွားတယ်။ တီလေးက သူမကားလော့ကို remote နဲ့လှမ်းဖွင့်လိုက်တယ်။ ကျနော်တီလေးလက်ကို လှမ်းဆွဲပြီးတားလိုက်တယ်။ ညအမှောင်ကိုယူပြီး တီလေးကို ကျနော့်ဖက်ဆွဲလှည့်ပြီး ဖက်ထားလိုက်တယ်။ တီလေးနှုတ်ခမ်းလေးတွေက တုန်တုန်လေး၊ ကျနော် တီလေးနှုတ်ခမ်းလေးတွေကိုနမ်းလိုက်တယ်။

"ထူး အပြင်ကြီးမှာ လူတွေမြင်ကုန်မယ်၊ ကားထဲသွားမယ်"

ကျနော်တီလေးလက်ကိုဆွဲပြီး ဇော်ဇော်ကားနဲ့ တီလေးကားကြားထဲကို ဝင်လိုက်တယ်။ ကျနော်တီလေးကိုပြန်ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းနမ်းနေလိုက်တယ်။ လက်တွေကို တီလေးရဲ့ တင်လုံးလုံးလေးကို ပွတ်ပေးရင်း တင်နှစ်လုံးကြားက စအိုလေးကိုလက်ညှိုုးနဲ့ ကုတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ တီလေးလက်တွေက ကျနော် ဂျိုးကို ဘောင်းဘီပေါ်ကနေပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျနော် တီလေးခေါင်းကို ဖိပြီးဂျိုးဂျိုးစီကို တွန်းပို့လိုက်တယ်။ တီလေးက ခေါင်းမော့ကြည့်ရင်း.....

"ထူး တီလေး မလုပ်ရဲဘူး ကားထဲဝင်ရအောင်နော်"

တီလေး မျက်နှာက ရှက်ပြီးနီမြန်းနေတယ်။ ကျနော်တီလေးကို ခေါင်းခါပြရင်း ဘောင်းဘီချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ပြောမရမှန်းသိတော့ မျက်လုံးလှန်ကြည့်ပြီး ဂျိုးလေးကို ငုံပြီးစုတ်ပေးပါတယ် လက်ကလဲ ဂွေးစိတွေကို ကစားပေးပါတယ်။

"တီလေး ကြယ်သီးတွေဖြုတ်လိုက်နော်... ကျနော် တီလေးရဲ့ အုန်းသီးသေးသေးလေးတွေကို ကြည့်ချင်လို့"

တီလေးက ဂျိုးစုတ်နေရင်းက ကျနော့်ကို မျက်စောင်းထိုးပြီး dress ရဲ့ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပေးပါတယ်။ ကြယ်သီးအားလုံးဖြူတ်ပြီးတော့ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို လာနမ်းပါတယ်။

"ထူး မြန်မြန် လုပ်တော့နော် တယောက်ယောက်မြင်သွားရင် ရှက်စရာကြီး"

ကျနော်က တီလေးရဲ့ အုန်းသီးသေးသေးလေး နှစ်လုံးကိုကိုင်ဆော့ရင်း ချိုချိုစို့နေလိုက်တယ်။ ပြီးထိုင်ချလိုက်ရင်း တီလေးရဲ့ ပေါင်တွင်းသားတွေကိုလျှာနဲ့ စုန်ချီဆန်ချီယက်ပေးလိုက်တော့ တီလေးကော့တက်လာပါတယ်။ တီလေးရဲ့ အစိလေးကို လက်ညှိုး လက်မနဲ့ ချေပေးလိုက်တော့ တီလေးစီက သံစဉ်လေးတွေ ထွက်လာတယ်။

လျှာလေးကို တီလေးရဲ့ မုန့်ပေါင်းကြားထဲ ထိုးပြီးရှလွတ်ရှလွတ် လုပ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ တီလေးကိုကားဘောနက်စ်ဖက် လက်ထောက်စေပြီး အနောက်ကနေ ဂျိုးလေးနဲ့တေ့ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးနားရွက်လေး ဖွဖွလေးကိုက်ပေးပြီး လက်တွေက အုန်းသီးထိပ်က အုန်းစံလေးကို မထိတထိ ဝလုံးရေးပေးလိုက်တယ်။ တီလေး တင်းလေးက ကော့တက်လာပြီး ပိပိလေးက ဂျိုးလေးကို ငုံပြီးစုပ်ဝင်လာတယ်။ ကျနော် အုန်းသီးနှစွလုံးကို စုံကိုင်အားယူရင်း ခါးအားကိုသုံးကာ ဂျိုးလေးကို စက်သေနတ် ပစ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးလဲ ပတ်ဝန်းကျင်ကို ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပါဘူး။ ကျနော်နဲ့ အပြိုင်သံစဉ် တစ်ပုဒ်ကို တက်ညီလက်ညီ ဖန်တီးနေပါတော့တယ်။

"ထူး... တီလေးပြီးပြီ ကောင်းလိုက်တာ ထူးရယ်"

"ထူးလဲပြီးတော့မယ် တီလေး"

"ထုတ်လိုက်တော့ထူး... တီလေးပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးလိုက်နော်"

ကျနော် လေး ငါး ဆယ်ချက်ဆောင့်ပြီး ဂျိုးလေးကို ပိပိလေးထဲက ထုတ်လိုက်တော့ တီလေးက ကျနော့်ဖက်လှည့်ပြီး ဂျိုးလေးကို မှုတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော် ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ မလိုင်တွေကို တီလေးပါးစပ်ထဲကို ပန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက မလိုင်တွေကို တစက်မကျန်မြိုချ လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်က တီလေးကိုဆွဲထူပြီး ဖက်ထားကာ နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် နမ်းလိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ ဖုန်းမက်ဆေ့ရ်ဝင်လာပါတယ်။ စိုင်းစံ ပို့လိုက်တာပါ။ <<sorry thoo, thanks>>

ကျနော် တီလေးကားထဲက တစ်ရှူးပေပါ ယူပြီး တီလေး ပိပိလေးကို သန့်စင်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဇာပင်တီအနီးလေးပြန်ဝတ်ပေးပြီး ကြယ်သီးတွေပြန်တပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ဂျိုးလေးကို သန့်စင်ပေးပြီးနောက် ကျနော် ဘောင်းဘီကို ပြန်ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက စောစောက ဝယ်လာတဲ့ ရေကိုငုံပြီး ပလုတ်ကျင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးလက်ကို ဆွဲပြီး ဘန်ဂလိုကို လိုက်ပို့လိုက်တယ်။ စိုင်းစံ နဲ့ သူဇာ လသာဆောင်မှာ စောင့်နေတာတွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျနော်တို့ရောက်သွားတော့ သူဇာက ရှက်နေတယ်၊ စိုင်းစံ က အားနာတဲ့ပုံနဲ့....

"တီလေး sorry! နော်၊"

"ဘာ အတွက်လဲ သူဇာ? တီလေး ထူးတို့အခန်းမှာ သွားအိပ်ပေးရမလား?"

သူဇာ့ မျက်နှာလေးက ရဲသွားတယ်။

"ဟာ! အဲ့လိုပြောတာမဟုတ်ပါဘူး၊ ကိုကလဲ ဘာမှန်းလဲမသိဘူး"

တီလေးက ပြုံးစိစိနဲ့.... သူဇာက ရှက်ရမ်းရမ်းပြီး စိုင်စံကို ထုနေတယ်။

"ကဲကဲ တီလေးကစနေတာ၊ ညနက်နေပြီး သွားအိပ်ကြတော့၊ သူဇာလဲ ရှက်မနေနဲ့တော့"

"ကျေးဇူး တီလေး"

"သွားပြီ Good Night!"

ကျနော် နဲ့ စိုင်းစံ၊ တီလေး နဲ့ နန်းသူဇာ တို့စီကနေ ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။

"ထူး ငါမင်းကို အကူအညီ တောင်းချင်လို့"

"ပြော သူငယ်ချင်း ငါဘက်က အမြဲတမ်း အဆင်သင့်ပဲ"

ကျနော်တို့ အခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်တော့ ဇော်ဇော်ကဟိုတယ်ဖုန်းနဲ့ ဖုန်းပြောနေတာကနေ ချလိုက်တယ်။

"ဘယ်သူနဲ့ ကြူနေပြန်ပြီလဲ ဇော်ဇော်?"

ဇော်ဇော်က ရီပဲရီနေတယ်။

"မင်းတို့ကရော? တစ်ယောက်က တီလေးသွားပို့တာ၊ တစ်ယောက်က မနက်ဖြန်အတွက် ဟင်းမှာတာ ကြာလှပါလား?"

"ဟားဟားဟား"

"ငါ မင်းတို့ကို အကူအညီ တောင်းချင်လို့ကွ"

"ပြော စိုင်းစံ မင်းတို့နှစ်ယောက် အတွက်ဆို အမြဲအဆင်သင့်ပဲ"

"ယုံပါတယ် ဇော်ဇော်ရာ"

"ငါ နဲ့ သူဇာ နှစ်ဦးသဘောတူ လက်ထပ်ပွဲကျင်းပချင်လို့"

"ဟ! မင်းတို့ကို မိဘတွေက သဘောမတူစရာမှ မရှိတဲ့ဟာကို"

"မနက်ဖြန် အောက်တိုဘာ၂ရက်နေ့ ကွာ အမှတ်တရလေး ဖြစ်စေချင်လို့"

"ဟာ ဟုတ်သားပဲ ငါလဲမေ့နေတယ်။ နန်းမွေးနေ့ပဲ!"

"ဟာ ငါလဲမေ့နေတာ။ ငစိုင်းပြော ဘာဖြစ်ချင်လဲ ဘာလုပ်ပေးရမလဲ?"

"ထူး ငါတို့ကို အမှတ်တရ လက်ထပ်စာချုပ် ပုံဆွဲပေးပါ ငါတို့ နှစ်ယောက်ရုပ်ပြောင်ပုံနဲ့၊ ထူးပိုင်၊ ဇော်ဇော်၊ သီရိ၊ အင်းကြင်း၊ တီလေးပုံရော။ တီလေးကို တရားသူကြီးအရာထားပြီး မင်းတို့က အသိသက်သေပုံစံပေါ့"

"၂ခါ တူအောင်ဆွဲဖို့က မလွယ်ဖူးကွ ငါအတတ်နိုင်ဆုံး ဆွဲပေးမယ်"

"ထူး ၂ခုမလိုဘူး ၁ခုဆိုရပြီ၊ အမှတ်တရလေ"

"ဒါဆိုမြန်ပါတယ်၊"

"ဇော်ဇော် က ငါတို့ကို pre wedding ပုံစံမျိုး ဓါတ်ပုံ နဲ့ ဗီဒီယို ရိုက်ပေးပါကွာ၊ ပြီတော့ မနက်ဖြန် အတွက် မင်း နဲ့ ထူး planner လုပ်ပေးပါ။"

"ဟေး! စိတ်တာချ ရှယ်ရိုက်ပေးမယ်၊ သူဇာ surprise ဖြစ်စေရမယ်"

"ငါသူဇာ့ကို ကြိုပြောပြီးသားပါ၊ သူက လက်ခံပါတယ်"

<ဒေါက် ဒေါက်>

စိုင်းစံ က တံခါးသွားဖွင့်တယ်။ သီရိဝေ နဲ့ အင်ကြင်းဝေ ပါ အခန်းထဲဝင်လာတယ်။ သီရိက........

"နင်တို့ သုံးယောက် ဆူညံနေတာပဲ၊ ငါတို့ ညီအမ အိပ်လို့မရဘူး"

"သီရိ အတော်ပဲ ငါတို့မနက်ဖြန် အတွက်တိုင်ပင်နေတာ"

"ဘယ်သွားမလို့လဲ ငဇော်"

"သူ့ဇာမွေးနေ့ မှာ စိုင်းစံက မွေးနေ့လက်ဆောင် လက်ထပ်ပွဲ ကျင်းပချင်လို့တဲ့"

"Wow! Nice idea"

"ကိုစိုင်းက ရန်ကုန်မှာ ကတည်းက ကြိုပြောရင် သမီးတို့ အဝတ်အစားတွေ ကြိုစီစဉ်လာလို့ရတယ်။"

"အဝတ်အစား က အကိုစီစဉ်ပြီးသား။ အကိုတို့ ၂ယောက် အတွက်က ပါလာပြီးသား၊ ညီမတို့ အတွက်နဲ့ မင်းတို့ အတွက်က တီလေးကို မနေ့က ဖုန်းmessage ပို့ပြီး ယူလာပေးဖို့ အကူအညီတောင်းထားတယ်"

"အားကျတယ်ကွာ ငါလဲအဲ့လို ချစ်တတ်တဲ့သူ လိုချင်လိုက်တာ"

"နင့်နားမှာ အများကြီးပါ သီရိရာ"

"ငါ မှ မချစ်တာ ငဇော်ရ"

ဇော်ဇော်က တစ်ခုခုကို စဉ်းစားနေပြီးမှ....

"နင်တို့ အားလုံးကို ငါပြောစရာရှိတယ်၊ ဒါပေမယ့် ငါ့ကိုကတိပေးရမယ်။ ငါ့ကိုစိတ်ဆိုးလို့ရတယ် ဒါပေမယ့် ဘာဖြစ်ဖြစ် ငါတို့ ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ စိတ်ဝမ်းမကွဲကြေး။"

"ဇော်ဇော်ရာ ငါတို့တွဲလာတာ နှပ်ချီးတွဲလောင်းကတည်းက စိတ်ဆိုးစရာလား?"

"သီရိ?"

"မဆိုးဘူး ဆိုးစရာလား? စိတ်ကောက်လို့ တော့ရတယ် မဟုတ်လား? ဟီးဟီး"

"တော်ပြီ မပြောတော့ဘူး၊ တော်ကြာ ငစိုင်းပွဲပျက်နေမယ်။ နောက်မှပြောတော့မယ်"

"ဟာ ပျက်စရာလားဟာ မပျက်ဘူး ခုပြော ငဇော်"

"ဇော်ဇော် မင်း ငါ့ကို တိုင်ပင်မယ်ဆိုတဲ့ ဟာလား?"

"ဟုတ်တယ် ငပိုင်"

"သီရိ နင် သေချာတယ်နော်?၊ ငါနင့်ကို အကြောက်ဆုံး၊ ငါပြောမယ့်ဟာက နင်နဲ့အများဆုံး ဆိုင်တာ"

"ပြော ငဇော်ရာ၊ ဘာဖြစ်ဖြစ်ရတယ်"

"ငါ အရင်က ရည်းစားများတာ မင်းတို့ အားလုံးသိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အရင်ကတည်းက ငါ့ဇာတ်လမ်းတွေ အကုန်ရှင်းထားပြီးပြီ။ ငါ တယောက်သောသူကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးချစ်မိလို့။"

"ကို ဇော်....."

"ငပိုင် အဲ့ဒါ ဘယ်သူလို့ထင်လဲ? သီရိ နင်ရော ဘယ်သူလို့ထင်လဲ?၊ စိုင်းစံ မင်းရော?"

"အဲ့ဒါ အင်ကြင်းပဲ။ ငါ အင်ကြင်းကို တစ်ခုမှ ဖုန်းကွယ်မထားခဲ့ဘူး၊ အင်းကြင်းကလဲ ငါ့ကိုချစ်တယ်။ သီရိ ငါ့ နဲ့ အင်ကြင်း ကို နားလည်ပေးပါဟာ!"

".................."

".................."

ကျနော် နဲ့ စိုင်းစံ အံ့ဩသွားတယ်၊ သီရိ က အင်ကြင်းကို အံ့ဩစွာ ကြည့်ပြီး...

"ညီမလေး!"

"မမ....! ညီမလေး.... ကိုဇော့်ကို ချစ်တယ် ယုံတယ် နားလည်တယ်"

"မင်းတို့ ငါ သီရီကို ချစ်နေတယ်လို့ ထင်နေတာငါသိတယ်၊ ငါ ဝန်ခံပါတယ်၊ ငါ သီရိကို ဟိုးဆယ်ကျော်သက် အရွယ်က ချစ်ခဲ့ဘူးတယ်။ အဲ့ဒီကတည်းက ထူး က တီလေးကို ချစ်နေခဲ့တာ၊ သီရိ ကလဲ ထူးကို မျှော်လင့်နေခဲ့တာ၊ နင်တို့ ကိုယ်တိုင်လဲ သိနေခဲ့ပါတယ်"

ကျနော် တိတ်တိတ်ပဲနေမိတယ်။ သီရိက ကျနော့်ကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်တယ်။

"ထူး ငါ့ကိုခွင့်လွှတ်ပါကွာ၊ ငါ မင်းကို သီရိ နဲ့ပဲ ဖြစ်စေချင်တယ်။ တီလေး မင်းကို ချစ်နေရင်တောင်မှ မင်းကို တီလေး လက်ထပ်မယ် မထင်ဘူး။ မင်း ဖွားဖွားက လက်ခံမှာမဟုတ်ဘူး။ တီလေး သနားပါတယ်။"

"ငဇော် why? မင်းတစ်ခုခု သိထားတယ်။"

ဖွားဖွား သဘောမတူနိုင်စရာက ဖေဖေနဲ့ ပတ်သက်မှုကြောင့်လို့ ထင်မိတယ်။

"မင်း အတွက် မျိုးဆက်လိုတယ် ထူး၊ တီလေးက ဒီတစ်သက် ကလေးမရနိုင်ဘူး။ ဖွားဖွား က ဒါကြောင့် လက်ခံမှာ မဟုတ်ဘူး။ ပြီးတော့ ဖွားဖွားမှာ နှလုံးရောဂါရှိတယ်။ တီလေးကလဲ မင်းကို လက်ခံမှာ မဟုတ်ဘူး"

"ဟာ ကွာ!"

"ထူး sorry ကွာ! ငါလဲ မပြောပဲသိမ်းထားတာ၊ မင်း နဲ့ တီလေး နဲ့ အခြေအနေကို ငါမြင်နေရတာ ကြာရင် မင်းပိုခံစားရမှာ စိုးလို့၊ သီရိကိုလဲ မျှော်လင့်ချက် မကြီးစေချင်လို့ပါ၊"

"................"

"ကျေးဇူးပဲ ဇော်ဇော်၊ ငါကရပါတယ်၊ နင်ခုလို ပြောလိုက်တော့ ငါ တီလေးကို ဂျေမဝင်တဲ့အပြင် သနားမိတယ်"

"ခုလိုကြားရတာ ငါဝမ်းသာပါတယ် သီရိ"

ကျနော် အခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်တယ်။ စိုင်းစံက.....

"ထူး!....."

"ငါ တစ်ယောက်ထဲ ခဏနေပါရစေကွာ...... "

ကျနော် တစ်ယောက်ထဲ ကမ်းစပ်ဖက်လျှောက်ခဲ့မိတယ်။ တီလေးရယ်......... ဒါကြောင့် တီလေးက လက်ထပ်ဖို့ပြောတိုင်း ဟိုလွှဲ ဒီလွှဲလုပ်နေတာကို။ တီလေးကို ပိုချစ်သွားမိတယ်။ ဖေဖေ၊ မေမေ၊ ဖွားဖွား နဲ့ ဦးငယ် တို့ကို သတိရမိတယ်။ ကြယ်တစ်ပွင့် ကောင်းကင်ထက်ကနေ အတွေးပင်လယ်ထဲ ကြွေကျသွားတယ်။ ကျနော် တိတ်စိတ်စွာ ဆုတောင်းမိတယ် <တီလေး ထာဝရ ပျော်ရွှင်ပါစေ>။

ဒီရေတက်လာချိန်မှာ ကျနော် ပြန်လာခဲ့လိုက်တယ်။ သီရိ အခန်းဝမှာ ကျနော့်ကို စိုးရိမ်စွာ စောင့်မျှော်နေတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ ကျနော် သီရိကို ပြုံးပြလိုက်တယ်။

"သီရိ အိပ်တော့လေ ညဥ့်နက်နေပြီ"

"ငါလဲ အိပ်လို့မပျော်လို့ပါဟာ"

ကျနော်တို့ အခန်းထဲဝင်လိုက်တော့ အင်ကြင်းက အိပ်ပျော်နေပြီ။ ကျနော် ဇော်ဇော့်ကို သိချင်တာ တစ်ချို့မေးလိုက်တယ်။ ဇော်ဇော်က သူ့အမေစီ တီလေးနဲ့ ဦးငယ်တို့ ကလေးမရလို့ လာအပ်တာက အစ သူသိသမျှ ဆေးပညာ terms တွေနဲ့ ကျနော်ကို ရှင်းပြပါတယ်။ ဖြစ်နိုင်ချေ တွေကိုလဲရှင်းပြတယ်။

"အိပ်ကြရအောင် အချိန်တော်တော် လင့်နေပြီ ငပိုင်"

စိုင်းစံ နဲ့ အင်းကြင်းက အိပ်ပျော်နေကြပြီ။ ဇော်ဇော်ကပဲ....

"သီရိ ဒီမှာပဲအိပ်လိုက်၊ အင်ကြင်းကို မနှိုးနဲ့တော့၊ ငါနဲ့ ထူး နင်တို့ အခန်းသွားအိပ်လိုက်မယ်"

"ဇော်ဇော်..... နင်... ငါ့ညီမကို တကယ်ချစ်တာပါနော်?"

"သီရိ ငါ့ကိုယုံပေးပါ၊ ငါ... အင်ကြင်းကို ချစ်သူ တစ်ယောက်လို၊ ညီမလေး တစ်ယောက်လို မြတ်နိုးစွာ ချစ်ခဲ့တာပါ။"

"ဇော်.... ညီမလေး အနားမှာ နင် အိပ်လိုက်ပါ၊ နင့်ကို သူလိုအပ်မှာပါ၊"

"ထူး.... ငါ.... နင့်ကို ချစ်တယ်ဟာ! နင် ငါ့ကို မချစ်နိုင်ပေမယ့်.... ငါ့ကို နင့်ရင်ခွင်မှာ သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်အနေနဲ့ ဒီည အိပ်စက်ခွင့်ပြုပါဟာ"

ကျနော့် drawing bags နဲ့ သွားပွတ်တံ ယူပြီးသီရိ လက်ကို ဆွဲပြီးထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ ဇော်ဇော်က အခန်း တံခါးဝ ထိလိုက်ပို့ပေးပြီး။

"ရန်မဖြစ် ကြနဲ့အုံးနော်။ မနက် breakfast စားတဲ့နေရာမှာ ဆုံမယ်၊ good night သီရိ & ထူး"

"Good Night"

ကျနော် သီရိလက်ကို ကိုင်ထားရင်းက.....

"သီရိ အိပ်ချင်နေပြီလား?"

"ငါ အိပ်လို့ပျော်မယ် မထင်ပါဘူးဟာ"

"ငါတို့ ကမ်းစပ်နား ခဏလမ်းလျှောက်ရအောင်"

"သွားလေ ထူး"

ကျနော်တို့ ကမ်းစပ်နား ကို အတူတူ လျှောက်ဖြစ်ကြတယ်။

"ထူး...... နင် တီလေးကို အရမ်းချစ်တာပဲလားဟင်?"

ကျနော် တိတ်တိ်တ်လေးပဲ နေမိတယ်။ သီရိက ကျနော့်အပေါ်မှာ ငယ်ငယ်လေး ကတည်းက သံယောဇဉ် ကြီးမှန်း ကျနော်သိတယ်။

"ငါ.... နင့် ကိုလဲ ချစ်ပါတယ် သီရိရယ်!"

"ညီမလို၊ သူငယ်ချင်းလို မဟုတ်လား?၊ ငါ နားလည်ပါတယ် ထူးရယ်"

"ထူး.... ငါနင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်ဟာ၊ ဖြစ်နိုင်မယ်ဆိုရင် ငါ့ကို တီလေးကို ချစ်တာရဲ့ နည်းနည်းလောက် ပြန်မချစ်နိုင်ဘူးလားဟာ?"

"ပြန်ကြရအောင် သီရိ မိုးစက်လေးတွေ ကျလာပြီ"

ကျနော်တို့ မိုးစက်တွေအောက် ခပ်သွက်သွက် လျှောက်ပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။

အခန်းထဲရောက်တော့ သီရိက ဆံပင်တွေကို တဘက်နဲ့သုတ်ရင်း၊

"ထူး.... ကော်ဖီ သောက်မလား? သီရိ သောက်မလို့"

"ပိုအိပ်မပျော်ပဲ နေမှာပေါ့"

"နင်နဲ့ တခါတလေ နှစ်ယောက်ထဲနေရတာ မအိပ်ချင်ပါဘူး"

"သီရိရာ နင်နဲ့တော့ ခက်ပါတယ်၊ ဆံပင်တွေခြောက်အောင်သုတ်ပြီး နွေးနွေးထွေးထွေးနေ၊ ကော်ဖီ ငါဖျော်လိုက်မယ်။"

ကျနော် ရေနွေး တည်လိုက်တယ်၊ ပြီးမှ ကျနော့် drawing ပစ္စည်းတွေ ထုတ်ပြီး အိပ်ရာပေါ် တင်လိုက်တယ်။ Drawing paper A3 အထူကို အလယ်ကနေ ခေါက်လိုက်တယ်။ HB ခဲတံကို ချွန်လိုက်တယ်။ ရေနွေးဆူတော့ Super Coffee Mix ထုပ်ကိုဖောက်ပြီး ၂ခွက်ဖျော်လိုက်တယ်။ သီရိ ညဝတ်ဘောင်းဘီရှည်အပျော့နဲ့ တီရှပ်အဖြူလေး ဝတ်ပြီးထွက်လာတယ်။ ကျနော် သီရိကို ကော်ဖီ တစ်ခွက်ကမ်းပေးလိုက်တယ်။

"သီရိ..... နင် အရမ်းလှတယ်"

သီရိက ပြုံးတယ်

"နင့်ကို မစွဲဆောင်နိုင်ပါဘူးဟာ.."

ကျနော် ပြန်ပြုံးပြလိုက်ပြီး သီရိဆံပင်တွေကို ဖွလိုက်တယ်။

"ငါ ပုံဆွဲလိုက်အုံးမယ်"

သီရိက ကျနော့် iPodကို ယူလိုက်ပြီး နားကြပ်ကို တပ်လိုက်တယ်။

ကျနော်လဲ sketch စခြစ်လိုက်တယ်။ ခေါက်ထားတဲ့ ညာဖက်ခြမ်းမှာ စိုင်းစံ နဲ့ နန်း ရဲ့ Caricatures ကို ခေါင်းကြီး ကိုယ်သေးသေးနဲ့ ဆွဲလိုက်တယ်။ နှစ်ယောက်ပေါင်း ကောက်ကြောင်းကို အသဲပုံshape ထဲဝင်အောင် ဆွဲလိုက်တယ်။ လက်တွေကို ခိုင်ခိုင်မြဲမြဲ တွဲထားတာကို ပေါ်လွင်အောင် ဆွဲလိုက်တယ်။ နောက်ခံ နေရာလွတ်တွေမှာ လိပ်ပြာ နဲ့ ပန်းလေးတွေကို ထည့်လိုက်တယ်။

Frame အနေနဲ့ အပေါ်မှာ...

S  A  I    S  A  N    &    N  A  N  G    T  H  U  Z  A  R 

ခပ်ကြဲကြဲ ပြည့်အောင် ရေးလိုက်တယ်။ အောက်မှာ...

0   2    ~    O   C   T   O   B   E   R    ~    2   0   0   5

ဆိုပြီး ရေးလိုက်တယ်။

ဘယ်ဖက်အခြမ်း နောက်ဖုံးမှာ အသဲပုံ သေးသေးလေးကို အလည်နေရာကို အပေါ်နဲနဲယူပြီး နေရာချလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီကနေ ဟိုဖက်ဒီဖက် ခဲနဲ့ အသဲပုံ ကောက်ကြောင်း ချလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီ shape ကောက်ကြောင်းပေါ်မှာ baseယူပြီး Caricatures ခုနှစ်ပုံဆွဲလိုက်တယ်။

အသဲ သေးသေးလေးရဲ့ထိ်ပ် ဘယ်နဲ့ညာမှာ စိုင်းစံ နဲ့ နန်း ပုံ၊ အဲ့ဒီအောက် အပြင်ဖက် ခပ်စောင်းစောင်း အစွန်နှစ်ဖက်မှာ ဇော်ဇော် နဲ့ အင်ကြင်း ပုံ၊ အဲ့ဒီအောက် အတွင်းဖက် ခပ်စောင်းစောင်းမှာ ကျနော် နဲ့ သီရိ၊ ကျနော် နဲ့ သီရိ ရဲ့အောက် ကြားထဲမှာ အဆုံးသတ် အနေနဲ့ တီလေး ပုံကို ဆွဲလိုက်တယ်။

သီရိကို ကြည့်လိုက်တော့ ကျနော်ဆွဲနေတာကို ဘေးကနေ သီချင်းနားထောင်ရင်း ကျနော့်ကို ငေးကြည့်နေတယ်။ ကျနော်က ပုံကိုပြလိုက်တော့... သီရိ က..... ကျနော့် ကို လက်မထောင်ပြတယ်။

"မိုက်တယ်👍🏼"

နားကြပ်ကြီးတပ်ပြီး အသံအကျယ်ကြီးနဲ့ ကျနော် မျက်လုံးပြူးပြလိုက်တော့မှ၊ နားကြပ် တစ်ဖက်ဖြုတ်ရင်း...

"ဟီးဟီး ဆော်ရီး"

သီရိက ကလေးတစ်ယောက်လိုပဲ ချစ်ဖို့ကောင်းပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ပေါ့လေ.... ကျနော် အတွေးကိုရပ်ပြီး အေးနေတဲ့ ကော်ဖီကို မော့ချလိုက်တယ်။

"သီရိ အိပ်တော့လေ"

"နင်... ပြီးအောင် ဆွဲမှာမဟုတ်လား? ငါ မအိပ်သေးပါဘူး၊"

ကျနော် ဆွဲနေတဲ့စာရွက် ကို တစ်ဖက်လှန်လိုက်တယ်။

ပင်လယ်နောက်ခံ နဲ့ ကောင်းကင်ပြာပြာ သဲဖြူဖြူနဲ့ sketch ချလိုက်တယ်။ အလယ်မှာ wedding ceremony ပုံစံ အုန်းပင်ပု နှစ်ပင်နဲ့ အုန်းလက်ချင်း ချိတ်ဆက်ပေးလိုက်တယ်။ တဖက်တချက်မှာ ခုံဖြူဖြူလေးတွေကို ရာလိုက်တယ်။ လျှောက်လှမ်းပုံစံ ပေါ်အောင် ပုသိမ်ထီးလေးတွေ ချပေးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ရေဆေးပါးပါးနဲ့ တဖက်ကို အရောင် မပေါက်အောင် သေသေချာချာလေး ဖြူပြာစိမ်း သုံးရောင်ကို ပါးပါးလေး လိုအပ်သလို Harmony လိုက်လိုက်တယ်။ စာရေးချင်တာ ရေးလို့ရအောင် ပါးပါးဆို ပါးပါးလေးပဲ အရောင်တင်လိုက်တယ်။ ကျနော် ကိုယ့်အာရုံနဲ့ကိုယ် ပုံဆွဲရင်း  လောကကြီးကို ခဏမေ့သွားတာ ပြီးမှ... သတိရပြီး သီရိကို ကြည့်လိုက်တော့ ကိုဟန်ထွန်း သီချင်းကို တိုးတိုးလေး ငြီးနေတယ်။

"တကယ်ဆို မေ့ပစ်လိုက်၊ နာကျင်ခြင်းတွေ မေ့ထားလိုက်.... အမျှော်လင့်ဆုံး ကလေးရေ၊ ဒီလိုတို့တွေ ဆုံတွေ့ခိုက်...."

ကျနော် သီရိခေါင်းကို ပုတ်လိုက်တော့မှ...

"ဆွဲပြီးသွားပြီလား ထူး?"

ကျနော် ဆွဲထားတဲ့ ပုံကို သီရိကို ပြလိုက်တော့

"wow! ငါလဲ အပြင်မှာ အဲ့လိုလေး ဆောင်ချင်လိုက်တာ"

ကျနော် drawing ပစ္စည်းတွေသိမ်းပြီး ရေဆေးလိုက်တယ်။ တစ်ခါထဲ ကိုယ်လက် သန့်ရှင်း သွားတိုက်လိုက်တယ်။ သီရိ က ကျနော့်ကို အနောက်ကနေ လှမ်းဖက်လိုက်တယ်။ ကျနော် သွားတိုက်နေရင်းနဲ့ ရုတ်တရက် လန့်သွားတယ်။ သီရိက သူ့ပါးကို ကျနော့်ကျောပြင်မှာကပ်ထားရင်း တင်းနေအောင်ဖက်ထားတယ်။ ကျနော် ရေခွက်ယူလိုက်ပြီး ပလုတ်ကျင်းလိုက်တယ်။

"သီရိ သွားတိုက်တော့ အိပ်ရအောင် သုံးနာရီထိုးတော့မယ်"

"ခဏလေးပါဟာ ထူးကလဲ"

ကျနော် သီရိ သွားတိုက်တံကို ယူပြီး သွားတိုက်ဆေး ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ သီရိ ဖက်ထားတဲ့ လက်ကိုယူပြီး လက်ထဲ သွားတိုက်တံ ထည့်ပေးလိုက်တယ်။ သီရိက သွားတိုက်တံ ကိုကြည့်ပြီး....

"ထူး.... နင် ငါ့ဟာ နဲ့ ညီမလေးဟာ ဘယ်လို့လုပ်ပြီး ခွဲသိလဲ?"

ကျနော် ပြုံးလိုက်တယ်....

"နင်က ပန်းရောင်မကြိုက်ဘူးလေ"

"ထူး..... နင်ဟာလေ ငါ့ကိုမချစ်ပေလို့ပဲ၊"

"ဘာမှလဲ မဆိုင်ဘူး"

ပြောပြီး ကျနော်ထွက်ခဲ့တယ်။ ဟာ! အခုမှ သတိထားမိသွားတယ်။ မွေ့ယာက king bed ကြီး။ ကျနော် အောက်မှာ ဆင်းအိပ်ရင်လဲ သီရိ စိတ်မကောင်းဖြစ်အုံးမယ်။ ကျနော် သီရိတောင်းဆို ထားတာကို သတိရသွားတယ်။ ခဏကြာတော့ သီရိ ထွက်လာတယ်။ ကျနော်လဲ  မီးမှိတ်ပြီး သီရိနှင့်အတူ အိပ်ရာဝင် လိုက်တယ်။ သီရိက ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ဝင်လာတယ်။ လေသံ တိုးတိုးလေးနဲ့....

"ထူး... ငါ့ကို အာဘွားပေး"

ကျနော် သီရိ နဖူးဝင်းဝင်းလေးကို အာဘွား ပေးလိုက်တယ်။

"သီရိ အိပ်တော့နော်"

သီရိက ကျနော့်ကျောကို တင်းတင်းဖက်ရင်း...

"ငါ ဒီလိုမျိုး တစ်ခါမှ မအိပ်ဖူးဘူး ထူး...! ငါ့ကို သူငယ်ချင်း တစ်ယောက်လို နားလည်ပေးတဲ့ အတွက် ကျေးဇူးပါဟာ"

ကျနော် သီရိကို ဖက်ထားပေးလိုက်တယ်။ ခဏကြာတော့ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ဖက်ရင်း နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားတယ်။

 နွေးထွေးတဲ့ အနမ်းတပွင့်ကျနော့် နဖူးပေါ်ကြွေကျလာခြင်းနဲ့ အတူ ကျနော် နိုးထလာတယ်။ မျက်ဝန်းများ ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ လန်းဆန်းနေတဲ့ ပြုံးနေတဲ့ သီရိမျက်နှာ ဝိုင်းဝိုင်းလှလှလေး တွေ့လိုက်ရတယ်။

"အိပ်ပုပ်ကြီး ထတော့၊ အားလုံး စောင့်နေကြတယ်"

ကျနော် အိပ်ရာကထ နာရီကြည့်လိုက်တော့ ၈နာရီကျော်နေပြီ။

"သီရိ ငါ့ကို နင်နိုးကတည်းက နှိုးတာမဟုတ်ဘူး"

"နင် အိပ်နေတာ ချစ်စရာလေး မနှိုးရက်လို့"

ကျနော် ကမန်းကတန်း ရေချိုးခန်း ဝင်လိုက်တယ်၊ ပြန်ထွက်လာတော့ သီရိက အားလုံးပြင်ဆင်ပြီးနေပြီ။

"Wow! သီရိ လှလိုက်တာ"

"ကျေးဇူး ချစ်စရာရော မကောင်းဘူးလား?"

ကျနော် သီရိကို ပြုံးပြလိုက်တယ်။

"အရမ်း ချစ်ဖို့ကောင်းတယ်"

"တကယ်နော်! ထူး နင် ငါ့ကို ချစ်တယ်နော်"

သီရိက ပြောလဲပြော ကျနော့်နားရောက်လာပြီး ပတ်ထားတဲ့ တဘက်ကြီးကို ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ ကျနော့် ညီလေးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကာရင်း....

"ဟာ သီရိ!!!!"

"ထူး ရှက်မနေပါနဲ့ဟာ၊ ငါ နင့်ဟာကို ငယ်ငယ်လေး ကတည်းက မြင်ဘူးပြီးသား၊ မနေ့ကလဲ မြင်ဘူးပြီးသား ဟာကို"

"သီရိ နင်နဲ့တော့... ငါ ရူးချင်တာပဲ"

"ခိ ခိ... ဒီမှာ နင့် အဝတ်အစားတွေ စိုင်းစံ လာပေးသွားတာ၊ ဝတ်လိုက် အုံး"

ကျနော် လဲ မြန်မြန်ဆန်ဆန် ယူဝတ်လိုက်တယ်။

"သွားကြရအောင် သီရိ။ ငါ စာနေပြီ"

ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် မနက်စာစားတဲ့ နေရာရောက်တော့ ကျနော်တို့အဖွဲ့ လူစုံနေပါပြီ။ ဧည့်သည် တချို့ စားနေတာကလွဲလို့ လူရှင်းနေပါပြီ။ ကျနော် အားနာသွားတာနဲ့...

"Sorry! ငါ အိပ်ရာထနောက်ကျသွားတယ်"

အဲ့ဒီချိန်မှာ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်း တစ်ယောက်က မွေးနေ့ကိတ် သယ်လာပြီး ဖယောင်းတိုင်ထွန်းဖို့ လာကူပါတယ်။ ဟိုတယ်ကောင်လေး နှစ်ယောက်က ကျနော်နဲ့ဇော်ဇော့်ကို ဂစ်တာ နှစ်လက်ယူလာပေးပါတယ်။ ကျနော်တို့ ကြိုးညှိနေချိန်မှာ တီလေး နဲ့ သီရီတို့ ညီအမက နံနက်စာစားနေတဲ့ ဧည့်သည် တချို့ပါ အတူပါဝင်ဖို့ဖိတ်ခေါ်ပါတယ်။ စိုင်းစံ က မွေးနေ့ကိတ်မှာ ဖယောင်းတိုင်းမီး ထွန်းလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ကျနော်နဲ့ငဇော် ဂစ်တာကို စတင်တီးခတ် လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်တို့ အားလုံးအတူတကွ

"Happy birthday... to you....."

"Happy birthday... to you....."

"Happy... birthday... dear Nang Thu Zar"

"Happy birthday... to you!...."

သူဇာ က ဖယောင်းတိုင်မီးကို မှုတ်လိုက်ပါတယ်။ ကိတ်မုန့်ကို ခွဲပြီး ဧည့်သည် အချို့နဲ့ ဟိုတယ် ဝန်ထမ်းတွေကို ဝေကျွေးပါတယ်။ ကျနော်တို့ကို ကိုယ်တိုင်ကိုယ်ကျ ခွံ့ကျွေးပါတယ်။ စိုင်းစံကို ခွံ့ကျွေးပြီးချိန်မှာ စိုင်းစံက သူဇာ့ရှေ့မှာ ဒူးတစ်ဖက် ထောက်ပြီး စိန်လက်စွပ် ဘူးလေးကိုဖွင့်ကာ....

"Will you marry me?"

လူတွေရှေ့မှာ သူဇာ အံ့ဩသွားပြီး ခေါင်းလေးငုံ့ကာ

"YES!"

"ရေး ဝေး ဝေး ဝိုး Wow!"

<ဖြောင်း ဖြောင်း ဖြောင်း>

ဆူညံသွားပါတော့တယ်။ ကျနော်တို့လဲ အမှတ်တရ ဓါတ်ပုံရိုက်ကြ ပျော်ကြရွှင်ကြနဲ့ သူဇာမွေးနေ့ပွဲလေး အောင်မြင်စွာ ကျင်းပနိုင်ခဲ့ပါတယ်။ ဇော်ဇော်က...

နောက် အစီအစဉ်လေးတွေ ကျန်သေးတယ် ဆိုပြီး တီလေးတို့ အခန်းကို သွားကြပါတယ်။ တီလေး ရှေ့မှာ စိုင်းစံနဲ့သူဇာ ကျနော်ဆွဲထာတဲ့ဒီဇိုင်းပေါ်မှာ လက်မှတ်ရေးထိုးစေပြီး ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်း လေးယောက်က အသိသက်သေ အနေနဲ့ လက်မှတ်ရေးထိုးကာ တီလေးက ရှေ့နေပုံစံ လက်မှတ်ရေးထိုးကြပါတယ်။ ဇော်ဇော် တောင်းဆိုမှုဖြင့်  စိုင်းစံနဲ့သူဇာကို နမ်းစေပါတယ်။

"ဝေး ရေး ဟေး ဟေး ဟေး"

အခန်းထဲမှာ ဆူညံပွဲစည် သွားပါတယ်။

တီလေးက....

"ဇော်ဇော် တစ်ခုလိုသွားတယ်! လက်ကိုင်ပန်း ပစ်ရမယ်လေ?"

"လက်ကိုင်ပန်း မလိုပါဘူး တီလေးရဲ့၊ စိုင်းစံ... သူ့ဇာရဲ့ အတွင်းခံကို ချွတ်ပေးပါဗျို့" လို့ အော်လိုက်ပါတယ်။

"ဟာ!"

"ဟေး လုပ်ပါဗျို့ စိုင်းစံ"

"စိုင်းစံ စိုင်းစံ စိုင်းစံ"

ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်း အားလုံးက ဝိုင်းအော်ကြပါတယ်။ စိုင်းစံ သူဇာ့ကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီး ဂါဝန်လေးထဲ လက်သွင်းပြီး ဇာပင်တီဖြူဖြူလေးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။ သူဇာက ခြေလေးကို ကြွပေးလိုက်ပါတယ်။ စိုင်းစံက ပင်တီလေးကို သူဇာ့လက်ထဲ ထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်။

"သူဇာ... သူငယ်ချင်းဆိုလို့ ပြေးကြည့်မှ သီရိတစ်ယောက်ထဲ ရှိတာနော် ငါ့စီပစ် ငါ့စီပစ်"

"မမနော်... မသူဇာ အင်ကြင်းက အငယ်ဆုံးနော် အင်ကြင်းစီပစ်"

သူဇာက ပြုံးပြီး ကျနော်တို့ကို ကျောပေးလိုက်ပါတယ်။

"ပစ်ပြီနော်.... ဝမ်း တူး သရီး"

"ဟေး" "ဟာ"

သီရိက

"သူဇာ နင်တော့သွားပြီ နင့်ပင်တီကို ဇော်ဇော် ကတော့ တစ်သက်လုံး သိမ်းထားပြီး ရှူနေတော့မှာပဲ"

"ရှူအုံးမှာ သီရိ နင်ရော ငါ့ကို မပေးချင်ဘူးလား?"

"ပေးစရာလား ကောင်စုတ်ရဲ့"

"ဟားဟားဟား"

ဇော်ဇော်က.... "ကဲ! အစီအစဉ်လေးကတော့ ဒါပါပဲ ခင်ဗျာ! စိုင်းစံ နဲ့ သူဇာ အိုအောင်မင်းအောင် ပေါင်းနိုင်ကြပါစေ။"

သီရိက.... "ဘု စု ခရုတွေလဲ အများကြီးရပါစေ"

အင်ကြင်းက.... "ကိုစိုင်း နဲ့ မနန်း ထာဝရပျော်ရွှင်ပါစေ"

တီလေးက.... "စိုင်းစိုင်း နဲ့ နန်းနန်း congratulation နော်၊ အပြန်အလှန် နားလည်ပြီး သက်ထက်ဆုံး မခွဲအတူ ချစ်နိုင်ပါစေ"

ကျနော်က "စိုင်း နဲ့ နန်း... သူတို့အားလုံးပြောတဲ့ အတိုင်း ပြည့်ပါစေကွာ"

"ဟာ ကိုထူး ကလူလည်ကြီး နော် ကိုဇော်!"

ဇော်ဇော်က.... "ဟားဟားဟား"

အဲ့ ဒီချိန်မှာ တီလေးက ပစ္စည်းတွေယူရင်း....

"သူငယ်ချင်းတွေ ပျော်ပျော် နေခဲ့ကြနော်။ တီလေးပြန်တော့မယ်။ မနက်ဖြန် အလုပ်ဆင်းရမှာမို့လို့။"

"ဟာ! တီလေးကလဲ မပြန်ပါနဲ့ မဝေနဲ့လွှဲထားလိုက်၊ တခါတလေ လာတဲ့ဟာ အလုပ်ကိုမေ့ထားလိုက်"

ဇော်ဇော်က.... "တီလေးပြန်ရင် ငပိုင်က လိုက်ပြန်မှာတဲ့၊ တီလေး အလုပ်အရေးမကြီး လွှဲလို့ရရင် မပြန်ပါနဲ့လား?"

"ထူး... လိုက်မပြန်နဲ့လေ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်နေတဲ့ဟာကို၊ တီလေးက ကြိုမပြောခဲ့ရလို့ပါ။"

သီရိက.... "တီလေး မပြန်ပါနဲ့။ တီလေးမရှိရင် သီရိတို့ ခုလို ပျော်ဖို့ကောင်းမှာ မဟုတ်ဘူး။ ထူး... နင် မဝေကို ခုဖုန်းဆက်လိုက်လေ။"

ကျနော်လဲ မဝေကိုဖုန်းဆက်ပြီး ချောင်းသာရောက်နေလို့ တီလေးအစား တာဝန်ယူ ဆောင်ရွက်ပေးဖို့ ပြောလိုက်ပါတယ်။ မဝေက စိတ်မပူဖို့နဲ့ သူ့အတွက် မုန့်ဝယ်လာပေးဖို့ ပြောပါတယ်။

ချစ်ဖို့ကောင်းတဲ့ သူငယ်ချင်းတွေက ဇော်ဇော်က တီလေး ကားသော့ကို ယူသိမ်းလိုက်ပါတယ်။ သီရိ နဲ့ အင်ကြင်းကလဲ တီလေး သမီးတို့နဲ့နေ ဆိုပြီး တီလေး အဝတ်အိတ်တွေကို သူတို့ အခန်းထဲ သယ်သွားပါတယ်။ စိုင်းစံ နဲ့ သူဇာ ပါ ကျနော်တို့ အခန်းဖက်လိုက်လာပါတယ်။ ဇော်ဇော်က....

"မင်းတို့ ဖိုးကလားကျွန်း သဲဖြူကျွန်းဖက်သွား မလား?"

အားလုံးက မသွားချင်ဘူး လို့ငြင်းကြတယ်။

"စိုင်းစံ နဲ့ သူဇာ သွားနားကြလေ၊ နေ့လည်စာက အခန်းလာပို့မှာဆို? စားချိန်ကျမှ လာစား၊ သွား အချိန်ကတန်ဖိုးရှိတယ် ဟဲဟဲ"

"ဟာ... ငဇော် နင်ကတော့ဟာ"

"သူဇာ ဘာခုမှ ရှက်နေတာလဲ? ပင်တီ မပါ ဘာမပါနဲ့တောင် ဒီအထိ လျှောက်လာခဲ့ သေးတာပဲ၊ ဟဲဟဲ"

ဇော်ဇော်က ပြောရင်း သူဇာ့ ပင်တီကို ဘောင်းဘီအိတ်ထဲက ထုတ်ရှူပြပါတယ်။ ပြီးတော့ ကျနော့်နှာခေါင်းနား ကပ်ပြီး...

"ငပိုင် ရှူကြည့် အသက်ရှည်တယ်"

နန်းသူဇာ ရှက်သွားတယ်...

"ငဇော် နင် ပြောလေကဲလေ ပါလား"

ဇော်ဇော် ကိုထုရိုက်ပါတယ်။

"ကဲဟယ် ကဲဟယ်"

တီလေး၊ သီရိ နဲ့ အင်ကြင်းတို့ လဲရီကြပါတယ်။

စိုင်းစံက.... "ထူး၊ ဇော်ဇော် တစ်ခုခု ပျော်စရာ လုပ်ကြရအောင် စီစဉ်ကွာ"

ဇော်ဇော်က ဟိုတယ်ဘားကို ဖုန်းဆက်ပြီး သူလိုချင်တဲ့အတိုင်း ကော့တေး vodka, peach, orange, cranberry juice ရေခဲ (sex on the beach)နဲ့ လိမ္မော်သီးပွဲ၊ အုန်းသီး လေးလုံးဇွန်းခြစ် ပါမှာလိုက်ပါတယ်။

ဇောဇော်က "ငါ က ပေါက်ကရ ပဲ လုပ်တတ်တယ်၊ ငါဘာလုပ်လုပ် အားလုံး ပါဝင်မှာလား? Sex ပါတီလုပ်မယ်"

သီရိက.... "ဘာလဲ sex ပါတီ?"

သူဇာက.... "နိုး!"

အင်ကြင်းက "မမ... sex game ကစားတာ၊ strip card gameတို့၊ sex talk တို့ အတွေ့ အကြုံ ဖလှယ်တာတို့၊"

"ဟင်၊ ညီမလေး ကစားဖူးလို့လား?

အင်ကြင်းက ခေါင်းညှိမ့်ပြတယ်။ တီလေးက အင်ကြင်းကို အံ့ဩတဲ့ပုံနဲ့ လှမ်းကြည့်တယ်။

ဇော်ဇော်က "ငါတို့ထဲမှာ sex အတွေ့အကြုံမရှိတာ ဘယ်သူပါလဲ? လက်ထောင်"

သီရိ လက်ထောင်တယ်။ ဇော်ဇော်က

"သီရိ... နင် အပြာကား မကြည့်ဖူးဘူးလား? ကိုယ့်ဘာသာ အာသာမဖြည်ဖူးဘူးလား? ဆရာဝန်ပဲ ဖြစ်တော့မယ်၊ လက်လာထောင်နေတယ်"

"ဟီး သိဘူးလေဟာ၊ ငါက ဟဟွာလုပ်တာထင်လို့"

"နင် အဲ့ဒါကြောင့် မျှော်ရစ်ဖြစ်နေတာ"

သီရိ မျက်နှာငယ်သွားတယ်။ တီလေး က ဇော်ဇော့်ကို ခေါင်းလှမ်းခေါက်တယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ မှာထားတဲ့ ကော့တေး တွေရောက်လာတယ်။ ဇော်ဇော်က ဇွန်းခြစ်အုန်းသီးနုနဲ့ အုန်းရေတွေပါ ကော့တေးထဲ ရောလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကော့တေးတွေကို အုန်းသီးထဲပြန် ခပ်ထည့်ပြီး တီလေး၊ သူဇာ၊ သီရိ နဲ့ အင်ကြင်း ကို တစ်လုံးစီ ခွဲတမ်းချပေးတယ်။ ကျနော် နဲ့ စိုင်းစံ ကို တစ်ခွက်စီပေးတယ်။ အခန်းလိုက်ကာတွေ လုံအောင်ပိတ်လိုက်တယ်။ ဇော်ဇော်က အကွက်ကွက်ကျကျကို စီစဉ်နေတယ်။ တယောက်မှ ငြင်းသံကထွက်မလာဘူး။ ဇော်ဇော်က....

"ငါတို့ သောက်ရင်း sex အကြောင်း ပြောရင်း strip game ကစားကြမယ် စိုင်းစံနဲ့သူဇာ ရဲ့ bachelor party အနေနဲ့ အိုကေလား?"

အားလုံး တိတ်ဆိတ်စွာ ငြိမ်သက်နေတယ်။ မုန်တိုင်း မလာခင် လေငြိမ်နေသလိုမျိုး။ ဇော်ဇော်က ကော့တေး သူ့အထွက် တစ်ခွက်ခပ်ပြီး တစ်ငုံသောက်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ.... ဖဲချပ်တွေကို ကုလားဖန် ထိုးလိုက်တယ်။

"ဘူကြီးဆော့မယ်၊ အသေးဆုံး နံပတ်ကိုင်ထားတဲ့လူက တစ်ခုချွတ်ရမယ်။ အခုဝတ်ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ၊ အဝတ်အစား ခါးပတ်ပဲ အကြုံးဝင်တယ်။ နာရီ လက်ဝတ်လက်စား အကြုံးမဝင်ဘူး"

သီရိက... "တကယ်ကြီး ကစားမှာလား?"

ဇော်ဇော်က ဖဲ စဝေတယ်။ ပထမပွဲ မှာ တီလေး နဲ့ ဇော်ဇော်က မဖြစ်ဘူး။ ဇော်ဇော်က....

"ငါ ဘောင်းဘီကြပ်နေတာနဲ့ အတော်ပဲကွာ"

ဆိုပြီး ဘောင်းဘီကြယ်သီးဖြုတ်ပြီး ဖြည်ဖြည်ချင်း ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။

တီလေးကလဲ ခါးစည်းဖဲပြားကြိုးကို ကပိုကယို ဖြေချလိုက်ပါတယ်။

"ဟေး ရှီးရှီး"

ဒုတိယ ပွဲက အင်ကြင်းပါ။ အင်ကြင်းက အတွင်းခံပင်တီကို ပညာပါပါ ချွတ်လိုက်ပါတယ်။

တတိယပွဲက ကျနော် နဲ့ စိုင်းစံ မဖြစ်ပါ။ စိုင်းစံက ဘိုးတိုင်ကိုချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်က က ကြောင်လျှာသီးကို ချွတ်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးကြားထည့်ပြီး ပွတ်ပြလိုက်ပါတယ်။

သူဇာက "wow!"

လေးပွဲမြောက်က ပျော်စရာကြီးပါ၊ စိုင်းစံ၊ သူဇာ နဲ့ သီရိ ပါ။ သူဇာ့မှာ ချွတ်စရာ ခါးစည်းကြိုးမရှိပါဘူး။ ဂါဝန်ချွတ်ရမှာပါ၊ သူဇာဂါဝန်ကို စိုင်းစံက ဇစ်ဆွဲချပေးပါတယ်၊ သူဇာက ချွတ်ချမလို့ လုပ်ပြီးမှ...

"ဟာ! ကို.... သူဇာ့ ပင်တီက ဇော်ဇော် စီမှာ"

ဇော်ဇော်က တဟားဟားရီရင် ပင်တီလေးကို လက်ညှိုးထိပ်မှာပတ်ပြီးလှည့်နေပါတယ်။

စိုင်းစံက သူ့ရှပ်အကျႌကို ချွတ်လိုက်ပြီး...

"ပြလိုက်ပါ သူဇာရယ် ကိုယ့်မိန်းမ ပိပိ ဘယ်လောက်လှလဲ ဒီကောင်တွေကို ကြွားရတာပေါ့"

"အရေးထဲမှ ငကြွားကို လင်တော်မိတယ် သေတော့မှာပဲ၊ သီရိ နင် အရင်ချွတ်"

သီရိက ခါးစည်းကြိုးလေးကို ဖြေပြီး ဇော်ဇော့် မျက်လုံးကိုသွားစီးပါတယ်။

"သီရိ လာမညစ်နဲ့ ငါသူဇာဟာလေး ကြည့်ချင်နေပြီ"

သူဇာက စိုင်းစံဖက်လှည့်ပြီး သူမပခုံးနှစ်ဖက်ကနေ လျှောပြီး ဂါဝန်လေးကို ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ စိုင်းစံက...

"ချစ် ဟိုဖက်လှည့်ပြလိုက်လေ"

သူဇာက လက်လေးနဲ့ကာပြီး ကျနော်တို့ဖက်လှည့်လာပါတယ်။ သူဇာ့ ရင်သားတွေက ဘရာအောက်မှာ ပြည့်တင်းနေပါတယ်၊ နို့သီးဖုလေးတွေက သေးသေးလေးတွေပါ။ သီရိက သူဇာကို ကြည့်ပြီး ရှက်နေပါတယ်။

"ကို... သူဇာပြလိုက်ရတော့မှာလား? ဒီနှစ်ကောင် ချစ်ချင်ရင် သူဇာပေးချစ်လိုက်ရမှာလား?

"Ohh!"

တီလေး အသံထွက်လာတာပါ။

"ချစ်လေး ပျော်မယ်ဆို ကိုက သေသေချာချာတောင် ထိုင်ကြည့်ပေးအုံးမှာ၊ ဒါပေမယ့်.... အလဲအထပ်တော့ ပေးရလိမ့်မယ် ဇော်ဇော် ဘယ်လိုလဲ?"

"စိန်မခေါ်နဲ့ ငစိုင်း အချိန်မရွေးပဲ"

"အင်ကြင်းကလဲ ready ပဲနော် ကိုစိုင်း"

"တီလေးက နင်တို့ကို မောင်လေးတွေ ညီမလေးတွေ လိမ္မာတယ် ထင်ခဲ့တာ ခုမှသိတယ် မနိုင်စိန်တွေမှန်း"

"ထူး... နင် ပူစီ အပြင်မှာ မြင်ဘူးလား၊ ကြောင်ပြောတာ မဟုတ်ဘူးနော် ခိခိ..... မမြင်ဘူးရင်ကြည့်ထားနော် ငါ့ဟာလေးက အလှဆုံးသိလား"

သူဇာကပြောရင်း လက်နှစ်ဖက်ကို ကပြီးမြှောက်လိုက်ပါတယ်။

" wow! ဒုန်းဒုန်းဒုန်း "

"စိုင်းစံ sorry ကွာ မင်းရဲ့ bachelor night ပေမယ့် ဒီညပဲ အင်ကြင်းနဲ့ လဲရအောင်"

"ဟဲ့ ငဇော် ငါ့ညီမနဲ့ လဲစရာလား? နင် ညကပြောတော့ တကယ်မြတ်မြတ်နိုးနိုး ချစ်တာပါဆို။"

"ချစ်တာက ချစ်တာပဲ sexက sexပဲ ကလေးတွေ နားမလည်ပါဘူး... ကဲကဲ နောက်ပွဲစမယ်"

ငါးပွဲမြောက် က တီလေး၊ ဇော်ဇော်၊ သီရိ တစ်ယောက်မှ မဖြစ်ဘူး။ ဇော်ဇော်က နက်တိုင်ကို ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီး သူဇာဖက်လှည့်ရင်း sexyက ကပြပါတယ်။ သူ့ဇာ အတွင်းခံကိုပါ သူ့ခေါင်းမှာ စွပ်လိုက်ပါတယ်။ သူဇာကလဲ စိုင်းစံလက်ကိုင်ထားရင်း လျှာနဲ့ နှုတ်ခမ်းကို သပ်ပြပါတယ်။

တီလေးက ထရပ်လိုက်ပြီး သီရိကို လက်ကမ်းပေးလိုက်ပါတယ်၊ သီရိက တီလေးလက်ကို အားယူပြီး ထရပ်တယ်၊

"သီရိ... ညီမလေး၊ ထူး တီလေးကို ချစ်နေတဲ့ အတွက်ခံစားနေရလား?"

"ဟင့်အင်း တီလေး၊ သီရိ ကချစ်နေရတာနဲ့ တင်ကျေနပ်တယ်"

တီလေး လက်လေးတွေက သီရိ နှုတ်ခမ်းတွေကို ထိတွေ့နေတယ်၊ ပြီး သီရိရဲ့ ဂါဝန်ဇစ်ကို ဆွဲချလိုက်တယ်။

သီရိကလဲ တီလေးရဲ့ ဂါဝန်ဇစ်ကို ဆွဲချလိုက်တယ်။ တီလေးက ဂါဝန်ကို ချွတ်ချလိုက်ရင်း သီရိရဲ့ ဂါဝန်ကို မပြီးချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ ဂါဝန် ၂ထည်စလုံးနဲ့ ကျနော့်ကို လှမ်းပစ်လိုက်တယ်။

ခြောက်ပွဲမြောက်၊ တီလေး၊ ဇော်ဇော် နဲ့ ကျနော် မဖြစ်ဘူး။ ကျနော်က မြန်မြန်ဆန်ဆန်ပဲ အကျႌချွတ်ပေးလိုက်တယ်၊ ကျနော် စိတ်လှုပ်ရှားနေတယ် တီလေး အတွင်းခံ ချွတ်ရတော့မယ်။ ဇော်ဇော်က အကျႌချွတ်စရာကျန်သေးရဲ့နဲ့ အတွင်းခံကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ လေဒီတွေ အားလုံးရဲ့ အကြည့်က တနေရာထဲမှာ။ စိုင်းစံက သူဇာ့ကို...

"ချစ် ဒီကောင့်ဟာ ပိစိလေးပါကွာ၊ ချစ် အယားပြေမှာ မဟုတ်ဘူး"

"ကိုကလဲ သူဇာ ပလွေမှုတ်လိုက်ရင် ဒီမြွေ အမောက်ထောင်လာမှာပါ ခိခိ"

ဇော်ဇော်က "နင့်တို့ ၂ယောက်ကို လေးစားတယ်၊ ငါ့သူငယ်ချင်း ပီသတယ်၊"

တီလေးက "ကဲ ခေါင်းလား ပန်းလား?"

"ပန်းပါဗျို့" ကျနော်တို့ သုံးယောက်ဝိုင်း အော်လိုက်ကြတယ်။

"နောက်တခါ ရှုံးရင်ပြမယ်နော် ခုတော့ အမြည်းကျွေးမယ်"

ပြောရင်း ဘရာဂျိတ်ကို ဖြုတ်ချလိုက်ပြီး ဇော်ဇော့်ကို ဘရာပေးလိုက်ပါတယ်။

ဇော်ဇော်က "ခုမှပဲ တစ်စုံ ရတော့တယ် ဟဲဟဲ"

စိုင်းစံက "ကဲ ဝိုင်းသိမ်းမယ် နောက်မှ ဆက်ကစားမယ်။ နေ့လည်စာ လာနေပြီ၊ ထူး၊ မင်း နဲ့ ငါ သွားယူရအောင် ငါ့ကို တီရှပ် တစ်ထည်လောက်"

ကျနော်တို့ တီရှပ်ကောက်စွပ်ပြီး နေ့လည်စာ သွားယူပါတယ်။ ပြန်လာတော့ အားလုံးပြန်ဝတ်ထားပြီးပါပြီ။ ကျနော်တို့ ဆာဆာနဲ့ နေ့လည်စာ စားလိုက်ပါတယ်။

တီလေးနဲ့ ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေ စားသောက်ပြီးတော့ ဇော်ဇော်က....

"ကဲပွဲပြန်စမှာ လားဟေ့"

"သူဇာက ပျင်းသွားပြီ မကစားတော့ဘူး ဟိဟိ၊"

"တီလေး အားလုံးကို တစ်ခုမေးမယ် စောစောကလို ကစားတာ တစ်ခုခု မခံစားရဘူးလား? သဝန်တိုတာတို့ ရှက်တာတို့?"

"သီရိ အစက ရှက်တယ်၊ သူဇာ စနောက်နေတော့ တဖြေးဖြေး ရဲလာတယ်။ နောက်ပြီး သီရိ ပဲ sexအတွေ့အကြုံ မရှိသလိုခံစားရတယ်။ ခံစားဖူးချင်လာတယ်"

"ဘယ်သူနဲ့ ဖြစ်ဖြစ်လား?" သူဇာက ဝင်မေးတာပါ။

"သီရိ ပွင့်ပွင့်လင်း ပြော ငါဆိုလိုတာက ထူးပိုင်၊ စိုင်စံ၊ ဇော်ဇော် ဘယ်သူပဲဖြစ်ဖြစ်? ငါလဲ စိုင်းစံကို တခြားတယောက်နဲ့ ကာမ ဆက်ဆံတာ ကြည့်ချင်တယ်"

ကျနော်တို့ သုံးယောက် ကော့တေး သောက်ပြီး တိတ်တိတ်လေး နေပေးလိုက်သည်။

"အဲ့လိုတော့ မဟုတ်ဘူး သူဇာ၊ ငါ့ အပျိုစင်ကိုတော့ ဖြစ်နိုင်ရင် ထူးနဲ့ပဲ ခံစားချင်တယ်။"

သူဇာက "ထူး နင်ရော အတွေ့အကြုံရှိလား? ဘယ်အရွယ် ကတည်းကလဲ? ဘယ်သူနဲ့လဲ? ဘယ်နှယောက် အတွေ့အကြုံရှိလဲ? သီရိက တောင်းဆိုနေပြီ ဖြည့်ဆည်းပေးမှာလား?"

ကျနော် တွေဝေသွားတယ်။

ဇော်ဇော်က...

"သီရိ နဲ့ သူဇာ သူငယ်ချင်းမတွေက ပွင့်လင်းနေပြီ၊ ငပိုင် ဖြေပါ။ နောက်ဆုံး မေးခွန်းကို ဖြေပါ။"

ကျနော်လဲ ဒီသူငယ်ချင်းတွေပဲ ရှိတာ။ ပြောပြလိုက်ပါတယ်။

"ရှိတယ်၊ လွန်ခဲ့တဲ့ ၃ရက်က၊ တီလေးနဲ့၊"

သူဇာက... "လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးရက်က? ထူး.... Experience များတာပဲ၊ သီရိကိုရော? နင်မဖြည့်ဆည်းပေးချင်ဘူးလား? နင်မူနေရင် ကူညီချင်တဲ့ ၂ယောက်ရှိတယ်နော်"

"ငါက သီရိကို တန်ဖိုးထားတာပါ"

"ဒါဆို သီရိကို သူများ ဦးသွားမယ်။ အလှ ကြည့်နေမယ်ပေါ့? သူဇာ့ကိုရော အခွင့်အရေးရရင် အလှ ကြည့်နေမှာပဲလား?"

ကျနော် ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိဘူး။

ဇော်ဇော်က... "နင်နဲ့ စိုင်းစံကရော? စောစောက ကစားနေတုန်းက နှစ်ယောက်လုံးဟော့တယ်၊ သူဇာက တော်တော် ဟော့တယ်"

စိုင်းစံက... " ငါတို့ တစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ၊ တခြားလူနဲ့ မဆက်ဆံ ဖူးဘူး၊ ဒါပေမယ့် ငါတို့ နှစ်ယောက်လုံး cuckold စိတ်ရှိတယ်။ သူဇာကို ငါ့က မင်းတိုနှစ်ယောက် ပုံစံနဲ့ ဆက်ဆံသလို၊ ငါကလဲ သူဇာကို တီလေး၊ သီရိတို့ကို ဆက်ဆံနေတယ်လို့ စိတ်ကူးယဉ် ဆက်ဆံတယ်၊ တီလေး၊ သီရိ sorry ပါ"

သူဇာက... "ဟုတ်တယ် စောစောက ကစားတော့ တော်တော် စိတ်ထနေတာဟ၊ စိုင်းကြိုက်မှန်းသိလို့ ငါဟော့ပြနေတာလဲ ပါတာပေါ့၊ တခြားတစိမ်းနဲ့ ဆိုဖြစ်မှာမဟုတ်ပါဘူး။ နင်တို့နဲ့ကြတော့ အရင်းကြီးတွေလေ ယုံကြည်တာလဲ ပါတာပေါ့။"

ဇော်ဇော်က... "ငါ နဲ့ အင်ကြင်းက cuckold အတွေ့အကြုံရှိတယ်။ ဒါပေမယ့် လူတော့ရွေးရတာပေါ့၊ အန္တာရာယ်ရှိတယ်ကွ၊ အချင်းချင်း ဆိုရင်တော့ စိတ်ချရတာပေါ့ကွာ။ တီလေးရော?"

"တီလေးက ထူးနဲ့ ဦးငယ်နဲ့ နောက်တယောက် သုံးယောက်ပဲ အတွေ့အကြုံရှိပါတယ်။ တီလေးက အကြမ်းမခံနိုင်ဘူး။ တခြားလူsexလုပ်တာကို ကြည့်ရတာ ပိုအားသန်တယ်၊"

သူဇာက... "ကို... ဘယ်လိုလဲ စမ်းကြည့်ချင်လား?"

"ချစ် သဘော ကိုက အဆင်ပြေတယ်၊"

"အင်ကြင်း အဆင်ပြေပါ့မလား? သူဇာ ဇော်ဇော်နဲ့ ဆက်ဆံကြည့်ချင်တယ်၊"

"မနန်း... အင်ကြင်းကို အားမနာနဲ့၊ မနန်း အတွက် အင်ကြင်းပေးတဲ့ မွေးနေ့လက်ဆောင်ပေါ့"

"ကိုကရော? တခြားသူနဲ့ ဟော့ချင်သေးလား?"

"ချစ် ခွင့်ပြုရင်ပေါ့.....ဟိဟိ"

"သူဇာ ခွင့်ပြုပါတယ်၊ ဒါပေမယ့် ဒီအဖွဲ့ထဲကလူနဲ့ပဲ နောက်တိုးမရဘူး နော် သူတို့က ကို့ကို လက်မခံရင်တော့ ကန်တော့ဆွမ်းပါရဲ့..."

"အင်ကြင်းက အိုကေတယ်၊ ကိုစိုင်းလာ"

သူဇာက... "ထူး... နင်ငါ့ကို မွေးနေ့လက်ဆောင် အနေနဲ့ သီရီကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးလိုက်၊ သီရိ ရှက်မနေနဲ့ လာ၊ ငါတို့သူငယ်ချင်းတွေ ကဲမယ်၊ တီလေးလဲလာလေ..၊ သူဇာ ဒီမွေးနေ့လေးကို အမြဲအမှတ်ရနေတော့မှာပဲ။"

သီရိက... အသံတုန်တုန်နဲ့ "တီလေး သီရိတို့နဲ့ အတူတူ နေပေးပါလား? သီရိ ကြောင့် တီလေးကို ဘေးထွက် မနေစေချင်ဘူး။ သီရိ နာမှာလဲကြောက်နေတယ်၊"

အင်ကြင်းက... "မမ... နာတာက ခဏပါ၊ မကြောက်နဲ့၊ ကိုထူး မမကို ကောင်းကောင်း နှူးပေးနော်၊ ဂျာပေးနော် ခိခိ"

"သီရိ ဘာမှမတွေးနဲ့ ထူးကို ချစ်တဲ့စိတ် တစ်ခုထဲနဲ့နေနော်၊ တီလေး ကတိပေးတယ် သီရိ ကျေနပ်စေရမယ်၊"

တီလေးက ပြောရင်း သူဇာ၊ သီရိ၊ အင်ကြင်း တို့ကိုလက်ဆွဲခေါ်ပြီး အတူတူ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတယ်။ ကျနော်တို့ သုံးယောက်လဲ လက်ကျန် ကော့တေးကို မော့လိုက်တယ်။ ဇော်ဇော်က Durex condom တစ်ဘူးကို ဖောက်လိုက်ပြီး ကျနော် နဲ့ စိုင်းစံကိုပေးတယ်။ အဝတ်အစားတွေ ချွတ်လိုက်တယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ အင်ကြင်းက ထွက်လာပြီး။

"အကိုတို့မှာ ကပ်ကြေးနဲ့ဂျုတ် ရှိလား? မမက လုံးဝ အရိုင်းမလေးဖြစ်နေလို့"

ကျနော်ထပြီး ဂျုတ်နဲ့ drawingအိတ်ထဲက ကပ်ကြေးထုတ်ပေးလိုက်တယ်။

"အင်ကြင်းက ကိုထူး ဒုတ်က ရှယ်ပဲဖြတ်ထားတာလား?"

ကျနော် ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်တယ်။ ဒီဂျိုးရုပ်ဆိုးကိုပဲ ဒိကောင်မလေးတွေ ကြိုက်နေကြတာ လို့လဲတွေးမိတယ်။

အင်ကြင်းက ဂျုတ်သွားပေးပြီး သူဇာနဲ့ အတူထွက်လာတယ် အင်ကြင်းက ကျနော်တို့ ရှေ့မှာရပ်လိုက်ပြီး၊

"ကိုစိုင်း က မသူဇာကို မမှုတ်ပေးဘူးဆို၊ ဘာကြောင့်လဲ? ရွံလို့လား?"

"ဟို ဟို... ဘုန်းနိမ့်မှာဆိုးလို့၊"

ဇော်ဇော်က စိုင်းစံ ခေါင်းကို လှမ်းရိုက်ရင်း ခွက်ထိုးခွက်လန် ရီပါတယ်။

"ကိုထူးက clothes sex ကြိုက်တယ်လို့ တီလေးက ပြောတယ်။ အင်ကြင်း ကိုနမ်းရင်း dress ချွတ်ပေးပါလား?"

အင်ကြင်းက ကျနော့်ကို လက်ကမ်းပေးပါတယ်၊ ကျနော် အင်ကြင်းနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်လိုက်တယ်။ အင်ကြင်းက ကျနော်တင်ပါးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ပြီး သူမတြိဂံနေရာကို ဆွဲကပ်လိုက်ပြီး ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပါတယ်။ ကျနော်လဲ အင်ကြင်းကိုဖက်ပြီး ပြန်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ အင်ကြင်း ဂါဝန်ရဲ့ ဇစ်လေးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ဆွဲဖွင့်ချလိုက်ပါတယ်။ အင်ကြင်းက နမ်းနေတာကိုရပ်ပြီး ကျနော်ခေါင်းကို ဖိချပါတယ်။

"ကိုထူး ဂါဝန်ပေါ်ကနေ အစိလေးကို ရှာပြီးယက်ပေးနော်"

ကျနော် အင်ကြင်း ပိပိလေးကို ချည်သားဂါဝန်လေးခံပြီး ကွက်နေအောင် ယက်ပေးလိုက်တယ်၊ အစိလေးကို ထိမိရင် ဆွဲစုပ်ပြီး ကလိပေးလိုက်တယ်။

"ဟာ!!!!!!! ကောင်းလိုက်တာ ကိုထူးရာ မမကိုလဲ အချစ်တွေထည့်ပြီး ခုလိုလုပ်ပေးလိုက်နော်...."

"ကိုစိုင်း မှုတ်ပေးမှာလား? ဘုန်းနိမ့်မှာ စိုးရင်တော့ အင်ကြင်း ကိုထူးကိုပဲ ပေးကျွေးလိုက်တော့မယ်။"

"မှုတ်ပေးမှာပါ အင်ကြင်းရယ်၊"

"ဒါဆို မသူဇာကို အရင်မှုတ်ပေးလိုက်နော်၊ ပိုင်ရှင်ကို ဦးချမှရမှာပေါ့၊ ကိုဇော် ကုတင်ပေါ်လှဲလိုက် အင်ကြင်း ပုလွေပေးပေးမယ်။"

"လခွီးထဲ ငါတို့သူငယ်ချင်း သုံးယောက်ကို အငယ်ဆုံးက ခြယ်လှယ်တာ ခံနေရတယ်"

ဇော်ဇော်က ပြောရင်း ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ သူဇာက ဇော်ဇော်ဘေး လှဲချလိုက်ပြီး၊ စိုင်းစံကို လက်ညှိုးလေးကွေးပြကာ ခေါ်လိုက်ပါတယ်။ စိုင်းစံက သူဇာ့ ဂါဝန်လေးကို လှန်တင်ပြီး ပိပိလေးကို စနမ်းပါတယ်။ သူဇာ နဲ့ ဇော်ဇော် နှုတ်ခမ်းချင်း အနမ်းတွေဖလှယ်လိုက်ကြတယ်။

"ကိုထူး ကျေးဇူးနော် အရမ်းကောင်းတယ် သိလား၊ မမကို အဲ့လို သေချာလေး လုပ်ပေးလိုက်နော်၊ ကိုထူး ကို ရေချိုးပေးဖို့ တီလေး နဲ့ မမ စောင့်နေတယ်"

အင်ကြင်းက ပြောရင်း သူမရဲ့ ဂါဝန်လေးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ အင်ကြင်းက ကျနော့်ရှေ့မှာ sexyကျကျလေး လှည့်ပြရင်း

"ကိုထူး... ခယ်မလေး လှရဲ့လား? မမ က ညီမလေးထက် ပိုလှတယ်၊ ကိုထူးကံကောင်းပါစေ"

အင်ကြင်းက ပြောရင်း ဇော်ဇော်ရဲ့ ညီလေးကို ဖမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် ရေချိုးခန်းထဲ လှမ်းဝင်လိုက်တာနဲ့ တီလေး နဲ့ သီရိက ရေချိုးကန်ထဲမှာ ဆပ်ပြာမြှုပ်တွေထဲ တီလေးပေါ် သီရိက မျက်နှာချင်းဆိုင် ထိုင်ကာ ရမက်ပြင်းပြင်း နမ်းစုပ်နေကြပါတယ်။ ကျနော် ဂျိုးလေး ချက်ချင်းနိုးကြွလာပါတယ်။ ကျနော် ရေချိုးကန်ထဲ ဝင်လိုက်ရင်း တီလေး ခြေဆင်းထားတာကို ခွပြီး သီရိနောက်က ဝင်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့် လက်နှစ်ဖက်ကို သီရိရဲ့ ရင်သားလုံးလုံး တင်းတင်းလေးကို အုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။ သီရိကိုယ်လေး တွန့်သွားပါတယ်။

"တီလေးက ထူး... ဒီနေ့ဖြစ်ပျက်တာတွေဟာ ယဉ်ကျေးမှုပြင်ပ ရောက်နေတယ်၊ တီလေးတို့ ထူးသူငယ်ချင်းတွေလို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း နားလည်ဖို့ လိုအပ်တယ်"

တီလေး လက်က သီရိကို ကျော်ပြီး ဂျိုးလေးကို အထက်အောက် ပွတ်ပေးနေတယ်။

"ထူး တီလေး အားနည်းချက်ကို သီပြီးပြီဟုတ်? တီလေး ထူးကိုရော သီရိကိုရော ချစ်တယ်၊ တီလေးက မုဆိုးမလဲဖြစ်တယ်၊ ထူးနဲ့တီလေးနဲ့ ဘယ်လိုမှ လက်ထပ်လို့ မဖြစ်နိုင်ဘူး။ ထူး သီရိကို လက်ထပ်ရမယ်။ သီရိကို ကြင်နာမြတ်နိုးစွာ ချစ်ရမယ်။ သီရိက ထူးကို အရမ်းချစ်တယ်။ တီလေးတို့ သုံးယောက် တစ်သက်လုံး မခွဲ အတူတူနေကြမယ်။ ထူးလက်ခံလား?"

"သီရိ.... နင်...."

ကျနော် ဘာပြောရမှန်းမသိဘူး သီရိကို အားနာမိတယ်။

"ထူး.... သီရိ ငယ်ငယ်လေး ကတည်းက ထူးကိုချစ်ခဲ့တာ နင့်အတွက် ငါအရာရာ ဖြည့်ဆည်းပေးချင်တယ်။"

"သီရိရယ်... ငါနင့်ကို ချစ်ပါတယ်"

တီလေးက သီရိရဲ့ လက်လေးကို ယူပြီး ကျနော့် ညီလေးပေါ်တင်ပေးပြီး  အထက်အောက် ပွတ်ပေးတယ်။

"တီလေး ထူးဟာလေးက အကြီးကြီးရယ်၊ ဖြစ် ဖြစ်ပါ့မလား?"

"သီရိ ရှေ့တနှစ်ပြီးရင် ဆရာဝန်ပဲ ဖြစ်တော့မယ်၊  မတော်ဘူးဆိုတာ မရှိဘူး၊ ချစ်တဲ့စိတ်နဲ့ ပျော်ပျော်နေလိုက်နော် ခလေး"

ကျနော် သီရိရဲ့ရင်သားဖုလေးတွေကို အဝတ်ပေါ်ကနေ တို့ထိကစား လိုက်တယ်။ လက်တစ်ဖက်ကို ဆင်းလာပြီး သီရိရဲ့ပိပိလေးကို စမ်းလိုက်တယ်။ သီရိရဲ့ နို့လေးတွေကို တီလေးက ပွတ်တိုက် ကစားပေးနေတယ်။ ကျနော် သီရိရဲ့ ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကို ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ်။ ပါးစပ်နဲ့ သီရိရဲ့ နားရွက်ဖျားလေးတွေကို ကိုက်ပေးလိုက်တယ်။

"အား... အ အ ကောင်းလိုက်တာ ထူးရယ်၊ ကိုယ့်ဟာကိုယ်ပွတ်တာနဲ့ တခြားစီပဲ။ သီရိ ပြီးတော့မယ်ထင်တယ်၊"

"ဘာမှ တောင် မလုပ်ရသေးဘူး သီရိရဲ့"

ကျနော် သီရိကို စကားလမ်းကြောင်းရှာလိုက်ပါတယ်၊ သူရဲ့ အပျိုစင်ပွဲဟာ ကျနော့်ရဲ့ ပထမဆုံး ပန်းဦးခြွေပွဲဆိုလဲ မမှားပါဘူး။

"ထူး နင် ငါ့ကို ချစ်ပေးနေတယ် ဆိုတဲ့ အသိနဲ့တင် ငါ ရင်တွေခုန်နေတာဟ၊"

"သီရိ... နင် မနေ့က ငါ့အိပ်နေတုန်း လာသွားတယ် မဟုတ်လား?"

"ငါ dryer လာယူတာဟ၊ နင်က နင့်ဟာကြီး မိုးပေါ်ထောင်ပြီး အိပ်နေတာကို"

"နင် အဲ့ဒါနဲ့ တက်ဆော့သွားတယ် ဆိုပါတော့?"

"မဆော့ပါဘူးဟာ၊ ကိုင်ကြည့်ရုံပါ၊"

"အိပ်ရာခင်းမှာ သွေးစွန်းသွားလို့ ငါလဲခိုင်းလိုက်ရသေးတယ်၊ မညာပါနဲ့ သီရိရယ်"

"ငါ တကယ်ပြောတာပါဟ၊ ငါ တကယ်ကြောက်နေခဲ့တာ၊ ငါ သွေးဆင်းပြီးခါစ နဲနဲကျန်သေးလို့ ကျသွားတာနေမှာပါ"

တီလေးက...

"ထူး နဲ့ သီရိ မိန်းခလေးတွေ ဟဟွာလာရင် အဲ့ဒီအချိန်မှာ ပိုပြီး sexyကျတယ်၊ ဆက်ဆံချင်တယ်၊ ဒါပေမယ့် အမျိုးသား အများစုက ညစ်ပတ်တယ် ရွံတယ် ရောဂါရနိုင်တယ်လို့ ယူဆပြီးရှောင်တယ်။ ဦးငယ်ကတော့ အကာအကွယ်သုံးပြီး တီလေးကို ဆက်ဆံပေးတယ်။ ထူး လဲ တခါတလေ ဆက်ဆံပေးစေချင်တယ်။"

"တီလေး ညောင်းပြီး၊ ခဏထပေးကြအုံး"

ကျနော်တို့ စကားပြောရင်း သီရိကို နှူးပေးနေတာပါ။ ကျနော်နဲ့ သီရိ မတ်တပ်ထပေးလိုက်ပြီး ရေချိုးကန် အပြင် ထွက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သီရိက ခုမှ ကျနော့်ကို သေချာကြည့်ပြီး ထူးရယ် အကြီးကြီးပဲ၊ ကျနော့်ဂျိုးကို သေချာကိုင်ကြည့်ပါတယ်။ တီလေးက ရေကန်ကိုဖွင့်ချပြီး ဂါဝန်ကို ချွတ်ကာ ရေချိုးပါတယ်။ ကျနော် သီရိကို ဖက်ပြီးနမ်းလိုက်ပါတယ်။  သီရိက ကျနော့်ရဲ့ ဂျိုးဂျိုးကို ကိုင်ပြီး တီလေး ပြထားတဲ့ အတိုင်း ဂွင်းထုပေးနေပါတယ်။ ကျနော် သီရိရဲ့ ဂါဝန်ဇစ်လေးကို ဆွဲချရင်း ကျောပြောင်ပြောင်လေးကို ပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ရေနဲ့လှမ်းပက်ရင်း ဆပ်ပြာမြှုပ်ရည်တွေကို ဆေးကြောပေးပါတယ်။ ကျနော် သီရိရဲ့ ဂါဝန်ပုခုံးကြိုးကို ဆွဲချပြီး သီရိရဲ့ နို့တွေကို စုပ်ပေး လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ဘေးကနေ သီရိရဲ့ နို့တစ်လုံးကို စို့ပေးပါတယ်။ ကျနော့် ခေါင်းကိုလဲ အောက်ကို တွန်းချပါတယ်။ သီရိက တီလေးရဲ့ နို့တွေကို ပြန်ပြီး ဆုတ်နယ်ပေးပါတယ်။ ကျနော် သီရိ ရဲ့ ပေါင်တွင်းသားတွေကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။ သီရိက ဘေစင်ကို နောက်ပြန် လက်ထောက်ပြီးကော့ တက်လာပါတယ်။ကျနော် သီရိရဲ့ အမွှေးကင်းစင်နေတဲ့ ပိပိလေးကို လက်လေးနဲ့ အုပ်ပြီးပွတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက သီရိရဲ့ နို့တွေကို စုပ်ပေးနေပါတယ်။

"ဟေး သီရိ! ဟော့နေပြီလား?"

သူဇာက ပြောရင်း ဇော်ဇော့်လက်ကို ဆွဲရင်း ဝင်လာတာပါ၊ စိုင်းစံနဲ့ အင်ကြင်းလဲ လိုက်ဝင်လာပါတယ်။ ဇော်ဇော်က တံခါးပေါက်ဘေးက နံရံမှာကပ်ထားတဲ့ တဘက်တင်တဲ့ သစ်သားခုံတန်းမှာ ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ သူဇာက ကွန်ဒုံကိုဖောက်ပြီး ဇော်ဇော့် ညီလေးထိပ်မှာ စွပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်ရှေ့ ဘေစင်က ကြည့်မှန်ကနေ မြင်နေရတာပါ သူဇာက ဇော်ဇော့်ညီလေးကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ ညှပ်ပြီး တစ်ဆုံးငုံရင် အကာစွပ်ပေးလိုက်တာပါ။ ပြီးမှ ကျနော်တို့ ဖက်လှည့်ရင်း ဖြည်းဖြည်းလေး ဇော်ဇော့် ညီလေးကို နောက်ပြန်ကိုင်ပြီး ပိပိလေးနဲ့ ထိုင်ချလိုက်တာပါ။ သူဇာ့ ပါးစပ်လေးဝိုင်းပြီး အသံတိုးတိုးလေး ညည်းရင်း ဇော်ဇော်ကို ကျောပေးရက် ဆောင့်လိုးလိုးနေပါတယ်။

သီရိ ကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့ သူဇာ လိုးဆောင့်နေတာကို ကြည့်ပြီး အပေါ်နှုတ်ခမ်းကိုက်ကာ ဖီးလ်တက်နေပါတယ်။ ကျနော်လဲ သီရိ ပိပိလေးထဲကို ကျနော့်ရဲ့ ညာလက်ခလယ်ကို ဖြည်းဖြည်းလေး ထိုးထည့်လိုက်ပါတယ်။ နှုတ်ခမ်းနဲ့လဲ သီရိ စိစိလေးကို လှမ်းဟပ်ပြီး နို့စို့သလို စုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

အင်ကြင်းက သီရိဘေး ဘေစင်ပေါ်ထိုင်လိုက်ရင်း။ ပေါင်ကားပေးလိုက်ပါတယ်။

"ကိုစိုင်း လာ အင်ကြင်းကို ကောင်းကောင်းလိုးပေး"

စိုင်းစံက သူညီလေးကို ဂွင်းတိုက်ရင်း ဦးထုပ်စွပ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ကျနော် မှုတ်နေတဲ့ ဘေးလာရပ်ပြီး အင်ကြင်းရဲ့ ပစ်မှတ်ကို လက်နှက်ကြီးနဲ့ တေ့လိုက်ပါတယ်။

"မမ၊ ညီမလေးကို ကိုစိုင်းလိုးတော့မယ်၊ သေချာ ကြည့်ထာနော်"

သီရိက စိုင်းစံညီလေး တေ့ထားတာကို သေချာကြည့်နေပါတယ်။ စိုင်းစံက ခါးအားကိုယူကာ ဖြေးဖြေးချင်း တရစ်ချင်းဖိသွင်းပါတယ်။ အင်ကြင်းက သူမလက်နဲ့ စိစိကိုပွတ်ရင်း စိုင်းစံခါးကို ခြေနှစ်ဖက်နဲ့ဖက်ပြီး ကော့ပေးနေပါတယ်။ အင်ကြင်းက ကျနော့်ကို မျက်ရိပ်ပြပြီး နံဘေးက သူ့အမကို လှမ်းနမ်းပါတယ်။

ကျနော် လက်ခလယ်ကို နှုတ်လိုက်ပြီး သီရိပိပိကို လျှာနဲ့ အပြားလိုက် ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့် လက်က သီရိ တင်နှစ်လုံးကို ပွတ်ပေးရင်း စအိုဝကို လက်ခလယ်နဲ့ ဝလုံးရေးပေး နေလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် သီရိပိပိကို လျှာနဲ့ ယက်လိုက် အစိကို စုပ်ပေးလိုက်နဲ့ သီရိ ကော့ကော့တက်လာပါတယ်။ တီလေးရဲ့ လက်ကလေးနှစ်ချောင်း ကကျနော် လျှာနားကနေ သီရိရဲ့ ပိပိလေးထဲကို တိုးဝင်သွားပါတယ်။ တီလေးက သီရိကို နမ်းရင်း ဆင်းလာပြီး သီရိရဲ့ ပိပိလေးနားရောက်တော့။

"ထူး... သီရိ ရယ်ဒီဖြစ်နေပြီ၊"

သီရိက အင်ကြင်းနဲ့ နမ်းနေတာရပ်ရင်း

"ထူး သီရိကို ဒီတိုင်းလုပ်ပေးနော်။ သီရိထဲ ပမ်းလို့ရတယ်။"

ကျနော် မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ တီလေးကို ကျနော်နေရာ ဝင်ယူရင်း သီရိကို လက်သွယ်သွယ် နှစ်ချောင်းနဲ့ အသွင်းအထုပ် လုပ်ပေးရင်း သီရိ ပိပိကို မှုတ်ပေးလိုက်တယ်။

"ထူး... သူဇာရှေ့ လာရပ်လိုက်။ သူဇာ ချောဆီလူးပေးမယ်"

သူဇာက ဇော်ဇော့်ကို နောက်ပြန်ဆောင့်ပေးနေရင်း ပြောတာပါ။ ကျနော် သူဇာဖက် လှည့်လိုက်တယ်။

"ထူး... ဂျိုးက အားလုံးထဲမှာ မရှည်ပေမယ့် ထိပ်ဖူးကြီးက ဒုံးကြည် ထိပ်ဖူးကြီးနဲ့တူတယ်။ အသဲ ယားစရာကြီး၊ လာ ရှေ့နဲနဲတိုးခဲ့"

ကျနော် ရှေ့နှစ်လှမ်း တိုးလိုက်တော့။ သူဇာက ဇော်ဇော်ပေါ် ဖိထိုင်ချရင်း ခါးကုန်းပြီး ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို စုပ်ပေးပါတယ်။ သူဇာ့ လျှာရဲ့ ကျွမ်းကျင်မှုက ဆရာအဆင့်ပါ။ ကျနော် အံကျိတ်လိုက်မိတယ်။ သူဇာက ကျနော်ကို မျက်လုံးပင့်ကြည့်ရင်း မျက်စိတဖက် မှိတ်ပြတယ်။ ဇော်ဇော်က....

"ငစိုင်း မှန်ထဲက နေကြည့်ပြီး ဖီလ်တက်မနေနဲ့၊ အင်ကြင်းကို ကောင်းကောင်းလိုးပေးလိုက်၊ မင်းကံကောင်းတယ် သူဇာလို့ ဟော့Wife ကိုရထားတာ၊"

"အေးငဇော် စိတ်ချ၊ အင်ကြင်းက အောက်ပေးကောင်းတယ် မင်းလဲကံကောင်းတာပဲ"

"ဟားဟားဟား၊ သူဇာ့ အမှုတ်ကောင်းချက်ကတော့ နိုင်းကျော်တယ် ငစိုင်း၊ ငါ့ကို ဆယ်မိနစ်အတွင်း ပြီးအောင်မှုတ်နိုင်တာ သူဇာ တစ်ယောက်ပဲ ရှိသေးတယ်၊ ဟုတ်တယ် မဟုတ်လား ထူး? မင်းကောင်းနေပြီ မဟုတ်လား?"

ကျနော် သူဇာ့ရဲ့ လီးစုပ်ကျွမ်းကျင်မှုအောက်မှာ အလူးအလှိမ့် အာရုံလွှဲရင်း..

"အေး နန်းက ပလွေဆရာမကြီးကွ အဲ့ဒါကြောင့် မနက်က ငဇော့်ကိုပြောတာ၊ သူဇာ ပုလွေမှုတ်ရင် အမောက်ထောင်လာမှာပါတဲ့ ဟားဟားဟား"

"တော်ပြီး သွား မှုတ်ပေးတော့ဘူး၊ သူဇာ သူငယ်ချင်းကို ကောင်းကောင်း လိုးပေးလိုက်"

တီလေးက သီရိပိပိကို မှုတ်ပေးနေရာ ကနေ သီရိဂါဝန်ကိုပါ ချွတ်ချပေးပြီး နေရာဖယ်ပေးပါတယ်။ ကျနော်က သီရိရှေ့ နေရာယူပြီး ပိပိလေးကို တေ့လိုက်ပါတယ်။

"သီရိ ချစ်တယ်နော်၊ ထူး ထည့်တော့မယ်နော်"

သီရိ က အင်ကြင်းနဲ့ နမ်းနေရာကနေ ရပ်ပြီး ကျနော်ကို ပြုံးပြီး ခေါင်းညှိမ့်ပြတယ်။ ကျနော် သီရိနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပြီး ထောင်တင်းနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို လက်ညှိုးလက်မနဲ့ ချေပေးလိုက်တယ်၊ တီလေးက သီရိပိပိ နှုတ်ခမ်းလေးကို ဖြဲဟပေးတယ်။ ကျနော် သီရိခါးကို လက်တစ်ဖက်နဲ့ ထိမ်းကိုင်လိုက်ပြီး သီရိ အောက်နှုတ်ခမ်းကို နမ်းစုတ်လိုက်ပြီး နို့သီခေါင်းလေးကို နဲနဲ နာအောင် အားထည့် ချေပေးလိုက်တဲ့ အချိန် ခါးကိုကော့ထိုးလိုက်တယ်။ ကျနော်ဂျိုးဒစ်လေး သီရိပိပိလေးထဲ ငုပ်ဝင်သွားတယ်။

"သီရိ အရမ်းနာလား?"

"မနာဘူး ထူး... ရတယ်၊ သီရိကို မညှာနဲ့ သီရိရတယ်"

ကျနော် ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့ပြီး သွင်းနေလိုက်တယ်။

သီရိက စိုင်းစံ နဲ့ အင်ကြင်း လိုးနေတာကို ကြည့်လိုက်၊ ဇော်ဇော် ကို သူဇာ ဆောင့်ပေးနေတာကို ကြည့်လိုက် နဲ့ အံလေးကျိတ်ထားတယ်။ တီလေးက သီရိ အနောက်နေရာ ဝင်ယူလိုက်ရင်း သီရိ နို့အုံးတွေကို ကိုင်းညှစ်ပေးနေတယ်။ သီရိ လည်ပင်းလေးကို အနမ်းတွေပေးရင်းနဲ့။ ကျနော်က သီရိခါးနှစ်ဖက်ကို ကိုင်ရင်းနဲ့ ကျနော့် ဂျိုးလေးရဲ့ထိပ်မှာ နံရံပါးပါးလေးထိနေတာ ခံစားရတယ်။ ကျနော် သီရိကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းလိုက်ပြီး။

"သီရိ ထူးဆောင့်တော့မယ်နော်၊ နာမယ်ထင်တယ်"

"ရတယ်ထူး သီရိ ဒီအရသာကြိုက်တယ်၊ လိုးလိုး သီရိကို မညှာနဲ့ လိုးပေး"

ကျနော် ဂျိုးလေးကို ဖြည်းဖြည်းလေး ဆွဲထုပ်ပြီး၊ သီရိ ခါးလေးကို ကိုင်ပြီး မြန်မြန်သွက်သွက် တစ်ဆုံးထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

"အား ထူး"

ကျနော် မရပ်ပဲ ဆက်တိုက် လိုးဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။ သီရိက ခဏကြာတော့ ကျနော်ကို ဖက်ပြီးပြန်ကော့ပေးနေတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ စိုင်းစံ နဲ့ အင်ကြင်းကပြီးသွားပြီး စိုင်းစံက အင်ကြင်းထဲက လီးကို ဆွဲထုပ်လိုက်ပါတယ်။ လီးထိပ် ကွန်ဒုံထဲမှာ ဖြူပစ်ပစ် အရည်တွေပါ။ အင်ကြင်းက ကွန်ဒုံကို ဂရုတစိုက်ချွတ်ပေးပြီး စိုင်းစံကို ဆေးကြောပေးပါတယ်။

"သူဇာ လဲပြီးပြီ၊ ကောင်းလိုက်တာ ငဇော်ရယ်၊ သူဇာ နှစ်ခါတောင်ပြီးတယ်။ နင် တကယ်အလိုးကောင်းတယ်၊ ကိုရော ဘယ်လိုလဲကောင်းရဲ့လား?"

သူဇာကပြောရင်း စိုင်းစံကိုမေးလိုက်ပါတယ်။

"ကောင်းတယ် သူဇာ၊ ဒါပေမယ့် သူဇာကို လိုးရတာလောက်တော့ ဘယ်ကောင်းပါ့မလဲ"

"တော်ပြီ..... နောက် ကိုစိုင်းကို ဘယ်တော့မှ ပေးမလိုးတော့ဘူး"

"ဟားဟားဟား စတာပါ အင်ကြင်းရယ် ညီမလေးကို လိုးရတာ ကောင်းမှကောင်း ဒါပေမယ့် သူဇာ့ကိုတော့ ဒီလိုပဲ ပြောရတာပေါ့၊

သူဇာနဲ့အင်ကြင်းက ရေတူတူချိုးရင်းက

"မနန်း.... ကိုစိုင်းကို မယုံနဲ့ ကိုစိုင်းက အပြင်မှာလဲ ရှုတ်မယ့်ပုံပဲ။"

"အမသိတယ် ဒါကြောင့်အမက သူ့ထက်ပိုဟော့ပြနေရတာ၊ ကိုတစ်ခါထဲပြောထားမယ်နော် သူဇာမသိပဲ လိုးလို့ကတော့ သူဇာက လုံးဝခွင့်မလွှတ်ဘူး၊ ဒါပဲ"

"သိပါတယ် မိန်းမရယ်၊"

"ဘာမိန်းမလဲ? ငစိုင်းနော် တော်ပြီ သူဇာကို ဒီညပေးမလုပ်ဘူး"

သူဇာက ပြောပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်သွားပါတယ်။

"သူဇာကလဲ စတာပါကွာ မင်္ဂလာဦး ညကြီးကို၊ ချစ်ကလဲ"

စိုင်းစံက ပြောရင်းလိုက်သွားပါတယ်။

"ကိုဇော် မပြီးသေးဘူးမို့လား? အင်ကြင်း မှုတ်ပေးရမလား?၊ ကိုစိုင်းဟာက ရှည်တယ်၊ ဟိုဟာက နာနေလို့ နော်"

"ရတယ်၊ အင်ကြင်း နားလိုက်တော့လေ၊"

ကျနော်က သီရိကို ဖြေးဖြေးပုံမှန် အသွင်းအထုတ် မှန်မှန် လိုးပေးနေပါတယ်။ သီရိက အလိုက်သင့်လေး ပြန်ကော့ပေးတတ်နေပါပြီ။

"တီလေးကို ကျနော်လိုးချင်တယ်။ ပေးလိုးပါလား?"

တီလေးက သီရိနို့တွေကို ညှစ်ပေးနေတာကနေ။

"ဆော်ရီး ဇော်ဇော်၊ တီလေး မချစ်တဲ့သူ အလိုးမခံဘူး၊ ဇော်ဇော် လိုးချင်ရင် နို့ကိုပေးလိုးမယ်၊ တီလေးပါးစပ်ထဲမှာ ပြီးလို့ရတယ်"

"ကျေးဇူး တီလေး။"

ဇော်ဇော်က ပြောရင်း ကွန်ဒုံးကို ဆွဲချွတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ရေချိုးကန်ထဲ ဝင်လိုက်ရင်း....

"လာ ဇော်ဇော်၊ အင်ကြင်းလဲ လာလေ၊"

တီလေးက အင်ကြင်းကို သီရိ ချွတ်ထားတဲ့ရေစို ဂါဝန်ကိုပေးရင်း....

"အင်ကြင်း ဝတ်လိုက်ပါလား?"

အင်ကြင်းက တီလေးပြောတဲ့အတိုင်း ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ဇော်ဇော့် လီးကို ဆပ်ပြာနဲ့ သေသေချာချာ ဆေးကြောပေးပါတယ်။ ဇော်ဇော့် တကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာတိုက် ပေးပါတယ်။ ဇော်ဇော်က လဲအင်ကြင်းကို ဆပ်ပြာရည်နဲ့ တကိုယ်လုံးကို ပွတ်တိုက်ပေးပါတယ်။ တီလေးက သူချွတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်ကို ရေမြှုပ်ပုံစံသုံးပြီး ဇော်ဇော် လီးကို ပွတ်တိုက်ပေးပါတယ်။

"ထူး.... သီရိကောင်းလာပြီ၊ ပြီးတော့မယ် လိုးလိုး၊ မနာတော့ဘူး အရမ်းကောင်းနေပြီ"

ကျနော်သီရိကို ခပ်သွက်သွက်လေး ဆောင့်ပေးလိုက်ပါတယ်။ သီရိက ကျနော့် ကိုတင်းတင်း ဖက်ထားပြီး ကော့ကော့ပြီး ပြီးသွားပါတယ်။ သီရိ ခဏလေး ငြိမ်ကျသွားပြီး ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းပါတယ်။ ကျနော် ဂျိုးလေးကို ဖြေးဖြေးချင်း ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ သီရိက အထုတ်မခံပဲ ကျနော့်တင်ပါးကို ဆွဲကပ်လိုက်ပါတယ်။

"ထူး မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား၊ ဆက်လိုးလေ သီရိထဲမှာပြီးတာ ခံချင်လို့"

ကျနော်က သီရိပါးလေးကို နမ်းလိုက်ပြီး...

"ပုံစံပြောင်းမယ်လေ သီရိ၊"

"ဆောရီး၊ သီရိကပြီးပြီး ထူးမပီးသေးတော့ ထူးကို အားနာသွားလို့"

ကျနော် ဂျိုးလေးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပြီး တီလေးတို့ သုံးယောက် ရှိတဲ့ရေချိုးကန် သေးသေးလေးထဲ သီရိလက်ဆွဲပြီး ဝင်လိုက်ပါတယ်။ ခြေရင်းဘောင်မှာထိုင်ရင်း သီရိကို တီလေးတို့ဖက် မျက်နှာမူပြီး ကျနော့်ဂျိုးပေါ်ထိုင်စေပါတယ်။ သီရိ နားလေးကို အနမ်းတွေပေးရင်း သီရိကိုတိုးတိုးလေး ပြောလိုက်ပါတယ်။

"သီရိ ငါနင့်ကိုလဲ မြတ်မြတ်နိုးနိုးချစ်ပါတယ်ဟာ"

"တီလေးကို ပိုချစ်တယ်ဆိုတာ ငါနားလည်ပါတယ် ထူးရယ်၊ ကျေးဇူးလဲ အများကြီးတင်ပါတယ်။ ငါ... နင့်ကို အဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဘူး"

"သီရိ... နင် စိတ်ကြိုက် လိုးနော်၊ ဒီတစ်ခေါက် အတူတူပြီးကြမယ်"

"တီလေး ဂါဝန်လေး ထူးကို ပစ်ပေးပါလား"

တီလေးက ဇော်ဇော် လီးကို ပွတ်ပေးနေတဲ့ ဂါဝန်လေးကို အင်ကြင်းက တစ်ဆင့် ကျနော်ကိုပေးပါတယ်။ ကျနော်က ယူပြီး သီရိနို့တွေကို အနောက်ကနေ ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ သီရိက ကျနော်ကို ပုံမှန်လေး ဆောင့်ပေးနေတယ်။ ကျနော် တီလေး ဇော်ဇော် နဲ့ အင်းကြင်း တို့ကို ကြည့်ရင်း ဖီးလ်တက်နေပါပြီ။ တီလေးက ဒူးထောက်ပေးရင်း နို့နှစ်လုံးကို ညှပ်ပေးပြီး ဇော်ဇော် နို့လိုးတာကို ကျေနပ်စွာခံနေပါတယ်။ ကျနော် အမှန်တိုင်း ပြောရရင် ဂျေဝင်နေပါတယ်။ အင်ကြင်းက ဇော်ဇော်ကို နောက်ကနေ ပွတ်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော်လဲ သီရိ နို့လေး ကိုပွတ်ပေးရင်း ဖီလ်းလာနေပါတယ်။ သီရိလုပ်ပေးတာ ကိုခံစားရင်း တီလေးကို လိုးချင်နေပါတယ်။

"တီလေး ကျနော် ပြီးတော့မယ်"

"ဇော်ဇော် ဘယ်လိုပြီးချင်လဲ? တီလေးစုပ်ပေးရမလား?"

"ရတယ် တီလေး ကျနော် အရမ်းကောင်းနေပြီ ဒီတိုင်းပဲပြီးလိုက်တော့မယ်နော်။"

တီလေးက ကျနော့်ကို ကြည့်ရင်း ဇော်ဇော်ကို ခေါင်းငြိမ့်ပြပါတယ်။

"ထူး.... သီရိလဲ ကောင်းနေပြီ၊ ပြီးတော့မယ်။ သီရိ ပြီးလိုက်တော့ ထူးလဲပြီးတော့မယ်"

ကျနော် တီလေးကို ကြည့်ရင်း သီရိကို ကော့ပေးနေမိတယ်။ ဇော်ဇော် တီလေးနို့ကို လိုးရင်း လရည်တွေ ပန်းထွက်သွားပါတယ်။ အင်ကြင်းက ဇော်ဇော့်ကို ဆွဲလှည့်ပြီး နမ်းပါတယ်။ တီလေးက ရေပန်းကို ယူပြီး ဆေးကြော သန့်စင်ပါတယ်။ ကျနော် သီရိကို ဆွဲထိုင်ချရင်း ကျနော် ဂျိုးက အရည်တွေ ပန်းထွက်သွားပါတယ်။

"သီရိ ထူး ပြီးသွားပြီ၊ အရမ်းကောင်းတယ်။"

"သီရိလဲ ပြီးသွားပြီ၊ ထူး အရမ်းကောင်းတယ်။ ဒီည တီလေးကို ချစ်ပေးလိုက်အုံးနော်၊ တီလေး သနားပါတယ်"

ဇော်ဇော် နဲ့ အင်ကြင်း သန့်ရှင်ရေးလုပ်နေတဲ့ အချိန်မှာ၊ တီလေးက ကျနော်နဲ့ သီရိနားကို ရောက်လာပြီး...

"သီရိ.. အဆင်ပြေရဲ့လား? နာနေသေးလား ဟင်?"

"မနာဘူး တီလေး၊ သီရိ အရမ်းကောင်းတယ်၊ ကျေးဇူးပါ တီလေး"

သီရိက ပြောရင်း ကျနော့်ပေါ်က ဖြေးဖြေးလေးကြွပြီး ထလိုက်ပါတယ်။

"ဟင် သွေးတွေ"

တီလေးက...

"ဒါ သီရိရဲ့ အပျိုစင် သင်္ကေတလေ သီရိရဲ့"

တီလေးက ပြောပြီး အင်ကြင်းစီကရေပိုက်ယူပြီး ဆေးကြောပေးပါတယ်။ ကျနော်တို့ အားလုံး ရေချိုး သန်စင်ပြီးထွက်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ သူဇာနဲ့စိုင်းစံက ပွဲကြမ်းတုန်းရှိပါသေးတယ်။

ကျနော်၊ တီလေး နဲ့ သီရိတို့ အပြင်ထွက်ဖို့ အခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်တော့ အပြင်မှာ လေပြင်းတွေတိုက်ပြီး မိုးရွာမယ့် အနေအထားပါ။ ဇော်ဇော်က

"မိုးကုန်ခါနီးလာရတဲ့ အရသာက ဒါပဲ... ကြည့်ရတာ ဒီညတော့ အခန်းအောင်းပြီး နှပ်ရမယ်နဲ့တူတယ်။"

"ဇော်ဇော် ငါတို့ မနက်ဖြန် ဘာ အစီအစဉ်ရှိလဲ?"

"မသိဘူး ထူး၊ ငါက ဒီလို ရာသီဥတုနဲ့ လူနဲနဲမှာ သောက်လိုက် စားလိုက်နဲ့ အေးအေးချမ်းချမ်း နေချင်တာ၊ ဒါကြောင့် ကြားရက်လာချင်တာ၊ ငါက ချောင်းသာ ပိုကြိုက်တယ် ပင်လယ်စာ ပေါလို့။ စိုင်းစံက ငွေဆောင်သွားချင်တာ၊ မနက်မှ အခြေအနေ ကြည့်ပြီး ဆုံးဖြတ်တာပေါ့။"

"အေးမနက်မှ ဆုံးဖြတ်ကျတာပေါ့၊ တီလေး မပြန်နဲ့အုံးနော်၊ အရေးတကြီး ကိစ္စရှိရင် ထူးကိုယ်တိုင် ပြန်လိုက်ပို့မယ်။ နော် တီလေး"

တီလေးက ခေါင်းညှိမ့်ပြပါတယ်။

"သီရိ၊ ငါ နဲ့ အင်ကြင်း ဒီခရီးစဉ်မှာ အတူတူနေပါရစေဟာ၊ နင်ရယ်၊ တီလေးရယ်၊ ထူးရယ် နေပေးလို့ ရတယ် မဟုတ်လား?၊ တီလေး ကျနော်တို့ကို နားလည်ပေးပါနော်၊"

တီလေးက သီရိကို လှမ်းကြည့်တယ်။ အင်ကြင်းလဲ တီလေး လက်ကိုကိုင်ထားရင်းက သီရိကို လှမ်းကြည့်တယ်။ သီရိက အင်ကြင်းကို လှမ်းဖက်လိုက်ရင်းက...

"ဇော်ဇော်၊ နင်... ငါ့ညီမကို ဘယ်တော့မှ စိတ်ဆင်းရဲအောင် မလုပ်ပါနဲ့ဟာ၊ ငါ တောင်းပန်ပါတယ်။"

"မမ... ဒါဆို ညီမလေး ပစ္စည်းတွေ သွားသိမ်းလိုက်အုံးမယ်"

အင်ကြင်းက ပြောပြီး ဟိုဖက်အခန်းကို ကူးသွားပါတယ်။ ဇော်ဇော်က

"ငါ အင်ကြင်းကို ဒုက္ခရောက်အောင် မလုပ်ပါဘူး သီရိရာ.... ငါ အင်ကြင်းကို တကယ်ချစ်တာပါ။ သူ ကျောင်းပြီးတာနဲ့ ငါ သူ့ကို လက်ထပ်မှာပါ။ ဒါနဲ့ စိုင်းစံ ဒီညစာအတွက် ဘာတွေစီစဉ်ထားလဲ မသိဘူး? ရာသီဥတုကတော့ မကောင်းဘူးကွ"

အဲ့ဒီ အချိန်မှာ စိုင်းစံ နဲ့ သူဇာ အပြင်ကို ထွက်လာပါတယ်။

"ဘာမှ မစီစဉ်ရသေးဘူး နေ့လည်ကချက်တဲ့ လက်ရာကောင်းတယ်ကွ၊ ဒါပေမယ့် ညစာကို ဒီဟော်တယ်မှာ ကျွေးမလို့ စဉ်းစားထားတယ်၊ မနက်က ကိတ်မုန့်ဖုတ်ပေးထားတော့ အပြင်ကပဲ မှာစားနေရင် အားနာစရာ ကောင်းလို့။"

"ဒါဆိုလဲ ဒီညတော့ ဖြစ်သလိုလေးပဲ ကျောက်ပုစွန်ကင်လေးပဲ မှာစားတာပေါ့ကွာ ဒကာရှိတယ် ဆိုတော့ ဟားဟား"

"ရပါတယ် ငဇော်ရာ၊ ဒါဆိုဖုန်းဆက်ပြီး မှာလိုက်မလား? ငါတို့ ဒီည ဒီမှာပဲ မိုးလင်း မယ်ထင်တယ်"

"ဟာ!!! တော်ပါပြီ စိုင်းစံရယ် ကျေးဇူးတင်ပါတယ် မိုးမလင်းပါနဲ့ မင်းတို့အခန်း မင်းတို့ပြန်ပါ ဒါမင်းတို့ wedding night၊ ငါတို့အခန်းလဲ နံစော်နေပြီ၊ ဒီညတော့ မိုးရွာမယ်ထင်တယ်၊ ကိုယ့်အခန်း ကိုယ်မှာစားပြီး အေးအေးဆေးဆေး နားရအောင် ငါလဲ နားချင်ပြီ"

"ဇော်ဇော်... နင်က စားပြီးနားမလည် ခုတော့ သူဇာ့ကိုပါနှင်လွှတ်တာပေါ့? ရပါတယ် ရပါတယ် စိတ်ဓါတ်လေးတွေ သိရတာပေါ့"

ကျနော်လဲ သူဇာ့ကို ဝင်ပြောရပါတယ်။

"မဟုတ်ပါဘူးဟာ၊ နင် ကမ်းခြေလဲ ကြည့်အုံး အကုန်သိမ်းနေကြပြီ၊ မိုးရွာတော့မှာဟ ငဇော်က ဒါကြောင့်ပြောတာ နေမှာပါ။"

"ငါလဲစတာပါ ထူးရာ၊ ငါလဲနားချင်နေပါပြီ ဟီးဟီး"

ကျနော်လဲ ကျနော့်ပစ္စည်းတွေ ဝင်သိမ်းယူပြီး ထွက်လာတော့ ဇောဇော်က ဟိုတယ် ဝန်ထမ်း ကောင်လေးကို အခန်းရှင်းပေးဖို့ နဲ့ စားဖို့မှာနေတာ တွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အင်ကြင်းလဲ ပြန်ရောက်နေပါပြီ။ စိုင်းစံ နဲ့ သူဇာတို့ ကျနော်တို့ကို လက်ပြပြီး သူတို့ အခန်းဖက် လက်တွဲပြီးထွက်သွားပါတယ်။ တီလေးက

"ထူး... တီလေး နဲ့ သီရိ ထမင်းမစားချင်တာနဲ့ ပုစွန်ကင်၊ ငါးကင်နဲ့ ဂဏန်းခွက်ကြော် ပဲမှာလိုက်တယ် ဖြစ်လား?"

ကျနော် ခေါင်းပဲ ညှိမ့်ပြလိုက်တယ်။ ကျနော် တီလေး သီရိ နဲ့ အတူတူ နေချင်နေပြီ။ ကျနော် တီလေးကို ဒီနေ့ မချစ်ရသေးဘူး။ ဇော်ဇော် တီလေး နို့ကိုလိုးနေတာ မြင်ကတည်းက တီလေးကို ချစ်ချင်နေတာ။

"ဇော်ဇော်... ငါ မင်းရဲ့ ကျောပိုးအိတ်ထဲမှာ ပိုက်ဆံထည့်ခဲတယ်။ မနက် မင်း စိုင်းစံနဲ့ အဆင်ပြေသလို စီစဉ်လိုက်ကွာ။ ငါတို့ကို မနှိုးနဲ့တော့၊ အကယ်၍ ငွေဆောင်ဆိုလဲ ငါတို့ တီလေးကားနဲ့ လိုက်ခဲ့မယ်"

ဇော်ဇော်က ကျနော့်ပခုံးကိုပုတ်ရင်း...

"စိတ်ချ သူငယ်ချင်း ငါလဲ နိုးမှာမဟုတ်ဘူး၊ မသွားချင်ပါဘူးကွာ၊ ဒီမှာပဲ ကောင်းပါတယ်။"

"သွားပြီ ဇော်ဇော် နဲ့ အင်ကြင်းရေ ကောင်းသောနေ့ပါ"

ကျနော် တီလေးနဲ့ သီရိလက်ကို ဆွဲပြီး အခန်းကူးလိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ မိုးဖွဲဖွဲလေးရွာနေပါပြီ။

"ထူး! ညစာ မှာထားတာ စောင့်လိုက်နော်... တီလေးနဲ့ သီရိ ရေအရင် ချိုးလိုက်အုံးမယ်။"

"ထူးလဲ အတူတူချိုးမယ်လေ"

"ထူး! တီလေးပြောစကား နားထောင်၊ တီလေး သီရိကို ပြုပြင်ပေးစရာရှိတယ် သင်ပေးစရာရှိတယ်။"

တီလေးက ပြောရင်း သီရိလက်လေးကို ဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ ကျနော်လဲ ရေခဲသေတ္တာထဲက ဘီယာဗူးတစ်ဗူးယူပြီး ဖောက်သောက်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်စဉ်းစား နေမိတာက သီရိကို လက်ထပ်ရမယ့် အနေအထားပါ။ ကျနော် တီလေးကိုချစ်တာပါ။ တီလေးကို လက်ထပ်ဖို့ စဉ်းစားထားတာပါ။ သီရိ နဲ့ တီလေးရဲ့ ကျနော့်အပေါ်မှာ ထားတဲ့ သံယောဇင်နဲ့ အချစ်ကိုလဲ အံ့ဩမိပါရဲ့။ ဒီည ကျနော်ချစ်ရတဲ့ ကျနော့်ကိုလဲချစ်တဲ့ ထိုနှစ်ယောက်နဲ့ အတူတူပျော်ရမယ့် အတွက်လဲ ရင်ခုန်နေမိပါတယ်။ ခဏ အကြာမှာ မှာထားတဲ့ စားစရာ နဲ့ ဝိုင်ပုလင်း သုံးလုံး ကို အခန်းထဲက စားပွဲပေါ်မှာ လာပြင်ဆင်ပေးပါတယ်။ ထီးနဲ့ ဖောက်တံပါ ထားခဲ့ပေးပါတယ်။ ကျနော် ဝိုင်ပုလင်းတွေကို ရေခဲသေတ္တာထဲ သိမ်းလိုက်ပါတယ်။ အခန်းတံခါးတွေကို သေချာပိတ် ချက်ချလိုက်ပါတယ်။ အဲကွန်းကို နဲနဲ အအေးပေါ့လိုက်ပါတယ်။ လိုက်ကာတွေ သေသေချာချာ ချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးနဲ သီရိ တဘက်ကြီး ပတ်ပြီးထွက်လာပါတယ်။

"ဟာ!!!! သီရိ"

တီလေးက ပြုံးပါတယ်။

"သီရိက ဆံပင်သား အရမ်းထူပြီး ရှည်တော့ ရိုးနေသလိုဖြစ်နေတာ၊ ဒါကြောင့် ပါးပြီး နဲနဲတိုပေးလိုက်တာ။ ထူး ရေသွားချိုးလိုက်တော့"

ကျနော် ရေချိုးရင်း ခေါင်းတခါထဲ လျှော်လိုက်တယ်။ မုတ်ဆိတ်မွှေး နှုတ်ခမ်းမွှေးပါ ရှင်းလိုက်တယ်။ ကိုယ်ပတ် တဘက်ယူပြီး သုတ်ပြီးပတ်လိုက်တယ်။ ရေချိုးခန်း တံခါးဖွင့်လိုက်တော့ အဝမှာ တီလေးက ကျနော့် မျက်လုံးကို လာပိတ်တယ်။ သီရိက ကျနော့် လက်လေးကိုဆွဲခေါ်တယ်။ ကျနော့်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်စေတယ်။ သီရိက ကျနော့်ကို ကိုင်ထားတဲ့ လက်ကိုဖြုတ်လိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်မျက်လုံးကို ကာထားတဲ့ လက်ကလေးကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ကျနော့် ရှေ့မှာမြင်လိုက်ရတဲ့ သီရိက တော်တော် ပြောင်းလဲ သွားတယ်။ အရမ်းလှနေတယ်။ ဟိုနေ့က တီလေးဝတ်ထားတဲ့ လက်ပြတ်dress လေးနဲ့ မျက်နှာကို မျက်ခုံးမွှေးတွေဘာတွေ ပြင်ထားတယ်။ အရင် စိန်နားကပ် သေးသေး နေရာမှာ နားကွင်းအကြီးကြီး ဆွဲထားတယ် ဆံပင်အရောင်ပါ ပြောင်းထားတယ်။ ကျနော် ဆွံ့အသွားတယ် သီရိ အဲ့လောက်လှတာ တခါမှမမြင်ဖူးဘူး။

"ထူး... သီရိရှက်လာပြီ၊ အဲ့လောက်ကြည့်နေရအောင် မမြင်ဖူးဘူးလား?"

"Wow! You are beautiful"

"တီလေး ပြင်ပေးတာ၊ သီရိ ဘာသာဆို အဲ့လိုမပြင်တတ်ဘူး"

"ထူး! သီရိကိုချစ်ရမယ်နော်၊ လက်ထပ်ပြီး တစ်သက်လုံးရိုးမြေကျ ပေါင်းသင်းရမယ်နော် တီလေးကိုကတိပေးပါ?"

"ထူး! သီရိ ထူးကိုရော တီလေးကိုရော ချစ်တယ်။ တို့တတွေ အတူတူ တစ်သက်လုံး နေသွားမယ်နော်၊"

"တီလေး! ကျေးဇူးပါ တီလေးရယ်"

"ထူး ဖျားမယ် အဝတ်ဝတ်လိုက်အုံး"

ကျနော် သီရိပေးတဲ့ ဘောက်ဆာ နဲ့ တီရှပ် ကိုဝတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေး ဝတ်ထားတာက အနက်ရောင် mini dress လှလှလေးပါ။ တီလေးရဲ့ လက်ထပ်လက်စွပ်ကို ကျနော့်ကို ချွတ်ပေးပါတယ်။

"သီရိကို လက်ထပ်ခွင့် တောင်းလိုက်လေ ထူး"

ကျနော် တီလေးကို ချစ်တဲ့ မျက်ဝန်းတွေနဲ့ ကြည့်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ပြုံးပြတယ်။

"သီရိ! ငါနင့်ကို ချစ်တယ် လက်ထပ်ပါရစေ သူငယ်ချင်းလေးရယ်!!!"

သီရိက တီလေးကိုပြုံးပြပြီး ကျနော့်ကို ခေါင်းညှိမ့်ပြတယ်။ ကျနော် သီရိရဲ့ လက်သန်းကြွယ်မှာ တီလေးရဲ့ လက်စွပ်လေး စွပ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော် သီရိကို နမ်းလိုက်တယ်၊ သီရိက ကျနော့်ကို ပြန်နမ်းလာတယ်။ တီလေးက ဝိုင်ပုလင်းကို ဖွင့်ပြီး ခွက်သုံးခွက်ထဲ ထည့်ပြီး ကျနော်တို့ကို တစ်ခွက်စီပေးတယ်။ သီရိကလဲ ပုစွန်တွေ ခွာပေးတယ်။ ကျနော်တို့ ဝိုင်သောက်လိုက် အပြန်ပြန် အလှန်လှန် နမ်းလိုက်နဲ့ ညစာ သုံးဆောင်ဖြစ်ကြတယ်။

"ထူး! တီလေးကို လိုးပေးလိုက်နော်၊ တီလေး ဒီနေ့ အလိုးမခံရသေးဘူး။ တီလေးက ထူးလိုးပေးတာကို မျှော်နေတာ။"

ကျနော် သီရိ အဲ့လိုပြောတာကို အံ့ဩသွားတယ်။

"ထူး! စိတ်ပိုဖြစ်တယ်မဟုတ်လား? သီရိ လေ့လာ သင်ယူချင်လို့ပါ။ တီလေးကို ကြင်ကြင်နာနာ ချစ်ပေးလိုက်နော်။"

"သီရိ အဲ့လို မလုပ်ပါနဲ့။ လာပါ တီလေးတို့ အတူတူ ချစ်ရအောင်။"

"နောက်မှ တီလေး! ခု တကယ် သီရိ ကြည့်ချင်လို့"

ကျနော် သီရိကိုရော တီလေးကိုရော လက်ဆွဲပြီး ကုတင်ဘက် သွားလိုက်တယ်။ ပြီးကျနော်ရဲ့ တီရှပ်ကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ဘောက်ဆာကို လဲချွတ်လိုက်တယ်။ ကျနော့်ရဲ့ ညီလေးကို ပွတ်သပ်ရင်း ကုတင်စွန်းမှာ ထိုင်လိုက်ပြီး...

"သီရိ နဲ့ တီလေး ဂျိုးစုပ်ပေးပါလားဗျာ"

သီရိက ကြောင်နေတဲ့ အချိန်မှာ တီလေးက ကျနော့်ဂျိုးလေးကို စုပ်ပေးပါတယ်။ သီရိက သေးသေချာချာ လေ့လာ သင်ယူနေပါတယ်။ တီလေးက သေသေချာချာ စုပ်ပြပြီး လျှာကစားပေးပါတယ်။ ပြီမှ သီရိကိုစုပ်စေပါတယ်။ သီရိက တီလေးလုပ်ပြတဲ့ အတိုင်း တတွေမတိမ်း လီးစုပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော် ကုတင်ပေါ်ကို လှဲချလိုက်ပါတယ်။

"တီလေး ကျနော့် မျက်နှာပေါ်တက်ခွလိုက် ကျနော်မှုတ်ပေးမယ်။"

တီလေးက သီရိ လီးစုပ်နေတာ ကြည့်ရင်း ကျနော့်မျက်နှာပေါ်သီရိဖက် မျက်နှာမူပြီး တက်ခွပါတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ ပိပိနှုတ်ခမ်းလေးကို ကပ်ပြီးလျှာလေးနဲ့ယက်လိုက်ပါတယ်။ တီလေး ပိပိက အရည်လေးတွေ စိုနေပါပြီ။ ကျနော် ယက်ကောင်းကောင်းနဲ့ လျှာအပြားလိုက်ယက်နေလိုက်တယ်။ တီလေးက သူမနို့တွေကို ချေရင်း ညည်းသံလေး ထွက်နေပါတယ်။ သီရိကလဲ ဘယ်ကတည်းက ရေခဲချောင်း ငတ်နေမှန်းမသိပါဘူး။ ကျနော့်ကို လီးစုပ်ပေးနေတာ တော်တော့်ကို ကောင်းပါတယ်။ တီလေးက အမှုတ်ခံနေရာကနေ ကုန်းကုန်းပြီး သီရိနဲ့အပြိုင် ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ခြောက့်ဆယ့်ကိုး စတိုင် လှမ်းယက်လိုက်၊ တစ်ခါတလေ သူမတို့ အချင်းချင်း အနမ်းတွေပေးလိုက်နဲ့ ဟာမိုနီဖြစ်နေပါတယ်။

"ထူး! တီလေးကောင်းနေပြီ ပြီးတော့မယ် လိုးပေးတော့နော်"

ပြောပြီး ကျနော့်ဘေးမှာ လှဲလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်လဲ သီရိကို မျက်စပစ်ပြရင်း ထထိုင်လိုက်ပါတယ်။ သီရိ က ဂျိုးဂျိုးကို စုပ်နေတာကနေ လျှာနဲ့သပ်ပြပါတယ်။

ကျနော် တီလေးပေါင် နှစ်လုံးကြားနေရာယူပြီး တီလေးခါးအောက်ကို တဘက်ခုလိုက်ပါတယ်။ တီလေးခြေထောက် နှစ်ခုစလုံးကို ပုခုံးပေါ်ထမ်းလိုက်ပြီး ပိပိအဝကို ရော့ကတ်နဲ့ တေ့လိုက်ပါတယ်။ သီရိက အနီးကပ် လာကြည့်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေပါတယ်။ တီလေးလက်က သူမပိပိကို ပွတ်ရင်း အစိကို ချေပေးနေပါတယ်။ သီရိက ကျနော့် ဂျိုးအရင်းကို ကိုင်ပြီး တီလေးပိပိထဲ ဖြည်ဖြည်လေး ထည့်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်တီလေး ပိပိထဲကို ဖြည်းဖြည်းသွင်းလိုက် ထုတ်လိုက်နဲ့ စလိုးပါတော့တယ်။

"ကောင်းလိုက်တာ ထူးရာ၊ အရမ်းကောင်းတာပဲ၊ အား! သီရိ အစိကို မယက်နဲ့ တီလေး ပြီးသွားလိမ့်မယ် မခံနိုင်ဘူး၊"

"သီရိ တီလေးကို သွားနမ်းပေးလိုက်၊"

ကျနော်တီလေးကို အားစိုက်ပြီး မြန်မြန် သွက်သွက်လေး လိုးပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက သီရိကို နမ်းရင်း သီရိနို့တွေကို ချေပေးနေတယ်။ သီရိကလဲ တီလေး နို့တွေကို စို့ပေးနေတယ်။ ကျနော်တို့ သုံးယောက် အခုလို ညီညီညွတ်ညွတ်နဲ့ ပန်းတိုင်ကို ဦးတည်သွားရတာ ကြည်နူးစရာပါပဲ။

"သီရိ တီလေး မျက်နှာပေါ်ထိုင်လိုက်ပါလား တီလေး မှုတ်ပေးမယ်"

သီရိက တီလေးပေါ်တက်ပြီး အမှုတ်ခံပါတယ်။ ကျနော်ဖက် လှည့်ပြီး ကျနော့်ကို မျက်နှာ ပုံစံ အမျိုးမျိုး ဟာသ လုပ်ပြပါတယ်။ ကျနော် သီရိကို ကြည့်ရင်း စိတ်ကို ထိန်းနေမိတယ်။

"ထူး! တီလေး ပြီးတော့မယ်။ တီလေးကို လီးတစ်ဆုံးသွင်းပြီး ကြိတ်ပွတ်ပေးပါ။"

"ဟုတ်တယ် အဲ့လိုမျိုး အား၊ ရှီး ကောင်းလိုက်တာ"

"အား၊ တီလေးပြီးပြီ ပြီးပြီ.... ကောင်းလိုက်တာထူးရယ်"

"သီရိ! တီလေးဘေးလှဲပြီး နေရာ ဝင်ယူလိုက်။ ပေါင်းကိုကားနိုင် သမျှကားထား"

ကျနော် တီလေးအဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး သီရိ ပိပိမှာတေ့လိုက်ပါတယ်။ တီလေးပိပိက အရည်တွေကို သီရိ ပိပိမှာ လူးလိုက်ပြီး မြောင်းကို အထက်အောက်ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ တီလေး ပိပိလေးထဲ လက်နှစ်ချောင်းပူး ထိုးပြီး ကစားပေးနေလိုက်တယ်။ သီရိပိပိထဲကို ကျနော့်ရဲ့ တုတ်တုတ်ကြီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့သွင်းနေလိုက်ပါတယ်။

"ထူးတော်ပြီ... ထူးလက်ကို ထုတ်လိုက်တော့"

ကျနော်လဲ တီလေးပြောတဲ့ အတိုင်း လက်ကို ထုတ်လိုက်ပြီး သီရိပေါ်ကိုမှောက်ကာ အကျႌကို ဟကာ သီရိနို့တွေကို စို့လိုက်ပါတယ်။ အောက်ကလဲ ခါးအားကို သုံးကာ စောင့်ပေးနေပါတယ်။ တီလေးက ကျနော်နောင်ကနေ ကျနော့်ကိုဖက်ပြီး နို့တွေနဲ့ အကျႌခံကာပွတ်ပေးနေပါတယ်။

"သီရိ ရလား? နာလား"

"ရတယ်ထူး ကောင်းတယ်"

ကျနော်လဲ သီရိကို မြန်မြန်နဲ့ မှန်မှန်လိုးပေးလိုက်ပါတယ်။ လက်တွေက သီရိနို့တွေကို ကစားရင်း။ တီလေးက လာ ကျနော့်နောက်ကနေ ကျနော် နားရွက်ဖျားလေးတွေကို နမ်းစုတ်ရင်း.... ကျနော်တို့ ဟန်ချက်ညီနေပါတယ်။

"သီရိ ပြီးတော့မယ် ထူး.... သီရိ ထူး အပေါ်က စောင့်ကြည့်ချင်သေးတယ်"

တီလေးက သီရိလဲ ပြောရော ကျနော့် အနောက်ကနေ ဖယ်ပေးပါတယ်။ ကျနော်လဲ သီရိကို တစ်ဆုံး သွင်းပြီး သီရိပေါ်မှောက်ချလိုက်ပါတယ်။ သီရိကို ဖက်ရင်းလှိမ့်လိုက်ပါတယ်။ သီရိက ကျနော့် အပေါ်ရောက်သွားပါတယ်။ သီရိက ကျနော်အပေါ် ကောင်းဘွိုင်မလေးတစ်ယောက်လို ဟော့ပါတော့တယ်။ သိပ်ကြာကြာ မစောင့်နိုင်ပါဘူး သီရိတစ်ယောက် အကောင်းကြီးပြီးပြီး ပြီးသွားပါတော့တယ်။

"ကောင်းလား သီရိ?"

"အရမ်းကောင်းတယ် ထူး...! နေ့လည်ကထက်ပိုကောင်းတယ်။"

"ထူး ပြီးသွားပြီလား?"

"ပြီးခါနီးပြီ တီလေး၊ သီရိ ရပ်သွားလို့"

"ထူး ဆော်ရီး ဆက်လုပ်လေ... သီရိ ဆက်ဆောင့်ပေးရမလား?"

ကျနော် သီရိ ခေါင်းကိုဖွပေးလိုက်တယ်။

"မောနေပြီ မဟုတ်လား? ထူးကိုဖက်ပြီး နားလိုက်တော့နော်၊ သီရိ ပိပိလေးကို ဖြေးဖြေးလေး ကြွလိုက်တော့"

သီရိက ကျနော်ပြောတဲ့ အတိုင်းကြွပြီး ကျနော့်ကိုဖက်ပြီး အမောဖြေနေတယ်။ တီလေးက ကျွတ်သွားတဲ့ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ပြီးအောင် ဆက်မှုတ်ပေးတယ်။ တီလေးရဲ့ ခေါင်းက နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နဲ့ လီးစုပ်ပေးနေတယ်။ ကျနော် ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ တီလေး ပါးစပ်လေး ထဲ ပီးလိုက်တော့တယ်။ ကျနော် ကော့ကော့သွားတော့ သီရိက ထလာပြီး....

"တီလေး... သီရိလဲ အရသာသိချင်တယ်?"

တီလေးက ပါးစပ်လေး ဟပြတော့ သီရိက တီလေးကိုနမ်းပါတယ်။ တီလေးကလဲ သီရိကို ပြန်နမ်းပါတယ်။

"သီရိ ထူးဂျိုးဂျိုးလေးကို ပြောင်အောင်စုပ်ပေး"

သီရိက တီလေးကို နမ်းနေရာကနေ ကျနော့် ဂျိုးကို လာစုပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော်တို့ သုံးယောက် တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ကြည့်ပြီး ရီပါတယ်။

"ထူး! နင် အားကြီးလိုက်တာဟာ! ငါနဲ့ တီလေးနဲ့ ပြီးတာတောင် နင် မပြီးဘူး တီလေး မှုတ်ပေးမှပြီးတယ်၊ ငါတော့ နင့်ကို အရမ်းချစ်သွားပြီ"

"သီရိ! တီလေးတို့ သန့်ရှင်းရေးလုပ်ရအောင်"

"ဟုတ်ကဲ့ တီလေး!"

"ဟုတ် တီလေး!"

ကျနော်တို့ သုံးယောက်အတူတူ ရေချိုးခန်းဝင် သန့်ရှင်းရေးလုပ်လိုက်ပါတယ်။

"ကဲ မိုးအေးအေးနဲ့ ကွေးကွေးလေး အိပ်ကြရအောင် သီရိနဲ့ထူး"

ကျနော် သီရိ နဲ့ တီလေးကို အနမ်းပေးပြီး သီရိကို ရင်ခွင်ထဲထည့်ပြီး နို့လေးကိုကိုင်ကာ ဖက်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက အနောက်ကနေ ကျနော်ကို ဖက်ပြီး တနင်္ဂနွေညကို အိပ်စက်လိုက်ပါတယ်။

ကျနော့် ထုံစံအတိုင်း မနက်မိုးမလင်းခင် နိုးလာတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို အနောက်ကနေဖက်ထားသလို၊ သီရိကို ကျနော် အနောက်ကနေ ခွထားတယ်။ ကျနော် သီရိကျော ဖွေးဖွေးလေးကိုကြည့်ပြီး လက်ညှိုးလေးနဲ့ ဟိုပွတ် ဒီပွတ် ကစားနေလိုက်တယ်။ ဂျိုးလေးကို သီရိတင်လုံးလုံးလေးကို လှမ်းကပ်လိုက်တယ်။ လက်တစ်ဖက်ကို သီရိပေါင်လုံးလေးကို အဝတ်ပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ သီရိလက်ကလေးက ကျနော့်လက်ကို လာကိုင်ပြီး သူမပေါင်ကြားလေးကို နေရာ ရွှေ့ပေးတယ်။ ကျနော်လက်ကလေးနဲ့ ပိပိလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်တော့ သီရိက ကျနော့်လက်လေးကို ပေါင်နွေးနွေးကလေးနဲ့ ညှပ်ထားပေးတယ်။ ကျနော် သီရိရဲ့ ကျောပြောင်ပြောင်လေး အနှံ့ အနမ်းတွေ ခြွေလိုက်တယ်။ ကျနော့်ရဲ့လက်ကို ကိုင်ထားတဲ့ သီရိရဲ့လက်ကလေး သူမရဲ့ တင်သားလေးကို ထောက်နေတဲ့ ကျနော် ဂျိုးလေးကို နောက်ပြန်လာကိုင်တယ်။ ကျနော် သီရိကို နမ်းရင်းက ကျနော့် လက်ကလေးကို သီရိပေါင်ကြားထဲက ဆဲထုပ်လိုက်တယ်။ သီရိ ဝတ်ထားတဲ့ ဂါဝန်လေးကို ပွတ်သပ်ရင်း ကြယ်သီး လေးတွေကို ဖြုတ်ပေးလိုက်တယ်။ သီရိလက်ကလေးက ဂျိုးလေးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ပွတ်ပေးလိုက်၊ တခါတရံ အားမလို အားမရ ညှစ်လိုက်နဲ့ သီရိ အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းလေးတွေ ကြားနေရတယ်။ ကျနော့်လက်ကို သီရိနို့အုံ ဖွေးဖွေးလေးစီကို ပို့လိုက်တယ်။ သီရိနားလေးကို လျှားနဲ့ တို့ထိ စုပ်ပေးလိုက်ရင်း သီရိကို တိုးတိုးလေးခေါ်လိုက်တယ်။

"သီရိ...."

"ဟင်"

"ချစ်တယ် သီရိရယ်...."

"သီရိလဲ ချစ်တယ် ထူးရယ်"

"သီရိ အိပ်ချင်နေသေးလား?"

"ဟင့်အင်"

ကျနော်က သီရိနို့လေးတွေကို ပွတ်သွပ်ပေးရင်း လက်မနဲ့ ထောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို ဖိနှိပ်ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။ ကျန်လက်တစ်ဖက်နဲ့ သီရိ ကိုယ်ခန္ဓာအောက်ကနေ ပိပိလေးကို ပွတ်လိုက် နှုတ်ခမ်းသားလေး အတွင်းကို ထိုးနှိုက်လိုက်၊ ပုံမှန်လေး ကစားပေးနေပါတယ်။ သီရိလက်က ကျနော့် ညီလေးကို ပွတ်တိုက် ဆုတ်နယ်ပေးနေတယ်။

"သီရိ ကောင်းလားဟင်?"

"ဟင့်အင်း မသိဘူး"

ကျနော် အစိလေးကို လက်မနဲ့ လက်ညှိုးအားနဲ့ချေပေးလိုက်တော့၊ သီရိ ကျနော့် ဂျိုးလေးကို တအားဖမ်းစုတ်ရင်း....

"အ... နာတယ် ထူး"

"သီရိရယ် ချစ်တယ်"

"တကယ်လဲ မချစ်ပဲနဲ့ သွားပါ"

"ဘယ်သူ့စီ သွားရမှာလဲ?"

"တီလေးစီ သွားပေါ့"

ကျနော် သီရိနို့ ပွတ်နေတာကို ရပ်လိုက်ပြီး တီလေးဖက် လှည့်မလို့ လုပ်လိုက်တော့... သီရိက ကျနော်လက်ကို ဖမ်းဆွဲရင်း...

"ထူးနော် သီရိက စတာကို၊ ဟွန်း"

ကျနော်ပြုံးရင်း

"သီရိ ဒီဖက်လှည့်လိုက်"

သီရိက ကျနော့်ဖက် မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်လာပါတယ်။

ကျနော် သီရိမျက်လုံးလေးကို စိုက်ကြည့်ရင်း...

"ချစ်တယ် သီရိရယ်"

"မယုံပါဘူး... အပိုတွေ"

"ဘာနဲ့ သက်သေပြရမလဲ သီရိ?"

"ထူး ငါ့ကို ကောင်းကောင်းလိုးပေးဟာ စိမ့်နေအောင် တဝကြီး လိုးပေးနော်"

"အင်း"

ကျနော် သီရိ ပိပိလေးကို တေ့ပြီး သီရိ လက်နဲ့ဂွင်းတိုက်ပေးထားလို့ တောင်တင်းနေတဲ့ ဂျိုးလေးကို ဖြေးဖြေးလေး ထိုးထည့်လိုက်တယ်။ သီရိ နှုတ်ခမ်းလေး ဟလာတယ်။ ကျနော် သီရိ ကိုမက်မက်မောမော နမ်းရှိုက်လိုက်တယ်။ သီရိ ပေါင်လေးတစ်ဖက်ကို ကျနော့်ပေါ် ဆွဲယူပြီး ခွစေလိုက်တယ်။ လက်နဲ့ သီရိခါးလေးကို ဆွဲထိမ်းပြီး မှန်မှန်လေး စောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။ သီရိလက်လေးတွေက ကျနော့်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ်ဖက်ထားတယ်။ သီရိရဲ့ လျှာက ကျနော့်ကို အငမ်းမရ နမ်းစုတ်နေတယ်။ ကျနော် သီရိကို တဇောင်းလေး ညှောင့်လိုးရင်း လိုးရတာ အားမရတော့ဘူူး။

"သီရိ ငါလုပ်ရတာ အားမရဘူး"

"သီရိ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ ဟင်ထူး?။

ကျနော် ညီလေးကို ချွတ်လိုက်ပြီး မွှေ့ရာပေါ်ကဆင်းလိုက်တယ်။ သီရိကို မွှေ့ရာစွန်းအထိ ဆွဲယူလိုက်ရင်း ဘေးစောင်းကွေးကွေလေး အိပ်ခိုင်းလိုက်ပြီး ပြူနေတဲ့ ပိပိလေးကို ဖိဖိပြီးလိုးပေးလိုက်တယ်။ ကျနော် ကြမ်းသမျှ သီရိက ငြီးနေတယ်။ မွှေ့ရာတွေ တုန်ခါနေတယ်။ တီလေး ခန္ဓကိုယ်လေးပါ လိုက်ပြီးတုန်ခါနေတယ်။

"ထူး သီရိ အပေါ်က ဆောင့်ချင်တယ်"

ကျနော် သီရိကို လက်ကမ်းပေးလိုက်တယ်။ သီရိက ကျနော့်ကို နားမလည်သလိုကြည့်တယ်။

"အရှေ့က အခန်းထဲ သွားရအောင်"

သီရိ ကျနော့်လက်ကို ကိုင်ပြီး လိုက်လာတယ်။ ကျနော် သီရိကို ဆက်တီပေါ်မှာ ဒူးထောက်ပြီး ကုန်းခိုင်းလိုက်တယ်။ ကျနော် သီရိနောက်က ပြူထွက်နေတဲ့ အဖုတ်လေးကို ယက်လိုက်တယ်။

"ထူး မလုပ်နဲ့တော့ဟာ ငါ လိုချင်နေပြီး"

ကျနော် မသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီး သီရိကို ရှယ်မှုတ်ပေးနေမိတယ်။

"အို!...... အဟား..... ထူး...... သီရိ မရတော့ဘူး အရမ်းယားနေပြီ လိုးပေးပါတော့ ထူးရယ်"

"သီရိ..... အကယ်၍... ငါနင့်ကို မလုပ်ပေးရင်၊ ခုချိန်မှာ တစ်ယောက်ယောက် အနားမှာရှိနေရင် နင်သူ့ကို ပေးလိုးမှာလား? သူ့အပေါ်တက်စောင့်မှာလား?"

"ဟာ ထူး.....  နိုး ပေးလိုးစရာလား? ငါ ချစ်တဲ့လူပဲ အလိုးခံမှာ။"

"ဇော်ဇော် တို့ စိုင်းစံတို့က လိုးချင်တယ် ဆိုရင်ရော? နင် ခုလို အရမ်းဟော့နေတဲ့ အချိန်မှာ?"

သီရိက ကုန်းနေရာကနေ လှည့်ပြီး ဆက်တီပေါ်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ အောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ရင်း ပေါင်ဖြဲပြီး လက်က သူမစောက်ဖုတ် ကိုပွတ်ရင်း ကျန်တစ်ဖက်က နို့ကိုပွတ်သပ်ပြရင်း ကျနော့်ကိုကြည့်ပါတယ်။

"ထူး နင့်က သူတို့ ငါ့ကို လိုးတာ ကြည့်ချင်တာလား?။ နင်ကိုယ်တိုင် ငါ့ကို မလိုးချင်လို့လား?"

ကျနော် သီရိ sexyကျနေတာကို ဒီတိုင်းရပ်ကြည့်နေမိတယ်။

"အကယ်၍ နင်ပြောသလို သူတို့နှစ်ယောက်က တီလေးကို လိုးနေရင်းရော? နင်ကြည့်ပြီး ဖီလ်တက်နေမှာလား?"

"ငါ..... မသိဘူး ဒါပေမယ့် တီလေးနဲ့ နင်နဲ့ ကိုဆို ငါ exciting ဖြစ်နေမယ်ထင်တယ်။ သူဇာ နဲ့ အင်ကြင်း ကိုနေ့လည်က အဲ့လိုမခံစားရဘူး"

"ထူး..... အဲ့ဒါ နင့်ရဲ့ သံယောဇင်လေ၊ နင်က ငါတို့ကို ချစ်နေတာလေ ခံစားရမှာပေါ့၊ ငါဆိုလဲ နင်တီလေးကိုလိုးနေတဲ့ အချိန် ဖီလ်ဖြစ်တာပဲ၊ ခံစားရတာပဲ၊ ငါ နင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်။ ငါ ဟိုးငယ်ငယ် ကျောင်းစတက်ချိန် မေမေပြန်သွားလို့ ငါငိုနေခဲ့တဲ့အချိန် နင်ငါ့လက်ထဲ ချော့ကလက်လာထည့်ပြီး နင်ဘေးမှာထိုင်စေကတည်းက.... နင်ဟာငါ့ရဲ့ ရှင်ဘုရင်ပဲ၊"

"သီရိရယ်.... "

"ငါ နင့်နားမှာ ထာဝရ ရှိနေချင်တယ်၊ နင်ရှိနေရင် ငါပျော်တယ် ပြည့်စုံတယ်လို့ ခံစားရတယ်။ ငါ ခုအချိန်လေးတွေကို မကုန်ဆုံးစေချင်ဘူး"

"နင်..... ငါလိုနေတဲ့ အချိန် ငါ့ကို မလိုးပေးဘူးနော်၊ ရတယ် နင်မလိုးပေးလို့ ငါ တခြားသူကိုတော့ မခံဘူး။ ငါလိုချင်တာကို ရအောင် ကိုယ့်ဟာကို လုပ်ယူတယ်"

သီရိ ကျနော်ရှေ့မှာ ဟော့ပြနေပါတယ်။ သူမ တစ်ကိုယ်လုံးကို အဝတ်အစားပေါ်ကနေ ကျနော့်ကို ပွတ်သပ်ပြနေပါတယ်။

"သီရိ... ငါနင့်ကိုချစ်လို့ ပိုclimax ဖြစ်အောင်ပြောပေးတာပါဟာ၊ ပိုပြီးဟော့အောင် မှုတ်ပြီးဆွပေးတာပါ။ မလိုးပေးချင်လို့ မဟုတ်ပါဘူး။"

သီရိက ကျနော့် လက်ကို ဆွဲပြီး အခန်းထဲ ပြန်လျှောက်သွားပါတယ်။ ကျနော့်ကို ဖက်ပြီး အနမ်းတွေပေးပါတယ် ကျနော့်တစ်ကိုယ်လုံးကို ပွတ်တိုက်ပြီး ကျနော့်နို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းစို့ပါတယ်။ ကြမ်းပေါ်ကို ဒူးထောက်ပြီး ကျနော့် ညီလေးကို စုတ်ပါတယ်။

"အိုး! သီရိ ကောင်းလိုက်တာ"

သီရိက ကျနော့်ဂွေးဥတွေကို ငုံစုပ်ပေးပြီး ဂျိုးကို ဂွင်းတိုက်ပေးပါတယ်။

"သီရိ ငါမရတော့ဘူး၊ လိုးရအောင်နော်"

"သီရိက ညစ်ကျယ်ကျယ်ပုံစံနဲ့ ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ပါတယ်။ ထူး... နင်လိုးချင် တီလေးကိုနှိုးလိုက်လေ၊ ငါကတော့ နင့်ကို ပိုclimax ဖြစ်အောင် ဒီတိုင်းလေး ရပ်ထားလိုက်ရင် ကောင်းမလားလို့။"

ကျနော် ဒူးတွေ မခိုင်တော့ဘူး မွေ့ရာစွန်းမှာထိုင်လိုက်မိတယ်။ သီရိ က ကျနော့်ကို ခွလိုက်ရင်း ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပါတယ်။ တောင်နေတဲ့ ကျနော်ဂျိုးကို သူမပိပိ နှုတ်ခမ်းနဲ့ ပွတ်တိုက်ပြီး စောင့်ပါတယ်။ သီရိ နို့အစုံကလဲ ကျနော်နဲ့ သူမအကြားမှာ ခုန်ပေါက် ဆော့ကစားနေပါတယ်။

"အား.... သီရိ...... ငါမရတော့ဘူး ငါဂျိုးလေး ဂူအောင်းပါရစေဟာ...."

"Do you love me?"

"Yes, I do I love you"

"I don't believe you love me."

"Thiri, please! I love you so much"

သီရိက ကျနော့်ပေါင်ပေါ် တက်ခွရင်း ကျနော့်ဂျိုးကို ပိပိနဲ့ မထိတထိ ပွတ်ရင်း ကျနော့်ကို ဖက်ပြီးဟော့နေတာပါ။ အဲ့ဒီချိန်မှာ တီလေးက ကျနော့် အနောက်ကနေ ကျနော့်ကို ဖက်ပြီး နို့တွေကို စပွတ်ပေးပါတယ်။

"ထူး.... ဒါဆို တီလေးကို ကျတော့ မချစ်ဘူးပေါ့?"

"ဟာ!!!!!!!"

"ထူး နဲ့ သီရိ ဟော့နေတာ တီလေး ဘယ်လိုအိပ်ရမလဲ? တီလေး လဲ အလိုးခံချင်တယ်၊ သီရိလဲ အလိုးခံချင်တယ်၊ ထူး မှာလဲ ဂျိုးတစ်ချောင်းပဲရှိတယ်၊ ထူး တီလေးကို ရွေးမှာလား? သီရိကို ရွေးမှာလား? ကဲပါ တီလေး ပဲ အလျှော့ပေးပါတယ်။ ထူး သီရိကို လိုးပေးလိုက်နော်။ တီလေး ဇော်ဇော့်ကိုခေါ်ပြီးပဲ အာသာဖြေလိုက်ပါ့မယ်"

"တီလေး.... အဲ့လိုမပြောပါနဲ့"

ကျနော့်ကို နှစ်ယောက် ညှပ်ပြီး ပွတ်တိုက်နေတာပါ။ ကျနော် စိတ်က အရမ်းကောင်းနေပါပြီ။ ဒါပေမယ့် ဂျိုးလေးက ကြင်နာမှု၊ နွေးထွေးမှုကို လိုအပ်နေပါတယ်။

"သီရိ က တီလေးအပေါ် မတရားရာဖြစ်မှာပေါ့။ မျှမျှတတ ဖြစ်အောင် သီရိလဲ ထူးကို ပေးမလိုးဘူး၊ တီလေး ဇော်ဇော်နဲ့ ခံရင် သီရိလဲ စိုင်းစံနဲ့ ခံမယ်လေ၊ ဒါမှ Fair ဖြစ်မှာပေါ့နော်"

"သီရိ၊ တီလေး၊"

"Please! Please!..... ကျနော်ပြီးတော့မယ်၊ အရမ်းကောင်းနေပြီ"

"သီရိ..... "

တီလေးက အနောက်ကနေ ကျနော့်ဂျိုးကို လက်နဲ့ထိန်းရင်း သီရိပိပိလေးထဲဝင်အောင် တေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။

အခုမှ ကျနော့် ဂျိုးလေး နွေးထွေးလုံခြုံမှုရရှိသွားသလိုပါပဲ။ သီရိက တစ်ဆုံးထိုင်ချရင်း ငြိမ်ငြိမ်လေး ဖိကြိတ်ပေးနေပါတယ်။

"ထူး...... နင် ငါနဲ့ တီလေးကလွဲလို့ တခြားဘယ်သူ့မှ မချစ်ရဘူး၊ ငါတို့ နှစ်ယောက်လုံး နင်ကလွဲလို့ တခြားဘယ့်သူ့ကိုမှ မချစ်ဘူး၊ အိုကေ"

ကျနော် သီရိမျက်လုံးတွေကို ကြည့်ရင်း အဖြေပေးလိုက်တယ်။ သီရိ ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကိုမြတ်မြတ်နိုးနိုးနမ်းတယ်။

"တီလေး သီရိ ပြီးသွားပြီ၊ တီလေး လာ?"

တီလေးက ပြုံးရင်း

"ထူး ပြီတော့မှာလား? လိုးချင်သေးလား?"

"တီလေး ဆန္ဒရော?"

"ထူးလိုးချင်သေးရင် တီလေးက ပေးလိုးမှာပေါ့၊ ဒါပေမယ့် တီလေး အိပ်ချင်သေးတယ်။"

"သီရိ ငါနင့်ကို လိုးချင်သေးတယ်"

"အခုလဲ လိုးနေတာပဲကို၊ ဇိန်ကျနေတယ် ဟွန်း"

"ဒီအတိုင်းလေး ပဲငြိမ်ငြိမ်လေး နင်လိုးပေးတာခံချင်တာ၊ အခုလို ငြိမ့်ငြိမ့်လေး အရမ်းကောင်းတယ်၊ တီလေးရဲ့ နို့လေးတွေ ဖိကပ်နေတာရော၊ သီရိ နင့်ရဲ့နို့လေးတွေ တုန်နေတာ မြင်နေရတာရော၊ နင့်ပိပိလေးက နွေးနွေးလေးနဲ့ စုတ်ညှစ်နေတာရော၊ အရမ်းမိုက်တယ်"

"ထူး ဒါပေမယ့် ငါ့ပိပိလေးထဲမှာ အရည်တွေအိုင်နေပြီဟ၊ အသံထွက်နေပြီ၊ အပြင်ကို စီးကျနေသလိုပဲ။"

"တီလေး လာယက်ပေးမယ် သီရိ"

"သီရိ... ဘေးမှာ ပက်လက်လှဲလိုက် ငါလဲယက်ချင်တယ် နင် တအားဟော့ထားတဲ့ အချစ်ရေတွေ"

သီရိက ကျနော့်ဘေးမှာ ပက်လက် လှဲလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက သီရိကို နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် သီရိရဲ့ အရည်တွေနဲ့ ပြောင်လက်နေတဲ့ ပိပိလေးကို လျှာနဲ့ ပြောင်နေအောင် ယက်လိုက်ပါတယ်။ ပိပိနှုတ်ခမ်းကို စုတ်ယူပြီး ယက်ရင်း ကျနော်ပြီးချင်သွားပါတယ်။

"သီရိ ငါဂျိုးက အရည်တွေ ထွက်ချင်နေပြီ။"

တီလေးက ကျနော့်ကို ဂွင်းလာတိုက်ပေးပါတယ်။

"သီရိ.... ငါ.... နင့်နို့တွေကို လိုးပါရစေ"

သီရိ မျက်လုံးတွေ အရောင်လက်ပြီး ကျနော့်ကို ဖိတ်ခေါ်နေတယ်။ သီရိက သူ့နို့တွေကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တွန်းညှစ်ပေးထားတယ်။ ကျနော် သီရိ ဝမ်းဗိုက်ပေါ်ကိုတက်ခွပြီး ဂျိုးကို နို့ကြားထဲ လိုးလိုက်တယ်။ နူးညံ့နေတာပဲ။ တီလေး က ကျနော့်နားမှာ ဒူးထောက်ရင်း သူမနို့တွေကို dressပေါ်ကနေပွတ်သပ်ရင်း ကြယ်သီးတွေကို တစ်လုံးချင်းစီ ဖြုတ်ရင်း သူမနို့ကို ကျနော်ကို စို့စေ့ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးနို့ကို စို့ရင်း သီရိနို့တွေကို လိုးရတာ တော်တော် အရသာရှိပါတယ်။

"သီရိ..... ထူးပြီးတော့မယ်၊"

သီရိက ခေါင်းညှိမ့်ပြပါတယ်။

"ကောင်းလား... ထူး?"

"အရမ်းကောင်းတယ် သီရိ၊ ငါ ဒီအတိုင်း ပြီးလိုက်မယ်နော်" နင့်အပေါ် ပမ်းလိုက်မယ်နော်"

သီရိ မျက်လုံးဝိုင်းသွားတယ်။

"ထူး.... နင် တစက်မကျန် ပြန်ရက်ရမယ်နော်။ ငါ နဲ့ တီလေးကို massage လုပ်ပေးရမယ်။ ငါတို့ အဝတ်တွေ ဖွတ်ပေးရမယ်။ ရေချိုး ခေါင်းလျှော် ပြီး ခြောက်အောင် လုပ်ပေးရမယ်"

တီလေးက ရီပါတယ်။

"သီရိ အကုန်လုံး လုပ်ပေးမယ်၊ နင်ပြောတာတွေ အကုန် ငါက မြတ်မြတ်နိုးနိုးကို လုပ်ပေးချင်နေတာ၊"

ကျနော်... တီလေးနို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်ရင်းပြီးသွားပါတယ်။ ကျနော် လရည်တွေ သီရိရဲ့ မေးစေ့ လည်ပင်း နဲ့ နို့တွေပေါ် ပမ်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ သီရိ ပါးစပ်နားထိ စင်ပါတယ်။ သီရိက လက်ညှိုးနဲ့ ယူရင်း လျှာနဲ့ စုပ်ယူပါတယ်။ တီလေးကလဲ လက်ညှိုးနဲ့ယူရင်း ကျနော့် ပါစပ်ထဲ လက်ညှိုးလာထည်ပါတယ်။ ကျနော်တီလေးရဲ့ လက်လေးကို ငုံစုတ်လိုက်ပါတယ်။ သီရိ ကခေါင်းလေးမော့ပြီး ကျနော့် လိင်တံကို စုပ်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော့် ဂျိုးထဲက အရည်တွေ ကုန်စင်အောင် စုပ်ယူလိုက်သလို ပါပဲ။

"သီရိ အဲ့ဒီအတိုင်းလေးနေ တီလေး ယက်ပေးချင်လို့၊ ထူး ရေတဗူး သွားယူနော်"

တီလေးက ပြောရင်း ကျနော့်ကို တွန်းလွှတ်ပါတယ်။ ပြီး သီရိပေါ်ခွထိုင်ပြီး သီရိရဲ့ နို့တွေကို နမ်းပေးပါတယ်။ ကျနော့်အရည်တွေ ပေပွနေတဲ့ လည်ပင်းနဲ့ မေးစေ့တွေကိုနမ်းပါတယ်။ သီရိရဲ့ နု့ိသီးလေးတွေကို စို့ပေးပါတယ်။ အားလုံး သန့်စင်သွားတော့မှ သီရိနဲ့ နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းကြပါတယ်။

"သီရိ ကနှုတ်ခမ်းကိုနမ်းရင်း ရမက်ကြွယ်တယ်နော်"

"ဟုတ်တယ် တီလေး၊ သီရိ နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းရတာ ကြိုက်တယ်၊ စောစောက ထူးကို တီလေးနဲ့ ညှပ်ပြီး နမ်းကတည်းက သီရိ အရည်တွေရွှဲနေပြီ၊ တီလေး ထူးဂျိုးကိုကိုင်ပြီး ထည့်လိုက်တာနဲ့ သီရိပြီးသွားတာ ဟိဟိ"

"တီလေးက တီလေးနို့တွေကို ကိုင်ရင် စို့ရင် အရမ်းဖီလ်ဖြစ်တယ် သီရိရဲ့"

ကျနော် တီလေးကို ရေဘူးပေးလိုက်တော့ တီလေးက ရေသောက်ပြီး သီရိကို ကမ်းပေးလိုက်တယ်။ သီရိက ထထိုင်သောက်ပြီး ကျနော့်ကိုပြန်ပေးတယ်။

"ထူး.... ထူးညီလေးလဲ ပွဲဆက်များနေပြီ၊ နားတော့၊ အစားကောင်းကောင်းစား အိပ်ရေးဝဝအိပ်ပြီး အားပြန်မွေးအုံးနော်၊"

"အိပ်ရမယ့် အချိန်လဲ ကြည့်အုံးထူး ခုပဲ ၆နာရီထိုးနေပြီ ခိခိ၊ Sorry တီလေး.... သီရိတို့ကြောင့် တီလေး အိပ်ရေးပျက်သွားပြီ"

"အပြင်မှာ မိုးတွေမဲနေတယ်။ ရွာအုံးမှာ မိုးအေးအေးနဲ့ ပြန်ကွေးကြမယ်၊ ထူး နဲ့ သီရိ တီလေးနဲ့ ဖက်အိပ်မှာ မဟုတ်လား?"

ကျနော် တီရှပ်ကောက်စွပ်လိုက်တယ်။

"ကဲ အိပ်မယ်ဗျို့"

"ထူး နင်အဲ့လိုတော့ မခြိမ်းခြောက်နဲ့ဟာ၊ ဘောင်းဘီလေး ဘာလေး ဝတ်အိပ်၊"

"သီရိကလဲ ပြီးလဲပြန်ချွတ်ရမယ့်ဟာ ဟိဟိ"

"ဘောင်းဘီဝတ်အိပ်ဟာ ထူး၊ နောက်လိုအပ်ရင် ငါနဲ့တီလေး ချွတ်ပေးမယ်"

ကျနော်လဲ ဘောက်ဆာဘောင်းဘီ ပြန်ဝတ်ရင်း တီလေးနဲ့ သီရိကြား ဝင်အိပ်လိုက်ပါတယ်။ သီရိနဲ့ တီလေးက ကျနော့်ကို ခွရင်း ဖက်ထားပါတယ်။

"ထူး.... "

"ဟုတ် တီလေး...."

"အိပ်မယ်ဆို အိပ်လေ...."

"အိပ်လို့မရဘူး တီလေးရ.... အိပ်မပျော်ဘူး။"

အဲ့ဒီအချိန်မှာ သီရိ နှစ်ခြိုက်စွာ အိပ်ပျော်နေပါပြီ။

"ထူး.... မနေ့က ဖြစ်ပျက်သွားတာ ထူးဘယ်လိုခံစားရလဲ?"

ကျနော် တီလေးဘာကို ဆိုလိုမှန်း သေချာနားမလည်ဘူး။ ကျနော်နဲ့သီရိ ကိစ္စကိုမေးတယ် ထင်တာနဲ့....

"ကျနော် တီလေးကို ချစ်တယ်၊ ဒါပေမယ့် သီရိ ကျနော့်ကို သံယောဇင် ရှိတာကိုလဲ ခံစားရတယ်။ Sorry တီလေး ကျနော် မပြောတတ်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ကျနော် တီလေးနားမှာပဲ နေချင်တယ်။ တီလေးကို အဆုံးရှုံးမခံနိုင်ဘူး"

တီလေးက ကျနော့်ကို နောက်ကနေ ကျစ်ကျစ်လေး ဖက်ထားရင်းက....

"တီလေး မေးတာ အဲ့ဒါမဟုတ်ဘူး? Group sexဖြစ်သွားတာကိုပြောတာ?၊"

"ကျနော် မကြိုက်ဘူး။ မလွတ်လပ်သလို ခံစားရတယ်။"

"အကယ်၍ စိုင်းစံနဲ့ဇော်ဇော်က တီလေးနဲ့သီရိကို ဆက်ဆံချင်တယ် ဆိုရင်ရော?"

"ဒါက တီလေးနဲ့သီရိ အပေါ်မှာ မူတည်တာလေ"

"ထူး အပေါ်မှာ မူတည်တယ် ဆိုရင်ရော?"

ကျနော် တွေဝေသွားတယ်။ ကျနော် တီလေးဖက်ထားတဲ့ လက်ကိုဆွဲဖယ်ရင်း ထထိုင်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး အခန်းတံခါးဖွင့် အပြင်ထွက်လိုက်တယ်။ အပြင်မှာ မိုးတွေသည်းသည်းမဲမဲရွာနေတယ်။ ကျနော့်ကို မိုးစက်လေးတွေ ထိခတ် ကျီစယ်လာတယ်။ တီလေး ကျနော့် အနောက်ကနေ လေသာဆောင်ကို လိုက်ထွက်လာတယ်။

"ထူး......."

ကျနော် တီလေးကို ဖက်လိုက်တယ်။

"ကျနော်..... ကျနော် မပြောတတ်ဘူး တီလေး၊ မနေ့က ဇော်ဇော် တီလေးနို့ကို လုပ်တဲ့အချိန်မှာ ကျနော် စိတ်လှုပ်ရှားတယ်၊ ဇော်ဇော့် နေရာမှာ ကျနော် ဖြစ်ချင်တယ်"

တီလေးက ကျနော့်ကို ပြန်ဖက်ရင်း နားနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးမေးတယ်။

"ဒီနေ့ တီလေးနဲ့သီရိ ဇော်ဇော်နဲ့ စိုင်းစံနဲ့ နေမယ်၊ ထူး သူဇာနဲ့ အင်ကြင်းနဲ့ နေဆို ဘယ်လိုလဲ?"

ကျနော် တီလေးကို ဖက်ထားရာကနေ ခွာလိုက်တယ်။

"တီလေးတို့ နေချင်ရင် နေလေ။ ဒါပေမယ့် ကျနော်တော့ မနေဘူး"

"ဘာကြောင့်လဲ?"

"ကျနော်မှ မနေချင်တာ"

"သူတို့က နေချင်တယ်ဆိုရင်ရော?"

"ကျတော် မနေဘူး တီလေး I'm sure"

"မနေ့က ထူး သီရိနဲ့ကျတော့ နေတယ်၊ သူဇာက ထူးရဲ့ သူငယ်ချင်းပဲလေ၊ အင်ကြင်းကလဲ သီရိလိုပဲ ချစ်စရာလေးလေ၊ ထူး သူတို့နဲ့ တကယ်မနေချင်ဘူးလား?"

"မသိဘူး တီလေး ပြောရခက်တယ်။ ဒါပေမယ့် ခုအချိန်မှာ ကျိန်းသေတယ်၊ နိုး"

"တီလေးတို့ နေရင် ထူးတကယ် ကြည်ဖြူမှာလား?"

"တီလေးတို့ နေချင်နေလို့ ကျနော်ပြောပြီးပြီလေ"

"ခိခိ ထူး ဂျေဝင်နေတယ်"

"ဟုတ်တယ်... တီလေး၊ ကျနော် မနေ့က ဖြစ်သွားတဲ့ပုံစံ မျိုး မကြိုက်ဘူး၊ လက်မခံနိုင်ဘူး။ အထူးသဖြင့် တီလေးနဲ့ သီရိနဲ့ ပတ်သက်ရင် ဂျေဝင်တယ်။"

"တီလေးလဲ သီရိနဲ့ ထူးကို ဂျေဝင်တယ်"

"ဟာ!........"

ကျနော် တကယ်မထင်ထားမိဘူး။ ကျနော် တီလေး ဒီလို ခံစားရလိမ့်မယ်လို့ တကယ်မထင်ထားမိဘူး။

"တီလေး!!!! Sorry!"

"ကျနော်.... ကျနော်.... ဟာ!"

တီလေးက ကျနော့် လက်ကိုလာကိုင်တယ်။ ကျနော် မိုးလေပြင်းပြင်းမှာ မှုန်ဝါးနေတဲ့ ပင်လယ်ကမ်းခြေဖက်ကို ကြည့်ရင်းစိတ်တွေ နောက်ကျိသွားတယ်။

"တီလေး....! ထူး မှားသွားပြီ၊ ကျနော် သီရိနဲ့ မမှားသင့်ဘူး..... "

"ထူး မမှားပါဘူး၊ တီလေး မှားတာပါ၊ တီလေးက မုဆိုးမလေ၊ ထူးနဲ့ မဖြစ်သင့်တာကို ဖြစ်မိတာ၊ ထူးနဲ့တီလေး တူဝရီးလိုပဲ ရှေ့လျှောက် နေသွားရအောင် နော်၊ သီရိက ထူးကိုအရမ်းချစ်တာ ထူးကံကောင်းပါတယ်"

"တီလေး.... ကျနော် တီလေးကို အရမ်းချစ်တယ်။ ဟိုးအရင် ကတည်းက ချစ်တာ၊ ကျနော် တီလေးနဲ့ပဲ အတူတူနေချင်တယ်၊ သီရိကိုက ညီမလေးတစ်ယောက်လို သူငယ်ချင်းတစ်ယောက်လို သံယောဇင်ရှိတာပါ၊ ကျနော်က.... တီလေး ခလေးမရနိုင်လို့ ကျနော့်ကို လက်မထပ်ချင်ဘူး ထင်တာ၊ ဒါကြောင့်လဲ ကျနော်မနေ့က သေသေချာချာ မစဉ်းစားမိပဲ ပေါ့ပေါ့လေး သီရိနဲ့ ချစ်မိသွားတာ၊ တီလေး ကျနော့်ကို သီရိနဲ့ ကြည်ဖြူတယ် ထင်လို့ပါ။"

"တီလေး ခလေးမရနိုင်ဘူးလို့ ထူးကိုဘယ်သူပြောလဲ?"

"ဇော်ဇော် ပြောတာပဲ၊ သူ့မိဘတွေစီက ကြားတာတဲ့၊"

တီလေး ငြိမ်သွားတယ်။

"ထူး... ဘာလို့ တီလေးနဲ့ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း မဆွေးနွေးရတာလဲ? တီလေးက ထူးစိတ်ကောက်သွားတယ် ဆိုပြီး ထူးကို မနေ့က အလိုလိုက်လိုက်တာ၊"

ကျနော် တီလေးကိုကြည့်လိုက်တော့ တီလေး မျက်ရည်တွေကျနေတယ်။

"တီလေး...! ဇော်ဇော်ပြောတာက အမှန်ပဲလားဟင်?"

"မှန်မှန် မှားမှား အဲ့ဒါက အရေးမှမကြီးတာ၊ ထူး.... တီလေးကို တကယ်ချစ်လား?"

"ထူး.... တီလေး တစ်ယောက်ထဲကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး ချစ်တာပါ။ ဖြေပါ တီလေးရယ်၊ အဲ့ဒါတကယ်ပဲလား?"

"မှန်နေရင် ထူးက တီလေးကို လက်မထပ်နိုင်ဘူး မဟုတ်လား? မှားနေရင်လဲ ဘာထူးမှာလဲ ထူးမှာ သီရိ ရှိနေပြီလေ"

"တီလေး.... ထူးသိရမှဖြစ်မယ်၊ Please!"

"ထူး... တီလေး စကားနားထောင်ရမယ်နော်၊ တီလေး ထူးကို အရမ်းချစ်တယ်၊ ........... သီရိက ချစ်စရာလေး ထူးကိုလဲ အရမ်းချစ်တယ်၊ ထူး သီရိကိုပဲ လက်ထပ်ရမယ်၊ ဖွားဖွားကို ပေးထားတဲ့ ကတိလဲတည်အောင် ကြိုးစားရမယ်၊ တီလေးကို ထူးချစ်လို့ရတယ် ဒါပေမယ့် သီရိရှေ့မှာ မဟုတ်ဘူး။ အိုကေ? တီလေး ဒီနေ့ပဲ ပြန်တော့မယ်"

"ဟာ! တီလေး မပြန်ရဘူး၊ တီလေးပြန်ရင် ကျနော်ကိုယ်တိုင် ကားမောင်းပြန်မယ်၊ တီလေးကို ကျနော်ချစ်တယ်၊ ကျနော်... တီလေးကို လက်ထပ်ပါရစေ"

"နိုး! ထူး.... သီရိက ထူးကို သူ့အပျိုစင်ဘဝ ပေးထားတာ၊ ထူး သီရိကိုပဲ လက်ထပ်ရမယ်၊ တီလေး ထူးကို လက်မထပ်နိုင်ဘူး"

တီလေးက ပြောပြီး အခန်းထဲကိုပြန်ဝင်သွားတယ်။

"တီလေး"

ကျနော် တီလေးလို့ခေါ်ပြီး အခန်းထဲလိုက်ဝင် သွားလိုက်တယ်။ တီလေးက မျက်ရည်တွေကို လက်နဲ့သုတ်ရင်းက.... သွားတိုက် မျက်နှာသစ်ဖို့ ပြင်ဆင်နေတယ်။ ကျနော်လဲ ဘောင်းဘီတို တစ်ထည်ကောက်စွပ်လိုက်တယ်။ တီလေးက သွားပွတ်တံ ပေးရင်း....

"ထူး.... ဒီနေ့ အစီအစဉ်က ဘာလဲ?"

"ကျနော် မသိဘူး တီလေး၊ ငွေဆောင် သွားမှာလား ဒီမှာ ဆက်နေမှာလား မသိသေးဘူး၊ တီလေး ပြန်ချင်တယ်ဆို ပြန်မယ်လေ။"

တီလေးက တွေတွေလေး စဉ်းစားနေတယ်။

"ငွေဆောင် ဆိုရင်တော့ တီလေးမလိုက်တော့ဘူး၊ ဒီကနေ ပြန်တော့မယ်၊ ချောင်းသာမှာ ဆက်နေမယ် ဆိုရင်တော့ တီလေး မနက်ဖြန်ပြန်မယ်၊ အလုပ်တွေရှိသေးတယ်လေ၊"

ကျနော် သွားတိုက် မျက်နှာသစ်ပြီး စိုင်းစံကို ဖုန်းခေါ်လိုက်တယ်။ မကိုင်တာနဲ့ ဇော်ဇော့် ကိုဆက်ခေါ်လိုက်တယ်။

"ဟဲလို..."

"ဇော်ဇော်... ငါတို့ ဒီနေ့ ဘာလုပ်ကြမှာလဲ?"

"ငါတို့ မနက်စာစားရင်း မင်းတို့ကို စောင့်နေတာ၊ လာခဲ့လေ"

"မိုးရွာနေတယ်ကွ"

"ဘာဖြစ်လဲ မိုးရေချိုးလို့ရတာပဲ လာခဲ့၊ အလကား စနေတာ မိုးစဲသွားပြီ လာခဲ့လိုက်"

"ငဇော်... တီလေးက ရန်ကုန်ပြန်မလို့တဲ့ ဒါကြောင့် မင်းကို မေးနေတာ"

"စိုင်းစံတို့က ငွေဆောင် ဆက်သွားချင်တယ်တဲ့"

"မိုးတွေရွာအုံးမှာ ထင်တယ် သွားတော့ရော ဘာထူးမှာလဲ?"

ဇော်ဇော် ခဏတိတ်သွားတယ်၊ ပြီးမှ.... စိုင်းစံ အသံထွက်လာတယ်...

"ထူး.... ငါတို့ ငွေဆောင် တစ်ခါမှ မရောက်ဖူးသေးဘူး နီးလဲနီးနေပြီ ရောက်တုန်းအားလုံး သွားရအောင်ကွာ၊"

"တီလေးက အလုပ်ရှိတယ် ပြန်ချင်နေတယ်၊ တစ်ယောက်ထဲ ကားမောင်းရမှာ ငါ တီလေးကို စိတ်မချဘူး၊ မင်းတို့ပဲ သွားလိုက်ပါလား?"

အဲ့ဒီ အချိန်မှာ သီရိ နိုးလာပြီး ကျနော့်ကို ပြူးကြည့်နေတယ်။

"တီလေးကို ငါတို့ ဝိုင်းပြောပေးမယ်လေ၊" (စိုင်းစံ ဖုန်းထဲကနေ ပြောတာပါ။)

"စိုင်းစံ ခဏကိုင်ထားအုံး..."

ကျနော် တီလေးနဲ့ သီရိကို ပြောပြလိုက်တယ်။

"ငွေဆောင် ဆက်သွားချင်တယ်တဲ့ နီးနေပြီ မရောက်ဘူးလို့တဲ့"

"ထူးတို့ သွားကြလေ၊ တီလေးကို စိတ်မပူနဲ့ တီလေးလာတုန်းကလဲ တစ်ယောက်ထဲ မောင်းလာတာပဲ၊"

"တီလေး ပြန်မလို့လား လိုက်ခဲ့ပါ တီလေးရဲ့၊" (သီရိ ဝင်ပြောတာပါ။)

"တီလေး မလိုက်တော့ဘူး သီရိ၊ သူငယ်ချင်းတွေ လွတ်လွတ်လပ်လပ် သွားကြပါ"

"သီရိ.... စိုင်းစံတို့က ငွေဆောင်သွားမယ်တဲ့၊ ငါ တီလေး တစ်ယောက်ထဲ ကားမောင်းတာ စိတ်မချဘူး၊ ငါ ငွေဆောင် မလိုက်တော့ဘူး၊ နင့် သဘောကရော?"

"အင်ကြင်း ဘာပြောလဲ? ငါလဲ မရောက်ဖူးဘူး သွားချင်တယ်၊"

ကျနော့် ဖုန်းကို သီရိကိုပေး လိုက်တယ်။ သီရိ သူ့ညီမ နဲ့ပြောပြီး ဖုန်းချလိုက်တယ်။

"တီလေး လိုက်ခဲ့ပါ နှစ်ညပဲ နေမှာတဲ့ တဘက်ခါ ပြန်မှာတဲ့"

"တီလေး တကယ်မရလို့ပါ သီရိရယ်၊ ဒီမှာနေပြီး မနက်ဖြန်မနက် ပြန်မယ်ဆို တော်သေးတယ်၊ ငွေရှင်းမယ့် ကိစ္စကြတော့ မဝေနဲ့ လွှဲထားလို့ မရလို့ပါ။ ထူး သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လိုက်သွားလိုက် တီလေးကို စိတ်မပူနဲ့"

သီရိက ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး....

"ထူး... သီရိ ငွေဆောင် လိုက်သွားမယ်နော်၊ ညီမလေးလဲ ပါနေတော့၊ ထူး တီလေးနဲ့ ပြန်လိုက်ပါ... ကားဂရုစိုက်ပြီး ဖြည်းဖြည်း မောင်းနော်"

"သီရိ နင်လဲ ဂရုစိုက် မိုးရွာရင် ပင်လယ်ထဲ မဆင်းကြနဲ့"

အဲ့လိုနဲ့ သူငယ်ချင်း ငါးယောက်(ဇော်ဇော်၊ စိုင်းစံ၊ နန်းသူဇာ၊ သီရိဝေတို့ညီအမ) ငွေဆောင်ကို ဇော့်ဇော့်ကားနဲ့ မနက်စာစားပြီး ထွက်သွားကြတယ်။ ကျနော်နဲ့ တီလေးလဲ ဟိုတယ် check out လုပ် ငွေရှင်းပြီး ထွက်ခဲ့ကြတယ်။

ကျနော် ကားမောင်းတဲ့နေရာမှာ ထိုင်ရင်း တီလေးကို လှမ်းကြည့်မိတယ်။ တီလေးက မြန်မာဝတ်စုံ လက်ပြတ်လေးနဲ့ စကတ်ထမိန် ဝတ်ထားတယ်။ ကျနော် ကားကို ဟိုတယ်max ကနေ မောင်းထွက်ခဲ့လိုက်ပြီး Golden Beach ဟိုတယ်ထဲကို ကွေ့ဝင်လိုက်တယ်။ တီလေးက အံ့ဩတဲ့ပုံစံနဲ့ ကျနော့်ဘက်ကို လှည့်ကြည့်တယ်။ ကျနော် တီလေးကို ငရံ့ပြုံး ပြုံးပြလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ခေါင်းခါပြပြီး ပြောတယ်။

"ထူး! တီလေး ပြန်ချင်ပြီကွာ"

"တီလေး နဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ အေးအေးဆေးဆေး နေချင်သေးတယ်၊ မနက်ဖြန်မှ ပြန်မယ်လေ၊ တီလေးပဲ ပြောတာ ဒီမှာဆို မနက်ဖြန်မနက်မှ ပြန်လဲရတယ်ဆို"

"ပြန်ရအောင် ထူးရယ်၊ အိမ်မှာလဲ အေးအေးဆေးဆေး နေလို့ရတာပဲ၊"

"ဒီမှာက ပို relax ဖြစ်တယ် နှောက်ယှက်မယ့်သူ မရှိဘူး၊ ဧည့်သည်လဲ နဲတယ် ရှိချင်မှတောင်ရှိမှာ ဒီမိုးဒီလေနဲ့၊ ရှိတဲ့လူတွေလဲ ပြန်ကုန်ကြပြီ၊ တီလေးနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် အေးအေးဆေးဆေး နေရုံပဲ။"

ကျနော် ပြောပြီး ကားကို reception ရှေ့ စင်ဝင်ထဲဝင် ရပ်လိုက်တယ်။

"တီလေး ဆင်းလေ"

"ဆင်းပါဘူး၊ ဒါထူး တီလေးကို သက်သက် အနိုင်ကျင့်တာ"

"အနိုင်ကျင့်တာ မဟုတ်ပါဘူး၊ တီလေးကို ချစ်တာပါ။"

"ချစ်ရင် တီလေးရဲ့စကား နားထောင်ရမှာပေါ့ တီလေးကို နားလည်ပြီး အလိုလိုက်ရမှာပေါ့၊ ထူးက တီလေးကို ခလေးဆိုး ဆိုးနေတာ၊ ပြီးခဲ့တဲ့ ညကလဲ တီလေးကို တစ်ယောက်ထဲထားပြီး ချောင်းသာ ထွက်သွားတယ်၊ မနက်ကလဲ သီရိကိုချစ်တယ် ချစ်တယ်ဆိုပြီး တီလေးကို ပစ်ထားထားတာလေ"

"မဟုတ်ပါဘူး တီလေးရာ၊ ထူး တီလေးကို တကယ်ချစ်တာပါ၊ တီလေးကိုပဲ အချစ်ဆုံးပါ၊"

"ထူး သီရိကိုလဲ အဲ့လိုပြောတာပဲ၊ သီရိက ထူးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး ချစ်တာ၊ သူ့ရဲ့ အပျိုစင်ဘဝကို ထူးကို ပေးခဲ့တာ၊"

ကျနော် တီလေးလက်ကို ဖမ်းကိုင်လိုက်တယ်။

"တီလေး!...... ကျနော် တီလေးကို အရမ်းချစ်တယ်။ တီလေး ယုံလား?"

တီလေးက ခေါင်းညှိမ့်ပြတယ်။

"ကျနော် သီရိနဲ့ ပတ်သက်ပြီး မှားသွားတယ်။ ကျနော် တီလေးကို တောင်းပန်ပါတယ်။ သီရိကိုလဲ တောင်းပန်ပါ့မယ်။ ကျနော့်နဲ့ တီလေးကို သီရိ နားလည်လာအာင်  တောင်းပန်ပါ့မယ်။ ကျနော် တီလေးကို ဘဝနဲ့ရင်းပြီး ချစ်ခဲ့တာပါ တီလေးကိုပဲ ကျနော် လက်ထပ်ချင်တာ၊ တီလေးနဲ့ပဲ အမြဲ အတူတူ နေချင်တာ။"

"သီရိ သနားပါတယ် ထူးရယ်၊"

"တီလေး!!! ကျနော့်ကို လက်ထပ်မယ် မဟုတ်လား? တီလေး နှလုံးသားနဲ့ပဲ ထူးကိုအဖြေပေးပါ။ ကျနော် သိနေတယ် တီလေး ထူးကိုအရမ်းချစ်တာ"

"ထူး!!! လက်ထပ်တာနဲ့ ချစ်တာနဲ့ ဟဟွာလုပ်တာနဲ့ မတူဘူး၊ လက်ထပ်တယ် ဆိုတာ ဘဝနှစ်ခု ပေါင်းစပ်တာ၊ ဆိုးတူကောင်းဖက် တစ်သက်လုံး ပေါင်းဖက်တာ၊ ထူးက တီလေးရဲ့ ဒုတိယအိမ်ထောင် ဆိုတာကို အပြောခံ လက္ခံနိုင်ပါ့မလား? အကယ်၍ ကလေး မရခဲ့ရင်ရော? တီလေးက ထူးထက် ငါးနှစ်ကြီးတယ်၊ တစ်ချိန်ကျရင် တီလေးကို ထူး စိတ်ကုန်သွားမှာလား? ထူး ဖွားဖွားက လက်မခံရင်ရော ထူး ဘယ်လို လက္ခံလာအောင် ကြိုးစားမှာလဲ? ထူး ငယ်ပါသေးတယ်! အချိန်က အဖြေပေးပါလိမ့်မယ်။"

"တီလေး!.... ထူး တကယ်ပြောနေတာ၊ တီလေးပြောတာတွေ ထူးမှတ်ထားတယ်၊ အားလုံးကို နားလည်တယ်၊ လက်ထပ်ချင်တယ် ဆိုမှတော့ တီလေးနဲ့ မိသားစုဘဝ လိုချင်တာပေါ့ တီလေးရာ..... ဒါပေမယ့် ကလေးမရလဲ ကျနော့်နားမှာ တီလေးရှိနေရင်ရပြီ၊ ကျနော် တီလေးကို အရမ်းချစ်တယ်၊ ကျန်တာတွေ ကျနော်မလိုဘူး၊ တီလေး.. ကျနော့်ကို ချစ်နေရင်ရပြီ၊ ကျနော့်ကို ဦးဆောင်ဖို့ နဲ့ ဖွားဖွားလက္ခံဖို့တော့ အချိန်နဲနဲပေးပါ။"

တီလေး တစ်ခုခုကို စဉ်းစားတွေဝေနေ သလိုပဲ။ ကျနော် တီလေးကို ကြည့်ပြီး သနားလာတယ်။ ကျနော် တီလေး လက်ကို ကိုင်ပြီးဖြစ်ညှစ် အားပေးလိုက်တယ်။

"ကျနော် တီလေးကို အရမ်း ချစ်တယ်၊ မြတ်နိုးတယ်... တီလေး သိက္ခာကျအောင် စိတ်ဆင်းရဲအောင် ဘယ်တော့မှ မလုပ်ဘူး၊ ကျနော့် တီလေးနားမှာ ထာဝရ ချစ်သွားမှာပါ တီလေးရယ်"

တီလေး မျက်ရည်တွေကျရင်း....

"မောင်ရယ်...... တီလေး... မောင့်ကို အရမ်းချစ်ပါတယ်၊ ပြီးတော့ တီလေး ကလေးမရနိုင်ဘူးလို့.... မောင် ထင်နေတာ မဟုတ်ပါဘူး၊ အဲ့ဒါက ဦးငယ်ကြောင့်ပါ၊ တီလေး မောင်နဲ့ ကွန်ဒုံမသုံးတာက တီလေးလက်မှာ တုတ် ထည့်ထားတာပါ၊ မောင့်ကို ချစ်လို့ ယုံကြည်စိတ်ချလို့ အကာအကွယ် မယူတာပါကွာ။"

ကျနော် တီလေးကို ကားထဲမှာပဲ ဆွဲဖက်လိုက်တယ်။

"တီလေး...! ကျနော့်ကို ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တယ်?"

"မောင် လို့"

"ချစ်တယ် တီလေးရယ်၊ ဒါဆို မောင်တို့ ခလေးရနိုင်တာပေါ့နော်"

တီလေးက ရှက်ပြုံးလေး ပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြပါတယ်။ ရင်ခွင်ထဲ ဝင်ပြီး တိုးတိုးလေး မေးတယ်။

"မောင်က ခလေးဘယ်နှယောက် လိုချင်လို့လဲ?"

"ဘော်လုံး တစ်သင်းစာ ဟားဟား"

တီလေးက ကျနော့်ကို လက်သီးစုပ်လေးနဲ့ ဖွဖွလေးထုပါတယ်။

"မောင်.... တီလေးတို့ ပြန်ရအောင်နော်၊ မောင့် ညီလေးလဲ ပွဲဆက်များနေပြီ နားဖို့ အားမွေးဖို့ လိုအပ်တယ်လေ၊ ဒီမှာ ဆက်နေလဲ မိုးရွာနေတာနဲ့ ဘာမှမထူးပါဘူး။ တီလေး မနက်ဖြန် ဝတ်ဖို့တောင် အဝတ်အစား မလောက်တော့ဘူး မောင်ရဲ့၊ အိမ်ပြန်ရောက်လဲ မောင်နဲ့တီလေး ချစ်လို့ရတာပဲ၊ မောင့် စိတ်ကြိုက် တီလေး sexy dress ဝတ်ပေးမယ်လေ၊ ရေလဲအတူတူ ချိုးမယ်၊ မောင့် စိတ်တိုင်ကျ ဖြစ်စေရမယ်နော်၊ လမ်းမှာလဲ မောင့်ကို public surprise ပေးမယ်လေ၊ ပြန်ကြရအောင် နော်..."

တီလေးက ပြုံးပြုံးလေး ပြောတယ်။

"တီလေး မနက်ဖြန် ရုံးမတက်ရဘူး၊ မောင်နဲ့ အတူတူ နားနားနေနေ နေရမယ်"

တီလေးက ကျနော့် ဆံပင်တွေဖွရင်း ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။

"မောင် မောင်းတော့ တော်ကြာ ရန်ကုန် အဝင်နောက်ကျမယ်"

ကျနော် လဲ ကားကို ဘက်ထိုးကွေ့ပြီး မောင်းထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် iPod ထဲက အေးချမ်းမေ သီချင်းကို ဖွင့်ပြီး တိုးတိုးလေးလိုက်ဆို နေတယ်။ ချောင်းသာမြို့မှ နှုတ်ခွန်း ဆက်သပါ၏ ဆိုင်းဘုတ်က ဟိုးဝေးဝေးမှာ မှုံဝါးပြီးကျန်ခဲ့တယ်။ မိုးက ဖွဲဖွဲလေးရွာနေတယ်။ တဖြည်းဖြည်း နဲ့ တောင်တက် တောင်ဆင်းလမ်း ကို လွန်လာပြီး မြေပြန့်ကိုရောက်လာတယ်။

"မောင်..... ရှေ့မှာ ကားခဏရပ်လိုက် နော်"

"ပေါက်တော သွားမလို့လား တီလေး? ခဏဆို ပုသိမ်ရောက်တော့မှာ"

"တီလေး အိတ်ထဲက ယူစရာရှိလို့ မောင်၊"

ကျနော် လမ်းကျယ်ပြီး ဘေးချရပ်လို့ ရတဲ့နေရာမှာ ကားရပ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက နောက်မှီခုံကိုလှဲပြီး အနောက်ခန်းက အိတ်ကို ကုန်းယူနေတယ်။ ကျနော် တီလေး တင်ပါးအိအိကြီးကို စကတ်ထမိန်ပေါ်ကနေ ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက အိတ်ကိုဖွင့်ပြီး ဂါဝန်တစ်ထည် နဲ့ ဇစ် အိတ်လေးတစ်လုံးကို ထုတ်ပြီးပြန်လှည့် ထိုင်လိုက်တယ်။

"မောင် ဒီdress လေးကြိုက်တယ်မို့လား?"

တီလေးပြတဲ့ dress က လွန်ခဲ့တဲ့ ၂ရက်က တီလေးနဲ့ ရေချိုးခန်းထဲမှာ တစ်ခါ ညဖက် ကားပါကင်မှာ တစ်ခါ တီလေး ဝတ်ခဲ့တဲ့ ဗေဒါရောင် sexy dress လေးပါ။ ကျနော့် မျက်လုံးတွေ အရောင်လက်သွားတယ် ထင်ပါရဲ့၊ ကျနော် တီလေးကို ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက် မိတယ်။

"တီလေး လဲဝတ်လိုက်ရမလား မောင်? စကတ်ထမိန်က မလွတ်လပ် သလိုပဲ နဲနဲကြပ်နေတယ်။"

တီလေးက ပြောရင်း စကတ်ထမိန်ရဲ့ ဘေးဇစ်လေးကို ဆွဲဖွင့်ချလိုက်တယ်။ ဇာပင်တီ ဖြူဖြူလေးက အသဲယားစဖွယ် မပေါ့်တပေါ်လေး မြင်လိုက်ရတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ကျောပေးပြီး....

"မောင် တီလေးကို ချွတ်ပေး"

ကျနော် တီလေးရဲ့ လက်ပြတ် blouse ကျောက ဇစ်လေးကို ဆွဲချပြီး ချွတ်ပေးလိုက်တယ်၊ တီလေးရဲ့ ဇာဘရာ အဖြူလေးရဲ့ နောက်ချိတ်လေးပါဖြုတ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက တင်ကိုကြွပြီး စကတ်ထမိန်ကို ချွတ်လိုက်တယ်၊ ပြီး ကျနော့်ဘက်လှည့်ပြီး ဘရာလေးကို ချွတ်လိုက်တယ်။ ကျနော် ကုန်းပြီး တီလေးရဲ့ နို့လေးကို စို့ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက နို့လေးတွေထိရင် ဖီလ်းလာတာ ကျနော် မှတ်မိနေပြီလေ။ တီလေးက နောက်ဆုံး ကျန်နေတဲ့ ဇာပင်တီလေးပါ ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။

ပြီးမှ စောစောက လက်ပြတ်ဂါဝန်တိုလေးကို လက်စွတ်ပြီး ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ နို့စို့နေတဲ့ ကျနော့်ခေါင်းကို တွန်းထုတ်ပြီး ဂါဝန်လေးရဲ့ ရှေ့ကြယ်သီးတွေကို တပ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကိုပြုံးပြရင်း ကျနော့် ပေါင်ခြံဂွကြားကို လာစမ်းပါတယ်။

"မောင့် ဂျိုးလေး တင်းနေပြီ ခိခိ၊ အိမ်ရောက်မှ နော် အားမွေးထားအုံး ခိခိ"

တီလေးကျနော့် ကိုလာစနေတာပါ၊ တီလေးကိုယ်ပေါ်မှာ တီလေးနဲ့ လိုက်ဖက်တဲ့ ဂါဝန်တစ်ထည်ကလွဲလို့ ဘာမှမရှိတော့ပါဘူး။ တီလေးက စောစောက ဝတ်ထားတဲ့ အဝတ်တွေကို ခေါက်သိမ်းလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေး ဝတ်ခဲ့တဲ့ ပင်တီလေးကို လှမ်းယူပြီး ပိပိနံ့ကို တဝကြီး ရှူလိုက်ပါတယ်။

"ခုမှပဲ လန်းဆန်း အမောပြေသွားတော့တယ်"

"ခိခိ မောင်ကတော့လေ၊ ပြီးမှ မောင့်ကို တီလေး အားဆေး တိုက်မယ်နော်၊ ရပြီ မောင်းတော့ မောင်"

ကျနော် နောက်ကားရှင်းမရှင်းကြည့်ပြီး ကားကိုမောင်းထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ တကယ်က မန်းဒေးကြီး မိုးကလဲရွာနေတော့ ကားတော်တော်ရှင်းပါတယ်၊ ဒီဖက်လာတဲ့ကားလဲ မရှိသလို၊ ကျနော်တို့ ချောင်းသာက ထွက်လာတာလဲ နောက်ကျတော့ ပြန်တဲ့ကားလဲ မရှိပါဘူး။

တီလေးက သူမ ဇစ်အိတ်လေးကိုဖွင့်ပြီး တစ်ခုခုကို ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် လှမ်းကြည့်လိုက်တော့ လက်သန်းလောက် အတောင့်လုံးလုံးလေးကို ကြိုးလေးနဲ့ဆက်ထားတာပါ။

"မောင် ကားကို ဂရုစိုက်မောင်း၊ တီလေးကို မကြည့်နဲ့"

ကျနော် သိလိုက်ပါပြီး ဂျပန်ကားတွေထဲက ဘိုင်ဘရေတာ ငုံးဥလေးပါ။

"တီလေး အဲ့ဒါ ဘယ်တုန်းကတဲက တီလေးမှာရှိနေတာလဲ?"

"ဦးငယ်ဆုံးပြီး ထူးမိဘတွေရဲ့ ပိုင်ဆိုင်မှုကိစ္စနဲ့ စလုံးသွားတုန်းက တီလေးဝယ်ထားတာ၊ လွန်ခဲ့တဲ့ သုံးနှစ် တီလေးရဲ့ လက်စွဲတော်တွေလေ။"

ကျနော့် မိဘတွေကို သတိရသွားတယ်။ ဘာလိုလိုနဲ့ လေးနှစ်နီးပါး ရှိသွားပြီ၊ အဲ့ဒီတုန်းက ကျနော် တတိယနှစ် ကျောင်းသားပဲရှိသေးတယ်၊ အခု နောက်ဆုံးနှစ် စာမေးပွဲဖြေထားပြီးပြီ၊ အဲ့ဒီနှစ်တွေ ကျနော် တီလေးကို ဂရုမစိုက်ပဲ နေခဲ့မိတယ်။

"တီလေး sorry! ကျနော် တီလေးကို ဂရုမစိုက်ပဲ ပစ်ထားသလို ဖြစ်ခဲ့တယ်၊ တကယ်က ကျနော် တီလေးကို ချစ်လွန်းလို့ ရှောင်သလို ဖြစ်နေခဲ့တာပါ။"

"ရပါတယ် မောင်ရယ်.... တီလေး သိပါတယ်၊ မောင့်ကို တီလေး နားလည် ပြီးသားပါ။ တီလေး မောင့်ကို ချစ်ပါတယ်၊ အဲ့ဒီတုန်းက မောင် ကျောင်းမပြီးပဲ တခုခု လမ်းလွှဲသွားမှာကို စိုးရိမ်ခဲ့ရတာ၊"

"တီလေး တစ်ယောက်ယောက်နဲ့ အာသာမဖြေဘူးလား?"

တီလေး ခေါင်းခါပြတယ်။

"တီလေး မှာ ဒီပစ္စည်းတွေရှိတယ်လေ၊ သူတို့နဲ့ပဲ အာသာဖြေခဲ့ရတာ၊ ခု မောင့်ကို လုပ်ပြမလို့၊ ခုလို အပြင်မှာ ခရီးသွားရင်းတော့ တစ်ခါမှ မလုပ်ဖူးဘူး၊ ဂျပန်ကားတွေမှာတော့ တီလေးမြင်ဘူးတယ်..... မောင်က public sex စိတ်ဝင်စားမှန်းသိလို့ မောင့်ကို ချစ်လို့ surprise ပေးမလို့"

တီလေးက ပြောရင်း ချောဆီဘူးလေးဖွင့်ရင်း ငုံးဥလေးကို သုတ်နေပါတယ်၊

"မောင် ကားကိုဂရုစိုက်မောင်းဆို၊ တီလေးကို ကြည့်မနေနဲ့"

တီလေးက ပေါင်ကားပြီး ငုံးဥကို သူမပိပိလေးကို ပွတ်ပြီး ထည့်လိုက်တာ ကျနော်တွေ့လိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ ကျနော်တို့ကား ပုသိမ်ထဲဝင်လာပါပြီ၊ မိုးသည်းနေတာနဲ့ ကျနော် ကားကိုပဲ ဂရုစိုက်မောင်းနေလိုက်ပါတယ်၊ ကျနော့်လက် ကိုတုန်နေတဲ့ အရာတစ်ခု တဂီဂီနဲ့ လာထိလို့ ကြည့်လိုက်တော့.... အချင်း တစ်လက္မအရှည် ၆လက္မ လောက်ရှိမယ့် ရာဘာ ဘိုင်ဘရေတာ လေးကို တီလေးကိုင်ပြီး ကျနော့်လက်ကို လာတို့တာပါ။

"ဟင်!"

တီလေးက အဲ့ဒီတုတ်လေးရဲ့ ဖင်ကို နှိပ်လိုက်ရင် တုန်နေတဲ့ ပုံစံနဲ့ အရှိန်လေးက ပြောင်းသွားတာကို လက်ကခံစားလိုက်ရတယ်။

"မောင် လူတွေရှေ့မှာဆို တီလေး... မောင့်ကို (ထူး)လို့ပဲခေါ်မယ်နော်"

"တီလေး သဘောပါ၊ မောင်ကတော့ မ လို့ခေါ်ရတာထက် တီလေး လို့ခေါ်ရတာကို ပိုနှစ်သက်တယ်"

တီလေးက ပြုံးရင်း၊ တုတ်လေးရဲ့ ခလုတ်ကို ထပ်နှိပ်လိုက်ပါတယ်။ ဒီတစ်ခါ ကျနော့် လက်မှာခံစားရတာက တချက်ချင်း ပြင်းပြင်းလေး တုန်နေပါတယ်၊ တချက်ချင်း သွင်းနေရသလိုမျိုး ပုံစံပါ။

"မောင် ဒီဟာကြိုက်လား? တီလေး ဒီလိုတုန်တာမျိုးကြိုက်တယ်"

"မိုက်တယ် တချက်ချင်း လိုးနေသလိုပဲနော်၊ စောစောက ငုံးဥရော? တီလေး ပိပိထဲမှာလား?"

"ခိခိ တီလေး ဖင်ထဲမှာ"

ကျနော် အံ့ဩသွားတယ်၊

"ကောင်းလား တီလေး?"

"မောင် ထည့်ကြည့်မလား? အရမ်းကောင်းတယ် ခိခိ"

ကျနော် တီလေးပြောလို့ ဖင်ကျုံ့သွားမိတယ်။

"တီလေး ပုသိမ်ရောက်ပြီ၊ ထမင်းစားမှာလား?"

"မောင် ဗိုက်စာပြီးလား?"

"တီလေးရော စာပြီလား? ခခကြီးမှာစားမလား?"

"တီလေး မစားတော့ဘူး၊ အာလူးကြော်ပဲ ဝယ်ပြီးလမ်းမှာစားတော့မယ်။ ဒါပေမယ့် ရုံးကလူတွေအတွက်  ရွှေမြင်းပျံ ဟာလဝါ ဝယ်သွားရမယ်၊ မောင် လူရှင်းကားရှင်းတဲ့နေရာရောက်ရင် ကားခဏရပ်ပေးအုံးနော်"

ကျနော် ပုသိမ်တက္ကသိုလ်နားက ရှင်းတဲ့နေရာမှာ ကားခဏရပ်ပေးလိုက်တယ်၊ တီလေးက ကျနော့် နှုတ်ခမ်းကိုနမ်းရင်း ဂါဝန်အောက်ကနေ ပိပိလေးကို လက်နဲ့ပွတ်ပြီး စိစိလေးကို ချေနေတယ်၊

"တီလေးကောင်းနေပြီ မောင်ရယ်"

ရာဘာ ဘိုင်ဘရေတာကို ပိပိလေးပေါ် အမြှောင်းလိုက်တင်ထားရင်း တီလေးသူမနို့တွေကို ပြန်ပွတ်နေတယ်၊ ပြီး ရာဘာ ဘိုင်ဘရေတာကို ချောဆီနဲ့ပွတ်ပြီး ပိပိလေးထဲဖြေးဖြေးချင်း သွင်းလိုက်တယ်၊ စောစောက ချွတ်ထားတဲ့ ပင်တီလေးကို ပြန်ဝတ်ပြီး ငုံးဥကြိုးလေးနဲ့ ရမွတ်လေးကို ပင်တီကြိုးလေးနဲ့ခါးကြား ညှပ်လိုက်တယ်။

"ရပြီမောင် ပုသိမ်ဈေးကို မောင်းတော့၊ မောင်နဲ့မနဲ့ ဒီအတိုင်း ဟာလဝါ ဆင်းဝယ်ရင်း လမ်းလျှောက်ကြမယ်၊ မောင် ကေသီကို ထီလိုက်မိုးပေး အိုကေ၊ ကေသီကို သူများတွေကြည့်လို့ မောင်ဘာမှ မဖြစ်ဘူး မဟုတ်လား?"

"Wow! တကယ်ကြီးလား တီလေး?"

"မောင့်ကို ချစ်လို့နော်၊ ရှက်တော့ရှက်စရာကြီး၊ tryတာပေါ့"

ကျနော် ခခကြီးထမင်းဆိုင်ရှိတဲ့ ပုသိမ်ဈေးဘက်ကို မောင်းလိုက်တယ်၊ ကားရပ်စရာ နေရာ မရှိတာနဲ့ ဆောက်လုပ်ရေး ဝန်ကြီးဌာန ဝင်းထဲမှာ ကားရပ်လိုက်တယ်။ ကားနောက်ခန်းက ထီးယူပြီး ဆင်းလိုက်တယ်။ တီလေးဖက်သွားပြီး ကားတံခါး ဖွင့်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေး ကားပေါ်က ဆင်းလိုက်တာ ယိုင်သွားလို့ ထိမ်းပေးထားလိုက်တယ်။

"တီလေး ရရဲ့လား"

တီလေးမျက်နှာက နီရဲပြီးတော့....

"ထိုင်နေတုန်းက သိပ်မသိသာဘူး၊ မတ်တပ်ရပ် လိုက်မှ ပိုသိသာတယ်၊ လမ်းလျှောက်လို့ ရပါ့မလားမသိဘူး၊ အရမ်းယားတယ် ထူး!"

ကျနော်ပြုံးပြီး

"ကျနော် တီလေးကို ကိုင်ပြီး ထိန်းပေးထားမယ်၊ တီလေး ထူး ကိုကိုင်ပြီး လျှောက်လေ၊"

တော်သေးတယ် မိုးရွာနေလို့ထင်တယ်၊ ဘိုင်ဘရေတာ အသံက မကြားရလို့၊ ကျနော် နဲ့ တီလေး ရွှေမြင်းပျံ ဟာလဝါနဲ့ အာလူးကြော် ရေသန့်ဘူး စနိုးတာဝါ ဝယ်ပြီး ပြန်လာလိုက်တယ်။ တီလေးကို ကားထဲအရင်ဝင်စေပြီး ကျနော် ဟာလဝါတွေ ကားနောက်ဖုံးထဲ သွားထည့်လိုက်တယ်၊ ပြီးမှ ကားမောင်းထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ တီလေးက ဘေးမှာငြိမ်ငြိမ်လေး ပါလာတယ်။ တခါတလေ သူမလက်နဲ့ နို့တွေကို ပွတ်ချေနေတယ်။

"မောင်... စောစောက ဈေးကလူတွေ တီလေးကို ရိပ်မိသွားသလား မသိဘူးနော်၊ တီလေး ရင်သားတွေလဲ မလုံဘူးထင်တယ် ရှက်စရာကြီး"

"ထူးကလွဲလို့ ဘယ်သူမှ တီလေးကို လိုက်ကြည့်မနေဘူး၊ တီလေး ရှက်နေတာလေးက အရမ်း sexyဖြစ်တယ်၊"

ကျနော်ပြောရင်း ကားကို လမ်းဘေး သစ်ပင်ကြီးအောက် ထိုးရပ်လိုက်တယ်။

"တီလေး! ကျနော်မရတော့ဘူူး၊ လိုးရအောင်နော်"

"ခိခိ! မရဘူး မောင်၊ ကေသီ ဘယ်နှခေါက် ပြီးမှန်းကို မသိတော့ဘူူး၊ တီလေး မောနေပြီ၊ ညကျမှ နော်၊ မောင်က လိမ္မာပါတယ်။"

ကျနော့် ဂျိုးလေးကို ဘောင်းဘီဇစ်ဖွင့်ပြီး ထုတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ဂျိုးလေးကိုကြည့်ပြီး.... ကုန်းပြီး ကျနော့် ဂျိုးလေးကို စုပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးပိပိ လေးကိ လက်နဲ့ လှမ်းစမ်းပြီးတော့ ရာဘာဖင်လေးရဲ့ နောက်က ခလုတ်လေးကို နှိပ်လိုက်ပါတယ်၊ ဘိုင်ဘရေတာက ပိုမြန်ပြီး တီလေးကော့ကော့ တက်လာပါတယ်။ တီလေး မှုတ်ပေးနေတာကို ရပ်ပြီးတော့။

"မောင် တီလေး မရတော့ဘူူး၊ ထုတ်လိုက်တော့၊ အားအအ.... မောင် တီလေးကို မှုတ်ပေးပါလား"

ကျနော် တီလေးခုံကို နောက်ကိုဆွဲလှန်လိုက်ပြီး တီလေးပိပိလေးထဲက အတုကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။

"Wow! အရည်တွေရွှဲနေတာပဲ"

တီလေး ဂါဝန်လေးကို လှန်တင်လိုက်ပြီး ပင်တီလေးကိုပါ ဆွဲချွတ်လိုက်တဲ့ အချိန်မှာ ဖင်ထဲက ငုံးဥလေးပါ ထွက်လာပါတယ်။ ကျနော် အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ တီလေးရဲ့ မုန့်ပေါင်းကြီးကို လျှာနဲ့ နေရာလပ်မကျန် ပြောင်နေအောင်ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်၊ တီလေး လက်က ကျနော့်ခေါင်းက ဆံပင်တွေဖွပေးပြီး ကော့ကော့ပေးနေပါတယ်။ တီလေးကြည့်ရတာ တော်တော်ကောင်းပြီး မောသွားပုံပါပဲ။ ကျနော် စနိုးတာဝါ ဖောက်ပြီး တီလေးပိပိတဝိုက်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

"မောင် sorry! တီလေး အရမ်းပမ်းသွားလို့၊ ညကျမှနော် "

ကျနော် ပြုံးပြီးတီလေးရဲ့ ဆံပင်တွေ သပ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေး နဖူးလေးကို ကြင်နာစွာနမ်းလိုက်ပြီး။

"တီလေး နားလိုက်နော်၊ အရမ်းချစ်တယ်"

တီလေးက ခေါင်းလေးပဲငြိမ့်ပြနိုင်တော့တယ်။ ကျနော်လဲ ဂျိုးရုပ်ဆိုးလေးကို ဘောင်းဘီထဲ ပြန်သိမ်းပြီး ကားမောင်းပြီး ရန်ကုန်ပြန်ခဲ့လိုက်တော့တယ်။😂

"မောင်!....."

ကျနော် တီလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက လျှော်ရမယ့် အဝတ်တွေ လျှော်စက်ထဲ ထည့်နေရာကနေ ကျနော်ကို လှမ်းခေါ်တာပါ။

"တီလေး! ရေတခါထဲ ချိုးလိုက်တော့မယ်။ မောင် တူတူချိုးချင်လား?"

ကျနော် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့ တီလေးက ပြုံးပါတယ်။

"ရေချိုးရုံပဲနော်၊ ကျန်တာ ညမှနော်"

"ဟင်!"

"ခိ ခိ ခိ"

တီလေးက ရီပြီး ဝတ်ထားတဲ့ dress ရဲ့ ကြယ်သီးလေးတွေကို တစ်လုံး ချင်းဖြုတ်နေပါတယ်။

"ထူး အဲ့ဒီ ဂါဝန်တိုလေးကြိုက်တယ် တီလေး၊ ဝတ်ပြီး ချိုးမယ်လေ"

တီလေး က ဂါဝန်လေးရော ဇာပင်တီလေးပါ ချွတ်ပြီး လျှော်စက်ထဲ ထည့်လိုက်ပါတယ်။

"မောင် က ဂါဝန်ကိုချစ်တာလား? တီလေးကို ချစ်တာလား? တီလေး အဲ့ဂါဝန် ဝတ်ရမှ ကြောက်လာပြီနော်။ ပုသိမ် မှာတုန်းကလဲ မောင့် အကြည့်တွေက ရမက် အရမ်းဆန်တယ်။"

တီလေး က ပြောရင်း အနားလာပြီး ကျနော့်တီရှပ်ကို ချွတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော့် ဘောင်းဘီတိုနဲ့ အတွင်းခံပါ တခါထဲ ချွတ်ပေးပြီး၊ လျှော်စက်ထဲ ထဲ့ပြီး စက်ကိုဖွင့်လိုက်ပါတယ်။

ကျနော့်ကို ပြုံးကြည့်ပြီး ခြေဖျားထောက်ကာ နဖူးကို အနမ်းတပွင့်ပေးပြီး လက်ကိုဆွဲကာ ဖေဖေနဲ့မေမေတို့ နေခဲ့တဲ့အခန်းထဲကို ခေါ်သွားပါတယ်။ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တော့ ရေကန်ထဲကို ရေဖြည့်ပြီး ဆပ်ပြာမြှုပ်ရည်ထည့်ပါတယ်။ ဝိုင်ပုလင်းနဲ့ ဝိုင်ခွက်၂ခွက်က တီလေး ဘယ်ချိန်က ပြင်ဆင်လိုက်မှန်း မသိဘူး။ ဝိုင်ခွက် ထဲကို ဝိုင်ဖြည့်ပြီး ကျနော့်ကို တစ်ခွက် ပေးပါတယ်။ ကျနော်နဲ့ ဝိုင်ခွက်ချင်း တိုက်ပြီး....

"မောင့် အတွက် ထာဝရ!"

ကျနော် ဝိုင် သီးသွားတယ်။

"ခိ ခိ ဝမ်းစထရုတ်နော်" (one stroke)

တီလေးက ဝိုင်ခွက်ကို ပြန်ဖြည့်ရင်း ရေကန်ထဲ ဝင်ပြီး ခြေဆင်းထိုင် လိုက်ပါတယ်။

"မောင်၊ မကို ခေါင်းလျှော်ပေးနော်"

ပြန်ရောက်ကတဲက ကျနော် စကား သိပ်မပြောနိုင်ဘူး၊ တီလေး ကြည့်ရတာ ပျော်မြူးနေပုံပဲ။ ကျနော် တီလေရဲ့ နောက်ကျောကနေခွပြီး ကန်ဘောင်ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ရေပန်းယူပြီး တီလေးရဲ့ ဆံပင်တွေကို လောင်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီး ခေါင်းလျှော်ရည် လက်ထဲထည့်ပြီး တီလေးဆံပင်တွေကို လျှော်ပေးနေလိုက်တယ်။ ခေါင်းကို သာသာလေးကုတ်ပေးပြီး နဖူးနဲ့ ဇက်လေးပါ သေသေချာချာ နှိပ်နယ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ခါးကြောလေးကို ဆပ်ပြာရည်နဲ့ ဖိပြီးဆွဲနှိပ်ပေး လိုက်မိတယ်။ (ငဇော်နဲ့ သွားနေကြ မေ အလဲဗင်း ဆိုင်လေးကို တောင် သတိရသွားတယ် ဟဲဟဲ) ဆပ်ပြာမြှုပ်တွေကို ရေနဲ့ စင်အောင် သေချာဆေးပေးပြီး သဘက်နဲ့ ခြောက်အောင် သုတ်ပေးပြီး ခေါင်းမှာပတ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ဝိုင်တစ်ငုံ ငုံလိုက်ပြီး

"Thanks မောင်!"

တီလေးက ကျနော့်လက်ကို ဆွဲပြီး သူမနို့အုံ လုံးလုံးလေးပေါ်တင်လိုက်တော့ ကျနော့်ကိုယ်က ရေကန်ထဲ အလိုက်သင့် ရောက်သွားပြီး တီလေးကိုခွရက် အနောက်က ကပ်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်ဂျိုး လေးက တင်းတင်းလေးနဲ့ တီလေး တင်ကားကားလုံးလုံးလေးကို ထိကပ်ထားလိုက်တယ်။

"မောင့် ကို မ ပြောစရာ ရှိတယ်"

ကျနော် တိတ်တိတ်လေး နေပြီး တီလေးရဲ့

ညာဖက်နားကို သွားနဲ့သာသာလေး ကိုက်လိုက်တယ်။ နို့သီးခေါင်းလေး နှစ်ဖက်စလုံးကို လက်မနဲ့လက်ညှိုးနဲ့ ဖြည်ဖြည်းလေး ချေပေးလိုက်တယ်။ နားနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ်။

"ချစ်တယ် တီလေးရယ်"

တီလေးက ကျနော့်လက်ကို သူမလက်ကလေးနဲ့ အုပ်ကိုင်ပြီး.....

"မောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်"

ပြောပြီး ကျနော့်ကို နောက်လှည့်ကြည့်တယ်။

"မောင် သီရိကို ချစ်တယ် မဟုတ်လား? မကို အမှန်အတိုင်းဖြေ?"

ကျနော် သီရိရဲ့ ချစ်စရာ မျက်နှာလေးကို မြင်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် နှလုံးသားက သိနေတယ် သီရိကို သူငယ်ချင်းလို ညီမလေးလို ထက်မပိုဘူးဆိုတာ။

"ထူး... သီရိကို သံယောဇင်ရှိတယ်၊ ဒါပေမယ့် သူငယ်ချင်း သံယောဇင်ထက်မပိုဘူး တီလေး။ တကယ်ပြောတာပါ"

"မောင်... မနဲ့ တကယ် ထာဝရ လက်တွဲချင်တာလား?"

ကျနော် တီလေး မျက်လုံးကို စောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်တယ်၊ ပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။

"မက အတ္တကြီးတယ် မောင်!၊ မောင် ဘယ်မိန်းခလေး နဲ့မဆို ညအိပ်နိုင်တယ်၊ ဟဟွာလုပ်နိုင်တယ်၊ ဒါပေမယ့် မကို အရင် အသိပေးရမယ်၊ မ မောင့်ကို မရဲ့ အပျိုစင်ဘဝ မပေးနိုင်ခဲ့တဲ့ အတွက် ကျန်တာ နားလည်ပေးလို့ရတယ်။ မ ကတိပေးတယ် မ... မောင်ကလွဲပြီး ဘယ်ယောက်ျားနဲ့မှ ဟဟွာမပြုဘူး။ မောင် ဆန်းဝှစ်ရ် စားချင်ရင်တော့ မ စဉ်းစားပေးမယ်၊ ဒါပေမယ့် တခါတလေပဲရမယ်၊ မ လူရွေးမယ် ခိခိ"

တီလေးက ပြောပြီး မတ်တပ်ရပ်ကာ လှည့်ပြီး ကျနော့်ကိုခွကာ ပြန်ထိုင်တယ်။ မျက်လုံးကို စဉ်းပြီးကျနော့်ကိုကြည့်တယ်၊ ဝိုင်ခွက်ကို တစ်ငုံထပ်ငုံပြီး ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို နမ်းတယ်။ ကျနော့် ဂိုက်ဆရာမက ကျနော့်ကို စည်းကမ်းတွေ ထုတ်နေသလိုပဲ။ ကျနော် အဲ့လိုတွေးမိပြီး ပြုံးမိသွားတယ်။

"မောင် ဘာပြုံးတာလဲ၊ မကို လှောင်တာလား? မက မောင့်အတွက် စဉ်းစားပေးတာနော်၊"

"မဟုတ်ပါဘူး။ လွန်ခဲ့တဲ့ ရှစ်နှစ်လောက်တုန်းက ဂိုက်ဆရာမလေး စည်းကမ်းတွေထုတ်တာ သတိရသွားလို့ပါ"

"ဒီတခါစည်းကမ်းက ပိုများတယ်၊ ပိုတင်းကြပ်မယ်၊ တစ်ဘဝစာ ဆိုတော့"

တီလေးက ကျနော့် ဂျိုးလေးကို လှမ်းကိုင်ပြီး ပြောလိုက်တာပါ။

"မောင့်ကို မ အရမ်းချစ်တယ်၊ မောင် မကို ချစ်မှန်းသိလို့ကို ပိုချစ်မိသွားတာ။ ဒါကြောင့် မောင် မကလွဲပြီး ဘယ်မိန်းခလေးကိုမှ မချစ်ရဘူး။ မ ဝန်ခံရရင် မောင် သီရိ နဲ့ လိုးတာ လိုးလို့ရတယ်။ မ ကြည်ဖြူတယ်၊ သီရိမှ မဟုတ်ဘူး မောင်ကြိုက်တဲ့ ဘယ်မိန်းခလေးနဲ့ မဆို မကွယ်ရာမှာ အတူတူနေချင်လဲရတယ်၊ မကို ကြိုတော့ပြောရမယ်၊ သူများပြောမှ မသိရတာဆို လုံးဝခွင့်မလွှတ်ဘူး။ ဟိုနေ့ကလိုမျိုး သီရိကို ချစ်တယ်ပြောပြီး လိုးတာမျိုး မခံစားရတယ်။ ဂျေ ဝင်တယ်ကွာ။ မောင် မကလွဲလို့ ဘယ်သူ့ကိုမှ မချစ်ရဘူး။ ဒါဆိုရင် မ မောင့်ကို လက်ထပ်မယ်။ မက တစ်ကောင်ကြွက်၊ မောင့်မှာလဲ ဖွားဖွားပဲရှိတာ၊ ဖွားဖွား လက်ခံအောင် မောင်နဲ့မ ကြိုးစားရမယ်၊ မောင့် အတွက် မ ခလေးတွေ အများကြီးမွေးပေးမယ်။ မောင် မကလွဲပြီး ဘယ်သူ့မှ မချစ်ရဘူး ဂတိပေး။"

ကျနော် တီလေးကို အရမ်းချစ်သွားတယ်။ တီလေးကို နားလဲလည်သွားတယ်။ ဒါကြောင့် ချောင်းသာမှာတောင် တစ်ညဆက်မနေပဲ ပြန်မယ်ဆိုပြီး စိတ်ကောက်တာကိုး။ ကျနော် တီလေးကို ဖက်ပြီး တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ်။

"မောင် မကလွဲပြီး ဘယ်သူ့မှ မချစ်ဘူး ဂတိ သုံးခါပေးတယ်"

တီလေး နှုတ်ခမ်းစူသွားတယ်။

"မောင် တီလေး အတည်ပြောနေတာ နောက်နေတာ မဟုတ်ဘူး"

"မောင် မကို အရမ်းချစ်တယ်၊ နောက်တာမဟုတ်ဘူး၊ မောင် မ ကလွဲလို့ ဘယ့်သူကိုမှ မချစ်ရဘူးလို့ မ သုံးခါတောင်ပြောသွားလို့ မောင်က ကတိ သုံးခါပေးတယ်လို့ပြောတာ။"

"ဟိ မ သုံးခါတောင် ပြောမိတာလား?"

ကျနော် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တော့

"မ ဝိုင်သောက်တာ များသွားပြီထင်တယ်၊ ကဲ အအေးမိမယ် မောင်၊ ရေချိုးရအောင်"

ကျနော် မကိုတင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်လိုက်တယ်။  မ တကိုယ်လုံး ဂျီးတွန်းဝတ်နဲ့ ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တယ်။ မ ကလဲ ကျနော့်ကို ပြန်ပွတ်တိုက်ပေးတယ်။ ကတ်ကြေးယူပြီး ဂျိုးနားက အမွှေးတွေကို ပါးပါးလေးညှပ်ပေးတယ်။ ပြီး ဂျုပ်ယူပြီး ပြောင်နေအောင် ရိတ်ပေးတယ်။ ကျနော် ပြန်လုပ်ပေးဖို့ ဂျုပ်ယူလိုက်တယ်။ တီလေးက သူ့ပိပိလေးကို လက်နဲ့ကာလိုက်ပြီး ကျနော့်ကို ကြည့်ရင်း ခေါင်းခါပြတယ်။

"မ ကိုယ့်ဟာကို လုပ်မယ်၊"

ကျနော် ဘာမှမပြောတော့ပဲ တီလေး အမွှေးရိတ် နေတာကို ဝိုင်သောက်ပြီး ကြည့်နေလိုက်တယ်။ တီလေးက ရေပန်းယူပြီး အားလုံးကို ဆေးကြောသန့်စင်ပြီး ပစ်စရာရှိတာ အမှိုက်ပုံးထဲ ပစ်လိုက်တယ်။

"တီလေး ချစ်ရအောင်"

"အစောကြီး ရှိသေးတယ်၊ တီလေး မောင့်ကို ပြောစရာတွေ ကျန်သေးတယ်၊ လာ သွားရအောင်"

တီလေးက လက်ကမ်းပေးပြီး ခေါ်တယ်။ ကျနော့်ကို ရေခြောက်အောင် သုတ်ပေးတယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးကို ပြန်သုတ်ပေးတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ရှပ်အင်္ကျီအဖြူကို ကြယ်သီး တပ်ပေးတယ်။ လက်ခေါက်ပေးတယ်။ ဘောက်ဆာ နဲ့ စတိုင်ဘောင်းဘီ မီးခိုးရောင် ဝတ်ပေးတယ်။

"တီလေး ညအိပ်ခါနီး ဘယ်သွားမလို့လဲ"

ကျနော် မွေ့ရာစွန်းပေါ်ထိုင်လိုက်ရင်း တီလေးကို မေးလိုက်တယ်။

"မ လဲ မောင့်လိုပဲ cloth sex ကြိုက်တယ်၊ မောင့်ကို သန့်သန့်ပြန်ပြန့် ဝတ်စေချင်တယ်။"

တီလေး က တဘက်ပတ်ရဲ့နဲ့ မေမေ့ အလှပြင်ခုံမှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ ဆံပင်ကို ပတ်ထားတဲ့ တဘက်ကို ဖြည်ပြီး ဒရိုင်ယာ မှုတ်တယ်။ လိုးရှင်းလူးတယ်။

"တီလေး အလှနဲနဲ ပြင်မယ်နော် မောင်"

မျက်နှာကို တုန်နာတို့ပြီး မျက်ခုံးမွှေဆွဲ နှုတ်ခမ်းနီဆိုး ဆံပင်ဖီး မိန်းမတို့ အထာရဿ ၁၈ရပ်မက တာကို တွေ့လိုက်ရတယ်။ (ဟီးဟီး) ဇာအတွင်းခံ ကြက်သွေးရောင် ပါးပါးသေးသေး ဝမ်းဆက်ဝတ်တယ်။ ရှပ်အင်္ကျီလက်ပြတ် အဖြူကိုယ်ကြပ် ကို အပေါ်ကြယ်သီး မတပ်ပဲ ရင်အပေါ်ပိုင်း ဖေါ်ပြီး ဘောင်းဘီ အနက် အပျော့သားပွပွ ဝတ်တယ်။

"မောင်... မ ဘောင်းဘီ ဝတ်တာ မကြိုက်ဘူး မဟုတ်လား? ပြီးရင် ပြန်လဲပေးမယ်နော်။"

ကျနော် တီလေး အလှမှာ မူးယစ်သွားတယ်၊ ဘာမှပြန် မပြောဖြစ်ပဲ ဆွံ့အသွားတယ်။ တီလေး က ကျနော့်ဘေးမှာ လာထိုင်တယ်။ လက်သူကြွယ်လေးကို ပွတ်နေတာနဲ့ ကျနော် အခုမှ သတိထားမိသွားတယ်။ တီလေးလက်သူကြွယ်မှာ ဦးငယ်ရဲ့ လက်ထပ်လက်စွပ်လေး။ ကျနော် လုံးဝ သတိမထား မိခဲ့တဲ့အရာ၊ ကျနော် ဦးငယ်ကို သတိရမိပြီး စိတ်ထဲက တောင်းပန်လိုက်မိတယ်။ တီလေးက ကျနော့် မျက်ဝန်းတွေကို ကြည့်ရင်း လက်စွပ်လေးကို ချွတ်လိုက်တယ်။

"မောင်! မကို တကယ် လက်ထပ်ချင်ရဲ့လား? နောက်ဆုတ်ချင်ရင် အချိန်မှီသေးတယ်နော်၊"

ကျနော် နှလုံးသားကို ကျနော်သိတယ်။ ဘယ်အရာကမှ ခုချိန်မှာ ကျနော့်ကို ပြောင်းလဲနိုင်မှာ မဟုတ်မှန်း။ ကျနော် တီလေးနဲ့ မျက်လုံးချင်း စကားပြောလိုက်တယ်။

"ချစ်တယ် တီလေးရယ်။ တီလေးကို ထာဝရ လက်တွဲခွင့်ပေးပါနော်၊ ထူး တီလေးကို လက်ထပ်ပါရစေ"

တီလေး ကြည်နူးစွာ ပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။

"မောင် နဲ့ မ ခုချိန်ကစပြီး ယာယီ လင်မယားဖြစ်သွားပြီ၊ ဒီတပတ်လုံး ဒီအခန်းမှာ အတူတူနေမယ်နော်၊ အိမ်ရှင်းကြမယ်နော်။ မလဲ အလုပ်မသွားဘူး။ လာမယ့် တနင်္လာနေ့ကြရင် မောင် အလုပ်စလုပ်ရမယ်။ မိုးကုတ်သွားရမယ်။ မောင် ဦးစီးပြီး အဲ့ဒီပရောဂျက် ပြီးအောင် လုပ်ရမယ်။"

"အကြာကြီး ခွဲရမှာပေါ့"

"မ မောင့်စီ တစ်လတစ်ခါ လာလည်မှာပေါ့၊ ဒီသီတင်းကျွတ် လပြည့်နေ့ မောင်နဲ့မ ဖွားဖွားစီ သွားကန်တော့ရင်း ခွင့်တောင်မယ်၊ မောင် အောင်စာရင်း ထွက်ပြီးရင် နိုင်ငံခြားမှာ ကျောင်းဆက်တက်ရမယ်။ ဘွဲ့လွန်ရဖို့ထက် အတွေ့အကြုံရဖို့ သွားကို သွားရမယ်။ အဲ့ဒါ မောင့်ဖေဖေ စီစဉ်ခဲ့တာ။ မလဲ လိုက်ခဲ့မှာပါ။ မောင့်အဖေ လုပ်ငန်းကို မောင် အောင်အောင်မြင်မြင် ဦးစီးနိုင်မှ မောင်နဲ့မ တရားဝင် ဒီမှာ လက်ထပ်လို့ အဆင်ပြေမှာ ဖွားဖွား လက်ခံမှာ။ မ ဘေးကနေ မောင့်ကို ပံ့ပိုးပေးမယ်၊ မောင်က ကြိုးစားရမှာနော်၊"

"ဟုတ် တီလေး"

ကျနော် တီလေးကို ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။

"မောင့်ကို မ အရမ်းချစ်တယ်၊ တီလေး ဂါဝန် လဲပေးမယ်နော်"

"ရပါတယ် တီလေးရယ် ဒီတိုင်းလဲ လှပါတယ်"

"မောင် လျှော်ထားတဲ့ အဝတ်တွေ သွားလှမ်းပေးနော်၊ တီလေး လက်စွပ် သွားသိမ်းပြီး ဂါဝန်လဲ ခဲ့မယ်။"

ကျနော် အောက်ထပ်ဆင်းပြီး အဝတ်တွေ သွားလှမ်းလိုက်တယ်။ တီလေးက သူ့အခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ ကျနော် အဝတ်လှမ်းရင်းနဲ့ တီလေးက ဇာအတွင်းခံတွေပဲ သုံးတယ်လို့ သတိထားမိသွားတယ်။ အဝတ်အစားတွေလဲ တံဆိပ်မတွေ့မိဘူး၊ ချုပ်ဝတ်ပုံရတယ်။

"ဟိတ်! ဘာတွေ စဉ်းစားနေတာလဲ မောင်?"

"ဟီး ဘာမှ မဟုတ်ဘူး"

တီလေး က ကျနော့်လက်ကို ဆွဲပြီးခေါ်လာတယ်။ အခန်း တံခါးကိုဖွင့်လိုက်တော့ မွေ့ရာပေါ်မှာ တဘက်တစ်ထည်ခင်းထားတယ်။

"မောင်! မ ဂါဝန်တွေဝတ်ပြီး ဖက်ရှင်းရှိုးလျှောက်ပြ ရမလား? ဒါမှမဟုတ် တီလေး ဘယ်ဟာ ဝတ်ပြရမလဲ ဟင်?"

တီလေးက သူယူလာတဲ့ ချိတ်နဲ့ချိတ်ထားတဲ့ အဝတ်တန်းက ဂါဝန်တွေကို ပြပါတယ်။

"တီလေး ဘာမှမဝတ်နဲ့တော့ မောင် ချစ်ချင်နေပြီ"

ကျနော် တီလေး ကိုဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းနီနီရဲလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို အလိုက်သင့် ပြန်နမ်းရင်း ကျနော့် ရှပ်အင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပေးတယ်။ ပြီး ကျနော့် ဘောင်းဘီနဲ့ ဘောက်ဆာကိုပါ ချွတ်လိုက်တယ်။ ရှပ်အင်္ကျီနဲ့ ဘောင်ဘီကို ချိတ်နဲ့ချိတ်ပြီး လှမ်းလိုက်ပါတယ်။

"မောင် ဒီနေ့ တနေ့လုံး ကားမောင်းလာတာ ပင်ပမ်းနေပြီ၊ အဲ့ဒီမှာ မှောက်အိပ်လိုက်နော်၊ မ မောင့်ကို နှိပ်ပေးမယ်၊ ဒီညကို မ ပိုင်တယ်၊ မောင့်ကို မပြုစုပါရစေ။"

"မ မောင်ချစ်ချင်ပြီ"

တီလေးက သူ့ပါးစပ်ပေါ် လက်ညှိုးတင်ပြီး တိတ်တိ်တ်နေဆိုတဲ့ ပုံစံလုပ်ပြပါတယ်။ ပြီး ဘောင်းဘီဇစ်ကို ဆွဲချပြီး ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ ရှပ်အင်္ကျီ ကိုပါချွတ်လိုက်ပြီး....

"မောင် စိတ်ကိုလျှော့ပြီး လှဲအိပ်လိုက်နော် မောင့်ကို ဂိုက်ဆရာမလေးက ပြုစုချင်လို့"

ကျနော်လဲ တုံးလုံးတီးနဲ့ မှောက်အိပ်လိုက်ပါတယ်။

တီလေး ကျနော့် တင်ပါးပေါ် ခွထိုင်လိုက်တယ်။ ဇာပါးပါးလေးရဲ့ ရှတတ အတွေ့အထိကို ခံစားလိုက်ရတယ်။ တခုခု ကိုညှစ်တဲ့ အသံပါးပါး လေးကြားလိုက်ရတယ်၊ ခဏ အကြာ ကျနော့်ကျောပေါ်ကို အေးစိမ့်စိမ့် ဆီစက်လေးတွေ ထိတွေ့ကျဆင်းလာတယ်။ တီလေးရဲ့ နူးညံ့တဲ့လက်လေးက ကျနော့်ဇက်ကို နှိပ်နယ်ပေးလာတယ်။ ပုခုံးနှစ်ဖက်ကို လက်လေးနဲ့ ဆုပ်နယ် ဖိနှိပ်ပေးတယ်။

"တီလေး....!"

"မောင်! စိတ်ကိုလျှော့်ထား၊ တီလေးကို မာဆက်က မမတစ်ယောက်လို သဘောထားနော်"

တီလေးက ပြောရင်း ကျနော့်ခါးရိုး တလျှောက် ဆီနဲ့ ဖိပွတ် နှိပ်နယ်ပေးပါတယ်။ ခဏ အကြာမှာ ဇာရှတတလေးနဲ့ ဆီရွှဲရွှဲလေး ကျောပေါ်မှာ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်နေပါတယ်။ ကျနော့် ဂျိုးလေး တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးနေတာကို ခံစားနေရတယ်။ တဖြည်းဖြည်းနဲ့ ပွတ်တိုက်မှုတွေက အောက်ဆင်းလာပြီး တင်ပါးကို တီလေးနို့နှစ်လုံးနဲ့ ပွတ်ပေးနေသလိုပဲ။ ခဏ အကြာမှာ အထိအတွေ့က လွတ်မြောက် သွားတယ်၊ ဒါပေမယ့် ကျနော်လိုချင် နေသေးတယ်၊ သာယာနေမိတယ်။

ခဏဆို ခဏလေးပါပဲ ကျနော့် ကျောပေါ်ကို တီလေးရဲ့ တင်ပါးတွေ ပိကျလာတာ ခံစားလိုက်ရတယ်။ တပြိုင်နက် ကျနော့် ခြေသလုံးကို နှိပ်နယ်ပေးနေတာပါ ခံစားလိုက်ရတယ်၊ တဖြည်းဖြည်း လက်တွေက ပေါင်တံတွေကို ပွတ်တိုက် ဆုပ်နယ်နေပါတယ်။ ကျနော့် ဖင်ကြားမှာ အေးစိမ့်စိမ့် ခံစားလိုက်ရပြီး ဆီတွေ အမြှောင်းထဲကို တဖြေးဖြေး စိမ့်ကျနေပါတယ်။ ကျနော့် စအိုဝလေးကို မသိစိတ်က ကျုံ့ထားမိတယ်။ တီလေး လက်တွေက ကျနော့် တင်သားတွေကို ဆုပ်နယ် ပွတ်တိုက်နေတယ်။

ကျနော့် စိတ်တွေ ပေါ့ပါး လွတ်မြောက်နေတယ်၊ ကျနော့် ညီလေးက ဖြည်းဖြည်းချင်း တင်းမာနေပါပြီ။ ကျနော့် လက်တွေက ဘယ်အချိန် ကတည်းက တီလေး ပေါင်တံ ချွဲချွဲကို ပွတ်ပေးနေမိလဲ သတိမထား မိလိုက်ဘူး။ ကျနော့် ဖင်အမြှောင်းကြားက စီးကျနေတဲ့ ဆီအေးအေးတွေက ကျနော့်ရဲ့ ဂျိုးလေးကိုပါ ထိတွေ့ကျီစယ် အေးမြစေပါတယ်။ တီလေးရဲ့ လက်ပါးပါးလေးက ကျနော်ရဲ့ ဖင်ကြားထဲကို ပွတ်တိုက်ဝင်ရောက်ပြီး စအိုဝကို ခလုတ်တိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒီနောက် ကျနော်ရဲ့ အလယ်ပေါင်လေးကို ထိလိုက် မထိလိုက်နဲ့ တင်ပါးနဲ့ ပေါင် အတွင်းသားတွေကို နှိပ်နယ် ပွတ်တိုက် နေပါတယ်။ တခါတခါ ဂျိုးလေးရဲ့ မှိုပွင့်ကြီးနဲ့ လည်ပင်းလေးကို လက်မနဲ့ ထိတွေ့ ပွတ်သပ်ပေးနေတာ တလှပ်လှပ်နဲ့ ခံစားလို့ အရမ်းကောင်းပါတယ်။

"မောင်လေး! ကောင်းလားဟင်?"

"အင်း...."

"ခိခိ"

တီလေး.... ကျနော့် ခန္ဓာကိုယ် အပေါ်ကနေ ကြွလိုက်ပြီးတော့....

"မောင်လေး ပလက်လှန်လိုက်"

ကျနော် ခန္ဓာကိုယ်ကို ပလက် လှန်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်ကို ခွပြီး ကျောပေးကာ ဒူးထောက်ထားတဲ့ တီလေးရဲ့ နောက်ကျောနဲ့ တင်လှလှ ကားကား လုံးလုံးကြီးကို တွေ့ပြီး တံတွေး မြိုချမိတယ်။ တီလေးက ကျနော်ရဲ့ ဂျိုးဂျိုးကို မထိတထိနဲ့ ဘေးနားက ပေါင်တွင်းသားလေးတွေ ကိုနှိပ်နယ်ပေးနေတယ်။ ကျနော် အရမ်းတင်းနေပြီ လိုချင်နေမိပြီ။ တီလေးကို လိုးချင်နေပြီ။

"တီလေး! လိုးရအောင်၊ မောင့် ဂျိုးလေး တင်းနေပြီ"

"မောင်လေး မမကို ပြောတာလား? ဒီမှာ လိုးလို့မရဘူး မောင်လေးရဲ့၊ ဟက်ပီးအန်းဒင်းပဲ လုပ်ပေးလို့ရတယ်။ ခိခိ! ဒီမှာက ဈေးကြီးတယ် မုန့်ဖိုးများများ ပေးမှ မမက လုပ်ပေးမှာ၊"

ကျနော် တီလေးခါးကို လှမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ ခါးကိုအားယူပြီး ထထိုင်ဖို့ ကြိုးစားလိုက်တယ်။ ကျနော် တီလေး နို့အုံလေးကို ဖက်ရင်း။ လည်ပင်းလေး ကို ညှင်သာစွာ နမ်းလိုက်တယ်။ ပြီး နို့သီးဖုလေးကို ဘရာပေါ်ကနေ ဖွဖွလေး လှိမ့်ပေးလိုက်တယ်။

"မောင်လေး ငြိမ်ငြိမ်းလေး လှဲနေကွာ၊ မမ ကောင်းအောင် လုပ်ပေးမယ်။ မမကို မုန့်ဖိုး များများပေးရမယ်နော်"

"ချစ်တယ် တီလေးရယ်! မောင် မရတော့ဘူး ချစ်ချင်ပြီ"

ကျနော် ပြောရင်းက တီလေးရဲ့ ကျောအနှံ့ နမ်းရင်း ဘရာဂျိတ်ကို ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပင်တီလေးကို အနောက်ကနေ အတင်းဆွဲချတယ်။ တီလေးက ကြွပြီး ကျနော့်ဖက် လှည့်ခွလိုက်ရင်း ပြုံးပြုံးလေးကြည့်တယ်။ ပင်တီလေးကိုလဲ သူကိုယ်တိုင် ဆွဲချွတ်လိုက်တယ်။ တီလေးက ပြုံးပြုံးလေး ကြည့်ရင်း သူမပိပိကို လက်နဲ့ပွတ်ပြ နေတယ်။

"ဘယ်လို ဖြစ်နေမှန်းမသိဘူး၊ ဇွတ်ပဲ မောင်လေးကလဲ၊ ဘယ်က တီလေးလဲ မမပါဆို၊ မောင်လေး မုန့်ဖိုး ဘယ်လောက်ပေးမှာလဲ မမကို?"

ကျနော့်ကို တီလေးက အဲ့ဒီလိုမျိုး အတည်ပေါက်နဲ့ ဟိုးအရင်တုန်းကလဲ စနောက်နေကျပါ။

"ဘယ်လောက်ဖြစ်ဖြစ် မမရာ ကျနော့် ဂျိုးပေါက်ထွက်တော့မယ်"

"မမ က ပိုက်ဆံ မမက်ဘူး မောင်လေးရ၊ မောင်လေး ကံဆိုးတာပဲ၊ ဒါပေမယ့် မောင်လေး ကံကောင်းတာက မမ မနက်ဖြန် အော့ဖ်ဒေး။ မမ သွားချင်တာ၊ စားချင်တာ၊ ဝယ်ချင်တာ အဖော်လိုက်ပေးနော်... မောင်လေးကို မမ ဖင်ပေးလိုးမယ် အိုကေ!"

ကျနော် တီလေးကို အောက်နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီး ဘုကြည့် ကြည့်လိုက်တယ်။

"ခိခိ အဲ့ဒါ အိုကေလို့ ပြောတာလား မောင်လေး?"

ပြောပြီး ကျနော့် လည်ပင်းကို ဖက်ပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပါတယ်။ တီလေး လျှာလေးက တိုးဝင်လာပြီး ကျနော် လျှာထိပ်နဲ့ လက်ဆွဲ နှုတ်ဆက်တယ်။ ကျနော့် အောက် နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ပြီး လျှာနဲ့ကျီစယ် နမ်းရှိုက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ကျောကို ပွတ်သပ်ပေးရင်း ဖင်လုံးလုံးလေးကို ဖြစ်ညှစ်ပေးလိုက်ပါတယ်။

"မောင်လေး!....."

"မမ...... ဖင်ပဲခံတယ်၊ ဖင်ကိုပဲ လိုးနော်?၊"

ကျနော် တီလေးကို အံ့ဩပြီး ကြည့်မိတယ်။

"မောင်လေး က ရွံလို့လားဟင်?"

ကျနော် ခေါင်းခါလိုက်မိတယ်။ တီလေးက ကျနော့် ဂျိုးလေးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး အထက်အောက် ဂွင်းတိုက်ပေးတယ်။ ဘယ်လက်နဲ့ ဂွေးဥနှစ်လုံးကို နှိပ်နယ်ပေးနေတယ်။ တီလေး လက်မလေးနဲ့ ဒစ်လေးကို ဝိုက်ကစားပေးလိုက်ရင် ကျနော် ဂျိုးလေး တုန်တုန်တက်သွားတယ်။ တီလေး ပေါင်ကြားလေးက ပိပိနဲ့ ဂျိုးလေးကို ကပ်ပြီး ဆီချွဲချွဲနဲ့ ဖိဖိပွတ်ပေးတယ်။ ကျနော် မွေ့ယာပေါ် ပြန်လှဲချ မိတယ်။ တီလေးက ကွန်ဒုံထုပ်လေးကို ပါးစပ်နဲ့ ကိုက်ပြီးဖောက်လိုက်တယ်။

"တီလေး! ဒီအတိုင်းပဲ လုပ်ရအောင်၊"

တီလေးက ပြုံးပြုံးလေး ခေါင်းခါပြတယ်။ ကွိုင်နဲ့ ဂျိုးလေးကို စွပ်ပြီး အလိပ်လေးကို ဖြေချလိုက်တယ်။ ဆီဘူးလေးကို ယူပြီး ဂျိုးလေးပေါ် ဖြေးဖြေးလေး လောင်းချတယ်။ တီလေး ပိပိလေးနဲ့ ဂျိုးလေးကိုကပ်ပြီး နောက်ကို နဲနဲလှန်ပြီး နို့တွေပေါ်ပါ ဆီဘူးလေးကို လောင်းတယ်။ သံလွင်ဆီ မွှေးမွှေးတွေက တီလေး နို့ကနေ ဗိုက်သားပြင်နဲ့ ချက်လေးကို ဖြတ်စီဆင်းပြီး ပိပိအမြှာင်းကြားမှာ တောက်ပြောင်စိုလက်နေတယ်။

"မောင်လေး ဆီရွှဲပြီး ကွိုင်နဲ့မှ ဖင်လိုးလို့ အဆင်ပြေမှာ၊ မောင်လေး ပြီးခါနီးရင် မမနို့ကို လိုးပြီး ပြီးလိုက်လေ နော်!"

တီလေး ထပြီးကျနော့် မျက်နှာဖက်ကို ဖင်ကုန်းပြီး တက်ခွလိုက်တယ်။ ကျနော့် ညာလက်ကို ဆွဲယူပြီး သူမ တင်ပါးပေါ် တင်ပေးတယ်။ ဂျိုးလေးကို နို့နှစ်လုံးကြားထဲ ညှပ်ပြီး ပွတ်တိုက်ပေးတယ်။ ဂွေးဥတွေကို နှိပ်နယ် ဆော့ကစားပေးရင်း.......

"မောင်လေး လက်မနဲ့ မမ ဖင်ထဲကို နှိုက်လိုးပေးနော်၊ ဖြေးဖြေးနော်၊ ဆီ ဝင်နိုင်သမျှ ဝင်ပါစေနော် မမ ဖင်မခံတာ ကြာလှပြီ"

ကျနော် တီလေးရဲ့ ခရေပွင့်လေးကို လက်နဲ့ ဝလုံးရေးပေးပြီး လက်မကို ပိပိနှုတ်ခမ်းသား နှစ်ခုကြား ဆီရွှဲနေတဲ့ထဲကို ပွတ်တိုက်ပေးလိုက်တယ်။ စိစိလေးကိုပါ ဖိဖိပြီး ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ လက်ခလယ်ကို ခရေပွင့်လေးထဲ ထိုးထဲ့လိုက်တယ်"

"အ! အ! မောင်လေး ကောင်းတယ် အဲ့ဒီအတိုင်းလေး အစိလေးကို မြန်မြန် ပွတ်ပေးနော်"

ခဏကြာတော့ နီရဲရဲ ခရေပွင့်လေးကို ဆီရွှဲနေတဲ့ လက်မနဲ့ ဖြေးဖြေးလေး ထိုးထည့်ပြီး မွှေပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် ပေါင်တွင်းသားတွေကို ရွရွလေးပွတ်ပေးရင်း ဂွေးစိကို နှိပ်နယ်ပေးနေတယ်။ ကျနော် တီလေး စအိုလေးကို လက်မနဲ့ လိုးပေးရင်း တီလေး ပိပိလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ ယက်လိုက်ပြီး စိစိလေးကိုပါးစပ်နဲ့ ကပ်စုပ်လိုက်တယ်။ တီလေး တင်လုံးလုံးလေး တုန်ခါ ကော့တက်သွားတယ်။

"မောင်လေး မမတို့ လိုးရအောင်နော်"

တီလေးက ကျနော်ပေါ်ကနေ ဂျိုးဂျိုးလေးကိုကိုင်ရင်း ခရေဝကို တေ့ပြီး ဖိဖိသွင်းတယ်၊ ကျနော်လဲ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး တီလေး ခါးကိုအနောက်ကနေ ထိမ်းထားပေးတယ်။ တခါတခါ ချော်ပြီး ဂျိုးက ရှေ့ကိုကျွံပြီး တီလေး ပိပိအမြှောင်းလေးကို ပွတ်တိုက်မိတယ်။ အဲ့လိုနဲ့ တီလေးပိပိလေးထဲ ချော်ပြီးဝင်သွားတယ်။

"အ... မောင်! မောင်... ဒီအတိုင်း မနေနဲ့လေ မနဲ့ အလိုက်သင့် ကော့ပေးလေနော်"

တီလေး ဒီတစ်ခါ သေချာတေ့ပြီး ဂျိုးဂျိုးကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ ဖြည်းဖြည်းလေး ဖိထိုင်ချတယ်၊ ကျနော်လဲ တီလေး ခါးလေးကို အားယူပြီး တင်ကိုကြွပြီး ကော့လိုးလိုက်တယ်။

"အား!!!!"

ဂျိုးဂျိုး ထိပ်ဖူးလေး ဝင်သွားပြီး တီလေး အတွင်းသားတွေက ညှစ်လို့ ပြန်ကန်ထွက်လာတယ်။

"တီလေး နာသွားလား?"

တီလေးက ပြန်မဖြေဘူး ခေါင်းပဲ ခါပြပြီး ထပ်ဖိတယ်၊ ကျနော်လဲ ဒီတခါ တီလေးခါးကိုကိုင်ကာ အားယူပြီး အလိုက်သင့် ကော့ထားမိတယ်၊ ဂျိုးထိပ်ဖူးလေးက ဒစ်လည်ပင်းလေးကျော်ပြီး တီလေး ခရေပွင့်ထဲ ဝင်သွားတယ်။

"အွန့်..."

ကျနော် ဂျိုးထိပ်လေး စီးစီးပိုင်ပိုင် ညှစ်ထားသလို ခံစားစံစား လိုက်ရတယ်။ ဂျိုးဝင်နေတာကို မြင်နေရတဲ့ဖီးလ်က ပြောမပြတတ်အောင်ပဲ။ ကျနော့် တင်ပါးတွေ မွှေ့ရာနဲ့ ပြန်ထိကပ်သွားတယ်။ တီလေးက ဝင်သလောက် လေးကို အထက်အောက် ဖြေးဖြေးလေး ဆောင့်ပေးနေတယ်။ ကျနော်လဲ အလိုက်သင့် စည်းချက်မှန်မှန် ကော့ပေး နေမိတယ်။

"ကောင်းလား မောင်?"

"ဟုတ်! တီလေး ရော ကောင်းလား? အရမ်း နာသွားလား?"

"မောင့်ကို ကောင်းစေချင်တာလေ၊ လုပ်ဖူးစေချင်တာလေ၊ မခံတာ ကြာတော့ နဲနဲနာတာပေါ့"

"အဲ့လောက်တောင် ချစ်တာပဲလား တီလေးရာ?"

"မောင့်ကို မြတ်နိုး အားကိုးပြီးတော့ကို ချစ်တာ၊ အရမ်း ချစ်မိသွားတာ"

ဂျိုးက သုံးပုံနှစ်ပုံလောက် ဝင်နေပါပြီ၊ တီလေးက ပုံမှန်လေး ဖိဖိပြီး လိုးပေးနေတယ်။ အဝင် အထွက် တွေက တော်တော် လေး ချောမွေ့နေပါပြီ။

"မောင်! ခြေထောက်ကွေးပြီး ထောင်လိုက်၊ ခြေဖဝါးကို မွှေ့ရာပေါ်ချပြီး ဒူးထောင်လိုက်"

တီလေး က ပြောလဲပြော ကျနော့် ခြေထောက်ကို ဆွဲယူပြီး ပြင်ပေးပါတယ်။ ခုမှ သတိထားမိတယ် တီလေးက ကျနော့်ကို ဆောင့်ကြောင့်ခွထိုင်ပြီး ဆောင့်ပေးနေတာပါ။ ကျနော်လဲ တီလေးခါးကိုကိုင်ကာ ကော့ကော့ပြီး လိုးပေးနေ လိုက်ပါတယ်။ စောစောကထက် ပုံစံ ပိုကျပြီး ပိုအလုပ်ဖြစ်ပါတယ်။

"မောင်! ကောင်းလားဟင်? တီလေး တအားကောင်းနေပြီ"

"ကောင်းတယ် တီလေး စီးကြပ်နေတာပဲ"

တီလေး ဖိအချ တီလေးခါးကို အားယူပြီး ကျနော်လဲ တဆုံး ဖိဖိပြီး ဆောင့်လိုက်ပါတယ်။ ခုတော့ ကျနော့်ဂျိုးလေးကို မမြင်ရတော့ဘူး။ ပန်းသီး အပေါ်ပိုင်းကို ပလက်လှန်ထားတဲ့ ယပလက်ပုံ တီလေးရဲ့ တင်ဝိုက်ဝိုက်လေးကို ကျနော့် ဆီးစပ်နားမှာ လှလှလေး မြင်နေရပါတယ်။ တီလေးဖင်က ဝိုက်ဝိုက်ပြီး ကြိတ်ပွတ်ပေး နေပါတယ်။ တီလေးစီက အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းနဲ့ ညည်းသံတိုးတိုးလေး ကြားနေရတယ်။

"မ မောနေပြီလား? မောင် အောက်ဆင်းပြီး တလှည့် ဆောင့်ပေးရမလား?"

"ဟင့်အင်း ဒီတိုင်းလေးပဲ ကောင်းတယ်၊ မောင်နဲ့ ဒီည အကြာကြီး ချစ်မယ်လေ"

တီလေးက ဖြေးဖြေးလေး ကြွနိုင်သမျှ ကြွလိုက် ဂျိုးဂျိုး ထိပ်နား ရောက်ရင် ပြန်ပြီးဖိထိုင်ချလိုက်နဲ့ ဆောင့်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော် ဂျိုးဂျိုး တလျှောက်လဲ အလွှာပါးပါးလေးခြားနေပေမယ့် ထိတွေ့ပွတ်တိုက် နေတဲ့အရသာက ရေရေလည်လည် ကောင်းပါတယ်။ တီလေးရဲ့ ငြီးသံလေးတွေက သံစဉ်တစ်ပုဒ်လို ငြိမ့်ညောင်း သာယာစွာ ကြားနေရတယ်။

ကျနော် တီလေးခါးကို အားယူရင်း ထထိုင်လိုက်တယ်။ တီလေးကျောနဲ့ ကျနော်ရင်ဘတ်နဲ့ ထိတွေ့သွားတယ်။ တီလေး ကိုယ်လေးက ညွတ်ပြီး ကျနော့် ဒူးပေါ်ညွတ်ကျသွားတယ်။ တီလေး နို့လေးကို လှမ်းဖက်ရင်း ပွတ်သပ်ကာ ရင်သီးလေးတွေကို ချေပေးလိုက်တယ်။ တီလေး တုန်တက်သွားတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ကျောပေးပြီး တက်ဆောင့်ရင်း သူ့ပိပိကို သူလက်နဲ့ပွတ်နေတာကိုး။ တီလေး တကိုယ်လုံး တုန်ပြီး ငြိမ်ကျသွားတယ်။

"တီလေး ပြီးသွားပြီ မဟုတ်လား?"

"ဟင့်အင်း အရမ်းကောင်းသွားတာ၊ တီလေး နို့တွေကိုင်ရင် ကြိုက်မှန်း မောင်သိသားနဲ့၊ မောင် အဲ့လိုချေပေးတာ အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ...."

ကျနော် တီလေး နိုးလေးတွေကို စုံကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ တီလေးက ဂျိုးတဆုံးထိုင်ချပြီး ဖိကြိတ်ပေးနေတယ်။

"မောင်! တီလေး ကုန်းပေးမယ်။ မောင့် စိတ်ကြိုက် ပြီးအောင့်ဆောင့်နော်၊ တီလေး အားမရလို့"

တီလေး ဖြေးဖြေးလေး ကြွပြီး ထလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်ကို ပြုံးပြုံလေးကြည့်ပြီး၊

"မောင်လေး မပြီးသေးဘူးလား ကြာလိုက်တာ၊ မမကို စိတ်ကြိုက် ဆောင့်နော် မမ ကုန်းပေးမယ် သိလား၊"

တီလေးက ဒူးလေးထောက်ပြီး လေးဖက်ကုန်း ပေးပါတယ်။ ကျနော် ကွိုင်ကို ချွတ်ပြီး အမှိုက်ခြင်းထဲ ထဲ့လိုက်တယ်။ ဂျိုးနဲ့ တီလေးပိပိကို ထောက်လိုက်တယ်။

"မောင်လေး.... မမ ဖင်ပဲခံမှာနော် ခိခိ"

"ချစ်တယ် တီလေးရယ်..... ပိပိလေးကို ချစ်ချင်ပြီ"

"မောင် နောက်တစ်ခေါက်မှ ချစ်လေ၊ တီလေး ဖင်ခံချင်သေးတယ်၊ ဖင်ပဲ လိုးပေးနော်၊"

ကျနော် တီလေးကို သနားသွားတယ်။ ချစ်လဲ ပိုချစ်သွားတယ်။ တီလေးက ပွင့်လင်းတယ် ဟန်ဆောင်တာ မရှိဘူး။ လိုချင်တာကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း အမြဲပြောတယ်။ ပေးနိုင်တာဆို လုပ်ပေးတယ်။ ဆန္ဒမရှိရင် မရှိဘူးပဲ။

ကျနော့် ဂျိုးလေးကို တီလေး ပိပိ တဝိုက်က အရည်တွေနဲ့ ချောအောင် အရင်ပွတ်လိုက်တယ်။ လက်ဖဝါးနဲ့ တီလေးပိပိ လေးကိုပွတ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကျနော့် ဂျိုးကို ထက်အောက် ပွတ်လူးလိုက်တယ်။

"မောင် လိုးတော့ကွာ မ လိုချင်နေပြီ"

တီလေးရဲ့ ခရေပွင့်လေးကို တေ့ပြီး ခါးကိုစုံကိုင်ကာ ကော့လိုးလိုက်တယ်။ တီလေးက နောက်ကိုကော့ပြီး အလိုးခံပါတယ်။ စောစောက လိုးထားပြီး ဖြစ်တာကြောင့် ဂျိုးတဝက်လောက် လျှောကနဲ အသာလေး ဝင်သွားပါတယ်။

"အား!.... အ.... ဟင်!"

"တီလေး နာသွားလား? ဆောရီး"

"မောင် ကွိုင်ချွတ်လိုက်တာလား? ဘာလို့လဲ?"

"ချောင်ပြီး တွန့်နေပြီ တီလေးရ၊ ဒါကြောင့် လွှင့်ပစ်လိုက်တာ"

"မောင် လူလည်ကျတာ။ အထဲမှာ မပြီးနဲ့နော် မောင်။ ပြီးခါနီးရင် တီလေးကို ပြောနော်"

"ဟုတ် တီလေး ပြီးခါနီးရင်လဲ ပြောနော်"

ကျနော် တီလေးခါးကို စုံကိုင်ပြီး ဆက်တိုက် ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။ တခါတခါ အဝနီးပါထိ အားယူပြီး တချက်ချင်း ဂျိုးအဆုံးထိ ဆောင့်ဆောင့် ပြီးလိုးနေမိတယ်။ တီလေး ဖင်တုံးလေး ရမ်းခါနေတယ်။

"အား... အို့ အို... အား အ.... ကောင်းတယ် မောင်၊ ဆောင့်ဆောင့် အဲ့ဒီ အတိုင်း မြန်မြန်လေး"

တီလေး အတွင်းသားလေးတွေက ညှစ်ညှစ်ပေးနေသလို ခံစားရပြီး အဝင်အထွက်တိုင်း အရမ်းကောင်းနေတယ်။ ဂျိုးတလျှောက် စိမ့်နေအောင် ကောင်းပြီး သုတ်ထွက်ချင်သလို ဖြစ်လာတယ်။

"ထူး ပြီးတော့မယ် တီလေး"

"မောင်! မောင့်ဂျိုးကို ထုတ်လိုက်တော့၊"

ကျနော် မရတော့ဘူး မထိန်းနိုင်တော့ဘူး ထွက်တော့မယ်ဆိုတာ သိနေတယ်။ တီလေး ဖင်တွေက ရမ်းခါနေပြီး ဂျိုးကို တအားကြီး ညှစ်ထားတယ်။ ကျနော် ဂျိုးလေးကို တီလေး ခရေတွင်းထဲက ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ တီလေးက လေးဖက်ကုန်းပေးထားရာကနေ ဘေးကို ကွေးကွေးလေး လှဲလိုက်ပြီး သူမနို့တွေကို ဘေးနှစ်ဖက်က လက်နဲ့တွန်းပေးထားတယ်။

"မောင်! တီလေးနို့ကို လာလိုး လာ.... တီလေး စုပ်ပေးရမလား?"

တီလေး ဖင်ထဲထဲ့ထားတာကိုတော့ မစုပ်ခိုင်းရက်ဘူး။ တီလေးအပေါ် တက်ခွလိုက်ရင်း နို့ကြားထဲကို လိုးလိုက်တယ်။ နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့နဲ့ အတူ တီလေးရဲ့ တင်းနေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးကို ဖွဖွလေး ပွတ်ပေးမိတယ်။ တီလေးရဲ့ နူးညံ့တဲ့ မျက်ဝန်း အကြည့်တွေကြောင့် နှလုံးသာက သံယောဇဉ်တွေ ခုန်ပေါက်လာတယ်။

"ချစ်တယ် တီလေးရယ်...."

တီလေး မျက်ဝန်းလေးတွေ မှေးစင်းပြီး ပြုံးပြတယ်။

"မောင့် ကို တီလေး အရမ်းချစ်တယ်၊ မောင့် ဆန္ဒ အတိုင်းနော်၊ တီလေးကို မောင့် အချစ်ရည်တွေနဲ့ ပက်ချင်နေတယ် မို့လား ခိ.."

ကျနော် ပြီးသွားပါပြီ၊ ရွှေပြွန်က လရေတွေ တီလေးမျက်နှာကို မထိပေမယ့် မေးစေ့နဲ့ လည်ပင်းတဝိုက်မှာ ဖွေးသွားပါတယ်။ တီလေး နို့အုံ နဲ့ နို့ကြားတွေလဲ အနည်းငယ်စီ ပေကျံကုန်ပါတယ်။ တီလေးက လက်နဲ့ သပ်ယူပြီး နို့တွေကို ပွတ်နယ်နေပါတယ်။ ပြီးနောက် ကျနော့် ဂျိုးလေးကို ဖမ်းကိုင်ပြီး ခေါင်းလေးမကာ ထိပ်လေးကို လျှာနဲ့ လှမ်းယက်ပါတယ်။

"တီလေး မလုပ်နဲ့!"

ကျနော် တားပေမယ့် မမှီတော့ပါဘူး တီလေးက ကျနော့် ဂျိုး ဒစ်လေးကို လှမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေး မျက်နှာလေးကို လက်နှဖက်နဲ့ ညှပ်ပြီးတော့ ကျနော့် ဂျိုးလေးကို နောက်ဆုတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေး အပေါ် မှောက်ချပြီးတော့ တီလေး နှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းရှိုက်နေမိတယ်၊ တီလေးကလဲ အလျှော့လုံးဝ မပေးပဲ ပြန်နမ်းပါတယ်။ ကျနော့် လက်တွေက စေးကပ်ကပ် ဖြစ်နေတဲ့ တီလေးရဲ့ နို့တွေကို အားရပါးရ နယ်နေမိပါတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ အနမ်းတွေကို နှုတ်ခမ်းကနေ လည်ပင်း၊ လည်ပင်းကနေ နို့၊  နို့သီး ထိပ်ဖူးလေးတွေကို တဖက်စီ စို့ပေးရင်း လက်က နို့နှစ်လုံးကိုယ်နယ်ကာ အနမ်းတွေကို ချက်က တဆင့် ပိပိလေးစီ နမ်းလာလိုက်ပါတယ်။

"မောင်!"

ကျနော် တီလေးကို တချက်ကြည့်ပြီး ပိပိလေးကို မျက်နှာအပ်ပြီး လျှာနဲ့ အပြာလိုက် ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ လက်တွေကို တီလေးနို့နှစ်လုံးမှာ အလုပ်ပေးထားလိုက်တယ်။ တီလေး ကျနော့် ဆံပင်တွေကို လက် နဲ့ ဆွဲရင်း ကော့ကာ ကော့ကာ ပြီးသွားပါတယ်၊ ကျနော် ပိပိလေး အနီးက စိုနေတဲ့ အချစ်ရည်တွေကို ပြောင်စင်အောင်ယက်ပြီး မြိုချလိုက်ပါတယ်။ တီလေး ကျနော့် မျက်နှာကို ဆွဲယူပြီး အနမ်းရှည်ကြီး ပေးပါတယ်။

"မောင် အရမ်းကောင်းလား?"

"အရမ်း ကောင်းတယ် ပြောမပြနိုင်လောက်အောင် ကောင်းတယ် တီလေး"

တီလေးက ကျနော့် လက်မောင်းကို ခေါင်းအုံးပြီး ကျနော် ရင်ခွင်ထဲ ဝင်လာပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကိုဖက်ပြီး ကျောလေးကို ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့ နို့လေးတွေ ကို ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးနေတယ်။

"မောင်! ညစ်ပတ်လေး၊"

"တီလေးက သန့်တာကိုး"

"ခိခိ! အဲ့ဒါ မောင့် အချစ်ရည်တွေလေ"

"လာ.. တီလေး ရေသွား ဆေးမယ်"

"နေအုံကွာ... တီလေး ဒီအတိုင်းလေး မောင့်ရင်ခွင် မှာနားပါရစေအုံး"

"ရေချိုး သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပြီး အတူတူ အိပ်မယ်လေ"

"ဟင့်အင်း တီလေး မလှုပ်ချင်တော့ဘူး ဒီအတိုင်းလေးပဲ အိပ်မယ် နော်... မောင်!"

ကျနော် တီလေး ဆံပင်လေးတွေကို သပ်ပေးပြီး တီလေးကို ဖက်ထားပေး လိုက်တယ်။

"ခု မှ ပဲ နွေးထွေး လုံခြုံသွားတော့တယ်၊ မောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်။"

ခဏ အကြာ မောမောနဲ့ ကျနော် နဲ့ တီလေး တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် ဖက်ရင်း  အချိန်အနည်းငယ် အိပ်ပျော်သွားတယ်။

🎶 ............လွယ်လွယ်လေးနဲ့ မင်းချန်ထားခဲ့ပေမယ့်...

နေရာတိုင်းမှာ မင်းအရိပ်တွေထင်တုန်းပဲ... 🎶

ကျနော့် ဖုန်းမြည်သံကြောင့် တီလေးနဲ့ကျနော် အိပ်ပျော်နေတာ နိုးသွားတယ်။ တီလေး က ကျနော့်ဖုန်းကို ယူပေးရင်း..... ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ခိုလုံရင်း ပြုံးပြီး.....

"သီရိခေါ်တာ..... ထူးပြောလိုက်အုံး"

ကျနော် ဖုန်းယူပြီး စပီကာဖွင့်ပြီး ထူးလိုက်တယ်.....

"ဟဲလို! သီရိ!"

"ထူး! ငါနင့်ကို သတိရလို့ ဆက်လိုက်တာ၊ နင်ဘာလုပ်နေလဲ?"

"အိပ်နေတာ ဖုန်းသံကြောင့် နိုးသွားတာ"

"မယုံပါဘူး နင်တီလေးနဲ့ ချစ်နေတာမဟုတ်လား?"

"ဟာ! မဟုတ်ပါဘူးဟာ!"

"နင် တီလေးနဲ့ငါ ဘယ်သူ့ပိုချစ်လဲ"

တီလေးက ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲကနေ ကျနော့်ကို ပြုံးပြီးမော့ကြည့်ပါတယ်။

"................."

"ငါ သိပါတယ် ထူးရာ.... နင်, တီလေးကို အရမ်းချစ်မှန်း ဒါကြောင့် ငါတို့နဲ့ ဆက်မလိုက်ပဲ ရန်ကုန် ပြန်သွားတာပေါ့"

"မဟုတ်ပါဘူးဟာ!"

"ထူး!.... ငါ အလိုးခံချင်နေတယ် သိလား? ငါ့ပိပိလေး ယားနေတယ်ဟာ..."

"......................"

တီလေးက ကျနော့်ဂျိုးလေးကို လာကိုင်ပြီးပွတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော့်နို့လေးတွေကို ငုံခဲရင်းနဲ့ ကျနော့်ညီလေးကို ဂွင်းထုပေးနေတယ်။

"ထူး! ငါဘာလုပ်ရမလဲဟင်! ပြောပါအုံး"

"သီရိ..... ငါ..... ငါ.... မပြောတတ်ဘူးဟာ"

"ထူး! ငါ ဇော်ဇော်နဲ့ အလိုးခံရင် ငါ့ကို စိတ်ဆိုးမှာလားဟင်?"

"သီရိ! ငါက စိတ်ဆိုးစရာလားဟာ! ငါ အမှန်အတိုင်း ပြောရမလား သီရိ!"

"အင်း! ပြောလေ..........."

"ငါ တီလေးကို အရမ်းချစ်တယ်! တီလေးနဲ့ ထာဝရ အတူနေချင်တယ်! ငါ... တောင်းပန်ပါတယ်ဟာ! နင့်ကို ငါ့ကြောင့် စိတ်မဆင်းရဲစေချင်ဘူးဟာ...."

"ငါသိပါတယ် ထူးရယ်.....!"

"...................................."

"ဒါပဲနော် ထူး! Good night!"

"Good Night Thiri!"

ကျနော် ဖုန်းချလိုက်တဲ့ အချိန်မှာ၊ တီလေးက ကျနော်နှုတ်ခမ်းတွေကို လာနမ်းပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို မြတ်နိုးစွာ ပြန်နမ်းပြီး တီလေးနဲ့ ဒုတိယအချီကို စတင်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့် လက်တွေက တီလေးရဲ့ ပိပိကို စမ်းကိုင်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးပိပိမှာ အရည်တွေ ယိုစိမ့်နေပါပြီ။ တီလေးက ကျနော့်ကို နမ်းနေတာကို ရပ်ပြီး ကျနော့်ကို ခွထိုင်ကာ ကျနော့်ဂျိုးလေးကို ကိုင်ပြီးပိပိလေးနဲ့ တေ့လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ဖြေးဖြေးလေးထိုင်ချပါတယ်။ ဂျိုးလေးက အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ တီလေးပိပိလေးထဲကို မြုပ်ဝင်သွားပါတယ်။ တီလေးက မနားပဲ အပေါ်ကနေ ကောင်းဘွိုင်မလေးလို ဆက်တိုက် ဆောင့်ပါတယ်။

"အား.... အ.... အ.... ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်! မောင့် လီးက တုတ်ပြီး ပြည့်နေတာပဲ"

တီလေးက ကျနော့် ရင်ဘတ်ကို လက်ထောက်ပြီး တောက်လျှောက် ဆောင့်နေတာပါ။ ကျနော့် ဂျိုးလေးက ကျင့်စိမ့်နေအောင် ကောင်းနေပါတယ်။

"တီလေး! အား အ အ... နာတယ် တီလေး ဖြေး... ဖြေးဖြေး...!"

တီလေးက အရှိန်မလျှော့ပဲ ကျနော်ကို ကုန်းနမ်းပြီး ကျနော့်ခေါင်းကို ဆွဲထူပြီးထိုင်စေပါတယ်။

"တီလေး အရမ်းကောင်းနေပြီ မောင်၊ ပြီးတော့မယ် ခဏလေး အောင့်ခံနော်"

ကျနော့်ကို ဖက်ရင်း ရင်ဘတ်ချင်းပွတ်ရင်း မနားတန်း ဆောင့်နေပါတယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးခါးကိုကိုင်ကာ အလိုက်သင့် ပြန်ကော့ပေးနေမိတယ်။ တခါတလေ တီလေး ကျောပြင်လေးကို ပွတ်ပေးလိုက် တီလေးနို့လေးတွေ စို့ပေးလိုက်နဲ့ အလိုက်သင့် စီးမြောရင်း ကော့ပေးနေမိတယ်။ ဒီလို နဲ့ တအောင့်လောက်အကြာမှာ တီလေး တဆုံးထိုင်ချပြီး ကျနော့်ကို ဖက်ကာ နမ်းရင်း ကော့ကာကော့ကာ ပြီးသွားပါတယ်။

"မောင်... ဒီအတိုင်းလေး တီလေးကို ဖက်ထားပေးနော်"

ကျနော် တီလေး ခါးလေးကိုဖက်ထားပြီး တီလေးနဲ့ ရင်ဘတ်ချင်းနီးနေတဲ့ ရင်ခုန်သံတွေကို ဖလှယ်ရင်း တီလေးရဲ့ အနမ်းတွေအောက်မှာ နစ်မြောနေမိ်တယ်။ တီလေးက ပြုံးပြုံးလေး ကျနော့်ကိုကြည့်ရင်း....

"မောင် မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား? တီလေးကို ဘယ်လို လိုးချင်လဲ? တီလေး ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ?"

"ချစ်တယ် တီလေးရယ်!"

"မောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ် သိလား!"

"မောင် ပြီးအောင်လိုးလေ မကုန်းပေးမယ်နော်"

"တီလေး! မောင် တီလေး အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ ပိပိကို ယက်ချင်တယ်"

"မောင် မရွံဘူးလား? ဘုန်းနိမ့်မယ် မောင်ရယ်"

"ဟင့်အင်း မောင် ယက်ချင်တယ်၊ တီလေးရဲ့ အချစ်ရည်တွေ သောက်ချင်တယ်။"

"အိုကေ! မောင် လှဲနေလိုက်၊ မလဲ မောင့်ဂျိုးဂျိုးကို စုပ်ချင်တယ်။"

ကျနော်လဲ တီလေးကို ဖက်ထားရာကနေ အိပ်ရာပေါ်ပြန်လှဲချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ဂျိုးဂျိုးပေါ်ကနေ အသာကြွရင် ကျနော့် ဂျိုးကလေး ပြွတ်ဆိုထွက်သွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော့် ညီလေးက တင်းမာပြီး နိုင်းတိဒီဂရီ မတ်မတ် တောင်နေပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ခွလှည့်လိုက်ပြီး ကျနော့် မျက်နှာပေါ် ပိပိနဲ့ ပွတ်ပါတယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးရဲ့ စမူဆာ မုန့်ပေါင်းလေးကို လျှာနဲ့ယက်ပြီး စိစိကို စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။

"အား ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်၊"

တီလေးက ကျနော့် ဂျိုးကိုငုံပြီး တဆုံးစုပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ အချစ်ရည်တွေကို ပြောင်စင်အောင် ယက်ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ဘယ်လောက် ယက်ယက် စိမ့်ထွက်နေပါတယ်။

"မောင် တီလေး ပြန်လိုချင်လာပြန်ပြီ၊ လိုးပေးတော့နော်"

"ဟုတ် တီလေး၊ ကျနော်လဲ လိုးချင်ပြီ၊ တီလေး ပလက်လှဲလိုက်နော်၊"

တီလေးက ကျနော့်ဘေးမှာ ပလက်လှဲပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေး ပေါင်ကြား နေရာဝင်ယူလိုက်ပြီး တီလေး ပိပိလေးထဲကို တခါထဲတဆုံး ဆောင့်ထည့်လိုက်ပါတယ်။

"အား..."

"တီလေး အရမ်းနာသွားလား"

"နာဘူး အရမ်းကောင်းသွားတာ၊ ဆောင့် မောင် တီလေးကြိုက်တယ် ကြမ်းကြမ်းဆောင့်"

ကျနော် တီလေး ခြေနှစ်ချောင်းကို ပခုံးပေါ်ဆွဲယူလိုက်ရင်း ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကိုင်ကာ ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုး ပစ်လိုက်တယ်။ တခါတလေ တီလေး ဒူးကွေးနေတာကို ဖိပြီး ခါးအားသုံးကာ တဆုံးပစ်ပစ် ဆောင့်ပေးနေလိုက်တယ်။ တီလေးက သူ့နို့တွေသူပွတ်ရင်း ဇိမ်ယူကာ အလိုးခံနေပါတယ်၊ အသံတွေလဲ ဆူညံလာပါတယ်၊ တီလေးရဲ့ ငြီးသံ ဂွေးဥနဲ့တင်ပါး တဖတ်ဖတ်ရိုက်ခတ်သံတွေနဲ့ အတူ ကာမလမ်းဆုံး ကို အတူတက်လှမ်းဖို့ တက်ညီလက်ညီ လိုးနေမိကြပါတယ်။

"မောင်.... ကောင်းတယ် ဆောင့်ဆောင့် အား... မ ပြီးတော့မယ်၊ ပြိုင်တူပြီးမယ်နော်၊"

"ချစ်တယ် တီလေးရယ်၊ ကောင်းလိုက်တာ အရမ်းကောင်းတာပဲ"

"အား မောင်! ကောင်းတယ် တီလေးမရတော့ဘူး ပြီးပြီ ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်"

ကျနော်လဲ လီးတဆုံးသွင်းပြီး တုန်ခါနေတဲ့ပိပိလေးထဲ ဖိဖိထားပေးလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ကျနော့် ဂျိုးကို ဖြည်းဖြည်းလေး ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။

"မောင် မပြီးသေးဘူးဟုတ် ပြီးအောင် ဆက်ဆောင့်ပြီး လိုးလေ"

ကျနော် တီလေး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရင်း တီလေးကို ဖက်ထားမိတယ်။ လက်တဖက်နဲ့လဲ တီလေးနို့သီးခေါင်းလေးကို ချေပေးနေလိုက်တယ်။ တီလေးက တော်တော် မောနေပြီး ရင်ဘတ်ကြီး တခုလုံး ဖောင်းလိုက်ပိန်လိုက်နဲ့ ကျနော့်အနမ်းတွေကို ခံနေပါတယ်။ ခဏနေတော့ ကျနော့် ဂျိုးကို လက်တဖက်နဲ့ ပွတ်ပေးရင်း.....

"တော်တော် အားကြီးတဲ့ ကောင်ကြီး ခုထိမပြီးသေးဘူး၊ မောင်, မ ဘယ်လို နေပေးရအုံးမလဲ? အဝတ်ဝတ်ပေးရမလားဟင်?"

"တီလေး ကောင်းလားဟင်? ချစ်တယ်တီလေးရယ်၊ ဒီတိုင်းလေးဖက်ထားရလဲ ကောင်းနေတာပါ၊"

"လာ မောင်.... မတိ်ု့ နှစ်ယောက်လုံး ချွေးတွေ ဟိုအရည်တွေနဲ့ ညစ်ပတ်နံစော်နေပြီ၊ ရေသွားချိုးမယ်။ ထအုံး"

ကျနော် တီလေးပေါ်ကနေ ထပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက တဘက်တွေ ပေပွနေတဲ့ အိပ်ရာခင်းတွေကို လျှော်တောင်းထဲထည့်ပြီး ကျနော့်လက်ကို ဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ရေပန်းအောက် ဝင်လိုက်တယ်။ ရေပန်းကို ဖွင့်ပြီး ကျနော့် တကိုယ်လုံးကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးတယ်။ ကျနော်လဲ တီဘေးကို ဆပ်ပြာတိုက်ပေးရင်း တီလေးပိပိကို ဆေးပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ဆေးပေးရင်း ဂွင်းတိုက်ပေးနေတယ်။ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက် ဆပ်ပြာတိုက်ရင်း တယောက်ကို တယောက်ဖက်ရင်း နမ်းနေမိတယ်။ ကျနော့်လက်တွေက တီလေး တင်အိုး နှစ်ခြမ်းကိုကိုင်ရင်း ဖင်ကြားထဲကို ပွတ်တိုက်ပေးနေမိတယ်။ တီလေးလက်တွေက ဂျိုးဂျိုးရဲ့ ဒစ်လေးကို ပွတ်တိုက် ဆော့ကစားနေတယ်။

"မောင် ဖင်လိုးချင်သေးလို့လားဟင်?"

"ဟင့်အင်း တီလေး"

တီလေးက ဂျိုးလေးကို ပိပိအဝမှာတေ့ပေးတယ်။

"မောင် ပြီးအောင်လိုးလိုက်နော်"

"အရမ်းချစ်တယ် တီလေးရယ်"

ကျနော် ဂျိုးလေးကို ဖြည်းဖြည်းလေး တီလေးပိပိလေးထဲကို ထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

တီလေး နို့လုံးလုံးလေးကို စို့ရင်း လက်တဖက်နဲ့ နို့သီးဖုလေးကို လက်မနဲ့ လက်ညှိုးနဲ့ချေပေးရင်း ဖြေးဖြေးလေး လိုးရင်း တီလေးနဲ့ ချစ်ဖြင်းတွေကို ခံစားနေလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကျောကို ပွတ်တိုက်ရင်း နို့တွေကို ကော့ကော့ပေးနေတယ်။

"မောင် တီလေး အပေါ်က ဆောင့်ချင်တယ်။ မောင် ရေချိုးကန်ဘောင်ပေါ်ထိုင်လိုက်နော်"

ကျနော် ဖြေးဖြေးချင်း နေရာရွှေ့ပြီး ကြွေကန်ဘောင်ပေါ်မှာ ထိုင်လိုက်တယ်။ တီလေးက ပေါင်ကိုကားရင်းကျနော့်ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ခွထိုင်ရင်း ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို ငတ်မွတ်စွာနမ်းပါတယ်။ ကျနော့်လျှာနဲ့ တီလေးလျှာ ပွတ်တိုက်နမ်းစုပ်ရင်း ကျနော် ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ ခံစားလာရပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် ဖက်ထားရင်း ကော့ကော့လိုးနေမိတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ပေါ်ထိုင်ချရင်း ဖင်ကို ဝိုက်ကစားပေးနေသလို တီလေးပိပိ အတွင်းသားတွေက စုပ်ညှစ်ပေးနေတာ အရမ်းကောင်းနေပါတယ်။

"တီလေး မောင်ပြီးတော့မယ်"

"ပြီးလိုက်တော့မောင် တီလေးလဲ ပြီးတော့မယ်၊ တီလေးကို နမ်းပါ မောင်ရယ်"

ကျနော် တီလေးကို နမ်းရင်းနဲ့ ဖက်ထားမိတယ်။ တီလေး ကျနော်ကို နမ်းစုပ်ရင်းနဲ့ ငြိမ်ကျသွားတယ်။

"မောင် တီလေး စုပ်ပေးမယ်နော် တီလေး ပါးစပ်ထဲမှာ ပဲ ပြီးလိုက်တော့နော်"

"တီလေး ဒီအတိုင်းလေး ငြိမ်ငြိမ်လေး မောင့်ကို ဖက်ထားပေးပါ။ မောင် ပြီးပြီ အား အ အ..."

ကျနော် တီလေးခါးလေးကို ဖက်ပြီး ဆွဲကပ်ထားလိုက်ရင်း တီလေး သားအိမ်ထဲကို မီးသတ်ပိုက် ပြင်းပြင်းနဲ့ ပက်ဖြန်မိတယ်။

"ကောင်း လိုက်တာ မောင်ရယ်၊ အခုမှ အပြည့်အဝ ပြီးတဲ့ အရသာကို ခံစားရတော့တယ်။ ချစ်တယ် မောင်ရယ်"

ကျနော် တီလေးကို နမ်းရင်း ဖက်ထားမိတယ်။ တီလေးပိပိထဲက အရည်တွေ စီးကျနေတာကိုလဲ ခံစားနေရတယ်။ ခဏကြာမှ တီလေးက ကျနော့်ပေါ်က ကြွပြီး ထလိုက်တယ်။

"မောင် တီလေး စုပ်ချင်သေးတယ်။"

တီလေးက ကျနော့် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး ကျနော့် ဂျိုးလေးကို တယုတယ ကိုင်ပြီး ဖမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့် ဂျိုးကို ရေခဲချောင်း စုပ်သလို ပြောင်နေအောင် စုပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော်ဂျိုးလေး တုန်သွားပြီး လက်ကျန် အရည်လေးတွေပါ ပြောင်စင်သွားသလိုပဲ။

တီလေး က ပြုံးပြုံးလေး ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ပါတယ်။

ကျနော် တီလေးပါးနှစ်ဖက်ကို လက်နဲ့ညှပ်ရင်း ဆွဲထူပြီး မြတ်နိုးစွာ နမ်းစုပ်လိုက်ပါတယ်။

"မောင့် ကိုချစ်တယ်"

တီလေးက ကျနော့်ကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီး။

"မောင် အိပ်ရာခင်း ခင်းထားလိုက်နော်၊ မ သန့်ရှင်းရေး လုပ်ပြီး လာခဲ့မယ်"

"ဟုတ် တီလေး"

ကျနော် တီရှပ်နဲဘောင်းဘီတို ကောက်စွပ်လိုက်ပြီး အိပ်ရာခင်း အသစ်ခင်းလိုက်တယ်။ တီလေးက တဘက်ကြီးပတ်ပြီး ထွက်လာပြီး....

"မောင် တီလေး ဘာဂါဝန် ဝတ်ရမလဲ?"

"တီလေး ဝတ်ချင်တာဝတ် အတွင်းခံ မဝတ်နဲ့နော် ဟဲဟဲ"

"လျှော်စရာတွေများနေပြီ၊ စောစောက အင်္ကျီပဲပြန်ဝတ်တော့မယ်နော်"

တီလေး က စောစောက ချွတ်ထားတဲ့ ရှပ်အင်္ကျီအဖြူကို ပြန်ဝတ်ပြီး ဇာပင်တီ အဖြူ အသစ်တထည်ကို ဝတ်လိုက်ပါတယ်။ ဇာပင်တီလေးနဲ့ ရှပ်လက်ရှည်အဖြူကို ရင်ဟိုက်ပြီး ဝတ်ထားတဲ့ ပုံက အရမ်း sexyကျပါတယ်။ နို့လုံးလုံးလေးတွေ ပေါ်နေတဲ့ အပြင် နို့သီးဖုလေးတွေပါ ထင်းနေပါတယ်။ ကျနော် တီလေး ကိုကြည့်ရင်း ဂျိုပြန်ကြွလာပါတယ်။ တီလေးက သိတဲ့ပုံနဲ့....

"တော်ပြီနော် မောင်! မတို့အိပ်ကြရအောင်"

ကျနော် တီလေးလက်ကို ဆွဲရင်း ကုတင်ပေါ်တက်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးနဖူးကို နမ်းရင်း မီးပိတ်ကာ တီလေးကို ဖက်ပြီး လှဲချလိုက်ပါတယ်။

"ခိ ခိ ခိ မောင် လူဆိုးလေး တော်ပြီ မကိုဖက်ပြီး အိပ်တော်နော်"

"ချစ်တယ် တီလေးရယ်"

ကျနော်နိုးလာတော့ တခုခုလိုနေသလို ခံစားရတယ်။ အိပ်ချင်မူးတူးနဲ့ ပြန်စဉ်းစားတော့မှ မနေ့က တော်တော်များသွားတာ သတိထားမိတယ်။ ဟီးဟီး😍။

တီလေး ဘယ်အချိန်ထသွားမှန်း မသိအောင် နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်သွားတာပဲ။ ကျနော် နိုးတဲ့အချိန်မှာ တီလေးဘေးမှာ ရှိမနေတာဟာ ကျနော့်အတွက် မပြည့်စုံတဲ့ ပန်းချီကားတချပ်ပဲ။ ကျနော် ချက်ချင်းထပြီး တီလေး အခန်းသွားရှာမိတယ်။ မတွေ့မိတာနဲ့ ကလေးတယောက်လို အော်ခေါ်မိတယ်။ "တီလေး တီလေး!"....

"ထူးပိုင်!...."

"ဟင်! မဝေ ဘယ်တုန်းက ရောက်နေတာလဲ? တီလေးရော?"

မဝေက ဧည့်ခန်းကနေပြုံးပြရင်း....

"တီလေး မီးဖိုခန်းမှာ ထူးပိုင်! မဝေ မနက်က တီလေးခေါ်လို့ရောက်နေတာ။"

ကျနော် လှေခါးကနေဆင်းရင်း မီးဖိုထဲဝင်လိုက်တယ်။

တီလေးက ကျနော့်ကို လှည့်ပြုံးပြပြီး.....

"မောနင်း ထူး! သွားတိုက်၊ မျက်နှာသစ်လိုက်အုံး။"

ကျနော် တီလေးကို နောက်ကနေဖက်လိုက်ပြီး နားရွက်ကိုကိုက်ခဲပြီး လည်ပင်းကို ဖွဖွနမ်းလိုက်တယ်။ မဝေက မီးဖိုခန်းထဲဝင်လာပြီး စားပွဲမှာထိုင်ရင်း ကျနော်နဲ့ တီလေးကို လှမ်းပြောတယ်။

"ကေသီရေ... ထူးပိုင်က အဖေနဲ့ ဦးလေးထက် သာမယ့်ပုံပဲဟေ့ ခိခိ၊ ဟုတ်လားထူးပိုင်?"

ကျနော် စိတ်ထဲကနေပဲ တေးထားလိုက်တယ်။ အခွင့်အရေးရလို့ကတော့ကွာ မဝေကို ဟင်းဟင်း။ ကျနော် တီလေးကို တိုးတိုးလေး ကပ်ပြောလိုက်တယ်။

(တီလေးကိုချစ်တယ်)

တီလေးက တိုးတိုးလေးပြန်ပြောတယ်။

(ချစ်ရင် သွား သွားတိုက်) တဲ့ ဟီး။

ကျနော် ကျနော့်အခန်းထဲ ဝင်ပြီး လန်းသွားအောင်ရေပါချိုးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ဘောင်းဘီတို တီရှပ်တထည် ဝတ်ပြီး ပြန်ထွက်လာခဲ့တယ်။ ကျနော် မီးဖိုခန်းထဲရောက်တော့ တီလေးနဲ့ မဝေ စကားတွေပြောပြီးရီနေကြတယ်။ ကျနော် တီလေး ပြင်ထားတဲ့ မနက်စာနဲ့ နွားနို့တခွက် သောက်လိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်နဖူးကို အနမ်းတပွင့်ပေးရင်း မဝေကို ရုံးလိုက်ပို့ပေးဖို့ပြောတယ်။

"တီလေးကလဲ မဝေ ကားငှားသွားလဲ ရတဲ့ဟာကို"

"ထူး မိုးကုတ်သွားဖို့နဲ့ ပတ်စ်ပို့ သက်တမ်းတိုးဖို့ ရုံးကလုပ်ပေးလိမ့်မယ်။ ထူး တချို့လိုတဲ့ စာရွက်စာတမ်းတွေဖြည့်ပြီး signထိုးပေးလိုက်။ မဝေကို လိုက်ပို့ပေးလိုက်နော်။"

"ဟုတ် တီလေး"

ကျနော် တီလေးကားသော့ ယူပြီး ကားစီထွက်လာခဲ့လိုက်တယ်။ တီလေးက မဝေကို ကားပေါ်တက်တဲ့ အထိလိုက်ပို့ပေးတယ်။

"ထူး! တီလေး နေ့လည်စာစားဖို့ စောင့်နေမယ်နော်"

ကျနော်တီလေးကို ပြုံးပြပြီး။ ကားကို မောင်းထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ လမ်းမှာ မဝေက စကားတွေအများကြီး ပြောနေခဲ့တယ်။ အများအားဖြင့် လုပ်ငန်းအကြောင်းတွေပါ ကျနော်လဲ အလိုက်အထိုက် အင်းအဲ ပြန်ပြောရင်းနဲ့ ကားပဲ ဂရုစိုက်ပြီးမောင်းနေလိုက်တယ်။

"ထူးပိုင်! မဝေ ထူးဖေဖေနဲ့ဦးငယ်နဲ့ ဆက်ဆံတာမြင်ဖူးတယ်ဆို?"

"ဗျာ!"

ကျနော် အံ့ဩသွားတယ်။ တီလေး မဝေကို အဲ့လောက် ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြန်ပြောမယ်လို့ မထင်ထားမိဘူး။

"ထူးပိုင် မဝေကို အဲ့ဒါနဲ့ပတ်သက်လို့ စိတ်ဆိုး၊ စိတ်ခု နေတာလား?"

"................"

ကျနော် ကားကို ပါကင်ထိုးလိုက်တယ်။

"ကျနော့် စိတ်ထဲမှာ ဘာမှမရှိဘူး မဝေ! ကျနော်တကယ်ပြောတာပါ။"

"မဝေ အမျိုးသားက ထူးပိုင်ဖေဖေရဲ့တပည့်ပါ။ လုပ်ငန်းခွင်မှာ ဆုံးသွားတော့၊ မဝေ ဘဝ အဆင်မပြေဖြစ်နေတဲ့ အချိန်မှာ ထူးပိုင်ဖေဖေက မဝေကို အကြွေးတွေဆပ်နေစရာပေးပြီး အလုပ်မှာပါနေရာပေးပြီး ကျေးဇူးပြုခဲ့တာ။ မဝေအပေါ် ထူးဖေဖေရဲ့ ကျေးဇူးကြွေးက အရမ်းကြီးမားခဲ့ပါတယ်။ ထူး လိုအပ်တာမှန်တမျှ ဖြည့်ဆည်ပေးဖို့လဲ မဝေဖက်က အဆင်သင့်ပါပဲ။ မဝေရဲ့ ထူးတို့မိသားစုနဲ့ ပတ်သက်ရင် မှန်သော သစ္စာစကားပါ။"

"မဝေ ဆိုလိုတာက?"

"ထူးပိုင် ဘာလိုလို မဝေကိုပြောပါလို့၊ မဝေ အားလုံး အဆင်ပြေအောင် ကြိုးစားပြီးစီစဉ်ပေးမှာပါ"

"အခုလိုပြောပြတဲ့ အတွက်ကျေးဇူးပါ မဝေ"

ကျနော် မဝေနဲ့ ရုံးသွား လိုအပ်တဲ့ စာရွက်စာတန်းတွေ ဖြည့် ဆိုင်းထိုးပြီး မဝေကို နှုတ်ဆက်ပြီး ပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျနော့်ကား ခြံထဲဝင်တာနဲ့ တီလေးက ကျနော့်ကို ဆင်းကြိုပြီး နမ်းပါတယ်။

"မောင် ဆာပြီလား?"

"ဟုတ် ဆာပြီ တီလေး"

"တီလေး ငါးကြော်နဲ့ ဆေးဘဲဥသုတ်ထားတယ်"

"ကျနော်က အချစ်ဆာတာ တီလေးရ၊ တီလေးနဲ့ ချစ်ချင်တာ"

"ခိခိ.."

"မနေ့ညက ဒီလောက် ချစ်ထားတာ မောင်ကလဲ ဆာပဲဆာနိုင်လွန်းတယ်။ ညမှကွာနော်"

ကျနော် နှုတ်ခမ်းစူပုတ် နေတာကို တီလေးက ရီတယ်။

"မောင် အမြဲတန်း ဒါပဲစဉ်းစားနေရင်နောက်ဆို အားမရှိပဲ လေးဖက်ထောက်နေရမယ်နော် ခိခိ"

ကျနော် တီလေးကို ဖက်လိုက်တယ်။ တီလေး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိ်ုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်နမ်းရင်း ကျနော်ဂျိုးလေးကို လာစမ်းတယ်။ နမ်းနေတာ ရပ်သွားတော့ ရီတယ်။

"ဆာတယ်တာ ပြောတယ် ဂျိုးကသေးသေးလေး ခိခိ"

"တီလေးရဲ့ အာငွေ့နဲ့ပေါင်းပေးတာကို လိုချင်လို့ သေးချင်ယောင် ဆောင်နေတာ"

"မောင်! ချစ်တယ်မောင်ရယ်၊ ဒါပေမယ့်နောက်မှနော်။ တီလေးတို့ အိမ်အတူတူ ရှင်းကြရအောင်။ တီလေး တကိုယ်လုံးလဲ ညစ်ပတ်နေတာ။ ပြီးအောင်ရှင်းပြီးမှ မောင်ရေချိုးပေးရင်း တစ်လေ၊ နော်! ခု တီလေးကို ဝိုင်းကူအုံး။"

"အဲ့ဒါကြောင့် မေမေကိုရော တီလေးကိုရော ပြောတာ အိမ်အကူ ခေါ်ပါဆို မခေါ်ချင်ကြဘူး"

ကျနော်ပြောရင်း မေမေ့ကို သတိရသွားတယ်။ တီလေးက ရီရင်း ပြောပါတယ်။

"တော်ကြာ အိမ်အကူခေါ်မှ ရင်နှစ်မွှာပြပြီး မောင့်ကသူကို မုဒိန်းကျင့်ပါတယ်ဆိုပြီး အမှုဖွင့်နေအုံးမယ်။ တီလေး လုပ်နိုင်ပါတယ်ကွာ။ မောင်ကူဖို့ပဲ လိုတာ။"

"ဟားဟား ပြီးရော မောင်က ဘာကူရမှာလဲ"

"တီလေး အခန်းအားလုံး ရှင်းပြီးသွားပြီ၊ မလိုတာတွေ အားလုံး ပစ်ပလိုက်ပြီ။ ဦးငယ် အဝတ်အစားနဲ့ တီလေး မသုံးတော့တဲ့ ပစ္စည်းတွေလဲ ထုပ်ပိုးပြီးသွားပြီ အလုပ်က မရှိတဲ့ ဆောက်လုပ်ရေးဝန်ထမ်းတွေကို ဝေပေးလိုက်တော့မယ်။ ဖွားဖွားက သူ့ဟာတွေ အကုန်ရှင်းသွားပြီး တီလေးကို ပေးသွားပြီးသား။ ထူး မိဘ ဟာတွေတော့ တီလေး ရှင်းတော့ ရှင်းထားတယ် မထုတ်ရသေးဘူး။ ထူးလိုတာရှိယူလို့ရအောင်လို့။"

ကျနော် တီလေးနဲ့ ကျနော့်မိဘ အခန်းထဲ ပြန်ဝင်လိုက်တယ်။ ဘီဒိုဖွင့်လိုက်တော့ အားလုံးသေသေသပ်သပ်နဲ့။ ဖေဖေ့ရဲ့ သုံးနေကျ ဘောပင်ရယ်၊ လက်ပတ်နာရီရယ် ဒိုင်ယာရီစာအုပ်ကို သိမ်းလိုက်ပြီး ကျန်တဲ့ အဝတ်အစားတွေ အကုန်ထုပ်လိုက်တယ်။ မေမေ့ရဲ့ လက်ဝတ်လက်စား တွေကိုတီလေးကိုပေးတော့ တီလေးကမယူဘူး။

"တီလေးမှာ များနေပြီထူး ဖွားဖွားပေးထားတာတွေရော၊ တီလေး ဒါတွေ မမက်မောဘူး၊ ထူးမေမေဟာတွေ ထူးပဲ သိမ်းထားလိုက်လေ"

"ကျနော် သိမ်းမထားချင်ဘူး တီလေး၊ ဒါတွေရောင်းလို့ မရဘူးလား? ရောင်းပြီး မိဘတွေကိုရည်စူးပြီး လှူဒန်းချင်တယ်"

တီလေးက ကျနော့် ခေါင်းကို ပုတ်ပြီး

"Good idea Thoo! တီလေးရထားတာတွေလဲ ဘာလုပ်ရမှန်းမသိတာနဲ့ သိမ်းထားတာ၊ မဝေနဲ့ တိုင်ပင်ပြီး ရောင်းခိုင်းရမယ်"

"တီလေး! မဝေကို အရမ်းယုံကြည်စိတ်ချတာပဲလား?"

"မဝေလဲ တီလေးတို့လိုပဲ ဆွေမရှိမျိုးမရှိလေ၊ မဝေက သနားဖို့ကောင်းပြီး တို့မိသားစု အတွက် ပြည့်စုံတဲ့ လူယုံတယောက်ပဲ ထူး။"

"ထူးအဖေ အတွက်လိုအပ်ရင် ကာစတန်မာနဲ့ပါ ညအိပ်ပေးမယ့်လူယုံ ထူး။ မဝေကို ယုံကြည်စွာ ဆက်ဆံပေးရမယ်နော်"

ကျနော် အံ့ဩသွားတယ်၊ မနက်က မဝေပြောသွားတာတွေလဲ ကြားယောင်မိတယ်။ ကျနော်တို့ အဝတ်တွေကို ရှင်းထားတဲ့ ဘီဒိုထဲပြောင်းရွှေ့လိုက်တယ်။ နေ့လည် ၁နာရီလောက်မှာ ကျနော်နဲ့တီလေး အခန်းပြောင်းလို့ ပြီးသွားတယ်။

"အခန်း သုံးခန်းတောင် လွတ်သွားပြီ ထူး၊ တီလေးတို့ မဝေကို ခေါ်ထားမလား?"

"တီလေးက ခေါ်ထားချင်လို့လား? မဝေက အကိတ်ကြီးနော် ကျနော့်စိတ်ကို ကျနော် တာဝန်မယူဘူး ဟဲဟဲ"

ကျနော်နဲ့ တီလေးက အဲ့လိုစနောက်နေကျပါ။

"ခိခိ ကောင်းတာပေါ့ တီလေး သက်သာတာပေါ့။ မဝေက စိတ်ချရတယ်။ ထူးကို ဆက်ဆံရရင်တောင်မှ ထူးအချစ်ကို လုယူမှာမဟုတ်ဘူး။"

ကျနော် တီလေးကို ဖက်နမ်းလိုက်တယ်။

"ဟိတ် ချွေးစော်တွေနံနေတယ်။ ထူး ညစ်ပတ်လေး။ လာရေချိုးပြီး နေ့လည်စာ စားမယ်။"

"ထူး က စမူဆာပဲ စားချင်တာ"

"နေ့လည်စာ ဘယ်က စမူဆာ ရှိမှာလဲ ထူးရယ်။"

"ဒါဆို ပေါက်စီစားမယ်လေ"

"အယ်!"

တီလေး ခုမှသဘောပေါက်ပြီး တခွီးခွီး ရီပါတော့တယ်။

"မောင်! တီလေးက အကြမ်းသိပ်ခံနိုင်တာ မဟုတ်ဘူး။ မနေ့ညက မောင် နောက်ကော ရှေ့ကောကြမ်းထားတာ တီလေး ခုထိ နာနေတုန်း ထူးရဲ့။ ညမှနော်"

ကျနော် နှုတ်ခမ်းစူနေတာကြည့်ပြီး....

"တီလေးပြောတော့ ရေချိုးရင်း တစ်ဆို"

"မောင်က လိမ္မာပါတယ်ကွာ နော်၊ ရေချိုးရင်းနဲ့ တီလေး မောင့်ကို ပြီးအောင်မှုတ်ပေးမယ်၊ နို့ကို လိုးလေ မောင်ရယ်၊ မောင် ကြိုက်တဲ့ wet look လေနော်၊ တီလေး မောင်ကြိုက်တဲ့ အဝတ်အစား ဝတ်ပြမယ် office uniform လေ နော်! တီလေးတကယ် ဟဟွာနာနေလို့ မနက်က အကိုက်အခဲ ပြောက်ဆေးသောက်ထားရတယ် မောင်ရဲ့"

"တီလေး ခုဝတ်ထားတာ လဲလှပါတယ်။ မောင် ဂျိုးဂျိုးက ဂူအောင်းနေချင်တာ မရဲ့။"

တီလေးက စကတ်ထမိန်အနက်နဲ့ ရင်စိလက်ပြတ်တင်ပါးဖုံးအကျႌအနီ ဝတ်ထားတာပါ။ တီလေးက ပြုံးပြီး ကျနော့်ကို ဆွဲထူပါတယ်။ ကျနော်လဲ တီလေး ကိုသနားပြီး တီလေးလက်ကိုဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက သူမဆံပင်တွေကို ကလစ်ကြီးနဲ့ ညှပ်ပြီး သိမ်းစည်းလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ကျနော့်တီရှပ်ကို ခေါင်းကနေ ဆွဲချွတ်ပေးပါတယ်။ တဆက်ထဲ ကျနော့် ဘောင်းဘီတိုနဲ့ ဘောက်ဆာကိုပါ ချွတ်ပေးရင်း ဒူးထောက်ကာ ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ဆွဲထူရင်း နှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်မြတ်နိုးနိုးနမ်းလိုက်ပါတယ်။ တီဘေး စကတ်ဇစ်ကို ဆွဲချကာ ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးအကျႌက ကြယ်သီးတွေကို တလုံးချင်း ဖြုတ်ပေး လိုက်ပါတယ်။ တီလေး အကျႌကိုပါချွတ်ပေးလိုက်ပြီး ရေပန်းကိုကိုင်ကာ ဖွင့်၍ တီလေးကို ရေချိုးပေးပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကိုလာကိုင်ပါတယ်။ ကျနော်တီလေး လက်ကိုဆွဲယူလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို အံ့ဩပြီး စိုက်ကြည့်လာပါတယ်။

"မောင်..."

ကျနော် တီလေးကို ပြုံးပြလိုက်ပြီး တီလေးပါးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။

"ထူး စိတ်ထိမ်းနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး တီလေးရဲ့။ တီလေး အဝတ်ရေစိုနဲ့ ဆပ်ပြာတိုက်ပြရင် မောင်ဂျိုကြွလိမ့်မယ်။ မောင်တို့ ရေချိုးပြီး ထမင်းစားကြမယ်နော်။"

"ခိ ဟုတ်သား မောင့် ဂျိုးဂျိုးက အားကြီးတာ မေ့သွားလို့၊ အကြွေးမှတ်နော် မောင်"

ကျနော် ပြုံးပြီးခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်တယ်။ ကျနော်နဲ့ တီလေး နားလည်မှုရပြီး ရေမိုးချိုးပြီး နေ့လည်စာစားလိုက်ကြတယ်။

"မောင်! .........................................."

"မောင်! ဘာတွေစဉ်းစားနေတာလဲ?"

တီလေး ပန်းကန်တွေဆေးရင်း ကျနော့်ကိုလှည့်ကြည့်ပြီးမေးသည်။

"ဗျာ!"

"တီလေး မေးနေတာ ဘာမှလဲ ပြန်မပြောဘူး၊"

"ဟီး😊 တီလေး ဘာမေးလိုက်တာလဲ?"

"မောင် မိုးကုတ်ကို တဘက်ခါ ဘာနဲ့သွားမှာလဲလို့?"

"မဝေက ကားလက်မှတ်ဖြတ်ပေးမယ်ပြောတယ်၊ ထူး ကားယူသွားပြီး ကိုယ့်ဟာကို မောင်းသွားမလားလို့၊ ဇော်ဇော်ပြန်မရောက်လဲ မနက်ဖြန်တော့ ကားသွားယူပြီး စစ်စရာရှိတာစစ်ပြီး ကိုယ်တိုင်ပဲ မောင်းသွားတော့မယ်"

"ဟာ! မောင်တယောက်ထဲ ခရီးဝေး မဖြစ်ပါဘူး၊ ရုံးက တယောက်ထည့်ပေးခိုင်းလိုက်မယ်"

"တီလေး ပဲလိုက်ခဲ့ပါလား တီလေးရယ်"

"တီလေး ကိစ္စတွေရှိသေးတယ် ထူးရဲ့၊ တီလေးရှိရင် မောင် အလုပ်လုပ်ဖြစ်မှာမဟုတ်ဘူး၊ မောင်က လိမ္မာပါတယ်ကွာ"

ကျနော် တီလေးကို ဖက်ပြီး နမ်းလိုက်တယ်။

"မောင် ဧည့်ခန်းကြီးထဲမှာကွာ"

"ဘာဖြစ်လို့လဲ၊ တီလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲရှိတဲ့ဟာ"

"နောက်မှ၊ ခု အလုပ်ကိစ္စ အရင်ပြောမယ်။"

တီလေးက ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ ဝင်ပြီးကျနော့်ကို မော့်ကြည့်ရင်းပြောတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ လှစ်ဟနေတဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို ဖွဖွလေး ဖက်ထားလိုက်တယ်။ တီလေးက ပြုံးရင်း.....

"ထူး! အဲ့ဒီ ပရောဂျက်ကို ၆လနဲ့ အပြီးဆောက်ရမယ်။ လုပ်ငန်းစနေတာ အချိန်ကြာနေပြီ။ ထူလိုအပ်တဲ့ ဝန်ထမ်းကို တိုက်ရိုက်ခန့်နိုင်တယ်။ မတ်လမှာ အပြီးနော်။"

"အကြာကြီးခွဲနေရမှာ တီလေးကလဲ"

"တီလေးလာတွေ့မှာပေါ့လို့။ နေ့တိုင်း ထူးနဲ့ ဒီလိုအမြဲနေနေရင်၊ တီဘေး ဝိတ်တက်လာလိမ့်မယ်။ ပျင်းစရာကြီး။ တီလေး အရင်ကမှ အလုပ်နဲ့ Gymနဲ့ လူက အားတယ်မရှိဘူး။"

"တီလေးက ထူးနဲ့နေရတာ ပျင်းတယ်ပေါ့"

"မောင်ရယ် ကလေးလေး ကျနေတာပဲ၊ တီလေးက သဘောပြောတာပါ။ လူဆိုတာ အလုပ်လုပ်နေမှ ပတ်ဝန်းကျင်ကို အကျိုးပြုနေမှ။ တီလေးတို့ လုပ်ငန်းပေါ်မှာ မှီပြီးရပ်တည်နေရတဲ့ ဘဝတွေ အများကြီးလေ။ ထူး ဖေဖေရဲ့ ဆန္ဒ ဖွားဖွားကို ကတိပေးထားတာ မမေ့နဲ့။"

"ဟုတ် ထူးသိပါတယ်"

တီလေးက ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲက ထပြီး ကျနော့်ကို လက်ကမ်းပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို မော့ကြည့်လိုက်တော့...

"လာထ! အချိန်ရှိခိုက် လုံးလစိုက်! ထူးကို တီလေး အဝတ်အစားတွေ ဝတ်ပြမယ်၊ မောင် မကြိုက်တာတွေ တီလေး လှူလို့ရတာပေါ့"

ကျနော် တီလေးလက်ကို ဆွဲပြီး တီလေးနဲ့ အခန်းထဲလိုက်သွားလိုက်တယ်။

တီလေးက ကျနော့်ကို ကုတင်ပေါ်မှာ ထိုင်စေပြီး ဝတ်ထားတာတွေ ချွတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးကိုယ်ပေါ်မှာ ဇာပင်တီ အနီဝမ်းဆက်လေးပဲ ကျန်ပါတော့တယ်။ ကျနော် ဂျိုးဂျိုးမှာသွေးတိုးလာတာ ခံစားရပါတယ်။ တီလေးက ဂျင်းဘောင်းဘီ အရှည်နဲ့ စွပ်ကျယ်Bebe တီရှပ် ကိုဝတ်ပြပါတယ်။ တီလေးတင် ကောက်ကောက်နဲ့ ရင်သားတွေကို ပေါ်လွင်ပြီး အရမ်း sexy ဖြစ်ပါတယ်။ တီလေးက ပြုံးရင်း...

"တီလေး က ဒီလိုဝတ်ရတာ အရမ်းကြိုက်တယ်။ ပေါ့ပါးလွတ်လပ်တယ်။ တီရှပ်ရောပဲ။ တီလေး ခရီးသွားရင် ဒါမျိုးတွေပဲ ဝတ်တာများတယ်။ ဒါပေမယ့် မောင်မကြိုက်ဘူး မဟုတ်လား?"

"ဟီး😊 မကြိုက်ပါဘူး ဘောင်ဘီနဲ့ကပွတ်လို့ နှိုက်လို့မှ မကောင်းတာ"

"သိသားပဲ မောင်မကြိုက်ဘူးဆိုတာ။ တီလေးကြိုက်တယ်လို့၊ တီလေးကတော့ ဝတ်မှာပဲ"

တီလေးက ပြောရင်း ကြိုးလုံးသေးသေးလေးနဲ့ ဂါဝန်လေးကို လဲဝတ်ပြတယ်။ ကျနော် ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်။ တီလေးက ဘာကြောင့်လဲ ဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့ ခေါင်းဆက်ပြတယ်။

"တီလေးရဲ့ ကောက်ကြောင်းတွေကို မပေါ်လွင်ဘူး။ ချွတ်ရတာလွယ်တော့ ရင်ခုန်ဖို့မကောင်းဘူး"

"ခစ် ခစ်၊ အိမ်နေရင်း အိမ်မှာနေရင် ပေါ့ပေါ့ပါးပါး ဝတ်ရတာပေါ့ မောင်ရဲ့"

"မကြိုက်ပါဘူး တီလေး အရပ်နဲ့ မလှဘူး စာခြောက်ရုပ် အဝတ်ဝတ်ထားသလိုပဲ၊"

တီလေးက နှာခေါင်း ရှုတ်(ရှုန့်)ပြရင်း ပုခုံးကြိုးပြားနဲ့ ချပ်ချပ်ရပ်ရပ် ဒူးခေါင်းဖုံးထိ နောက်ကျောဇစ်နဲ ဝမ်းဆက် ချည်သားဂါဝန်ကို လဲဝတ်ပြတယ်။ တီလေးနဲ့ အရမ်းလိုက်ဖက်တယ်။

"တီလေးနဲ့ အရမ်းလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် အဲ့ဒါတွေက သူဇာတို့ဝတ်ရင် ပိတ်သားထူတာ များတယ်။ အောက်က ကားကားကြီးဆို မလှဘူး။ တီလေး ဝတ်ထားသလိုမျိုး ဖြစ်မနေဘူး"

"ဒါက အော်ဒါချုပ်ထားတာ ထူးရဲ့၊ တီလေးက အိုက်တတ်တော့ ရယ်ဒီမိတ် အသားတွေ သိပ်အဆင်မပြေဘူး။"

ဒီတခါ ဝတ်ပြတာက ဘောင်းဘီတိုနဲ့ အကျႌတဆက်ထဲ ကျောကဇစ်နဲ့ ခန္ဓာကောက်ကြောင်းပေါ်တဲ့ ဝတ်စုံလှလှလေးပါ။ ခါးမှာလဲ ပိတ်သား ခါးပတ်လေး ပတ်ပေးထားတယ်။

ကျနော် ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်။

"ဟိုဟာ လုပ်ဖို့မပြောနဲ့။ တီလေး ရှူးပေါက်ချင်ရင်တောင် ချွတ်ရတာ တော်တော်ဒုက္ခရောက်မှာ။ ကျနော်တို့ ဒီဇိုင်းမှာ လှပေမယ့် အသုံးချလို့မရရင် အဲ့ဒါ အလကားပဲ။"

"ခွီးခွီး မောင်ရယ် မောင်ပြောတာနဲ့ပဲ၊"

တီလေး က ချောင်းသာမှာ ဝတ်ခဲ့တဲ့ ကြယ်သီး နှစ်လုံးနဲ့ ဝမ်းဆက် လက်ပြတ် ဂါဝန်တိုလေး ဝတ်ပြတယ်။ ကျနော့် အငယ်ကောင်က ချက်ချင်း ခေါင်းထောင်လာတယ်။ တီလေးက ဘောင်ဘီအောက်က ကျနော့် ညီလေးကို လာပွတ်တယ်။

"ခိခိ မောင်ကြိုက်တယ်ဟုတ်?"

ကျနော် ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်တယ်။

"Why?"

"မောင် အဲ့လို ကုတ်အကျႌရဲ့ကော်လံမျိုးကြိုက်တယ်၊အဲ့ဒီအချွန်လေးကြားက မပေါ်တပေါ်ရင်နှစ်မွှာကို ကြည့်ရတာ ရင်ခုန်တယ်။ အောက်ဆုံးကြယ်သီး အောက်ကကွဲနေတဲ့နေရာကနေ ပေါင်သားဖြူဖြူလေးကို ပွတ်ပြီး ပိပိလေးကို လှမ်းနှိုက်ချင်တယ်။ ရုပ်ရှင်ရုံတို့ ပန်းခြံတို့မှာ ကြယ်သီးဖြုတ်လိုက်ရင် နှိုက်ရ ဟိုဟွာလုပ်ရ လွယ်တယ်လေ။"

"မောင်လူဆိုးပဲ! ခိခိ၊ တီလေး ဒီတခါ အပ်ချုပ်ဆိုင်သွားရင် ဒါမျိုး ဒီဇိုင်း များများ ချုပ်ခိုင်းရမယ်။"

"ဒီပိတ်သားက နဲနဲထူတယ်၊ ရေခဲသားလို ရှန်သားလိုမျိုး၊ ကုတ်အကျႌချုပ်တဲ့ ချည်သားလိုမျိုး Texture ကောင်းကောင်းနဲ့ဆို ပိုကောင်းမယ် တီလေး"

"Titanic ရုပ်ရှင်ထဲမှာ ကိတ်ဝင်းစလက် သဘောင်္ပေါ်တက်ခါနီး ဝတ်သလိုမျိုးလေ၊ အဲ့ဒီကားထဲက ဝတ်စုံဒီဇိုင်းတွေ မိုက်တယ်"

"တီလေးလဲ ထူးကို ဂျက် အထက်တန်းလွှာထဲ သွားလို့ဝတ်သလိုမျိုး ရှပ်အကျႌ အဖြူတွေ ဝတ်စေချင်တာ။ ထူးဝတ်လိုက်ရင် တီရှပ်တွေချည်ပဲ"

"တီရှပ်က ပေါ့ပေါ့ပါးပါးဖြစ်တယ် တီလေးရ။ မီးပူလဲ သေချာထိုးစရာမလိုဘူး။"

"တီလေး မီးပူထိုးပေးမယ် ရှပ်အကျႌပဲဝတ်နော်"

"ဟုတ်။ တီလေးမှာ ကြိုးချည်တာမျိုး ဖဲပြားချည်တဲ့ ဂါဝန်မျိုး မတွေ့မိဘူး။"

"ရှိပါတယ်။ တီလေးက ထူးပြောသလိုပဲ ဂါဝန်ကားကားတွေနဲ့ မလိုက်တော့ သိပ်မဝတ်ဖြစ်ဘူး။ ခုဝတ်ထားတဲ့ ထူးကြိုက်တဲ့ဂါဝန်လဲ ခါးစီးကြိုးပါတယ်။ ဒီတိုင်းလဲ ဝတ်လို့ရနေတော့ ခါးမစီးဖြစ်တာ။ ဒီတခါ ထူးကြိုက်တဲ့ ကုတ်ယူနီဖောင်း ဝတ်ပြမယ်"

"နောက်မှ ဝတ်ပြတော့တီလေးရာ ထူး ချစ်ချင်နေပြီ☺️"

"မောင်နော် ညမှဆို၊ အားမွေးထားအုံး၊ တီလေး မောင့်အရည်တွေ သောက်ပြီးမှ ပေးလုပ်မှာ။ အားမွေးထား💪🏼"

တီလေးက ကိုယ်ကြပ် ရှပ်အကျႌအဖြူနဲ့ စကတ်အနက်ကို ဝတ်လိုက်တယ်။

"မောင် ကြိုက်တယ်ဟုတ်?"

"ဟုတ်! ဒါပေမယ့် ရှပ်အကျႌထက် ဘလောက်၊ ဒါမှမဟုတ် စွပ်ကျယ်လိုဟာမျိုး၊ ဘာမှအောက်ခံ မဝတ်ပဲ အပေါ်ကုတ် တထည်ထဲ ဝတ်ထားတာ ပိုကြိုက်တယ်။ မောင်က ကြယ်သီးတွေနဲ့ ကြိုက်ပေမယ့် အဲ့လိုကြယ်သီးသေးသေးလေးတွေ ဖြုတ်ရတာ မကြိုက်ဘူး။ ကုတ်အကျႌက ကြယ်သီးလို ဆိုဒ်မျိုးပဲကြိုက်တယ်။"

"မောင်က တကယ် ဇီဇာကြောင်တာပဲ။ တီလေး ခုမှပိုသိလာတယ်။ အရင်က အဲ့ဒီလောက် ဇီဇာကြောင်မယ် မထင်ဘူး"

"ဟီးဟီး ဟုတ်တယ်။ မောင်က ဇီဇာ အရမ်းကြောင်တယ်"

"ကဲ ဒီတခါ မြန်မာဝတ်စုံ အလှည့်"

"တီလေးမှာ စကတ်ထမိန် ပုံစံ ဘယ်နှမျိုးရှိလဲ?"

"ဇစ်နဲ့ရယ်၊ ကြိုးချည်တာရယ်၊ ပဲလေ"

"ဘေးမှာ ကြယ်သီလေးတွေနဲ့ ဟာမရှိဘူးလား?"

"ရှိဘူး! အရင်က တထည်ရှိတယ် ကြယ်သီးပြုတ်သွားလို့၊ ခုတော့ မရှိတော့ဘူး။ မောင်ကကြိုက်လို့လား?"

"ရုပ်ရှင်ရုံမှာ သူများအတွဲတွေ ကြယ်သီးဖြုတ်ပြီး နှိုက်တာမြင်ဘူးလို့ မေးကြည့်တာ ဟီးဟီး"

တီလေးက ကျနော့် ခေါင်းကိုခေါက်ပါတယ်။ တီလေးက ဗမာဝတ်စုံ ရင်ဖုံး ရင်စိ တမျိုးပြီး တမျိုးကို ဝမ်းဆက် စကတ်ထမိန် နဲ့တွဲပြီးဝတ်ပြပါတယ်။

"တီလေး ဒါလေးဝတ်ပြပါ"

ကျနော်ပေးလိုက်တာက ပုခုံးကြိုးပြားနဲ့ လက်ပြတ် ခါးတို ရင်ဟိုက် ရင်စိကြယ်သီး ငါးလုံးနဲ့ အနားစမှ ပိတ်စရှည်ရှည် နှစ်စနဲ့ပါ။ ကောင်ကင်ပြာရောင် ဖျော့ဖျော့နဲ့ပါ။

"ဒါ တီလေးဟာ မဟုတ်ဘူး။ ထူး မေမေဟာ ထင်တယ်။"

"တီလေး ဒီကိုလာ ထူးဝတ်ပေးမယ်။"

ကျနော်ပြောလဲ ပြော တီလေးနားကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ တီလေး ဝတ်ထားတဲ့ ရင်ဖုံး အကျႌကိုချွတ်ပေးရင်း ဘရာဂျိတ်ကိုပါဖြုတ်ပြီး ချွတ်ပစ်လိုက်တယ်။ စောစောက အကျႌလေးကို တီလေးကိုဝတ်ခိုင်းပြီး ကြယ်သီးတွေကို တပ်ပေးလိုက်တယ်။ ပြီးမှ အစနှစ်စကို ခါးမှာတင်းတင်းပတ်ပြီး ကျောမှာဖဲပြား စည်းပေးလိုက်တယ်။ အကျႌက ခါးအတို ဆိုတော့ တီလေချက်လေးကို မဖုံးမိဘူး။

ကျနော် တီလေး လည်ကုတ်သားလေးကို ခပ်ဖွဖွနမ်းရင်း တီလေးရဲ့ရင်သားကို လက်နဲ့အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ယူပုံစံ လည်ပေါက် ဟိုက်ဟိုက်က ပထမဆုံး ကြယ်သီးနေရာက တီလေးရင်းသားရဲ့ တစိတ်လောက်ကို ဖေါ်ပြနေတယ်။ တီလေးက မှန်တင်ခုံရဲ့ မှန်ကနေ သူ့ကိုယ်သူကြည့်ပြီး ပြုံးနေတယ်။

"လှတယ်နော် ထူး"

"တီလေး မနက်က သိမ်းလိုက်တဲ့ မေမေ့ အဝတ်အစားတွေရော?"

"ဘီဒို ထဲမှာပဲ ထူး"

ကျနော့် မေမေ့ ဘီဒိုဖက်ခြမ်းကိုဖွင့်လိုက်တယ်။ အောက်ထပ် ထမိန်တွေထားတဲ့ နေရာကိုရှာကြည့်လိုက်တယ်။ တွေ့ပါပြီ စောစောက အသားအတိုင်း မိုးပြာရောင် ဖျော့ဖျော့လေး။ အပေါ်က ထမိန်တွေကို အသာမလို့ ဆွဲထုတ်ပြီး ဖြန်ကြည့်လိုက်တယ်။

"Wow!"

ကျနော် ထင်ထားတာက ထမိန် ဒါမှမဟုတ် စကတ်ထမိန်ပါ။ ဒါပေမယ့် လုံးဝ မထင်မှတ်ထားတဲ့ ဒီဇိုင်းပါပဲ။ ဒူးဖုံးရုံ အရှည်ရှိပြီး ကားလဲမကား ရှေ့မှာကြယ်သီးအပြည့်နဲ့ စကတ်လေးပါ။ အနောက်ကနေ ပုခုံးသိုင်းကြိုးလေးနဲ့ အစွန်းမှာ ကြယ်သီးပေါက် သုံးပေါက်ကို လိုသလို ညှိနိုင်အောင် ဖောက်ပေးထားပြီး၊ ရှေ့ဘယ်ညာနှစ်ဖက်မှာ ကြယ်သီးတခုစီနဲ့ တွဲပေးထားပါတယ်။ ကျနော် ပုခုံးသိုင်းကြိုး ကြယ်သီးနဲ့ အပေါ်ကြယ်သီး သုံးလုံးကိုဖြုတ်လိုက်ပြီး တီလေး ဝတ်ထားတဲ့ စကတ်ထမိန်နဲ့ ဇာပင်တီပါချွတ်ကာ ခြေထောက်ကနေ စွတ်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ကြယ်သီးသုံးလုံးကိုပြန်တပ်ပေးပြီး၊ ပုခုံးသိုင်းကြိုးနှစ်ကြိုးကို ကြက်ခြေခတ်ကာ အလယ်ပေါက်နဲ့ ရှေ့ဘယ်ညာနှစ်ဖက်မှာ တပ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ တီလေးလက်ကို ကိုင်ကာ မှန်တင်ခုံရှိရာကို ဆွဲခေါ်သွားလိုက်ပါတယ်။

"တီလေး အရမ်းလှတယ်😍၊ တီလေးနဲ့ ကွက်တိပဲ"

တီလေးလဲ အရမ်းအံ့ဩနေတယ်။

"ဟုတ်တယ်နော်၊ ဒီဝတ်စုံပုံလေးက ရိုးရိုးလေးနဲ့ အရမ်းဆန်းနေတယ်။"

ကျနော် တီလေးကို နောက်ကနေဖက်ပြီး နားရွက်လေးကို ဖွဖွလေးခဲလိုက်တယ်။

"တီလေး ဘာလို့ နားပေါက်မဖောက်တာလဲ?"

"နာမှာကြောက်လို့၊ တီလေး မေမေက နားကပ်မပန်နိုင်ရင် သူ့လိုနားဟောင်းလောင်းကြီး ဖြစ်မှာစိုးလို့ မဖောက်ပေးခဲ့တာ"

"တီလေး နားပေါက် ဖောက်ပါလား? မောင် ရွှေနားကွင်းကြီး လုပ်ပေးမယ်။ တီလေးနဲ့ဆို အရမ်းလှမှာ။"

"မောင့် ရှာလို့ရတဲ့ပိုက်ဆံနဲ့ ဆင်ပေးရင် ဖောက်မှာပေါ့"

"မောင် ကျောင်းသားဘဝတုန်းက ဂိုက်လုပ်လို့ရတဲ့ပိုက်ဆံနဲ့ ဒီဇိုင်းဆွဲလို့ စုထားတဲ့ ပိုက်စံရှိတယ်။ တီလေးနား တကယ်ဖောက်မှာနော်?"

တီလေးက ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ကျနော့်ဖက်လှည့်လိုက်ပြီး တီလေးနှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းလိုက်တယ်။  ကျနော့် အနမ်းတွေကို တီလေးက ငြိမ်ခံနေတယ်။ ကျနော့် လက်နှစ်ဖက်က တီလေးခါးတွေကို ဖက်ထားရာကနေ တီလေးတင်နှစ်လုံးကို စကတ်ပေါ်ကနေ ပွတ်သပ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေး လက်က ကျနော့်ဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ဂျိုးကို ဖွဖွပွတ်ပေးနေတယ်။ ကျနော် တီလေးနား နားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ်။

"တီလေး.... မောင့်ကို မှုတ်ပေးပါလား?"

တီလေးက ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး ဒူထောက်ထိုင်ချရင်း ကျနော့် ဘောင်းဘီကိုပါချွတ်ချလိုက်တယ်။ ကျနော့်ဂျိုးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းရင်း ဂွေးဥကိုပါးစပ်နဲ့ စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် ကောင်းလွန်းလို့  ခေါင်းကို မော့မျက်လုံးမိတ်ပြီး ဇိန်ယူနေပါတယ်။ တီလေးရဲ့ လျှာက ဂျိုးဂျိုး နေရာအနှံ့ကို ပွတ်တိုက်ကာ ကလူ၏သို့ မြှူ၏သို့ နမ်းရှိုက်နေပါတယ်။ တီလေး လက်ကလဲဖွဖွလေး ဂျိုးတံတလျှောက် ဂွင်းတိုက်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော်က တီလေးကို ငုံ့ကြည့်နေသလို တီလေးက ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ကာ ဂျိုးတံကို ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင် ငုံယူကာ ရေခဲချောင်းကို ထိပ်မှစုပ်ယူပေးသလို လျှာကလဲ ဂျိုးတံတလျှောက် ပွတ်တိုက် စုတ်ယက်နေပါတယ်။

"တီလေး မောင်ပြီးတော့မယ် နော်"

တီလေးက ခေါင်းငြိမ့်ပြကာ လက်က ဂျိုးတံတလျှောက် လျှင်မြန်စွာ ဂွင်းတိုင်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော်ဘယ်လိုမှမထိန်းသိမ်းနိုင်တော့ပဲ တီလေးပါးစပ်ထဲကို သုတ်ရည်တွေ အင်နဲ့ အားနဲ့ ပမ်းထုတ်မိပါတယ်။တီလေးက ဝင်လာသမျှအရည်တွေကို ထိန်းပြီး တတ်နိုင်သမျှ မြိုချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးနောက် ကျနော့်ဂျိုးကို ပြောင်စင်အောင် လျှာနဲ့ရက်ပြီး ထိပ်ဖူးလေးကို စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ဆွဲထူလိုက်ပါတယ်။

"မောင်ရယ် အားကြီးလိုက်တာ အရည်တွေ အများကြီးပဲ"

ကျနော် တီလေးကို ဘာမှမပြောပဲ မြတ်နိုးစွာနမ်းလိုက်ပါတယ်။ လက်က တီလေးစကတ်လေးကို ဆွဲတင်လိုက်ပါတယ်။

"မောင်! ခုပဲ ပြီးတယ်။ လိုးအုံးမလို့လား? ညမှလေ နော်"

ကျနော်ဘာမှ မပြောပဲ တီလေးကို လှည့်လိုက်ပြီး မှန်တင်ခုံးဖက်ကို ဖိချလိုက်တယ်။ တီလေး ပုံက မှန်တင်ခုံပေါ်လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးနေသလို ဖြစ်နေပါတယ်။ ကျနော် အရေတွေစိုနေတဲ့ တီလေးပိပိ လေးကို ယက်ရင်း အစိလေးကို စို့လိုက် လျှာကို အတောင့်လိုက် တီလေး ပိပိလေးထဲ ထိုးသွင်းလိုက်နဲ့ တီလေးပြီးအောင် မှုတ်ပေးနေမိပါတယ်။

"အား ရွှီး ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်......."

"အို.... အား.... အု...."

"ရွှီး...... ရွှီး........ အား......."

"ပြီးပြီ... တီလေးပြီးပြီ..."

တီလေးလဲ ဖင်ကိုနောက်ပစ်ရင်း တွန့်ကာတွန့်ကာ နဲ့ ပြီးသွားပါတယ်။

ကျနော် တီလေးလက်ကို ဆွဲပြီး ရေချိုးခန်းထဲဝင် ပိပိကို ဆပ်ပြာမွှေးနဲ့ သေချာဆေးကြော ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကိုလဲ ဆေးပြီး နှစ်ယောက်သား မျက်နှာသစ် သွားတိုက် ပလုတ်ကျင်းလိုက်တယ်။ တီလေးက ဇာပင်တီ နီနီလေးပြန်ဝတ်မလို့ လုပ်နေတာနဲ့ ကျနော် ဆွဲလု သိမ်းဆည်းလိုက်တယ်။ တီလေး ပါးကို ဖွဖွ နမ်းလိုက်ရင်း။

"တီလေး ဒီအတိုင်း မနက်ဖြန် မနက်ထိ နေရမယ်။"

တီလေးက ကျနော့်ကို ရီပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။ ကျနော် တီလေးလက်ထဲကို MAC Retro Matte Lipstick 💄 dangerous colour လေး ထည့်ပေးလိုက်တယ်။

"တီလေး အဲ့ဒါလေး ဆိုးလိုက်နော်"

ကျနော့် တီရှပ်နဲ့ ဘောင်းဘီတိုကို ချွတ်ပြီး ဂျင်းသားအပျော့ ဖြဲထားတဲ့ အပြဲ အနက်ရောင် ဖျော့ဖျော့မှိုင်းမှိုင်းနဲ့ ရှပ်လက်ရှည် အဖြူကို လက်ခေါက်ပြီး ဝတ်လိုက်တယ်။ ခြေအိတ် နှစ်စုံနဲ့ တီလေး အတွက် ဂျင်းဂျာကင်ပြာ ကိုယူပြီး ကားသော့နဲ့ ကျောပိုးအိတ်ကိုင်ကာ တီလေးလက်ကို ဆွဲပြီး အခန်းပြင်ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။

"မောင် ဘယ်သွားမလို့လဲ? တီလေး ဒီအတိုင်းကြီး မလိုက်ရဲဘူး"

ကျနော် တီလေးနဲ့ မျက်နှာချင်း ဆိုင်လိုက်တယ်။

"တီလေး! မောင် တဘက်ခါ မိုးကုတ် မသွားခင် အထိ မောင် လုပ်ချင်တာ လုပ်ခွင့်ပြုပါနော်။ မောင် တီလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ပျော်ရွှင်ချင်တယ်။"

"တီလေး ရှက်တယ် မောင်ရယ်။ တီလေး ဒီပုံစံမျိုးနဲ့ အပြင်မထွက်ရဲဘူး။"

"တီလေးချစ်သူ မောင့်ကိုပဲ ဂရုစိုက်။ ပတ်ဝန်းကျင်ကို မေ့ထားလိုက်။ အိုကေ! ကျန်တာ မောင် တာဝန်ယူတယ်။"

ကျနော် တီလေးကို ခြေအိပ်စွပ်ပေးပြီး all star converse မီးခိုးရောင်လေးဝတ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော်လဲ ဆင်တူ ဖိနပ်လေး ဝတ်လိုက်တယ်။ (မှတ်မှတ်ရရ ဦးငယ် ဆင်တူ ဝယ်လာပေးထားတာပါ။) ဝင်ထိုင်စေလိုက်တယ်။

ကျနော် တီလေးကို ကားတံခါး ဖွင့်ပေးပြီး ဝင်ထိုင်စေလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကျနော် မောင်းတဲ့သူနေရာ ယူပြီးမောင်းထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။ တီလေးက ဘေးမှာ တိတ်တိတ်လေး ငြိမ်ပြီးလိုက်လာတယ်။

"တီလေး!........."

တီလေးက ကျနော့်ကို ငဲ့ကြည့်ပါတယ်။

"စိတ်ဆိုးနေတာလား? မောင်က ချစ်လို့ ချစ်သူ တီလေးနဲ့ လျှောက်လည် လျှောက်စားချင်လို့ ထွက်လာတာ။ အိမ်ထဲမှာဆို မနက်ထဲက ပျင်းစရာကြီး၊ တီလေးကို ကြည့်ပြီး ဟိုဟာပဲ အမြဲလုပ်ချင်နေတာ။"

"စိတ်မဆိုးပါဘူး။ မောင် မိုးကုတ်သွားရတော့မယ် ဆိုတော့ တီလေးလဲ ဘယ်ခွဲချင်မှာလဲ။"

"ဒါဆိုလိုက်ခဲ့ပေါ့၊ မောင်နဲ့ အတူတူနေ"

"ဖြစ်ချင်တာပဲ ဖြစ်နေလို့မှမရတာ မောင်ရယ်။ ဖြစ်သင့်တာလဲ ဖြစ်အောင်လုပ်ရမယ်လေ။ မောင် ဘဝ အတွက် ကြိုးစားရမယ့် အချိန်တွေလိုတယ်လေ။"

"တီလေးက အရမ်း serious ကြီးထားနေလို့ပါ။ မောင်ရော တီလေးရော သူ့အချိန်နဲ့သူ ကြိုးစားဖြတ်သန်းလာခဲ့တာပဲ။"

"မောင့်ဖွားဖွား စည်းကမ်းကြီးတာ မောင်သိတာပဲ။ ထားပါ... ရှိတဲ့အချိန်လေး ပျော်ပျော်နေတာပေါ့"

"ဒါဆို နှုတ်ခမ်းနီ ဆိုးပြီး မောင်နဲ့ ပျော်ပျော်နေ"

တီလေး က ကျနော်ပေးထားတဲ့ နှုတ်ခမ်းနီကို ဆိုးပြီး ပြုံးပြပါတယ်။ ကျနော်ကားကို တရုတ်တန်း လသာလမ်းဖက် မောင်းပြီး ကားပါကင် ထိုးလိုက်ပါတယ်။ တီလေးနားနား ကပ်ပြီး....

"တီလေး အတွင်းခံ မပါတာ မေ့လိုက်တော့နော်၊ မောင်လက်ကိုကိုင်ပြီး ပျော်ပျော်နေ၊ အိုကေ"

တီလေးက ကျနော်ကို လက်သီးနဲ့ ဖွဖွထုပါတယ်။ တီလေး အရှက်ပြေအောင် ဂျင်းဂျာကင်ကို အပေါ်က ပေးဝတ်လိုက်ပါတယ်။ အတွင်းကတော့ ကြည်သီးတွေ အပြည့်တပ်ထားတဲ့ ဝမ်းဆက် ရင်ဟိုက် အကျႌလက်ပြတ် ခါးတိုလေးနဲ့ ဒူးဖုံး စကတ်ကြိုးသိုင်း စကိုင်းဘလူးလေး ဝတ်ထားတာပါ။

တီလေးနဲ့ တရုတ်တန်း လမ်းလျှောက်ရင်း ရွှေဆိုင်တွေ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နဲ့ ကြည့်ရင်း တီလေးကို လူတချို့က စူးစိုက်ကြည့်ချင်းကို ကျနော် ကြည်းနူးမိပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့် လက်ကိုကိုင်လို့ တခါတလေ ကျနော့် ကို ဆွဲစိတ်လို့ ရှက်နေပါတယ်။ ကျနော် တီလေး အတွက် ရွှေနားကွင်း ဝိုင်းဝိုင်းကြီးကြီး ဝယ်ပေးတာကို တီလေးက မကြိုက်ပဲ တီလေးက အချင်း၁လက္မခွဲလောက် (ဒါတောင် တီလေးက ဒီထက်သေးတာ လိုချင်တာပါ) ရွှေနားကွင်းကိုယူပါတယ်။

ကျနော်တို့ တရုတ်တန်း လမ်းဘေးက ဖက်ထုပ်ကြော်၊ ဝက်သားပေါင်းတွေ ဝယ်စားပြီး ကားစီကိုပြန်လာပါတယ်။ ကျနော် ကားမောင်းနေတုန်း တီလေးကို မဝေက ဖုန်းခေါ်လို့ တီလေးက မဝေကို မလာနဲ့တော့ လို့ပြုံးပြီး ပြောနေပါတယ်။

"မောင်! မဝေကို စိတ်မဝင်စားဘူးလား?"

ကျနော် ရီပဲရီနေလိုက်တယ်။

"မဝေ နေရာမှာ သီရိ ဆိုရင်ရော?"

"တီလေးရှိနေရင် ထူးဘဝမှာ ပြည့်စုံပြီ"

"မောင် လူလည်လေး"

"တီလေး အဝေးရောက်နေရင် မောင် ဂျိုးဂျိုးက လိုအပ်မှာပေါ့၊"

"တီလေး မောင့်နားမှာ အမြဲနေပေါ့"

ကျနော်ကားကို ဗိုလ်အောင်ကျော်လမ်းက ကိုကိုညီညီဆိုင်ရှေ့မှာ ထိုးရပ်လိုက်ပါတယ်။

"တီလေး နားဖောက်ဖို့ ready ပဲလား?"

"မောင် နားကွင်းဝတ်စေချင်လို့ ဝယ်ပေးတာဆိုတော့။ တီလေး အနာခံရတော့မှာပေါ့"

"မောင်လဲ တက်တူးထိုးမယ်။"

"မောင် အရမ်းနာမှာပေါ့? တက်တူးက မကောင်းပါဘူး မထိုးပါနဲ့"

"အိမ်ထောင်မှု ဘုရားတည်၊ ဆေးမှင်ဆုတ်ထိုး တဲ့ တီလေးကို ထာဝရချစ်ကြောင်း သက်သေပြမယ်။"

"မောင်က ဘယ်မှာ ဘာပုံထိုးမှာလဲ? တီလေးပုံလား?"

"ဟီး မောင်အဲ့လောက်ကြီးတော့ အနာမခံရဲဘူး။ နှလုံးသားနေရာမှာ တီလေး နာမည်ထိုးမယ်လေ။"

"KAY THI လို့ထိုးမှာလား?"

တီလေးက ဒီတိုင်းမေးလိုက်တာပါ။ ကျနော်က တခုခုကို သတိရပြီး....

"T LAY လို့ထိုးမှာ၊ ကေသီက ဦးငယ်ခေါ်တဲ့ နာမည်လေ၊ ကျနော် တီလေးကို တခါမှ မခေါ်ခဲ့ဘူးလေ၊ အရင်က မကေ အခု တီလေးလို့ ခေါ်တာလေ၊ ကျနော်က တီလေး လို့ အမြဲခေါ်ချင်တာ။"

ကျနော် ဒီစကားကို လေးလေးနက်နက် ပြောမိတာပါ။

"Sorry မောင်!"

"မောင်! တီလေးက တော့ မောင့်ကို တက်တူးမထိုးစေချင်ဘူး။ ရောဂါ ရမှာလဲ စိုးရိမ်တယ်။"

"ဒီဆိုင်က သန့်ပါတယ် တီလေးရဲ့ မောင့်သူငယ်ချင်း ထိုးနေကြပါ။ ပြီးတော့ ဒီဆိုင်က ကိုနေဝင်းရဲ့ လက်ရာက ကောင်းတယ်။ အပ်အသစ်နဲ့ ထိုးတာပါ။ တီလေးကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး ချစ်လို့ထိုးမှာ။ တခြားသူတွေလဲ မောင့်မူပိုင်ရှင် ရှိတာသိပြီး ရှောင်ချင် ရှောင်လို့ရတာပေါ့။"

"ခိခိ မောင့်သဘောပဲ၊"

ကျနော် တီလေးနဲ့ ကားပေါ်က ဆင်းပြီး ကိုကို ညီညီ ဆိုင်ထဲကို ဝင်ခဲ့ပါတယ်။ ကျနော် လုပ်ချင်တာတွေကို ဆိုင်က ဝန်ထမ်းကောင်မလေးကို ပြောပြီး၊ ကျနော် ညှပ်နေကျ ကိုမင်းမင်း မရှိတာနဲ့ (ဗိုလ်ချုပ်ဈေးဆိုင်မှာလို့ပြောတာနဲ့) ဆံပင်တော့မညှပ်ဖြစ်တော့ဘူး။ တီလေး ကို အမချောချောတယောက်က သေနပ်နဲ့ နားပေါက်ဖေါက်ပေးပြီး ဆံပင်ညှပ်ပေးဖို့ ဂျင်းဂျာကင်ကို ချွတ်ခိုင်းပြီး ဝတ်ရုံကြီး ရုံပေးပါတယ်။ တီလေးကို ကြည့်ရတာ ရှက်နေပုံပါ။ အဲ့ဒီအမက တီလေးဝတ်စုံလေး လှကြောင်း ချီးမွန်းနေပါသေးတယ်။

"တီလေး နာလားဟင်?"

ဆံပင်ညှပ်တဲ့ အမက.....

"နားဖောက်တာ မနာပါဘူး မောင်လေးရဲ့၊ မမ က မောင်လေးရဲ့ ချစ်သူထင်နေတာ၊ မောင်လေးက အဒေါ်ကို တော်တော် ဂရုစိုက်တာပဲ။"

တီလေးက တိတ်တိတ်လေး ကြိတ်ရီနေတယ်။ တော်တော် အလိုက်ကန်းဆိုးမသိတဲ့ အကိတ်ကြီးဗျာ။

"ဟုတ်အမ ကျေးဇူး၊ ကျနော်က ကျနော့် အဒေါ်အပျိုကြီးကို စွံစေချင်လို့ အပြတ်မိုက်အောင် ရှယ်ညှပ်ပေးနော်"

"စိတ်ချမောင်လေး! မောင်လေးပြောတဲ့ ခါးလယ်လောက် စတက်ညှပ်လိုက်ရင် ခုခေတ် မော်ဒယ်တွေရှုံးသွားစေရမယ်။ မောင်လေးက အမြင်ရှိတယ်နော်၊ အရောင်ဆိုးလိုက်ရင် ပိုလှသွားမှာ"

"အရောင်မဆိုးပါဘူးဗျာ ဒီလောက်လှတဲ့ ပိတုန်းရောင် ဆံကေသာကို အမကလဲ"

"ဟုတ်ပါပြီ မောင်လေးရယ်!"

ကျနော်လဲ ဘေးဆိုင်က အာလူးချောင်းကြော်နဲ့ sex on the beach ကော့တေးနှစ်ခွက် မှာခိုင်းပြီး တီလေး ဆံပင်ညှပ်တာကြည့်ရင်း ကိုနေဝင်းကို စောင့်နေလိုက်တယ်။ တီလေး ဆံပင်ညှပ်ပြီး ခေါင်းလျှော်ဖို့ နေရာစောင့်နေရင်း တီလေးနဲ့ကော့တေး သောက်ရင်း လက်က တီလေးပေါင်သားတွေကို ပွတ်ပေးနေမိတယ်။

"မောင်! လူတွေ အများကြီးကွာ၊"

"ဘာဖြစ်လဲ တီလေးရဲ့ ယောက်ျားရော မိန်းမရော တီလေးအလှကို စိတ်ဝင်စားနေတာ။ မိုက်မှမိုက်။"

တီလေးနားနားကပ်ပြီး တိုးတိုးလေးပြောလိုက်တယ်။

"တီလေး ရဲ့ vibrator ကားထဲမှာပါတယ်ဟုတ်? အဲ့ဒါလေး တီလေးရဲ့ ပိပိထဲ ထည့်ထားပါလား?"

တီလေးက ကျနော့်ကို ဆွဲဆိတ်ရင်း....

"မောင် နော်! ဘယ်လိုဖြစ်လို့ ဒီလောက်ရွနေတာလဲ?"

အဲ့ချိန်မှာ ခလေးမလေးတယောက်က တီလေးကို ခေါင်းလျှော်ဖို့ လာခေါ်သွားတယ်။ မကြာပါဘူး ကိုနေဝင်း ရောက်လာလို့ ကျနော် တီလေးကို ထားခဲ့ပြီး ဆိုင်အပေါ်ထပ်က တက်တူးထိုးတဲ့ ထပ်ခိုးလေးကို လိုက်သွားလိုက်တယ်။ ကျနော်က နှလုံးသားနေရာမှာ T LAY လို့ထိုးချင်ကြောင်းပြောတော့၊ အကိုက ရီပြီး မြန်မာလို (တီလေး) က ပိုလှတယ်၊ ဒီလောက်သေးသေး ထိုးတာဆိုတော့ အလကား ထိုးပေးမယ်လို့ ပြောပါတယ်။ ကျနော်က အလကားတော့ မထိုးလိုကြောင်းပြောတော့ ပုံသေးသေး တခုခု အသဲပုံဖြစ်ဖြစ် ထိုးခိုင်းပါတယ်။ မဟုတ်ရင် ပိုက်ဆံယူမယ့် ပုံမပေါ်ပါဘူး။ အကိုက တီလေး ဆိုတာကို ညီညာဝိုင်းစက်စွာဖြင့် စာရွက်ပါးတခုပေါ်မှာ တစ်လက္မဆိုဒ်နီးနီး ရေးပြပါတယ်။ အဲ့ဒီထက်ကြီးရင် ရင်ဘတ်မှာ မလှကြောင်းပြောပါတယ်။ ပုခုံးနောက်ကျောမှာထိုးမလားလို့ ကျနော့်ကို စပါတယ်။ အဲ့ဒီဒျိန်မှာ တီလေးက ခေါင်းလျှော်ပြီးလို့ ကျနော်တို့ရှိရာ ထပ်ခိုးပေါ်ကို တက်လာပါတယ်။ တီလေးက အကိုပြင်ဆင်နေတာကို ငြိမ်ငြိမ်လေးကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော်က တီလေးကို မြန်မာလို တီလေးလို့ ဘယ်ဖက်ရင်အုံမှာ ထိုးမယ်လို့ တိုင်ပင်ပါတယ်။

"မောင်တကယ် ထိုးမှာလား?"

"ထိုးမှာပါဆို တီလေး ဘာအရောင်ကြိုက်လဲ?"

"ခရမ်းရောင်"

"အကို ခရမ်းရောင်ရှိလား?"

"ရှိတယ်။ အမဲမထိုးဘူးလား ပိုကြွတာပေါ့?"

"ခရမ်းပဲထိုးမယ် အကို၊ ခရမ်း လှလှလေး"

အကိုက ကျနော့်ရင်အုံမှာ တီလေး စာလုံးကို နေရာပုံချပြီး စက်နဲ့ စထိုးပါတယ်။ စာလုံးနှစ်လုံးထဲ သေးသေးဆိုတော့ သိပ်မကြာပဲ ပြီးသွားပါတယ်။

"မောင် အရမ်းနာလား?"

"နာတော့ နာတာပေါ့၊ မနာပါဘူး။"

"တီလေး လဲ ထိုးမယ်"

"တီလေးက ဘယ်မှာဘာထိုးမှာလဲ?"

"နှစ်ယောက် ဆင်တူအောင် ရင်အုံမှာ ဒီကညီလေး နာမည်ထိုးပါလား? ကျနော်က အကြံပေးတာပါ။"

"ရင်အုံမှာ တော့ မထိုးချင်ဘူး။ ဗိုက်နား ချက်နား ထိုးရင်ရော?"

"အဲ့ဒီနားက အသားပျော့တော့ အမနာမှာ။ အများကတော့ တင်ပါး ခါးနောက် လက်မောင်း ပခုံး လက်ဖျံ ခြေသလုံး ထိုးကြတာပဲ။"

တီလေးက ကျနော့် ထိုးထားတဲ့ သွေးစို့နေတာကို ကိုင်ကြည့်ပြီး ရုတ်တရက် နှုတ်ခမ်းရဲရဲ နဲ့ဖိနမ်းပါတယ်။ တီလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းနီရာ ကတက်တူး ထိုးထားတဲ့ အပေါ်နားလေးမှာ ရေးရေးလေး ထင်ကျန်နေပါတယ်။ တီလေးက သေသေချာချာ ကြည့်ပြီး၊

"ဒီနှုတ်ခမ်းရာ လေးအတိုင်း ထိုးလို့ရရင် သိပ်ကောင်းမှာပဲနော်!"

"ရတယ် အမ! ဟုတ်တယ် လှတယ်! ညီလေး ထိုးမလား? ဒီအမ နှုတ်ခမ်းအရာ အတိုင်း အပြည့်မဟုတ်ဘူး ခုပေါ်နေတဲ့ အတိုင်း၊ မထင်တဲ့ နေရာတွေ မထင်တဲ့အတိုင်း၊"

"မောင် ထိုးမလား? မောင် အရမ်းနာမှာစိုးလို့။"

"ထိုးမယ်! အကို အချိန်ဘယ်လောက်ကြာမလဲ? ကျနော့်ကို ကော့တေးမှာပေးပါလား? အကိုအတွက်ပါမှာလိုက်ပါ"

"နာရီဝက် တစ်နာရီ လောက်ပဲကြာမှာ"

အကိုက အောက်ကို ကော့တေး သုံးခွက် လှမ်းမှာခိုင်းလိုက်ပြီး ပြင်ဆင်ကာ တက်တူး ဆက်ထိုးပါတယ်။ တီလေးက တက်တူး ဒီဇိုင်းပုံတွေလှန်ကြည့်ပြီး စောင့်ပေးပါတယ်။ ကျနော်လဲ ကော့တေးမော့ရင်း နာတာကို မူးတာနဲ့ ဖြေနေပါတယ်။ ကျနော်ထိုး လို့ပြီးတော့ တီလေးက လက်ရာကို သဘောကျပြီး သူလဲ အမှတ်တရ ထိုးချင်ကြောင်း ဘယ်မှာထိုးရမှန်း မသိကြောင်း၊ နောက်ကျော မမြင်ရတဲ့နေရာမှာ မထိုးချင်ကြောင်း ပြောပါတယ်။ ကျနော်က နောက်မှစဉ်းစားပြီး လာထိုးဖို့ပြောတာကို လက်မခံပါဘူး။ နောက်ဆုံး ကျနော့်ထိုးထားတဲ့ အတိုင်း ကျနော့်ကို နှုတ်ခမ်းနီဆိုးခိုင်ပြီး သူမြင်နိုင်တဲ့ ဘယ်ဖက်ရင်အုံအထက်မှာ နမ်းခိုင်ပြီး ကျနော့်နာမည် THOO PAING ကိုခရမ်းရောင်နဲ့ တက်တူးထိုးခိုင်ပါတယ်။ တက်တူးထိုးဖို့ တီလေး အကျႌရှေ့ကြယ်သီးကိုဖြုတ်ပြီး ပုခုံးကြိုးကို ချွတ်ပေးရပါတယ်။ ကျနော်ကတော့ တီလေးကို ကြည့်ပြီး ရင်ခုန်စိတ်လှုတ်ရှားနေမိပါတယ်။ တီလေးကတော့ နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ပြီး တက်တူးထိုးတာကို သေချာစိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ တီလေး တက်တူးထိုးပြီးတော့ အချိန်တော်တော်လင့်နေပါပြီ။ ကျနော်တို့ ကိုကိုညီညီက ထွက်တော့ည၈နာရီ စွန်းနေပါပြီ။

"တီလေး ညစာ ဘာစားချင်လဲ?"

"ထူး အိမ်ပြန်တော့ တီလေး လိုချင်ပြီ!"

"ဟာ အိမ်မပြန်ချင်ပါဘူးဆို ထူးမှာ အစီအစဉ်တွေရှိသေးတယ်။"

"မောင် တီလေး စိတ်အရမ်းဖြစ်နေတယ်။ မောင့် အလိုးခံချင်ပြီဆို"

ကျနော် ကားကို ကန်တော်ကြီးဟိုတယ် ဝန်းထဲမှာရပ်လိုက်တယ်။ (ခုတော့ မီးလောင်သွားလို့ မရှိတော့ဘူး)

"မောင် အိမ်ပြန်မယ်ဆို!"

"တီလေး! မောင် ဟိုတယ် ဒီဇိုင်းသွားဆွဲရမှာလေ၊ ဟိုတယ် အကြောင်းလေ့လာဖို့လိုတယ်။ မောင် မသွားခင် ဒီမှာလေ့လာစရာရှိလို့"

ကျနော်လဲ ကိုယ့်အကြံနဲ့ကို တီလေးကိုခေါ်ပြီး ဧည့်ကြိုကောင်တာကို သွားလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် အထူး Suit ဘန်ဂလို လုံးချင်းခန်းကို ယူလိုက်ပါတယ်။ ဈေးတော်တော် ကြီးပါတယ်။ ညစာကိုပါ ဟိုတယ်မှာ reserved နေရာ pool view ယူလိုက်ပါတယ်။ တီလေး က ကျနော့်ကို ဘာမှ မပြောပဲ တိတ်တိတ်လေး ကျနော်လက်ဆွဲခေါ်ရာ လိုက်လာပါတယ်။ ဧည့်ကြိုကောင်လေးက ကျနော်တို့ကို ရှေ့ကနေ ဘန်ဂလိုကို လိုက်ပို့ပေးပါတယ်။ တံခါးသော့ ဖွင့်ပေးပြီး ညစာကို လာပို့ပေးလို့လဲရကြောင်း ပြောပါတယ်။ ကျနော်လဲ မုန့်ဖိုးပေးပြီး ကျေးဇူးတင်ကြောင်းပြောလိုက်ပါတယ်။

"မောင်!"

ကျနော် တီလေးကို စကားပေးမပြောပဲ တီလေးနှုတ်ခမ်းတွေကို ကြင်နာစွာ နမ်းလိုက်ပါတယ်။ တီလေး အနမ်းတွေက ချိုမြိန်စေပါတယ်။ တီလေးလက်တွေက ကျနော့်ရဲ့ ဂျင်းဘောင်းဘီ ကြယ်သီးတွေကို လျှင်မြန်စွာ ဖြုတ်ချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့် အဝတ်အစားတွေကို လျှင်မြန်စွာဆွဲချွတ်နေပါတယ် ကျနော်လဲ ကိုယ့်ခြေထောက်နဲ့ ကိုဖိနပ်ကို တွန်းချွတ်လိုက်ပါတယ်။  တီလေးလက်က ကျနော် ဂျိုးကို အထက်အောက် ပွတ်တိုက်ကာ ဂွင်းတိုက်ပေးပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို နမ်းနေရာကနေ ဆိုဖာဆက်တီပေါ်ကို ကျနော့်ကို တွန်းချလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့် ခန္ဓာမှာ ဘာ အဝတ်မှ မရှိတော့ပါဘူး။ ကျနော့် ဂျိုးကလဲ ဒုံးပျံ အလား ၉ဝဒီဂရီ ထောင်နေပါပြီ။

တီလေးက စကတ်ကို မတင်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးလက်ကို ဆွဲပြီး စကတ်ကို ပြန်ဆွဲချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ တီလေးခါးကိုကိုင်ကာ ဆွဲယူပြီး ချက်လေးကို စုပ်နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်လက်တွေက တီလေးစကတ်ရဲ့ ရှေ့ကြယ်သီးလေးတွေကို အောက်ကနေ တလုံးချင်း ဖြုတ်လိုက်ပါတယ်။ စကတ် အထက်နားက ကြယ်သီးသုံးလုံးလောက် အကျန်မှာ တီလေးပိပိကို နမ်းလိုက်ပြီး အစိလေးကို ဆွဲငုံကာ လျှာနဲ့မွှေလိုက်ပါတယ်။

"အမေ့! အ... အ...."

တီလေး ညည်းသံတွေ ထွက်ကာ ကျနော့်ကို ခွပြီး ကျနော့် အပေါ်ကို ညွတ်ကျလာပါတယ်။ တီလေးလက်က ကျနော့် ဂျိုးကိုကိုင်က အဖုတ်နဲ့ တေ့ပြီး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။ တီလေး ပါးစပ်လေးဝိုင်းကာ ညည်းရင်း ကျနော့် ပုခုံးကိုကိုင်ကာ ခပ်သွက်သွက် စောင့်ပါတော့တယ်။ ကျနော်လက်တွေက တီလေးကျောကို ပွတ်သပ်ရင်း ချည်ထားတဲ့ ခါးစည်းဖဲပြားကြိုးစကို ဆွဲဖြည်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ရင်သားတွေကို ဆွဲစိထားတဲ့ ကြယ်သီးတွေကို တလုံးချင်း ဖြုတ်လိုက်ပါတယ်။ လက်ဖဝါးနဲ့ တက်တူးထိုးထားတဲ့ ရင်အုံအထက်ကို ဖွဖွအုပ်ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

"အ.... နာတယ် မောင်ရဲ့"

ကျနော့်လက်ဖဝါးကို အောက်ရွှေ့ပြီး တီလေးရဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို အုပ်ကိုင်ပြီး ပွတ်ပေးကာ တင်ပါးကိုလဲ ကော့ကော့ ပေးလိုက်ပါတယ်။  တီလေးရဲ့ နို့သီးချွန်ချွန်လေးရဲ့ အထိအတွေ့က နူးညံ့နေပါတယ်။ တီလေးက စောင့်နေရာကနေ အဆုံးထိဖိချပြီး ခါးကိုဝိုက်ဝိုက်ပြီး ကစားပေးပါတယ်။ တီလေး အတွင်းသားတွေက နူးအိပြီးဂျိုးဂျိုးကို ပွတ်တိုက်နေတာ အရမ်းကောင်းပါတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ နို့သီးခေါင်းကို ဝန်းရံနေတဲ့ ပန်းနုရောင် ဝန်းဝန်းလေးကို လက်မလေးနဲ့ ပွတ်ပြီး ဝလုံးရေးပေးလိုက်ပါတယ်။ တီလေးရဲ့ ကြက်သီးဖုလေးတွေကို ထိတွေ့ခံစားရပါတယ်။

"မောင်! တီလေး နို့တွေစို့ပေးပါ"

ကျနော် တီလေး နို့တလုံးကို ညှစ်နယ်လိုက်ရင်း ဘယ်ဖက် တလုံးကို ငုံပြီးစို့ပေးလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ကြိတ်ဆောင့်ပါတယ်။ တီလေးရဲ့ တက်တူးထိုးထားလို့ နီရဲနေတဲ့ ရင်အုံကို အနမ်းပေးရင်း သွေးစို့နေတာလေးကို ဖွဖွနမ်းလိုက်ပါတယ်။ တီလေးလက်က ကျနော့်ပါးနှစ်ဖက်ကို ညှပ်ယူပြီး နမ်းရှိုက်ကာ ရင်ချင်းအပ်ပြီး ဆောင့်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးခါးကိုကိုင်ကာ ကော့လိုးလိုးပေးနေပါတယ်။ တီလေးက တဖြည်းဖြည်း အရှိန်ကျလာပါတယ်။

"မောင်! တီလေးကို ပြီးအောင် ဆောင့်ပေးပါ"

တီလေးက ပြောရင်း ကျနော့်ပေါ်က ထကာ၊ ကျနော့်ကို ဆွဲထူပြီး အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ဆက်တီပေါ်ထိုင်ကာ ပေါင်ဖြဲပြီး ဒူးကွေးကာ ပေါင်နှစ်လုံးကို လက်နဲ့ ဆွဲကားပေးပါတယ်။

"မောင် တီလေးကို လုပ်ပေးပါ"

"ဘာလုပ်ပေးရမှာလဲ တီလေး?"

တီလေးက ကျနော့်ကို မျက်လုံးရွဲကြီးနဲ့ ကြည့်ရင်း....

"လုပ်ချင် သလိုသာလုပ် မောင်ရာ... မ အရမ်းကောင်း အရမ်းရွနေပြီ"

ကျနော် အရမ်းလှတဲ့ တီလေးပိပိလေးကို ငုံ့ပြီးလှမ်းနမ်းလိုက်တယ်။

"အ.... မောင် လိုးတော့ မောင်ရာ သူတော်တော် ကြားချင်နေတယ် ဟုတ်လား? မလိုချင်နေပြီး လိုးပေးတော့နော်"

ကျနော် ပြုံးပြီး တီလေး ပါးကို ရွှတ်ခနဲနမ်းလိုက်တယ်။ ပြီး ဂျိုးဂျိုးကို တီလေးပိပိနဲ့ တေ့ပြီး တဖုန်းဖုန်း တအုံးအုံး ဆောင့်တော့တယ်။ ခန္ဓာကိုယ်ကို ၃၅ဒီဂရီလောက် အနေအထားနဲ့ တီလေးလက်မောင်းကို ကိုင်ကာ ဒိုက်ထိုးပြီး တဆုံးဝင် တဆုံးထွက် လိုးပေးနေလိုက်တယ်။ ရေနွေး တအိုးကြက်လောက်ကြာတော့ ကျနော် ဂျိုးဂျိုးက ကျင်တက်လာတယ်။

"တီလေး မောင်ပြီးတော့မယ်။"

"မောင် ပြီးမယ်ဆို တဆုံးထည့်ထားပြီး အားနဲ့မာန်နဲ့ ပမ်းပြီး ပြီးပေးနော်၊ တီလေးလဲ ပြီးတော့မယ်"

တီလေးက ပြောပြီး ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို စုပ်နမ်းပြီး ကျနော်လျှာကို လာကစားပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ခပ်သွက်သွက် လိုးဆောင့်ရင်း ကျနော့် ပါးစပ်ထဲ

ဝင်လာတဲ့ တီလေးလျှာကို ဆွဲစုပ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကော့ကော့ပြီး အလိုးခံနေပါတယ်။ ကျနော်ဘယ်လိုမှ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လီးတဆုံးဖိကပ်ပြီး တီလေး လျှာကိုစုပ်ယူကာ တီလေးတင်ပါးအောက် လက်လျှိုပြီး တင်ပါးကို ဆွဲယူဖိညှစ်ကာ အချစ်ရည်များကို ဆင့်ကာဆင့်ကာ ပန်းထုတ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးလဲ တုန်တက်ပြီး ကျနော့်ကိုဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းတွေ နမ်းစုပ်ပြီး အတူတူပြီးသွားပါတယ်။ ကျနော် တင်ကို အသာကြွ လိုက်တော့ တီလေးက ကျနော့် တင်ပါးကိုဖိချပြီး အကြွမခံပါ။

"မောင်! တီလေး ဒီတိုင်းလေး နားချင်တယ်။ မောင့် ဂျိုးဂျိုးကို မထုတ်နဲ့နော်။"

"မောင်! တီလေးကို ချီနိုင်ရင် အိပ်ရာပေါ် ချီမသွားပါလား?"

"ဟုတ်။ တီလေး ကျနော့် ပခုံးကို ဖက်ထားနော်။"

ကျနော် ခြေထောက်ကိုကွေးပြီး အားယူလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် လည်ပင်းကိုဖက်ပြီး ကျနော့်ပေါင်ကို ခွထားတယ်။ ကျနော် တီလေး တင်ပါးကို ပင့်မပြီး မွှေ့ယာစီ တလှမ်းချင်း လျှောက်သွားလိုက်တယ်။

တီလေးကို ဖြည်းဖြည်းပွေ့ချရင် ကျနော်တီလေးပေါ်က မှောက်အိပ်လိုက်တယ်။ တီလေးနဲ့ ကျနော်ဖက်အိပ်ရင်း တီလေးက ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ စောင်းအိပ်ပြီး ကျနော့် တက်တူးလေးကို ပွတ်သပ်ကာ ကျနော့် နို့သီးလေးကို လှမ်းငုံလိုက်တယ်။

"တီလေး ည၉နာရီ ကျော်ပြီထင်တယ်။ ရေမိုးချိုးပြီး ညစာသွားစားရအောင်"

"၁ဝမိနစ် ဒီတိုင်းလေး ငြိမ်ငြိမ်လေး နားရအောင် မောင်ရယ်။ တီလေး ကောင်းပြီး ကျနေတဲ့ အရသာလေး ခံစားချင်လို့ပါ"

ကျနော် ဒီတိုင်းငြိမ်ငြိမ်လေး ဖက်ထားပေးလိုက်တယ်။

ခဏနေတော့ ကျနော်နဲ့ တီလေး ရေချိုး ပြီး အဝတ်အစားပြန်ဝတ်ကာ ညစာစားဖို့ ထွက်ခဲ့လိုက်တယ်။

ကျနော် တီလေးလက်ကိုဆွဲပြီး ဟိုတယ် လော်ဘီထဲ လျှောက်ဝင်လာလိုက်တယ်။ ကျနော်တို့စီကို စာသောက်ခန်းမထဲက ပီယာနိုသံ မြူးစစ်တိုးတိုးလေး ပျံ့လွင့်လာတယ်။ တီလေးက ကျနော့်လက်ကို တင်းတင်းလေးဆွဲလိုက်တယ်။ ကျနော် တီလေးဖက် ငဲ့ကြည့်လိုက်တော့...

"မောင်! တီလေး မစားချင်ဘူး မဆာသေးဘူး။"

"တီလေး! အချိန်လင့်နေပြီ နဲနဲတော့ စားမှဖြစ်မယ်"

"တရုတ်တန်းမှာ စားထားတယ်လေ မောင်ရယ်။"

"လာပါ တီလေးရာ နဲနဲတော့ စားလိုက်နော်"

တီလေး တိုးတိုးလေး ကျနော့်ကို ပြောတယ်။

"ထူူး! တီလေးတို့ကို ဝိုင်းကြည့်နေကြတယ်။ တီလေးတို့ ဝတ်ထားတဲ့ပုံလဲ ကြည့်အုံး။"

"ဟာ! ကြည့်ကြည့်ပေါ့ မောင်တို့က ဘာဖြစ်နေလို့လဲ ဒီထဲမှာ အဖြူအမဲကောင်တွေနဲ့ ဂိုက်တွေပဲများတာ။ မောင်တို့ ရေကူးကန်ဘေးက ဝိုင်းမှာထိုင်မှာပဲ။"

ကျနော် ဧည့်ကြိုဝန်ထမ်းမမကို ပြုံးပြလိုက်တယ်။

"မမ... ကျနော်တို့ ဒီပုံစံနဲ့ ဝင်လို့ရပါတယ်နော်?"

အဲ့မမ ကပြုံးပြီး ပြူငှာစွာ ပြန်ဖြေပါတယ်။

"ရပါတယ် မောင်လေး။ မမတို့က မောင်လေးတို့ကို ဖော်ရင်နာ ထင်ပြီးကြည့်နေတာ။ ဒီက ညီမလေးကလဲ တအားချောတယ်လေ။"

"ကျေးဇူးပါ မမ၊ ကျနော်တို့ အပြင်က ရေကူးကန်ဘေးမှာ ထိုင်လို့ ရပါတယ်နော်။"

"ရတယ် မောင်လေး လာ! မမ လိုက်ပို့မယ်"

ကျနော် တီလေးခါးကို ဖက်ပြီး အဲ့ဒီ မမရဲ့ အချိုးကျလှပတဲ့ ဂစ်တာရှိတ်ကြီးကို မျက်စိအစာ ကျွေးရင်းလိုက်သွားလိုက်တယ်။ မမရဲ့တင်ကြီးတွေက ယူနီဖောင်းဝတ်စုံ ပေါင်လယ်လောက်ရှိတဲ့ စကတ်တိုတို အတွင်းမှာ တုံတုံနဲ့ တော်တော်ကြည့်လို့ကောင်းပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ဗိုက်ကြောကို ဆွဲလိမ်ပါတယ်။ ကျနော် နဲ့ တီလေး မမချပေးတဲ့ စားပွဲဝိုင်းမှာနေရာယူပြီး... တီလေးက မမ ပေးတဲ့ menu ကိုကြည့်ပြီး wine & cheese mussels with garlic bread မှာလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်က steak တပွဲမှာလိုက်ပါတယ်။

"Wow! Excellent Choices!"

မမ က အဲ့လိုလေးပြောပြီး ထွက်သွားပါတယ်။ ကျနော် မမရဲ့ နောက်ပိုင်းကောက်ကြောင်းတွေကို လိုက်ကြည့်နေဖြစ်ပါတယ်။

"မောင် တော်ယုံပဲ နှာထနော်၊ တီလေး ဘေးမှာရှိနေတာနော်"

"ဟီးဟီး တီလေး ဂျေဝင်ပြီလား"

"ဝေးသေး! မောင် စိတ်ဝင်စားရင် တီလေးက ပြောတောင်ပေးအုံးမှာ။"

"..........................."

"မောင်! ဖြေလေ? အကိတ်ကြီးနော်။ တီလေးက ဘယ်လောက် စားစား အဲ့လိုမျိုးကိတ်လာမှာမဟုတ်ဘူး ခိခိ"

"ဟီး အဲ့ဒီရှိတ်ကြီးထက် သူ့ရဲ့ ယူနီဖောင်းကို စိတ်ဝင်စားတာ တီလေးရဲ့ စကတ်ချွတ်ပြီး အပေါ်ကုတ်အကျႌ အနောက်ကအကွဲက တင်ကြီးတွေကို ကွယ်နိုင်မှာမဟုတ်ဘူး။"

"အိုကေ! တီလေး ဒီည စစ်ကူတောင်းရတော့မှာပေါ့"

"တီလေးရယ်..... လောကကြီးမှာ အဲ့ဒီလောက် မလွယ်ပါဘူူး၊ ကိုယ်ဖြစ်ချင်တိုင်း မဖြစ်ပါဘူး။"

"ထူး! မကြိုးစားကြည့်ပဲနဲ့တော့ ဘာမှဖြစ်မလာဘူး။ ကြိုးစားကြည့်ရမှာပဲ။ ထူးကို မေးအုံးမယ်၊ မဝေလဲ အကိတ်ကြီးပဲ၊ မဝေကို ဘာလို့ စိတ်မဝင်စားတာလဲ? အကယ်၍ အဆင်မပြေရင် မဝေကို ခေါ်ပေးမယ် အိုကေ။"

"တီလေး ကျနော် မဝေကို စိတ်မရှိဘူူး!"

"Why?"

"မသိဘူး! ဖေဖေ နဲ့ ဦးငယ် နဲ့ ပတ်သက်မှုကြောင့် ထင်တာပဲ။"

"ဟင်! ဒါဆို တီလေး လဲ အတူတူပဲလေ"

တီလေး ကြည့်ရတာ ဝမ်းနည်းသွားပုံပဲ။ ကျနော် တီလေးလက်ကို အုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။

"တီလေး! ကျနော် တီလေးကို သူတို့ထက် အရင် ချစ်ခဲ့ မြတ်နိုးခဲ့တာ။ မတူဘူး ဘယ်လိုမှ မတူနိုင်ဘူး၊ တီလေးက ကျနော့်ရဲ့ ပထမဆုံး အချစ်မွေးဖွားခဲ့တာ။ ထာဝရ ချစ်နေမှာပါ။"

"အကယ်၍ ထူး တီလေး တစိမ်းယောက်ျားနဲ့ ကာမ ဆက်ဆံတာ မြင်ရင် ထူး တီလေးကို မုန်းသွားမှာပါ။"

"တီလေး ထင်လို့ပါ။ ကျနော် တီလေးကို အရမ်းချစ်တာ တီလေး လိုအပ်ရင် ကျနော် ခွင့်ပြုမိမှာပါ။"

တီလေးက သေချာစဉ်းစားပြီး သူ့ပုံစံအတိုင်း အောက်နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီးမှ....

"အိုကေ ဒီညပဲ တီလေးတို့ စမ်းသပ်ကြည့်တာပေါ့"

ကျနော် စိတ်ထဲ တစ်ခုခုကို စိုးရွံ့သွားမိတယ်။ ကျနော် တကယ်က အဆင်သင့် မဖြစ်သေးဘူးဆိုတာလဲ ခုမှသေသေချာချာ သိလိုက်ရတယ်။

"ဆော်ရီး တီလေး၊ ကျနော် ခွင့်မပြုနိုင်ဘူး၊ ထူးစကားပြော မှားသွားတယ်။"

တီလေးက ပြုံးပြီး ခေါင်းခါပြတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ ကျနော်တို့ မှာထားတာတွေကို စောစောက မမနဲ့အတူ ကောင်လေး တစ်ယောက်က လာပို့ပေးတယ်။

"သုံးဆောင်နိုင်ပါပြီရှင်၊ လိုတာရှိသေးရင် လှမ်းခေါ်လိုက်နော်"

"မမ!"

တီလေးက အဲ့ဒီမမ ဘေးက ကောင်လေးကို မျက်စပစ်ပြရင်း ခေါ်လိုက်တာပါ။ အဲ့ဒီ မမ က လူရေလည်ပုံပါပဲ။

"သူရ အထဲ သွားကူလိုက်နော်၊ ဒီမှာ အမပဲ ဆက်လုပ်လိုက်မယ်။"

ကောင်လေး ထွက်သွားတော့မှ.....

"ဒီက လိုတာရှိရင်ပြောနော်၊"

"မမမြတ်စု ကို ညီမ အကူအညီတောင်းစရာရှိလို့ ရှက်လဲရှက်လို့ပါ"

ကျနော်လဲ တီလေးပြောမှ အဲ့ဒီ အမရဲ့ နာမည်ရင်ထိုးလေးကိုကြည့်မိတယ်။

"ရပါတယ် ညီမရဲ့ အားနာစရာမလိုပါဘူး။ ဧည့်သည်တွေကို အဆင်ပြေအောင် ကူညီရမှာ မမတို့ ဝန်ထမ်းတွေရဲ့ တာဝန်ပဲလေ။ မမ လို့ပဲခေါ်ပါ ရပါတယ်။"

တီလေးက မျက်နှာရဲရဲလေးနဲ့

"မမ ညီမတို့ အဖော်လိုလို့ ရနိုင်မလားဟင်?"

တီလေးတော့ မသိဘူး ကျနော်တော့ ရှက်သွားတယ်။ တီလေး က အဲ့ဒီ မမ ကိုပဲ စိုက်ကြည့်နေခဲ့တယ်။ မမ က ဝိုင်ဖန်ခွက်ထဲကို ဝိုင်ဖြည့်ပေးပြီးတော့မှ ပြုံးပြပြီး....

"ဒီဟိုတယ် မှာတော့ မရောင်းဘူး ညီမရဲ့၊ နိုက်ကလပ်က ဝန်ထမ်းတွေမှာတော့ ရှိတတ်တယ်။"

"မသန့်မှာ စိုးလို့ မမရဲ့"

တီလေးက ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး စဉ်းစားနေတဲ့ပုံစံ ဖြစ်နေတယ်။ အဲ့ဒီ မမက ကျနော့်ကိုကြည့်ပြီး ရီချင်နေတဲ့ပုံပဲ။ ကျနော်ကို ပဲ ဒဲ့ပြောလာတယ်။

"ငါ့မောင်က ယောက်ျားလေး ဖြစ်ပြီး မဆောင်ထားဘူးလား?"

"ဗျာ!!!!"

တီလေး ရော မမ ပါ ကျနော့် ဗျာကို ဝိုင်းရီကြတယ်။

"ဟိဟိ"

"ခိခိ"

"ညီမ.... မမ မှာ တစ်ခုတော့ ကျန်သေးမယ်ထင်တယ်။ သေတော့မသေချာဘူး။ ရှိရင် ဆယ်ခွဲဂျူတီ ပြီးမှ ပေးလို့ရမှာ။"

တီလေးက သူ့ Bussiness card လေးထုတ်ပြီး အဲ့မမကိုပေးလိုက်တယ်။ အဲ့မမ က အံ့ဩသွားပြီး တီလေးကို ကြည့်တယ်။ တီလေး က မမကို ပြုံးပြလိုက်ရင်း....

"မမကို ညီမတို့ မလေးမစား ရိုင်းပြမိရင် တောင်းပန်ပါတယ်နော်။ ညီမ ပြောတဲ့ အဖော်က......"

တီလေးက ဆက်မပြောပဲ စကားကို ရပ်ပြီး အဲ့ဒီမမ ကိုလှမ်းကြည့်တယ်။

"မောင် က မမကိုကြည့်ပြီး စိတ်လာနေလို့၊ မမ အိမ်ထောင်မရှိရင် ညီမလေးတို့နဲ့ အတူတူ ပါဝင်ပျော်ရွှင်နိုင်မလားလို့?"

အဲ့မမ ကြည့်ရတာ စိတ်ဆိုးတဲ့ပုံမပေါ်ပဲ အံ့ဩနေတဲ့ပုံရတယ်။ ပြီး ကျနော့်ကို သေသေချာချာ ကြည့်တယ်။ တီလေးက စကားဆက်ပြောတယ်။

"မမ လက်မခံနိုင်ရင် ညီမလေးတို့ တောင်းပန်ပါတယ်၊ ခွင့်လွှတ်ပေးပါလို့ တောင်းဆိုပါရစေ။"

"ညီမလေး က ညီမချစ်သူ မမနဲ့ ဟဟွာပြုမှာကို သဝန်မတိုဘူးလား?"

တီလေးက ခေါင်းခါပြတယ်။

"မမြတ် အတွက် ဘာအကျိုးအမြတ်ရှိမှာလဲ?"

"မမ ပြောကြည့်လေ ညီမတို့ လိုက်လျောနိုင်တာဆိုရင် လိုက်လျောပါ့မယ်။"

မမ က ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး မေးလာပါတယ်။

"ငါ့မောင်က ဒီလောက် ချောလှပြီး စိတ်သဘောထားကောင်းတဲ့ ချစ်သူရှိတာကို ဘာလို့ မမကို စိတ်လာနေတာလဲ?"

ကျနော် ဖြေရကြပ်သွားတယ်။ တီလေးက ပါးစပ်ကိုလက်ကာပြီး ရီတယ်။

"မောင် မညာရဘူးနော် အမှန်အတိုင်းပြောပြလိုက်။"

"ကျနော်.... မမရဲ့ ဂစ်တာရှိတ်ကို သဘောကျလို့ပါ။ ပြီးတော့ ဒီလိုဝတ်ထားတဲ့ ပုံစံက အရမ်း စွဲဆောင်မှုရှိတယ်"

"မမ! ထူးက စိတ်ရောဂါရှိတယ် မမရဲ့၊ ခိခိ.... သူက ဒီဇိုင်းရူးရူးနေတာ။ အခု ညီမဝတ်ထား တာလဲ သူ့မေမေ ဝတ်စုံလေ။ မောင်က clothes sexရောဂါရှိတယ်။"

တီလေးက ကျနော့်ကို စနောက်ပြီး ပြောနေတယ်။ ကျနော် တကယ်ရှက်နေမိတာပါ။

"မမ က မုဆိုးမပါ။ မမ ညီမလေးတို့ စုံတွဲကိုကြည့်ပြီး အားကျနေမိတာ။ အရမ်း လိုက်ဖက်တယ်လို့ ခံစားရတယ်။ မမ စဉ်းစားအုံးမယ် ဂျူတီထွက်ရင် အဖြေပေးမယ်လေ၊ ပိုက်ဆံနဲ့တော့ မကူညီချင်ဘူး။ မမ ဟဟွာမတွေနဲ့ တူသွားမှာပေါ့။ မမ အကူအညီလိုရင် မောင်လေးနဲ့ ညီမလေးက မမကို ပြန်ကူညီပေးရမယ်။ ညီမလေးတို့ မောင်လေးတို့လဲ သေချာပြန်စဉ်းစားပေါ့။"

"ကျေးဇူးမမ ညီမလေးတို့ ပြန်ကူညီဖို့ ဂတိပေးပါတယ်။"

"ညီမလေး နဲ့ မောင်လေး တို့ စားလိုက်ကြအုံး အစားအသောက်တွေ အေးနေပြီ။ မမ ဆယ်ခွဲရင် အဆင်ပြေမပြေ ပြန်ပြောမယ်နော်။"

ကျနော် အဲ့ မမ ကိုကြည့်ပြီး လိုချင်တာကို ပြောလိုက်တယ်။

"မမ အကယ်၍ သဘောတူရင် ဒီဝတ်စုံလေး တော့ ဝတ်ခဲ့ပေးပါနော်"

တီလေးက ရီပါတယ်။

"ယူနီဖောင်းတော့ ဝတ်လို့မရဘူးကွ။"

ကျနော့်ကို အဲ့လိုပြောပြီး မမ ကလှဲ့ထွက်သွားပါတယ်။

"ခစ်ခစ်ခစ် ထူးကတော့လေ! ကဲ Cheers!"

"ထူး အတွက် ညစာ အကိတ်ကြီးရသွားပြီ ဆိုတော့ တီလေး အတွက် ညဥ့်ငှက် ရှာရအုံးမှာပေါ့ကွာ။"

"ဟာ... တီလေး!"

ကျနော် တီလေးကို တောင်းပန်ကြည့်နဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။ တီလေးက ပြုံးရင်း လျှာတစ်လစ်ထုတ်ပြတယ်။

"Must be fair, ok!"

ကျနော်နဲ့ တီလေး ဝိုင်သောက်ရင်း ညစာစားလိုက် စနောက်လိုက် ရီလိုက် မောလိုက်နဲ့ အချိန်တွေကုန်သွားပါတယ်။ ဟိုတယ်ဝန်ထမ်း ကောင်လေး လာပေးတဲ့ ဘေလ်ကို ရှင်းပေးပြီးတဲ့ အချိန်မှာ...

"ထူး.... ဟိုမှာထိုင်နေတဲ့ ဂျပန်လေး ဘယ်လိုလဲ?"

ကျနော် တီလေးပြတဲ့ တယောက်ကို နောက်လှည့် ကြည့်လိုက်တယ်။ တီလေး ပြတာ ချောချော ရုပ်သန့်သန့်နဲ့ တီလေးလို အသက် ၃၀ဝန်းကျင်ပါပဲ။ ကျနော် ဂျေဝင်သွားတယ်။ ဘာကြောင့်မှန်းမသိဘူး အောက်က ဂျိုးဂျိုးက သွေးတိုးလာတယ်။ တီလေး က ထိုင်နေရာ ကနေ ဝိုင်ခွက်လေးကိုင်ရင်း သူ့စီကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ ကျနော် ခဏခဏ နောက်လှည့်ကြည့်နေမိတယ်။ ဂျပန်ကောင်က တီလေးခါးကိုဖက်ပြီး တခုခု ကို ပွတ်ပေးနေသလိုပဲ။ တီလေးက ပြုံးရယ်လို့ ကျနော့် ဂျေဝင်ပြီး ဂျိုးကတင်းနေပါပြီ။ တခုခုကို ဒေါသ ထွက်နေမိတယ်။ ကျနော့် ပုခုံးကို လက်နဲ့ လာပုတ်လို့ကြည့်လိုက်တော့ မမမြတ်စု ရယ်။ ယူနီဖောင်း လဲပြီး blouse အကျႌအနီ လက်ပြတ် ရင်စိ တင်ပါးဖုံး နဲ့ စကတ်ထမိန် အနက်ပြောင် နဲ့ လှနေတယ်။

"မောင်လေး အူတိုနေတာလား?"

"ဟုတ် မမ"

မမမြတ်က ကျနော့်ရှေ့က တီလေးခုံမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း ကျနော့်ကို ဝိုင်ငှဲ့ပေးတယ်။

"မမ လဲ သောက်လေ..."

"မမ ဒီမှာ သောက်ခွင့်မရှိဘူးလေ..."

"မမ မောင်လေးကို မေးစရာရှိသေးတယ်?၊ မင်း မမကို အထင်မသေးပါဘူးနော်?"

"ဟာ! မသေးပါဘူး မမရာ"

"မမ မောင်လေး နာမည် မသိရသေးဘူူးနော်?"

ကျနော် ခုမှသတိရပြီးပြုံးမိတယ်။

"ကျနော့် နာမည် ထူးပိုင် ပါ မမ။"

မမက လှလှလေးပြုံးပါတယ်။

"အကယ်၍ ဒီညပြီးသွားလို့ နောက်ရက်တွေ မမနဲ့ အပြင်မှာတွေ့ရင် မောင်လေး ဘာလုပ်မလဲ? မသိချင်ယောင်ဆောင် သွားမှာလား?"

"ကျနော်က ခင်ပြီးရင် မမေ့တတ်ဘူး မမ။ မိတ်ဆွေ တယောက်လို ခေါ်ပြော နှုတ်ဆက်မိမှာပဲ။ မမ က မသိချင်ယောင် ဆောင်စေချင်ရင်တော့ ကျနော် မသိချင်ယောင်ဆောင်ပေးပါ့မယ်။"

"အကယ်၍ မမက လိုအပ်နေတယ် ဆိုရင်ရော ငါ့မောင်က မမကို ပြန်ကူညီမှာလား?"

ကျနော် ဘာဖြေရမှန်းမသိဘူး။ နဲနဲ စဉ်းစားပြီးမှ...

"ကျနော့် မမက သူ့ကို အသိပေးရမယ် ပြောတယ်၊ သူခွင့်ပြုရင်တော့...."

"မောင်လေး မိန်းမ ဘယ်နှယောက် လုပ်ဖူးလဲ? ဘယ်တုန်းက လူပျိုရည်ပျက်တာလဲ? ဘယ်သူနဲ့လဲ?"

"မဖြေလို့ မရဘူးလား မမ?"

"မဖြေချင်ရင် မဖြေနဲ့ပေါ့ကွာ၊ မမလဲ အိမ်ပြန်အိပ်ရတာပေါ့"

ကျနော်လဲ ညစ်ချင်တာနဲ့.... တီလေးကို လဲ လှည့်ကြည့်ရင်း.... အချိန်ဆွဲလိုက်တယ်။ ကျနော်မှားသွားတယ် တီလေးကို ဂျပန်ကောင်က နမ်းနေပြီ။ တီလေးက နမ်းနေပေမယ့် ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော် မမဖက်ပြန်လှည့်လိုက် ပြီးမှ....

"မမ ကျနော့် ညီလေး အရမ်းတင်းနေပြီ။ ကျနော့် ညီလေးကို ပွတ်ပေးပါလားဗျာ?"

"မမ မေးတာဖြေလေ?"

"နှစ်ယောက်၊ ပြီးခဲ့တဲ့ အပတ်ကမှ လုပ်ဖူးတာ၊ မမကေသီ နဲ့။"

မမမြတ်က ကျနော်ဘေးနား ဒူးထောက်လာထိုင်ပြီး ကျနော့် ဂျင်းဘောင်းဘီပေါ်ကနေ ဂျိုးဂျိုးကို လာပွတ်ပေးပါတယ်။

"နောက်တစ်ယောက်က ဘယ်သူလဲ? မောင်လေး မမ သိလား?"

"သူငယ်ချင်း၊ သိတယ်"

မမ က ကျနော့်ကို မော့ကြည့်လာပါတယ်။ ကျနော်လဲ နှုတ်ခမ်းထူထူ နဲ့ မမ နှုတ်ခမ်းတွေကို ဖိနမ်းလိုက်ပါတော့တယ်။ မမ က ကျနော့် အနမ်းတွေကို ခဏတုန့်ပြန်ပြီးမှ ထကာ ခုံမှာ ပြန်ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ တီလေးနဲ့ ဂျပန်ကောင်က ကျနော်တို့နား ရောက်လာပါတယ်။ တီလေး က ကျနော်တို့ကို ဂျပန်ကောင်နဲ့ မိတ်ဆက်ပေးပါတယ်။

တီလေးက "My boyfriend Thoo Paing"

"Hi, Mr. Thoo Paing. I am Takeshi."

ကျနော်က "Hi!"

တီလေးက "My friend, Ma Myat Su Htwe"

မမြတ်စုက "Hi! Nice to meet you"

"Nice to meet you too.., I wanna invite all of you to dance at club!"

တီလေးက "Ma Myat, How r you?"

မမြတ်စု က ပြုံးစစနဲ့ "I'm fine, let's go together"

ပြောရင်း ကျနော့်လက်ကို ဆွဲကာ ရှေ့က သွားပါတယ်။ ကျနော့်ကို လဲတိုးတိုးလေး ကပ်ပြောပါတယ်။

"နောက်က မောင်လေးချစ်သူကို ကြည့်ပြီးလိုက်ရင် မောင်လေး ဂျိုးပိုကြီးလာမှာ စိုးလို့နော်။"

ကျနော်လဲ တိုးတိုးလေး ပြန်ပြောလိုက်ပါတယ်။

"မမ က ငြင်းလိုက်တာ မဟုတ်ဘူး"

မမမြတ်က ရီပါတယ်။

"ဒါမျိုးက မငြင်းကောင်းဘူး မောင်လေးရဲ့"

ကျနော်တို့ ကန်တော်ကြီး ပဲလေ့စ် ဟိုတယ်ရဲ့ ဘေ့စ်မန့်ထဲက ကလပ်ကိုရောက် သွားကြတယ်။ ကျနော် ဝင်ကြေးပေးတာကို လက်မခံပဲ ဂျပန်ကောင်က အားလုံးစာ ဝင်ကြေးပေးလိုက်တယ်။ တီလေးနဲ့ မမြတ် အတွက် ဝိုင်တစ်လုံး ထပ်မှာပြီး ရတဲ့ ဘီယာ လေးခွက်ကို ကျနော်နဲ့ ဂျပန်ကောင် မျှသောက်လိုက်တယ်။ ဝိုင်မှာတဲ့ အတွက် ကျနော်တို့ ထောင်ကျကျ ခပ်မှောင်မှောင် နေရာမှာ စားပွဲနေရာရပါတယ်။ မမမြတ် ကျေးဇူးကြောင့်လဲ ဒီနေရာရတာပါ။ ကလပ်ထဲမှာ မြူကြွတဲ့ တေးသွားနဲ့ အတူ ကျနော်တို့ သောက်လိုက် ကလိုက် ပွတ်လိုက်နဲ့ ဘီယာကုန်ရင် ထပ်မှာလိုက်နဲ့ တော်တော် ကောင်းလာပါတယ်။ တီလေး က ဂျပန်ကောင်နဲ့ ကပွဲခန်းမမမှာ ကနေရာကနေ၊ မမမြတ် ကိုတိုးတိုးလေး ကပ်ပြောပြီး မမမြတ်က တီလေးကို တစ်ခုခု ပေးလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ဂျပန်ကောင် နဲ့ မမမြတ်ကို ကစေပြီး ကျနော်နဲ့ လာကပါတယ်။ ကျနော် တီလေးခါးကို ဖက်လိုက်ပြီး ဂျိုးဂျိုးနဲ့ ဆွဲကပ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ရီရင်း ကျနော့် လည်ပင်းကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ချိတ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်မျက်လုံးတွေကို စိုက်ကြည့်ရင်း....

"မောင်! တီလေး အလိုးခံတော့မယ်နော်၊ မောင့်ကို မချစ်လို့ မဟုတ်ဘူး၊ အရမ်းချစ်လို့ နော်။ မောင် ကြည့်ပြီး ခံစားကြည့်နော်။"

"တီလေး! မောင် ခံစားနိုင်မှာ မဟုတ်ဘူး၊ မလုပ်ပါနဲ့ ပြန်ရအောင်နော်၊ ဟိုမမ ကိုလဲ မောင်မလုပ်ဘူး။ မောင် တီလေး ကိုပဲ ချစ်တယ်။ တီလေးက လွဲပြီး ဘယ်သူ့မှ မဆက်ဆံတော့ဘူး။"

တီလေးက ကျနော့် နားရွက်တွေကို နမ်းရှိုက်ရင်း....

"မောင်! သီရိနဲ့ လုပ်တုန်းက တီလေး ဘယ်လောက် ရမက်ထန်လဲ၊ မောင့်ကို သိစေချင်တယ်။ မောင့်ကို တီလေး ဘယ်လောက်ချစ်လဲ သိစေချင်တယ်။ ကိုယ်ချစ်သူ ပျော်တာ အထွဋ်အထိပ်ရောက်စေချင်တာ ဘယ်လောက် ကောင်းလဲ မောင့်ကို သိစေချင်တယ်။"

"တီလေး လေ.... ချောင်းသာမှာ ကတည်းက မောင့်ရှေ့မှာ ဇော်ဇော်နဲ့ နေလိုက်ချင်တာ။ တီလေးတို့တွေဟာ သွေးနဲ့ သားနဲ့ လေ... ဒါပေမယ့် မျက်နှာပူစရာတွေ ဖြစ်မှာစိုးလို့ တီလေး ထိန်းချုပ်ထားတာ။ သီရိ မောင့်ပေါ်မှာ သစ္စာရှိစွာ ငွေဆောင်မှာ စောင့်ထိန်းမယ်လို့ မောင်ထင်သလား? မောင့်သူငယ်ချင်းတွေ ကရော စောင့်သိမယ်လို့ မောင်ထင်သလား?"

"တီလေး!"

"တော်တော်များများ သူတွေက စောင့်ထိန်းကြတယ်မောင်၊ မြန်မာ့ ယဉ်ကျေးမှုအရပေါ့။ မောင်တို့သူငယ်ချင်းတွေလို အရမ်းခင် အရမ်းနားလည်ပြီး ခေတ်ပညာတတ်တဲ့ သူတွေတော့ အဲ့ဒီအုပ်စုထဲမှာ မပါဘူး။ မောင့်ကို တီလေးက စိတ်ဓါတ်ခိုင်မာ အောင်ထရိန်းပေးနေတာ၊ အချစ်နဲ့ ကာမကို ခွဲခြားနားလည် စေချင်တာ။ မောင့်ကို တီလေး အရမ်း ချစ်တယ်။ ဟိုး အရင် တီလေးရဲ့ ကျောင်းသား ဖြစ်ကတည်းက ချစ်တာ။ ဖြစ်ချင်တာနဲ့ ဖြစ်သင့်တာကို နားလည်လို့ တီလေး ဦးငယ် အချစ်ကို ခေါင်းငြိမ့် လက္ခံခဲ့တာ။ မောင့် အနားမှာနေချင်လို့။ မောင့်ကို အမြဲ တွေ့မြင်နေချင်လို့။ မောင်နဲ့က အသက်ကွာတာလဲ ပါတာပေါ့ကွာ။ တီလေး မှားခဲ့တာပါ။ မောင့်မိဘ တွေက သီရိနဲ့ မိဘချင်း သဘောတူထားတာလဲ တီလေး သိနေခဲ့လို့ပါ။"

"တီလေးရာ!"

"တီလေး မောင့်ကို မချစ်လို့ မဟုတ်ဘူး။ တီလေး ရွနေလို့မဟုတ်ဘူး။ တီလေး မောင့်ကို အဲ့ဒီခံစားမှုမျိုး ခံစားစေချင်လို့။ ဒါပေမယ့် သူ့ကို တီလေးတို့ ဟိုတယ်ခန်းထဲထိ တီလေး ခေါ်မသွားချင်ဘူး မမြတ်ကလဲ တစိမ်းယောက်ျား သိတာမြင်တာ မခံချင်ဘူး။ ပြီးတော့ မဝေ.... မဝေ ဆိုတာ ခု မမမြတ်လိုပဲ သူ့မှာ တခါတလေ သွေးသား တောင်းတတာ လိုအပ်မှာပဲ။ ဒါပေမယ့် လူတကာကိုတော့ ခံမှာမဟုတ်ဘူး။ မဝေက မောင်တို့မိသားစုရဲ့ ယုံကြည်စိတ်ချရတဲ့ သစ္စာရှိတဲ့ ဝန်ထမ်း။ မောင် မဝေကို နားလည်ပေးမှရမယ်။ မဝေလို သစ္စာရှိတဲ့သူကို လွင့်မသွားအောင် မောင်ထိန်းသိမ်းတတ်ဖို့ လိုတယ်။ မောင့် ဖေဖေ၊ မေမေ၊ ဖွားဖွားနဲ့ ဦးငယ်ရဲ့ စီမံခန့်ခွဲတတ်တဲ့ ပါးနပ်မှုမျိုး မောင့်မှာ အရည်အချင်း နည်းနေသေးတယ်။ အဲ့ဒါတွေကို လူမှုပတ်ဝန်းကျင်နဲ့ လုပ်ငန်းခွင်မှာပဲ မောင် လေ့လာ သင်ယူမှရမှာ။ ဒါကြောင့် မောင့်ကို လုပ်ငန်းခွင်ထဲ တီလေး လွှတ်တာ။ မောင့်ကို မချစ်လို့ မဟုတ်ဘူး။ ချစ်လွန်းလို့....."

တီလေးက ပြောလို့ ဆုံးတော့ ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရှိုက်ပါတယ်။ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို တယောက်ယောက်က ကြည့်နေတယ်လို့ စိတ်ထဲမှာ ခံစားရပြီး ကြည့်လိုက်တော့ ဂျပန်ကောင်နဲ့ မမမြတ် တယောက်နဲ့ တယောက် ဖက်ကရင်း ကျနော်တို့ကို ကြည့်နေတာပါ။ တခြား သူတွေက ကိုယ်စီကိုယ်စီ ညရဲ့ ရင်ခုန်စရာ စီချက်နဲ့ မြောပါနေကြတာပါ။

"မောင်! ခဏနေ စားပွဲကို မမမြတ်နဲ့လိုက်ခဲ့နော်။ တီလေး မောင်ချစ်တဲ့ မုန့်ပေါင်းကို မပေးဘူး မောင် မကြိုက်တဲ့ ဖင်ပဲခံမှာ။ အိုကေ!"

တီလေးက ကျနော့်ကို ပြောပြီး ထားခဲ့ကာ စားပွဲရှိရာ အမှောင်ထဲ လျှောက်ဝင်သွားပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က နောက်ကလိုက်သွားပါတယ်။ မမ မြတ်က ကျနော့် နား ရောက်လာပါတယ်။ ကျနော်လဲ မမမြတ် လက်ကို ဆွဲပြီး ဘားကောင်တာ စီထွက်ခဲ့ပါတယ်။

"မမ ဘာသောက်မလဲ!"

"Orange Juice"

"Two Tequila & An Orange Juice please!"

ကျနော် ပိုက်ဆံရှင်းပေးပြီး Tequila နှစ်ခွက်ကို ဆက်တိုက်ကစ်လိုက်တယ်။ လည်ချောင်းထဲ ပူပြီးဆင်းသွားတယ်။ Lemon ကို သွားနဲ့ကိုက်ပြီး စုပ်လိုက်တယ်။ မမြတ်က ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး လက်ကိုလှမ်းတွဲလိုက်တယ် ကျနော် မမြတ်အတွက် မှာထားတဲ့ လိမ္မော်ရည်ခွက်ကို ကိုင်ပြီး တီလေးတို့ရှိရာကို ဦးတည်လိုက်တယ်။

တီလေးက ဂျပန်ကောင်ရဲ့ ပေါင်ကြားမှာ ဒူးထောက်ပြီး လီးစုပ်ပေးနေပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က ကျောမှီတဲ့ ခေါင်းအုံးလေးကိုင်ပြီး ကွယ်ထားပါတယ်။ ကျနော်နဲ့ မမမြတ်နဲ့ ဂျပန်ကောင်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေအထား ထိုင်လိုက်ပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က ကျနော်နဲ့ မမမြတ်ကို တချက်ရှိုးလိုက်ပြီး တီလေးခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို လိုးနေပါတယ်။ တီလေး နို့ကို ဇော်ဇော်လိုးတာကို ကြည့်ရတုန်းက ဖီလင်နဲ့ အခု ဖီလင် လုံးဝမတူပါဘူး။ ကျနော့် ဂျိုးမှာ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ သွေးတိုးပြီး ဘောင်းဘီးထဲမှာ တင်းပြီး အောင့်လာပါတယ်။ ပြီးတော့ ဒီကောင့် ဒုတ်က ကျနော့်ဂျိုးလောက် မတုတ်ပေမယ့်။ ကျနော့်ထက် နဲနဲပိုရှည်ပါတယ်။ တီလေးက တုတ်တစ်ချောင်းလုံးကို အဆုံးထိ ကြိုးစားပြီးငုံလိုက် ဥတွေကို လက်နဲ့ ကစားပေးလိုက်နဲ့ ဆွပေးနေပါတယ်။

မမမြတ်က တီလေးတို့ကို ကြည့်ရင်း ရေငတ်လာပုံရပါတယ်။ လိမ္မော်ရည်ကို ပိုက်ဖြုတ်ပြီး တဂွက်ဂွက် သောက်ကာ၊ ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲမှီကာ၊ ကျနော်ညာလက်ကို ယူပြီး သူမ နို့အုံတွေပေါ်တင်ပေးပြီး သူမကိုယ်တိုင် ပွတ်ပါတယ်။ ကျနော့် ဘယ်လက်ဖဝါးနဲ့ မမမြတ်ရဲ့ တင်းကားကားကြီးကို ပွ္ပတ်ကိုင် ဆုတ်ညှစ်လိုက်ပါတယ်။ ညာလက်နဲ့ မမမြတ်ရဲ့ နို့အုံတွေကို ဆုတ်ညှစ်ပေးပါတယ်။ မမမြတ်က သူ့အကျႌကြယ်သီးတွေကို ဖြုတ်ပေးပြီး ကျနော့်လက်ကို ဘရာအောက်ထဲကို ကိုင်စေပါတယ်။ ကျနော်လဲ မမမြတ် ဘာလိုချင်တယ် ဆိုတာ သဘောပေါက်ပြီး၊ တင်းထောင်နေတဲ့ နို့သီးခေါင်းလေးတွေကို လက်မနဲ့ လက်ညှိုးညှပ်ကာ ဖိချေ ဆွဲဆော့ပေးလိုက်ပါတယ်။

တီလေးက ဂျပန်ကောင်တုတ်ကို အထက်အောက်ပွတ်တိုက်ဆော့ကစားပေးကာ ထိပ်ကိုငုံ စုပ်ပေးနေရာကနေ ရပ်လိုက်ပြီး အဖော်ကိုထုတ်ကာ ပါးစပ်နဲ့ကိုက်ပြီး ဖောက်လိုက်ပါတယ်။ ဂျပန်ကောင် တုတ်မှာ ကွိုင်စွပ်လိုက်ပြီး ဖြည်ချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးလက်တဖက်နဲ့ ပိပိနဲ့ ဖင်ကို ပွတ်နေပါတယ်။ ပြီးမှ ထကာ ဂျပန်ကောင်ကို ကျောပေးပြီး ကျနော်တို့ဖက် မျက်နှာလှဲ့ကာ တုတ်ကို ကိုင်ပြီး ဖင်ဝနဲ့တေ့ကာ ဖြည်းဖြည်းလေး ထိုင်ချပါတယ်။ တီလေးက အောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ ဖြည်းဖြည်းချင်း နှဲ့နှဲ့ပြီးစောင့်နေပါတယ်။ ဂျပန်ကောင် က တီလေး နို့တွေကို လှမ်းဖက်လိုက်တာ တွေ့ရပေမယ့် တီလေးက အကိုင်မခံပဲ ခါးစီကိုလက်တွေကို ကိုင်ပြီး နေရာရွှေ့ပေးလိုက်ပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က တီလေးခါးတွေကို ကိုင်ပြီး အလိုက်သင့် ဆောင့်ပေးနေပါတယ်။ တီလေးလဲ နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ ကျနော့်မျက်လုံးတွေကို စိုက်ကြည့်ရင်း ရမက်ပြင်းပြင်းနဲ့ ဆောင့်နေပါတယ်။ တအောင့်လောက်ကြာတော့ ဂျပန်ကောင် ဆောင့်ချက်တွေမြန်ပြီး တီလေးဖင်ထဲ တဆုံးလိုးကာ ပြီးသွားပါတယ်။ တီလေး လဲ ခဏ အမောဖြေပြီးမှ ကြွကာ တုတ်ကို ဆွဲထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ကွိုင်ထိပ်မှာ ဖြူဖြူ အရည်တွေ စုနေတာကို မမမြတ်က စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ တီလေးက တစ်ရှူးစက္ကူယူပြီး ကွိုင်ကို ချွတ်ကာ အမှိုက်တောင်းထဲ စက္ကူနဲ့ လိပ်ပြီး ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်တုတ်ကို တစ်ရှူးနဲ့သေသေချာချာ သုတ်ပေးပါတယ်။ ဂျပန်ကောင်က ဘောင်းဘီပြန်ဝတ်ပြီး ဝိုင်ခွက်ကို သောက်ကာ ကျနော်တို့ အားလုံးကို နှုတ်ဆက်ပြီး ထွက်သွားပါတယ်။ တီလေးက သူမခွက်ထဲမှ ဝိုင်လက်ကျန်ကို ပလုတ်ကျင်းပြီး အမှိုက်တောင်းထဲ ထွေးထုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ မမမြတ်ရဲ့ လိမ္မော်ရည်ခွက်ကိုင်ပြီး မမမြတ်ကို ခွင့်တောင်းကာ အကုန် မော့သောက်လိုက်ပါတယ်။

"မောင်! ကားထဲမှာ မမရဲ့ဟိုဟာတွေထည့်တဲ့ အိတ်ထဲမှာ ကွိုင်ရှိသေးတယ် ထင်တယ်။ အဲ့ဒီအိတ် သွားယူပြီး အခန်းကို လိုက်ခဲ့နော်။ မမတို့ သွားနှင့်မယ်။"

ပြောပြီး ကျနော့်ကိုနမ်းကာ မမမြတ်လက်ကို ဆွဲပြီး တီလေးက ခပ်သွက်သွက် ထွက်သွားပါတယ်။ (နောက်မှ ပြန်ပြောပြတာက တယောက်ယောက်မြင်ပြီး မျက်နှာမှတ်မိ သိသွားမှာကို ရှက်လို့ ထွက်ပြေးတာ ဆိုပဲ။)

ကျနော် လည်း ကားပတ်ကင်ကို သွားပြီး ကားတံခါးဖွင့်ကာ တီလေးရဲ့ sex toys တွေထည့်တဲ့ အိတ်ကို ဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့ durex mutual climax condoms ဘူးကိုတွေ့လိုက်ရပါတယ်။ အဲ့ဒီချိန်မှာ ကျနော့်ဖုန်း message ဝင်လာပါတယ်။ ဖုန်းကိုထုတ် ကြည့်လိုက်တော့ missed call တွေရော message တွေရော အများကြီး။ နောက်ဆုံး message က တီလေးပို့တာ။ တီလေးလို့ မမမြတ်ရှေ့မှာ မခေါ်ဖို့ သတိပေးတာပါ။ missed call တွေက သီရိ၊ စိုင်းစံ နဲ့ ဇော်ဇော်ပါ။ msg က မဝေ စီက တဘက်ခါ မနက် ဖလိုက်နဲ့ မန္တလေး သွားရမယ့် အကြောင်းပါ။ ကျနော် နာရီကြည့်လိုက်တော့ သန်းခေါင်ကျော်စပြုနေပါပြီ။ ကျနော် ဇော်ဇော်ကို ခေါ်ကြည့်လိုက်တော့ ဖုန်းဝင်သွားပြီး သီရိဖုန်းကိုင်ပါတယ်။

"ထူး၊ နင် ဖုန်းလဲ မကိုင်ဘူး ပြန်လဲ မခေါ်ဘူး"

"ငါ မသိလိုက်လို့ပါဟာ။ ခုပြန်ခေါ်ပြီလေ"

"နင်... ငါ့စီခေါ်တာမှ မဟုတ်တာ။ ဇော်ဇော့်စီ ခေါ်တာ... အ..."

"သီရိ အတူတူပဲလေဟာ၊ ဘယ်သူ့စီခေါ်ခေါ်ပေါ့၊ နင် ဘာလုပ်နေတာလဲ မအိပ်သေးဘူးလား?"

"ငါ... အလိုးခံနေတာ ထူး! နင်ကြားတယ် မဟုတ်လား? နင် ငါ့ကို ပစ်ထားခဲ့တာလေ။"

"သီရိရာ.... ဒါပဲ ဟာ၊"

ကျနော် ဖုန်းချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက လဲ ကျနော့်ရှေ့မှာ ဂျပန်ကောင်နဲ့ ဖင်ခံတယ်။ သီရိက လဲ ဇော်ဇော်နဲ့ အလိုးခံနေတယ်။ ကျနော် ဂျိုးဂျိုးလဲ ပေါက်ကွဲချင်နေပြီ။

ကျနော် အခန်းရှိရာ ဘန်ဂလိုဖက်ကို ခပ်သုတ်သုတ် လျှောက်လိုက်တယ်။ အခန်း တံခါးဝရောက်တော့ တံခါးက စိရုံပဲ စိထားတယ်။ ကျနော် အခန်းထဲဝင်ပြီး တံခါးပိတ်လိုက်တယ်။ တီလေး နဲ့ မမမြတ် နဲ့က ဝိုင်တစ်လုံး ဖောက်ပြီး သောက်ရင်း စကားပြောနေကြတယ်။ မမမြတ်က ကျနော့်ကို ဝိုင်ခွက်ကမ်းပေးရင်း ပြုံးပြတယ်။  ကျနော် တီလေးရဲ့ အိတ်ကိုပေးလိုက်တော့ တီလေးက ဖွင့်ပြီး ကွိုင်ဘူးကို မမမြတ် လက်ထဲထည့်လိုက်တယ်။

"တော်သေးတာပေါ့၊ ကွိုင်မရှိရင် မမက မောင့်ကိုမခံဘူးတဲ့။ မောင့် ဂစ်တာရှိတ်ကြီး လွတ်တော့မလို့ ခိခိ"

"မောင်လေး စောစောက စိတ်တွေဝုန်းဒိုင်း ကျဲနေတာ မဟုတ်လား? မမ မင်းရဲ့ ပစ္စည်းကြီး ကြည့်ချင်ပြီ မမကို ချွတ်ပြပါလား?"

ကျနော် ကိုယ်တိုင်လဲ ကျနော့် အငယ်ကောင်ကို လွတ်လပ်ခွင့် ပေးချင်နေပါပြီ။ ကျနော့် ဘောင်းဘီ ကျယ်သီးကို ဖြုတ်လို့ ဆွဲချွတ်ချလိုက်ပါတယ်။ ကျနော့်ညီလေးက ဘောက်ဆာထဲကနေ မမတို့ကို တည့်တည့်ချိန်ရွယ်ထားပါတယ်။

"ခိခိ"

"Wow!"

တီလေးက မမမြတ် ကိုနမ်းရင်း မမမြတ်ရဲ့ စကတ်ထမိန်ဇစ်ကို ဆွဲဖွင့်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် ကျနော့်အကျႌကို အလျှင်အမြန် ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပြီး မမမြတ်ကို လက်ကမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။ မမမြတ်က ကျနော့်ကို တချက်မော့ကြည့်ပြီး ကျနော်လက်ကို ဆွဲယူကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် မမမြတ် ခါးကို ဆွဲယူ ပွေ့ဖက်လိုက်ရင်း မမရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပစ်လိုက်တယ်။ မမမြတ် လျှာကကျနော့် နှုတ်ခမ်း အတွင်းဝင်ရောက်မွှေနောက်ကာ ကျနော့်လျှာကို မိတ်ဆက်ပါတယ်။ ကျနော့် လက်တွေက မမမြတ်ရဲ့ ပေါင်တွေကို ပွတ်သပ်ရင်း စကတ်ထမိန်ကို ဆွဲချွတ်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်ရဲ့ လက်က မမရဲ့ပေါင်ကြားကို စမ်းမိလိုက်ချိန်မှာ မမရဲ့ပင်တီပေါ်မှာ အရည်တွေ ရွှဲနေပါပြီ။  ကျနော် တီလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက ဝိုင်ငုံရင်း ကျနော်တို့ကို ကြည့်နေကာ ကျနော့်ကို ပြုံးပြပါတယ်။

"မမ ယူနီဖောင်း ယူမလာဘူးလား?"

"ယူလာတယ် မမအိတ်ထဲမှာ"

ကျနော် တီလေးကို စိုက်ကြည့်ရင်း မမရဲ့ အကျႌကြယ်သီး နီနီလေးတွေကို တစ်လုံးချင်း ဖြုတ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ အကျႌနှင့် အတူ ဘရာနဲ့ပင်တီပါ တခါထဲချွတ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် အထာကို သိကာ မမမြတ် ယူနီဖောင်းကို ထုတ်ပြီး ကျနော့်ကို ကမ်းပေးတယ်။ ကျနော် အပေါ်ကဝတ်တဲ့ ကုတ်အကျႌလေးပဲ ယူလိုက်ပြီး မမမြတ်ကို ကြည့်လိုက်တယ်။

"မမ ဒါလေးဝတ်လိုက်နော်၊ မမ ကိုကုန်းပြီး မမရှိတ်ကြီးကို ကြည့်ပြီး ကျနော် အမုန်းဆောင့်ချင်လို့"

"မောင်လေး ဝတ်ပေးလေကွယ်"

ကျနော် မမမြတ် ကုတ်အကျႌကို ဝတ်ပေးလိုက်ပြီး ထောင်နေတဲ့ နို့သီးဖုလေးတွေကို တပြွတ်ပြွတ်စို့ကာ မမရဲ့ အဖုတ်ဖောင်းကြီးကို ခပ်သွက်သွက် ပွတ်ပေးနေလိုက်တယ်။ လက်ခလယ်ကို ပိပိထဲကိုနှိုက်ပြီး အသွင်းအထုတ် လုပ်ပေးနေမိတယ်။ မမမြတ် မဖုတ်ကြီးက အရည်တွေရွှဲကာ အဆင်သင့်ဖြစ်နေပါပြီ။ တီလေးကလဲ စကတ်ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး စိစိကို လက်နဲ့ပွတ်ရင်း ငုံးဥလေးကို ပိပိထဲ ထည့်ထားပါတယ်။

"မောင် မမကို မနှိပ်ဆက်ပါနဲ့တော့ မမ တအားလိုချင်နေပြီ"

"မမ ကျနော့် ဂျိုးကို ခဏလောက် စုပ်ပေးပါလားဗျာ?"

မမမြတ်က ကျနော့်ကို တချက်နမ်းရင်း ကျနော့် ဒီနေ့မှ ထိုးထားတဲ့ တက်တူးလေးကို ကိုင်ကြည့်ကာ အာဝါးပေးရင်း ကျနော့် နို့လေးကို ဖမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။ မမလက်က ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို အထက်အောက် ပွတ်တိုက်ကာ ဂွင်းထုပေးနေပါတယ်။

"အ......! ကောင်းလိုက်တာ မမရာ..."

မမမြတ်က ဒူးထောက်လိုက်ရင်း ကျနော့် ဂွေးဥကို ငုံကာ လျှာနဲ့ယက်စုပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော် ခြေဖျားထောက်ကာ မမမြတ် ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ဖီးလ်တက်နေပါတယ်။ တီလေးကိုကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက သူ့စတိုင်လ် အတိုင်း အောက်နှုတ်ခမ်းကိုကိုက်ကာ အကျႌပေါ်ကနေ နို့တွေကို နယ်ကာ ကျန်တဖက်က စိစိကို ပွတ်ပြီး ကျနော့်ကို စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးက မမမြတ် ပါးစပ်ထဲမှာ ကြီးမား စိုရွှဲ ဇိန်ကျနေပါပြီ။ ကျနော် မမမြတ်ကို ဆွဲထူကာ နှုတ်ခမ်းကို ကစ်ပေးလိုက်ပြီး......

"မမ ကျနော်လိုးတော့မယ်နော်"

မမမြတ်က ပြုံးပြခေါင်းငြိမ့်လိုက်ပြီး ကွိုင်ဖောက်ကာ ကျနော့် ဂျိုးကိုစွပ်ပေးပါတယ်။

"မမ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ မောင်လေး?"

"မမကေသီဖက် လှည့်ခွပြီး ပေါင်ကား ကုန်းပေးပါနော် မမ"

မမက တီလေး ဖက်လှည့်ကာ မျက်နှာချင်းဆိုင်ပြီး ပေါင်ကားကာ ကုန်းပေးရှာပါတယ်။ မမရဲ့ ကုတ်အကျႌနောက်ကွဲက မမတင်ကားကားကို လုံအောင်မဖုံးနိုင်ပဲ ဖင်ကြီးကလှပစွာ တင်းကားနေပါတယ်။ ဖင်ကြားထဲမှာ အမွှေးရေးရေးနဲ့ အမြှောင်းကြီးကြီးက လှလှပပကြီးပွင့်အာနေကာ အပေါ်နားမှာ ခရေညိုညိုလေးက ဝိုင်းဝိုင်းလေး ကဗျာဆန်နေပါတယ်။ ကျနော် မမရဲ့ ဖင်ကြီးကို ဖြန်းခနဲ မြည်အောင် ညာလက်နဲ့ ရိုက်လိုက်ပါတယ်။ ဖင်ကြီး တုန်ခါသွားပုံ က ကျနော့်ကို ရမက်ဆန်စေပါတယ်။

"အ!........."

ကျနော် နောက်တစ်ချက် လက်ပြန် ဘယ်ဖက် ဖင်တုန်ကြီးပေါ် ထပ်ရိုက်လိုက်ပါတယ်။

"အ! အ!......"

မမ က အံကြိတ်ခံမယ့်ပုံပါ ညည်းသံက လွဲလို့ ဘာအသံမှ ထွက်မလာပါဘူး။ ကျနော် မမရဲ့ ဖင်ကြီးကို ပွတ်ပေးပြီး အမြှောင်းကြားကို လျှာပြားနဲ့ ဖိယက်လိုက်ပါတယ်။ တပြိုင်နက် စအိုဝကို နှာခေါင်းနဲ့ ဖိကာ နမ်းရှိုက်လိုက်ပါတယ်။ မမရဲ့ ဖင်ကြီးတုန်ခါသွားပါတယ်။

တီလေး နဲ့ မမမြတ် အပြန်အလှန် နှုတ်ခမ်းချင်း နမ်းနေချိန်မှာ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို မမမြတ် ပိပိကို တေ့ပြီးပွတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ဖြေးဖြေးချင်း မမမြတ်ရဲ့ ပိပိထဲကို လိုးသွင်းလိုက်ပါတယ်။ မမမြတ် အဖုတ်ကြီးက ကောင်းမှကောင်း စီးပိုးနေတာပဲ။ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုး ကို ညှစ်ပေးပြီး စုပ်ယူနေတဲ့ အရသာက တော်တော်ကောင်းပါတယ်။ ကျနော် စောစောက ဂျပန်ကောင်ကို တီလေးလိုးနေတာကို မြင်ယောင်ပြီး မမမြတ်ခါးကို ကိုင်ပြီး ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့် ဥနှစ်လုံးနဲ့ မမမြတ် တင်ပါးတွေ နဲ့ရိုက်ခတ်သံ တဖတ်ဖတ်က သံစဉ်တစ်ခု အလား ငြိမ့်ညောင်းစွာ ထွက်ပေါ်နေပါတယ်။

"မောင်! မကို တလှည့်လိုးပေးပါ။ မ တအားလိုချင်နေပြီး"

"မမ ညီမကို တလှည့် ပေးခံပါနော်"

တီလေး လှမ်းပြောလိုက်တာပါ။ ကျနော် မမမြတ် နို့တွေကို မမှီတမှီ လှမ်းဆွဲရင်း ကုန်းပေးထားတဲ့ မမမြတ်ကို လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ ဆောင့်လိုးနေမိတာပါ။

"မမ ပြီးတော့မလား? ကောင်းရဲ့လားဟင်?"

"အရမ်းကောင်းတယ်! ရတယ်... မောင်လေး မမကို လိုးပေးလိုက်လေ"

"ထူး မွေ့ယာပေါ် သွားရအောင်။ ထူး... လှဲအိပ်လိုက်နော်၊ တီလေး အပေါ်က စောင့်ချင်လို့"

(တီလေး စာပို့ထားတော့ တီလေး လို့ မခေါ်နဲ့ ဆိုပြီး တီလေး က စခေါ်နေတယ်။ အင်းလေ မမမြတ်လဲ ကျနော့် တက်တူး မြင်ပြီး ရိပ်မိလောက်ပါပြီ။)

ကျနော့် ဂျိုးကို ဖြေးဖြေးချင်း မမမြတ် ပိပိထဲက ဆွဲနှုတ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ မမမြတ် နဲ တီလေး ခါးတစ်ဖက်စီ ဆွဲဖက်ပြီး မွှေ့ယာ စီ ချီတက်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် မွှေ့ယာ ကိုကန့်လန့်ဖြတ် လှဲအိပ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက အဝတ်အစား အကုန်ချွတ်ပြီး ပိပိထဲက ငုံးဥလေးကို ထုတ်ကာ ကျနော့်ကို တက်ခွပြီး ကျနော့်ဂျိုးကို ကိုင်ကာ ပိပိနဲ့ ဖြေးဖြေးချင်း တဆုံး ထိုင်ချလိုက်ပါတယ်။

မမမြတ်က တီလေး ရင်အုံထက်က တက်တူးပုံလေးကို မြင်ပြီး အံ့ဩနေပါတယ်။

"တက်တူး ထိုးထားတာ နာလားဟင်? ဆင်တူပုံလေး အရမ်း လှတာပဲ"

"ညနေကမှ ထိုးလာတာ မမရဲ့  နဲနဲနာတယ် စပ်ဖျင်းဖျင်းနဲ့"

တီလေးက ဂျိုးဂျိုးကို ပိပိနဲ့ဖိပွတ်ရင်း မမမြတ်ကို ပြန်ဖြေတယ်။

"မမ..... ကျနော့်မျက်နှာ ပေါ်တက်ခွပြီး လာပွတ်လေ၊ ကျနော် မမပိပိကြီးကို မှုတ်ပေးမယ်။"

မမမြတ်က ကျနော်လဲ ပြောလိုက်ရော ကျနော့်မျက်နှာကို ပိပိနဲ့တက်ပွတ်ပါတယ်။ ကျနော့် လျှာကို ထုတ်ပြီး အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ မမပိပိကို စုပ်နမ်းပြီး မှုတ်ပေးမိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော် မှုတ်ပေးလို့မရပါဘူး။ ကျနော့် မမနှစ်ယောက် တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် အပြိုင်ကျဲပြီး ဂျိုးဂျိုးနဲ့ မျက်နှာကို အပီပွတ်နေကြတာ။ ကျနော့် မျက်နှာမှာ အရည်တွေ ပေပွပြီး အသက်ကို မနည်းရှူနေရပါတယ်။ ခဏကြာတော့ တီလေးပိပိကငြိမ်ပြီး တီလေး ပြီးသွားပုံပါပဲ။ တီလေးက ကျနော့်ပေါ်က ထပြီး ကျနော့်ဘေးမှာ ခွေခွေလေး လာအိပ်ပါတယ်။ မမမြတ်က မျက်နှာပေါ်ပွတ်နေရာကနေ ခွဆင်းပြီး ကျနော့် မျက်နှာကိုကြည့်ပြီး ရီပါတယ်။

"ခွီး ခွီး ခွီး"

ကျနော့်မျက်နှာကို ရှုံ့မဲ့ပြီး...

"မမ ဖင်ကြီးနဲ့ စိတ်တိုင်းကျပွတ် သွားတာလေ၊ ဖီးလ်လာနေတာတောင် ပြောက်သွားတယ်၊ အသက်တောင် မနဲကြိုးစားပြီး ရှူနေရတယ်။ ကိုယ်ဖီးလ်လာတဲ့ ကုတ်အကျႌ နောက်ကွဲကလဲ မျက်စိကို လာလာထောက်သေးတယ်။"

ကျနော် ပြောတာကို မမမြတ်က တခွီးခွီး ရီပါတယ်။ တီလေးက မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်ပြီး ပြုံးကာ ကျနော့်မျက်နှာကို လက်ဖဝါးနဲ့ ပွတ်ပြီး သန့်စင်ပေးပါတယ်။ ပြီး ကျနော့် ပါးကို နမ်းပါတယ်။ မမမြတ် က ကျနော့်ကို တဖန်ပြန်ခွပြီး ကျနော့်ဂျိုးကို ကိုင်လိုက်ပါတယ်။

"မမ ဒီတခါ ကျနော် အပေါ်ကစောင့်မယ်။ မမ အောက်ကနေ။"

မမမြတ်က ခေါင်းငြိမ့်ပြီး ကျနော့်ဘေး လှဲအိပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် ထပြီး ကွိုင်ကို ချွတ်ကာ အမှိုက်ခြင်းထဲ လွှင့်ပစ်လိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ကွိုင်တစ်ခုယူကာ ဖောက်စွပ်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော် မမမြတ် ပေါင်ကြား နေရာယူလိုက်တော့ မမက ဒူးထောင် ပေါင်ကားပေးပါတယ်။ ကျနော့် ဂျိုးကို မမမြတ် ပိပိထဲ သွင်းပြီးတော့ ကျနော် စိမ်ထားလိုက်ပါတယ်။ လက်တွေက မမမြတ်ရဲ့ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်နှစ်မွှာကို ပွတ်သပ်ဆုတ်နယ်ပြီး ချိုချိုစို့လိုက်ပါတယ်။ မမက ကျနော့်ရဲ့ ဆံပင်တွေကို ပွတ်သပ်ပေးနေပါတယ်။ မမမြတ်က ကျနော့် မျက်နှာ အနှံ့နမ်းရင်း ကျနော့်နားရွက်တွေကို ဖွဖွကိုက်ကစားပါတယ်။ ကျနော့်ကို တိုးတိုးလေးပြောပါတယ်။

"မောင်! မမကိုလဲ ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေး လိုးပေးတော့နော်။ မမ တအားကောင်းနေပြီ။"

ကျနော် မမရဲ့ ဒူကွေး ပေါင်ကားနေတဲ့ ခြေနှစ်ချောင်းကို  တွန်းတင်လိုက်ပြီး မမရဲ့ နို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ကိုင်က ခပ်သွက်သွက် လိုးလိုက်ပါတယ်။ မမက အောက်ကနေ ကော့ကော့ပြီး စကောဝိုင်းဝိုက်ကာ ပစ်ပစ်ပြီးခံပါတယ်။ တီလေးက ကျနော် မမမြတ်ကို လိုးနေတာကို သေချာ စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော့် စိတ်ထဲမှာ တီလေး အဲ့လိုကြည့်နေတာကို တမျိုးခံစားနေရတယ်။

"ကောင်းတယ် မောင်လေး! တအားကောင်း တယ်။ ဆောင့် ဆောင့် မမ ပြီးတော့မယ်"

မမက ပြောလဲပြော ကုန်းထပြီး ကျနော့်လည်ပင်းကို ဆွဲခိုပါတယ်။

"အား! မမ!"

ကျနော့်ကို တအားဆွဲဖက်ကာ  ပိပိကို တဆုံးကပ်ပွတ်ပြီး တွန့်ကာတွန့်ကာနဲ ငြိမ်ကျသွားပါတယ်။ ကျနော် မမလို ပြီးတာ တခါမှ မတွေ့ဘူး ပါဘူး။ ကျနော်ကို အကြာကြီးဆွဲဖက်ထားပြီး ပိပိ အတွင်းသားတွေက ညှစ်ညှည်ပေးနေတာပါ။ ခဏကြာမှ... ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းပြီး....

"မောင်လေး မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား။ မောင်လေးရဲ့ ကြာကြာ လိုးနိုင်အားကိုတော့ ခိုက်သွားပြီ။ မမ ဘယ်လို နေပေးရမလဲ?"

ကျနော် တီလေးကို ငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို ကြည့်နေရာကနေ ပြုံးပြတယ်။

ကျနော် တစ်ခုခုကို မကျေမနပ် ဖြစ်နေတယ်။ ကိုယ့်ဟာကိုလဲ ဘာဖြစ်နေမှန်း မသိဘူး။ ဖီလ်းတက်လိုက် ကျလိုက်နဲ့ ဆန့်ငင် ဆန့်ငင်ဖြစ်နေသလိုပဲ။ မမမြတ်က ဖက်ထားတာကို ဖြေလျှော့လိုက်မှ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။

"မမမြတ်! တအားကောင်းသွားလား? ပြီးသွားတာလား?"

မမမြတ်က ရှက်ပြုံးပြုံးပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြတယ်။ ကျနော် စိတ်တိုတိုနဲ့ ကွိုင်ချွတ်ပြီး ပစ်လိုက်တယ်။ ပြီးမှ လီးတရမ်းရမ်းနဲ့ ဝိုင်တစ်ခွက် ငှဲ့ပြီးသောက်လိုက်တယ်။ မမြတ်စု က ကျနော့်ကို အံ့ဩပြီးကြည့်နေတယ်။ ကျနော် အားနာသွားပြီး...

"Sorry မမ၊ ကျနော် ကိုယ့်ဟာကို စိတ်တိုသွားတာ။"

တီလေးက မမကို ကပ်ပြီးတိုးတိုးလေး ပြောနေတယ်။ မမကလဲ တီလေးကို ပြန်ပြောနေတယ်။ ကျနော် စိတ်တိုတိုနဲ့ ဝိုင်ကို ပုလင်းလိုက် ကောက်မော့ပစ်လိုက်တယ်။

ကျနော် တီလေးတို့ သောက်လက်စ ဝိုင်လက်ကျန် ပုလင်းကို မော့ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ပြီး ရေပန်းဖွင့်ကာ ရေပန်းအောက် ဝင်လိုက်ပါတယ်။ ခေါင်းလျှော် တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာတိုက်ပြီး နံရံကိုမှီကာ တဖြည်းဖြည်း ခြေဆင်းထိုင်ချလိုက်တယ်။

(ငါ သောက်ထားတာ တော်တော်များများတာပဲ ကော့တေးတွေရော၊ ဘီယာတွေရော၊ တက်ကီလာတွေရော၊ ဝိုင်တွေရော၊ တော်တော်စုံသွားတာပဲ။

မမမြတ်စုက ဘီယာနဲ့ တူတယ်၊ သောက်ရင်း မူးလာပြီး ချက်ချင်းပြန်ပျယ်သွားတယ်။

သီရိဝေ သူငယ်ချင်းလေးက ငါ့ကို ယစ်မူး အတွေးတွေများစေတယ်။ ဝိုင် တခွက်လိုပဲ ယစ်မူး ချိုမြိန် တွေဝေ စေတယ်။

တီလေး ကရော? ကော့တေးတခွက်လို ရသာစုံပေးတာတော့ အမှန်ပဲ။

ထူးပိုင် ဆိုတဲ့ ငါကရော...?)

အဲ့ဒီအချိန်မှာပဲ.... တီလေးနဲ့ မမြတ်စု ရေချိုးခန်းထဲဝင်လာတယ်။ တီလေးက ကျနော် ထိုင်နေတဲ့ ပုံစံကို ကြည့်ရင်း....

"ထူး! ဘာဖြစ်နေတာလဲ?"

ကျနော် ပြုံးပြီး ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်။ မမြတ်စုက ကျနော့်ကို လက်ကမ်းပေးတယ်။ ကျနော် မမြတ်စုရဲ့ လက်ကိုဆွဲကာ မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။

"မောင်လေး မပြီးသေးဘူးလေ၊ မမ ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ? စိတ်အလိုမကျရင် တခါတလေ ပေါက်ကွဲပစ်လိုက် ရတယ်ကွ!"

ကျနော် မမမြတ်စု မျက်လုံးတွေကို ကြည့်လိုက်တော့ စေတနာနဲ့ ပြောနေမှန်း သိလိုက်ရတယ်။ ကျနော်လဲ စိတ်ထဲ ရှိတဲ့အတိုင်း တောင်းပန်လိုက်တယ်။

"ကျေးဇူးမမ! ကျနော် သောက်ထားတာတွေ များပြီး ခုဏက ရိုင်းသလိုဖြစ်သွားတယ်။ တောင်းပန်ပါတယ် မမ၊"

မမြတ်စုက ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို လက်နဲ့ပွတ်ပေးရင်း....

"မောင်လေး ဂျိုးဂျိုးက မာန်မကျသေးဘူး၊ မမကုန်းပေးမယ်လေ၊ မောင်လေး ပြီးအောင်လိုးလိုက်နော်။"

တီလေးကလဲ ကျနော့် အနောက်ကနေ ကျနော့်ကို ဖက်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော့် လက်နှစ်ဖက်လုံးနဲ့ တီလေးဖက်ထားတဲ့ လက်တွေပေါ် အုပ်ကိုင် လိုက်မိတယ်။

"ကျေးဇူးပါ မမ! စောစောက ကျနော် ချွတ်ပစ်လိုက်တဲ့ ဦးထုပ်က နောက်ဆုံးတခုလေ၊"

တီလေးက ရီတယ်။

"မောင် တီလေးကို လိုးချင်လို့ လွှင့်ပစ်လိုက်တာပေါ့လေ? ကဲကဲ တီလေးကိုပဲ လိုးတော့🙂"

မမမြတ်စုက ရုတ်တရက် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ကာ ကျနော့်ဂျိုးကို ငုံပြီးစုပ်လိုက် ပါတယ်။ ကျနော် ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ မမက ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ပြီး ဂျိုးကို တစ်ချောင်းလုံး ဝင်နိုင်သမျှ ဝင်အောင်ငုံစုပ်ကာ မှုတ်ပေးပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ဖက်ထားရာကနေ ကျနော့် နို့သီးခေါင်း နှစ်ဖက်ကို ချေပေးပါတယ်။ ကျနော် ယူနီဖောင်း အကျႌရေစိုနဲ့ ရေပန်းအောက်မှာ မှုတ်ပေးနေတဲ့ မမကိုကြည့်ကာ ဂျိုးတလျှောက် ယွစိတက်လာပါတော့တယ်။ ကျနော် လက်တွေကို မမမြတ်စု ခေါင်းကိုကိုင်ကာ ဂျိုးဂျိုးကနေ ခွာဖို့ဖိတွန်းလိုက်ပါတယ်။

"မမ! ကျနော် မရတော့ဘူး ပြီးတော့မယ်"

ကျနော် တကယ် မထိန်းနိုင်တော့ပဲ လရည်တွေ အများကြီး ထွက်ကုန်ပါတယ်။ မမမြတ် မျက်နှာနဲ့ ကုတ်အကျႌ ရင်သားတဝိုက်မှာ ကျနော့် လရည်တွေနဲ့ ပေပွသွားပါတယ်။ တီလေးလက်က ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကိုကိုင်ကာ အရည်တွေ ထွက်တာ ကုန်တဲ့အထိ ဂွ္ဂင်းတိုက်ပေးနေပါတယ်။ ကျနော် မြင်နေရတဲ့ မြင်ကွင်းက ကျနော့်ကို ယစ်မူးသာယာ စေတာအမှန်ပါပဲ။ မမမြတ်က ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ရင်း ရီပါတယ်။

မျက်နှာမှာ ပေပွနေတဲ့ လရည်တွေကို လက်နဲ့သပ်ယူရင်း ပါးစပ်နဲ့ စုပ်ကာ မြိုချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးဒစ်ကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်ကာ စုပ်ယူလိုက်ပါတယ်။ တီလေး လက်တွေက မမမြတ် ကုတ်အကျႌပေါ်က ပေသွားတဲ့ လရည်တွေကို လက်ညှိုးနဲ့ယူကာ ကျနော့် နှုတ်ခမ်း ကိုထိတွေ့ ဆော့ကစားပါတယ်။ ကျနော် တီလေး လက်ညှိုးကို စုပ်ယူပြီး လျှာနဲ့ယက်လိုက်ပါတယ်။ မမြတ်စုက ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို လာနမ်းပါတယ်။ ကျနော်တို့ သုံးယောက် ရေပန်းအောက်မှာ တယောက်နဲ့ တယောက် ပွတ်တိုက်ဆော့ ကစားကာ ရေချိုးလိုက်ပါတယ်။

"မမ ပြန်တော့မယ်နော်။ အားလုံးကို ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။ ဒီညလေးကို မမ အမြဲအမှတ်ရနေမှာပါ။"

"မောင်! မမမြတ်ကို ပြန်ပို့ပေးလိုက်နော်"

မမမြတ်က အတွင်းခံပြန်ဝတ်ရင်း...

"မပို့နဲ့တော့ ထူး! မမ အငှားကား နဲ့ပဲ ပြန်လိုက်တော့မယ်။"

ကျနော် မမမြတ်ရဲ့ စကတ်ထမိန်ကို ယူကာ ကိုယ်တိုင် ခြေထောက်ကိုင်စွတ်ပေးပြီး ဝတ်ပေးလိုက်ပါတယ်။ အကျႌနီနီလေးကိုလဲ ဝတ်ပေးကာ ကြယ်သီးတွေကို တလုံးချင်း တပ်ပေးလိုက်တယ်။ မမက ကျနော့် ခါးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပြီး နမ်းကာ....

"မမ... မောင်လေး အပေါ် အကြွေးကျန်သွားတယ်။ အခွင့်အရေး ရလို့ နောက်တခါ ဆုံရင် မမ ပိပိထဲမှာပြီးနော်၊  မမကို လိုက်မပို့နဲ့၊ တီလေးကို ဂရုစိုက်လိုက် ခိခိ၊"

"ညီမ! အကူအညီလိုလဲ မမကို ဖုန်းဆက်လိုက်နော်၊ Bye!"

မမြတ်စု နှုတ်ဆက်ပြီး ကျောပိုးအိတ်လွယ် တံခါးဖွင့်ကာ ထွက်ခွာသွားပါတယ်။ ကျနော် နဲ့ တီလေး တံခါးဝကနေ မမြတ်စုကို ပြောက်ကွယ်သွားတဲ့အထိ ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။ ပြီးမှ ဘန်ဂလိုထဲ ပြန်ဝင်ကာ တံခါးပိတ်လိုက်ပါတယ်။

မမမြတ်စု ထွက်သွားပြီးနောက် တီလေးက ကျနော့်ကို ရီချင်သလို ပြုံးဖြီးဖြီး ကြည့်ရင်း ပြုံးစိစိလုပ်နေပါတယ်။ ကျနော် မကျေမနပ်နဲ့ပဲ တီလေးကို ယောက်ျားကြီးတန်မဲ့ နှုတ်ခမ်းစူပြီး ဘုကြည့်ကြည့် ပစ်လိုက်တယ်။

"ခိခိ ခိ... အဲ့ဒါက ဘာဖြစ်နေတာလဲ? စူပုတ်ကြီး လှလဲ မလှဘူး"

   ကျနော် ဘာမှပြန်မပြောပဲ ကုတင်ပေါ် ခြေပစ်လက်ပစ် တက်လှဲကာ တီလေးကို စိတ်ကောက် နေလိုက်တယ်။ စိတ်ထဲမှာ ညက တီလေးနဲ့ ဂျပန်ကောင် ကလပ်ထဲမှာ ကဲနေတာပဲ ပြန်မြင်နေမိတယ်။ တီလေး ကုတင်ခြေရင်းကနေ တက်လာရင်း ကျနော့ကိုခွပြီး ကျနော် ရေချိုးပြီး ဝတ်ထားတဲ့ တဘက်ခါးစည်းကြိုးကို ဖြေလိုက်တယ်။ ကျနော့်ရဲ့ ပျော့ခွေနေတဲ့ ဂျိုးဂျိုးကို လာကိုင်တယ်။

"တီလေး တော်ပြီ! ပင်ပမ်းနေပြီ အိပ်တော့မယ်။"

"ထူး အိပ်ချင် အိပ်လေ၊ ခိခိ တီလေး ကတော့ ကိုင်မှာပဲ၊ ထူး ညီလေး က မအိပ်ချင်သေးဘူးတဲ့။ ဒီမှာ ခေါင်းထောင်လာပြီ။"

   တီလေးက ပြောရင်းက ကျနော့်ရဲ့ မမာသေးတဲ့ ဂျိုးထိပ်လေးကို လက်လေးနဲ့ကိုင်ရင်း ပါးစပ်လှလှလေးနဲ့ ထိပ်ဖူးလေးကို လှမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် မျက်စိကို မှိတ်ထားလိုက်တယ်။ တီလေးလျှာရဲ့ ထိတွေ့ပွတ်တိုက်နေမှုကို ခံစားသိရှိနေတယ်။ ဂျိုးလေးက တဖြည်းဖြည်း တင်းမာကာ ဒီဂရီတွေတိုး ထောင့်ချိုးတွေ ပြောင်းလဲလာတယ်။ ဒါပေမယ့် အတွေးထဲမှာ တီလေး ဂျပန်ကောင်ကို မှုတ်ပေးနေတာပဲ မြင်နေတယ်။

   ဂျိုးထိပ်လေးရဲ့ စိုစွတ်နေတဲ့ အနေအထားကနေ ခြောက်တွေ့ နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့ကို ပြောင်းလဲသွားသလို ဂျိုးတံ တလျှောက် နူးညံ့တဲ့ ပွတ်တိုက်မှုက မြန်ဆန်လာတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေ ရေငတ်တလို တုန်ခါနေမိတယ်။ ကျနော် တီလေးကို နမ်းချင်နေမိတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ မျက်ခွံလေးတွေ ဖြည်းဖြည်းချင်း ပွင့်ဟလိုက်တော့ တီလေးရဲ့ မျက်ဝန်း တစုံက ကျနော့်ကို ကြင်နာစွာ ကြည့်နေတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ ဂျိုးထိပ်ဖူးလေးက တီလေး ရေချိုးပြီးဝတ်ထားတဲ့ ဟိုတယ်ကပေးထားတဲ့ တဘက်ဝတ်စုံထဲက မလုံ့တလုံနဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားမှာ ပုန်းခိုနေလေရဲ့။

"မောင် စိတ်ဆိုးနဲ့တော့နော်!"

"ထူးက တီလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲနေချင်လို့ ဒီကိုလာတာ😔 တီလေးက ဟိုဂျပန်နဲ့ နေနေတာကိုး"

"ထူးလဲ မမမြတ် မမမြတ်နဲ့ ပျော်နေပြီးတော့"

"ဟာ! မပျော်ပါဘူး။ ထူးက တီလေးနဲ့ နှစ်ယောက်ထဲ တကယ် နေချင်တာ။ ခုတော့ အချိန်တွေ နှမြောစရာ။"

"ကဲပါ စိတ်ဆိုးနဲ့တော့.. ခု နှစ်ယောက်ထဲ မောင့်သဘောနော်..😘"

"တီလေး...."

   တီလေးက ကျနော့်ကို ပြုံးကြည့်နေပါတယ်။

"တီလေး တခြားသူနဲ့ အဲ့လိုနေရတာ ကြိုက်လို့လားဟင်? မောင် အဝေးရောက်နေရင်ကော နေမှာလား?"

"မောင် မကြိုက်ဘူးလား? မောင်လဲ တခြားလူနဲ့ နေတာပဲလေ"

"ထူး မခံစားနိုင်ဘူး တီလေးရာ၊ ထူး လဲ တခြားသူနဲ့ မနေတော့ဘူး၊ တီလေးလဲ မနေရဘူး။ နော် တီလေး"

   တီလေးက ကျနော့်ကို သေခြာစိုက်ကြည့်ပြီးမှ...

"ထူး တခြားတယောက်နဲ့ တီလေးရှေ့မှာ လိုးနေရင် တီလေး စိတ်တွေပိုလာတယ် ထူး ဖီးလ်တက်နေရင် တီလေး ကြည်နူးတယ်၊ စောစောက ထူးကြည့်ပြီး ဂျေဝင်နေတာတွေ့တော့ ထူးရှေ့မှာ အလိုးခံနေရတာ တီလေး ဖီးလ်ပိုလာတယ်။"

   တီလေးက ကျနော့် လက်ကိုယူပြီး သူမနို့အုံတွေကို ကိုင်စေတယ်။

"သူလိုးပေးနေတာ ကောင်းလို့ မဟုတ်ဘူး ထူး တီလေးကိုကြည့်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားနေတာကို တွေ့လို့ တီလေး တကယ်ကောင်းနေတာ။"

"တီလေး ရာ.... ထူး တကယ် မခံစားနိုင်ဘူး။ ရောဂါတွေ ဘာတွေ ရရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ?"

"တီလေးက အဲ့လိုပေါက်ကရ တွေ့ကရာလူ ကုန်းပါ့မလားကွယ်၊"

"ကျနော်လဲ တီလေးကလွဲပြီး ဘယ်သူ့မှ မလုပ်တော့ဘူး။ တီလေးလဲ မလုပ်ရဘူး။ ကျနော် တောင်းပန်ပါတယ်။ တကယ် မခံစားနိုင်ဘူး။"

   တီလေးက ကျနော့် နဖူးကို ငုံ့နမ်းလိုက်တယ်။

"နောက်မှ ဆွေးနွေးတာပေါ့၊ ခုအချိန်ရှိခိုက် လုံးလစိုက်၊ ထူး ဘာဖြစ်ချင်လဲ။ တီလေး ဘယ်လို နေပေးရမလဲ?"

   ကျနော် တီလေးရဲ့ ခါးစည်းကြိုးကို ဆွဲဖြေလိုက်တယ်။ ကျနော့် အပေါ်မှာမိုးပြီး လေးဖက်ထောက်နေတဲ့ တီလေးကို ဆွဲလှဲလိုက်တယ်။ တီလေး အပေါ်က တက်ခွလိုက်ပြီး တီလေး နှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်နိုးစွာနမ်းလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် စုပ်နမ်းမှုတွေကို ပြန်လည်တုန့်ပြန်နမ်းရင်း ကျနော့် ဂျိုးကို ဆွပေးတယ်။ ကျနော့် တီလေးရဲ့ နဖူးကို ပြန်ပြီး ဖွဖွနမ်းလိုက်တယ်။

"တီလေး! အရမ်းချစ်တယ် တီလေးရယ်!"

"မောင့်ကို တီလေးလည်း အရမ်းချစ်တယ်😍"

"ဒါဆို တီလေး မောင်ကလွဲပြီး ဘယ်သူနဲ့မှ မနေရဘူး"

   တီလေးက စိုက်ကြည့်ပြီးမှ...

"မောင်... ဘာဖြစ်နေတာလဲ? တီလေးကို ချစ်တယ်ဆို တီလေးကို မပိတ်ပင်နဲ့လေ၊"

   ကျနော် တီလေး ပေါ်ကနေ ထပြီး မတ်တပ်ရပ်လိုက်တယ်။ ပြီး ကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းပြီး အတွင်းခံဘောင်းဘီ ဘောက်ဆာ ပြန်ဝတ်လိုက်တယ်။ တီလေးက ကုတင်ပေါ်ကနေ ဆင်းလာပြီး ကျနော့်လက်ကို လာဆွဲတယ်။

"မောင်!"

   ကျနော် တီလေးလက်ကို ရုန်းလိုက်ပြီး ရှပ်အကျႌကောက်ဝတ်လိုက်တယ်။ တီလေး မျက်ရည်တွေကျလာပြီး ကျနော့်ကို အတင်းဖက်ထားတယ်။

"မောင်ရယ်.... မောင့်ကို တီလေး အရမ်းချစ်တယ်။ မောင် မသိဘူးလား? မောင့်ကို ကောင်းစေချင်လို့ မောင် စိတ်လှုပ်ရှား ဖီးလ်လာစေချင်လို့ တစိမ်းနဲ့ မောင့်ရှေ့မှာ ပထမဆုံး နေမိတာပါ။ မောင် ဂျေဝင်လေ တီလေးလဲ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကောင်းလို့ပါ။ မောင့် သူငယ်ချင်း ဇော်ဇော်နဲ့ ချောင်းသာမှာ ကတည်းက အဲ့ဖီလင်ရသွားတာ။ ဒါပေမယ့် ဇော်ဇော်က မောင့်သူငယ်ချင်းလဲဖြစ် အမြဲတွေ့နေမယ့်သူမို့ တီလေးစိတ်ကိုချုပ်တီးခဲ့တာ။ တီလေး ကြုံရင်စမ်းကြည့်မယ်လို့ အဲ့ဒီတုန်းက စိတ်ကူးရသွားတာပါ။"

"တီလေးရာ... ထူး.. တီလေးကို နှမြောမိတယ်။ အဲ့ဒါ တီလေး သိရဲ့လား? ကြားထဲက တစ်ခါမှ မသိတဲ့ ဂျပန်ကောင်က အမြတ်ထုတ်သွားတာ။"

   တီလေးက ကျနော့်ကို ဖက်ထားရာကနေ ခွာပြီး ဝတ်ထားတဲ့ တဘက်ကြီးကို ချွတ်ချလိုက်တယ်။ ကျနော့် ရှပ်အကျႌအဖြူရဲ့ ကြယ်သီးတွေကို တပ်ပေးတယ်။ တီလေး သူမ အဝတ်အစားတွေကို ယူလိုက်ပြီး ကျနော့်ကိုပေးတယ်။

"ထူး တီလေးကို အကျႌပြန်ဝတ်ပေး။"

   ကျနော် တီလေး အဝတ်တွေကို ကိုင်ကာ ကြောင်ပြီးကြည့်နေမိတယ်။ တီလေး မျက်ဝန်းတွေက ငိုထားလို့ နီနေတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ကြည့်ပြီး သနားသွားတယ်။ ကျနော်.. တီလေး ကျနော့် ဘဝထဲက ထွက်သွားမှာကို စိုးရိမ်မိသွားတယ်။ ကျနော် တီလေးကို အရမ်းချစ်တယ်။ တီလေးကို ဆုံးရှုံးမှာ အရမ်းကြောက်မိတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ဆွဲဖက်ထားလိုက်တယ်။

"ထူး... တီလေးကို ပိတ်ပင်တာ မဟုတ်ပါဘူး တီလေးရယ်။ ထူး တီလေးကို ဆုံးရှုံးသွားရမှာကို ကြောက်တာပါ၊တီလေးကို ထူး ချစ်လွန်းလို့ အူတိုမိတာပါ။"

   တီလေးက ကျနော် ရင်ခွင်ထဲကနေ ကျနော့်ကို မော့ကြည့်တယ်။ ပြီး ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲကနေ ရုန်းထွက်သွားတယ်။

"မောင်... မောင်.. တီလေးကို ချစ်တယ်ဆို? မောင် ဒီဝတ်စုံလေးကို နှစ်သက်တယ်ဆို၊ တီလေးကို ဝတ်ပေးနော်"

   ကျနော် တီလေးကို မိုးပြာရောင်လက်ပြတ် အကျႌလေးကို ဝတ်ပေးလိုက်တယ်။ ရှေ့ကြယ်သီလေးတွေကို တပ်ပေးရင်း အထိအတွေ့တွေကို ကြည်နူးမိတယ်။

"မောင်! ခါးစီးကြိုးပါ ဖဲပြားလှလှလေး ချည်ပေးနော်"

   ကျနော် အကျႌခါးစည်းကြိုးလေးပါ ဖဲပြားပုံချည်ပေးလိုက်တယ်။ စကတ်ပြာပြာလေးကို တီလေးခါးမှာ ပတ်ပြီး ရှေ့ကြယ်သီးတွေကို တလုံးချင်း တပ်ပေးနေမိတယ်။

တီလေးက ပုခုံးသိုင်းကြိုးလေးပါ သိုင်းပြီး ကျနော့်လက်ထဲ ထည့်ပေးတယ်။ ကျနော် ပုခုံးကြိုး ကြယ်သီးလေးပါတပ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော့်လက်ကို ဆွဲပြီး ကျနော့်ကို ဆိုဖာခုံမှာထိုင်စေတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ပေါင်ပေါ်မှာ ကျောပေးရင်းထိုင်တယ်။ ကျနော့်လက်တွေကို တီလေး ရင်သားတွေပေါ် တင်ပေးတယ်။ တီလေးတင်ပါးတွေနဲ့ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ပွတ်ပေးတယ်။ ကျနော် တီလေး ရင်သီးဖုလေးတွေကို အကျႌပေါ်ကချေပေးရင်း တီလေး လည်ကုတ်လေးကို နမ်းလိုက်တယ်။

"မောင်! ကြိုက်လား?"

"ဟုတ်"

"စောစောက တီလေးကို ဂျပန်လုပ်နေတာ မောင်ကြည့်နေရတာနဲ့ ခု ဘယ်ဟာပိုကောင်းလဲ?"

"..............."

   ကျနော် ဘာမှမပြောမိဘူး။ သိလိုက်တာကတော့ စောစောက ဂျပန်ကောင် တီလေးကို လိုးနေတာက ပိုစိတ်လှုပ်ရှာဖို့ကောင်းတယ်။ တီလေးက ထလိုက်ပြီး ကျနော့်လက်ကို ဆွဲကာ ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်သွားတယ်။ ဘေစင်ရှေ့က မှန်ရှေ့မှာ ကျနော့်ဖက် လှည့်ပြီး အတွင်းခံ ဘောက်ဆာကို ဆွဲချွတ်ပြီး ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ထိုင်ပြီး မှုတ်ပေးတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ကြည့်နေမိတယ်။ တီလေးက သေသေချာချာကို မှုတ်ပေးနေတယ်။ ဂွေးဥတွေကိုပါ ငုံပြီး စုပ်ပေးနေတယ်။ တခါတလေ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို အကျႌကြယ်သီးတွေကြားကနေပြီး နို့ကိုလိုးသလို ပွတ်ပေးတယ်။ တကယ် ပြောပြလို့မရအောင် တော်တော် ကောင်းပါတယ်။ တီလေးက ဂျိုးကို တချက် ဆုံးအောင် ငုံစုပ်ပေးပြီးတော့မှ မတ်တပ်ထရပ်ပါတယ်။

   တီလေးက ဘေစင်ကို လက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးကာ ကျနော်ဂျိုးဂျိုးကို နောက်ပြန်ကိုင်ပြီး ပိပိကိုတေ့ပြီး ကော့ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးခါးကို ကိုင်မိသွားပါတယ်။ တီလေးကို ဖြေးဖြေးချင်း နောက်ကနေလိုးပေးနေမိပါတယ်။ တီလေက ကော့ကော့ပေးရင်း ကျနော့်ကို မှန်ကနေ ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော် မှန်ကနေ တီလေး ကြည့်နေတာ သတိထားမိသွားတော့ တီလေးက နှုတ်ခမ်းလှုပ်ရုံလေး ကောင်းလားလို့ မေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ခေါင်းညှိမ့်ပြလိုက်တယ်။

"မောင်! တော်ပြီ... မောင်ဂျိုးဂျိုးကို ထုတ်လိုက်တော့"

   ကျနော် အံ့ဩသွားတယ်။ ဒါပေမယ့် တီလေး စကားကို နားထောင်ပြီး ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် ဖက်လှည့်ပြီး ကျနော့် ရှပ်အကျႌ ကြယ်သွားတွေကို တစ်လုံးချင်းဖြုတ်လိုက်တယ်။ ကျနော့် ရှပ်အကျႌကို ချွတ်ပေးပြီး ချိတ်နဲ့ ချိတ်ကာ လှမ်းလိုက်တယ်။ ကျနော့် ဘောက်ဆာကို ပြန်ဝတ်ပေးတယ်။ ကျနော့် လက်ကိုဆွဲကာ ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လိုက်တယ်။ အိပ်ခန်းရှေ့က မှန်တံခါးကြီးကို ဆွဲဖွင့်လိုက်ပြီး ကန်တော်ကြီးဖက် လှည်ထားတဲ့ အခန်းပြင်ကို ထွက်လိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို တချက်ရှိုးပြီး private pool ရေကူးကန် သေးသေးလေးထဲ ခုန်ဆင်းသွားတယ်။

တီလေး ရေကူးကန်ထဲကနေ ကျနော့်ကိုကြည့်ရင်း လက်ညှိုးလေး ကွေးကာ ကျနော့်ကို ခေါ်တယ်။

"မောင်.... လာလေ!"

   ကျနော် ရေကူးကန်ထဲ လိုက်ခုန်ချ လိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်စီကို ရေထဲကနေ လှမ်းလာကာ ဖက်ပြီး ကျနော့်နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းတယ်။ လက်ကလဲ ဘောက်ဆာအတွင်းက ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးကို လှမ်းကိုင်တယ်။ ခဏအကြာ နမ်းနေတာကို ရပ်ပြီး ဟိုဖက်ကို ရေကူးသွားတယ်။ ညအမှောင်မှာ ဟိုတယ်ဝန်းထဲ ထွန်းထားတဲ့ မီးတွေနဲ့ ဟိုးအဝေးတနေရာက ဝင်းဝါ ထိန်လင်းနေတဲ့ ပန်းချီကားတစ်ချပ်ဟာ တော်တော်ကို လှပနေတယ်။ အဲ့ဒီ ပန်းချီကား ပတ်ဝန်းကျင်ထက် တီလေးရဲ့ ရေစိုနေတဲ့ အလှက ကျနော့်ကို ဖမ်းစားထားတယ်။ ကျနော် တီလေးရှိရာကို ကူးခတ်သွားလိုက်တယ်။

"မောင့် ကို တီလေး အရမ်းချစ်တယ်"

"တီလေးကို အဆုံးရှုံး မခံနိုင်အောင် ချစ်တယ်"

ကျနော် တီလေးကို အတည်ကြည်ဆုံး သစ္စာစကား ပြောဖြစ်သွားတယ်။

"မောင် တီလေးကို ဖက်ထားပေးပါ"

   တီလေး နှုတ်ခမ်းလေးတွေက ချမ်းပြီး တုန်နေတယ်။ ကျနော် တီလေးကို နောက်ကနေ ဖက်ထားလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် လက်တွေကို ရင်သားတွေပေါ်ကို အုပ်ကိုင်စေတယ်။ တီလေးက မြင်ကွင်းရှေ့ ခပ်ဝေးဝေးက ထိန်ထိန်ဝင်းဝါနေတဲ့ အလင်းရောင်ကို ကြည့်ရင်း ကျနော့် ရင်ခွင်ထဲမှာ မှီထားတယ်။

"မောင်! တီလေး ဘဝမှာ လိင်ဆက်ဆံတာ ဦးငယ်ရယ်၊ မောင့်ဖေဖေရယ်၊ မောင်ရယ်၊ ဂျပန်ကြီးရယ် ဒါပဲရှိဖူးတယ်။ မောင် မကြိုက်ရင် နောက် တီလေး မလုပ်တော့ဘူးနော်။ တီလေး မောင့်ကို ကောင်းစေချင်တဲ့ စိတ်နဲ့  ညက ဖြစ်ပျက်သွားတာပါ။"

"တီလေးရယ်။ ထူး တီလေးကို တောင်းပန်ပါတယ်။"

"တီလေးလေ ထူးကို ဘယ်လောက်ချစ်လဲဆို...၊ ထူးကို တီလေး အပျိုစင်ဘဝ မပေးနိုင်ပေမယ့် ကျန်တာအားလုံး လိုက်လျှောဖို့ အသင့်ပါပဲ။ သီရိနဲ့ ထူးနဲ့ သံယောဇင်ကြီးတာ သိသလို ထူး သီရိနဲ့ အတူနေတော့ ထူး သီရိကို ချစ်သွားမှာ စိုးရိမ်ပူပန်မိတယ်။ စိတ်လှုပ်ရှား သာယာမှုလဲဖြစ်မိတယ်။ အဲ့ဒါကြောင် ထူး တခြားတယောက်နဲ့ ဆိုရင်ရော တီလေးအဲ့လို ခံစားရမလား သိချင်စိတ်နဲ့ တီလေး စမ်းသပ်ကြည့်မိတာ။ ထူး ခံစားရသလို တီလေးလဲ သီရိနဲ့တုန်းက ခံစားရတယ်။ ဒါပေမယ့် မမမြတ်နဲ့ မှာ တီလေးအဲ့လို မခံစားရဘူး"

   တီလေး ကိုယ်လုံးက တုန်နေတယ်။ လေပြေအေးအေးက ဝေ့တိုက်နေသလို ကောင်ကင်က နက်မှောင် ကြည်လင် နေတယ်။ မှိတ်တုတ်တုတ် ကြည်ပွင့်လေးတွေ ကောင်းကင်မှာ ထွန်းလင်းနေသလို အာရုဏ်ဦး နိုးထခါနီး တေးသံက တိတ်ဆိတ်နေတယ်။ ထိန်ထိန်ငြီးနေတဲ့ ဟိုးအဝေးက အလင်းရောင်က တီလေးနဲ့ ကျနော့်ကို အေးငြိမ်းစေတယ်။

"တီလေး! ချမ်းနေပြီ၊ အခန်းထဲ ပြန်သွားရအောင်နော်။"

"ဟင့်အင်း တီလေး ဒီတိုင်းလေး ထူးနဲ့ ဒီညလေးကို ပျော်ရွှင်စွာ စီးမြောချင်တယ်။ ထူးကို တီလေး ချစ်တယ် သိလား? တီလေး ထူးရဲ့ ပါရမီ ဖြည့်ဖက် ဖြစ်ချင်တယ်။ ထူးဆန္ဒတွေကို တသက်လုံး ဖြည့်ဆည်းပေးချင်တယ်။"

"ထူးလဲ တီလေးကို ဘဝနဲ့ထပ်တူ ချစ်တာပါ။ တီလေး ချမ်းနေပြီ။ ဖျားနေအုံးမယ်။ ကန်ပေါ်တက်ရအောင် တီလေးရယ် တီလေး နေမကောင်းမှာ ဆိုးလို့ပါ။"

   တီလေး ကျနော့်ကို ကျောပေး အဖက်ခံထားရာကနေ ကျနော်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်ဖက်ကို လှည့်လာတယ်။ ကျနော့် ဆံပင်တွေကို သပ်တင်ပေးရင်း ကျနော့်လည်ကုတ်ကို တွဲလွဲခိုပြီး ကျနော့်ကို ကြင်နာစွာကြည့်တယ်။ နှုတ်ခမ်းလေးတွေ အရောင်ဖျော့ပြီး တုန်ခါနေတယ်။

"တီလေးလေ.... မောင်မြတ်နိုးတဲ့ ရေစိုဝတ်စုံလေးရယ်၊ မောင် exciting ဖြစ်တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်ရယ်မှာ၊ တီလေး မောင့်ဆန္ဒတွေ ဖြည့်ဆည်းပေးပါရစေ..."

"တီလေး ရယ်!"

   ကျနော် တီလေးရဲ့ ခါးကိုဖက်လိုက်တယ်။ တီလေးရဲ့ လက်ချောင်းလေးတွေက ကျနော်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ထိခတ်တို့ထိ လာတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ လက်ညှိုးလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ တီလေး ကို ကျနော် မြတ်မြတ်နိုးနိုး မျက်လုံးချင်း ကြည့်ပြီး တိုးတိုးလေး ပြောလိုက်တယ်။

"တီလေး အပြင်မှာ အေးတယ်။ အထဲ သွားမယ်နော်"

   တီလေး အရည်လဲ့နေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ ကြည့်ပြီး ခေါင်ညှိမ့်ပြတယ်။ ကျနော် ကန်ဘောင်ပေါ်ကို လက်ထောက် ခုန်တက်လိုက်တယ်။ အပေါ်ကနေ တီလေးကို လက်ကမ်းပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်လက်ကို ဖမ်းကိုင်အားပြုပြီး ကန်ဘောင်ပေါ်တက်လာတယ်။ ကျနော် တီလေး လက်ကိုဆွဲပြီး ဘန်ဂလိုထဲ ဝင်လိုက်တယ်။ ကုတင်ခြေရင်းက တံခါးမကြီးကို ပိတ်လိုက်တယ်။ တီလေးကို သဘက်ကြီးယူပြီး ဆံပင်တွေခြောက်အောင် သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ကျနော် တီလေး အဝတ်အစားတွေ ချွတ်ပေးမလို့ အကျႌကြယ်သီးကို ကိုင်လိုက်တော့....

"မောင်! တီလေး ဒီတိုင်းရေစိုအဝတ်နဲ့  မောင်လိုးတာ ခံချင်တယ်။ တီလေးကို ချစ်ပေးနော်"

   တီလေးက ပြောပြီး ကျနော့်ခါးကို လှမ်းဖက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ တုန်နေတဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ပြန်နမ်းရင်း ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကို ပွတ်တိုက်ဆော့ ကစားပေးနေတယ်။

"မောင်! တီလေး လိုချင်ပြီ"

   ကျနော် တီလေးကို ရုတ်တရက် ပွေ့ချီလိုက်ပြီး ခြေလှမ်းကျဲတွေနဲ့ ခုတင်ဖက်ကို လှမ်းလိုက်တယ်။ တီလေး လက်တွေက ကျနော့်လည်ပင်းတွေကို တွဲခိုထားတယ်။ ကျနော် တီလေးကို မွှေ့ရာပေါ် ညှင်ညှင်သာသာ ချလိုက်ပြီး ကျနော် ဘောက်ဆာကို ချွတ်လိုက်တယ်။ တီလေးက စကတ်လေးကို လှန်ကာ ဒူးထောင်ပေါင်ကာ ပေးထားတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာ နေရာယူလိုက်တယ်။ ရေစိုဝတ်စုံ စကတ်လေးက တီလေး ခန္ဓာကိုယ်မှာ လှပစွာ လန်ပြီးကပ်နေတယ်။

   ကျနော့် လက်လေးနဲ့ တီလေးရဲ့ ပေါင်တွင်းသားတွေကို ပွတ်တိုက်ရင်း မြင်နေရတဲ့ တီလေးရဲ့ အကွဲကြောင်းလေးကို ပွတ်တိုက်ရင်း အစိလေးကို လက်ညှိုးလက်မနဲ့ ဖိချေပေးလိုက်တယ်။ တီလေး တွန့်တွန့်လူးသွားပြီး ညည်းသံ တိုးတိုးလေးထွက်လာတယ်။ တီလေး ပိပိနှုတ်ခမ်းလေးကို ကျနော့် မျက်နှာထိုးအပ်လိုက်ပြီး လျှာနဲ့ အပြားလိုက် ယက်ပေးနေလိုက်တယ်။ တီလေးလက်က ကျနော့် ခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ပိပိကိုကပ်နေအောင် ဆွဲဖိထားတယ်။ ခါးကိုလဲ တတ်နိုင်သမျှ ကော့ကော့ပေးတယ်။ ကျနော့် လက်ခလယ်ကို တီလေးပိပိထဲ ထဲ့မွှေပေးပြီး လျှာနဲ့ဖိဖိပြီး ယက်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးတင်ပါးကြီးကြွကြွတက်လာပြီး ကျနော့်ဆံပင်းတွေကို တင်းတင်း ဆွဲထားတယ်။

"မောင် တီလေးလိုချင်ပြီး လိုးပေးတော့နော်"

ကျနော် ဂျိုးဂျိုးကို တီလေးရဲ့ စိုရွှဲနီတာရဲနေတဲ့ ပွင့်ဖတ်လေးနှစ်ခုကြားက အဝလေးကိုတေ့ပြီး ခါးအားနဲ့ ဖြည်းဖြည်းလေး နှစ်မြှုပ်လိုက်တယ်။

"အ!!!!!"

တီလေးက ကျနော့်ကို ပြုံးပြုံးလေးကြည့်ရင်း ညည်းသံလေးထွက်ပြီး မျက်လုံးလေးတွေ မှေးစဉ်းသွားတယ်။ ကျနော်လဲ ထိတွေ့ခံစားမှုကို ခံစားရင်း တရစ်ချင်းချင်း တိုးဝင်အောင်လိုးသွင်းလိုက်တယ်။ ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးလေး တဆုံးဝင်သွားတော့ တီလေး ရဲ့ ခါးလေးက ကော့တက်လာတယ်။ တီလေးရဲ့ လက်နဲ့ ကျနော့် နိုးသီးဖုလေးတွေကို ပွတ်ချေပေးတယ်။ ကျနော်လဲ ဂျိုးဂျိုးကို အဖျားနားထိရောက်အောင် ဆွဲထုတ်လိုက်၊ ဖြည်းဖြည်းလေး တရစ်ချင်းဖိသွင်းလိုက်နဲ့ ငြိမ့်ညောင်းတဲ့ သံစဉ်တစ်ပုဒ်ကို တီးခတ်နေမိတယ်။

"မောင်! တီလေးပြီးတော့မယ်။ သွက်သွက်လေး လိုးပေးနော်"

ကျနော် တီလေးပေါ် မှောက်ချလိုက်ပြီး တီလေးနှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းကာ ခါးအားနဲ့ မြန်မြန်လေး ဖိလိုးပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော်နှုတ်ခမ်းတွေကို ပြန်နမ်းပြီး ကော့ကော့ပေးကာ ခံပါတယ်။

ခဏကြာတော့ ညည်းသံလေးထွက်လာပြီး အံကြိတ်ကာ ကျနော့်အား စိုက်ကြည့်နေပါတယ်။

"ချစ်တယ် တီလေးရယ်! လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာ"

"တီလေးပြီးပြီမောင်! မောင်ပြီးတော့မှာ မဟုတ်လား? မောင်! တီလေး မျက်နှာနဲ့ အဝတ်အစားတွေပေါ် မောင့် အချစ်ရည်တွေ ပမ်းလိုက်လေနော်"

ကျနော် တီလေးကို သွက်သွက်စောင့်နေရာကနေ တီလေး နှုတ်ခမ်းလေးကို လှမ်းနမ်းလိုက်ပြီး....

"တီလေး! မောင် အထဲမှာပြီးလိုက်မယ်နော်"

တီလေး ကျနော့်ကို မြတ်နိုးစွာကြည့်ရင်း ခေါင်းညှိမ့်ပြတယ်။

ကျနော်လဲ တီလေးခွင့်ပြုချက်ရတာနဲ့ တီလေးပေါင်တံတွေကို တွန်းတင်ပြီး တအားမြန်မြန်စောင့်လိုးပါတော့တယ်။ ကောင်းတဲ့အရသာက ဘယ်လိုရေးပြရမှန်းကိုမသိပါဘူး။ တီလေးရဲ့ အတွင်းသားတွေက ညှစ်ပေးနေသလို ကျနော့်ရဲ့ ဂျိုးတံ တလျှောက် ယားယံလာကာ ဂွေးဥကနေ အရည်တွေ တွန်းပို့နေတာပါ ခံစားရပါတယ်။

"တီလေး ကျနော်ပြီးတော့မယ်"

"တီလေးလဲ အရမ်းကောင်းတယ် မောင်! မောင် လိုးတာ တအားကောင်းတယ်။"

တီလေးက သူ့နို့တွေကို ရေစိုအကျႌပေါ်ကနေပွတ်သပ်ပြီး ကျနော်လိုးတာကို ကော့ပေးရင်းပြန်ပြောပါတယ်။

ကျနော်လဲ စိတ်ကိုလွှတ်ပေးလိုက်ပြီး တီလေးပေါ် မှောက်ချလိုက်ကာ တီလေးကို ဖက်လိုက်ပြီး ဂျိုးဂျိုးကို တဆုံးသွင်းကာ တွန့်တွန့်ပြီး အရည်တွေပမ်းထွက်ကုန်ပါတယ်။

"အား! ကောင်းလိုက်တာ မောင်ရယ်! ခုမှပဲ တင်းပြည့်ကျပ်ပြည့် ပြီးတဲ့အရသာကို ခံစားရတော့တယ်။ မောင့် ကို တီလေး အရမ်းချစ်တယ်"

တီလေးက ညည်းပြော ပြောရင်း ကျနော့်နဖူးကို အနမ်းပေးကာ တင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားပါတယ်။ ကျနော့်ဂျိုးလေးလဲ တီလေးရဲ့ဂူထဲအောင်းရင်း တီလေးရဲ့ ညီမလေးရဲ့ နွေးထွေးစွာ ပွေ့ဖက်ခြင်းကိုထပ်တူခံစားရပါတယ်။

"အရမ်းချစ်တယ် တီလေးရယ်"

ကျနော် တီလေး ရင်သားပေါ်ပါးကပ်ရင်း တိုးတိုးလေးပြောမိတယ်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်လုံး ရင်ခုန်ကြည်နှူးစွာပွေ့ဖက် အနားယူရင်း ကျနော်ဂျိုးဂျိုးကိုထုတ်ဖို့ ကြွလိုက်တဲ့အခါ....

"မောင် မထုတ်နဲ့! ဒီတိုင်းလေး အိပ်ရအောင်နော်! တီလေးမထချင်တော့ဘူး"

တီလေးက ကျနော့်ကိုတင်းကြပ်စွာ ဖက်ထားရင်း ခန္ဓာကိုယ်ကို ဘေးစောင်းလိုက်ကာ ကျနော့်ရင်ခွင်ထဲခေါင်းတိုးပြီး ကျနော့်ကိုစိုက်ကြည့်နေပါတယ်။ ကျနော်လဲ တီလေးကို ပွေ့ဖက်ထားရင်း နွေထွေးစွာအိပ်ပျော်သွားပါတယ်။

ကျနော့် ရင်အုံကို ပွတ်တိုက် ထိတွေ့နေတဲ့ နူးညံ့တဲ့ အထိအတွေ့လေးကို ခံစားရင်း ကျနော်နိုးထလာခဲ့တယ်။ မျက်လုံးဖွင့်လိုက်တဲ့ အခိုက်မှာ ကြည်လင်းဝင်းပတဲ့ မျက်နှာနဲ့ ကျနော်ကို နှစ်လိုစွာကြည့်နေတဲ့ တီလေးကို တွေ့လိုက်ရတာဟာ တစ်သက်နဲ့ တစ်ကိုယ် တစ်ခါမှ မရဘူးတဲ့ ပြည့်စုံမှုတစ်ခု ရလိုက်သလိုပါပဲ။

"ဂွတ်မောနင်း အိပ်ပုတ်လေး"

"ဂွတ်မောနင်း မိန်းမ"

"အယ်လ်! မောင် အကျင့်ပုတ်လေး ဘယ်က မိန်းမလဲ? ဟွန်း!"

ကျနော် တီလေးကို တိုးဖက်ထားလိုက်တယ်။ တီလေးကလဲ ကျနော့်ကို အလိုက်သင့်ပြန်ဖက်ထားတယ်။ တီလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေက စောစောက သူမ ထိတွေ့ကိုင်တွယ်နေတဲ့ ကျနော့်ရင်အုံက သူမနာမည် တက်တူးလေးကို ဖွဖွလေးနမ်းတယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ တင်လုံးလုံးလေးကို ပွတ်ပေးရင်း ဆွဲညှစ်လိုက်တယ်။ ခြေထောက် တစ်ဖက်နဲ့လဲ တီလေးခါးကို လှမ်းခွလိုက်တယ်။ တီလေးလက်က ကျနော့်ပေါင်ကြားကို ပွတ်တိုက်ရင်း ညီလေးကို ဆုပ်ကိုင်လိုက်တယ်။ ကျနော်တို့ တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် စိုက်ကြည့်ရင်း တီလေးက ပြုံးပြတယ်။ အချိန် တအောင့်လောက်ကြာအောင် ဒီအတိုင်းလေးကြည်နူးစွာ နေဖြစ်တယ်။ နိုးထ အားအင်ပြည့်တင်းလာတဲ့ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးလေးကို တီလေးက ဖြစ်ညှစ်ရင်း ပိပိ အဝလေးကို တည့်ပေးတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ဘေးတစောင်းခွထားရင်း ဖြည်းဖြည်လေး ညှောင့်ပြီး ချော့သွင်းလိုက်တယ်။

"အ အင့် ဟင်းဟင်း ဟင်း...!"

တီလေးစီက အံကြိတ်ပြီး ငြီးသံလေးထွက်လာတယ်။

ကျနော် ဖြည်းဖြည်းလေးပဲ အချိန်ယူပြီး တရစ်ချင်း ကျနော့်ဂျိုးလေးကို တီလေးပိပိထဲ တဆုံးဝင်အောင် သွင်းလိုးလိုက်တယ်။ တီလေးလက် သွယ်သွယ်လေးက ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို ထိတွေ့ရင်း ကျနော့်နှုတ်ခမ်းထဲ တိုးဝင်လာတယ်။ ကျနော် တီလေးလက်ချောင်းသွယ်သွယ်လေးကို လျှာနဲ့ ရစ်ပတ်စုတ်ယူလိုက်တယ်။ တီလေးရဲ့ ခါးလေးကော့တက်လာချိန်မှာ ကျနော့်လက်မ လက်ညှိုးနဲ့ နို့သီးခေါင်း ပန်းညိုရောင်လေးကို ချေပေးလိုက်တယ်။ ဒီလိုနဲ့ တီလေးနဲ့ ကျနော် လင်းဆွဲလေးဆွဲနေတုန်း တီလေးဖုန်း ဝင်လာပါတယ်။ တီလေးက ဖုန်းယူကြည့်ပြီး မထူးပဲ မက်ဆေ့စ် ပဲပြန်လိုက်ပါတယ်။

ပြီးမှ ကျနော့်ကို တွန်းပြီး ကျနော်က ပက်လက် တီလေးက ကျနော့် အပေါ်ကနေ ဆက်လိုးပါတယ်။ ကျနော်က တီလေးနို့လုံးလုံးလေးကို ပွတ်သပ်ကိုင်သွယ်ပြီး နို့သီးလေးတွေကို ချေပေးပါတယ်။ တီလေးက ဖြည်းဖြည်းကြွလိုက် ထိုင်လိုက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းလေး လိုးနေပါတယ်။

"လွယ်လွယ်လေးနဲ့ မင်းချန်ထားခဲ့ပေမယ့်... နေရာတိုင်းမှာ..."

တီလေးက ကုတင်ဘေးက ကျနော့်ဖုန်းကိုကိုင်လိုက်ပြီး ကျနော့်ကိုပေးပါတယ်။ ကျနော်က တီလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ လက်မနဲ့ လက်သန်းထောင်ပြီး ပါးနားကပ်ပြတယ်။ (သီရိစီကဖုန်းပါ ကျနော့်ကား ဇော်ဇော်အိမ်ကနေ သူမောင်းယူလာတဲ့ အကြောင်းနဲ့ မနက်စာစားဖို့ခေါ်တာပါ။ ကျနော်လဲ ခဏနေလာခဲ့မယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းပြောပြီး ဖုန်းချလိုက်ပါတယ်။) တီလေးက ကျနော်ဖုန်းပြောနေတဲ့ အချိန်မှာ ကျနော့်ကို ဆွဲထူပြီးဖက်ထားကာ စောင့်ပါတယ်။ ကျနော် သီရိနဲ့ပြောတာတွေ တီလေးကြားသလို ကျနော် တီလေးနဲ့ လိုးနေတာလဲ သီရိသိမယ့်ပုံပါပဲ။ ကျနော့် ဖုန်းချပြီးတာနဲ့ ကျနော့်ကိုနမ်းကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းစောင့်ပါတယ်။ ကျနော်တို့နှစ်ယောက် မျက်နှားချင်းဆိုင် ထိုင်ပြီး ကျနော့်အပေါ်မှာ တီလေး တက်ဆောင့်ပြီး လိုးနေတာပါ။ နမ်းရင်း ကျနော့်အောက်နှုတ်ခမ်းကိုပါ ကိုက်လိုက်ပါသေးတယ်။ တော်တော်နာပါတယ်။

"အား! တီလေး"

"တီလေးပြီးတော့မယ် ထူး! နာရင် အောင့်ခံနော်၊ တီလေး ဖီးလ်တအားလာနေလို့"

တီလေးက ပြောလဲပြော ခပ်သွက်သွက် ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ရင်း ပိပိကို ဂျိုးဂျိုး တဆုံးဖိကပ်ပြီး ကော့ကာကော့ကာ ပြီးသွားပါတယ်။ ကျနော် တီလေးတခါတခါ ကြမ်းတတ်တာ သိပေမယ့် နှုတ်ခမ်းပေါက်အောင်ကိုက်ပြီး ကျနော့်ကို ကာမ အနုကြမ်းစီသွားတာမျိုးမတွေ့ဘူးသေးပါ။ တီလေးက နားကွင်းဝိုင်းဝိုင်းလေး လှုပ်အောင်ခါပြီး ပြုံးပြပါတယ်။ ကျနော့် နှုတ်ခမ်းပေါက်ပြီး ထွက်နေတဲ့သွေးကို လက်ညှိုးလေးနဲ့တို့ပြီး သူမပါးစပ်ထဲလက်ထဲ့ကာ စုပ်လိုက်ပါသေးတယ်။

"Sorry ထူး! တီလေးက ထူးနဲ့ပတ်သက်ပြီး ဂျေဝင်ရရင် ပိုပြီးရမက်ဆံတဲ့ ဖီလင်ရတယ်။ ဒါကြောင့် ထူးကို သီရိနဲ့ ဖုန်းပြောခိုင်းတာ ဟီး!"

"အဲ့ဒါထူးကိုချစ်လို့" ကျနော့်ကို ဖက်ထားပြီး အဲ့လိုပြောပါသေးတယ်။

"တီလေး ချစ်တာကလဲ ထူး သေနိုင်တယ်!"

"ခိခိ! တီလေး sexနဲ့ပတ်သက်ရင် ထူးအလို အကုန်လိုက်ထားတယ်လေ၊ ထူးနေချင်တဲ့ သူနဲ့နေ၊ ထူးလိုချင်တဲ့ ပုံစံ ပြော တီလေး ငြင်းဘူးလို့လား? တခါတလေလေး တီလေး climax ဖြစ်လို့ ကြမ်းမိပါတယ် ပွစိ ပွစိနဲ့..."

"ဟီး!! တီလေးကြမ်းတာက နှုတ်ခမ်းတောင်ပေါက်တယ်"

"ထူး မပြီးသေးဘူး မဟုတ်လား? ကဲ တီလေး ဘယ်လိုနေပေးရမလဲ?"

"တော်ပြီ နောက်မှပဲ အကြွေးဆပ်ခိုင်းတော့မယ်။ ထူး ဗိုက်ဆာပြီ"

"ဟွန်း သီရိဖုန်းဆက်ခေါ်တာနဲ့ တီလေးကို ကြမ်းတယ် ဘာညာပြောပြီး ဗိုက်ဆာတယ် အကြောင်းပြပြီး ပြစ်ပြေးချင်ပြီပေါ့လေ?"

တီလေးက ကျနော့် ဗိုက်ခေါက်ဆွဲလိမ်ပြီးရန်တွေ့ပါတယ်။

"ဟာ! မဟုတ်ပါဘူး တီလေးရာ။ ကျနော် ချစ်တာဒီကမ႓ာမှာ တီလေးတစ်ယောက်ထဲရှိတယ်။"

"ဟွန်း! အပိုတွေ လာချွဲမနေနဲ့၊ လာအတူတူ ရေချိုးပြီး သွားစားကြမယ်"

တီလေးက ပြောပြီး ကျနော့်ဂျိုးဂျိုး ပေါ်ကထကာ ဖင်လေးကို နိမ့်တုန် မြင့်တုန်လျှောက်ရင်း ရေချိုးခန်းစီလျှောက်ဝင်သွားပါတယ်။ ကျနော်လဲ ကျနော့်ဂျိုးဂျိုး မှာပေပွနေတဲ့ အရည်တွေကို တစ်ရှူးယူသုတ်ရင်း တီလေးနောက်လိုက်သွားပါတယ်။

"တီလေး ထူးကို စုပ်ပေးပါလား?"

တီလေးက ရေချိုးနေရင်း ကျနော့်ကို ပြုံးကြည့်ပါတယ်။

"တီလေး ဘယ်လိုနေပေးရမလဲဆိုတော့ ဗိုက်ဆာတယ်လေးဘာလေးနဲ့ ကဲလာလာ ကလေးလေး"

တီလေးက ကျနော့် လက်ကိုဆွဲရင်း ကျနော့်ရှေ့မှာ ဒူးထောက်ထိုင်ချပါတယ်။ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကိုကိုင်ပြီး ဒစ်လေးကို လှမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ချစ်တာ အဲ့လို ကျနော်ကို အလိုလိုက်တာတွေ့ကြောင့်လဲ ပါပါတယ်။ ကျနော်တီလေး ခေါင်းကိုပုတ်ပြီး ချိုင်းကမကာ ဆွဲထူလိုက်ပါတယ်။

"တီလေးကို ချစ်လို့ အလကားစတာ၊ တော်ပြီး ထူး တကယ်ဗိုက်ဆာနေပြီ တီလေးရ"

"သိသားပဲ"

တီလေးက ပြုံးပြုံးလေးပြောရင်း ရေပန်းယူကာ ကျနော့်ကိုရေချိုးပေးပါတယ်။

"မောင်! ဟိုတယ်ခ သွားရှင်းထားနှင့်နော် တီလေး ကားထဲကပဲစောင့်မယ်"

ကျနော် ခုမှ သတိရသွားတယ် တီလေး အကျႌနဲ့စကတ် ညတုန်းက ရေစိုနေတာပဲ။

"တီလေး အဝတ်တွေ ရေစိုနေတာပဲ ဖျားနေအုံးမယ်။ မောင် အိမ်းပြန်ပြီး သွားယူလိုက်အုံးမယ်။ ခဏစောင့်"

"ညက တီလေး လက်နဲ့ဖွတ်ပြီး ရေခြောက်အောင် ညှစ်ပြီး လှမ်းထားတယ်။ မခြောက်သေးပေမယ့် ပြန်ဝတ်လို့ရပါတယ်။ နေမြင့်နေပြီ တီလေးပြောသလို ဟိုတယ် ချက်အောက်လုပ်ပြီး ကားစီလာခဲ့နော်။ သွားသွား သီရိစောင့်နေပြီ"

ကျနော်လဲ တီလေး ပြောသလို ဟိုတယ် ချက်အောက်လုပ်နေရင်း တွေးမိတာက ကျနော့်ထက် တီလေးက ပိုပြီး စီမံခန့်ခွဲမှုကျွမ်းကျင်တယ်ဆိုတာပဲ။ ကိုယ်ကမှ ဟိုဟာမေ့ ဒီဟာမေ့နဲ့။ ပိုက်ဆံရှင်းနေတုန်း မမမြတ်ရောက်လာပြီး ဘရိတ်ဖတ်စားဖို့ ပြောနေတာနဲ့ သွားစရာရှိသေးလို့ မစားဖြစ်တော့ဘူး ပြောပြီး နှုတ်ဆက်တော့ မမမြတ်က ကားထိလိုက်ပို့ပေးပြီး တီလေးကိုပါ နှုတ်ဆက်ပါတယ်။ တီလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက ဂျင်းဂျာကင်လေး အပေါ်ကထပ်ဝပ်ပြီး ဆေးဆိုးပန်းရိုက် ပါးပါးနဲ့ လှလို့ပလို့ အဟိ။ ကျနော်လဲ တီလေးဘေးက မောင်းတဲ့နေရာဝင်ထိုင်ပြီး ကားကို အင်းယာလမ်းက ခေမရ်ရကို ဦးတည်လိုက်ပါတယ်။

တီလေးနဲ့ကျနော် ခေမရဌ်ရောက်တော့ သီရိတစ်ယောက်ထဲ ထိုင်နေတာတွေ့တာနဲ့ ကျနော်တို့ဝင်ထိုင်ပြီး တို့ဟူးနွေး ၂ပွဲမှာလိုက်ပါတယ်။

"သီရိ နင်တစ်ယောက်ထဲလား?"

"နင် ဘယ်နှယောက်မြင်လို့တုန်း?"

"အဲ မဟုတ်ဘူးလေဟာ ကျန်တဲ့လူတွေရောလို့ မေးတာ"

သီရိက မျက်စောင်းထိုးပါတယ်။ ကျနော်လဲ သီရိစိတ်ကောက်နေတယ်ထင်တာနဲ့ တိတ်တိတ်လေးနေပြီး ရေနွေးငှဲ့ပြီး ဝေလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ပုံကိုကြည့်ပြီး ကျိတ်ရီပါတယ်။ ကျနော်လဲ လာချပေးတဲ့ တို့ဟူးနွေးကိုစာစာနဲ့ စားလိုက်ပါတယ်။ တီလေးနဲ့ သီရိက မိန်းခလေး သဘာဝ တိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့ စကားပြောနေကြတယ်။ ကျနော့် အတင်းပြောနေတယ်ထင်တာပဲ။ ခဏကြာတော့ တီလေးက ပိုက်ဆံရှင်းပြီး ကျနော့်ကို သီရိကို လိုက်ပို့လိုက်နော်လို့ ပြောပြီး ကားသော့ယူကာ ထထွက်သွားပါတယ်။

"သီရိ! ငါတောင်းပန်ပါတယ်ဟာ စိတ်မဆိုးပါနဲ့"

သီရိက ကျနော့်ကိုကြည့်ပြီး ပြုံးပါတယ်။

"နင်က ဘာကိုတောင်းပန်တာလဲ? ငါက ဘာကိုစိတ်ဆိုးနေလို့တုန်း?"

"မသိဘူးလေဟာ၊ နင်စိတ်မဆိုးဘူးလား ဟီးဟီး"

"ထူး! ငါတို့ ငွေဆောင်မှာ ဘာတွေဖြစ်ခဲ့လဲ့ နင်မသိချင်ဘူးလား?"

ကျနော် သီရိကို ကြည့်မိသွားတယ်။ သီရိပုံစံက ထူးခြားမှုမရှိဘူး။ ကျနော့်ကြောင့် သီရိကိုလဲ မခံစားစေချင်ဘူး။ သီရိနဲ့ ကျနော် ပိုပြီး ပွင့်လင်းဖို့ လိုမယ်လို့လဲ ကျနော်တွေးမိတယ်။

"သီရိ!"

သီရိက ကျနော့်ကို ကြည့်တယ်။ ကျနော် သီရိလက်လေးကို ကိုင်လိုက်တယ်။

"ငါ့ကို တကိုယ်ကောင်းဆန်တယ်ပြောလဲ ငါခံရမှာပဲ။ နင်ပြောမယ့်ဟာ ငါမသိချင်ဘူးဟာ။ ဒါပေမယ့် နင်ပြောမှ ဖြစ်မယ်ဆို ငါနားထောင်ပေးပါ့မယ်။"

သီရိက ကျနော်ကိုင်ထားတဲ့လက်ကို ဖြစ်ညှစ်ပါတယ်။

"နင် တီလေးကို အရမ်းချစ်တာပဲလား ထူး?"

ကျနော် ခေါင်းပဲ ငြိမ့်ပြဖြစ်တယ်။ သီရိပြုံးပါတယ်။

"ပြန်ကြရအောင် သူငယ်ချင်း ငတုန်းလေးရေ"

သီရိက ကျနော့်ကို ပြောရင် ဆွဲထူပါတယ်။

"ဟင်! နင်ငွေဆောင်က အကြောင်းပြောမယ်ဆို?"

"နင်မှမသိချင်တာ၊ ငါတို့ ဘယ်လောက်ပျော်ခဲ့ရလဲဆိုတာ မပြောပြတော့ပါဘူး"

သီရိက စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့ပြောတာပါ။ သူတို့မိန်းခလေးတွေက အခုတမျိုး တော်ကြာတမျိုးနဲ့ ခန့်မှန်းရ ခက်ပါတယ်။ ကျနော့်ကို ကားသော့မပေးပဲ ခပ်တည်တည်မောင်းတဲ့နေရာ တက်ထိုင်ပါသေးတယ်။

"တက်လေ! ဘာကြောင်နေတာလဲ"

ကျနော်လဲ ကိုယ့်ကားပေါ်ကိုယ့်ဘာသာပဲဖွင့်ပြီး တက်ထိုင်ရပါတယ်။

"ထူး ငါနင့်ကို ကားတင်ပြေးရမလား?"

ကျနော့်မျက်ခုံး နှစ်ဖက်မြင့်တက်သွားပါတယ်။ သီရိက ကားကို လေလေးချွန်ပြီ ကျွမ်းကျင်စွာမောင်းထွက်သွားပါတယ်။ လမ်းတလျှောက် ကျနော့်ကို စနောက်ရင် ငွေဆောင်က အကြောင်းတွေပြောနေပါသေးတယ်။ သူ့ခြံရှေ့ရောက်မှကားကို စက်သတ်ရင်း ကျနော့်ကိုပြုံးပြပါတယ်။

"သူငယ်ချင်း လိင်မာအောင်နေနော် ဟိ။ ငါ့ကို သတိရလို့ပဲဖြစ်ဖြစ် လိုတာရှိရင် ဖုန်းခေါ် ကြားလား? အလုပ်ကောင်းကောင်းလုပ်၊ ပေါက်ကရတွေတွေးမနေနဲ့ နင်နဲ့ငါက ထာဝရ သူငယ်ချင်း"

သီရိကကျနော့်ကို အဲ့လိုပြောပြီး အာဘွားပေး ဂွေးနှိုက်ကာ ကားပေါ်ကဆင်းသွားပါတယ်။ ကျနော် မှာကြောင်တောင်တောင်နဲ့၊ အမယ် မယ်မင်းကြီးမ သီရိက ကျနော့်ဖက် လှည့်ကြည့်ပြီး မျက်စိတဖက်မှိတ် ဖလိုင်းကစ် သွားသေးသဗျ😂။

ကျနော်လည်း ကားပေါ်ကဆင်း မောင်းတဲ့နေရာထိုင်ပြီး အိမ်မောင်းပြန်ခဲ့ပါတယ်။

ကျနော့်အိမ်ကို တန်းပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။ ဖြစ်နိုင်ရင် ဒီနေ့တနေ့လုံး တီလေးနားမှာပဲ နေချင်မိတယ်။ ဒါပေမယ့် ကျနော် အိမ်ရောက်တော့ တီလေးမရောက်သေးဘူး။ တီလေးရဲ့ ဖုန်းကိုဆက်တော့လဲ မကိုင်ဘူး။ အဲ့ဒါနဲ့ မနက်ဖြန် ခရီးထွက်ဖို့ လိုအပ်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ ထုတ်ပိုးရင်း လူကဒေါင်းပြီး အိပ်ပျော်သွားတယ်...Zzzz

ကျနော့် နှုတ်ခမ်းပေါ်က နွေးထွေးစိုဆွတ်တဲ့ အနမ်းတပွင့်နဲ့ အတူ ကျနော် အားအင်ပြည့်စွာ နိုးထလာခဲ့တယ်။ ကျနော် တီလေးရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို တင်းကျပ်စွာဖက်ထားပြီး တီလေးရဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ငတ်မွတ်စွာနမ်းနေမိတယ်။

"မောင်! ထတော့ လန်းသွားအောင် ရေချိုးလိုက်နော်!"

ကျနော် လက်က နာရီကြည့်တော့ ညနေ ငါးခွဲနေပြီ။

"ဟာ! တော်တော်အိပ်ပျော်သွားတာပဲ! တီလေးက ခုမှပြန်ရောက်တာလား?"

"တီလေးရောက်တာ ကြာပေါ့ ညစာတောင်ချက်ပြီးပြီ😉 ကဲပါထရေချိုးပြီး အောက်ဆင်းခဲ့ တီလေးညစာပြင်ထားတယ်"

ကျနော် ဘာမှမပြောပဲ တီလေးကိုဆွဲလှဲပြီး အပေါ်ကနေ ဖိပြီး တီလေးနှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းလိုက်တယ်။ လက်ကလဲ တီလေးရဲ့ ရင်သားတွေကို ပွတ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးက အောက်ကနေ ကျနော့်ရင်ဘတ်ကြီးကို လက်နှစ်ဖက်နဲ့ တွန်းတင်ရင်း....

"မောင် ညမှနော်😚 အောက်မှာ မဝေရှိတယ် တီလေးကိုစောင့်နေတယ်"

"မဝေ ကလဲ အလိုက်ကို မသိဘူး"

တီလေးက ကျနော့် နှာခေါင်းကို ညှစ်ခါဆွဲရင်း

"မဝေက မောင် မနက်ဖြန်သွားဖို့ လိုအပ်တာ လာပေးရင်း မောင့်အလုပ်အတွက် အစီအစဉ်တွေ လာရှင်းပြတာလေ၊ မောင် ကိုနှုတ်ဆက်တဲ့ အနေနဲ့ သရီးဆမ်းဆွဲမလို့တဲ့😬"

"တီလေး! ထူး တီလေးကိုပဲ ချစ်တယ်"

"အိုကေ အိုကေ တီလေးမစတော့ဘူး၊ ရေချိုးပြီး ညစာစားဖို့ ဆင်းခဲ့တော့😘"

တီလေးကပြုံးပြီး ကျနော့်ကိုတွန်းကာ ထရပ်ပြီး ထွက်သွားပါတယ်။

ကျနော်လဲ ရေမြန်မြန်ချိုးကာ အိမ်နေရင်းဘောင်းဘီတို တီရှပ်တထည် ကောက်ဝတ်ပြီး အိမ်အောက်ဆင်းလာလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်က မဝေ တယောက်ထဲရောက်နေတယ်ထင်တာ၊ ဇော်ဇော်၊ စိုင်းစံ၊ သီရိ၊ အင်ကြင်း၊ သူဇာတို့နဲ့ မီးဖိုချောင်မှာ လူစုံ ဆူညံနေပါတယ်။

သွားပါပြီဗျာ ကျနော် တီလေးနဲ့ ၂ယောက်ထဲ ရိုမယ့်အစီအစဉ်တော့ ပျက်ပြီထင်ပါတယ်။ ကျနော် တော်တော်လေးညစ်သွားပါတယ်။ ဒါပေမယ့်လည်း ဒီသူငယ်ချင်းတွေနဲ့က ဟိုးငယ်ငယ်လေးကတည်းက ဒီလိုလာနေကျ ကျနော်မရှိရင်တောင် ပြန်မယ့်သူတွေမဟုတ်ဘူး။ အဲ့တော့ ဘယ်လိုနှင်လွှတ်မလဲ? ညစ်ပြုံးပြုံးပြီး နှုတ်ဆက်ကာ ထမင်းစားပွဲဝင်ထိုင် လိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို ဒံပေါက် လာချပေးပါတယ်။

"ဇော်ဇော်တို့ ဝယ်လာပေးတာ ထူး။ အမဲနှပ်က တီလေးချက်ထားတာ။ အားရှိအောင် စားလိုက်နော်"

ကျနော် တီလေးကို မချိပြုံးပြုံးပြပြီး ညစ်ညစ်နဲ့ ညစာပဲ စားနေလိုက်တော့တယ်။ ခဏကြာတော့ ဇော်ဇော်နဲ့ စိုင်းစံ ခြံနောက်ဖက်ထွက်သွားတယ်။ ဆေးလိပ်ထွက်သောက်တာ ထင်တာပဲ။ ကျနော် တီလေးကို ကြည့်ပြီးတောင်းဆိုကြည့်လိုက်တယ်။

"တီလေး ကျနော် မနက်ဖြန် မသွားချင်သေးဘူး။ တီလေးနဲ့ ပြောထားတာ တနင်္လာမှလေ"

"တီလေး စီစဉ်တာမဟုတ်ဘူးလေ ထူး! မဝေ အဆင်ပြေသလို စီစဉ်ရတာလေ"

ကျနော် မဝေကို တောင်းပန်တဲ့ အကြည့်နဲ့ ကြည့်လိုက်တယ်။ မဝေကလည်း တီလေးကို အံ့ဩတဲ့ အကြည့်နဲ့ လှမ်းကြည့်တယ်။ တီလေးက တည်ကြည်လေးနက်တဲ့ ပုံစံနဲ့ ကျနော့်ကို ကြည့်ပြီး စကားဆိုလာတယ်။

"ထူး! ခုဆိုကျောင်းပြီးလို့ လုပ်ငန်းခွင်ဝင်ရတော့မယ်။ ထူူး ကလေး မဟုတ်တော့ဘူး။ လူကြီးတယောက်လို ကြိုးစား ပြုမူရတော့မယ်။ လူကြီးတယောက်လို တွေးရတော့မယ်။ ထူး ဖွားဖွား ယုံကြည်အောင် ကြိုးစားလုပ်ကိုင်ပြရတော့မယ်။ အဖေ့ခြေရာ ထက်သာအောင် ကြိုးစားရတော့မယ်။ ထူးက လိမ္မာပြီးသားပါ။ အဓိကနဲ့ သာမည ထူးခွဲခြားတတ်ပါတယ်။"

ကျနော် ဘာမှန်းမသိပဲ တော်တော်ဝမ်းနည်းသွားတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကိုပြောပြီး ထထွက်သွားတယ်။

"ဟုတ်ကဲ့ပါ တီလေး။"

ကျနော် စားလက်စ ပန်းကန်ကို လက်စသတ် ဆေးကြောပြီး မဝေနဲ့ အလုပ်ကိစ္စ လိုအပ်တာတွေကို လက်ချာယူလိုက်တယ်။ မဝေက ကျနော့်ကို အစစအရာရာ လိုတာမရှိအောင် စီစဉ်ပေးထားတာပဲ။ မနက်ဖြန် လေယာဉ်နဲ့ မန္တလေးတက်။ အဲ့ကမှ ကားနဲ့ မိုးကုတ်တက်ဖို့ အပြင် ကျနော်နဲ့ တွဲလုပ်ဖို့ ဆောက်လုပ်ရေး အင်ယာအနေနဲ့  စိုင်းစံနဲ့ သူဇာ ကိုပါ ကျနော်နဲ့ အတူသွားဖို့ စီစဉ်ပေးထားတာပဲ။ ကျနော် တော်တော် အံ့ဩသွားတယ်။

"အစစအရာရာ အတွက် ကျေးဇူးပါ မဝေ။ ကျနော် ပြောမှားဆိုမှား ရှိရင်တောင်ပန်ပါတယ်။"

"ထူး! မဝေကို နားလည်ပေးတဲ့ အတွက်လည်း မဝေက ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"

အဲ့တော့မှ သူဇာက ကျနော့်ကို စပြီးကောပါတော့တယ်။

"ထူးပိုင်! ငါတို့သူငယ်ချင်းတွေက လုပ်ငန်းခွင် မဝင်ခင် ပျော်ဖို့ ရွှင်ဖို့ နင့်စီ လာလည်တယ်။ နင်က မျက်နှာကြီး မှုန်သုတ်ပြီး မွှန်နေတာကိုး။"

အင်ကြင်းကလဲ ကျနော့်ကို စပါတယ်။

"ကိုထူးရယ် မွှန်မနေပါနဲ့ ကိုထူး ဆန္ဒရှိရင် ညီမလေးတို့အားလုံးက ရယ်ဒီပဲ"

ကျနော် မျက်လုံပြူး သောက်နေတဲ့ ရေပါသီးသွားတယ်။

သီရိက ရီပြီး ကျနော့်ကျောကို ပုတ်ပေးတယ်။

ဘယ်အချိန်ကတည်းက အပေါက်ကနေ ချောင်းနေမှန်းမသိတဲ့ ဟို၂ကောင်ကလဲ။

"ဇော်ဇော် ဘယ်လိုလဲ? ငါတို့က အလိုက်သိသိနဲ့ ပြန်ပေးရမှာလား?"

"လိမို့ ပြန်ရမှာလား? မင်းပွဲတုန်းကတောင် ပါတီသေးတာပဲ။ ဒီည ပါတီပဲဟေ့ရောင်၊ မနက် မင်းတို့ကို လေဆိပ်ပို့ပြီးမှ ပြန်မှာ။"

သီရိက အားကျမခံ ကျနော့်ကို..

"ပြန်လွှတ်ကြည့်ပါလား တခါထဲ ထူးပိုင် မကောင်း သတင်းတွေ ဖွားဖွားကို သွားတိုင်ပစ်လိုက်မယ်။"

ကျနော့်မျက်နှာလေး ဇီးရွက်လောက် မာန်ချပြီး ပြောလိုက်ရတယ်။

"အားလုံးကို တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ"

မဝေက မှာစရာရှိတာ ပေးစရာရှိတာ ကျနော့်ကိုပေးပြီးနောက်။

"ထူး! ဘာလိုအပ်သေးလဲ? မရှင်းတာရှိရင် လိုအပ်တာရှိရင်ပြောနော်?"

"မရှိဘူး မဝေ၊ ကျေးဇူးပါ၊ ကျနော့် သူငယ်ချင်း နှစ်ယောက်ကို ခန့်ပြီးထည့်ပေးတဲ့အတွက် တကယ်ကျေးဇူးတင်ပါတယ်။"

အဲ့အချိန်မှာ တီလေး ကျနော်တို့ရှိရာ ပြန်ရောက် လာပါတယ်။

"ထူး! အဲ့ဒါဆို တီလေးနဲ့ ထူးရဲ့ သူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်ကို ကျေးဇူးတင်။ တီလေး စီစဉ်ပြီး သူတို့လက္ခံလို့ပါ😊" လို့ မဝေက ကျနော့်ကိုရှင်းပြပါတယ်။

တီလေးက ကျနော့်နံဘေးမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း ကျနော့်ရဲ့ချပ်နေတဲ့ဗိုက်ခေါက်ကို လိမ်ဆွဲရင်း...

"ကျေးဇူးတင်စရာ မလိုပါဘူး၊ ဒါ စပိုင်ထည့်ပေးလိုက်တဲ့ သဘောပါ။ ဟုတ်တယ်နော် သူဇာ?😉"

"စိတ်ချ တီလေး👍🏼 ထူးပိုင် ဆိုတဲ့ကောင် သူဇာကလွဲလို့ တခြားမရှုတ်စေရဘူး😬"

"ဟာ!"

"ဟာ! ကောင်းကွာ"

ဇော်ဇော် နှင့် စိုင်းစံ ပြိုင်တူအသံထွက်လာပါတယ်😁။

ကျနော်လဲ တီလေးဗိုက်ခေါက်လိမ်ထားလို့ နာနေရာကနေ မျက်လုံးပြူးသွားမိတယ်။ တီလေးက ကျနော်တို့ စကားစုဖွဲ့ပြောနေတာကို ခုမှသတိထားမိပုံနဲ့

"ဒီအုပ်စု ထူးထူးခြားခြား ငြိမ်နေပါလား? ဘာမှ မသောက်ကြဘူးလား?"

"အိမ်ရှင်ကမှ ဘာမှထုတ်မတိုက်တာ တီလေးရ😬" ဇော်ဇော်က ပြောတာပါ။

"မြတ်စွာဘုရား ဒီအိမ်မှာ ဘယ်နေရာ ဘာရှိတယ် အကုန် သိနေတာများ ငါကပဲထုတ်မတိုက်ပုံနဲ့ လိလား?"

"မသိဘူးလေကွာ အိမ်ကြီးရှင်နှစ်ယောက် ရန်ထဖြစ်တော့မယ့်ပုံဆိုတော့ အလိုက်သိရတာပေါ့ကွာ၊ ဟုတ်တယ်မဟုတ်လား စိုင်းစံ?"

"အေးပေါ့ကွာ ငါနဲ့နန်း အထုတ်တွေယူလာပြီးမှ၊ ခုပဲပြန်ပြေးရတော့မလို၊ ဒါမှမဟုတ် မနက်မှပဲ ချီးထုတ်နဲ့ လေဆိပ် အတူတူဆင်းရတော့မလို့နဲ့ ဟီး"

"ခစ်ခစ် sorry တီလေးလဲ အထုတ်သွားသိမ်း နေတာနဲ့ နေရာချဖို့မေ့သွားတယ်။ စိုင်းစံ နဲ့ သူဇာ... တီလေးအခန်းမှာ အိပ်လိုက်နော်။ ဇော်ဇော် နဲ့ အင်ကြင်းက ထူးအခန်းမှာ အိပ်လိုက်၊ ထူးက ဒီဧည့်ခန်းမှာ အိပ်လိုက်၊ မဝေနဲ့သီရိက တီလေးနဲ့အတူတူလာအိပ်လေ။"

ကျနော် တင်းပြီး တီလေးကို ဘုကြည့်ကြည့်လိုက်တယ်။ သီရိက ကျနော့်ကိုကြည့်ပြီး တခွီးခွီးရီတယ်။ ပြီးမှ ပြန်တော့မယ်ပြောပြီး ထလာကာ ကျနော့်ကိုဖက်တယ်။ ကျနော့်ကို တိုးတိုးလေး နားနားကပ်ပြောတယ်။

"လိင်မာအောင်နေနော်၊ ငါပြောခဲ့တာမမေ့နဲ့"

ပြောလဲပြော ဂွေးကို မနက်ကလို မသိမသာထပ်ညှစ်သွားသေးတယ်။🤪

"ထူပိုင်း မကြာခင်ပြန်ဆုံမယ် သူငယ်ချင်း"

"ကိုထူး လိုတာရှိရင် မနန်းကိုပြောနော် ခစ်ခစ်"

ကျနော် လက်သီးပဲ ထောင်ပြမိတယ်။ တခြားဟာထောင်ပြလို့မှ မကောင်းတာကိုး။

"ငဇော်! မင်းပြောတော့ ပါတီဆို?"

"အလိုက် သိတတ်ရတာပေါ့ ထူးပိုင်ရာ၊ အားလုံပဲ နှုတ်ဆက်တယ်နော် သွားပြီဗျို့"

သီရိနဲ့အင်ကြင်း တီလေးတို့နဲ့ နူတ်ဆက်နေတုန်း ဇော်ဇော်က ကျနော်နဲ့ စိုင်းစံ လက်ဆွဲပြီး ကားစီထွက်လာပါတယ်။ ပြီးမှ ကျနော်တို့နှစ်ယောက်ကို ဖက်ပြီး....

"မင်းတို့ အစစအရာရာ ဂရုစိုက်ကွာ၊ စိုင်းစံ သူဇာ့ကို အနိုင်မကျင့်ပါနဲ့ မင်းကံကောင်းပါတယ်။ ထူးပိုင် ဆုံးဖြတ်ပြီးရင် နောက်ပြန်မလှည့်နဲ့ သူငယ်ချင်း။ သီရိ အတွက် မပူနဲ့ ငါတို့လဲ ဖိုင်နယ်ပတ်တူး နပန်းလုံးရမှာ။ ငါတို့ အိမ်မကပ်လို့ ဘိုးတော်ဘွားတော်ပြောနေပြီ။ ဟိုနှစ်ယောက်ရောပဲ ဒါကြောင့်ပြန်ရတာ။ နှုတ်မဆက်ချင်ဘူး ပြန်ဆုံမယ်"

ကျနော်တို့ သူငယ်ချင်းတွေက အဲ့လို ဟေးလားဝါးလား နောက်ပြောင်သောင်းကျန်းပေမယ့် တယောက်နဲ့တယောက် အရမ်းချစ် ဘာမဆို အလိုက်သတိ ဖြည့်ဆည်း ပြောဆိုဆုံးမပေးနေကြ။ ပြီးမှ ဇော်ဇော်က သီရိတို့ညီအမ ကိုခေါ်ပြီး အားလုံးကိုနှုတ်ဆက်ကာ ပြန်သွားပါတယ်။

စိုင်းစံနှင့်သူဇာ တို့ကို တီလေးက မနက်၆နာရီ လေဆိပ်ဆင်းမယ်ပြောပြီး သူ့အခန်းမှာ နားခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ဟို နှစ်ကောင်လဲ ဘယ်ကတည်းက ကဲချင်နေလဲမသိ လှစ်ခနဲ တီလေးအခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်ကို တိုးတိုးလေးပြောပါတယ်။

"မဝေကို အတူတူအိပ်ဖို့ ခေါ်လိုက်မယ်လေ"

ကျနော် အံ့ဩသွားတယ်။

"ဟာ! တီလေးကလဲ!"

တီလေးကို ခေါင်းခါပြလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့်လက်ကို ဆွဲပြီး ကျနော်နေခဲ့တဲ့ အခန်းနားသွားရင်း...

"ထူး! မဝေက ယောက်ျားမရှိတော့ ဆာနေတာကြာပြီ သနားပါတယ်။ ကူညီကောင်းပါတယ်။ တီလေးတို့ ဒီညကို အတူတူပျော်ပျော်ပါးပါးလိုးကြမယ်လေ?"

ဖေဖေနဲ့ဦးငယ် မဝေကိုလိုးတာကို မြင်ယောင်မိပြီး စိတ်ကတမျိုးဖြစ်သွားတယ်။

"တီလေး စိုင်းစံတို့ကိုပါခေါ်လိုက်ရမှာလား? သူဇာက လက္ခံပါ့မလား မသိဘူး"

"အိုကေလေ ပျော်ပျော်ပါးပါးပေါ့"

တီလေးက ကျနော့် အခန်းနားရောက်တော့ ကျနော့်ကို နှုတ်ခမ်းပေါ် လက်တင်ပြပြီး တံခါးကိုဖြည်းဖြည်းလေးလှည့်ဖွင့်လိုက်ပါတယ်။ ကျနော်တို့မြင်လိုက်ရတာက မဝေ လီးတုကြီးတပ်ရက်နဲ့ သူ့နို့တွေကိုင်ပြီး ဖီလ်တက်နေတာပါ။ ကျနော် မဝေကို စိတ်မကြည်တာတွေပြောက်ပြီး သနားသွားပါတယ်။ မဝေက ကျနော်တို့ချောင်းနေတာ မသိပါဘူး။ မဝေကို သနားတာနဲ့ ကျနော်ပဲ စခေါ်လိုက်ပါတယ်။

"မဝေ!"

မဝေ လန့်သွားပြီး တုန်သွားကာ ကမန်းကတန်း ထမိန်ကို ဖုံးလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်နဲ့ တီလေး အခန်းထဲ ဝင်သွားပြီး မဝေကို လက်ကမ်းပေးလိုက်ပါတယ်။

"မဝေ please join with us!"

မဝေ ထမိန်ကိုပြန်ဖုံးလိုက်ပေမယ့် တဂျီဂျီနဲ့ ဘိုင်ဘရေတာ အသံကထွက်နေပါတယ်။ မဝေ ရှက်ပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံးနီရဲကာ ဆံပင်နဲ့ဖုံးကွယ်ဖို့ကြိုးစားပါတယ်။ တီလေးက မဝေရဲ့ ထမိန်ကို လှန်တင်လိုက်ပြီး တုန်နေတဲ့ လီးတုကို ဆွဲထုတ်ကာ ထိပ်ကခလုတ်လေးကို နှိပ်ကာနှိပ်ကာ ပိတ်လိုက်ပါတယ်။ မဝေကာ လက်နဲ့ ထမိန်ကိုပြန်ဆွဲချပါတယ်။ တီလေးကရီပြီး မဝေ အရည်တွေရွှဲနေတဲ့ လီးတုကြီးကို တစ်ရှူးအစိုနဲ့ သုတ်လိုက်ပါတယ်။

"ထူးရေ... မဝေ သနားပါတယ်ကွာ၊ ထူး လီးကြီးနဲ့ လိုးပေးလိုက်နော်😝"

"အို!!!!"

ကျနော် မဝေလက်ကို ဆွဲပြီး ထူပေးလိုက်ပါတယ်။

"တီလေး ကလဲ မဝေပုံက ထမိန်နဲ့ ဆွယ်တာပွပွကြီး... ထူး ဖီးလ်မလာပါဘူး"

"ခစ်ခစ်ခစ်! ကဲ ထူး သောက်စရာ တစ်ခုခုယူပြီး ဟိုနှစ်ယောက်ခေါ်ပြီး အခန်းထဲလိုက်ခဲ့တော့၊ တီလေး မဝေကို ထူး ဖီးလ်လာအောင် ရှိုင်းပေးထားမယ်။"

အဲ့ဒါနဲ့ ကျနော်လည်း မီဖိုဖက် ထွက်လာပြီး Genius beer ထဲ ကြက်ဥတစ်လုံးဖောက်ထည့်ပြီး redbull တဝက်ရောကာ အချိန်ယူပြီး အေးဆေးသောက်နေလိုက်တယ်။ ပြီးမှ တီလေးတို့ဖို့ ရှန်ပိန် တစ်လုံးယူပြီး စိုင်းစံတို့ အခန်းသွားကာ တံခါးခေါက်လိုက်တယ်။ တအောင့်ကြာတဲ့အထိ အသံမကြားတာနဲ့ တံခါးထပ်ခေါက်လိုက်မှ စိုင်းစံ ထွက်လာတယ်။

"ဘာလဲဟ?"

ကျနော် တိုးတိုးပဲ စိုင်းစံကိုပြောပြလိုက်တယ်။ စိုင်းစံ ပြုံးဖြီးဖြီးနဲ့ မျက်လုံးကျယ်သွားတယ်။

"လာ သွားမယ်!"

"သူဇာကို ခေါ်လေ!"

"အိပ်နေပြီဟ! မခေါ်တော့ဘူး သူပါရင် ပါမစ်တောင်းနေရအုံးမယ်၊ မင်းနဲ့ တီလေး ငါနဲ့ မဝေ ဝေစုတည့်ပြီလေ"

"ဟ ငလူး! မင်းကို ဘယ်သူက ခံမယ်ပြောလို့လဲ?"

စိုင်းစံက နန်းသူဇာ သိမှာစိုးရိမ်ပုံနဲ့ ကျနော်ကို အခန်းနဲ့ဝေးရာကို ဆွဲခေါ်ပြီးမှ...

"ရှော့ရှိတယ်၊ လာစမ်းပါ ထူးပိုင်ရာ၊ မင်းကျေးဇူး မမေ့ပါဘူး ဟီး"

"မင်း တီလေးကို လက်ဖျားနဲ့တောင် မထိရဘူးနော်"

"အေးပါကွာ"

အဲ့တော့မှ ကျနော် စိုင်းစံကို ခေါ်ပြီး အပေါ်ထပ်တက်ခဲ့တော့တယ်။ အခန်း တံခါးခေါက်လိုက်တော့ တီလေးက တံခါး လာဖွင့်ပေးတယ်။ ကျနော်တို့ နှစ်ယောက်ကို မြင်တော့မှ သူဇာရောလို့မေးတယ်။

"သူဇာ အိပ်နေပြီ တီလေး" စိုင်စံက ဝင်ဖြေပါတယ်။

"စိုင်စံ လဲ အိပ်တော့လေ၊ ဘာလို့မအိပ်ပဲ လိုက်လာတာလဲ? ခစ်ခစ်"

တီလေးက စိုင်းစံကို နောက်ရင်း မီးမှိန်မှိန်လေး ထွန်းထားတဲ့ အခန်းထဲ ဝင်သွားပါတယ်။ တီလေး ဝတ်ထားတာ မီးခိုးရောင် ကိုယ်ကြပ်စကတ်နဲ့ ကုတ်အကျႌလည်ဟိုက်ပါ၊ ရင်နှစ်မွှာတစွန်းတစကို မြင်နေရပါတယ်။ မဝေက ခါးမှာဖဲကြိုးလေးစည်းထားတဲ့ အနီရဲရဲ လက်ပြတ်တဆက်ထဲ ဂါဝန်လေးဝတ်ကာ ကုတင်မှာ ထိုင်နေပါတယ်။ ကျနော် ရှန်ပိန်ပုလင်းဖောက်ပြီး မဝေကို ပေးလိုက်ပါတယ်။

"မဝေ လန်းသွားအောင် နည်းနည်းသောက်လိုက်နော်"

မဝေက ပုလင်းကို မော့သောက်လိုက်ပြီး တီလေးကိုလက်ဆင့်ကမ်းပေးလိုက်ကာ မတ်တပ်ရပ်ပြီး ကျနော့် တီရှပ်ကို ဆွဲချွတ်ပါတယ်။ ကျနော့်တီချပ် ကိုချွတ်နေတုန်း ကျနော့် ရင်အုံကို အနမ်းတပွင့် မီပွင့်သွားပါတယ်။ မဝေက တီလေးကို လှမ်းကြည့်ရင်းပြောပါတယ်။

"Wow! So romantic Tattoo!

တီလေးက သူ့ကုတ်အကျႌ ဘယ်ဖက်ကို အသာလှစ်ဟပြကာ မဝေကို ကြွားလိုက်ပါတယ်။ မဝေ တအံ့တဩနဲ့...

"ကေသီ! ဟယ် အံ့ဩပါ့ဟယ်! တက်တူးထိုးထားတာမြင်ရင်ရွံတဲ့ မိန်းမက တက်တူးထိုးထားတယ်?"

"ခစ်ခစ်" တီလေးက မျက်လုံးလေးစင်းအောင်ရီပါတယ်။ ချစ်လိုက်တာဗျာ အဟိ။

စိုင်းစံက ကျနော့်ကို လက်မထောင်ပြတယ်။ tattoo ကိုပဲရည်ရွယ်တာလား? ဘာကိုရည်ရွယ်လဲတော့ သူပဲသိမယ်။

မဝေက ကျနော်ရင်သီးဖုလေးတွေကို စုပ်နမ်းရင်း ကျနော့်ရဲ့ ဘောင်းဘီတိုကို ချွတ်နေတယ်။ ကျနော့်ရဲ့ ဝမ်းပျင်သားကို ဖွဖွနမ်းရင်း လက်တဖက်က ကျနော့်ရဲ့ ဂျိုးကိုပွတ်သပ်ပေးတယ်။ ကျနော့် ဂျိုးလေး မဝေလက်ထဲမှာ နိုးထလာတယ်။ မဝေက ဒူးထောက်ကာ ဂျိုးလေးကို သေချာစစ်ဆေးတယ်။ ယဥတွေကိုလဲ ကိုင်သွယ်ပိတ်သပ်ကာ စစ်ဆေးတယ်။

"ထူးပိုင်ဟာက သူ့အဖေ၊ ဦးလေးတွေထက် သာတာပဲ"

ကျနော် အံ့ဩသွားတယ်။

"မဝေကလဲ ကျနော့်ဂျိုးက အတိုဆုံး"

မဝေက ဂျိုးဂျိုးကို အထက်အောက်ပွတ်ပေးရင်း...

"ရှည်တိုင်းကောင်းတာမှ မဟုတ်တာ ထူးပိုင်ရဲ့၊ သားဟာက ဖြတ်ထားတော့ ဒစ်ကအရမ်းလှတယ်၊ သန့်လဲသန့်တယ် လုံးပတ်ကလဲ တုတ်တယ် အရှည်ကလဲ အတော်ပဲ။ သဘာဝကပေးထားတဲ့ ဒီထိပ်ဖူးနဲ့ဒစ်က မိန်းမတွေကို အရမ်းကောင်းစေမှာ၊ ထိန်းလိုးပေးနိုင်ဖို့ပဲလိုတယ်။"

မဝေက ကျနော့်ကိုမော့ကြည့်ကာ ဂျိုးထိပ်လေးကို လျှာလေးနဲ့တို့ကာ ပါးစပ်နဲ့ဖမ်းငုံလိုက်ပါတယ်။

"စိုင်းစံ သောက်ချည်မနေနဲ့ လာလေ"

စိုင်းစံက ကျနော့်ကို လှမ်းကြည့်ပါတယ်၊ ကျနော်ခပ်တည်တည် ပြန်ကြည့်လိုက်တယ်။

"ဟုတ်တီလေး! ထူးပိုင်က တီ တီလေးကို လက်ဖျားနဲ့တောင်မထိရဘူးတဲ့"

တီလေးက ကျနော့်ကို လှမ်းကြည့်ရင်း ရီပါတယ်။ စကတ်လေးကို ဆွဲတင်ရင်း စိုင်းစံကို လှမ်းပြောပါတယ်။

"လက်ဖျားနဲ့ မထိရတာ၊ လျှာဖျားနဲ့ထိလို့ရတယ် လာခဲ့။ နောက်မှ သူငယ်ချင်းကို အကြွေးပြန်ဆပ်လိုက်။"

စိုင်းစံ တီလေးထိုင်နေတဲ့ ပေါင်ကြားဝင်ပြီး မုန့်ပေါင်းကို မျက်နှာ အပ်လိုက်ပါတယ်။ တီလေး စိုင်းစံခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ဖိကာဖိကာ ကွန်ထရိုးလုပ်နေပါတယ်။ ကျနော်လဲ မဝေရဲ့ ပုလွေစွမ်းနဲ့ တီလေးကိုကြည့်ကာ အကောင်းကြီးကောင်းနေပါတယ်။ မဝေက ကျနော့်ကို မျက်လုံးလှန်ကြည့်ရင်း လွေးနေတာကို ရပ်လိုက်ပါတယ်။

"ထူးပိုင် တက်လှဲလိုက်နော် မဝေလိုချင်ပြီ"

ကျနော် တီလေးဘေး ကုတင်ပေါ် တက်လှဲလိုက်ပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်လက်ကိုဆွဲကိုင်ကာ နို့အုံပေါ်တင်ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေး နို့လေးကိုပွတ်ပေးကာ တီလေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။ မဝေက ကွိုင်ဖောက်စွပ်ပေးကာ ဂါဝန်မပြီး ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးကို စလိုးပါတယ်။ တီလေးက ကျနော့်လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ထားရင်း ကျနော့်ကိုကြည့်ရင်း ကောင်းလာပုံရပါတယ် ခါးကိုကော့ကော့ပေးနေပါတယ်။ ကျနော် စိုင်းစံ မှုတ်ပေးနေတာကိုကြည့်ရင်း တီလေးကို အပြည့်အဝ ကောင်းစေချင်လာတယ်။

"စိုင်းစံ တီလေးကောင်းနေပြီ လိုးပေးလိုက်လေ"

စိုင်းစံက ကျနော့်ခွင့်ပြုမိန့်လဲရရော မှုတ်နေရာကနေ ရပ်ကာ ဘောင်းဘီချွတ်ပါတယ်။

"ကေသီ! မဝေနဲ့ နေရာလဲလိုက်၊ စိုင်းစံ! လာ မဝေကို ကောင်းကောင်းလိုးပေးနော်"

မဝေက ကျနော်ပေါ်လက်ထောက် ဆောင့်နေရာကနေ ရပ်ကာ စိုင်းစံ ဂျိုးဂျိုးကို အာငွေ့ပေး ဦးထုပ်ဆောင်းပေးပြီး ကုတင်ပေါ် လေးဖက်ကုန်းပေးပါတယ်။ စိုင်းစံက မဝေ အနောက်မှာနေရာယူပြီး ဂါဝန်လှန်တင်ကာ လီးကိုတေ့သွင်းပါတယ်။ မဝေရဲ့ တင်အိုးကိတ်ကိတ်ကြီးကို စုံကိုင်ကာ တဖန်းဖန်း စောင့်လိုးပါတယ်။

"အား! ကောင်းလိုက်တာ၊ ဆောင့် ဆောင့် မဝေ အဲ့လို မခံရတာ ကြာလှပြီ၊"

တီလေးက ကွိုင်ကို ဆွဲချွတ်ကာ ဂျိုးဂျိုးပေါ် တက်ဆောင့်ပါတယ်။ ကျနော် တီလေးနို့တွေ တုန်ခါနေတာကြည့်ပြီး လက်နဲ့ ထိန်းကာပွတ်သပ်ပေးနေမိတယ်။

"စိုင်းစံ! ဖင်လိုးဘူးလား? လိုးချင်လား?"

"မလိုးဖူးဘူး မဝေ၊ စမ်းကြည့်ချင်တယ်"

"ဒါဆို မဝေ ခရေကို ဖြေးဖြေးဖြဲပြီး လက်မလေးနဲ့ အရင်ချဲ့ပေးနော်"

စိုင်းစံက မဝေပြောတဲ့ အတိုင်း မဝေပိပိက အရည်တွေနဲ့  ခရေလေးကို ပွတ်လိုက် လက်မနဲ့ သွင်းလိုက် ခါးအားနဲ့ ဂျိုးဂျိုးကို သွင်းလိုက်နဲ့ စည်းဝါးကိုက်နေပါတယ်။

တီလေးက ကျနော့်ကိုလိုးနေရာကနေ ပိပိကို တဆုံးထိုင်ချကာ ဂျိုးဂျိုးနဲ့ဖိကပ်ကာ ကျိတ်ဆောင့်နေပါတယ်။ တီလေး ပြီးတော့မယ်ဆိုတာ သိလို့ ကုတင်ကို လက်ထောက်အားယူကာထထိုင်ပြီး တီလေးကို ဆွဲဖက်လိုက်ပါတယ်။ တီလေး နှုတ်ခမ်းတွေကို နမ်းရင်း နိုသီးနီနီလေးတွေကိုချေပေး နေလိုက်တယ်။ တီလေးက ကျနော့် နားရွက်ဖျားလေးကိုကိုက်ရင်း တီလေးပြီးသွားပြီလို့ တိုးတိုးလေးပြောပါတယ်။ ကျနော့်ကိုဖက်ရင်း တီလေးနားနေပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကျောလေးကို ပွတ်ပေးနေပါတယ်။

"တီလေး အိပ်ချင်ပြီ၊ အိပ်တော့မယ်နော်။ ထူး မဝေနဲ့ ပြီးလိုက်နော်😘"

"ရေသွားဆေးမယ်လေ ဆေးပြီးမှအိပ်လေ"

"တီလေး အရည်တွေပဲ မဆေးတော့ဘူး၊ တီလေး အရမ်းအိပ်ချင်ပြီ မောင်!"

တီလေး တိုးတိုးလေးပြောကာ ဂျိုးဂျိုးပေါ်ကကြွပြီး ဘေးမှာ ခွေခွေလေးလှဲ အိပ်သွားပါတယ်။ ကျနော်တီလေး ဆံပင်လေးတွေ သပ်ပေးပြီး အနမ်းတပွင့်ပေးကာ

"ဂွတ်နိုက် တီလေး အရမ်းချစ်တယ်နော်"

တီလေးက ကျနော့် ဆံပင်လေးတွေဖွကာ ပြုံးပြပါတယ်။ ကျနော် တီလေး အဝတ်အစားတွေ ဆွဲဆန့်ပေးပြီး ရေချိုးခန်းထဲသွားကာ ဆေးကြောလိုက်ပါတယ်။

ကျနော် ရေချိုးခန်းက ထွက်လာတော့ မဝေက စိုင်းစံအပေါ်ကနေ ဖင်နဲ့တက်ဆောင့်နေပါတယ်။ မဝေရဲ့ စကေးက မသေးမှန်း ကျနော် သိပြီးသားဆိုတော့ မအံ့ဩတော့ပါဘူး။

"ထူးပိုင်လာ မဝေနို့ကို လာလိုး"

ကျနော်လဲ သရီးဆမ်း အတွေ့အကြုံလိုချင်တာနဲ့ စိုင်းစံကိုခွပြီး ဂါဝန်ထဲက ပြူထွက်နေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကြားကို ဂျိုးနဲ့ ချိန်လိုက်ပါတယ်။ မဝေက နို့ကို လက်နဲ့ထိန်းပေးရင်း ဂျိုးဂျိုးကိုပွတ်သပ်ပေးပါတယ်။ တဖြည်းဖြည်း ကျနော့် ညီလေးက ပြန်လည် ခေါင်းထောင်လာပါတယ်။ ကျနော် မတ်တပ်ရပ်လိုက်တော့ ညီလေးကို မဝေလွေးပေးပါတယ်။

"မဝေ ကျနော်တို့ သရီးစမ်းလိုးရအောင်?"

"ကွန်ဒုံ မရှိတော့ဘူးထူး။ မဝေ ဆေးတော့ပုံမှန်စစ်ထားတယ်၊ ထူး စိတ်သန့်ရဲ့လား?"

"ဟုတ်! မဝေ ခွင့်ပြုမယ်ဆိုရင် စမ်းကြည့်ချင်တယ်။ ကျနော် အပြင်မှာ ပြီးပေးမယ်လေ၊"

"စိုင်းစံ အိုကေလား သူငယ်ချင်း?"

"ငါလဲ အတွေ့အကြုံသစ်လိုချင်တယ်၊ ခုတောင် တော်တော်ကောင်းနေပြီး၊ လုပ်ချင်မြန်မြန်လုပ်၊"

မဝေက စိုင်းစံကို ဖင်ခံနေရာကနေ နောက်ပြန် လက်နဲ့ထောက်ပေးရင်း ကော့ပေးပါတယ်။

"စိုင်းစံ! နည်းနည်းပိမယ်နော်၊ နှစ်ယောက် ပြိုင်တူမသွင်းနဲ့နော် တယောက် အထုတ် တယောက် အထည့် လိုးနော်၊ ဖြည်းဖြည်းနော်! ထူးပိုင်.. မဝေ ကြွတဲ့အချိန်မှ လိုးနော်"

"ဟုတ်"

"ဟုတ်ကဲ့ မဝေ"

ကျနော် မဝေရဲ့ကော့နေတဲ့ အစိလေးကို လျှာနဲ့စိုစွတ်ပေးလိုက်ပြီမှ ဂျိုးလေးကို တေ့လိုက်ပါတယ်။ မဝေက ကြွရင်း....

"ထူးပိုင်! လိုး ဖြည်းဖြည်းလိုး! အား ကျွတ်ကျွတ် ကောင်းလိုက်တာ! ရွှီး"

ကျနော်လဲ ဖြည်ဖြည်ချင်း မဝေရဲ့ ပိပိလေးထဲကို လိုးလိုက်ပါတယ်။ စိုင်းစံရဲ့ တုတ်လေးဝင်လာရင် ကျနော်ကကြွပေးလိုက်၊ ပြီးရင် ကျနော့်ရဲ့ ဂျိုးလေးကို ငုတ်သွင်းလိုက် နဲ့ အတွေ့အကြုံသစ်ကို စူးစမ်းနေပါတယ်။ မဝေခါးလေးကိုကိုင် နို့လေးကိုစို့ကာ အလိုက်သင့် ပုံမှန်လေးလိုးနေပါတယ်။ မဝေ ကအံကျိတ်ခံပေမယ့် တခါတရံ ညီးသံလေးတွေ ဝေစည်နေပါတယ်။ တစ်ချီမှာ စိုင်းစံ တုတ်လေးက ပြန်မဆုတ်ပဲ ဖိကပ်ကာ ပြီးသွားပါတယ်။ ကျနော်လဲ ကြိုးစားပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ဝင်နိုင်သမျှလေး ဖိပေးထားလိုက်တယ်။

"ကျနော် ပြီးသွားပြီ မဝေ၊ မဝေ ပြီးရဲ့လား?"

"စိုင်းစံရယ် ဒီလောက်လိုးနေမှ ပြီးတာဘယ်နှစ်ကြိမ် မှန်းတောင်မသိဘူး ခိခိ၊ ထူးပိ်ုင် သားနဲနဲကြွ၊ စိုင်းစံ ပြီးရင်လဲ သားလီးကို ထုတ်လိုက်တော့နော်၊ မဝေ ဖင်ကျိန်းနေပြီ"

"ကျနော် အရင် ဖယ်ပေးမယ် မဝေ"

ကျနော်ပဲ ဂျိုးဂျိုးလေးကို ထုတ်ကာ သူတို့ပေါ်ကဖယ်ပေးလိုက်တယ်။ မဝေ ပိပိလေးက အရည်တွေ အိုင်ရွှဲနေတယ်။ စိုင်းစံ တုတ်ရှည်လေးက ပျော့ပြောင်းပြီး ခွေချင်နေပြီ။ မဝေက တစ်ရှူးယူကာ ကွိုင်ကို သေသေချာချာချွတ်ပေးတယ်။ စိုင်းစံက မဝေစီက တစ်ရှူးမဲ့ကွိုင်ကိုယူကာ ရေချိုးခန်းထဲဝင်သွားတယ်။ ကျနော်နဲ့ မဝေ တီလေးကို ကြည့်လိုက်တော့ တီလေးက နှစ်နှစ်ခြိုက်ခြိုက် အိပ်ပျော်နေတယ်။ မဝေက ကျနော့်ဂျိုးလေးကို လက်နဲ့ကိုင်ကာ ဂွင်းထုပေးတယ်။

"မဝေ ကျေးဇူးပဲနော်၊ ကျနော် သွားအိပ် တော့မယ်၊ အားလုံးပဲ ဂွတ်နိုက်"

စိုင်းစံက သူပြောချင်တာပြောပြီး ခပ်သုတ်သုတ် လစ်ထွက်သွားတယ်။ မဝေက ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး ကျနော့်ကိုပါ လက်ဆွဲခေါ်တယ်။

"ထူးပိုင် မဝေကို ပြီးအောင်လိုး"

"ကျေးဇူး မဝေ၊ မဝေ ပင်ပမ်းနေပြီ အိပ်လိုက်"

မဝေ အနမ်းက ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို စုပ်ယူနမ်းရှိုက်လိုက်တာပါ။ ကျနော့် ကိုမျက်လုံးချင်း စကားပြောပြီး ရေချိုးခန်းကို ခေါ်ဆောင်သွားပါတယ်။ ရေပန်းကို ဖွင့်ကာ ပိပိကိုဆေးကြောပါတယ်။ ကျနော့် ဂျိုးဂျိုးကိုလဲ ဆေးပေးပါတယ်။ ပြီးမှရေပန်းကို နံရံမှာချိတ်ကာ ကျနော့်ကို camel ဆပ်ပြာခဲပေးပါတယ်။ ကျနော် မဝေကို အရမ်းကြိုက်သွားတယ်။ မဝေပါးကို မွှေးမွှေးပေးပြီး မဝေကို ဆွဲဖက်လိုက်ပါတယ်။ မဝေကျောကို ဂါဝန်ပေါ်ကနေ ဆပ်ပြာနဲ့ပွတ်ပေးပါတယ်။ မဝေ ချိုဘူးတွေ  အားရှိပါးရှိ စို့ပြီး နို့သီးဖုလေးတွေကို လျှာနဲ့ဝိုက်လိုက် သွားနဲ့ဖွဖွကိုက် ပေးပါတယ်။ လက်က မဝေရဲ့ကိတ်တဲ့တင်ပါးတွေကို ပါပွတ်ပေးပါတယ်။ ကျနော့်ဂျိုးလေးက တင်းပြီး မဝေရဲ့ ဆီးစပ်ကို ထောက်တေ့ထားပါတယ်။ ကျနော် မဝေ နှုတ်ခမ်းတွေကို ငတ်မွတ်စွာနမ်းရင်း မဝေ နားရွက်လေးကို ကိုက်ကာ တိုးတိုးလေး တောင်းဆိုလိုက်ပါတယ်။

"မဝေ နံရံကို လက်ထောက်ပြီး နောက်ပစ်ပေးနော် ကျနော် နောက်ကနေ လိုးချင်လို့"

မဝေ ချက်ချင်း နောက်လှည့်ကာ နံရံကို လက်ထောက်ပြီး တင်ပါးတွေကော့ပေးပါတယ်။ ကျနော် ဆောင့်ကြောင့် ထိုင်ပြီး မဝေရဲ့ပေါင်နှစ်ချောင်းကို ကိုင်ကာ ပြူထွက်နေတဲ့ မုန်ပေါင်းကြီးကို လျှာနဲ့ဂျာပေးလိုက်တယ်။ မဝေ တင်ပါးကြီးတွေ ခါထွက်သွားတယ်။

"အား! ထူးပိုင်ရယ် ကောင်းလိုက်တာ"

"ထူး... လုပ်တော့ကွယ် မဝေလိုချင်ပြီ"

ကျနော် ဂျာနေတာကိုရပ်ပြီး မဝေရဲ့ ပိပိကို ဂျိုးဂျိုးနဲ့တေ့ကာ အဆုံး ထည့်လိုက်ပါတယ်။

"အား ကျွတ် ကျွတ်.."

မဝေရဲ့ နို့နှစ်လုံးကိုကိုင်ကာ မဝေရဲ့ ရွှေလည်တိုင်ကို ငုံခဲပြီး ခန္ဓာချင်း ကပ်ပွတ်ကာ ဂျိုးဂျိုးကို မှန်မှန်လေး လိုးခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ မဝေ တကိုယ်လုံး ဆပ်ပြာမြှုပ်တွေနဲ့ လှပကာ ထိလို့ ကိုင်လို့ လိုးလို့ အရမ်းကောင်းနေပါတယ်။ ဂျိုးဂျိုးကို ဒစ်နားထိ ထုတ်လိုက် တဆုံးထိ တရစ်ချင်းလိုးလိုက် မဝေနို့တွေကို ပွတ်တိုက်ကစားလိုက်နဲ့ ပြီးချင်လာပါတယ်။

"မဝေ ကျနော်ပြီးတော့မယ်"

"လိုးလိုး သွက်သွက်လေး လိုး၊ မဝေလဲ ပြီးတော့မယ်"

ကျနော်လဲ မဝေကို မညှာတော့ပဲ ခါးကိုကိုင်ကာ သွက်သွက်လေး ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တယ်။

"ကောင်းလိုက်တာ ထူးပိုင်ရယ်! မဝေ ပြီးပြီ... အရမ်းကောင်းတာပဲ။"

မဝေ ပြီးပြီဆိုတာနဲ့ ကျနော် ဂျိုးဂျိုးကို ပိပိလေးထဲ ဝင်နိုင်သမျှဝင်အောင်ဖိကပ်ထားလိုက်တယ်။ မဝေ ပိပိလေးက ပွစိပွစိဖြစ်နေသလို ခံစားရတယ်။ မဝေက ကော့ကော့ပေးတာနဲ့ ကျနော် ပြီးချင်သလိုဖြစ်လာတယ်။

"မဝေ လျှော့ပေး ကျနော်ပြီးချင်ပြီး"

ကျနော် မဝေကို သတိပေးရင် ဂျိုးလေးကို လျှင်မြန်စွာ ဆွဲထုတ်လိုက်မိတယ်။ မဝေက ချက်ချင်း ကျနော့်ဖက်လှည့်ပြီး ထိုင်ကာ ဂျိုးလေးကို ဖမ်းကိုင်လိုက်တယ်။ လရည်တွေက မဝေ မျက်နှာတဝိုက်နဲ့ နိုအုံနဲ့ ဂါဝန်ပေါ်ပက်ဖြန်းကုန်တယ်။ မဝေက ရီရင်း ပါးစပ်လေး ဟကာ ဂျိုးလေးကို ငုံစုပ်ပေးတယ်။ လက်ကျန် သုတ်ရည်တွေ မဝေက ကုန်အောင် စုပ်ယူ မြိုချလိုက်တယ်။ ကျနော် မဝေမျက်နှာမှာ ပေနေတဲ့ အရည်တွေကို လက်လေးနဲ့ ပွတ်သပ်သုတ်ပေးလိုက်တယ်။ မဝေက ကျနော်လက်ချောင်း လေးတွေကို တချောင်းချင်း စုပ်ယူပေးတယ်။ ကျနော် မဝေကို ဆွဲထူပြီး မဝေနှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်နိုးစွာ နမ်းရှိုက်လိုက်တယ်။ မဝေက ကျနော် အနမ်းတွေကို တုန့်ပြန်ရင်း ရေပန်းနဲ့ ကျနော့်ကို ပွတ်တိုက်ဆေးကြောပေးတယ်။ ဂျိုးလေးကို ရေနွေးနွေးလေးနဲ့ သေချာဆေးပေးတယ်။ ကျနော် မဝေရဲ့ ဂါဝန်ခါးစည်းကြိုးလေးကိုဖြည်လိုက်ပြီး ပုခုံးပေါ်ကနေ ချွတ်ချပေးလိုက်တယ်။ မဝေ ကို သေသေချာချာ ရေချိုးသုတ်သင်ပေးလိုက်တယ်။ ရေခြောက်အောင်သုတ်ပေးပြီး ကျနော်ကို အတွင်းခံနဲ့ တီရှပ် ဝတ်ပေးတယ်။ မဝေက ဇာပင်တီ ပြန်ဝတ်ပြီး တီလေးရဲ့ ဂါဝန်ပွပွတထည် ယူဝတ်ကာ ခေါင်းသုတ်နေတယ်။

"ထူးပိုင် မနက် ထရမှာ အိပ်တော့"

"ဟုတ် မဝေ"

ကျနော် တီလေးနားလှဲကာ ဖက်အိပ်လိုက်တယ်။ မဝေက ကျနော့် ကျောကနေ လာဖက်ကာ သုံးယောက် အတူတူ အိပ်လိုက်ကြတယ်။

ကျနော့် အကျင့်အတိုင်း မနက်စောစောမှာ နိုးထလာခဲ့တယ်။ မျက်လုံးဖွင့်လိုက်တော့ တီလေးက ကျနော့်ကိုဖက်ကာ စိုက်ကြည့်နေတယ်။ ကျနော် တီလေးဆံနွယ်လေးတွေ သပ်ပေးကာ ပါးပြင်ကို နမ်းလိုက်တယ်။ သတိရမိပြီး မဝေကို လှည့်ကြည့်တော့ မတွေ့မိဘူး။ မဝေ ဘယ်ချိန်က ထွက်သွားမှန်း မသိလိုက်မိဘူး။

"ထူး အဝတ်အစား လိုအပ်တာအစုံ ထည့်ပြီးပြီလား?"

"ဟုတ် မနေ့က နေ့လည်က အားလုံးပြင်ထားပြီးပြီ၊ တီလေး"

"ထူး! အကောင်းဆုံး ဖြစ်အောင်ကြိုးစားနော်၊ လိုတာရှိ ဖုန်းခေါ်"

ကျနော်တီလေး နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးကို နမ်းလိုက်တယ်။ လက်ကလဲ ကုတ်အကျႌးပေါ်ကနေ ပေါ်နေတဲ့ နို့လုံးလုံးလေးကို ညှစ်ပေးလိုက်တယ်။ တီလေးလက်က ကျနော်ဂျိုးလေးကို လာနှိုက်ကာ အထက်အောက်ပွတ်ပေးတယ်။ ကျနော် တီလေးကို နမ်းရင်းနဲ့ နို့သီးလေးကို ချေပေးလိုက်တယ်။ အဲ့ချိန်မှာ အခန်းတံခါး ပွင့်လာတယ်။

"ဟယ်! အချိန်မရှိတော့ဘူး လေဆိပ်ဆင်းရမယ်လေ! မြန်မြန်ရေချိုးပြီး ဆင်းခဲ့တော့၊" ဟုပြောကာ မဝေပြန်ထွက်သွားပါတယ်။

"ထူး! တီလေးကို လိုးပေးတော့" တီလေးက စကတ်ကို ဆွဲတင်ကာ ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးကို ပိပိကိုတေ့ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးခါးကိုထိန်းခါ ဘေးစောင်းလေးလိုးလိုက်ပါတယ်။ ဂျိုးကချော်ပြီး စိုရွှဲနေတဲ့ ပိပိအမြှောင်းလေးကို ပွတ်ဆွဲကာထွက်သွားပါတယ်။ တီလေးက သေချာကိုင်ကာ ပြန်ထည့်ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို နမ်းရင်း မှန်မှန်လေး လိုးပေးလိုက်တယ်။

"ထူး! တီလေးကုန်းပေးမယ်၊ နောက်ကနေ ကြမ်းကြမ်းလိုးပေးနော်"

လို့ပြောပြီး ကျနော့်ပေါ်ကခွကာ လေးဖက်ကုန်းပေးပါတယ်။ ကျနော် ထထိုင်လိုက်ရင်း မြင်နေရတဲ့ ပိပိလေးနဲ့ စိစိလေးကို နမ်းစုတ်လိုက်ပါတယ်။

"မောင် မမှုတ်နဲ့ လိုးတော့၊ တီလေး လိုချင်ပြီ"

ကျနော် တီလေးခါးလေးကိုကိုင်ကာ တဖန်းဖန်း ဆောင့်လိုးပါတယ်။ တီလေးကျောပြင်လေးကိုပွတ်လိုက်၊ နို့လုံးလုံးလေးကို ဆွဲကာလိုးလိုက်၊ ဖင်ပြောင်ပြောင်လေးကို ရိုက်ရင်းလိုးလိုက်နဲ့ ကောင်းလာပါတယ်။ စအိုကို လက္မလေးနဲ့ဖိမွှေပေးလိုက်နဲ့ တီလေးကို ချစ်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

"တီလေး အရမ်းချစ်တယ်၊ အရမ်းကောင်းတယ်။"

"တီလေးလဲ မောင့်ကို အရမ်းချစ်တယ်။ လိုးလိုး ကောင်ူတယ် မောင်ရေ လိုးလိုး တီလေးပြီးတော့မယ်။"

ကျနော့်ဂျိုးကို ဆွဲထုတ်လိုက်ကာ ကုတင်စောင်းမှာထိုင်ရင်း တီလေးကို ကျနော်ပေါ်မှာထိုင်ကာ တီလေးစိတ်ကြိုက် ဆောင့်လိုးခိုင်းလိုက်ပါတယ်။ ကျနော်တီလေးရဲ့ နို့လေးကို စုပ်ယူကာ နမ်းလိုက်ပါတယ်။ တီလေး ဖီးလ်တက်ကာ အမြန်ဆောင့်ပါတယ်။ ကျနော့်လက်တွေနဲ့ တီလေး တင်သားတွေကို ညှစ်ပေးပါတယ်။ တီလေးကော့ကာကော့ကာ ပြီးသွားပါတယ်။

"Wow! အရမ်းကောင်းတယ်မောင်၊ တီလေးပြီးပြီ ပြီးသွားပြီ"

ပြောကာ ကျနော့်နှုတ်ခမ်းကို မြတ်မြတ်နိုးနိုး နမ်းပါတယ်။ ကျနော်ချစ်တဲ့ တီလေးကို ဖက်ကာပြန်နမ်းပါတယ်။ တီလေးက ပိပိလေးကို ဆက်ကော့ကာ ညှောင့်ပေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကိုဖက်ထားရင်း မတ်တပ်ရပ်ချီကာ ရေချိုးခန်းကို ခေါ်ဆောင်သွားပြီး ရေပန်းကိုလဲဖွင့်ချလိုက်ပါတယ်။ တီလေးကို နံရံမှာကပ်ကာ နမ်းရင်း အပီဆောင့်ပါတော့တယ်။ ပါးစပ်ကလဲ တီလေးနို့တွေကို နမ်းရင်း အားနဲ့ တချက်ချင်း လိုးပါတော့တယ်။

"အား အား အား! ဖွတ် စွတ် ဖတ် ဖတ် ကောင်း ကောင်း ကောင်းလိုက်တာ မောင် ရယ်.... ပြီးခါနီးရင်း ပြောနော် တီလေး ပါးစပ်ထဲမှာပြီး တီလေး စုပ်ပေးချင်လို့"

"ပြီးတော့မယ်တီလေး ထူး အရမ်းကောင်းနေပြီ။ တီလေးကို အရမ်းချစ်တယ်။"

ကျနော်တီလေး ပိပိလေးကို တချက်ချင်းလိုးကာ တီလေးကိုချစ်ကြောင်း အမြန်ဆုံး တူတူနေချင်ကြောင်း ချွဲနေမိပါတယ်။

"မောင် တီလေးလဲ ကောင်းနေပြီ ဆောင့်ဆောင့်၊ အား ရှီး..."

တီလေးက ပြောရင်း ကျနော့်ခါးကိုဆွဲကာ ဂျိုးတဆုံးဖိကပ်စေပြီး ပိပိလေးက ညှစ်ညှစ်ပြီး အထွဋ်အထိပ်ရောက်သွားပါတယ်။ ကျနော်လဲ ထိန်မထားနိုင်တော့ပဲ သုတ်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကာ အတူတူပြီးဆုံးခြင်း ရောက်ရှိသွားပါတယ်။

တီလေးက ကျနော့်ကို ဖက်ထားပြီး နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းကာ ရင်သားတွေနဲ့ ပွတ်တိုက်ပေးနေပါသေးတယ်။ ကျနော့် ရင့်အုံ အထက်နားက တီလေးနာမည်လေးနဲ့ နှတ်ခမ်းရာလေးကို နမ်းရင်း ကျနော့်နို့သီးလေး ကိုချေကစားပေးပါတယ်။ ဂျိုးဂျိုးက ပိပိလေးထဲမှာ မာန်မကျပဲ တင်းတင်းလေး ဇိမ်တွေ့နေပါတယ်။ ကျနော့် နားရွက်ဖျားလည်တိုင် ပုခုံးကိုနမ်းနေရင်း ရုတ်တရက် ကျနော့် ဘယ်လက်မောင်းကို သွားနဲ့ကိုက်ထည့်လိုက်ပါတယ်။

"အား!!!!!!!!"

ကျနော် တအားနာသွားပြီး ဂျိုးလေးက ပိပိလေးထဲကနေ ကျွတ်ထွက်သွားပါတယ်။တီလေးက ချက်ချင်း ဒူးထောက်ထိုင်ချပြီး ကျနော့်ဂျိုးလေးကို စုပ်ယူကာ ဂွေးဥတွေကို ဆော့ကစားပြီး ကျနော့်ကို မော့ကြည့်ပါတယ်။

ကျနော် နာလည်းတော်တော်နာ တီလေးစုပ်ယူပေးနေတာကလဲ တအားကောင်းပြီး ကြောင်နေမိပါတယ်။ တီလေးက အရည်တွေပြောင်စင်သွားအောင် စုပ်ယက်မြိုချပြီးမှ ထကာ ကျနော် လက်မောင်းကို ပွတ်ပေးပြီး ကျနော့်ကို ပြုံးကြည့်ကာ နှုတ်ခမ်းပါးပါးလေးနဲ့ သွေးစို့နေတဲ့လက်မောင်းကို နမ်းပါတယ်။

"မောင်! အရမ်းနာသွားလား? တီလေး မောင့်ကိုချစ်လွန်းလို့ မောင်.. တီလေးကို သတိရနေအောင် ကိုက်ပစ်လိုက်တာ"

ပြောပြီး ကျနော့်ကို ဖက်ကာနမ်းပြန်တယ်။ ကျနော့်အောက်နှုတ်ခမ်းကို သာသာလေးကိုက်ဆွဲပြန်တယ်။ ပြီးမှကျနော့်ကို ရေချိုး ဆပ်ပြာတိုက်ပေးပြီး တဘက်ပတ်ပေးကာ တွန်းလွှတ်ပါတယ်။ မဝေ က အခန်းအပြင်ကနေ ပွစိပွစိနဲ့ အော်နေတာကြာနေပြီလေ😂။

ရေချိုးခန်း အပြင်ရောက်တော့ မဝေက ပစ္စည်းတွေသယ်ကာ ထွက်သွားပါပြီ။ ကျနော် ရှပ်အကျႌနဲ့ဂျင်းဘောင်းဘီ ဝတ်ကာ ဆင်းပြီး ကားထဲ အထုပ်တွေထည့်နေတဲ့ မဝေကို ကူညီကာထည့်ပေးလိုက်ပါတယ်(အထုပ်အထုပ်😜)။

"မဝေ အထုပ်တွေက အများကြီးပါလား?"

"ကေသီ့ ဟာတွေရောလေ ထူးရဲ့"

ကျနော် တော်တော် ပျော်သွားတယ်။

"တီလေးက သူလိုက်မှာကို မလိုက်သလိုနဲ့၊ ကျနော့်ကို လျှိုထားပြီး စိတ်ဒုက္ခပေးတယ်။"

မဝေက ကျနော့်ကို အံ့ဩသလိုကြည့်ပြီး

"ထူး ကို ကေသီက ဘာမှမပြောထားဘူးလား၊ သူက ဒီမနက်ဖလိုက်နဲ့ စင်္ကာပူသွားမှာလေ။ ထူးကျောင်းဆက်တက်ရင် အဆင်ပြေအောင်လို့ သူကြိုသွားနှင့်မယ် ပြောတာပဲ။"

ကျနော် ရင်ထဲနင့်နေအောင် ခံစားလိုက်ရတယ်။ တီလေးကို အရမ်းချစ်မိသွားတယ်။ ပစ္စည်းအထုပ်အပိုးတွေနေရာချပြီးတော့ တီလေးကားနောက်ဖုံးကိုပိတ်လိုက်တယ်။

"မဝေ ထမင်းကြော်ထားတယ်။ ကော်ဖီလဲဖျော်ထားတယ်။ သွားစားလိုက်အုံး။"

ကျနော် မဝေနဖူးကို နမ်းလိုက်ပြီးတော့

"မဝေ အစစအရာရာ အတွက် ကျေးဇူးနော်"

မဝေကပြုံးပြီး ကျနော်ကိုတွန်းလွှတ်ပါတယ်။ ကျနော်ထမင်းစားခန်းရောက်တော့ အချစ်ဆုံးသူငယ်ချင်းနှစ်ယောက်က ပွေ့ဖက်လို့။

"အထုပ် ဝိုင်းကူထည့်ပေးမယ်မရှိဘူး၊ ဒီမှာ လာပြီးသာယာနေကြတယ်။"

"ခစ်ခစ် ကိုရေ... ထူးက ချစ်တို့ကို ဂျေဝင်နေတယ် ခိခိ"

ကျနော် မဝေကြော်ပေးထားတဲ့ ပဲပြုတ်ထမင်းကြော်နဲ့ ကြက်ဥကြော်ကို မြန်မြန်စားပြီး ကော်ဖီပါသောက်လိုက်တယ်။

"ထူးပိုင် ညက နင်နဲ့ စိုင်းစံ အကြာကြီး ဘာတွေဆွေးနွေးနေတာလဲ"

"ဟမ်!!!"

ကျနော်စားနေတဲ့ ထမင်းကြော်နင်သွားတယ်။ စိုင်းစံကို ကြည့်လိုက်တော့ မျက်စိတဖက်မှိတ်ပြတယ်။

"နင့်ကို သူ ဘယ်လောက်ချစ်တဲ့ အကြောင်းတွေပေါ့ဟာ!"

သူဇာက မျက်နှာကိုမဲ့ရွဲ့ပြပါတယ်။ အဲ့ချိန်မှာ တီလေး ဆင်းလာတော့ ကျနော်တို့ လေဆိပ်ဆင်းခဲ့ကြာတယ်။

ကားကို စိုင်းစံကမောင်းပြီး သူဇာကရှေ့ခုံမှာထိုင်ကာ မဝေ၊ တီလေးနဲ့ ကျနော်က အနောက်မှာထိုင်လိုက်ပါတယ်။ မဝေက တီလေးကို လေဆိပ်နောက်ကျမှာစိုးလို့ မနက်စာ မစားခဲ့တဲ့အတွက် ပွစိပွစိပြောနေသေးတယ်။

တီလေးက ကျနော့် လက်မောင်းကိုပွတ်ကာ အရမ်းနာနေလားလို့မေးပါတယ်။ ကျနော် တီလေးကို ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲပွေ့ဖက်ထားလိုက်ပါတယ်။

"အရမ်းချစ်တယ် တီလေးရယ်"

တီလေးက ကျနော့်ဆံနွယ်တိုတွေကို ပွတ်ဖွနေပါတယ်။

ရန်ကုန်လေဆိပ် ရောက်တော့ တီလေး လေယာဉ်က အရင်မို့လို့ တီလေးကို အင်တာနေရှင်နယ်ဖက်မှာ အရင်ချပေးပါတယ်။ မဝေက စိုင်းစံနဲ့ သူဇာကို domestic ဖက်ပိုပေးပြီးမှ ကျနော့်ကို ပြန်လာခေါ်မယ် ပြောပါတယ်။ ကျနော် တီလေးနဲ့ အတူးဆင်းနေခဲ့ကာ တီလေး check in ဝင်တာ အတူတန်းစီအထုပ်အပ် အလေးချိန်ချိန် ကူညီပေးလိုက်ပါတယ်။ မဝေလဲ ပြန်ရောက်နေပါပြီ။ မဝေက တီလေးကို အစာစားဖို့ တိုက်တွန်းပါတယ်။

"ကေသီ အားရှိအောင် တစ်ခုခု စားသွားအုံးလေ"

"မစားတော့ဘူး မဝေ၊ လေယာဉ်ပေါ်မှာ ကျွေးမှာပဲ၊"

တီလေးက နာရီတချက်ကြည့်ရင်း မဝေကို ဖက်ပြီး နှုတ်ဆက်ပါတယ်။ မဝေက တီလေး ကျောကိုပုတ်ကာ နှစ်သိမ့်ပါတယ်။

"မဝေ၊ ကေသီ စိတ်ချမယ်နော်။ ထူးကိုလဲ ဂရုစိုက်ပေးနော်။"

"အားလုံး စိတ်ချပါ ကေသီရယ်"

"ဒါဆို ခဏစောင့်ပေးအုံးနော် မဝေ!"

တီလေးက ကျနော့်လက်ကိုဆွဲကာ လေဆိပ်က မသန်မစွမ်းသူတွေသုံဖို့ထားတဲ့ သီးသန့်အိမ်သာထဲ ဝင်လိုက်ပါတယ်။ တံခါးဂျက်ချရင်း ကျနော့် ဂျင်းဘောင်းဘီနဲ့ အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်ကာ ဆောင့်ကြောင့်ထိုင်ရင်း ဂျိုးလေးကို ပုလွေပေးပါတယ်။ တီလေးက ခရမ်းရောင် လည်ဟိုက်ဂါဝန် လေးဝတ်ထားတာပါ။ ကျနော့်ငုံ့ကြည့်တော့ တီလေးရဲ့ ရင်သားပြည့်ပြည့်လုံးလုံးလေး တွေမလုံ့တလုံ မြင်နေရပါတယ်။ ဂျိုးလေးက သွေးအားတိုးကာ ရယ်ဒီပြန်ဖြစ်နေပါပြီ။

တီလေးက ကျနော့်ကို အိမ်သာဘိုးတိုင်မှာထိုင်စေပြီး ပင်တီလေးကို ချွတ်ကာ ကျနော့်ကိုခွပြီး ဂျိုးလေးပေါ် ပိပိလေနဲ့ ထိုင်ချပါတယ်။ ပိပိလေး တဆုံးဝင်သွားအပြီးမှာ ကျနော့်ပုခုံးကိုကိုင်ကာ လိုးပါတယ်။ ကျနော်တီလေးခါးကျင်ကျင်လေးကို ကိုင်ကာထိန်းပေးပါတယ်။

"မောင်! လက်တွေ့လုပ်ငန်းခွင်မှာ အဆင်မပြေတာတွေ မနာလိုတာတွေ ဆန္ဒနဲ့ ထပ်တူမကျတာတွေ ရှိလာလိမ့်မယ်။ အရာအားလုံးကို စေတနာ အနစ်နာခံပြီးကြိုးစားနော်။ ထူးတို့ အောင်စာရင်းထွက်ရင် ၃ယောက်စလုံးရဲ့ နှစ်အလိုက် အမှတ်စာရင်းတွေ ထုတ်ပြီး တီလေးစီပို့ပေး တီလေးကျောင်းအပ်ပေးမယ်။ ဘာပဲလိုလို တီလေးကို သတိရ။ ထူး! မိုက်မိုက်ကမ်းကမ်း ဆုံးဖြတ်တော့မယ်ဆိုရင်၊ မောင့် ဘဝမှာ တီလေးရှိသေးတယ်ဆိုတာကို သတိရနော်။ မောင့်ကို တီလေး အရမ်းချစ်တယ်။"

"အလုပ် အားရင် ဖွားဖွားစီ သွားတွေ့အုံးနော်။ ဖွားဖွားကို တီလေး ထူးကို ချစ်တဲ့အကြောင်း ဂရုစိုက်တဲ့ အကြောင်း ခဏခဏပြောပေး သိလား။ ဖွားဖွားက ထူးကချစ်ရတဲ့သူထက် သီရိလို ထူးကိုချစ်တဲ့သူကိုပဲ လက်ခံမှာ။ တီလေး မောင် မပါပဲ ဘယ်သူနဲ့မှ လိင်မဆက်ဆံဘူူး။ အဲ့ဒါမှန်သော တီလေးရဲ့ သစ္စာစကားပါ။ မောင် ယုံပေးပါနော်။ မောင့် ကိုတစ်ခု တောင်းဆိုချင်တာက မဝေနဲ့ မောင့် သူငယ်ချင်းတွေကလွဲလို့ တခြားသူနဲ့ လိင်မဆက်ဆံပါနဲ့။ မောင် မိန်းမလည်လေးတွေနဲ့ တွေ့ပြီး ဒုက္ခရောက်မှာစိုးရိမ်လို့ ပြောတာ။ ဂွိုင်လဲသုံးဖြစ်အောင်သုံးနော် ခစ်ခစ်။ တီလေးကိုချစ်ရင် မြန်မြန်ပြီးအောင်လိုးတော့၊ တော်ကြာ တီလေး ကျန်ခဲ့အုံးမယ်။"

"တီလေး! မခွဲချင်ဘူး တီလေးရယ်"

တီလေးက ကျနော့်ကို ကြည့်ရင်း နမ်းပါတယ်။

"မောင်!...... တီလေးလို့မခေါ်ပဲ မ ကို ချစ်တယ် ဆိုပြီး လိုးပေးစမ်းပါ။ မ ကြားချင်လို့။ မ တအားကောင်းနေပြီ ပြီးတော့မယ် မောင်ရေ..."

"မရယ်! မကို မောင် အရမ်းချစ်တယ်"

"မ ကို ချစ်တယ်.... မ ကို မောင် အရမ်းချစ်တယ်"

တီလေး ကျနော့် နှုတ်ခမ်းတွေကို မြတ်နိုးစွာနမ်းပါတယ်။ ကျနော်တီလေးကို ချစ်မြတ်နိုးစွာနမ်းရင်း ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးက အချစ်ရည်တွေနဲ့ တီလေးရဲ့ သားအိမ်မြတ်ကို ပက်ဖြန်းလိုက်ပါတော့တယ်။ တီလေး ရဲ့ပိပိလေးလဲ ရွှဲရွှဲစိုကာ ဂျိုးလေးကို ပွေ့ဖက်ထားပါတယ်။ တီလေး ပါးပြင်မှာ မျက်ရည်တွေ စီးကျလာပါတယ်။

"မ!!!!!!"

တီလေး ကျနော့်ပါးကို အာဘွားပေးရင်း

"မောင့်ကို ချစ်လွန်းလို့ ပျော်ပြီးကျတဲ့ မျက်ရည်တွေပါမောင်ရယ်!"

တီလေး ကျနော့်ပေါ်ကဆင်းကာ ကျနော့်ဂျိုးဂျိုးကို စုပ်နမ်းပေးပြီး သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပါတယ်။ ကျနော့် ဘောင်းဘီကို တီလေးကိုယ်တိုင်ပြန်ဝတ် ပေးပါတယ်။ ပြီးမှ တီလေး ပိပိကိုဆေးကြောကာ ပင်တီပြန်ဝတ်ပါတယ်။ ဘေစင်မှာ ပလုတ်ကျင်း နှုတ်ခမ်းနီပြန်ဆိုးပြီးမှ ဂါဝန်ကို ဆွဲဆန့် ကျနော့်လက်ဆွဲကာ တံခါးဂျက်ဖြုတ်ပြီးထွက်လိုက်ပါတယ်။ အဝမှာ မဝေက ကျနော်တို့ကို ရပ်စောင့်ပေးနေပါတယ်။ တီလေးက မဝေလက်ကိုပါ ဆွဲကာ သုတ်သုတ်လျှောက်သွားပြီး ခရီးသည်ဝင်ရမယ့်နေရာရောက်မှ ကျနော်နဲ့မဝေကို နှုတ်ဆက်ကာဝင်သွားပါတယ်။ ကျနော် တီလေး ပြောက်ကွယ်သွားတဲ့ အထိရပ်ကြည့်နေမိတယ်။

ပြီးမှ မဝေကိုခေါ်ကာ ကျနော်စီးရမယ့် domestic ဖက်ကို လျှောက်သွားလိုက်တယ်။ စိုင်းစံနဲ့ နန်းသူဇာ ကျနော့်ကိုစောင့်နေတာနဲ့ မဝေကို နှုတ်ဆက်ပြီး လေဆိပ်ထဲ ဝင်ခဲ့လိုက်တယ်။ ကျနော့် iPod နားကြပ်လေးထုတ်ကာ နားဆင်ရင်း မှန်ခန်းကျယ်ထဲကခုံလေးမှာထိုင်ရင်း တီလေးကို တင်ဆောင်သွားတဲ့ လေယာဉ်ကိုမျက်စိတဆုံးကြည့်ကာ တီလေး နဲ့ ထာဝရ ပါရမီဖြည့် ရပါလို၏ ဆုတောင်းနေမိပါတော့တယ်။

############### ပြီးပါပြီ ###############

By uglyjoe