ပထမ ကောင်းကင်ရဲ့ … ဒုတိယ အိပ်မက်

July 16, 2023

[ ပထမ ပိုင်း ]

---------------

အိမ်ထောင် ကျကာစတော့ ငြိမ်းယောင်္ကျား ကိုသန်းစိုးက တအား သန်တယ်။ လင်မယား ၂ယောက် ရုံးပိတ်ရက်ဆို တိုက်ခန်းထဲ တနေကုန် တနေခန်း အားရပါးရ လုပ်ကြတာ ငြိမ်းဆို နောက်ရက် ရုံးတက်ရင် အဖုတ်လေး ကျိန်းနေရောပဲ။ အိမ်ထောင်သက် ၁နှစ်ကျော်တော့ ကိုသန်းစိုးက ကလေးယူမယ် ပြောလာရော။ အဲဒီမှာပဲ ငြိမ်း ဒုက္ခရောက် တော့တာပေါ့။ ဗိုက်ကြီးနဲ့ ရုံးတက်တော့ ဟိုကစ ဒီကစ ကလေး မမွေးမချင်း ရုံးက လူရင်း တွေက အမြဲစနေကြတာ။ ကလေး ၁နှစ်ကျော် လာတော့ ငြိမ်း မိဘတွေက မြေးဦးဆိုပြီး ချစ်လိုက်တာ တုန်နေတယ်။ ကလေးကို ငြိမ်းမိဘတွေက သူတို့ဆီပဲ ခေါ်ထားကြတာ။

ငြိမ်း အသက်က ခုဆို ၂၆နှစ်ထဲမှာပါ ကိုသန်းစိုးက ၃၁နှစ် ငြိမ်းထက် ၅နှစ် ကြီးတယ်။ ငြိမ်းက လျှပ်စစ်ရုံးက စာရေးမပါ ကိုသန်းစိုးက မြို့ထဲ ကားပစ္စည်းဆိုင် အသေးလေး ဖွင့်တာ။ ကလေး စရိတ် မကုန်ရတော့ လင်မယား ၂ယောက် စားဖို့ သောက်ဖို့က လွဲရင် ကျန်တာ အပိုပါပဲ ပိုက်ဆံ သိမ်းကျူံး စုကြတာပေါ့။ ကလေး မွေးပြီးတော့ ငြိမ်း ခန္ဓာကိုယ်က နဲနဲ ဝလာပြီး အောက်က ကျယ်လာတာ ထင်တယ် ကိုသန်းစိုးနဲ့ ဆက်ဆံရင် သိပ်အားမရ တော့ဘူး။ အချိန် ကြာလာတော့ ငြိမ်းစိတ်တွေ ဖေါက်ပြန် လာတော့တာပဲ။ ကိုသန်းစိုး နဲ့လည်း ၁ပတ်မှ ၁ခါလောက်ပဲ လုပ်ဖြစ်ပေမယ့် လုပ်ရင်လည်း ကိုသန်းစိုး ဟာက ခဏပဲ ပျော့ပျော့ သွားတာ။

ရုံးက ငြိမ်းထက် အိမ်ထောင်ကျတာ စောတဲ့ မီးမီးကို ပြောပြတော့ သူ့ယောင်္ကျားလည်း အဲလိုပဲတဲ့။ လုပ်ကာ နီးကျ ဖုန်းနဲ့ အပြာကားတွေ ကြည့်ပြီး လုပ်တဲ့။ ဒါနဲ့ ငြိမ်းလည်း ရှေ့မျက်နှာ နောက်ထားပြီး ကိုသန်းစိုးကို ဖုန်းနဲ့ အပြာမင်းသမီး တွေရဲ့ ပုံတွေ ပြပြီး စိတ်ထအောင် လုပ်ယူရတယ် ပြီးမှ လုပ်ကြတာပေါ့။ တကယ် ထိရောက်ပေမယ့် ၃လ လောက်ကျ အရင်လို ပြန်ဖြစ် လာတယ်။ လင်မယားချင်း ၁လလောက် မလုပ် ဖြစ်ကြဘူး။ ကိုသန်းစိုးတော့ မသိဘူး ၁လမပြောနဲ့ ၁ပတ်ဆိုရင်ကို ငြိမ်း တအား ဆာနေ ပြီလေ။ ငြိမ်းဆာနေတဲ့ အချိန် ကိုသန်းစိုး စိတ်တွေ ထူးထူး ခြားခြား ပြောင်းလဲလာတာ။ ငြိမ်းကို ရုံးပိတ်ရက် အင်္ကျီအကျပ်တွေ ထမိန်စကပ် ဆွဲသားလေးတွေ ဝတ်ခိုင်း လာတယ်။

သူစိမ်း ယောင်္ကျားတွေ ငြိမ်း ခန္ဓာကိုယ်ကို ကြည့်ရင် ကိုသန်းစိုး မျက်နှာက အားရကျေနပ် နေတတ် တာမျိုး။ မီးမီးကို ပြောပြတော့ အဲဒါ ကပ်ကိုးလ် စိတ်ဝင်တာတဲ့။ ငြိမ်း အစကတော့ ကပ်ကိုးလ် ဆိုတာ ဘာမှန်း မသိခဲ့ ပါဘူး။ မီးမီးက ငြိမ်းထက် ငယ်ပေမယ့် ကာမဘက်ကျ ဝါသနာ ကြီးတယ်။ ငြိမ်းကိုလည်း ဟိုးအရင်က လင်မယား ကိစ္စတွေ ခဏတိုင်း ပြောပြ တတ်တာ။ မီးမီးယောင်္ကျား ကိုရဲလွင်က အသက် ၄၀ကျော်ပါပြီ။ ကိုရဲလွင် ခန္ဓာကိုယ်က ကျစ်ကျစ် လစ်လစ်နဲ့ ကိုသန်းစိုးလို မဟုတ်ဖူး။ လက်မောင်း အိုးတွေဆို ကြွက်သား အမြှောင်းလိုက် ထနေတာ။ တခါတခါ မီးမီး အိမ်သွားလို့ ကိုရဲလွင် ရေချိုးချိန်နဲ့ ကြုံရင် ငြိမ်း တအား ရင်ခုန် ရသေးတယ်။

ရေစို ပုဆိုးအောက် အမြှောင်းလိုက် ထနေတဲ့ အရာကြီးက ကြက်သီး ထစရာကြီး။ မီးမီး အလစ် ငြိမ်း ခိုးခိုး ကြည့်ရ တာလဲ အမောသားပဲ။ နောက်ပိုင်း မီးမီးက ငြိမ်းတို့ လင်မယား ကိစ္စကို သူ့ယောင်္ကျား မေးပြီး ပြန်ပြော ပြပါတယ်။ ကိုရဲလွင် သင်ပေးသလို ငြိမ်း အရင် ရည်းစားတွေ အကြောင်း ပြောပြတော့ ကိုသန်းစိုး လီးက တအားကို မာထင် လာတယ်။ ငြိမ်း စိတ်ထဲ ကြိတ်ပြီး ဝမ်းသာ သွားရတယ်။ အိမ်ထောင်ဦး အစလို အားပါတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ ပြန်ရ လာတာလေ။ ကိုရဲလွင် ကလည်း မီးမီးက တဆင့် တခုပြီး တခု သင်ပေး နေတယ်။ ငြိမ်းတို့ လင်မယား ၂ယောက်လုံး ခံစားချက် ကိုယ်စီနဲ့ သာယာ နေကြ တာပေါ့။

နောက်ကျ ကိုရဲလွင်က ဘာစိတ်ကူး ပေါက်တာလဲ မသိဘူး သူ့မိန်းမ မီးမီး မသိအောင် အကောင့်တု တခု ဖွင့်ပြီး ငြိမ်း အကောင့်နဲ့ သူငယ်ချင်း ဖွဲ့ရင်း မက်ဆေဂျာ ကနေ သင်ပေးနေတယ်။ ငြိမ်းရဲ့ ရည်းစားဟောင်း ပုံစံနဲ့ စကားပြောရင်း ခါးအောက်ပိုင်း လေးတွေ ထည့်ထည့် ပြောကြတာ။ အမှန်တိုင်း ဝန်ခံရရင် ငြိမ်းလည်း သာယာ မိနေ တာပေါ့။ ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်း ဖုန်းကို ငြိမ်းမသိအောင် ခိုးခိုး ကြည့်ရင်း ကိုရဲလွင်နဲ့ ပြောထား တာတွေ တွေ့ပေမယ့် မသိချင်ယောင် ဆောင်ပြီး ခပ်တည်တည် နေနေတယ်။ ကိုသန်းစိုး စိတ်ကြွ နေသလို ငြိမ်းလည်း ကိုရဲလွင်နဲ့ အဆင့်တက်ပြီး တိုးတိုးတိတ်တိတ် ကျေနပ် နေမိတာပေါ့။

အဲလို ညဆို ငြိမ်း ဖုန်းကို ခိုးကြည့်ထားတဲ့ ကိုသန်းစိုး မီးကုန်ရမ်းကုန် လုပ်တော့ တာပဲ။ တရက်က ငြိမ်း အိပ်ယာ နိုးလာတော့ ကိုသန်းစိုးက အိပ်ယာထဲမှာ ငြိမ်း ဖုန်းကို သဲကြီးမဲကြီး ကြည့်ပြီး ဂွင်းထု နေတာ။ ငြိမ်းနဲ့ ကိုရဲလွင် ချက်ထား ကြတာတွေလေ။ ငြိမ်း စိတ်မကောင်း ဖြစ်မိတာပေါ့။ သူစိမ်း ယောင်္ကျား တယောက်နဲ့ အာသာဖြေထားတဲ့ စာတွေမို့ပါ။ ငြိမ်း ကိုသန်းစိုးကို ချစ်လို့ ယူထားတာပါ မိဘတွေ ပေးစားတာလည်း မဟုတ်ဖူး။ ခုထိ ငြိမ်း မေတ္တာ တွေက ကိုသန်းစိုး အပေါ်မှာ ရှိနေတုန်းပဲ။ မပြည့်စုံတဲ့ အိမ်ထောင်ရေး သုခကြောင့် စိတ်အလို လိုက်မိ နေတယ်။

ဒါပေမယ့် ငြိမ်း စိတ်ကို မရ ရအောင် ထိန်းပြီး ကိုယ့် အိမ်ထောင်ရေး မထိခိုက်အောင် ပြန်နေလိုက်တယ်။ အဲဒီမှာ ထူးခြားတာက ကိုသန်းစိုးပေါ့ ငြိမ်းကို ပွင့်ပွင့် လင်းလင်း ဖွင့်မေးလာတာ။ ငြိမ်းလည်း အမှန်တိုင်း ပြောပြ လိုက်တာပေါ့။ ငြိမ်းတို့ အိမ်ထောင်ရေး သုခလေး ပြန်ရအောင် ကြိုးစားရင်းနဲ့ ခုလိုတွေ ဖြစ်ကုန်တာလို့။ ငြိမ်း မျက်နှာကို ကြည့်ပြီး ဖက်တော့ ငြိမ်းစိတ်ထဲ လှိုက်တက် လာရင်း ငိုမိတာပေါ့။ ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်းကို ခွင့်လွှတ် တယ်တဲ့ စိတ်လည်း မဆိုးပါဘူးတဲ့။ ငြိမ်းနဲ့ အခု ချက်နေတာ ဘယ်သူလဲ မေးတော့ ငြိမ်း မျက်နှာ ပူမိသေးတယ်။ ကိုယ့် သူငယ်ချင်း အရင်း ခေါက်ခေါက်ရဲ့ ယောင်္ကျား လေ။ ဒါပေမယ့် မညာပါဘူး ပေါ်တင် ဖွင့်ပြောလိုက်တာ။ သူတောင် ငြိမ်း ဖေါက်ပြန်တာတွေ ခွင့်လွတ် ပေးတာလေ ညာစရာ အကြောင်း မရှိတော့ ပါဘူး။ အသေးစိတ် ပြောပြဆိုလို့ ငြိမ်းနဲ့ မီးမီးနဲ့ စပြီး ဖြစ်ခဲ့တာတွေက စပြော ပြလိုက် တာပေါ့။

////////////////////////

မီးမီးက ငြိမ်းနဲ့ ညီအမလို ဆက်ဆံရင်း ခင်လာတာလဲ ကြာပါပြီ။ ငြိမ်း အဖြစ်အပျက်တွေ ပြောပြတော့ သူကလည်း သူ့ယောင်္ကျား မေးပြီး ကူညီမယ်ပေါ့။ရုံးပိတ်ရက် မီးမီးတို့အိမ် သွားလည်ရင် တခါတခါ စိတ်လို လက်ရနဲ့ သူတို့လင်မယား လုပ်တဲ့ အကြောင်းတွေ ပြောပြတတ်တယ်။ အစကတော့ ငြိမ်းလည်း မျက်နှာ ပူတာပေါ့။ ငြိမ်း စိတ်ထဲ ရင်းနှီးလို့ ပွင့်လင်းတဲ့ သဘောပဲ မြင်ခဲ့ မိတယ်။ တရက်ကျ သူ့ယောင်္ကျား ကိုရဲလွင် မွေးရပ်မြေ ခဏ ပြန်တော့ သူ့အိမ်မှာပဲ နေ့လည်စာ စားပြီး ညနေမှ ပြန်ဆိုလို့ သူတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ မှေးရင်း ရောက်ရာ ပေါက်ရာ ပြောနေကြတာ။ ကိုရဲလွင် ဟိုမှာ ရည်စားဟောင်းနဲ့ တွေ့နေမလား ဆိုပြီး စကား စတော့ တာပေါ့။

" ဟယ် … ကိုရဲလွင်က …… အဲလို ယောင်္ကျားမျိူး …… မဟုတ် လောက်ပါဘူး …… တည်တည် ကြည်ကြည်ပါ …… မီးမီးရယ် "

" မမငြိမ်းက … ဘာသိလို့လဲ … ညီမလေးက …… အဲ့လို ဖြစ်စေချင်နေတာ ……… ခ်ခ် "

" ခ်ခ် ခ်ခ် ……… ကြံကြံ ဖန်ဖန် …… မီးမီး ရယ် "

" သူမရှိရင် … ညီမလေး … မနေတတ်ဖူး မမရဲ့ … အဲလိုတွေ တွေးပြီး … လက်နဲ့ ပွတ်နေရတာ "

" အယ် … ခ်ခ် "

" မမငြိမ်း … စိတ်မဆိုးရင် …… ညီမလေး …… ပြောပြမယ် "

" မယ့်လေး … ဘာမို့လို့ …… မမငြိမ်းက … စိတ်ဆိုး ရမှာလဲ ……… မီးမီးရဲ့ "

" မမငြိမ်းတို့ …… အိမ်ထောင်ရေး ကိစ္စတွေ …… ဦးရဲကို … မေးရင်း …… စိတ်ကူးနဲ့ မမငြိမ်းကို …… လိုးခိုင်းတာ …… ခ်ခ် "

" ဟယ်တော် …… ကြံကြီးစီယာအေ …… ကိုယ့်အမ ကိုယ် … ဟွန့် "

မီးမီး စကားကြောင့် ငြိမ်း အဖုတ်လေး တင်းကနဲ့ ဖြစ်သွား မိတယ်။ ဟုတ်တာ မဟုတ်တာ အသာထား ငြိမ်းက ရိုင်းရိုင်း ပြောရရင် လီးဆာနေတဲ့ အိမ်ထောင်သည် တယောက်လေ။ စကားပြောရင်း ခေါင်းရင်း ဘက်က ဖုန်းကို ယူရင်း လော့ခ်ဖွင့့်ပြီး ငြိမ်းကို ဂယ်လာရီ ထဲက မှုဗွီ အတိုလေး တွေနဲ့ ပုံတွေ ပြတော့တာပဲ။

" အင့် … ကြည့် …… ပြီးရင် …… မမငြိမ်း …… ညီမလေးကို …… စိတ် မဆိုးရဘူးနော် "

မီးမီး ဖုန်းကိုင်ပြီး ကြည့်တော့ ငြိမ်း အစတော့ မျက်နှာ ပူမိတယ်။ အရှက် မျက်နှာနဲ့ပဲ ကြည့်ကောင်းကောင်းနဲ့ ဆက်ကြည့်နေမိတာပေါ့။

" ဘယ်လိုလဲ …… မမငြိမ်း "

" မီးမီးကတော့ … လက်လန်တယ် … တကယ်ပါပဲ "

မီးမီးနဲ့ ကိုရဲလွင်လေ ကိုယ်လုံးတီးနဲ့ လုပ်နေကြတဲ့ ပုံတွေပါ။ ကုတင်ပေါ် လေးဖက် ကုန်းနေတဲ့ မီးမီး ဖင်ကို ကိုရဲလွင်က ရိုက်ပေး ထားတာနေမှာ။ အဖုတ် လေးက ပြူးထွက်နေပြီး အမွေးရိတ်ထားတာ။ ကြည့်ရင်း ငြိမ်း အာခေါင်တွေ ခြောက်လာသလို ဖြစ်လာတယ်။ ငြိမ်းလည်း ဖုန်းထဲ တခြား မိန်းမ ဟာတွေ ကြည့်ဖူး မြင်ဖူးပေမယ့် အဲဒါတွေက နိုင်ငံခြား အပြာ မင်းသမီးတွေလေ။ စိတ်ခံစားမှု့ကြ မတူဘူး မီးမီးက ငြိမ်းနဲ့ အပြင်မှာ လူချင်း ရင်းရင်းနှီးနှီး နေနေကြတာ။ တပုံဆို အိပ်ယာထဲ မီးမီးက ပက်လက် ဦးရဲလွင်က ပေါင်၂ချောင်း မြှောက်ဖြဲပြီး ယက်နေတဲ့ပုံ အနီးကပ် မီးမီး ရိုက်ထားတာ နေမှာ စောက်စိ ထိပ်လေးပေါ် ဦးရဲလွင် လျှာထိပ်လေး တင်နေတာ ငြိမ်း စိတ်ထဲ ရှိန်းကနဲ ရင်ထဲ တဒိုင်းဒိုင်းပဲ။ ငြိမ်း အစိလေးမျာ အဲလို ယက်ခံရရင် ဆိုတဲ့ အတွေးနဲ့ အဖုတ်ထဲ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာတယ်။

" မမငြိမ်း … တအား … စိတ်ဝင်စား နေပြီ မလား … ကြည့်ပါဦး …… လက်က …… ခ်ခ် ခ်ခ် "

" အို့……… မီးမီး ကလည်းကွာ … ခ်ခ် "

မီးမီးပြောမှ ငြိမ်းလည်း သတိထားမိ တော့တယ်။ ဘယ်ဖက်နဲ့ ဖုန်းကို ကိုင်ကြည့်ပြီး ညာလက်က ထမိန် အပြင်ကနေ အဖုတ်ကို ပွတ်မိနေတာ။

" ခ်ခ် …… ဒါနဲ့ ……… ဒီလ နှစ်ကုန် စာရင်းတွေ …… အပ်ရမှာနော် "

" အလုပ်ကိစ္စတွေ …… ခဏ မေ့ထားလေ …… မမငြိမ်းရဲ့ … ပုံတွေပဲ ကြည့်မနေနဲ့ …… ဗွီဒီယို … ရိုက်ထား တာလေး ကြည့်ဦး "

ငြိမ်း ရှက်ရယ် ရယ်ရင်း စကား လမ်းကြောင်း လွဲတာတောင် မရဘူး မီးမီးက သူတို့လုပ်တဲ့ မူဗီ အတိုလေး တွေကို ဇွတ် ကြည့်ခိုင်းနေတာ။ အသံ ကျယ်နေလို့ ငြိမ်း အသံ တိုးလိုက်ရတယ်။ ကြားရတဲ့ အသံတွေက ငြိမ်းကို ထိတ်လန့် အံအော စေတယ်။ ဖုန်းကိုင်တဲ့ လက်တောင် တုန်နေမိပြီ။ မီးမီးလေ ဖင်ကြီးကုန်းပြီး မမငြိမ်း ဖင်ကြီး ကြိုက်လား လိုးလေ လိုးလေနဲ့ သူ့ယောင်္ကျား ကိုရဲလွင်ကို လိုးခိုင်းနေတာ။ ကိုရဲလွင် ကလည်း မီးမီးဖင်ကြီး ရိုက်ရိုက်ပြီး မငြိမ်း ဖင်ကြီး ကြိုက်တယ်ကွာ ဆိုပြီး လိုးတော့ တာပဲ။ လင်မယား နှစ်ယောက် ငြိမ်းဖင်ကို အစားထိုးပြီး မီးပွင့် မတတ် လိုးနေကြတယ်။

အဲချိန် ထူးထူးခြားခြားပဲ ငြိမ်း ဖင်ကို ကိုရဲလွင် တကယ် လိုးနေသလို ခံစား လာရပြီး ဖင်ဝလေး ယားတက် လာတယ်။ အဖုတ်လိုးတော့လည်း မမငြိမ်း စောက်ဖုတ်ကြီး ဦးရဲ ကြိုက်သလောက် လိုးတဲ့။ တကယ်ကို စိတ်ထဲ ကာမ အခိုးတွေ တောင်လောင် နေမိပြီ။ အပြာကား ကြည့်ရတဲ့ ခံစားမှု့နဲ့ လုံးဝမတူပဲ စိတ်တွေ ကြွနေခဲ့တယ်။

" အားပါး …… မမငြိမ်း …… စောက်ဖုတ်လေးက …… လှလိုက်တာ ……… မီးမီးတောင် … မနာလိုဘူး "

" ဟယ် … ပေါက်ကရတွေ "

ရုတ်တရက် မိးမိးက ငြိမ်း ထမိန်ကို လှန်ကြည့်ပြီး ပြောတော့ ငြိမ်း ထူပူ နေပြီ။

" ကြည့်ပါဦး …… စောက်ပတ်လေးက …… လီးဆာနေတာ မလား ……… အရည်တွေ ရွှဲပြီး …… ဖောင်းကား နေတာ … ညမလေး … ယက်ပေးမယ် "

" ဟင် …… မလုပ်နဲ့လေ …………… မီးမီး "

" ပြွတ်စ် ………… ပလပ် …………… ပြွတ် ……………….... ပလပ် …………… ပလပ် ပလပ် ……… အား …………… ယက်ပေးတာ … ကောင်းလား မမငြိမ်း "

ငြိမ်း ရှက်ပြီး ပေါင်လေး စိရင်း တားနေတာကို ဇွတ်ကုန်း ယက်နေတာပါ။

" အဟင့် ……………… အ ………………… ကျွတ် ……………… ကျွတ် ………… အား ………… အဟင့် ……… မီးမီး ရယ် …… အရမ်းကောင်းတာပဲ …… ဟင့် "

" ဒီချိန် …… ဦးရဲက …… မမငြိမ်း ဟာကို …… လာယက် ပေးရင်ရော … ပြွတ်စ် …… ပလပ် "

" ဟာ …… မသိတော့ဘူးကွာ …… ရှီးးးးး ……… အအ ……… ဟင့် …………… ဟင့် …………… အားးး "

အဖုတ်ကို အယက်ခံရင်း မီးမီး စကားလုံး တွေကြောင့် ငြိမ်း အဖုတ်လေး ကျင်လာပြီး လုပ်မိလုပ်ရာ မီးမီး ဆံနွယ်တွေကို ဆွဲထား မိတယ်။ အပေါ်အင်္ကျီချွတ်ပြီး ဘော်လီချိတ်တွေ ဖြုတ်တော့လည်း အလိုက်သင့် လိုက်လျော နေမိတာ။ ထမိန်ကို ခြေရင်းဘက် ဆွဲချွတ် တော့လည်း ဖင်ကို ကြွပေး နေမိတော့တယ်။ ငြိမ်း အဖုတ်လေး နူတ်ခမ်းနဲ့ ခဏ ခွာသွားလို့ မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်တော့ မီးမီးက သူ့အဝတ်တွေ အကုန် ချွတ်ပစ် နေတာ။ ငြိမ်းလောက် ကိုယ်လုံး မလှပေမယ့် နို့၂လုံး ကတော့ သိသိသာသာကို ကြီးတယ်။ ၂ယောက်သား ကိုယ်လုံးတီးတွေနဲ့ မီးမီးတို့ လင်မယား အိပ်တဲ့ ကုတင်ပေါ်မှာ ဖြစ်ပျက် နေကြတာ ဒီချိန် တယောက်ယောက် ဝင်လာရင် ဆိုတဲ့ အတွေးကလည်း ငြိမ်းရင်ကို ခဏတိုင်း ခုန်စေတယ်။

" ပြွတ်စ် ……… ပလပ် ………… ပလပ် ………… ညီမလေး ယောင်္ကျား …… ဦးရဲ ကို …… ပေးယက် လိုက်ပါ့လား ……… ပြွတ် ……… "

"အို ………… အ ……………… အင့် ……… ဟင့် …………… ဘာတွေပြော …………… အ ……… ဟင့်ဟင့် ………… ဘာ တွေ ပြော နေ တာ လဲ "

ငြိမ်းဖြင့် မီးမီးက သူ့ယောင်္ကျားကို ခဏတိုင်း ထည့်ထည့် ပြောတော့ တကယ်ကို ငြိမ်း ဟာလေး ကိုရဲလွင် ယက်ပေး သလို ခံစား လာမိတာပေါ့။

" ပြွတ် ………… ပလပ် ပလပ် ………… ဟုတ်တယ် ……… ခု … မမငြိမ်း စောက်ပတ်ကို …… ဦးရဲ …… ယက်ပေး နေတာ …… မမငြိမ်းရဲ့ "

အမှန်ပြောရရင် မီးမီး အဲလို ပြောတိုင်း ငြိမ်း ဟာကို ကိုရဲလွင် ယက်ပေးသလို ခံစား နေမိပါပြီ။ ကိုရဲလွင် အပေါ်ကိုလည်း မရိုးသားတဲ့ ခံစားမှု့မျိုး ဖြစ်မိ သွားတယ်။

" ဟင့် ……… မီးမီးရယ် ……… မမငြိမ်း ……… မနေတတ် တော့ဘူး ……… အ ………… ဟင့် ………… ဟင့် "

ငြိမ်း ခံစားမှု့ ပြင်းလာတော့ မီးမီးက ငြိမ်း ကိုယ်ပေါ် မှောက်ပြီး နို့အုံချင်း ဖိပွတ် ပေးနေတာ။

" ရှီးးးးး ……… ကျွတ် ………… ညီမလေးလည်း …… အားးးး ……… ကျွတ် ………… မရတော့ဘူး ……… စောက်ပတ်က …… အအ …… တအား ယားနေပြီ "

မီးမီးလည်း ရမ္မက်စိတ်တွေ ထိန်းမရတော့ ငြိမ်းကိုယ်ပေါ် ထပ်လျက် အနေထားနဲ့ ညာဘက် ခြေထောက်ကို ငြိမ်းဘယ်ဘက် ထုတ်ပြီး ဘယ်ဘက် ပေါင်တံ ကို သူ့ အဖုတ်လေးနဲ့ ဖိပွတ် နေပြီ။ အပေါ်က ပွတ်နေတဲ့ မီးမီး ဘယ်ဘက် ပေါင်ထိပ်က ငြိမ်း ပေါင်ကြားထဲ ဖိမိနေတယ်။ ငြိမ်းလည်း နို့အုံချင်း ဖိကပ်ပြီး မီးမီး ပေါင်ထိပ်ကို ငြိမ်း အဖုတ်နဲ့ ကော့ပွတ် တော့တာပေါ့။ ဒီချိန် ကိုရဲလွင် ပြန်ရောက် လာပြီး တက်လိုး ရင်တောင် ငြိမ်းလေ မီးမီးရှေ့တွင်ပဲ ခံမိမှာပါ ငြင်းဆန်နိုင်မယ့် အင်အား မရှိတော့ပါဘူး။

" အင့် …………… အိ ……… ဇွက် ……… အင့်အင့် …… ပလစ် …………… ဗွိ ………… အ …………… မမငြိမ်း ရယ် ……… ဟင့် ………… အ …… "

မီးမီးလည်း တအားကို ယားနေရှာတာ နေမှာ ငြိမ်းပေါင်ကို တဇွိဇွိ တဗွိဗွိ နဲ့ ဖိပွတ်တာ ပေါင်ထိပ်လေး နွေးကနဲ့ နွေးကနဲ့ စောက်ရည်တွေ ရွှဲနှစ်နေပြီ။

" အင်း …… ပွတ် … ပွတ် …… မီးမီး အားရအောင် … ပွတ် ……… အင့် …… အ …… ရှီး ရှီးးးးး "

" အားးးး …………… ရှီးးး ………… ဟင့် … ဟင့် ……… အင်းဟင်း …… ညီမလေး ……… တအား ယားနေပြီ ……… မမငြိမ်းရယ် …… ဟင့် ဟင့် …… အလိုး ခံချင်လိုက်တာ …… ဟင့် "

တအားအား ညည်းရင်း မီးမီးက ထထိုင်တော့ ငြိမ်း အရသာလေး ပျောက်သွား ရသေးတယ်။ ခဏပါပဲ ငြိမ်း ဘယ်ဘက် ပေါင်ကို မြှောက်ပြီး ညာဘက် ပေါင်ကို ခွလိုက်တာ။ ငြိမ်း အလိုလို နားလည် သွားမိတယ်။ ပက်လက် အနေထား နဲ့ပဲ ခါးကို မီးမီး ပေါင်ဂွလေးနဲ့ နီးအောင် လှည့်ပြီး အဖုတ်ချင်း တေ့ပွတ် ပစ်တာပေါ့။

" အားဟား ……… ကောင်းတယ် …… မီးမီး ရယ် …… ပွတ် … ပွတ် ……… မမငြိမ်း … စောက်ပတ်ကို …… နာနာလေး ပွတ် "

" အင်း …… မမငြိမ်း …… စောက်ပတ်လေး …… အရမ်း ယားနေပြီပေါ့ …… အင့် ……… ဇွိ ……… ဗွိ ……… ဗွိ ……… ဇွိ ……… အ ……… အင့်ဟာ ……… အင့် အင့် "

" ဟင့် ……… အ …… မနေနိုင်တော့ဘူး ……… ဗြိ …… ဗွိ …… ဇွိ ဇွိ …… အား ……… အဟင့် ………… ဇွက် … …… အင့် ……… ဘွက် "

၂ယောက်သား မနားတမ်း ပွတ်ရင်း ငြိမ်းတို့ ၂ခါတောင် ပြီးခဲ့ကြတယ်။

/////////////////////////

" အော် ……… အဲချိန် …… ကိုရဲလွင် မရှိဘူးပေါ့ "

ငြိမ်း စကားဆုံးတော့ ကိုသန်းစိုးက ချက်ချင်း တန်းမေးတော့ တာပါပဲ။

" အင်းလေ …… သူမရှိပါဘူး …… ငြိမ်းနဲ့ မီးမီး ၂ယောက်ထဲလေ "

" အင်း …… ကိုရဲလွင် နဲ့က …… ဘယ်လို လုပ်ဖြစ်တာလဲ "

" မီးမီးကြောင့်ပေါ့ … ကိုသန်းစိုးရဲ့ … သူ့ယောင်္ကျားနဲ့ ငြိမ်းကို … လုပ်စေချင်တာလေ … မီးမီး ကိုယ်တိုင် ကလည်း … ကိုသန်းစိုးလို စိတ်မျိုးပေါ့ … ဒါပေမယ့် သူစိမ်း အမျိုးသမီး တိုင်းနဲ့တော့ … မဟုတ်ဖူး … ငြိမ်းလို လူရင်းထဲက … အိမ်ထောင်ရေး သုခ မပြည့်စုံတဲ့ …… မိန်းမမျိုး ကြိတ်ရှာနေတာ "

" အော် … မီးမီးက ဒိတ်ပေးတာလား … ကိုရဲလွင်နဲ့ … လိုးဖို့ "

" ပြီးရင် …… ပြောမယ်လေ …… ခု …… ငြိမ်း ဗိုက်ဆာပြီ "

ငြိမ်း စကားကြောင့် ကိုသန်းစိုးက သိချင်စိတ်ကို မျိုသိပ်ပြီး ငြိမ်းနဲ့ ထမင်း အတူ စားကြတာ။ ထမင်းစားပြီး ဧည့်ခန်းထဲ တီဗွီ ခဏကြည့်ပြီး ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်းကို အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ခေါ်နေတယ်။ ကော်ဖီ ကိုယ်တိုင်ဖျော်ပြီး ငြိမ်းဆီ ယူလာပေးတာ။ ကော်ဖီသောက်ပြီး လင်မယား ၂ယောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်စကားပြောရင်း ကိုသန်းစိုး မျက်နှာက သိချင်စိတ်တွေ ပြင်းထန်နေတော့ ငြိမ်းလည်း ဆက်ပြော ပြလိုက်တာပေါ့။

…………………………

[ ဒုတိယ ပိုင်း ]

----------------

အဲဒီနေ့က ငြိမ်း ရင်တွေ တအား ခုန်နေမိတယ်။ မီးမီး ခေါ်လို့ လာရင်း တိတ်ဆိတ် နေတဲ့ အိပ်ခန်း လေးထဲ မှာပေါ့။ ငြိမ်းရောက်တော့ မီးမီးက ဧည့်ခန်းထဲ ဖုန်းကြည့်နေတုန်း။ တိုက်ခန်း တံခါးပိတ်ပြီး ငြိမ်းကို သူတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်လာခဲ့တာ။ ကိုရဲလွင်က ကုတင်စောင်းမှာ ထိုင်ရင်း ငြိမ်းကို သူ့ပေါင်ပေါ် ထိုင်ဆိုပြီး ခါးကို ဆွဲထိုင် ခိုင်းတယ်။ ငြိမ်း အလိုက်သင့်ပဲ ကိုရဲလွင် ပေါင်ပေါ်မှာ တင်ပလွဲ ထိုင်ချလိုက်တော့ ခါးကို တစ်ဖက် ဖင်ကို တစ်ဖက် လက်နဲ့ကိုင်ရင်း ရင်ခွင်ထဲ ဆွဲသွင်း ပစ်တာ။ လက်တဖက်က ငြိမ်း အင်္ကျီပေါ်ကနေပဲ နို့အုံလေး ညှစ်ပေးပြီး နူတ်ခမ်းခြင်း ဖိစုပ်နေတယ်။

ငြိမ်းလည်း အလိုလျောက်ပဲ ကိုရဲလွင် ပုခုံးကို သိုင်းဖက်ရင်း အနမ်းတွေ တုန့်ပြန် ပေးမိနေတာ။ဖုန်းထဲမှာ အဆုံးထိ ဆက်ဆံခဲ့ပေမယ့် လက်တွေကျ ခြေဖျား လက်ဖျားတွေ အေးစက်လာပြီး ရင်တုန် ပန်းတုန် ဖြစ်လာရတယ်။ ဖင်သားစိုင်တွေ ပွတ်ပြီး ညှစ်တော့ ငြိမ်း အဖုတ်ထဲကပါ တဆစ်ဆစ်နဲ့ ယားလာရောပဲ။ တဖြည်းဖြည်း ကိုရဲလွင် ပေါင်ကြားထဲ လီးက တင်းမာ လာပြီး ငြိမ်း ပေါင်လယ်နား ထောက်မိ နေတာ။ အဝတ်တွေ ချွတ်ရအောင် ပြောလို့ ငြိမ်းလည်း ဦးရဲလွင် ပေါင်ပေါ် ဖိထိုင်ထားရာက ထလိုက်တယ်။

အင်္ကျီချွတ်လိုက်တော့ ကိုရဲလွင် မို့မောက် နေတဲ့ ရင်အုပ်ကြွက်သား တွေက အတိုင်းသားပဲ။ ချက်အောက် အမွေးပါးလေးက ဆီးခုံးထိ ဆက်စပ် နေတယ်။ ဘေးနား ထိုင်နေတဲ့ မီးမီးက ငြိမ်းမျက်နှာ တချက် ကြည့်ရင်း ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ချပစ်တာ။ ကြွက်သား အမြှောင်းလိုက် ထနေတဲ့ ပေါင်တံ ကြားက နီညိုရော လီးကြီး ငိုက်ဆင်း နေရာက ဆက်ကနဲ့ ခုံးထလာတယ်။ အဲချိန် မီးမီးက ကိုရဲလွင်ကို ငြိမ်းနဲ့ သူ့ကြား ပက်လက် လှဲခိုင်း လိုက်ပြီ။

" မမငြိမ်း …… ကြိုက်လား "

မီးမီးလေ ငြိမ်းမျက်လုံးတွေ စိုက်ကြည့်ရင်း ကိုရဲလွင် လီးကြီးကို တဝက်လောက်က ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဖြဲပြ နေတာ။လီးအရည်ပြား တင်းပြီး ကားထွက်လာတဲ့ ဒစ်ကြီးကြောင့် ငြိမ်း အဖုတ်လေးလဲ ဆစ်ကနဲ့ ခံစား လိုက်ရတာပေါ့။ငြိမ်းရှေ့မှာပဲ သူ့ယောင်္ကျား လီးကို ဂွင်းထုပေးရင်း ရင်အုပ်ပေါ်က နို့သီးခေါင်း မဲမဲလေးကို စို့ပေးနေတယ်။ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး စုက်သပ်နေတဲ့ ဦးရဲလွင် လီးကြီး မီးမီး လက်ထဲ ရုန်းကြွ ထောင်မတ် နေတာများ ကြည့်ရင်း ငြိမ်း ကုန်းစုပ်ချင်မိတာ စိတ်ထိန်း ထားရသေးတယ်။ တော်ကြာ ငြိမ်းကို ရမ္မက်ကြီးတဲ့ မိန်းမ ထင်မဆိုးလို့လေ။

ကိုရဲလွင် လီးက ကိုသန်းစိုးလီးနဲ့ အရှည် မကွာပေမယ့် နဲနဲတော့ တုတ်တယ်။ ငြိမ်း အတွက် ပထမဦးဆုံး သူစိမ်း ယောင်္ကျား လီးနဲ့ အလိုးခံရ တော့မှာမို့ ရင်ခုန်သံ မြန်လာပြီး ခြေဖျား လက်ဖျားတွေ အေးစက် လာတာပေါ့။

" ငြိမ်း …… စုပ်ပေး ပါ့လား "

" ဟင် "

ငြိမ်း လီးကြီး စိုက်ကြည့် နေတုန်း ကိုရဲလွင်က ထရပ် လိုက်ပြီ။ ဒူးတုတ် ထိုင်နေတဲ့ ငြိမ်းဘက် မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်ပြီး လီးထိပ်နဲ့ နှုတ်ခမ်းတွေ ဖိပွတ်နေတယ်။ ဒစ်ဖျားလေး ဆက်ကနဲ့ ဖမ်းကိုက်တော့ ကိုရဲလွင် တွန့်ကနဲ့ ဖြစ်သွားပြီး ငြိမ်းကို ငုံ့ကြည့်နေတာ။ ငြိမ်းကလည်း ဒစ်ကို ကိုက်ထားရင်း မော့ကြည့်တော့ အကြည့်ချင်း ဆုံမိ ကြတယ်။ ကိုရဲလွင် မျက်နှာကြည့်ရင်း လီးထိပ်ကို လျှာနဲ့ ဝိုက်စုပ်ပေးတော့ စုပ်သပ်ပြီး ခေါင်းမော့ တက်သွား တာပေါ့။ တအားအား တရှီးရှီးနဲ အော်နေတဲ့ မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း လီးစုပ်ရတာ ငြိမ်းအတွက် အရသာ တမျိုးလေးပဲ။ ကြိုးစားပြီး လီးကို အဆုံးထိ မျိုချပစ်တော့ ကိုရဲလွင် လမွေးတွေက ငြိမ်း နှာခေါင်းနဲ့ ကပ်နေပြီ။ မျက်လုံးမှိတ်ပြီး လည်ပင်း ကြွက်သားတွေ လျော့ချထား လိုက်တယ်။ စက္ကန့်၃၀လောက်ပါပဲ ကိုရဲလွင်က လီးကို ဒစ်ဖျားထိ ပြန်ဆွဲထုတ်ပြီး ငြိမ်း ဆံပင်တွေကို စုကိုင် နေပြီ။ ဘာလုပ် တော့မယ်ဆိုတာ ငြိမ်းသိတာပေါ့။ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ ဆံပင်ဆွဲပြီး ငြိမ်း ပါးစပ်ကို လိုးတော့ တာပဲ။ ကိုသန်းစိုး ပါးစပ်ကို လိုးလည်း ခံနေကြမို့ ငြိမ်း မငြင်းမိပါဘူး ကိုရဲလွင် ပေါင်တံတွေ ပွတ်ပေးရင်း ပါးစပ် လိုးနေတာကို ကျေကျေနပ်နပ်ပဲ လက်ခံ နေမိတယ်။ ဘေးနား မီးမီးလည်း သူ့ယောင်္ကျားက ငြိမ်းပါးစပ် လိုးနေတာ ကြည့်ရင်း နူတ်ခမ်း တပြင်ပြင်နဲ့ အဖုတ်ကို သူ့ဟာသူ ပွတ်နေတာ။

ကိုရဲလွင် အားရတော့ ငြိမ်းကို မီးမီးဘေးနား ပက်လက် တွန်းလှဲပြီး ပေါင်တံနှစ်ဖက်ကို ဖြဲကြည့် နေတယ်။ ငြိမ်း အဖုတ်လေး ကိုရဲလွင် အကြည့်အောက် ဖေါင်းကြွလာပြီး တဆစ်ဆစ်နဲ့ ခံစားနေတုန်း လျှာထိပ်နဲ့ ဖင်ဝကို အတင်းလျက်တော့ တာပဲ။ ငြိမ်း အော်ငိုချင် လောက်အောင် ဖြစ်သွား မိတယ်။ အဖုတ်ကို မထိပဲ ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာသွင်းပြီး ကလိပေးနေတာ။ ဖင်ရော အဖုတ်ရော ယားလာပြီး ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နဲ့ပေါ့။

လျှာနဲ့ ထိုးကလိရင်း လက်ချောင်းလေး ထိုးထည့်တော့ ငြိမ်းဖင်ပေါက်လေး ထိုးအောင့် သွားတယ်။ ချက်ချင်းပဲ လက်တဆစ်လောက် အထုတ်သွင်း လုပ်နေတာ ငြိမ်းလည်း မလူးသာ မလှုပ်သာပဲ။ မီးမီးကလည်း ခါးဘေးနားကနေ ငြိမ်းအစိလေးကို ဖိစုပ် နေတာလေ။ လင်မယား ၂ယောက်လုံးရဲ့ အထိအတွေ့ကို ငြိမ်း နာကျင်ခြင်း တဝက်နဲ့ ကြိတ်မှိတ် ခံနေလိုက်တယ်။ လင်မယား ၂ယောက်က နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်လိုက်ကြ ငြိမ်း အဖုတ်လေးနဲ့ ဖင်ကို ယက်လိုက်ကြနဲ့ ငြိမ်း စောက်ရည် ထွက်တာ ၂ခါ ရှိပြီ။ ဒါပေမယ့် အနား မရပါဘူး ငြိမ်း စောက်ပတ်နဲ့ ဖင်ကို သူတို့ လုပ်ချင် သလို လုပ်နေကြတာ။

" ရှီးးးးး ……… ဟင့် ………… တော်ကြပါတော့ …… မီးမီး …… ကိုရဲလွင်ကို … လိုးမှာဖြင့်လည်း …… လိုးခိုင်းလိုက်ပါတော့ …… မမငြိမ်း …… မခံနိုင်တော့ဘူး ……… အ …………… ရှီးးးး ……… ဟင့် ဟင့် ဟင့် "

" ဟမ် …… ဘာပြောလိုက် တာလဲ …… မမငြိမ်းရဲ့ …… ညီမလေး … မကြားလိုက်ဘူး …… ပြန်ပြောဦး "

ငြိမ်း စကား ဆုံးတော့ မီးမီးလေ အဖုတ်လေး ယက်နေရာက သူ့မျက်နှာကို ငြိမ်း မျက်နှာနား ရွေ့ကပ်ပြီး ပြန်မေး နေတာ။ မျက်လုံးတွေ အရောင်တောက်ပြီး မီးမီးလည်း ရမ္မက်စိတ်တွေ တောက်လောင် နေတာပါ။ သူ့ယောင်္ကျားနဲ့ ငြိမ်းကို လိုးခိုင်းချင်နေတာ သိသာပါတယ်။

" အင်းးးး ……… ရှီးးးးးး ………… မမငြိမ်းကို ……… လိုးပေးပါတော့ လို့ "

မီးမီးကျေနပ်အောင် ငြိမ်း ထပ်ပြော ပေးလိုက် တာပေါ့။

" မမငြိမ်း … စောက်ပတ်ကြီး … တအားယွနေ ပြီပေါ့ "

" အင်း …… စောက်ဖုတ်ရော ဖင်ရော …… တအား ယားနေပါပြီ …… မီးမီးရဲ့ …… မြန်မြန် လိုးခိုင်းပါတော့ …… အ ………… အ ………… ရှီးးးးး ………… ဟင့် "

ငြိမ်း ဖင်ဝကို လီးနဲ့ တေ့ထားရင်း တံတွေး ထွေးချပြီး ဖိထည့် နေပြီ။ ဖင်ပေါက်လေး ပူကနဲ့ စပ်ဖျင်းကြီး ဖြစ်သွားပြီး လီးထိပ်က တိုးဝင် လာတယ်။ ဖင်ထဲ လီးဝင် လာတဲ့ အခိုက်အတန့်က နာကျင်သလို အတော်လေး ထိထိမိမိ ခံစားလိုက်ရတယ်။ ကိုရဲလွင် လီးကို အထုတ်သွင်း မလုပ်သေးပဲ စိမ်ထားတုန်း မီးမီးက ငြိမ်း နူတ်ခမ်းတွေ စုပ်ယူရင်း နို့တွေ ချေပေး နေတာ။

ခဏနေမှ ငြိမ်းဖင်ကို ကိုရဲလွင်က တချက်ချင်း လိုးရင်း စောက်စိကို ချေချေ ပေးတာ။ ငြိမ်း ညည်းချင်ပေမယ့် မီးမီးက နူတ်ခမ်းချင်း ကုန်းစုပ်နေလို့ အသံ မထွက်နိုင်ဘူး။ ကိုရဲလွင် ဆွဲလိုးတိုင်း သူ့ပေါင်နဲ့ ငြိမ်းပေါင်တွေ ရိုက်မိပြီး တဖတ်ဖတ်နဲ့ အသံတွေ ထွက်နေတာ နားက ကြားနေ ရတယ်။ တဖြည်းဖြည်း ကိုရဲလွင် ဆောင့်ချက်တွေ မြန်ပြီး အရှိန်ပြင်းလာပြီ။ ငြိမ်း ဖင်ပေါက်လေးထဲ လီးဝင်လာရင် တစ်ဆို့ကြီး ဖြစ်ပြီး လီးပြန်ထုတ်ရင် ဟာတာတာကြီး ခံစားရတာ။

" မမငြိမ်း …… ဦးရဲ …… လိုးပေးတာ ကောင်းလား "

" အင်း ………… အင်း …………… အင်းဟင်း "

ငြိမ်း ဘယ်လို ဖြေရမလဲ စဉ်းစားနေရင်း ပါးစပ်က တအင်းအင်းပဲ ညည်းနေ မိတယ်။ အနည်းငယ် နာနေသေးပေမယ့် ဖင်အတွင်း နံရံတွေ လီးအရည်ပြား နဲ့ ပွတ်ဆွဲနေတော့ စောက်ဖုတ် အလိုး ခံရတာထက် ခံစားမှု့က ပိုကောင်းနေတာ မညာချင်ဘူးလေ။

" ဖြေလိုက်လေ … မငြိမ်း …… ကျနော် လိုးတာ ……… ကောင်း လား တဲ့ "

လင်မယား ၂ယောက်လုံး လိုက်လဲ လိုက်ပါပေတယ်။ ငြိမ်းဖင်ကို လိုးရင်းနဲ့ နားအရသာ ခံချင်ကြ သေးတာ။

" အ ………… အင်း ………… ကောင်း …………… ကောင်း …………… အမလေး …… အမလေး ……… ကောင်း ပါ တယ် ဆို ………… အားးးး အားးးး အားးးး "

ငြိမ်း ပြန်ဖြေနေတုန်း စကားပြီးအောင် မစောင့်ဘူး ဖင်ထဲ လီးတဆုံး ထဲ့ပြီး မတရားသဖြင့် ဆွဲလိုးတာ ငြိမ်း ငယ်သံ ပါအောင် အော်လိုက် ရတယ်။ စောက်ဖုတ် ကသာ ကိုသိန်းစိုးနဲ့ လိုးဖူးတာလေ ဖင်က တခါမှ မခံဖူးသေးဘူး။ အချက် ၃၀လောက် လိုးပြီးတော့ မီးမီးက ကိုရဲလွင်ကို ပုံစံ ပြောင်းလိုး ခိုင်းတာ။ ဘေးနား ပက်လက် လှဲအိပ်လိုက်တဲ့ မီးမီး ကိုယ်ပေါ် ငြိမ်းက ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန် အပေါ်က ခွပေးရတယ်။ တံတောင်ဆစ် ၂ဖက်ကို မီးမီး ခါးနား ထောက်ပြီး ဒူးထောက်ရင်း ဖင်ကို ကော့ပေး လိုက်တာ။

ငြိမ်းမျက်နှာရှေ့ မီးမီး စောက်ပတ်က အရည် လဲ့နေသလို ငြိမ်းအဖုတ်လဲ မီးမီး မျက်နှာပေါ် ဝဲနေတာလေ။ ဒါမှ ငြိမ်းဖင်ထဲ သူ့ယောက်ျား လီးကြီး ဝင်ထွက်နေတာ အနီးကပ် ကြည့်လို့ရမှာတဲ့။ မီးမီး စကားဆုံးတော့ ငြိမ်း ဖင်ဝလေးကို ဦးရဲလွင်က ဒစ်နဲ့ တေ့ပြီး ပွတ်ပေးနေတယ်။မကြာပါဘူး ဒုတိယ အကြိမ် ငြိမ်း ဖင်ထဲ လီးက တအိအိနဲ့ တိုးဝင် လာတာ။

" မီးမီး ……… အောက်ကနေ …… မငြိမ်း …… စောက်ပတ်လေး ယက်ရင်း …… အစိလေး … စုပ်ထား ပေးနော် "

ကိုရဲလွင်က ဖင်ထဲ လီးအရင်းထိ သွင်းပြီး မလိုးသေးပဲ ငြိမ်း ကိုယ်လုံး အောက်က သူ့မိန်းမကို လှမ်းပြော နေတာ။ငြိမ်းမှာဖြင့်လေ ကိုရဲလွင် လီးကြီးကြောင့် တစ်ဆို့ကြီး ဖြစ်နေရသလို ရုတ်တရက် မီးမီးက အစိလေး ဆွဲစုပ်တော့ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည် ရောက်သွား သလိုပါပဲ။ ဗွက်ကနဲ့ စောက်ရည်တွေ မီးမီး မျက်နှာပေါ် ပန်းချ မိတယ်။ ငြိမ်းလည်း အလိုက်တသိနဲ့ မီးမီး ပေါင်ဂွလေးထဲ မျက်နှာအပ်ရင်း ပြန်ယက် ပေးလိုက် တာပါ။ အဲ့ဒီနောက် ကိုရဲလွင်က ငြိမ်းဖင်ကို တချက်ချင်း ပုံမှန်လေးပဲ ပြန်လိုးနေတယ်။ လေးဖက်ကုန်းပြီး အလိုးခံတာက ဖင်ထဲ လီးပိုဝင်ပြီး ဖင်အတွင်း ကြွက်သားတွေ ဒစ်နဲ့ ချိတ်ဆွဲ သွားတာများ ဖင်ရော အဖုတ်ရော အီစိမ့်နေအောင် ကောင်းတာ။ တဖြည်းဖြည်း အားထည့်လိုးတော့ ကိုရဲလွင် လီးအရင်း အောက်ဖက် တွဲကျနေတဲ့ လဥ၂လုံးက စောက်ခေါင်းဝ လေးကို လာလာ ရိုက်မိနေတယ်။

" အားးး ……… ကိုရဲလွင် ရယ် ………… လိုး လိုး ………… မရပ်နဲ့ ………… ဆောင့် လိုး ပေး "

ဖင်အလိုးခံရင်း အစိလေးလဲ မီးမီးက ဆွဲဆွဲ စုပ်ပေး နေတော့ ငြိမ်း အရှက်မဲ့စွာပဲ အော်ဟစ် တောင်းဆို မိတာ။ မီးမီး ရှေ့မှာပဲ ငြိမ်း ဖင်ကြီး ကော့ပြီး သူ့ယောင်္ကျားကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း လိုးပေးဖို့ တတွတ်တွတ် ပြောနေမိတယ်။ ကိုရဲလွင်ကတော့ ငြိမ်းပြောလေ မတရား ဆွဲလိုးလေ ပါပဲ။ ၁၀မိနစ် လောက်ကျ ငြိမ်း ဖင် အတွင်းသားတွေ လီးအရည်ပြား ပွတ်တိုက်မှု့ကို မခံနိုင်ပဲ လီးတံကို ပြန်ညှစ် ပေးနေ မိတာပေါ့။ ငြိမ်း ပြီးသွားလို့ ခဏနားတုန်း မီးမီးက ငြိမ်းဖင်ထဲက ထုတ်ထားတဲ့ သူ့ယောင်္ကျား လီးကို စုပ်ပေး နေတယ်။ ကိုရဲလွင်က ငြိမ်းဘေးနား ကပ်ပြီး ပက်လက် အနေထားနဲ့ပါ မီးမီးက ကိုရဲလွင် ပေါင်ကြားထဲ ဒူးတုတ် ထိုင်ပြီး စုပ်ပေး နေတာ။

" အူးးးး ……… ရှီးးးးး ………… ရပြီ ……… မီးမီး ……… ဦးရဲ ဟာ …………… မစုပ်နဲ့တော့ … ပါးစပ်ထဲ ပြီးသွား လိမ့်မယ် … မငြိမ်း စောက်ဖုတ်ကို … ယက်ပေးလိုက်ဦး … အဲဒီ ဖင်ကြီးကို … လိုးဦးမှာ … မဝသေးဘူး "

စကားဆုံးတော့ မီးမီးက လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး ဘေးချင်း ကပ်လျက် ပက်လက် လှဲနေတဲ့ ငြိမ်း အဖုတ်လေးကို ကိုရဲလွင် ပေါင်ကြား ဒူးတုတ်လျက် လေးနဲ့ပဲ ခေါင်းကို ရွေ့ပြီး ယက်ပေး နေတယ်။ ငြိမ်း အဖုတ် ယက်ပေးနေသလို သူယောင်္ကျား လီးကိုလည်း ဂွင်းထု ပေးနေတာပေါ့။ ၁၅မိနစ် လောက်ကျ ကိုရဲလွင်က သူ့အပေါ်က တက်ဆောင့် ခိုင်းလို့ ငြိမ်းလည်း လီးပေါ် တက်ခွပြီး စောင်ခေါင်းဝ တေ့လိုက်တယ်။ တက်ဆောင့်တာ ၁၀ချက်တောင် မပြည့်ဘူး ဖင်ထဲ ပြောင်းခိုင်းတော့ အဖုတ်ထဲက လီးကို ထုတ်ပြီး ဖင်ဝလေး တေ့ရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိုင်ချ လိုက်တာပေါ့။ရင်ဘတ်ပေါ် လက်ထောက်ရင်း တချက်ချင်း လီးပေါ် ဆောင့်ပေး နေတယ်။ စိတ်ကြိုက် လိုးရတော့ ဖင်ထဲ လီးဝင်တဲ့ အရသာ ကလည်း ကောင်းလိုက်တာ မပြောနဲ့။ ခဏကြာတော့ ငြိမ်း ခါးတွေ ညောင်းလာတာမို့ ကိုရဲလွင် ရင်ဘတ်ပေါ် မျက်နှာ တစောင်းအပ်ပြီး ဖင်ထဲ လီးစိမ်ထားရင်း ခဏ နားလိုက်သေးတယ်။ ကြာကြာတော့ မနားရပါဘူး ဦးရဲလွင်က အောက်ကနေ ခါးကော့ပြီး ပင့်လိုးတော့ တာပဲ။ အဖုတ်လိုးလိုက် ဖင်လိုးလိုက်နဲ့ ငြိမ်း ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံး အကြောတွေ စိမ့်တက်လာတယ်။

" မငြိမ်း …… ဒီတခါ ပြီးရင် ……… ကျနော့် မျက်နှာပေါ် ပြီးနော် …………… အ အ ……………… အအအအ ………… ကျနော် ထွက်ပြီ "

အချက် ၅၀လောက်ကျ ဦးရဲလွင်ရဲ့ သန်မာတဲ့ လက်တွေက ငြိမ်း ဖင်ကြီးကို တင်းနေအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း လရည်တွေ ပန်းထည့် ပစ်တာ။

" ရှီးးး………… အားး…………… ခဏ လေး ………… လီးကို အပြင် မထုတ်နဲ့ ………… အအအ ………… ငြိမ်း လည်း ထွက်ချင် နေပြီ ……… အ……… ရှီးးးးးး ……… ဗျစ် ………… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် "

ငြိမ်းလည်း ခါးပြန်ဆန့်ပြီး လရည် ပန်းထည့်နေတဲ့ လီးကို ပျော့ကျမသွားခင် ပြီးအောင် ကြိုးစား ဆောင့်နေမိတယ်။ လရည် ပန်းထုတ်ရင်း ငြိမ်းကို လက်ကျန် အင်အား တွေနဲ့ ထိထိမိမိ လိုးပေးတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ ငြိမ်း အသဲ ခိုက်အောင် စွဲသွားမိပြီ။ ခဏနေတော့ ငြိမ်းလည်း အဖုတ်အုံလေး မခံမရပ် နိုင်အောင် ယားလာလို့ လီးပေါ် ခွလိုးနေရာက ဦးရဲလွင် မျက်နှာနား ဒူးထောက် လျှောက်ရင်း တိုးကပ် လိုက်တယ်။ ဦးရဲလွင် ပါးစပ် ပေါက်နား စောက်ခေါင်းနဲ့ တေ့ပြီး အစိကို ၅ချက်၆ချက် လောက်ပဲ ပွတ်လိုက်ရတာ။ သေးပန်းသလို ငြိမ်း စောက်ရည်တွေ ဦးရဲလွင် ပါးစပ်ထဲ ဝင်ပြီး လျှံကျ လာတော့မှ မျက်နှာ အနှံ့ အဖုတ်နဲ့ ဖိပွတ် လိုက်တယ်။ စောက်ရည်ကုန်တော့ ငြိမ်းလည်း အရုပ်ကြိုးပျက် လှဲချ ပစ်လိုက်တာပဲ။ ဘေးနားကနေ ကောင်းလား မေးနေတဲ့ မီးမီးကိုတောင် ပြန်ပြောဖို့ အသံ မထွက်တော့ဘူး လူက မျော့သွားသလို ခံစား လိုက်ရတယ်။

/////////////////

" ဟာ ကွာ …… ငြိမ်း ရာ "

ငြိမ်းစကား ဆုံးတော့ ကိုသန်းစိုးက ထလိုးတာ ၂ချီ ဆက်တိုက်ပဲ။ လိုးချက်တိုင်းကလည်း ထိထိမိမိနဲ့ ကာမ အရသာ အပြည့်ဝ ရရှိနေတာ။ အဲလိုနဲ့ ၁လ ၂ခါလောက် ငြိမ်းလည်း မီးမီးတို့ လင်မယားနဲ့ သွားလိုးပြီး အိမ်ကျ ကိုသန်းစိုး ကို ပြန်ပြောပြတယ်။ ငြိမ်းဘဝလေး ကာမ ရသ မျိုးစုံနဲ့ ပြည့်စုံလာမှ မီးမီး ရာထူးတက်ပြီး တခြားမြို့ကို ပြောင်းသွားတာ။ ငြိမ်းနဲ့ ကိုသန်းစိုးလည်း အရင်လို ပြန်ဖြစ်သွားတယ်။ ၁လ ၁ခါလောက်ပဲ လုပ်တာတောင် ၂ယောက်သား စိတ်က ကြွမလာတော့ဘူး။ ၂လ လောက်ကျ ကိုသန်းစိုးက ထူးထူးခြားခြား ငြိမ်းကို သူစိမ်း ယောက်ျားပုံ ၃ပုံ လာပြတယ်။

" အမ် … ဘာတွေလဲ … ကိုစိုးရဲ့ "

ညပိုင်းစားသောက် တီဗွီ ခဏကြည့်ပြီး လင်မယား ၂ယောက် အိပ်ယာဝင်တော့ သူ့ဖုန်းထဲက ပုံတွေ ပြနေတာလေ။

" ဒီထဲက … ငြိမ်း ကြိုက်တဲ့သူ … ရွေးလိုက် "

" ဟောတော် … ဘာလုပ်ဖို့ "

" ငြိမ်းနဲ့ … ကိုစိုး တို့အတွက် … ကူညီမယ့် သူတွေလေ "

" ဟာ မလုပ်ပါနဲ့ … ကိုစိုးရယ် … လူချင်း မရင်းနှီးတော့ … အပြင် ပြန်ဖွရင် … ၂ယောက်သား အရှက် ရနေမယ် "

" မပူပါနဲ့ … ငြိမ်းရယ် … ကိုစိုး … အားလုံး စီစဉ်ပြီးသားပါ … ဆက်ဆံပြီးရင် … သူ့လမ်း သူလျှောက် … ကိုယ့်လမ်း ကိုယ်လျှောက် ရုံပါ … ဒီ၃ယောက်လုံးက … တခြား မြို့ကပါ "

ကိုသန်းစိုးက အတင်းပူဆာ တာရယ် ဓတ်ပုံထဲက ပုံပိုင်ရှင်ရဲ့ လီးတွေ ကြည့်ပြီး ငြိမ်း စိတ်လာတဲ့ တယောက်ကို ရွေးပေးလိုက် မိတယ်။ ခက်တာက ငြိမ်းနဲ့ တခါမှ စကား မပြောဖူးတော့ စိတ်လှုပ်ရှားရင်း နဲနဲ ကြောက်မိတာပေါ့။ ကိုရဲလွင် တုန်းက ငြိမ်း သူငယ်ချင်းရဲ့ ယောက်ျား ဆိုတော့ လူချင်းရင်းနှီးမှု့ ရှိတယ်လေ။ နောက်၁ပတ်ကျ ကိုသန်းစိုးက အားလုံး စီစဉ်ပြီး ငြိမ်းတို့ လင်မယား၂ယောက် အိမ်က ထွက်လာ လိုက်တယ်။ နာမည် သိပ်မရှိတဲ့ ဟော်တည် တခုဆီပေါ့။

" ကိုစိုး …… ကိုစိုး လူမလား …… ဒီဘက် လာနေပြီ "

ဟော်တည်ရဲ့ အောက်ဆုံးထပ် အရက် ဘားခန်းထဲ ကိုသန်းစိုး အရက် သောက်နေတုန်း ငြိမ်း အသံကြောင့် သောက်လက်စ ခွက်ကို ပြန်ချပြီး လှည့်ကြည့် နေတာ။ ဟော်တည်ကို ငြိမ်းတို့ ကြိုရောက် နေတာပါ ၁၀မိနစ်လောက် နေမှ ကိုစိုးလူက ရောက်လာတယ်။ အသားညိုညို အရပ် မနိမ့်မမြင့် ခန္ဓာကိုယ် တောင့်တောင့်နဲ့ လူတယောက် ငြိမ်းတို့ကို ပြုံးပြပြီး စားပွဲနား လျှောက်လာ နေပြီ။ ရောက်တာနဲ့ ကိုသန်းစိုးက သူ့လူနဲ့ ငြိမ်းကို မိတ်ဆက် ပေးတယ်။ နာမည်က ကိုအောင်ကျော်တဲ့ အသက် အရွယ်က ငြိမ်းနဲ့ မတိမ်းမယိမ်း ပါပဲ။ ကိုအောင်ကျော် စကားပြောရင်း အရက် သောက်တာ ကြည့်ပြီး ကိုသန်းစိုး ကလည်း ငြိမ်းဖို့ ဝိုင်တလုံး မှာလိုက်တာ။ ၁နာရီလောက် စားလိုက် သောက်လိုက်နဲ့ ၃ယောက်သား ရင်းနှီးမှု့ ရလာတာပေါ့။ ဝိုင်တလုံး ကုန်တော့ ကိုသန်းစိုးက ကြိုငှားထားတဲ့ အခန်းကို လိုက်ပို့ဖို့ ဟော်တည် ကောင်တာက ဝန်ထမ်းမလေး ကို သွားပြော လိုက်တယ်။

" ဘာသွား လုပ်တာလဲ … ကိုသန်းစိုး … အရက်က ကျနော်တော်ပြီနော် … ဒီလောက်ပဲ "

စားပွဲဆီ ပြန်လာတော့ ကိုအောင်ကျော်က အရက် ထပ်မှာတယ် ထင်ပြီးလှမ်းမေးနေတာ။

" မဟုတ်ပါဘူး … ကိုအောင်ကျော်ရာ … ကျနော် ငှားထားတဲ့ … အခန်းတွေ … လိုက်ပို့ဖို့ …… သွားပြောတာပါ "

၅မိနစ်လောက် နေတော့ အခန်းသော့ ၂စုံနဲ့ လိုက်ပို့မယ့် ဝန်ထမ်း ကောင်လေး စားပွဲဘေး လာရပ်နေတယ်။ ကောင်လေး နောက်က ငြိမ်းတို့ ၃ယောက်သား ကပ်လိုက်လာပြီး ဓတ်လှေကားနဲ့ ဒုတိယထပ် တက်လာ ခဲ့တာ။ ဒုတိယထပ် ရောက်တော့ မီးတွေ ထိန်လင်းနေပြီး အခန်းတိုင်း လိုလို တိတ်ဆိတ်နေတယ်။ ဓတ်လှေကား အပေါက်တည့်တည့် လျှောက်လာပြီး ညာဘက် ထောင့်ကွေးလေး ရောက်တော့ ချိုးကွေ့ ထပ်လျှောက် လာတာ။ ၆ပေအကျယ် လူသွားလမ်း တဖက်တချက် ၅ခန်းတွဲလျက် အခန်းတွဲနား အရောက် လိုက်ပို့တဲ့ ဟော်တည် ဝန်ထမ်းကောင်လေး ခြေလှမ်းတွေ ရပ်သွားတယ်။ ဘယ်ဘက် ဒေါင့်စွန်းက ကပ်လျက်၂ခန်း စလုံး ဖွင့်ပြီး အခန်းသော့တွေကို ကိုအောင်ကျော့်ဆီ တတွဲ ငြိမ်းတို့ဆီ တတွဲ လာအပ်ပေးတာ။

" ပျော်ရွှင်သော ညချမ်းလေး … ဖြစ်ပါစေ ခင်ဗျာ "

ခေါင်းငုံ့ နူတ်ဆက်ရင်း ဝန်ထမ်း ကောင်လေး ထွက်သွားသော ကိုအောင်ကျော်လည်း သူ့အတွက် ငှားပေးထားတဲ့ အခန်းထဲ ဝင်သွားတယ်။ ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်းလက် ကိုဆွဲပြီး အနားယူမယ့် အိပ်ခန်းထဲ ဝင်တော့ လက်တွေ အေးစက် နေပြီ။

" ငြိမ်း …… ကိုအောင်ကျော်က …… ငြိမ်း ကိုယ်တိုင် ရွေးတာနော် "

" ဟုတ်တယ်လေ … ကိုစိုး ရဲ့ … ငြိမ်း စိတ်တိုင်းကျ … ရွေးဆို …… ဘာလဲ …… ကိုစိုး သဘော မကျဘူးပေါ့ "

" ဟမ် ……… မဟုတ်ပါဘူး … ငြိမ်း ရယ် …… လက်တွေ အေးစက်နေလို့ …… မေးကြည့်တာပါ "

၁၅မိနစ်လောက် စကားပြောတုန်း တံခါးဖွင့်သံနဲ့ အတူ ကိုအောင်ကျော် ဝင်လာတယ်။ ကိုအောင်ကျော် ဝင်လာတော့ ငြိမ်းစိတ်တွေ တမျိုးဖြစ်လာ ရတယ်။ ခဏနေ သူစိမ်း ယောက်ျားနဲ့ လင်ဖြစ်သူရှေ့ လိုးရတော့မယ့် ဆိုတဲ့အသိက !! အို့ !! တွေးလိုက်တာနဲ့တင် ရင်ခုန်ပြီး အဖုတ်လေးထဲ အရည် စိမ့်ထွက် လာတာ။

ငြိမ်း အင်္ကျီက ချည်သား အပါးလေးရယ် အောက်က ဘော်လီ ခရမ်းရောင်လေးက အိပ်ခန်းထဲ မီးရောင်အောက် ထင်းနေတယ်။ ထမိန်အောက် ခံဝတ်တဲ့ စကပ်က ပေါင်လယ်ထိ ရှည်တယ် ကိုသန်းစိုးက အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မဝတ်ခိုင်းဘူး။ ကိုအောင်ကျော် ကလည်း အခန်းထဲ ရောက်တာနဲ့ ကုတင်စောင်း ထိုင်ပြီး အိကားနေတဲ့ ငြိမ်းဖင်ကို စိုက်ကြည့်နေတာ။ ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ အကြည့် စူးစူးကြောင့် ငြိမ်း ဘော်လီအောက်က နို့သီးခေါင်း လေးတွေ ထောင်လာ ရတာပေါ့။

" ကိုအောင်ကျော် … ဒီလာထိုင် ဗျာ "

ငြိမ်း စိတ်လှုပ်ရှား နေတုန်း ကိုသန်းစိုး စကားသံ ကြောင့် ခေါင်းမော့ကြည့်တော့ ကိုအောင်ကျော့် ပေါင်ကြားထဲ လီးက ထောင်ထွက်နေတယ်။ လီးတောင် နေတာကို ငြိမ်း ခိုးကြည့်နေတုန်း ကိုအောင်ကျော်က ငြိမ်းဘေးနား ကပ်ထိုင် လိုက်တာ။ ညာဘက်က ထိုင်နေတဲ့ ငြိမ်းယောက်ျား ကိုသန်းစိုး လက်ကို ကိုင်ရင်း ခေါင်းငုံ့ နေတဲ့ ငြိမ်းမျက်နှာကို ကိုအောင်ကျော်က ဆွဲလှည့် လိုက်တယ်။ မပြောမဆိုနဲ့ ငြိမ်းနှုတ်ခမ်းကို တေ့စုပ်ပြီး အင်္ကျီအပြင်ကနေ နို့တွေကို ခပ်ကြမ်းကြမ်း ညှစ်ချေ နေရောပဲ။

" အွန့် … "

ငြိမ်း ပါးစပ်က မပွင့်တပွင့် အသံလေးပဲ ထွက်နိုင်တယ်။ ကိုအောင်ကျော်က ဒါမျိုး အတွေ့ကြုံ ရင့်နေပြီ နေမှာ တည်တည် ငြိမ်ငြိမ်ပဲ ကိုသန်းစိုးရှေ့ ငြိမ်း အင်္ကျီချွတ်ပြီး ဘော်လီပါ တဆက်ထဲ ချွတ်ပစ်တာ နူတ်ခမ်းချင်း အစုပ်မပြတ်ဖူး။ ဘော်လီ ကျွတ်တော့ အိကျလာတဲ့ ငြိမ်း နို့အုံတဖက်ကို တန်းစို့ပစ်တယ်။ နို့အုံတဖက် စို့ရင်း ကျန်တဖက် ညှစ်ချေနေတော့ ငြိမ်း လက်၂ဖက်ကို နောက်ပစ် ထောက်ပြီး ကိုသန်းစိုးကို လှည့်ကြည့် မိတာ။ ကိုသန်းစိုး မျက်လုံးထဲ အားရကျေနပ် နေတဲ့ အရိပ့် အငွေ့တွေ ငြိမ်း မြင်နေရပြီ။ အဲချိန် ကိုအောင်ကျော် က နို့အုံညှစ်နေတဲ့ လက်ကို အောက်ရွေ့ လာပြီး ထမိန် အပြင်ကနေ ပေါင်ကြားထဲ ပွတ်ပေးတော့ ငြိမ်း မသိမသာပဲ ပေါင်ဖြဲ ပေးလိုက်တာပေါ့။

ငြိမ်း စိတ်တွေ တအားပဲ လှုပ်ရှား လာပြီ ကိုယ့်ရင်ခုန်သံ ကိုယ်ပြန် ကြားနေရတယ်။ လင်ဖြစ်သူ ရှေ့ တစိမ်း ယောက်ျား တယောက်က နို့စို့ရင်း အဖုတ်ကို ပွတ်ပေး နေတာလေ။ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ငြိမ်း ကုတင်ပေါ် ပင်လက် လှဲချပစ်တာ။ ခြေ၂ဖက် ကတော့ ကုတင်စောင်း တွဲလောင်း ချထား လိုက်တယ်။ အဲချိန် ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်း ခြေ၂ဖက်ကို ဆွဲ့ပွေ့ပြီး ကုတင်ပေါ် တင်ပေးနေတာ။ ကိုအောင်ကျော်က နို့သီးခေါင်းတွေ တဖက်ပြီး တဖက် စို့ရင်း ငြိမ်း အဖုတ်လေးကို အလွတ် မပေးဘူး ဖိပွတ် ပေးတုန်းပဲ။ ငြိမ်း စိတ်တွေ လွင့်ထွက် သွားတယ် ထမိန်ကို ဘယ်သူချွတ်မှန်း မသိလိုက်ဘူး။ ခါးလေး တင်းကနဲ့ ဖြစ်တော့ ဖင်ကို ကြွပေး လိုက်တယ်။ အောက်ခံ စကပ် အပါးလေးပါ လိပ်ပါသွားပြီ။ နို့အုံထိပ်က နို့သီးခေါင်း လေးတွေ စို့နေတဲ့ ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ နူတ်ခမ်းက ငြိမ်း ဗိုက်ခေါက် မို့မို့လေးပေါ် ဖြတ်ပြီး ဆီးခုံးနား ရောက်လာတယ်။

…………………………

[ တတိယ ပိုင်း ]

-----------------

အဖုတ်လေးကို သေချာ ဆေးကြော ထားပြီးသားမို့ ပေါင်လေး နဲနဲ ဖြဲပေးပြီး မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့်တော့ ကိုသန်းစိုးက ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ကိုအောင်ကျော် လုပ်သမျှ မလွတ်တန်း ကြည့်ရင်း ဂွင်းတိုက် နေတာပေါ့။ ကိုအောင်ကျော် ပုဆိုးချွတ်ပြီးတာနဲ့ အောက်ခံ ဘောင်းဘီကို တဆက်ထဲ ချွတ်လိုက်တော့ ပေါင်ကြားထဲ လီးက ထောင်မတ်နေပြီး ဒစ်ကြီး ကားထွက်နေတယ်။ ငြိမ်း ကြည့်ရင်း ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ ဖြစ်သွား မိတာ။ ဖုန်းထဲမှာထက် လီးကြီးက ပိုထွားနေတာ ရုတ်တရက် ငြိမ်း စိုးရိမ်စိတ် ၀င်မိလာတယ်။

ဒီလီးကြီးနဲ့ လိုးရင် ငြိမ်း အဖုတ်လေး ကွဲသွားမှာ ကြောက်မိ တာပေါ့။ ဒါပေမယ့် ကိုအောင်ကျော်က ငြိမ်းဟာကို ပြန်ယက်ရင်း ဖင်ပေါက် လေးကိုပါ လက်ခလယ်နှင့် ထိုးပြီး ကလိ ပေးနေတော့ ငြိမ်း ဘယ်ခံနိုင်မတုန်း။ ခါလေး ကော့ထိုးပြီး အလိုးခံချင် စိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်နေတော့တယ်။ ငြိမ်းပေါင်ကြား ဒူးထောက် နေရာ ယူပြီး အဖုတ် ကြားက မာခဲနေတဲ့ အစိလေး ကိုက်လိုက် အဝလေးထဲ လျှာထိုး မွှေလိုက်နဲ့ ၁၅မိနစ်လောက် အရည်ရွှဲနေအောင် ယက်ပေးပြီး တက်လိုး တော့တာပဲ။

" အားးးးး ……… အအ ……… မရဘူးထင်တယ် ……… နာလိုက်တာရှင် "

လီးက တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်းရှည်တော့ စလုပ် ကတည်းက ငြိမ်း အဖုတ်လေး တင်းကနဲ့ နာကျင်မိတယ်။

" ဝင်သွားပါပြီ …… မငြိမ်းရယ် …… ခဏနေရင် …… ငယ်အရမ်းကောင်းသွားမှာ "

ငြိမ်း အဖုတ်ကို မညှာမတာ ဆောင့်လိုးပစ်တာ။

လီးပြန်ထုတ်တိုင်း အသဲထဲ အူထဲ ဟာခနဲ့ ဖြစ်နေပြီး ပြန်လိုးတိုင်းလည်း သားအိမ်ဝကို ဒုတ်ခနဲ့ လာလာ ဆောင့်မိတယ်။ အထုတ်ရော အသွင်းရော ငြိမ်း အတွက်က မသက်သာ ပါဘူး။

" ရလား ငြိမ်း …… တအား နာနေလား "

ဘေးက မေးနေတဲ့ ငြိမ်းယောက်ျား ကိုသန်းစိုးကို ပြန်မဖြေအားဘူး။ အားထည့့််လိုးနေတဲ့ ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက ကုတင်တောင် ယမ်းခါနေတော့ ငြိမ်း အံကြိတ် ခံနေရတယ်။ ကိုအောင်ကျော်က ကိုသန်းစိုး စကားကို ဂရုမစိုက်ပါဘူး ငြိမ်းမျက်နှာကို ကြည့်ပြီး နို့တွေ ဆွဲဆွဲ လိုးနေတာ။ ၁၀မိနစ်လောက်ကျ ငြိမ်း ခံနိုင်လာပါပြီ ကိုအောင်ကျော် မနားတမ်း ဆောင့်လိုး ပေးနေတာကို အားမလိုမရဖြစ်ပြီး အောက်က ပြန်ကော့ ပေးမိ နေတယ်။

" အင့် ………… ဘွတ် ………… ရှီးးးးး ……… ကောင်းလား မငြိမ်း …… ကျနော် လိုးပေးတာ … ကြိုက်လား "

" အ …… အားးးး ……… အရမ်းကောင်းတယ် ………… နို့တွေကို …… ညှစ်စမ်းပါရှင် ……… အမလေး ……… အ ……… အ ……… ဟုတ်တယ် ……… ညှစ် ညှစ် ……… နာနာလေး ……… ညှစ် "

ငြိမ်း ပြောနေတုန်းလေး နို့အုံ၂ဖက်ကို ကျိန်းနေအောင် ဆွဲညှစ်ပြီး လိုးပေးတာ အသဲခိုက်အောင်ကို ကောင်းလိုက်တာရှင်။

" အင့် …… ဗျစ် ……… ဘွတ် ဖွပ် ……… ကျနော့် …… လီးကို ……… အားရရဲ့လား "

" အမလေးးးး ……… အအ ……… အင်း ………… ကြိုက်တယ် ……… နို့တွေ နာနာညှစ်ပေးနော် ……… အားဟား ………… ဟုတ်တယ် ……… လိုးလိုး ……… ဟူးးးးး ရှီးးးးးး ………… ငြိမ်း စောက်ဖုတ်ကို …… ကွဲအောင် လိုးပေးစမ်းပါ ……… အအ ……… အားးး …… ရှီးးရှီးးးးးး "

ငြိမ်း ခံလို့ တအားကောင်းနေမှ ကိုအောင်ကျော်က လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ငြိမ်းပါးစပ်နား လာတေ့ ပေးနေတယ်။ ငြိမ်း မျက်လုံးလေး စင်းပြီး အသဲခိုက်အောင် လိုးနိုင်တဲ့ လီးကို စိုက်ကြည့်ရင်း နူတ်ခမ်း ဟ ပေးလိုက်တယ်။ လီးထိပ်ကို စုပ်ရင်း မျက်လုံး မှိတ်လိုက်တော့ ကိုအောင်ကျော်က ပါးစပ်ထဲ လီးတဝက်လောက် အထုတ်သွင်း လုပ်ပြီး ခပ်တိုးတိုး ညည်းနေ တာပေါ့။ ၅မိနစ်လောက်ကျ ရပြီ ပြောနေတာကို ငြိမ်း ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်မပေး သေးဘူး အားရပါးရ စုပ်ပေးမိတယ်။ လီးအရည်ပြား ပေါ်က ငြိမ်း အရည်ရဲ့ အနံ့နဲ့ ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ လီးနံ့က ငြိမ်းကို ဖမ်းစားထား တော့တာပဲ။

နောက်ထပ် ၅မိနစ်လောက် ထပ်စုပ်ပြီးမှ ငြိမ်းကို လေးဖက် ကုန်းခိုင်းနေလို့ ကုန်းပေးလိုက်တယ်။ ငြိမ်း အဖုတ်လေးလည်း အရည်တွေ ရွှဲနှစ်နေပါပြီ။ ကိုအောင်ကျော်က ငြိမ်း ဖင်ကို တချက်ကုန်းနမ်း ပြီးမှ နောက်ကနေ ဆွဲလိုးပစ်တာ။ ငြိမ်း ဖင်က မတ်တပ်ရပ်ရုံနဲ့ ကော့နေတာလေ လေးဖက်ကုန်း ပေးတော့ ကိုအောင်ကျော့်ရှေ့ အကြိုက် နေမှာပေါ့ တရှီးရှီးနဲ့ စုပ်သပ်ပြီး လိုးတော့ တာပဲ။ အဖုတ်ထဲ စီးကြပ်နေပြီး ဆောင့်လိုးတိုင်း ငြိမ်း ခေါင်းလေး လန်လန် တက်သွား ရတယ်။ ဘေးက ငြိမ်းယောက်ျား ကိုသန်းစိုးကို ကြည့်လိုက်တော့ စိုးရိမ် နေတဲ့ မျက်နှာလေးနဲ့ ဂွင်းထု တာတောင် ရပ်ပြီး ကြည့်နေရှာတာ။

ငြိမ်း အားတင်းပြီး ကိုသန်းစိုး စိတ်ချမ်းသာအောင် ဖင်ကြီး ထောင်ပြီး နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့် ပြလိုက်တာပေါ့။ ကြာကြာ မဆောင့်လိုက် ရပါဘူး ငြမ်း ပြီးသွားခဲ့တယ်။ ငြိမ်းပြီးမှန်း သိတော့ ကိုအောင်ကျော် က ပက်လက် လှဲချလိုက်တာ။ ကိုသန်းစိုးက မပြီးရှာဘူး ငြိမ်း အဖုတ်ကို ကြည့်လိုက် ကိုအောင်ကျော့် လီးကို ကြည့်လိုက်နဲ့ လရည်ထွက်အောင် ဂွင်းထု နေရှာတယ်။ ငြိမ်း စိတ်တွေလည်း ပုံမှန်မဟုတ်ဖူး ကိုအောင်ကျော် နဲ့မှ စိတ်တအား ကြွနေတာ။ အနားတောင် မယူဘူး ပက်လက် လှန်လှဲပေးတဲ့ ကိုအောင်ကျော် အပေါ်က ခွလိုးပစ်တယ်။ ကိုအောင်ကျော် ပြီးခါနီးကျ ငြိမ်း လီးပေါ်က ဆင်းပြီး ဘေးနား ဒူးထောက် ခေါင်းမော့ လျက်လေး မျက်လုံးမှိတ်ရင်း လျှာလေး ထုတ်ပေးလိုက်တာ။ ကိုအောင်ကျော်က ငြိမ်းမျက်နှာကို အရည်ရွှဲနေတဲ့ လီးနဲ့ ပွတ်ပြီး လရည်တွေ ဂွင်းထု ပန်းချပစ်တယ်။ လရည် ကုန်တော့မှ လျှာပြားပေါ် ဒစ်နဲ့ တဘတ်ဘတ် ရိုက်ရင်း ပါးစပ်ကို အချက် ၃၀လောက် လိုးပြီးမှ အိပ်ယာပေါ် ပြန်လှဲ အိပ်တာ။ ငြိမ်း ဘာဖြစ်မှန်းကို မသိဘူး အားမရ သေးတာနဲ့ ကိုအောင်ကျော့် လီးကို ကုန်းစုပ် ပေးနေ မိတယ်။

" ကိုစိုး …… လာလေ "

လီးစုပ်လို့ အားရမှ ဘေးနား ဂွင်းထု နေတဲ့ ကိုသန်းစိုးကို ငြိမ်းနား လာဖို့ လှမ်းခေါ် လိုက်တယ်။ ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်းနား ဒူးထောက် လာပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် ခဏ ကြည့်နေတာပေါ့။

" နမ်းလေ …… ကိုစိုး "

ငြိမ်း ဘာလိုချင်လည်း ဆိုတာ ကိုသန်းစိုး သိပါတယ်လေ ငြိမ်းစကား ဆုံးတော့ မျက်နှာပေါ်က ကိုအောင်ကျော့် လရည်တွေ ပြောင်နေအောင်လျှာနဲ့ ယက်ပေး နေတယ်။ မျက်နှာတပြင်လုံး ပြောင်မှ ကိုသန်းစိုး ပါးစပ်ကို ဆွဲစုပ်ရင်း လျှာချင်း အပြန်အလှန် ထိုးစုပ် နေတာပေါ့။ ငြိမ်း ညာဘက်လက်နဲ့ ကိုသန်းစိုး ပေါင်ကြားက လီးကို ထုပေးတော့ အချက်၂၀လောက်ပဲ ငြိမ်းလက်ဖဝါးထဲ လီးက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ လရည်တွေ ပန်းထွက် လာတယ်။ အဲချိန် ပက်လက်လှန် အနားယူနေတဲ့ ကိုအောင်ကျော်က ထရပ်ပြီး ငြိမ်း ဘေးနားကနေ မပျော့မမာ ဖြစ်နေတဲ့ လီးကို ကိုင်ပြီး ငြိမ်းနဲ့ ကိုသန်းစိုးရဲ့ နူတ်ခမ်းကြား ဒစ်ကို ထိုးထည့် လိုက်တာ။ ကိုအောင်ကျော့် လီးထိပ်က လရည်နံ့ရော ငြိမ်းရဲ့ စောက်ရည်နံ့ လေးရော ငြိမ်းတို့ လင်မယား နှာခေါင်းထဲ တိုးဝင် လာတယ်။

အဲဒီအနံ့ကြောင့် ထင်တယ် ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်းလျှာလေး စုပ်ရင်း နူတ်ခမ်းဒေါင့် ကပ်လာတဲ့ ကိုအောင်ကျော့် လီးထိပ်ကို ပြောင်းစုပ်ပစ်တာ။ စုပ်နေရင်း ကိုအောင်ကျော် ဒစ်ကြီးကို အနီးကပ် ငေးကြည့်နေတဲ့ ငြိမ်း ပါးစပ်ထဲ လျှာနဲ့ထိုးသွင်း ပေးတယ်။ ဒစ်ကြီးက နှုတ်ခမ်း ၂ခုကြား ငြိမ်းပါးစပ်ထဲ ရောက်လိုက် ကိုသန်းစိုး ပါးစပ်ထဲ ရောက်လိုက်ပေ့ါ။ အားရ ကျေနပ်တဲ့ ပုံစံနဲ့ ကိုသန်းစိုး မျက်နှာလေး ကြည်လင် တက်ကြွနေတော့ ငြိမ်းလည်း ထပ်တူ ခံစား နေရတာပါ။ ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ လီးကြီး ပြန်မာလာတော့ ကိုသန်းစိုးကို ကုတင် ခေါင်းရင်းဘက် ပြန်သွားဖို့ ငြိမ်း မျက်ရိပ်မျက်ကဲ ပြလိုက်တယ်။ ကိုသန်းစိုး ကုတင် ခေါင်းရင်းဘက် ရောက်တာနဲ့ ငြိမ်း ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ပဲ ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ လီးကို ထောင်ပြီး ဂွင်းတိုက် ပေးရင်း လီးအရင်း အောက်ဖက် တွဲကျနေတဲ့ လဥ၂လုံးကို တလုံးပြီးတလုံး စုပ်ပေးနေတာ။

ဒုတိယ အချီကျ ငြိမ်းကို မှောက်ခိုင်းရင်း ကိုအောင်ကျော် က မပြောမဆိုနဲ့ ဖင်ဝလေးထဲ တံတွေး ထွေးချပြီး ဖင်ကို လိုးတယ်။ လက်၂ဖက်က အိပ်ယာခင်းတွေ ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ကြိတ်ခံနေတဲ့ ငြိမ်း ပုံစံက နာကျင်မှု့ အပြည့်ပါပဲ။ ငြိမ်းဆီ လှမ်းကြည့်နေတဲ့ ကိုသန်းစိုး အကြည့် တွေက နာကျင်မှု့ကို ခံနိုင်အောင် အားပေးနေတဲ့ အကြည့်တွေပေါ့။ ကိုသန်းစိုး ဖင်လိုး ရင်တောင် နုးနှပ်ပြီးမှ အလိုးခံတဲ့ ငြိမ်းလေ အစိမ်း သက်သက် တံတွေး ထွေးထည့်ပြီး အလိုးခံရတော့ ဘယ်လောက် နာကျင်နေမလဲ ဆိုတာ ကိုသန်းစိုး အလိုလို သိနေမှာပါ။ အချက် ၅၀လောက်မှ လီးဒဏ် ခံနိုင်လာလို့ ဖင်လေး မသိမသာ ကြွပေးရင်း ကိုသန်းစိုးဘက် လှည့်ပြုံး ပြလိုက်ရတယ်။

ကိုအောင်ကျော် ကလည်း ငြိမ်း ခံနိုင်လာတာ ရိပ်မိပုံပါပဲ တချက်ချင်း လိုးနေရာက အဖုတ်ကို လိုးသလို ကုတင် တုန်ခါနေအောင် အားထည့် ဆောင့်လိုး လာပြီ။ တဖြည်းဖြည်း ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာပြီး ၁၀မိနစ် လောက်ကျ ဖင်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်လိုက်တယ်။ ငြိမ်း ကုန်းထပြီး ခန္ဓာကိုယ် တပတ်လှည့်ရင်း ကိုအောင်ကျော် လီးရှေ့ လေးဖက်ထောက် ပေးလိုက်တာ။ ကိုအောင်ကျော်က ဖင်လိုးထားတဲ့ လီးနဲ့ ငြိမ်း ပါးစပ်ကို ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ပဲ အချက် ၂၀လောက် ခေါင်းကိုင်လိုးရင်း လရည်တွေ ပန်းထည့် ပစ်တယ်။ ငြိမ်း ပါး၂ဖက် ဖေါင်းထွက်လာမှ လီးကို ပါးစပ်ထဲက ဆွဲထုတ် ပေးတာပါ။ ချက်ချင်းပဲ ကိုသန်းစိုးကို ငြိမ်းလက်ဟန်ပြပြီး ခေါ်တော့ ဒုတိယ အကြိမ် ငြိမ်းနား ပြန်လျှောက် လာတယ်။

အနားရောက်တော့ ငြိမ်းလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ပဲ မျက်နှာ ဆွဲကပ် လိုက်တာပေါ့။ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့ရင်း ငြိမ်း ပါးစပ်ထဲက ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ လရည်တွေ ကိုသန်းစိုး ပါးစပ်ထဲ ထွေးချလိုက်တယ်။ ပြီးမှ ကိုသန်းစိုး ပါးစပ်ထဲ ထွေးချလိုက်တဲ့ လရည်တွေကို ငြိမ်းလျှာသွင်းပြီး လိပ်ယူလိုက် ပြန်ထိုး ထည့်လိုက်နဲ့ ကိုအောင်ကျော် လရည်တွေ မျိုချ ခိုင်းလိုက်တာပေါ့။

" ပြွတ်စ် …… ပလပ် ……… ချစ်လိုက်တာ …… ငြိမ်းရယ် ………… ပြွတ် ပြွတ် "

ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ လရည်တွေ အကုန်မျိုချ ပြီးမှ ငြိမ်း နူတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်ရင်း ချစ်တယ်ဆိုတဲ့ စကား တတွတ်တွတ် ပြောပြနေတယ်။ တကယ်လည်း ကိုသန်းစိုး မျက်နှာက အားရ ပျော်ရွှင်ခြင်း အတိပေါ့။ ခဏနေ ၃ယောက်သာ ရေအတူ ချိုးပြီး ညစာကို ဟိုတယ်မှာပဲ စားဖြစ်ကြတာ။ ၁၁နာရီလောက် ကိုအောင်ကျော် ဘေးချင်း ကပ်လျက်က သူ့အခန်းသူ ပြန်သွားတော့ ၂ယောက်သား စားမြုပ်ပြန်ပြီး ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်းကို မက်မက်မောမောနဲ့ တက်လိုးနေတယ်။ အထွဋ်ထိပ်ရောက်ပြီး ငြိမ်းရော ကိုသန်းစိုးရော နှစ်နှစ် ချိုက်ချိုက်ပဲ အိပ်ပျော် သွားကြတာ။ မနက်၄နာရီ လောက် ငြိမ်း နိုးလာတော့ ဘေးနား ကိုသန်းစိုးက အိပ်တုန်းပဲ။

ငြိမ်းစိတ်တွေ တောင့်တ လာလို့ အခန်းတံခါးဖွင့်ပြီး ဘေးချင်း ကပ်လျက်က ကိုအောင်ကျော် အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာခဲ့တာ။ အခန်းရှေ့ ရောက်တော့ တံခါး လက်ကိုင် ဘုကို အသာ လှည့်ဖွင့် လိုက်တယ်။ အတွင်းက ဂျက်ချ မထားတော့ အလွယ်တကူ ပွင့်သွား တာပေါ့။ အိပ်ခန်းထဲ ကုတင်ပေါ်မှာ နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေတဲ့ ကိုအောင်ကျော်ကို ငြိမ်း တက်လိုးချင်တဲ့ စိတ်တွေ တဖွားဖွား ဖြစ်ပေါ်လာတယ်။ လက်ကလည်း အလိုလို ပုဆိုးအပြင်ကနေ လီးကိုကိုင်ပြီး စွပေး နေမိ တာ။ ငြိမ်း ဂွင်းထုပေးတော့ မကြာပါဘူး လက်ထဲ လီးက တစ်ဖြည်းဖြည်း တင်းမာလာတယ်။ လီးကို ခပ်တင်းတင်း ခပ်သွက်သွက်လေး ထုပေး နေတာ။ ကိုအောင်ကျော် နိုးလာလည်း ငြိမ်း မရှက်တော့ပါဘူး အရှက်ကုန်အောင် ခံပြီးသားလေ။

" ပြွတ်စ် …… ပလပ် ပလပ် …… ပြွတ် ပြွတ် …… အု ……… ပြွတ် "

ဂွင်းထု ပေးရုံနဲ့ အားမရတော့ လီးကို မက်မက် မောမော စုပ်ပေး လိုက်တယ်။ ငြိမ်း ပါးစပ်ထဲ ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ လီးက ပိုပြီး တုတ်လာသလိုပဲ။ လီးကို ထုတ်ပြီး လီးအရင်း အောက်ဖက် တွဲကျနေတဲ့ လဥ၂လုံးကိုပါ ၁လုံးပြီး ၁လုံး စုပ်ပေးတော့မှ ကိုအောင်ကျော် နိုးလာတာ။ ၂ယောက်သား ခပ်တင်းတင်း ဖက်ပြီး အဝတ်စားတွေ ပြန်ချွတ်ကြတယ်။ ၂ယောက်စလုံး ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနဲ့ပဲ ကိုအောင်ကျော့်ကို ငြိမ်းပက်လက် လှန်ခိုင်းပြီး လီးပေါ် တက်ထိုင် ပစ်တယ်။

" ဇွိ ……… အ ……… ဘွတ် ……… ဗျစ် ……… ဗရစ် ……… ဖွပ် ………… ဘွတ် …… အင်းဟင်း "

စောက်ခေါင်းထဲ လီးထိပ် ဝင်ကတည်းက ငြိမ်း အဖုတ်လေး အောင့်တောင့်တောင့်နဲ့ပါ။ ကြိုးစားပြီး လီးအရင်းထိ ဖိထိုင်ပြီးမှ ခဏ ငြိမ်နေလိုက်တယ်။ ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ လမွှေးအုံကြီးနဲ့ ယွန်း အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားတွေ ထိကပ်နေအောင် ခါးအားနဲ့ ဖင်ကို ရှေ့တိုး နောက်ငင် လုပ်ရင်း အဝင်အထွက် ကောင်းအောင် လုပ်မိနေတာ။

" ဗြိ ……… ဇွက် …… ပလောက် …… ဘတ် …… ဗွိဗွိ ……… အားးး ……… ရှီးးးးး "

ကိုအောင်ကျော် မပြီးပေမယ့် ငြိမ်းတော့ လီးအရင်းထိ စိမ်ပြီး ပွတ်ရုံနဲ့ တချီပြီးသွား ရတယ်။

" ရှီးးးးးးးး ……… ကျွတ် ……… အင့် ……… အအ ဟ ……… အင်း ………… အအ ………… အင်းဟင်း "

ငြိမ်းလည်း လီးကို မထုတ်သေးပဲ လီးတစ်ချောင်းလုံး အဖုတ် အတွင်းသားတွေနဲ့ ညှစ်ပေးရင်း ဖင်ကို မွှေ့ပေး နေမိ တာပေါ့။ တုတ်တုတ် ခဲခဲနဲ့ အရှည် ၇ လက်မ ကျော်ကျော် ရှိတဲ့ ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ လီးက အားရစရာကြီးပါ။ ခုလည်း ငြိမ်း ပြီးတာတောင် ကိုအောင်ကျော် မပြီးသေးဘူး။ ညကလည်း သက်လုံ ချွေပြီး အချိန် ဆွဲလိုးတတ် လိုက်တာများ ငြိမ်း ၂ချီပြီးမှ သူ၁ခါ ပြီးတာ။ ငြိမ်း သူ့အပေါ်ကနေ မွှေပေး နေတာကို အောက်ဆင်း ခိုင်းပြီး ယက်ပေးပြန်ရော။

" အိုးးး ……… အိုးးး …………………… အို့ …………… အအအအ ………… တော် တော် ………… တော်တော့ကွာ ………… ထပ်ထွက် တော့မယ် …… လိုးပေးဦး ……… အ …… ဟ ……… ရှီးးးးးး "

ငြိမ်း အဖုတ်နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက်ကို တခြမ်းဆီ ဆွဲစုပ်ပြီးမှ အစိကို သွားနဲ့ ဖိဖိ ကိုက်ပေး နေတာလေ။ စောက်စိလေး တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ ကျင်တင်တင် လေး ခံစားနေရတယ်။

" အင်းးး ………… အအအအ …………… ဟင့် ………… အင်းဟင်း "

ညည်းနေတုန်း ခေါင်းထောင်လာသော ငြိမ်း အစိလေးကို စုပ်ရင်း စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ လက်ခလယ်နဲ့ ထိုးမွှေ နေတာ။

" ဟာကွာ ……… ထပ်လိုးပါဆို ………… အင့် အင့် ………… မ ရ တော့ ဘူး ……… အ ………… ရှီးးးးးး "

လက်ခလယ် ကွေးပြီး အဖုတ် အတွင်းသားလေး ဖိပွတ် ပေးတော့ သေးထွက် မတတ်ပဲ။

" အားးး ……… ဟင့် ………… အားဟား …… "

ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ ခေါင်းကို တွန်းပြီး အဖုတ်ထဲက လက်ချောင်းလေး ဆွဲထုတ်ရင်း ငြိမ်း အဖုတ်လေး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ကော့ထိုး ပြလိုက်တယ်။ ငြိမ်း မနေနိုင် မထိုင်နိုင် ဖြစ်လာမှ အဖုတ်ကို လီးနဲ့ ဆွဲပွတ်ပြီး လီးတဆုံး ဆောင့်လိုး ပစ်တာ။ ငြိမ်းလည်း ပက်လက်လှန် အနေထားမို့ ခြေ၂ဖက် ထောင်ကား မြှောက်ပြီး ကိုအောင်ကျော့် ခါးပေါ် ချိတ်တင် လိုက်တယ်။ မိနစ်၂၀ လောက်ကို ၃ခါပဲ နားရင်း ငြိမ်း နို့၂လုံးကို ဆွဲဆွဲပြီး မီးပွင့်မတတ် ဆောင့်လိုး တော့တာ။

" ဗျစ် ……………… ဘွတ် ………………… အား ………… ကောင်းလိုက်တာ ……………… အမလေးးး …………… အအ ………… ဟုတ်တယ် ………… လိုးလိုး ……… နာနာလေး ဆောင့် "

ဘာပြောကောင်းမလဲ ငြိမ်းလည်း လီးအရသာ ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစားရပြီး ကောင်းလွန်းနေတော့ ဖင်ကြီး လေပေါ် ကော့ထိုးပေးရင်း ပြန်မချ တော့ပါဘူး။

" ရှီးးးးး ………… ကျွတ် ………… အ …………… အားးးး …………………… မရတော့ဘူး ………… ကိုအောင်ကျော် ရဲ့ ………… ပက်လက် လှန်လိုက် ………… အအ ……… မြန်မြန်လေး "

ကိုအောင်ကျော်က အလိုက်တသိနဲ့အပေါ်မှ ခွလိုးနေရင်း ဘေးနား ပက်လက်လှန်ပြီး လှဲချ ပေးတယ်။ ငြိမ်း အဖုတ်ကို လက်နဲ့ ပိတ်ပြီး ချက်ချင်း ထထိုင်လိုက်တာ။ ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ မျက်နှာပေါ် ခွပြီး အဖုတ်ဝနဲ့ ပါးစပ်ပေါက် တေ့ရင်း စောက်ရည်တွေပန်းချ ပစ်လိုက် တာပေါ့။

" အားဟား ……………… အားဟား …………… ကောင်း ကောင်း …………… ကောင်းလိုက်တာ ………… ………… အင့် အင့် ………… ရှီးးးးးးး "

ခဏနားပြီး ကိုအောင်ကျော် အပေါ်က ပြန်ဆောင့် ခိုင်းလို့ ဆောင့်ပေးတော့ ၁၅မိနစ်လောက်ပဲ ကိုအောင်ကျော် ပြီးချင် လာတယ်။

" ရှီးးးးးး ………… အား အားးးး ………… မငြိမ်း …… ၂ယောက်အတူ …… ပြီးရအောင်နော် "

ကိုအောင်ကျော်ရဲ့ စကားကို ငြိမ်း နားလည်ပါတယ်။ ဟိုးအရင် ကိုရဲလွင်နဲ့ အတူ ပြီးနေကြလေ။ ဖင်ပြန် ခေါင်းပြန် ထပ်လျက် အနေထားနဲ့ ခွပြီး ငြိမ်း မျက်နှာရှေ့က လီးကို စုပ်ပေးရင်း ကိုအောင်ကျော် မျက်နှာပေါ် ငြိမ်း အရည်တွေ ပန်းထုတ် လိုက်တယ်။ ကိုအောင်ကျော့် လရည်တွေကိုတော့ ငြိမ်းပဲ မျိုချ ပစ်တာပေါ့။ ၁၀မိနစ်လောက် မှေးပြီးမှ ငြိမ်းတို့ အခန်းထဲ ပြန်လာတော့ ကိုသန်းစိုးက အိပ်ပျော် နေတုန်းပါပဲ။

……………………………

[ စတုတ္ထ ပိုင်း ]

-----------------

မနက်လင်းတော့ ကိုအောင်ကျော်လည်း နူတ်ဆက်ပြီး သူ့မြို့လေး သူပြန်သွားတယ်။ ငြိမ်းနဲ့ ကိုသန်စိုးလည်း အိမ်ပြန်လာခဲ့ကြတာ။

" ဟင် ……… ကိုစိုး ……… ဘာလုပ် ……… "

အိမ်ထဲအဝင် ဧည်ငြိမ်းရှေ့ ရုတ်တရက် ဒူးထောက် ထိုင်ချပြီး ပေါင်ခြံထဲ မျက်နှာအပ်ပြီး ငြိမ်းဟာကို ပါးစပ်နဲ့ တေ့စုပ် နေတာ။ ဒီလို လုပ်လိမ့်မယ်လို့ ငြိမ်း ထင်မထားဘူး။ ဘယ်အချိန်ထဲက ယက်ချင်နေတာလဲ မသိဘူး အားရပါးရ ယက်လိုက် အစိလေးကို စုတ်လိုက်နဲ့ လျာနဲ့ လက်တဖက် ကလည်း သူ့လီးကို ကိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်နေတယ်။ အဖုတ်ကို ခဏတိုင်း အယက် ခံဘူးပေမယ့် မတ်တပ် ရပ်လျက်နဲ့ အယက်မခံဖူး သေးဘူး ငြိမ်း အစိလေးကို ဆွဲစုပ်တော့ မထိန်းနိုင် တော့တာ။ အရည်တွေ ပန်းထုတ်တော့ ရပ်လို့ကို မရဘူး။ ကိုသန်းစိုးက စောက်ရည် ပန်းထုတ်နေတုန်း ထရပ်ပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ လိုးတော့တာပဲ။

ငြိမ်းလည်း ကိုသန်းစိုး ပုခုံးကို အားပြုဆွဲပြီး ပေါင်တံတွေ ကားပေး လိုက်တယ်။ ကိုသန်းစိုး ခါးကို ဆွဲဆောင့်တာနဲ့ ငြိမ်းလည်း ပြန်ဆောင့် ပေးတာပေါ့။ အဲလို ဆောင့်ရင်းနဲ့မှ မနက်က ကိုအောင်ကျော့် အိပ်ခန်းထဲ သွားခံခဲ့တာကို ပြန်မေး နေတယ် သူသိတယ်တဲ့။ ငြိမ်း နဲနဲတော့ ရှက်မိတာပေါ့။ လင်က ခွင့်ပြုတာတောင် မသိအောင် သွားခံမိတာလေ။ ကိုအောင်ကျော်နဲ့ လုပ်တာတွေ ပြန်ပြောပြရင်း လုပ်ကြတာ ငြိမ်းရော ကိုသန်းစိုးရော မနက်ပိုင်းတင် ၂ချီ ဆက်တိုက် ပြီးသွားရတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ရေအတူ ချိုးတော့ ငြိမ်း တကိုယ်လုံး ကိုသန်းစိုး ကိုယ်တိုင် ဆပ်ပြာ တိုက်ပေး နေတာ။ ငြိမ်းတို့ လင်မယား ကာမ စည်းစိမ်လေး ကိုယ်စီနဲ့ ပျော်နေ ကြတာပေါ့။

///////////////////////////

၁လ လောက်ကျ ကိုသန်းစိုး ရုတ်တရက် ခရီးထွက်ဖို့ ဖြစ်လာပြန်ရော။ ကိုသန်းစိုး မိဘတွေ ဘက်က အမွေ ကိစ္စပါ။ မိဘတွေ လက်ထက်က အလဲထပ် လုပ်ထားတဲ့ အမွေဆိုင်အိမ်ကို တဖက်မိသားစုက ညစ်နေတာ ပြောတယ်။ ငြိမ်လည်း သိပ်နားမလည် ပါဘူး ကိုသန်းစိုးကို စကားမများဖို့ ဥပဒေ ဘောင်ထဲက လုပ်ဖို့ မှာလွတ် လိုက်ရတာ။ မြို့ထဲ ကားပစ္စည်းဆိုင်ကို လူယုံ တပြည့်နဲ့ ထားခဲ့တာ ၁လ ၁ခါ ငွေလာအပ်ရင် ယူထားဖို့နဲ့ ခရီးထွက်တာ အတော်လေး ကြာမှာ ပြောရှာတယ်။ တကယ်လည်း ၄လလောက် ကြာသွား တာပါပဲ။ ကြားထဲ ၂ခေါက် ပြန်လာပေမယ့် ငြိမ်းက ဘဘစံ အိမ်ကို ရောက်နေပြီး ညနေမှပဲ လင်မယား ၂ယောက် ဆုံခဲ့ကြတယ်။ အမှု့က နိုင်ဖို့ သေချာပြီး နိုင်တာနဲ့ ဝယ်မယ့်သူက အဆင်သင့်မို့ သူရမယ့် အမွေ တခါထဲ ယူလာမယ် ပြောသွားတာ။

ငြိမ်းလည်း ခုရက် ညတိုင်းလိုလို ဘဘစံ အိမ်ကို ရောက်နေပြီး ရုံးပိတ်ရက်ဆို တနေကုန် နီးပါးပဲ။ ညဘက် ဘဘစံ အိမ် သွားလည်တိုင်း ဘဘစံက သူ့မိန်းမကို လိုးလိုး နေတတ်တယ်။ အစပိုင်း ငြိမ်းလည်း အံအောမိတာပေါ့ ၂ယောက်လုံးက ၅၀ကျော် ၆၀နီးပါတွေလေ။ ငြိမ်းရောက်ပြီဆို နောက်ဖေး အိပ်ခန်းထဲ တအအ တအီးအီးနဲ့ ဆူညံ နေတတ်တာ။ ကြာတော့ ရိုးလာတာပေါ့ တခါတခါ ဘဘစံတို့ လင်မယား ၂ယောက်က အိပ်ခန်းထဲ လိုးရင်း ဧည့်ခန်း ထိုင်နေတဲ့ ငြိမ်းနဲ့ စကား လှမ်းပြောနေတယ်။

" သမီး ရောက်ပြီလား … ခဏနော် … ဒီမှာ သမီး ဖွားပြည့်က …… စိတ်ကောက် နေလို့ "

ဖွားဖွားပြည့်က ဘဘစံ မိန်းမပါ။ အသက်ကြီးပေမယ့် ဖင်ကြီးတွေက လမ်းလျှောက်တိုင်း တုန်ခါနေတာ။ အသားကလည်းဖွေး ရုပ်ကလည်း ရှမ်းစပ်ဆိုတော့ ချောတယ်။

" အင် ……… ဟင့် ……… အာ … အ ………… အ ဟင့် ……… အင်း ……… ယား …… … ယားတယ် … အဖိုးကြီးရဲ့ ………… ခိခိ "

ကြည့်လိုက်တော့ ဖွားပြည့်က ဘဘစံကို မူနွဲ့ပြောရင်း ပေါင်ကြားထဲက လီးကို ဆုပ်ကိုင် ပွတ်သပ် ပေးနေတာ။ ဘဘစံ ကလည်း ဖွားပြည့်ကို နမ်းနေရင်း ရင်ဖုံးအင်္ကျီ ကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး အိတွဲနေတဲ့ နို့နှစ်လုံးကို ညှစ်ချေပေး နေတယ်။ ကြည့်ရတာ နို့သီးခေါင်းကို ချေပေး နေပုံပေါ့။

" နောက်တခါ … တနေကုန် …… လည်ဦးမှာလား …… အဖိုးကြီး "

" မလည်ပါဘူး … ဖွားပြည့် ရယ် … ဒီနေ့က … ဥပုတ် နေ့မို့ … မိတ်ဆွေ တွေနဲ့ … တရား သဘောလေးတွေ …… ဆွေးနွေး နေတာပါ "

ဘဘစံ စကားကြောင့် ငြိမ်း ရယ်ချင်မိတယ်။ မနက် အစောကြီး ငြိမ်း အဖုတ်ကို လာယက်ပြီး ၂ချီ ဆက်တိုက် လိုးသွားတာ။ ဘယ်တုန်း မေးတော့ မြောက်ချောင်တဲ့။ မြောက်ချောင်က ငြိမ်းတို့ ရပ်ကွက်နဲ့ တရပ်ကွက် ကျော်ပေါ့။ တောင်ချောင်က အရက်သမား တွေ မြောက်ချောင်က ဖဲသမား တွေပါ။

" ဟွန်း … ဒီလို ပြောပြီး …… ဘယ်အိမ် …… သွားအိပ်နေလဲ …… မသိဘူး … ရှင့် အကြောင်း မသိ ခက်မယ် … အဖိုးကြီး "

ဖွားပြည့်ကလည်း မခေပါဘူး သူ့ယောက်ျား အကြောင်း သိနေမှာပါ။ ငြိမ်းနဲ့ ကိစ္စတောင် သိနေလား မသိဘူး တွေးရင်း ရှက်မိသေးတယ်။ ခဏနေတော့ ဘဘစံက ဖွားပြည့်ကို ကုတင်စောင်း ဖင်ကြီးတင်ပြီး ဒူးကောက်ကွေး နှစ်ဖက်ကြား လက်နဲ့ဖိပြီး မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ လိုးတော့ တာပဲ။ ဖွားပြည့်က ဘဘစံ လက်ကောက်ဝတ် နှစ်ဖက်ကို ဆွဲပြီး တအအနဲ့ လိုးချက်တွေ ခံယူနေတယ်။ ပါးစပ်ကသာ အကနဲ့ အီးကနဲ့ အော်နေတာ မျက်နှာက အားရကျေနပ် နေတာ အသိသာ ကြီးပါ။ ဘဘစံရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းထန်လာပြီး လီးဝင် လီးထွက် သံတွေ ဆူညံ နေတာပေါ့။

" သမီးရေ …… ညည်း ဘဘစံ အတွက် …… ရေတခွက်လောက် ဟေ့ "

" ဟုတ် … ဖွားပြည့် "

ငြိမ်း ရေတခွက် ခပ်ပြီး ဝင်သွားတော့ ငြိမ်းကို ရှိတယ် လို့တောင် သဘော မထားကြဘူး ၂ယောက်သား အားရပါးရ လိုးနေကြတယ်။

" ပေးပေး … သမီး …… ဘဘစံ ရေဆာလို့ "

အနားရောက်မှာ ဘဘစံက ဖွားပြည့် အဖုတ်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ငြိမ်း ယူလာတဲ့ ရေကို သောက်နေတာ။ ဆွဲထုတ် ထားတဲ့ လီးကြီးက စောက်ရည်တွေ လဲ့ပြီး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ခါရမ်း နေတယ်။ အဲချိန် ဖွားပြည့်က ဘဘစံ လီးကို ဆွဲစုပ် ပစ်တာ။ ငြိမ်း အနီးကပ် မြင်ရတော့ စောက်ဖုတ်ထဲ ယားတက် လာတယ်။

" သမီးလည်း … စုပ်ချင် နေတာလား "

ဘဘစံက ရေခွက်ပြန်ပေးရင်း ဖွားပြည့် ပါးစပ်ထဲက လီးကို ထုတ်ပြီး ငြိမ်းဘက် ကော့ပြ နေတာ။

" သမီး ဘဘစံ လီးကို …… စုပ်ချင် စုပ်လေ "

အဲချိန် ကုတင်စောင်း ထိုင်နေတဲ့ ဖွားပြည့်က ထပြောရင်း လီးစုပ်ထားထဲ သူ့ပါးစပ်နဲ့ ငြိမ်း နူတ်ခမ်းကို ဖိနမ်း နေတယ်။ ဖွားပြည့် ပါးစပ်က ဘဘစံရဲ့ လီးနံ့လေးက ငြိမ်း ရမ္မက်စိတ်ကို ပိုပြီး တောက်လောင် လာစေတာပေါ့။

" အဖိုးကြီး … ရှင် ကုတင်ပေါ် … လေးဖက် ကုန်းလိုက် "

ဖွားပြည့် စကားကြောင့် ငြိမ်း ကြောင်သွားရတယ်။ လီးလည်း စုပ်ခိုင်းသေး ဘဘစံကိုလည်း လေးဖက် ကုန်းခိုင်း နေတာ။

" လာ …… သမီး …… ဒီလိုစုပ် "

ငြိမ်းနူတ်ခမ်းကို နောက်ဆုံး တချက် ဆွဲစုပ် ပြောရင်း ဘဘစံရဲ့ ဖင်နောက် ကုတင်ဘေး ကြမ်းပြင်အောက် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်တယ်။ လက်တဖက်က ဘဘစံ ပေါင်ကြားက လီးကို မျက်နှာနား ဆွဲယူပြီး ဒစ်ကြီးကို စုပ်ပြနေတာပေါ့။ ငြိမ်းလည်း မရတော့ပါဘူး ဖွားပြည့်ကို ထခိုင်းပြီး ဘဘစံ လီးကို လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်စုပ် ပစ်တယ်။ ငြိမ်း စုပ်နေတုန်း ဖွားပြည့်က လီးကို ယူပြီး ငြိမ်း မျက်နှာအနှံ့ ပွတ်လိုက် ပါး၂ဖက်ကို လီးနဲ့ ကိုင်ရိုက်လိုက် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်လိုက် အမျိုးမျိုး လုပ်နေတော့တာ။

" ကဲကဲ …… တော်တော့ …… သမီးလေးလည်း …… ကောင်းအောင် လုပ်ပေးရဦးမယ် "

ဖွားပြည့်က စကားပြောရင်း ငြိမ်း အဝတ်တွေ အကုန်ဆွဲ ချွတ်ပစ်တယ်။ ဘဘစံက လေးဖက် ကုန်းနေရာက ကုတင်စောင်း ပြန်ထိုင်ပြီး ဂွင်းတိုက်ရင်း ငြိမ်းကို ကြည့်နေတာ။ ကိုယ်လုံးတီး ဖြစ်တော့ ဖွားပြည့်က ကုတင်ပေါ် တက်ခိုင်းပြီး ငြိမ်းကို ဒူးထောင်ပေါင်ကား အနေထားလေး ထိုင်ခိုင်း လိုက်တယ်။ ပြီးမှ ငြိမ်း နောက်ကျောဘက် ပေါင်ဖြဲ ထိုင်ရင်း ငြိမ်း ကိုယ်လုံးကို သူ့ရင်ခွင်ထဲ သွင်းလိုက်တာ။

" လာခဲ့ …… အဖိုးကြီး …… သမီးလေး စောက်ပတ်ကို …… ပါးစပ်နဲ့ အရင် လိုးပေးလိုက် "

ဖွားပြည့်က ငြိမ်းစောက်ပတ်ကို နောက်ကနေ လက်၂ဖက်နဲ့ ကိုင်ဖြဲပေးတော့ ဘဘစံက ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ကုန်းယက်တော့ တာပဲ။ အဖုတ်နူတ်ခမ်းလေး စုပ် အစိလေး စုပ် မွှေပေးဦး စုံနေတာပဲ ဖွားပြည့်က အမိန့် ပေးနေတယ်။ ဘဘစံကလည်း ဖွားပြည့် ပြောသလို ငြိမ်း စောက်ဖုတ်ကို အမျိုးမျိုး ယက်ပေး နေရှာတာပါ။ ခဏနေတော့မှ ငြိမ်းကို ပင်လက် လှဲခိုင်းပြီး ဘဘစံကို လိုးခိုင်း နေတာ။ ဘဘစံ တချက်လိုးပြီးတိုင်း လီးကို ပြန်ထုတ်ပြီး ငြိမ်း အဖုတ်ပေါ် အမြှောင်းလိုက် တင်ပေး ရတယ်။ တင်ထားထဲ ဘဘစံ လီးထိပ်မှာ ကပ်နေတဲ့ ငြိမ်း အရည်တွေ ပြွတ်ကနဲ့ ပြွတ်ကနဲ့ စုပ်ပြီးမှ အဖုတ်ထဲ ပြန်လိုးခိုင်တာ။ ငြိမ်း အိမ်ပြန်ရင် နားထဲက လေထွက်ပြီး လူက မျော့မျော့လေး ဖြစ်နေတော့တယ်။

///////////////////////

ကိုသန်းစိုး ပြန်ရောက်တော့ ညနေပိုင်းကြီး တော်သေး ငြိမ်း ရေမိုးချိုးပြီး ဘဘစံတို့အိမ် သွားတော့မလို့။ အမှု့က နိုင်တယ်တဲ့ သူ့ရပိုင်ခွင့် အမွေကို တခါထဲ ယူပြီး ဘဏ်အပ် ထားခဲ့ပြီ ပြောတယ်။ ငြိမ်းကို ဘဏ်စာအုပ် ပေးပြီး လင်မယား ၂ယောက် ညနေပိုင်းမို့ မြို့ထဲ ပတ်ရင်း ထမင်းသွားစား ကြတာ။ ဟိုဝင် ဒီဝင် ဟိုဟာဝယ် ဒီဟာဝယ်နဲ့ အိမ်ပြန် ရောက်တော့ ၈နာရီ ကျော်ပြီ။ တီဗွီ ကြည့်ရင်း ကိုသန်းစိုး ဇတ်လမ်း စတော့တာပေါ့။

" ငြိမ်း … အခု … ဘယ်သူနဲ့ …… လိုးနေတာလဲ "

ဆိုင်းမဆင့် ဘုံမဆင့် ကိုသန်းစိုး စကားကြောင့် ငြိမ်း ကြောင်သွား ရတယ်။ ပြီးမှ ကိုသန်းစိုး အမူယာ ကြည့်ပြီး ငြိမ်း ဖြေလိုက်တာပါ။

" ငြိမ်းပြောရင် …… ကိုစိုး ……… အံအော သွားမှာ …… အိမ်သစ်က ……… ဘဘ စံ လေ "

" ဟမ် … အဲဒီ ……… အဖိုးကြီးက "

" အသက်သာ ကြီးတာ …… ကိုစိုးရဲ့ …… သန်လိုက်တာများ … မပြောနဲ့ "

" တကယ်လား …… ငြိမ်း "

" အွန်း ပေါ့ "

" ဟိုဟာက … ထွားလား "

" အင်း … မိုက်တယ် …… အကြီးကြီး … ကိုစိုးထက် … အများကြီး သာတယ် "

" ဟုတ်ပါပြီ ……… ဒါမို့လည်း …… ငြိမ်းက ……… သွားသွားခံနေတာကိုး "

" သားအဖ အရွယ်ဆိုတော့ … ပတ်ဝန်းကျင် ကလည်း …… မရိပ်မိဘူးလေ …… ကိုစိုးရဲ့ "

" အင်း …… ဟိုးအရင်လို ……… ငြိမ်း သူစိမ်း တယောက်နဲ့ … လိုးတာ …… ကြည့်ချင် လိုက်တာကွာ "

" နောက်တော့ …… ဖြစ်လာမှာပေါ့ …… ကိုစိုး ရဲ့ "

" ဘယ်လို စဖြစ်တာလဲ …… ပြောဦး "

ကိုသန်းစိုး သိချင်စိတ် ပြင်းပြနေလို့ ငြိမ်းလည်း ပြောပြလိုက်ပါတယ်။

//////////////////////////

" အိမ်ရှင်တို့ …… အိမ်ရှင်တို့ …… လူ မရှိဘူးလား …… အိမ်တက် …… ဖိတ်စာလေး …… ဖိတ်ချင်လို့ "

" ရှိတယ်ရှင့် ……… ဘယ်သူလဲ …… ဒီမှာ ဟင်းအိုး တန်းလန်း နဲ့မို့ …… အိမ်ထဲ ဝင်လာခဲ့ "

ငြိမ်း အသံကြောင့် အသက် ၅၅နှစ် ကျော်လောက် အဖိုးကြီး အိမ်ထဲ တချက် လှမ်းကြည့်ပြီး အိမ်ဝန်း တံခါး ဖွင့်ဝင် လာတာ။

" အော် ……… အိမ်သစ်က … ထင်တယ် …… လာလာ …… ဘဘ "

အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ငြိမ်းလည်း နောက်ဖေး မီးဖိုခန်းက ထွက်ပြီး လျော့နေတဲ့ ထမိန် ပြင်ဝတ်ရင်း ထွက် စကား ပြောရတာပေါ့။

" အင်း …… သမီး …… ဘဘနာမည်က … ဦးစံလှ ပါ … နက်ဖန် မနက် … ၁၀နာရီ …… အိမ်တက် တရားနာလေး … ဖိတ်ချင်လို့ "

" ဟုတ် …… ဘဘစံ …… အော် … ဘဘစံလို့ ……ခေါ်မယ်နော် … ရလား "

" ရပါတယ် … သမီးရယ် "

" ထိုင်ဦးနော် …… ခဏ "

ပြောပြီးတာနဲ့ ငြိမ်းလည်း ဧည့်ခန်း တောင်ဘက် ရေခဲသေတ္တာ ထဲက ရေဗူးနှင့် ဖန်ခွက် တလုံး ထုတ်ယူလိုက်တာ။ ငြိမ်းတို့ ရေခဲသေတ္တာက အမျိုးအစား သေးတယ်လေ ခါးညွတ်ပြီး ရေဗူး ယူတော့ ဖင်က ကော့ထွက် နေတာ နောက်ကျ ဘဘစံက ပြန်ပြော ပြတာပေါ့။ အဲကတည်းက လိုးချင်နေတာတဲ့။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မပါတော့ ချည်သား ထမိန် အပါးလေးအောက် ဖင်က ထင်းနေမှာပေါ့။ ငြိမ်း စိတ်မလုံလို့ လှည့်ကြည့်တော့ ဘဘစံက မျက်တောင် မခတ်တမ်း ဖင်ကို စိုက်ကြည့် နေတယ်။

" ရော့ …… ဘဘစံ …… ရေလေး သောက်ဦး "

" ကျေးဇူးနော် …… သမီး "

" ဒါနဲ့ ဘဘစံ က … လူသစ် ဆိုတော့ …… သမီး နာမည်က …… ငြိမ်း တဲ့ … မှတ်ထားဦး "

" အင်း … ဘဘက … အရင် ……၁ပတ်လောက်က … ပြောင်းလာ တာပါ … ခုမှ … အိမ်တက် လုပ်ဖြစ်တာ …… ဒါနဲ့ … သမီးက … အပျိုကြီးလား "

" ဟင် ……… ခ်ခ် …… မဟုတ်ပါဘူး … ဘဘစံ ရဲ့ "

စတွေ့ကတည်းက ဘဘစံက မလွယ်ပါဘူး။ ငြိမ်းလည်း ကလေး အမေ အိမ်ထောင်သည် တယောက် ဖြစ်ကြောင်း လင်က အမွေကိစ္စနဲ့ ခရီးထွက်နေတာ ဘာညာပေါ့ ပြောပြ ဖြစ်တယ်။

" အော် … စျေးထဲလည်း … တစ်ယောက်ထဲ … တွေ့မိနေလို့ပါ "

" အင်းပေါ့ … ဘဘစံရဲ့ … လောလောဆယ် …… တယောက်ထဲ ဖြစ်နေတာ … ကလေးက … သမီး မိဘတွေ … ဆီမှာလေ "

ဆိတ်ငြိမ် ရပ်ကွက်လေးမို့ ပတ်ဝန်းကျင် တခုလုံး တိတ်ဆိတ် နေတယ်။ ဘဘစံ ပြန်တော့ ငြိမ်းစိတ်တွေ ကတုန်ကရင် ဖြစ်ကျန် ခဲ့ရတာပေါ့။ ပြန်ကာနီး ပုဆိုး ပြင်ဝတ်လိုက်သော ဘဘစံ ပေါင်ကြားက ထောင်မတ် နေတဲ့ လီးကို အမှတ်တမဲ့ မြင်လိုက်ရတယ်။ တနေကုန် မျက်စိထဲကကို မထွက်ဖူး။

မနက်တိုင်း ငြိမ်း စျေးသွားပြီး စိတ်ကြိုက် ချက်ပြုတ် စားတတ်တော့ ဘဘစံနဲ့ လမ်းမှာ မကြာခဏ ဆုံတတ်တယ်။ ဆုံလို့ နူတ်ဆက်တိုင်း ဘဘစံလေ ငြိမ်းဖင်ကြီး ခိုးခိုးကြည့်တာ ငြိမ်းသိတာပေါ့။ ပြီးတော့ ငြိမ်း ကိုယ်တိုင်လည်း ဘဘစံ အိမ်တက် ဖိတ်စာ လာဖိတ်တဲ့ နေ့က အဖြစ်ပျက်တွေ သတိရ နေတတ်တယ်။

အိမ်တက် ပြီးကတည်းက လူချင်း ရင်းနှီးလာတော့ တယောက်အိမ် တယောက် ဝင်ထွက် နေတာ။ ၂လ လောက်ကျ ငြိမ်း နေ့ခင်းဖက် ထမင်းစားပြီး အိပ်ခန်းထဲ မှေးရင်း အိပ်ပျော် သွားတယ်။ အိပ်မက် လိုလို ဘာလိုလိုနဲ့ ဧည့်ခန်းထဲကနေ ငြိမ်းတို့ လင်မယား အိပ်ခန်းဘက် လျှောက်လာတဲ့ ခြေသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက် ရတာ။ ခြေသံ ပိုင်ရှင်က အိပ်ခန်းထဲထိ ဝင်လာပြီး ကုတင်စောင်း တင်ပလွဲ ဝင်ထိုင်မှ အိကနဲ့ ကုတင် လှုပ်သွားလို့ ငြိမ်း မျက်လုံး ဖွင့်ကြည့် လိုက်တယ်။

" ဟင် "

ငြိမ်း အိပ်ပျော် နေတာက ပက်လက် အနေထားနဲ့ ချည်ထည်အင်္ကျီ အပါးလေးပေါ်က နှိပ်သီးတွေ ပြုတ်ထွက်နေတာ မသိလိုက်ဖူး။ ညာဘက် ပေါင်ကို ဒူးကွေး ထောက်ရင်း အိပ်ပျော် နေတော့ ပေါင်လယ် ရောက်နေတဲ့ ထမိန် အောက်နားစလေး ကနေ ဘဘစံလေ ငြိမ်း ပေါင်ကြားကို စိုက်ကြည့် နေတယ်။ ငြိမ်းလည်း လင်နဲ့ဝေးနေတော့ သားအဖ အရွယ် ကိုတောင် တက်မက်စိတ် ဖြစ်လာမိတာပေါ့။ ငြိမ်း အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တာ ဘဘစံ ဘာလုပ်မလဲ သိချင်စိတ်နဲ့ အတူ ကာမစိတ်တွေလည်း ကြွလာရတယ်။ ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ငြိမ်း ခေါင်းရင်းဘက် မျက်နှာမူရင်း တင်ပလွဲ ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ ပဲ ပေါင်ကြားထဲ ကြည့်ပြီး ဂွင်းထု နေတာ။ ငြိမ်း အဲဒီချိန် ရင်တအား ခုန်နေမိတာပေါ့ ဘဘစံ လီးကြီးကို အနီးကပ် ခိုးကြည့်ပြီး မြင်နေ ရတာ။

အကုန်တော့ မမြင်ရ သေးဘူး တင်ပလွဲ ထိုင်ထားတော့ ပေါင်တဖက်က ကွယ်နေတယ်။ ဒါပေမယ့် လက်သီးဆုပ်ထဲ ပေါ်လိုက် ပျောက်လိုက် ဖြစ်နေတဲ့ ဒစ်ကြီးက ကြက်သီး ထစရာကြီးပါ။ မဝိုင်းပဲ လေးထောင့် ဆန်ဆန် သာမန် ဒစ်တွေထက် ရှည်မျောမျောကြီး။ ငြိမ်း ကြည့်နေတုန်း ကုတင်အောက် ဆင်းရပ်ပြီး ပုဆိုး ခြေရင်း ပုံတော့ ငြိမ်း လန့်သွား မိတယ်။ ငြိမ်း ယောက်ျား ၃ယောက် ခံဖူးပေမယ့် ဒီလောက် တုတ်တာ မမြင်ဖူး သေးဘူး။ ငြိမ်း ပေါင်ဂွကို မက်မက် မောမော ကြည့်ရင်း ကုတင်ပေါ် တက်လာပြီ။ ထောင်ထားတဲ့ ဒူးတဖက်ကို လက်နဲ့ ကိုင်ဆန့်ပြီး ပေါင်တံ၂ဖက်ကို ငြိမ်း နိုးမှာ ကြောက်နေပုံနဲ့ ဖြည်းဖြည်းချင်း ဖြဲနေတယ်။ ပြီးမှ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာ ယူပြီး အဖုတ်ပေါ် ဒစ်ကို မေးတင် ပစ်တာ။

" ဟင် ……… ဘ …… ဘ ……… ဘဘစံ "

ငြိမ်း ဆက်ပြီး ဟန်မဆောင် တော့ပါဘူး။ အဖုတ်ပေါ် နွေးကနဲ့ ဒစ်ကြီး လာထိတာနဲ့ လန့်နိုးချင်ယောင် ဆောင်လိုက်တာပေါ့။ ခါးပေါ်ရောက်နေတဲ့ ထမိန် အောက်နားစကို ပြန်ဖုံးရင်း ထထိုင် လိုက်တာ။

" ဘာလာ လုပ်တာလဲ …… ထွက်ပါ … ဘဘစံ ရဲ့ "

ရုတ်တရက် ငြိမ်း ငြင်းနေပေမယ့် ဘဘစံက ကာမ အတွေ့အကြုံ များပုံပါပဲ။ တည်တည် ငြိမ်ငြိမ်နဲ့ ပေါင်ကြားထဲ တင်းပြောင်နေတဲ့ လီးကို ညာလက်နဲ့ ထိန်းပြီး ဘယ်လက်က ငြိမ်း ပုခုံးကို ဖိလှဲပစ်တယ်။

" ဟာ …… "

ပက်လက် လှဲချခံရပြီး အဖုတ်ဝကို လီးနဲ့ ထောက်မိချိန် အလိုးခံရ တော့မယ် ဆိုတာ ငြိမ်း အလိုလို သိနေပေါ့။

" ဟင့် …… မလုပ်ပါနဲ့ …… မသင့်တော်ပါဘူး …… ဘဘစံ ရယ် "

" မရှက်ပါနဲ့ ……… သမီးရယ် …… သမီးလည်း …… ဆာနေတာပါ … စောက်ဖုတ်လေးက … အရည်တွေ … စိမ့်နေတာကို "

ဘဘစံ စကားလုံးကြောင့် ငြိမ်း နဲနဲ ရှက်မိသေးတယ်။ ဟန်ဆောင်တာ ရိပ်မိ သွားလားပေါ့။

………………………

[ ပဉ္စမ ပိုင်း ]

--------------

" ဟာ ………… အမလေး …………… ကျွတ် ………… အိုးးး ………… ဘဘစံ ………… အအ …… သေပြီ သေပြီ ……… ဟင့် ………… အို့ ……… ဗျစ် ………………… အားးးး ……… အဟင့် ဟင့် "

ှုငြိမ်း တွေးနေတုန်း အဖုတ်ထဲ တင်းတင်း ကြပ်ကြပ်နဲ့ လီးကြီး တိုးဝင် လာလို့ လန့် အော်မိတယ်။

" ခဏလေးပါ ……… သမီးရယ် ……… အင့် ……… ဇွိ ………… ဘွတ် ဘွတ် ……… အင်းဟင်း ……… လိုးချင်နေတာ …… ကြာပြီ ……… ကောင်းလိုက် တာကွယ် ……… ဒီဖင်ကြီးကို …… စိတ်ထဲ … အမြဲ … စွဲလမ်းနေတာ …… ကောင်းလိုက်တဲ့ …… စောက်ဖုတ်လေး …… စီးကြပ်နေတာ …… သမီး ယောက်ျားက …… ပုံမှန် …… မလိုးပေးဘူး ထင်တယ် …… အင့် အင့် "

ဘဘစံက စကား တပြောပြောနဲ့ ငြိမ်းခါးလေး စုံကိုင်ပြီး ချော့လိုးနေပြီ။ လီးက ငြိမ်း အဖုတ်ထဲ သပ်လျို ထားသလိုကြီး နာလည်းနာ အခံရလည်း ခက်တယ်။ ဒါတောင် ငြိမ်းက ကလေးလည်း ထွက်ပြီးသား ယောက်ျား ၃ယောက်လောက် ကြုံဖူးထားတာ။

" သမီး … အင်္ကျီ ချွတ်လိုက် ပါ့လား … နို့အုံကြီးကလည်း လှတာ …… စို့ချင် စရာကြီး "

အချက် ၅၀လောက်မှ ငြိမ်း ခံနိုင်လာလို့ မသိမသာ ကော့ပေးတော့ ဘဘစံ ရိပ်မိပုံပေါ့။ နို့ပါ စို့ချင်ကြောင်း ပြောနေတယ်။ အဖုတ်တောင် အလိုးခံနေမှ နို့ကိုတော့ ငြိမ်းလည်း မနှမျော တော့ပါဘူး။

" ခဏ ဖယ်ဦး "

ငြိမ်း စကားဆုံးတော့ လီးကို ဆွဲထုတ် ပေးတယ်။ ငြိမ်းလည်း ထထိုင်ပြီး အင်္ကျီရော ဘော်လီပါ ချွတ်ရင်း တဆက်ထဲ ထမိန်ပါ ချွတ်ပေးလိုက်တာ။ ဘဘစံက ငြိမ်း ကို ကြည့်ရင်းနဲ့ သူလည်း အဝတ်စားတွေ ချွတ်ပစ်တာပဲ။ အသက် ၅၀ကျော်မို့ အသားရည်က တင်းတင်းရင်းရင်း မရှိပေမယ့် ကျန်းမာရေး လိုက်စားလို့ နေမယ်။ ခန္ဓာကိုယ်က မပိန်မဝနဲ့ ကြည့်ကောင်း နေတာ။ ၂ယောက်သား ကိုယ်လုံးချင်း ခွာကာ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်က အ၀တ်အစားတွေ ချွတ်ပြီးတာနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် သိုင်းဖက်ရင်း ဘဘစံက ငြိမ်း နို့သီးခေါင်းတွေ အငမ်းမရ ဆွဲစို့တော့တာ။ ငြိမ်းလည်း သူ့ပေါင်ကြားက လီးကို ကျမသွားအောင် ဂွင်းထု ပေးနေမိတယ်။ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနဲ့ ငြိမ်းက အောက်က ဘဘစံက အပေါ်က မျက်နှာချင်းဆိုင် ထပ်လှဲ လိုက်တယ်။

" သမီးရယ် … ဘဘစံ … အရင်ရက် ကတည်းက …… လိုးပေးချင်နေတာ …… သမီး က ခပ်တည်တည် …… လုပ်နေလို့ …… စောက်ဖုတ်လေး ကလည်း …… လှလိုက်တာ … ယက်ချင် စရာကြီး "

ဘဘစံက ငြိမ်း မျက်နှာ အနှံ့ နမ်းလိုက် နို့စို့လိုက် နဲ့ တတွတ်တွတ် ပြောနေတာပေါ့။ ၅မိနစ်လောက် ကြာမှ ပြောနေရင်း ကိုယ်လုံး အောက်လျှောပြီး ငြိမ်းပေါင်တံ ၂ဖက်ကို ဆွဲမြှောက်ကွေးပြီး ဖြဲချလိုက်တယ်။ ပေါင်ဂွထဲ မျက်နှာ အပ်ရင်း ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ ကုန်းယက် နေတာ။ အဖုတ် နူတ်ခမ်းသား ၂ဖက်ကို တခြမ်းဆီ ဆွဲစုပ်ပြီး ဖိယက်လိုက် ခေါင်းထောင်နေတဲ့ အစိလေး ဆွဲစုပ်လိုက်နဲ့ ငြိမ်း ဖင်ကြီး အနားမရပါဘူး။ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ကြွတက်သွားတယ်။ တချက်တချက် လျှာထိပ်လေးက ဖင်ဝလေး ထိမိတော့ ငြိမ်း မခံနိုင်တော့ဘူး။

" ဘဘစံ ရယ် …… အ …………………… အားးးးး ……………… သမီး ……………… အယက် မခံနိုင်တော့ဘူး ……………… အမလေးးးး …………… ယားလိုက်တာ ……………… လုပ်မှာဖြင့် ………… လုပ်ပါတော့ "

ဘဘစံလည်း ငြိမ်း ကော့ပျံနေပုံကို ကြည့်ပြီး စောက်စိ လေးကို နောက်ဆုံး တချက် ခပ်ပြင်းပြင်း ဆွဲစုပ်ရင်း ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူလိုက် တော့တယ်။ အရည်ရွှဲနေတဲ့ အဖုတ်ကို လီးထိပ်တေ့ပြီး ဆက်ကနဲ့ ဖိသွင်း ပစ်တာ။

" အားးးးးး ………… ဖြည်းဖြည်း ……… ဘဘစံ လီးက …… တုတ်တယ် ……… သမီး ဟာလေး ……… ကွဲထွက် ဦးမယ် "

တကယ်လဲ ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ခေါင်းထဲ တင်းကျပ်စွာ တိုးဝင်လာတဲ့ လီးကြောင့် ငြိမ်း မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေမိ တာပါ။

" ခုန … အရင်းထိ … ဝင်ပြီးသားပါ သမီးရယ် … ခဏ အောင့်ခံလိုက် "

ငြိမ်း တောင်းပန်တော့ ခပ်ဖြည်းဖြည်း တချက်ချင်းပဲ လိုးပေးနေတယ်။ နို့အုံ၂ဖက်ကို တလှည့်စီ စို့ရင်း လီးတဝက် လောက်ပဲ အထုတ်သွင်း လုပ်နေတာပေါ့။ ခဏအကြာမှ ငြိမ်း ခံနိုင်လာပြီး အောက်ကနေ ပြန်ကော့ ပေးလိုက်တယ်။

" အားးးးးးး ………………… အိုးးးးး ……………… အို့ ……………… ဘဘစံ ရယ် …………… အင်းဟင်း ……ဆောင့် ကြည့်ပါ့လား ……………………… အား ……… ရှီးးးးး ………………… အား "

ငြိမ်း စကားဆုံးတော့ နို့စို့တာ ရပ်ပြီး မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေတာ။

" သမီး …… လေးဖက်ကုန်းပေးပါ့လား "

" ဟင် "

၁၅မိနစ် လောက်ကျ အပေါ်က လိုးတာ အားမရဘူး နေမှာ ငြိမ်းကို ကုန်းခိုင်း နေပြီ။ ငြိမ်းဖြင့် ၁၀မိနစ် လောက် ကတည်းက စောက်ရည် ပန်းထွက်ပြီး တချီ ပြီးထားတယ်။ လေးဖက် ကုန်းပေးတော့ အဖုတ်ကို လိုးရင်း ဖင်ဝလေးထဲ တံတွေး ထွေးချပြီး ညာဘက် လက်မကို ဖိသွင်း နေတာ။

" အာ …… ဖင် …… ဖင် ……… သမီး ဖင်ထဲ …… ဘာလို့ ………… အအ ………… နှိုက်နေတာလဲ ……… အ ………… အား "

ငြိမ်း အဖုတ်လေးထဲ လီးတန်းလန်းနဲ့ ဖင်ပေါက်ထဲ လက်မနဲ့ မွှေနေတော့ လန့်သွား မိတာပါ။ ခဏ အကြာမှ တခါမှ မရဖူးတဲ့ ကာမ အရသာလေး ထူးကဲ နေတယ်။ ဖင်ပေါက်လေး မွှေခံရတိုင်း အဖုတ် အတွင်းသား တွေနဲ့ ဘဘစံ လီးကို အလိုလျောက် ညှစ်ပေးမိ နေတာ။ မကြာပါဘူး ငြိမ်း အဖုတ်လေးထဲ တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ လီးအရည်ပြား တလျှောက်က သွေးတိုးလာပြီး ဘဘစံ မထိန်းနိုင်တော့ပဲ အဖုတ်ထဲ လရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထုတ် နေတယ်။

" အိုးးးး ……… အားအားးး ……… မရပ်နဲ့ …… ဆောင့် ဆောင့် ……… …သမီးလည်း … နောက်တခါ …… ပြီးတော့မှာပါ "

ငြိမ်းလည်း ဒုတိယ အချီ နီးကပ် လာလို့ အဖုတ်ထဲ လရည်များ နွေးကနဲ့ နွေးကနဲ့ တိုးဝင်လာတာနဲ့ ဖင်ကြီး ဝှေ့ယမ်းရင်း နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့် ပစ်တာပေါ့။ ကောင်းလိုက်တာလည်း မပြောနဲ့ အဖုတ်ထဲ လီးနဲ့ အလိုးခံရင်း ဖင်ပေါက်ထဲ လက်ချောင်းနှင့် ထိုးမွှေပေး နေတော့ အားရ ကျေနပ်ရင်း ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ် မိတော့တာပဲ။

" အီးးး ………… အားအား ……… ကောင်းလိုက်တာ …… ဘဘစံ ရယ် ………… ရှီးးးးး ………… အင်းဟင်း "

စောက်ရည် အထွက်ရပ်တဲ့ အထိ ဘဘစံက အဖုတ်ထဲ လီးအရင်းထိ စိမ်ပေးပြီး လက်မနဲ့ ဖင်ပေါက်လေး ဆက်မွှေ ပေးနေတယ်။

" အင်း အင်း ……… တော် တော့ နော် ……… ဘဘစံ …… ခဏ နားဦးမယ် "

" လိုးရတာ …… မဝသေးဘူး … သမီးရယ် … တချီလောက် … ထပ်လိုး ရအောင်လေ …

" ဟင် … ဘဘစံ ကလည်း …… နောက်ရက်မှ …… လိုးတော့ …… သမီး ညနေစာ …… ထမင်း ချက်ရဦးမှာ "

စောက်ရည် ထွက်ပြီးတာနဲ့ ငြိမ်းလည်း ဖအေ အရွယ်ကြီး အလိုးခံမိတော့ သွေးအေးပြီး ရှက်စိတ်တွေ ဝင်မိ လာတာပါ။ အဝတ်စား ပြန်ဝတ်ရင်း ကုတင် ပေါ်က ဆင်းပြီး မီးဖို ခန်းထဲ ခပ်တည်တည် ဝင်လာခဲ့တယ်။ ဘဘစံက ပုဆိုး တိုတို ဝတ်ပြီး ငြိမ်း နောက်က ကပ်ပါ လာတော့တာပဲ။ မီးဖိုခန်းထဲ မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ ကြောင်အိမ် ဖွင့်နေတဲ့ ငြိမ်း နောက်ကျော ဘက် ဒူးထောက် ထိုင်ပြီး အဖုတ်ကို ယက်ပေး နေတယ်။

" ဟာ ……… ဘဘစံ ……… မလုပ် ……… အိုးးးး ……… ရှီးးးးး ………… ဘာ လုပ် တာ လဲ "

ငြိမ်း ဘယ်လိုမှ ထင်မထားဘူးလေ။ အလိုးခံပြီး ကာစ အဖုတ်လေး လျှာနဲ့ ယက်ပေးနေတော့ ခြေမကိုင်မိ လက်မကိုင်မိ ဖြစ်ပြီး ဒူးတွေ ညွတ်ကျ ကုန်တာ။ ဒူးညွတ်ကျတော့ ဖင်ကြီး နောက်ပစ် ပေးသလို ဖြစ်ပြီး ဖင်ကြားထဲ အဖုတ်က စူထွက် ရောပေါ့။

" ဟင့် ဟင့် …… ဖယ်ပါ ……… ဘဘစံ ရဲ့ …………… ကျွတ် ……… အားဟား …… အအအအ "

" သမီးကလည်း …… ငြိမ်ငြိမ် နေစမ်းပါ …… ယက်ပေးနေတာ ……… မကောင်းဘူးလား "

စကားပြောရင်း အဖုတ် အထက်က ဖင်ဝလေး လျှာထိပ်လေးနဲ့ ထိုးကလိတော့ ငြိမ်း တကိုယ်လုံး ကြက်သီး ထလာပြီး ကာမစိတ်တွေ ဟုန်းကနဲ့ ပြန်ကြွ လာရတယ်။ အဲဒီနေ့က ငြိမ်း ညနေစာ မချက်ပဲ ဝယ်စား လိုက်ရတာပဲ။ ဘဘစံပေါ့ မီးဖိုခန်းထဲ လုပ်လိုက် နောက်ကနေ ငြိမ်းအဖုတ်ထဲ လီးကို မထုတ်ပဲ ဧည်ခန်းထဲ လုပ်လိုက် ပြီးတော့ ရေချိုးခန်း အိမ်သာ အစုံပါပဲ။ ဘဘစံ ပြန်တော့ ငြိမ်း အရုပ် ကြိုးပျက်လေး ကျန်နေရစ်တယ်။

/////////////////////////

" ဟာ ……… ဘဘစံက … သန်လှချည်လား … ငြိမ်း ရယ် "

ငြိမ်းစကားဆုံးတော့ ကိုသန်းစိုးက သူ့လီးသူ ဆွရင်း ပြောနေတာ။ ခဏနေကြ ငြိမ်းကို ကုန်းခိုင်းပြီး ငြိမ်းနဲ့ ဘဘစံ ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ပြန်ပြန်မေးပြီး လုပ်တော့တာပဲ။ နောက်ရက်ကျ ကိုသန်းစိုးလည်း သူ့ဆိုင်လေး ပြန်သွား ငြိမ်းလည်း ရုံးတက်ရင်း ပုံမှန်လေး လိုးဖြစ် ကြတယ်။ ၂ပတ်လောက်ကျ ကိုသန်းစိုး မနေနိုင် ရှာဘူး ဘဘစံကို အိမ်ခေါ်ဖို့ ပြင်းပြင်းပြပြနဲ့ တောင်းဆို နေရှာတာ။

" လုပ်ပါ …… ငြိမ်းရဲ့ …… ဘဘစံကို … အိမ်ခေါ်စမ်းပါ "

ငြိမ်းပါးလေးကို တရွှတ်ရွှတ်နမ်းရင်း ပူဆာနေတာလေ။ ငြိမ်း အထင်တော့ လူတွေ အားလုံး ကိုယ့်ကံကို ကိုယ်မသိသလို အတိတ်က ဝဋ်ကြွေးတွေ ပေးဆပ်နေ ကြရတာ ထင်တာပဲ။ အရင်ဘဝက ငြိမ်းနဲ့ ကိုသန်းစိုး သူများ အိမ်ထောင်ရေးကို ထိခိုက် စေခဲ့လို့လား မသိဘူး။ ကိုသန်းစိုးလည်း လူစဉ်မမှီတာ မဟုတ်ဖူး မိန်းမ တယောက်ကို ထိထိမိမိ လိုးနိုင်သေးတယ်။ ငြိမ်းဆိုလည်း ခုထိ ဆွဲဆောင်မှု့ရှိတဲ့ ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ ဆန့်ကျင်ဘက် လိင်ကို ဆွဲဆောင်နိုင်တုန်း။ အဲတာကို လင်မယား ချင်း ဆက်ဆံရင် ကာမစိတ် မကြွပဲ ပုံမှန်လေး ဖြစ်အောင် မနဲ ကြိုးစား နေကြရတာ။

လူပဲလေ ခံစားချက်ရှိတယ် ဝမ်းနည်းတတ်တယ် တခါတခါ သူစိမ်း ယောက်ျားနဲ့ စိတ်အလို လိုက်ပြီး နေခဲ့ပေမယ့် သွေးအေး သွားရင် တမျိုးကြီး ခံစားရတယ်။ ဘယ်အရာ မှ အကြောင်းမဲ့ သက်သက်တော့ ဖြစ်မလာ ပါဘူး။ အတိတ်ကံရဲ့ အကြောင်း တရားတွေကြောင့် လက်ရှိဘဝ မှာ အကျိုးတရား ဖြစ်လာတာပါ။ ငြိမ်းကတော့ အသက်ရှိတုန်း ငြိမ်းတို့ လင်မယား စိတ်ပျော်ရွှင် အေးချမ်းရင် ပြီးရောပဲ။ ကိုသန်းစိုးရဲ့ ပြင်းပြနေတဲ့ ကာမစိတ်ကို ထပ်ပြီး လိုက်လျော လိုက်တယ်။ ဘဘစံကို ရိပ်ဖန်း သံဖန်းလေး ပြောပြီး ကိုသန်းစိုးရှေ့ ဆက်ဆံပေးဖို့ ကြိုးစားပေး လိုက်တာ။ အဓိက ကတော့ ငြိမ်းတို့လင်မယားနဲ့ ဘဘစံရဲ့ သိတ်ခါ မထိခိုက်အောင် လျို့ဝှက်ထားဖို့ပါ။ ဖွားဖွားပြည့် တောင် အသိမပေးဖို့ ငြိမ်း တိုးတိုး တိတ်တိတ် ပြောထား လိုက်တယ်။

" မပူပါနဲ့ … သမီးရယ် …… ဘဘစံမှာ …… အတွေ့ကြုံ ကောင်းတွေ …… အများကြီး ရှိပါတယ် … သမီးရော … သမီး ယောက်ျားပါ … စိတ်ကျေနပ်မှု့ …… အပြည့် ရစေ ရမယ် "

သိပ်မကြာပါဘူး ဖွားဖွားပြည့် ရွာခဏ ပြန်သွားတယ်။ သူပြန်တုန်း ဘဘစံကို စားကောင်း သောက်ဖွယ် လေးတွေ ချက်ပြုတ် ကျွေးပါတဲ့။ အလှူ ကိစ္စမို့ ၂ပတ်လောက် ကြာမယ် ပြောသွားတယ်။ ငြိမ်းလည်း ရုံးကနေ ခွင့်ယူလိုက်တယ်။ ဖွားပြည့် ထွက်သွားပြီး တတိယ ညကြမှ ဘဘစံ ကို ငြိမ်း အိမ်ခေါ်လိုက်တာ။ ည၈နာရီ လောက်ကြ စွပ်ကျယ် လက်ပြတ်နဲ့ ကချင်ပုဆိုး အကွက်လေး ဝတ်ပြီး ဘဘစံ ရောက်လာတယ်။ ဘဘစံ ရောက်လာတော့ ကိုသန်းစိုးက တိုက်ခန်း တံခါးကို သော့ခတ်ပြီး ပြတင်းပေါက်တွေပါ ထပိတ် နေတာ။ ငြိမ်းလည်း ဘဘစံနဲ့ ကိုသန်းစိုး ကို မိတ်ဆက်ပေးပြီး ကော်ဖီ သွားဖျော်လိုက်တယ်။

ဧည့်ခန်းထဲ ကော်ဖီခွက် ချပေးပြီး တီဗွီ ဖွင့်တော့ ငြိမ်းကပဲ ခုမှ ဆုံဖူးကြတဲ့ ယောက်ျား ၂ယောက်ကို ဦးဆောင်ပြီး စကားပြောပေး ရတာပေါ့။ ကော်ဖီအတူ သောက်ရင်း ကိုသန်းစိုး မျက်လုံးတွေက တီဗွီမကြည့်ပဲ ဘဘစံ ပေါင်ကြားထဲ ခဏခဏ ကြည့်နေရှာတယ်။ လီးက တအား တုတ်တယ် ပြောထားလို့ စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ကြည့်ချင်တာ နေမှာ။ ၉နာရီ လောက်ကျ ကိုသန်းစိုး ဟန်မဆောင် နိုင်ပါဘူး။ ငြိမ်းနားနားလေး အိပ်ခန်းထဲ သွားဖို့ ပြောနေ တော့တာ။ ဒါနဲ့ ငြိမ်းလည်း ဘဘစံကို ညှောင်းရင် အိပ်ယာထဲ လှဲဖို့ ဘာညာ ဆိုပြီး စကား လှအောင် သုံးလိုက်ရတယ်။

" ဘဘစံ …… တီဗွီကြည့်တာ … ညှောင်းနေရော့မယ် … အိပ်ခန်းထဲ …… လှဲရအောင် နော် "

ငြိမ်း စကားကြောင့် ကိုသန်းစိုးက ဘဘစံ ကို လှမ်းကြည့် နေတာ။ ငြိမ်းကပဲ ဦးဆောင်ပြီး ထရပ်လိုက်တယ်။ ငြိမ်း နောက်က ဘဘစံ ကပ်ပါလာပြီး အိပ်ခန်းဝ ရောက်မှ ကိုသန်းစိုးက တီဗွီ ထပိတ်ပြီး လိုက်လာတာပါ။ ဘဘစံက အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ခပ်တည်တည်ပဲ ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင် နေတယ်။

" မောင်သန်းစိုး … မင်းက ဟိုခုံပေါ် ထိုင်နေ … သမီးက ဒီလာခဲ့ "

ချက်ချင်းပဲ ဘဘစံ အမူယာက ဧည့်ခန်းထဲ မှာလို မဟုတ်တော့ဘူး ပြောင်းသွားပြီ။ စကားပြောတာ အမိန့်သံ ပါနေလို့ ငြိမ်း ယောက်ျား ကိုသန်းစိုးကို အားနာ နေမိတာပေါ့။ ကိုသန်းစိုး ပုံစံကတော့ အေးဆေးပါပဲ။ ဘဘစံ စကားအတိုင်း ကုတင်နဲ့ မလှမ်းမကမ်း ခုံတလုံ ယူထိုင်လိုက်တယ်။ အဲချိန် ငြိမ်းက ဘဘစံရှေ့ သွားရပ် လိုက်တယ်။ ငြိမ်း ရဲ့ ညဝတ် လက်တကိုင်း အင်္ကျီ အပါးလေးက ဒူးအထက်နားထိ ဖုံးတဲ့ စကပ်လေးနဲ့ တွဲလျက်လေး ချုပ်ထား တာပါ။ အစအပါးလေးမို့ မီးရောင်အောက် နို့အုံ့နဲ့ ဖင်သားစိုင်ကြီး ထင်းနေမှာပဲ။

ဘဘစံက ကုတင်ပေါ် ပေါင်ကား ထိုင်ရင်းနဲ့ ငြိမ်း စကပ်လေးကို လှန်ကြည့် နေတယ်။ ငြိမ်း နောက်ကျော ဘက်က ခုံပေါ်ထိုင်နေတဲ့ ကိုသန်းစိုး တော့ မသိဘူး ငြိမ်းတော့ ပေါင်ဂွလေးထဲ ဘဘစံ စိုက်ကြည့် တာနဲ့ အဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ခံစား လိုက်ရ တာပဲ။ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆုံကြည့်နေတုန့် ဘဘစံ လက်တဖက်က ငြိမ်းပေါင်ဂွ လေးထဲ ရောက်လာပြီး လက်ဖဝါးနဲ့ အဖုတ်လေးကို ပင့်အုပ် ကိုင်လိုက်တယ်။

" ရှီးးးးး ……… ဟင့် "

ထူထူးဆန်းဆန်းပဲ လင်ဖြစ်သူ ကျောပေး ထားရင်း အဖုတ်လေး ထိတာနဲ့ ငြိမ်း အထဲက အရည်ကြည်တွေ ပွက်ကနဲ့ အံထွက်ကုန်တာ။ ပေါင်တံလေး မသိမသာ ဖြဲရင်း ဘဘစံ လက်ကောက်ဝတ်ကို ငြိမ်း လက်၂ဖက်နဲ့ ဖမ်းကိုင် ထားမိတယ်။

" သမီးက …… လင်ရှေ့ကျ …… ခဏလေးနဲ့ …… လီးဆာ နေတာ … ထင်တယ် …… ဘဘစံ …… လက်ဖဝါးထဲ … စောက်ရည်တွေ …… ရွှဲနေပြီ "

ဘဘစံရဲ့ ရမ္မက်သွေး ကြွယ်တဲ့ စကားလုံးကြောင့် ငြိမ်း နောက်လှည့် ကြည့်တော့ ကိုသန်းစိုး မျက်လုံးတွေက စိတ်အား ထက်သန် နေရှာတယ်။

" ကဲ … လိုးမပေးခင် …… ဘဘစံ လီးကြီးကို …… သမီး ယောက်ျားရှေ့ … ပြုစု ပြလိုက်ပါဦး "

စကားဆုံးတော့ ငြိမ်းလည်း ကုတင်းစောင်း ပေါင်ဖြဲ ထိုင်နေတဲ့ ဘဘစံရဲ့ ညာဘက် ပေါင်တံ အပြင်ဘက် ဒူးထောက် ထိုင်လိုက်တာပေါ့။ ပုဆိုး အောက်နားစကို ပေါင်ရင်း လှန်ပြီး ငိုက်စင်းနေတဲ့ လီးကြီးကို တဝက်လောက်က ကိုင်ပြီး ကိုသန်းစိုးကို ဖြဲပြ လိုက်တယ်။ အဲချိန် ကိုသန်းစိုး မျက်လုံးက အံအော မှင်သက် နေပြီး ဘဘစံ လီးကြီးကို ကြည့်ရင်း လက်၁ဖက်က သူ့လီးပေါ် အလိုလို ရောက်သွားတာပဲ။

" ဟိုမယ် …… သမီး ယောက်ျား ကြည့်နေတုန်း … ဘဘစံ လီးကြီး …… စုပ်ပြ လိုက်လေ "

စိတ်ထင်လို့လား မသိဘူး ဒီနေ့မှ ဘဘစံ လီးက လက်ထဲ ပိုတုတ် နေတယ်။ ဘဘစံ စကားဆုံးတော့ ကိုသန်းစိုး ဘက် တချက် ကြည့်ရင်း ဖြဲထားတဲ့ ဒစ်ကြီးကို တယုတယနဲ့ စုပ်ပြ လိုက်တာ။ ဒစ်ကြီး ကိုက ငြိမ်း ပါးစပ်နဲ့ အပြည့်ပဲ။

" ကောင်းလိုက်တာ … သမီးရယ် … ဒီလိုလေး စုပ်ပြလိုက်ဦး "

ဘဘစံက ပြောပြာဆိုဆို ငြိမ်း ပါးစပ်ထဲက ဒစ်ဖူးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ထရပ်ပြီး ပုဆိုး ချွတ်လိုက်တယ်။ ညာဘက် ခြေထောက်ဘေး ဒူးထောက် ထိုင်နေတဲ့ ငြိမ်းဘက် မျက်နှာချင်းဆိုင် လှည့်ပြီး နဖူးကနေ မျက်နှာ အနှံ့ နူတ်ခမ်းကို ကျော်ပြီး လီးထိပ်နဲ့ ပွတ်ပေး နေတာ။ ငြိမ်းလည်း ဘဘစံရဲ့ ညှီစို့စို့ လီးနံ့လေး ရှုရင်း ကိုသန်းစိုးဘက် မျက်လုံးကို ဒေါင့်ကပ် ကြည့်လိုက်တယ်။ ကိုသန်းစိုး ပါးစပ် အဟောင်းသားလေး ဖြစ်နေပြီ။

" ရှီးးးးး ……… ပါးစပ်လေး ဟ ……… အောင့်ခံနော် "

အဲချိန် ဘဘစံ ဆီက စကားသံ ထွက်ပေါ်လာပြီး ငြိမ်းပါးစပ်ထဲ လီးကြီး တိုးဝင် လာတာ။

" ဝု …… အု ……… ပလွပ် ……… ပြွတ် …………………… ဝေါ့ …………… အု ………………………… ဖလူး ………………… အဟွတ် ဟွတ် "

ကိုသန်းစိုး ရှေ့မို့လား မသိလူး မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ ဒူးထောက် ထိုင်နေတဲ့ ငြိမ်း ပါးစပ်ကို ကော့ကော့ လိုးနေတာများ ရက်ရက် စက်စက်ပါပဲ။ ငြိမ်း အသက်ရှုကြပ်ပြီး မျက်ရည်တောင် ဝဲတက် လာရတယ်။ ပျို့တက်လာပြီး မျက်ရည်တွေ ကြားထဲက ကိုသန်းစိုးကို မျက်လုံး ဆွေကြည့်တော့ ကိုသန်းစိုးလည်း ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ဂွင်းထု နေပြီ။ ကိုသန်းစိုး စိတ်ပိုကြွ လာအောင် ငြိမ်းလေ ခက်ခက် ခဲခဲနဲ့ ဘဘစံ လီးကို စုပ်ပြရင်း လီးအရင်းထိ မျိုချဖို့ ကြိုးစားတော့ ဝေါ့ကနဲ့ ပြန်ပျို့ လာပြီး တဟွတ်ဟွတ် သီးနေရတယ်။

" အသက်အောင့်ပြီး … လည်ပင်း ကြွက်သားတွေ … လျော့ပြီးမှ …… မျိုလေ ……… သမီး ရဲ့ … ဒီတိုင်း မျိုရင် လီးထိပ်က …… အာခေါင် ထောက်မိတော့ ……… ပျို့လာတာပေါ့ "

ဘဘစံက ငြိမ်းကို လီးမစုပ် တတ်ဖူးထင်ပြီး သင်ပေး နေရှာတယ်။ အမှန်က ဘဘစံ လီးက တုတ်ပြီး ကိုသန်းစိုး အတွက် ငြိမ်း စိတ်လော သွားလို့ ဖြစ်တာပါ။ ငြိမ်း လည်ပင်း ကြွတ်သားတွေ လျော့ပေးတော့ ဘဘစံက ပါးစပ်ထဲ လီးကို ဖြည်းဖြည်းချင်း သွင်းလိုး နေတာ။

" ဇွိ …… ပလွပ် …………… ပလောက် ပလောက် ………………… ဇွိ ဇွိ ………………… ရှီးးးးးး ………………… အားဟား …………… ဟုတ်တယ် …… သမီး …………… အသက်ကို … လီးထုတ်တဲ့ ချိန် ………… ဝအောင် ရှုထား ………… လီးဝင်တာနဲ့ ………… အသက်အောင့်ပြီး ………… လည်ပင်း ကြွက်သားတွေ …… လျော့လိုက် "

ငြိမ်း ဆံပင်တွေ ဘယ်လက်နဲ့ အုပ်ကိုင် ဖွရင်း လီးကို အရင်းထိ သွင်းလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ အင်္ကျီအပြင်ကနေ ညာလက်နဲ့ နို့အုံကို ညှစ်ပေး နေတယ်။ ငြိမ်းလည်း အရှိန် ရလာတော့ လီးတဝက်လောက်ထိ ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ပြီး ပါးစပ်လေးနဲ့ လိုးပေးရင်း လဥတွေ ညှစ်ပေး လိုက်တာ။ ဘဘစံလည်း မခံနိုင်ပါဘူး ဖင်ကြီးကြုံ့ပြီး လီးကို ဆွဲထုတ်ဖို့ ကြိုးစားနေတယ်။ ငြိမ်းက လီးကို ထုတ်ခွင့် မပေးပါဘူး လဥ၂လုံး ခပ်တင်းတင်း ညှစ်ပြီး ဒစ်ကို သွားနဲ့ ဖိကိုက် ပစ်တာ။

" ရှီးးးးးးး ………………… အိုး ………………. သမီး ရယ် …… အားပါးပါး ……… တတ်လိုက်တာ ……………… တော် ………………… တော်ပြီ ……………… တော်ပြီ …………… အားးးး …………… ရှီးးးးးးး ………………… ထုတ်တော့ …………… အ …………… အ ……………… မ …………… မ …………… မရ ………………… တော့ …………… တော့ ………… အားး ………… အားးးးး ………… အားဟား "

ဘဘစံ တယောက် ငြိမ်း လျှာစွမ်းအောက် အငိုက် မိသွား တာပေါ့။ တရှီးရှီး စုပ်သပ်ပြီး ငြိမ်းပါးစပ်ထဲ လီးတန်းလန်းနဲ့ မထိန်းနိုင် တော့တာ လရည်တွေ တဖျောဖျော ပန်းထုတ် နေတယ်။ ငြိမ်းလည်း လင်တော်မောင် ကိုသန်းစိုးရှေ့ သူစိမ်း ယောက်ျား လီးကို စုပ်ရင်း တန်ပြန် ရရှိတဲ့ ကာမအရသာ လေးကို အလွတ် မပေးတော့ ပါဘူး။ ဘဘစံ လရည်တွေ တဂွတ်ဂွတ် မျိုချရင်း လီးထိပ်ကို ထုတ်မပေးပဲ တပြွတ်ပြွတ် ဆွဲစုပ် ပစ်တာ။ ဘဘစံ ကတော့ ငြိမ်းခေါင်းကို ခပ်တင်းတင်း ကိုင်ရင်း တအားအား ညည်းနေ တာပေါ့ လီးကို ပျော့ခွေ သွားတဲ့ အထိ စုပ်ပေးပြီးမှ ပါးစပ်က ထုတ်ပြီး ဒစ်ကြီးကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းပေး လိုက်တယ်။

" ဘဘစံ … ကောင်းလားဟင် "

" အရမ်းကောင်းတာပဲ …… သမီး ရာ … ထင်တောင် မထားဘူး … ခဏ နားဦး … ပင်ပန်း နေပြီ … မောင်သန်းစိုး … လာစမ်း … ငါ့ လီးလာစုပ် "

ရုတ်တရက် ဘဘစံရဲ့ ရင့်သီးတဲ့ စကားကြောင့် ငြိမ်းလေ ကိုသန်းစိုးကို လှမ်းကြည့် လိုက်တယ်။ အနားတောင် မယူဖူး ငြိမ်းပါးစပ် လိုးပြီးတာနဲ့ ငြိမ်းယောက်ျားကို ချက်ချင်း လီးစုပ် ခိုင်းနေတာလေ။ ဒါပေမယ့် ငြိမ်း အံအော သွားတယ် ဂွင်းထုရင်း တန်းလန်းနဲ့ ကိုသန်းစိုးက ထရပ်ပြီး ငြိမ်းတို့ နား လျှောက်လာတာ။

" အောက်ကနေ …… ထိုင်စုပ်ကွာ …… တောင်လာမှ …… မင်းမိန်းမကို … ကော့ပျံ အောင် … လိုးပေး နိုင်မှာ "

ရာဂသွေး ဆူပွက်စေမယ့် အမိန့်သံနဲ့ ဘဘစံ ပြောလိုက်တော့ ကိုသန်းစိုးက ဘဘစံ ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်တယ်။ ပုဆိုး လီးက ထောင်ထွက် နေပြီး အရည်ကွက်တွေနဲ့ ငြိမ်းပါးစပ် ဘဘစံ လိုးတာ ကြည့်ရင်း ဂွင်းထု နေတာ ဘယ်နှစ်ချီလောက် ပြီးထားလည်း မသိဘူး။

" သမီး … ဘဘစံ ဘေးနား တက်ထိုင်လိုက် "

ငြိမ်း ဘဘစံ ဘေးနား ကုတင်စောင်းပေါ် ထိုင်လိုက်တော့ ငြိမ်းယောက်ျား ကိုသန်းစိုးက ဘဘစံ လီးကို စစုပ် ပေးနေပြီ။ ခဏလေးနဲ့ ဘဘစံ လီးကြီး ပြန်မာ လာတယ်။ အဲချိန် ဘဘစံ ညာလက်က ငြိမ်း စကပ် အောက်နားစကို လှန်ပြီး ပေါင်ခြံထဲ ရောက်လာ တာပေါ့။ ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်းပေါင်ကြား ဘဘစံ နိုက်နေတာ ကြည့်လိုက် လီးကို ပြန်စုပ်လိုက်နဲ့ သူ့လီးသူ ပုဆိုးအပြင်ကနေ အုပ်ကိုင် ပွတ်သပ် နေတယ်။ ဘဘစံက ဘယ်လက်က ကိုသန်းစိုး ခေါင်းကို လီးအရင်းထိ ဆွဲကပ်ထားပြီး ညာလက်က ငြိမ်း အဖုတ်လေးကို နိူက်နေတုန်းပဲ။ ငြိမ်းလေ သူစိမ်း ယောက်ျား တယောက်ရဲ့ လီးကို စုပ်နေတဲ့ ကိုသန်းစိုးကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်းလာ သလိုလို သာယာနေ သလိုလို ဖြစ်နေမိတာပါ။ ကိုသန်းစိုး မျက်လုံးတွေ ပြူးလာပြီး လည်ပင်ကြောတွေ ထောင်လာမှ ဘဘစံက ဆွဲကပ်ထားတဲ့ ခေါင်းကို လွတ်ပေး လိုက်တာ။

" သမီး … အဝတ်စား ချွတ်လိုက် ရအောင် "

ဘဘစံ ပြောတော့ ငြိမ်းလည်း ထရပ်ရင်း စကပ် အေက်နားစ ကနေ အပေါ်ဆွဲပြီး ခေါင်းကနေ ချွတ်ချလိုက်တာ။ အင်္ကျီက တွဲလျက် ဆိုတော့ မိမွေးတိုင်း ဖမွေးတိုင်း ဖြစ်သွားတာပေါ့။ ဘဘစံ ထရပ်တော့ စွပ်ကျယ် လက်ပြတ်ကို ငြိမ်းကိုယ်တိုင် ချွတ်ပေး လိုက်တယ်။ ကိုသန်းစိုး ရှေ့ ငြိမ်းနဲ့ ဘဘစံတို့ ကိုယ်လုံးတီး အနေထား တွေနဲ့ပေါ့။

" မောင်သန်းစိုး … မင်းမိန်းမ … နောက်ကနေ … ဖင်ပေါက်လေး … ဖြဲယက်ပေးလိုက် "

မျက်နှာချင်းဆိုင် မတ်တပ်ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်တော့ ဘဘစံက ကိုသန်းစိုးကို ငြိမ်းဖင်ကို ယက်ပေးဖို့ အမိန့် ပေးနေပြန်ရော။ ငြိမ်း နဲ့ ဘဘစံတို့ လျှာချင်း လိပ်ဆွဲပြီး စုပ်နေတုန်း ငြိမ်း ဖင်ဝလေး နွေးကနဲ့ လျှာထိပ်လေး ထိကပ် လာပြီ။ ဖင်ဝက အသားစိုင် အတွန့်လေးတွေ ယက်ပေးပြီး လျှာထိပ်လေးက ငြိမ်းဖင်ပေါက်ထဲ ဝင်လိုက် ပြန်ထွက်လိုက်နဲ့ ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်းဖင်ကို လျှာနဲ့ လိုးပေး နေရှာတယ်။ ငြိမ်း ရင်ထဲ ဗြောင်းဆန်နေပြီ မတ်တပ် အနေထားနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်နေတဲ့ ဘဘစံရဲ့ လီးကြီးက ငြိမ်း ဆီးခုံး လေးကို ဖိထောက် ထားတုန်း ဖင်ပေါက်လေးကို လျှာနဲ့ အလိုးခံလိုက် ရတာလေ။

ငြိမ်း တကိုယ်လုံး တုန်ရီလာရင်း ပေါင်တံ ၂ဖက် ကားပြီး ကော့ပေး မိတယ်။ ဘဘစံရဲ့ ပုခုံး ၂ဖက်ကို အားပြု စွဲထားတဲ့ လက်၁ဖက် အောက်ရွေု့ပီး ဆီးခုံး ထောက်နေတဲ့ လီးကို ဂွင်းထု ပေးလိုက်တာ ရင်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ လှိုက်ကနဲ့ပေါ့။ အဲချိန် ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်း ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာထိုးသွင်းပြီး နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်သလို ဆွဲစုပ်တော့ လူတကိုယ်လုံး ပါးစပ်ထဲ ဝင်သွား သလိုပဲ။ ဘဘစံရဲ့ အောက်နူတ်ခမ်းကို ငြိမ်း ဖိကိုက်ရင်း ဗွိကနဲ့ ဗွိကနဲ့ စောက်ရည်တွေ စီးကျလာတာ ပေါင်ခြံထဲ နွေးကနဲ့ပဲ။

" ဟင့် …… ဟင့် ………… မခံနိုင် တော့ဘူး ……… ငြိမ်းကို ……… လိုး ပေး ပါ တော့ …… ဘဘစံရယ် "

ငြိမ်း ကုတင်ပေါ် အလောတကြီး တက်ပြီး ပက်လက် အနေထားနဲ့ ပေါင်တံတွေ ဖြဲပေး လိုက်တယ်။ ဘဘစံလည်း ကုတင်ပေါ် တက်ပြီး ငြိမ်း ပေါင်ကြား နေရာ ယူလိုက်ပြီ။ လီးကို တဝက်လောက် သွင်းထားပြီး ကုတင်အောက် ဒူးထောက်ထိုင် လျက်လေး ကြည့်နေတဲ့ ကိုသန်းစိုးကို ကုတင်ပေါ် တက်ခိုင်း လိုက်တာ။

" မောင် သန်းစိုး … ငါလိုးနေတုန်း …… ဟောဒီ … မင်းမိန်းမ … စောက်စိလေး …… စုပ်ပေးလိုက်ကွာ "

ပြောပြီး ဘဘစံက လီးကို ဒစ်ပေါ်အောင် ထုတ်လိုက် ပြန်သွင်း လိုက်နဲ့ တချက်ချင်း ငြိမ်း မျက်နှာလေး ကြည့်လိုးနေတယ်။

……………………………

[ ဆဋ္ဌမ ပိုင်း ]

---------------

ဘေးက ကိုသန်းစိုးကလည်း ငြိမ်းဗိုက်နားလေး ဒူးတုတ်ထိုင်ရင်း ထောင်ပြီး မာခဲနေတဲ့ အစိလေးကို ပြွတ်ကနဲ့ ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်ပေးတာ။ ငြိမ်း အချက်၃၀ ပြည့်အောင် မခံနိုင်ခဲ့ဘူး။

" အားးးး ………… အားးးးးး …………… မ ရ တော့ ဘူး …… ရှီးးးးးးးး ………… အအအ ……… ထွက် ……… ထွက် ……………… ထွက်ပြန်ပြီ "

ငြိမ်း တကိုယ်လုံး ကော့ပျံ တွန့်လိမ်ပြီး ဒုတိယ အကြိမ် စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ် လိုက်ရတယ်။ လင်တော်မောင် ကိုသန်းစိုးက စောက်စိလေး စုပ်ပေးနေတုန်းပဲ ဘဘစံက လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ဒစ်နဲ့ ဖင်ဝလေးကို ဖိပွတ် နေတာ။ စောက်ခေါင်း ပေါက်ထဲ လီးပြန်ထည့်လိုက် လီးထိပ် ကပ်ပါလာတဲ့ အကျိအချွဲ တွေနဲ့ ငြိမ်း ဖင်ဝလေး ပွတ်လိုက် ဒစ်ကြီး ဖိထည့်လိုက် ပြန်ထုတ် လိုက်ပဲ။ ငြိမ်း စောက်ရည် ထွက်ပြီး တာတောင် အနား မရခဲ့ဘူး။

" မောင်သန်းစိုး …… ဖယ်တော့ …… ကုတင် အောက်ကပဲ …… ကြည့်နေ "

အရည်တွေ ညှစ်ထုတ်နေတုန်း ဘဘစံက အစိလေး စုပ်နေတဲ့ ကိုသန်းစိုးကို ကုတင်ပေါ်က ဆင်းခိုင်းပြီး ငြိမ်း ကိုယ်ပေါ် သူ့ကိုယ်လုံး မှောက်ချလိုက်ပြီ။ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း အဖုတ်ကို ထပ်မလိုးပဲ ဖင်ထဲ လီးတဆုံး ဆောင့်ချ ပစ်တယ်။ ရုတ်တရက်မို့ ငြိမ်းကိုယ်လေး တောင့်သွားပြီး ဘဘစံ ကျော်ပြင်ကို သိုင်းဖက် ထားရတာ။

" အမလေး …… သေပြီ …… အားးးး အားးးးး "

ဖက်ထားရင်း ငြိမ်းလက်သည်း တွေနဲ့ ဘဘစံ ကျော်ပြင်ကို ကုတ်ခြစ်ပြီး အော်လိုက်မိတယ်။

" ခဏလေးပါ …… သမီးရယ် …… လိုးဖူး ပြီးသားကို …… အင့် အင့် ……… ဗြိ …… ဘွတ် ……… "

ငြိမ်း လည်ပင်းလေး လျှာနဲ့ ယက်လိုက် အောက်ဆင်းပြီး နို့စို့ ပေးလိုက်နဲ့ ဖင်ကို လီးတဝက် လောက်ပဲ အထုတ်သွင်း လုပ်ပြီး ချော့လိုးနေတာပါ။

" ဇွိ ……… ဘွတ် …………… ဇွိ ………… ဖွပ် ……… ဗြိ ……… အအ …………… အင်း ………… အင်း ……… အင်းဟင်း ……… "

နို့သီးခေါင်းလေး ချေလိုက် စို့လိုက်နဲ့ လိုးပေးနေတော့ ငြိမ်းလည်း ပေါင်လေး ဖြဲပြီး မရဲတရဲလေး ကော့ကြည့် လိုက်တယ်။

" ဗွိ ……… အ ……… ဇွိ ………… အင်း ………… ဘွတ် ဘွတ် …………… အ ………… ဗြွတ် ဗွတ် ……… အွန်း ………… အင်း …………… အင်း …………… အင်းဟင်း "

စပြီး လိုးကာစလောက် ငြိမ်း မနာတော့ပါဘူး။ လီးဝင်လာတိုင်း ဖင်အတွင်း ကြွက်သားတွေနဲ့ ပြန်ညှစ် ပေးလိုက်တယ်။ ဘဘစံက ဖင်လိုးလို့ အားရတော့ လီးကို ဖင်က ထုတ်ပြီး အဖုတ်ထဲ ပြန်ထည့်လိုး နေတာ။ ချိုင်း၂ဖက်အောက် လက်ကို လျိုသွင်းပြီး ပုခုံး၂ဖက်ကို ဆွဲရင်း အားယူ လိုးတယ်။ ငြိမ်း အဖုတ်လေး ကော့ပေးတိုင်း ဘွတ်ကနဲ့ ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေအောင် ဖိဆောင့် ပေးတော့ အရှိန် ဝင်လာတဲ့ လီးထိပ်က သားအိမ်ဝ ထိမိပြီး ရူးမတတ်ပဲ နာလည်းနာ ကောင်းလည်း ကောင်းပေါ့။ ထပ်ခါ ထပ်ခါ လိုချင် မိတော့ ငြိမ်းလည်း ဖင်ကြီး လေထဲ ကော့တင် ထားတာ အောက် ပြန်မချဘူး။ ဘဘစံ ကလည်း ငြိမ်းဖင်ကြီး ကုတင်ပေါ် ပြန်ကျအောင် အပေါ်ကနေ အဆက်မပြတ် ဖိဖိ လိုးပေး နေတာ။

၁၅မိနစ် လောက်ကျ ငြိမ်း ဖင်ကြီးကို အောက်ပြန်ချပြီး ဘဘစံ ခါးကို ပေါင်တံ ၂ဖက်နဲ့ ဆွဲညှပ် လိုက်တယ်။၂ယောက်သား အားကနဲ့ အီးကနဲ့ အော်ရင်း ပြိုင်တူ နီးပါး အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွား ကြတာ။ ငြိမ်း တကိုယ်လုံး အားမရှိတော့ သလိုကို ခံစား နေရတယ်။ ကိုသန်းစိုး ကိုတောင် သတိ မရတော့ပါဘူး။ ဘဘစံ လည်း မောသွားပြီး ငြိမ်း ခေါင်းရင်းနား ပေါင်ဖြဲ မှေးနေတယ်။ ငြိမ်းလည်း မှေးရင်း ပင်ပန်းလို့ အိပ်ပျော် သွားတာ အဖုတ်လေး နွေးကနဲ့ ခံစားမိမှ မျက်လုံးကို အားယူ ဖွင့်ကြည့် မိတာ။ ဘဘစံရဲ့ ပေါင်တံ တဖက်ကို ခေါင်းအုံးပြီး ကွေးကွေးလေး အိပ်နေတဲ့ ငြိမ်း ဖင်ကြားက အဖုတ်ကို ကိုသန်းစိုးက ခြေရင်း ဘက်ကနေ ယက်ပေး နေတာပါ။

" ဟင် "

" ရှုး "

ငြိမ်း ပက်လက် လှန်လိုက်တော့ ကိုသန်းစိုးက ပါးစပ်ကို လက်ညိုးလေး ကပ်ထားပြီး ဘဘစံ နိုးသွားလိမ့်မယ် ဆိုတဲ့ပုံစံနဲ့ ခြေဟန် လက်ဟန် ပြနေ ရှာတယ်။ ငြိမ်း ထထိုင်တော့ ဘဘစံရဲ့ လီးဒဏ်ကြောင့် အဖုတ် နူတ်ခမ်းသားတွေ ပြဲဟပြီး စောက်ခေါင်း ဝမှာလည်း လရည်တွေက ဖင်ကြားထိ စီးကျနေတာ။ ငြိမ်း စောက်ဖုတ်မှာ ပေကပ်နေတဲ့ လရည်တွေရော ဖင်ကြားက လရည်တွေပါ ပြောင်နေအောင် ယက်ပြီးမှ အဖုတ်ကို အာငွေ့လေး ပေးပြီး နမ်းနေရှာတာပါ။

" ကိုစိုး …… ငြိမ်းကို …… ခွင့်လွတ်နော် "

" ဟမ် … ခွင့်လွှတ်ပါတယ် …… ငြိမ်းရယ် …… ခွင့်လွတ်ရုံ မကဘူး …… ကိုယ့်ဆန္ဒရော …… ငြိမ်းဆန္ဒရော … ပြည့်ဝအောင် …… ဖြည့်ဆည်း ပေးတဲ့ … ဘဘစံ ကိုလည်း … ကျေးဇူးတောင် … တင်နေမိတယ် "

" ခ်ခ် …… အင်းပါ …… ဟုတ်ပါပြီ …… အဲဒါနဲ့ … ငြိမ်းဟာကို …… ဘာလို့ …… လာယက်တာလဲ …… ရေ မဆေးရသေးဘူး …… ခုမှ လိုးထားတာ …… မြင်သားနဲ့ "

" ငြိမ်း … ဖင်ပေါက်လေး … တအား နာနေမယ် ထင်လို့ …… အာငွေ့ ပေးရင်း …… ယက်မိတာပါ …… မထင်မှတ်ပဲ …… အရည်တွေ …… ပါးစပ်ထဲ ဝင်လာတော့ … ထွေးချရင် … အသံထွက်ပြီး … ငြိမ်း …… နိုးလာမဆိုးလို့ …… မျိုချ ပစ်လိုက်တာ "

ကိုသန်းစိုး စကားကြောင့် ငြိမ်း ရင်ထဲ နှင့်သွား ရတယ်။ ဟိုးတခါ ကိုအောင်ကျော်နဲ့ တုန်းကလည်း တခါ မျိုချပစ်တာ။

" ကဲကဲ …… ဒါဆိုလည်း …… နောက်တပွဲ …… စရအောင် …… မောင်သန်းစိုး …… စုပ်ကွာ …… ခုန ကျေးဇူးတင်တယ်လို့ … ကြားမိလိုက်ပါတယ် "

ငြိမ်းတို့ လင်မယား စကားပြောတုန်း ဘဘစံ ပြန်နိုး လာတယ်။ ချက်ချင်းပဲ ငြိမ်း ပေါင်ကြား ကုန်းယက် နေတဲ့ ကိုသန်းစိုးကို လီးပြန်စုပ်ခိုင်း နေတာ။ ကိုသန်းစိုးက ငြိမ်း စောက်ပတ်ကို နှာခေါင်း မြုတ်ဝင်အောင် တချက် ဖိနမ်းပြီးမှ လှဲအိပ်နေတဲ့ ဘဘစံ ဘေးနားလေး ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ တိုးကပ်သွားပြီ။ ငြိမ်းတို့ လင်မယားကို စိတ်ကျေနပ်မှု့ အပြည့် ပေးနိုင်တဲ့ ဘဘစံရဲ့ လီးကြီးကို စုပ်ပေး နေရှာတယ်။ စောက်ရည် တွေရော လရည်တွေရော ပေပွနေတဲ့ လီးကြီး ကိုသန်းစိုး ပါးစပ်ထဲ ခဏလေးနဲ့ ပြောင်ရှင်း သွားတာ။ ငြိမ်း ကြည့်ရင်း စိတ်ထဲ ဝမ်းနည်း သလိုလို ကျေနပ် နေသလိုလို နဲ့ ဖေါ်မပြနိုင်တဲ့ ဝေဒနာလေး တခုဖြစ်လာ ရတယ်။

" ရပြီ တော်တော့ …… မင်း မိန်းမ … စောက်ဖုတ်ကို ပြောင်နေအောင် … ယက်ပေးလိုက် …… ငါ ခဏနေ …… ထပ်လိုးဦးမှာ "

ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် အနား ယူနေတဲ့ ငြိမ်း ပေါင်ကြား ဒူးလေး တုတ်ပြီး ယက်ပေးတာများ ကိုသန်းစိုး မျက်နှာက အားရ ကျေနပ်မှု့ အပြည့်နဲ့ပေါ့။ အကြည့်ချင်း ဆုံတော့ မျက်လုံးတွေက ပြုံးပြ နေသလိုပါပဲ။ ငြိမ်း အဖုတ်ထဲ ခုနက ဘဘစံ ပန်းထည့်ထားတဲ့ လက်ကျန် လရည်တွေပါ ဆွဲဆွဲ စုပ်ယူ မျိုချပစ်တာ။ ငြိမ်းနဲ့ ဘဘစံ တညလုံး နားလိုက် လိုးလိုက်နဲ့ ကိုသန်းစိုး ကတော့ မလိုးရ ရှာဘူး ၃နာရီလောက်မှ အိပ်ခဲ့ကြတယ်။

///////////////////////

လူမမြင်နိုင်တဲ့ ကာမ အမှောင်ထဲ တိုးဝင်ရင်း ၂နှစ်လောက် ကြာတော့ ငြိမ်း ဘဝ ဂျွန်းထိုး မှောက်ခုံ ဖြစ်တော့တာပဲ။ ငြိမ်း ယောက်ျား ကိုသန်းစိုး သူ့ဆိုင်က အပြန် ဆိုင်ကယ်ချင်း အက်ဆီးဒင့် ဖြစ်တယ်။ ချက်ချင်းတော့ မဆုံးဘူး ငြိမ်း ဆေးရုံကို လိုက်သွာပြီး စကားနဲနဲ ပြောပြီးမှ ဆုံးတာ။ ငြိမ်းနဲ့ သားလေးကို အမှန်တကယ် နားလည် ပေးတဲ့သူ ရှိရင် နောက်အိမ်ထောင် ထပ်ပြုတဲ့ တယောက်ထဲ မနေနဲ့ ပြောပြီး ခဏကြာတော့ ငြိမ်ကျသွားတယ်။ ငြိမ်းလည်း တယောက်ထဲ ဘာလုပ်လို့ ဘာကိုင်ရမှန်း မသိဘူး။ ကိုသန်းစိုး နာရေးကို သူ့ဘက်က အမ၂ယောက်ရော ငြိမ်းမိဘ တွေရော ရောက်လာကြတယ်။

ရက်လည်ပြီး နောက်ရက်ကျ မိသားစုလိုက် တိုင်ပင် ကြတာပေါ့။ နောက်ပိုင်း ငြိမ်းကို အလုပ် ထွက်ခိုင်းပြီး မိဘတွေ ရှိတဲ့ နယ်မြို့လေးကို ပြန်နေဖို့ အဖြေ ထွက်လာတယ်။ နောက်၁ပတ်ကျ ငြိမ်းလည်း အလုပ် ကနေ ထွက်စာ တင်လိုက်တာပဲ။ လက်ရှိ တိုက်ခန်းကို ရောင်းဖို့ စီစဉ်ပြီး ငြိမ်း မိဘတွေနဲ့ လိုက်သွားခဲ့တယ်။ ကိုသန်းစိုးကို လွမ်းတိုင်း သားလေးနဲ့ပဲ အဖေါ်ပြု နေလာခဲ့တာ။ အဲဒီမှာ ငြိမ်း အလူးအလဲ ခံရ တော့တယ်။ အိမ်ထောင်ရေး ပျက်စီးလို့ တစ်ခုလပ်တို့ မုဆိုးမတို့ ဘဝရောက်ပြီဆို ပတ်ဝန်းကျင်က ဘုမသိ ဘမသိ အထင်သေး ခံရသေးတယ်။ အဆိုးဆုံးက မိန်းမသားချင်း အဲကောင်မ ဘယ်လိုလေ ဘယ်ညာလေ ဘယ်သူနဲ့ ဖေါက်ပြန်တာ ဘယ်မှာ ပက်ပင်း မိတာ။

ဟာ အစုံ အစုံ ပါပဲ အိမ်ထောင်တစ်ခု ပျက်စီးတာနဲ့ အော် ဒီမိန်းမ အားငယ်ရှာမှာ ကူညီ စောင့်ရှောက်မယ် ဆိုတဲ့ အသိစိတ် နဲ့ ဖေးမမယ့်သူ ရှားပါတယ်။ အဆိုးဆုံး ကတော့ အားငယ်နေချိန် အားနည်းချက်ကို နင်းပြီး အခွင့်ရေး ယူတတ်တဲ့ သူက များနေတာ။ ဘယ်သူကများ ကိုယ်တည်ဆောက် ထားတဲ့ အိမ်ထောင်ရေး ပြိုကွဲ ချင်မှာလည်း။ လူဘဝ ဆိုတာကလည်း ဆန်းကြယ် သားပဲ ကုသိုလ် အကျိုး ပေးရင်းသာ ကြာတာ အကုသိုလ် အကျိုး ပေးတာကျ မြန်တယ်။ ငြိမ်း မိဘတွေ နေတဲ့မြို့ ရောက်ပြီး ၅လပဲ အတူနေလိုက်ရတယ် အဖေရော အမေရော ဘုရားဖူး ထွက်ရင်း ဘုရားဖူးကား မှောက်ပြီး ပွဲချင်းပြီး ဆုံးကြတာ။ အလောင်းတောင် ပြန်မရ လိုက်ဖူး ကားတစီးလုံး ချောက်ထဲ ပြုတ်ကြတာတဲ့။ နောက် ၁ပတ် ငြိမ်း စျေးသွားတော့ အရပ်ထဲက လူတွေပေါ့ ငြိမ်း မြင်တာနဲ့ ပြောတော့တာပဲ။

" ဟုတ်ပါ့ …… လင်သေတာ …… မကြာသေးဘူး … ဒီရွေ့လာတာ … ဒီရောက်တော့ …… မိဘ ၂ပါးပါ … ဆုံးရော … အရပ်နာတယ် အေဟဲ့ "

ငြိမ်း အသားတွေ တဇပ်ဇပ် တုန်လာတယ်။ လူချင်း မသိပဲ စာနာမှု့ ကင်းမဲ့တဲ့ တချို့လူတွေရဲ့ စကားလုံး တွေက ငြိမ်းကို နာကျင် စေတယ်။ ငြိမ်းတို့ သားအမိ ဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဘာတခုမှ အမှား မလုပ်ခဲ့ပါဘူး။

" အန်တီငြိမ်း …… လာလာ …… စျေးသွားမှာ မလား …… ကျနော် လိုက်ပို့ ပေးမယ် "

ငြိမ်း လှည့်ကြည့်တော့ ငြိမ်းတို့ ရပ်ကွက်ထဲက ကောင်လေးပါ ထူးနိုင်တဲ့ ဖြူဖြူ ချောချောလေး။

" ရပါတယ် … သားရယ် … သွားသွား "

" လာပါ … အန်တီငြိမ်းရဲ့ … ဖေဖေနဲ့ မေမေက … မှာထားပါတယ် … အန်တီငြိမ်း အားငယ်နေချိန် … တတ်နိုင်တာ … ကူညီရမယ်တဲ့ "

တော်ပါသေးရဲ့ မစာနာတဲ့ လူတွေ ရှိသလို စာနာပြီး ခင်လိုဖွယ် ကောင်းတဲ့ လူတွေလဲ ရှိသေးလို့်။ ထူးနိုင် အသက်က ၁၈နှစ် ၁၉နှစ် လောက်လေး။ ထူးနိုင် အမေက ငြိမ်းထက် နဲနဲပဲ ကြီးမယ်။ သူ့ အဖေက အဆောက်အဦး တွေ ဆောက်တဲ့ ကန်ထရိုက် လုပ်ငန်း လုပ်တာ။ ခု ငြိမ်းနေတဲ့ တိုက်ကို ငြိမ်းမိဘတွေက ထူးနိုင် အဖေကို ကန်ထရိုက် ပေးရင်း ငြိမ်း မိဘတွေနဲ့ ခင်ခဲ့ကြတာ ပြောတယ်။ ၁နှစ် လောက်ကျ ငြိမ်းနဲ့ ထူးနိုင်ရဲ့ မိဘတွေလည်း အတော်လေး ရင်းနှီး လာကြတယ်။ အထူးသဖြင့် ထူးနိုင်ပေါ့ အိမ်လာရင်လည်း သားလေးကို ထိန်းပေး ရှာတယ်။ သားလေး နာမည်က ဟိန်းစိုးတဲ့ သူ့အဖေ ကိုသန်းစိုး ပေးထားတဲ့ နာမည်ပါပဲ။ ၄နှစ် ကျော်လာတော့ စကားလဲတတ် ဝဝကစ်ကစ်လေးနဲ့ ထူးနိုင်လာရင် ချီခိုင်းတော့တာပဲ။

ထူးနိုင်က တက္ကသိုလ် တက်နေတာ ကျောင်းပိတ်ရက်ဆို ငြိမ်းတို့အိမ် ရောက်လာပြီး ကလေး လာလာ ကြည့်ပေး တယ်။ တရက်ကျ ထူးနိုင် ရောက်လာတော့ ကလေး ထိန်းခိုင်းပြီး ငြိမ်း မှေးကနဲ့ အိပ်ပျော် သွားတာ။ အိပ်ပျော် နေရာကနေ ကုတင်လေး တကျွီကျွီနဲ့ လှုပ်စိလှုပ်စိ ဖြစ်လာလို့ ငြိမ်း မျက်လုံး ဖွင်ကြည့်တော့ ဖွင့်မရဘူး တအား အိပ်ချင် နေလို့ မျက်လုံး ခဏ ပြန်မှိတ် လိုက်ရတယ်။ အကနဲ့ အီးကနဲ့ ကြိတ်ပြီး ညည်းနေတဲ့ အသံလေးက တိုးပေမယ့် ကပ်နေလို့ ပီပီသသ ကြားနေမိတာ။ ရင်းနှီးတဲ့ အသံလေးမို့ ထူးနိုင် အသံမှန်း သိလိုက် ရတယ်။ နောက်တကြိမ် မျက်လုံး ဖွင့်တော့ အသံက ငြိမ်း ခြေရင်းဘက်မှာ အားယူပြီး ကြည့်လိုက်တာ။ ဟုတ်တယ် ထူးနိုင်ပေါ့ ကုတင်စောင်း တင်ပလွဲ ထိုင်ရင်း ငြိမ်း ပေါင်ကြားကို ကြည့်ပြီး ဂွင်းထု နေတာပါ။

အသံလည်း မပေးရဲဘူး လူပျိုပေါက် ဆိုတော့ ရှက်ပြီး တခုခု လုပ်လိုက် မှာလည်း စိုးရိမ်မိတယ်။ ငြိမ်း စိတ်နဲနဲ လှုပ်ရှား လာမိတာပေါ့ သားတယောက်လို ခင်မင်မိပေမယ့် အထိအတွေ့ ဝေးနေတဲ့ ငြိမ်းအတွက် ခံစားမှု့ အသစ်လေး ဖြစ်လာ ခဲ့တာ။ တဖြည်းဖြည်း ရက်လေးတွေ ကုန်ဆုံးပြီး လလေးတွေ များလာတော့ ငြိမ်း ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့ အထုအထောင်း ကိုလည်း ခံနိုင်လာပြီး အဆင်ပြေအောင် နေတတ် လာပါပြီ။ ငြိမ်း မိဘတွေ ရှိစဉ်က ရပ်ကွက်ထဲ ပေးကမ်း ထောက်ပံ့ ထားတဲ့ ဒေါ်မိုးကြည် ဆိုတဲ့ အဒေါ်ကြီး ကလည်း ငြိမ်းတို့ သားအမိကို စောင့်ရှောက် ပေးတော့ အဆင် ပြေပါတယ်။ အဆင် မပြေတာက ထူးနိုင်ရဲ့ အပြုအမှု တွေပေါ့။ ကလေး ထိန်းရင်း ငြိမ်း ခန္ဓာကိုယ်ကို ခိုးခိုး ကြည့်တတ် လာတာ။ ငြိမ်းလည်း ထူးနိုင်လာရင် စိတ်တွေ ကြွနေတတ်တယ်။ ငြိမ်းက ကာမနဲ့ ပက်သက်ရင် အဆုံးစွန်ထိ ခံစားဖူးတဲ့ မိန်းမ တယောက်လေ။ တခါတခါ စိတ်ထလာရင် ထူးနိုင်ရှေ့ သေချာကို တင်တွေ ရင်တွေ လှုပ်ခါ ပြမိနေတာ။ အဲလို ချိန်တွေဆို ထူးနိုင် ပေါင်ကြားက ဟာကြီး ပုဆိုးထဲတင် ဆတ်ကနဲ့ ဆတ်ကနဲ့ လှုပ်သွားတာပဲ။

တရက်ကျ ကလေးအိပ်ပျော် သွားတော့ ငြိမ်းလည်း ရေမိုးချိုး ဧည့်ခန်းထဲ ဖုန်းလေးဖွင့်ပြီး ဒေါင်းထားတဲ့ အပြာကားတွေ ထဲက မကြည့်ရသေးတဲ့ ကားတွေ ရွေးကြည့်နေမိတာ။ ငြိမ်းရဲ့ စိတ်အခံကိုက ဖေါက်ပြန်တာ မျိုးတွေ ကြိုက်တော့ ဇတ်လမ်းနဲ့ ကားလေးတွေပဲ ဒေါင်းဖြစ်တယ်။ ညက ဒေါင်းထားတဲ့ ဂျပန်ကားလေး ဖွင့်ကြည့်တော့ စိတ်ပါ လာမိတာပဲ။ ဧည့်ခန်းထဲ ခုံပေါ်မှာ ပေါင်ကား ထိုင်ပြီး ဘယ်လက်က ဖုန်းကိုကိုင် ကြည့်ရင်း ညာလက်က အဖုတ်လေးကို ပွတ်နေ မိတယ်။

တယောက်ထဲ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ဆိုတော့ အသံလည်း မလျော့မိဘူး။ ဇတ်လမ်းထဲ မင်းသမီးက ကိုယ်လုံးလှလှနဲ့ ဆွဲဆောင်နိုင်မှု့ ရှိတယ်။ ယောက်ျားက ကုမ္ပဏီ ပိုင်ရှင်ပါ။ အလုပ်များတော့ ဇနီးချော လေးကို အိမ်ထောင်ရေး သုခလည်း အပြည့်အဝ မပေးနိုင်ရှာဘူး။ မင်းသမီး ကလည်း အရွယ်ကောင်းတုန်း ဆိုတော့ ကာမ ဆန္ဒလေး လစ်ဟပ် နေတယ်။ မွေးနေ့မှာ ယောက်ျားက ကားအသစ် တစီး ဝယ်ပေးပြီး ကားမောင်း သင်ပေးတဲ့ လူတယောက် ငှားပြီး လွတ်ထားမိတာပေါ့။ အဲဒီမှာ ငြိတာ့ တာပဲ။ ဂီယာထိုးရင်း ပေါင်တံလေးတွေ မထိတထိ ပွတ်လိုက် ဘေးကနေ စီယာတိုင် ကိုင်ထိန်းပြရင်း တံတောင်နဲ့ နို့တွေ ထောက်လိုက်ပေါ့။ မကြာပါဘူး မင်းသမီး ကလည်း ကာမသုခ လစ်ဟာ နေတော့ ကားမောင်း သင်ပေးတဲ့ သူနဲ့ ငြိကြတာပဲ။

ကားမောင်း သင်ပေးတဲ့ သူက မနက်ဆို လာခေါ်ပြီး နေ့လည် ထမင်းစားကာ နီးမှ အိမ်ပြန် ပို့ပေးတာ။ ကားမောင်းသင်တဲ့ ကွင်းထဲ ရောက်တာနဲ့ လူရှင်းတဲ့ နေရာဆို ကားကို ရပ်ပြီး မင်းသမီးကို လီးစုပ် ခိုင်းတယ်။ လီးတောင် လာတာနဲ့ ကားရှေ့ခန်း မှန်အလုံ ပိတ်ပြီး အပေါ်က ခွဆောင့် ခိုင်းတာ။ အိမ်ပြန် ပို့ရင်လည်း အိမ်ဖေါ် အကူ အလုပ်သမားတွေ အလစ် တံခါးကြား အိမ်သာ မီးဖိုခန်း အစုံပဲ အခွင့်ရေး ရသလောက် လီးစုပ်ခိုင်းပြီး ဆွဲလိုးပေးတာ။ လိုးပြီးမှ မင်းသမီး အဖုတ်ကို ယက်ပေးရင်း သူ့လီးကို ပြန်စုပ် ခိုင်းတယ်။ ဇတ်ကား တကားလုံး ကြည့်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားရင်း အဖုတ်ကို ပွတ်နေမိတာ။ အိမ်ထဲ ထူးနိုင် ဝင်လာတာ မသိလိုက်ဖူး။ ငြိမ်းလေ အိမ်ပေါက်ဝမှာ ရပ်နေတဲ့ ထူးနိုင် မြင်လိုက်တော့ မျက်နှာ တခုလုံး ထူပူ သွားတာပေါ့။ ထမိန်ကို ပေါင်ရင်း လိပ်တင်ပြီး အဖုတ်ကို ပွတ်လျက် တန်းလန်း မိသွားတာ မို့ပါ။

" သား … ထူးနိုင် …… ရောက်တာ ကြာပြီလား …… ထမင်းစား ပြီးပြီလား … ရေချိုးမှာလား "

ငြိမ်း စကားတွေ အယောင်ယောင် အမှားမှားပေါ့။ အနား လျှောက်လာတော့ ဘီယာနံ့တွေနဲ့ မျက်နှာ ကလည်း နီရဲ နေတယ်။ မျက်လုံးတွေက ငြိမ်း ပေါင်ဂွထဲ ရောက်နေတာ။ ပေါင်ကြားက ဟာကလည်း ငေါက်တောက်ကြီး ထောင်ထွက် နေပြီ။ ထူးနိုင်တို့ ကျောင်းက နူတ်ဆက် ပွဲတဲ့။ ငြိမ်းဆီ ရောက်တော့ မူးနေတာ။ ငြိမ်း ထင်မထားဘူး ဗြုံးကနဲ့ ထူးနိုင်က ငြိမ်းရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်ချပြီး ထမိန် ဆွဲလှန် ပစ်တယ်။ တဆက်ထဲ ပေါင်ဂွထဲ မျက်နှာအပ်ရင်း တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းတော့တာပဲ။

" ဟင် ……… ဘာ ………… ဘာ ………… ဘာလုပ်တာလဲ …… အာ ………… ဟာ "

အိမ်နေရင်းမို့ ရေချိုး သနပ်ခါးလူးပြီး အောက်ခံ ဘောင်းဘီ ဝတ်မထားတော့ ထမိန်လန်တာနဲ့ ငြိမ်း အဖုတ်လေး ဘွားကနဲ့ ပေါ်လာတာပေါ့။ ကာလ အတော်ကြာ ဝေးနေတဲ့ ငြိမ်းဟာလေး နွေးကနဲ့ ခံစားမိတော့ ငြိမ်း ခဏ ကြောင်သွားရတယ်။

" အဖုတ်လေးက လှလိုက်တာ … အန်တီငြိမ်းရယ် … သား … ယက်ပေးမယ်နော် "

" ဟာ ……… မသိဘူး ……… မ လုပ် နဲ့ … "

" ဘာမသိတာလဲ …… အန်တီငြိမ်းရယ် ……မညာပါနဲ့ … အပြာကား ကြည့်ပြီး … ပွတ်ထားတာ ……… ဒီမှာ …… အရည်တွေရွှဲနေပြီ "

ငြိမ်း ဘယ်လို ပြောပြော ထူးနိုင်က မရတော့ပါဘူး။ ဇွတ်ပဲ ငြိမ်းဟာလေးကို အတင်း ယက်တော့တာပဲ။

" အိုး …… ဖယ် …… ဖယ်ပါ …… သားရယ် "

" ငြိမ်ငြိမ် နေပါ …… အန်တီငြိမ်း ရယ် …… ကောင်းရဲ့သားနဲ့ "

" ဟင့် ……… အန်တီငြိမ်း … တောင်းပန်ပါတယ် ……… သားရယ် … ရှီးးးးးးး …… ကျွတ် "

ကာမစိတ် ကြွနေလို့ ငြိမ်း စိတ်ပါပေမယ့် တူဝရီး အရွယ်မို့ မလိုက်လျော ချင်တာပါ။ ခပ်တိုးတိုးလေး ချော့ပြီး ကြိတ်ပြောနေမိတယ်။ ပေါင်တံတွေ အတင်းစိထား တာလည်း မရဘူး အဖုတ်လေးကို အငမ်းမရ နဲ့ ယက်နေရှာတာ။ ပိုဆိုးတာက မယက်တတ် ယက်တတ်နဲ့ လျှာဖျားလေးက အဖုတ်ဝအောက် ဖင်ကြားထဲ တိုးလာရင် ငြိမ်း စောက်ရည် ထွက်မတတ် ခံစား နေရပြီ။ တချက်တချက် အစိလေး သွားနဲ့ ထိမိလိုက်ရင် ခံချင်တဲ့ စိတ်တွေ ဖြစ်ဖြစ် လာတယ်။ ငြိမ်း ပေါင်တွေ စုလိုက် ဖြဲလိုက်နဲ့ ရုန်းရင်း ကန်ရင်း လက်လျော့ လိုက်မိတာပေါ့။

လျှာနွေးနွေးလေးက အဖုတ် အက်ကွဲ ကြောင်းထဲ အထက်ရောက်လိုက် အောက်ရောက်လိုက်နဲ့ ငြိမ်း အတော်ကြာ မေ့နေတဲ့ ကာမ အထိအတွေ့ကြောင့် အူတွေ အသဲတွေ ဗျောင်းဆန် ကုန်တယ်။ လက်၂ဖက်နဲ့ အဖုတ်ကို ဖြဲပြီး အစိလေး အတင်း လိုက်ယက်တော့ ငြိမ်း မခံနိုင် တော့ပါဘူး။

'' အဟင့် ……… ရှီးးးးးး ………… အအ …… တော်တော့နော် …… သား ……… အန်တီငြိမ်း … မခံနိုင်ဘူး ……… အီးးးး ………… မလုပ်ပါနဲ့ တော့ "

ငြိမ်း အသိစိတ် တဝက်က တူသား အရွယ်မို့ ရှက်လည်း ရှက်မိ ပါတယ်။

" သား … ယက်ပေးတာ …… ကောင်းတယ် မလား … အဖုတ်လေးက … ဖေါင်းကားပြီး …… အရည်တွေ ရွှဲနေပြီ … ခံချင်နေပြီလား ဟင် "

" ဟာ ……… အိုရ် …… မဟုတ်ဘူး …… မခံချင်ပါဘူး ……… ဟင့် "

ငြိမ်း စကားဆုံးတော့ ထူးနိုင်က အဖုတ်ကို ဒူးထောက် ယက်နေရာက ထရပ်ပြီး ပုဆိုး ချွတ်ချပစ်တယ်။

………………………………

[ သတ္တမ ပိုင်း ]

----------------

" ဟင် ……… ပြန် …… ပြန် ……… ပြန်ဝတ် ထားပါ … သားရယ် "

ငြိမ်း မျက်နှာချင်းဆိုင် အိုးတို့ အန်းတမ်း အနေထားနဲ့ ကြည့်ရင်း အံအော သွားမိတယ်။ ဟိုးတခါ ငြိမ်းဟာကို ခိုးကြည့်ပြီး ဂွင်းထုတုန်းက လက်နဲ့ ဆုပ်ကိုင် ထားလို့ အကုန် မမြင်ရပေမယ့် ခုဟာ အနီးကပ် မြင်နေရတာ။ အသားဖြူသူမို့ လီးက ဖွေးပြီး သွေးကြောလေးတွေ မြင်နေရတာ။ အတုတ်က ပုံမှန်ဆိုပေမယ့် အရှည်က ၇လက်မ ကျော်ပြီး လီးထိပ်က ဒစ်က ရဲပြီး ကားထွက် နေတာ။ နောက်ဆုံး ငြိမ်း ဘယ်လိုပဲ ငြင်းငြင်း အလိုး ခံလိုက် ရတယ်။ ငြိမ်း ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်ပြီး တုန်တုန်ရီရီနဲ့ လိုးတော့ တာပဲ။ စိတ်လှုပ်ရှား နေရှာတော့ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ ဖိထိုး နေတယ်။ ငြိမ်းလည်း ခုံပေါ်ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ပဲ ဖင်ကြီး ကြွပြီး အဖုတ်ဝလေးနဲ့ လီးထိပ်ကို မသိမသာ ချိန်ပေး လိုက်တာ။ အချက် ၃၀တောင် မပြည့်ဘူး အတွေ့ကြုံ သိပ်မရှိသေးတဲ့ ထူးနိုင်ကြောင့် ငြိမ်း ဇပ်တငမ့်ငမ့်လေး ဖြစ်ကျန်နေတာပေါ့။

" ဇွိ ……… ဘွတ် …………… ဘွတ် ဘွတ် ………… အ ………… အား …… ပြီးတော့မယ် ………… သား ပြီးတော့မယ် ………… အန်တီ ငြိမ်း …… အင့် "

" ဟင် ……… အထဲ ……… မပြီးနဲ့ ……… သား ……ဗိုက်ကြီး လိမ့်မယ် … အန်တီငြိမ်း ……… ဂွင်းတိုက် ပေးမယ် "

ငြိမ်း ယောက်ျား ကိုသန်းစိုး ဆုံးကတည်း ဆေးထိုး ဆေးသောက် မလုပ်တာ ကြာပြီလေ။ အထဲပြီးလို့ ကိုယ်ဝန် ရရင် အခက်သားမို့ အလောတကြီး ပြောလိုက် မိတယ်။ ထူးနိုင်လည်း ဗိုက်ကြီးမှာတော့ စိုးရိမ်တဲ့ ပုံပါ လီးကို ငြိမ်း အဖုတ်ထဲက ဆက်ကနဲ့ ဆွဲထုတ်ပြီး ထရပ် လိုက်တာပေါ့။ ဒစ်က နီရဲ တင်းပြောင် နေတာ ပေါက်ထွက် မတတ်ပဲ။ ငြိမ်းလည်း ထိုင်လျက် တန်းလန်းနဲ့ လီးကို ဆုပ်ကိုင်ပြီး ဂွင်းထု ပေးလိုက်တာ။ စကိုင်မိ ကတည်းက လက်ဖဝါးထဲ ဒုတ်ကနဲ့ ဒုတ်ကနဲ့ သွေးတိုးနေတဲ့ လီးက ၁၀ချက်တောင် မထုလိုက်ရဘူး ဗျစ်ကနဲ့ ဗျစ်ကနဲ့ လရည်ဖွေးဖွေး ပျစ်ပျစ်တွေ ပန်းထွက် လာတာ ငြိမ်း အင်္ကျီတွေပေါ် ပေပွ သွားတယ်။

'' အ အ ……… ကောင်းလိုက်တာ ……… အ ………… ကောင်းလိုက်တာ ……… အန်တီငြိမ်းရယ် ……… ရှီးးးးး …… အင်း အင်း "

////////////////////////////

၅ရက်လောက်ပဲ ထူးနိုင် မျက်နှာပူပြီး အိမ်မလာတာ။ နောက်ရက်ကျ ရက်ခြားလိုလို ပြန်စတော့ တာပဲ။ ငြိမ်းလည်း ကာမ အထိအတွေ့အောက် သာယာ နေမိတာ ရပ်တန့်ပစ်ဖို့ ဘယ်လိုမှ မစဉ်းစားမိဘူး။ ကျောင်းပိတ် ရက်တိုင်း ထူးနိုင် အလာကို စိတ်က အလိုလို မျှော်တတ် လာတယ်။ သင့်တော်တာ မသင့်တော်တာ ထက် ပျောက်ကွယ်နေတဲ့ ကာမဆန္ဒလေး ဖြည့်ဆည်းဖို့ပဲ စဉ်းစား မိတာ။ ခုလည်း ထူးနိုင် လာကာနီးလေး ငြိမ်း အိပ်ခန်းထဲ အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေလိုက်တယ်။ ထုံးစံ အတိုင်း ထမိန်အပြင်ကနေ ငြိမ်း အဖုတ်ကို မက်မက် မောမော နမ်းနေလို့ ငြိမ်းပြုံးမိတာပေါ့။ ယောက်ျား အတော် များများက ကာမဆက်ဆံရင် ခါးအောက်ကို အရင် သွားတတ် ကျတယ်။

အဲဒါက ငြိမ်းတို့ မိန်းမသားတွေ အတွက် ကာမလမ်းကို ဇွတ်ဖေါက်သလိုပဲ။ လမ်းပေါက် သွားပေမယ့် အဲဒီလမ်းက မညီမညာ မချောမွေ့ တတ်ဖူး။ ငြိမ်း အိပ်ချင်ယောင် ဆောင်နေရာကနေ ခန္ဓာကိုယ် ဘေးတစောင်း လှဲထားလိုက်ပြီး အိပ်ပျော်နေတဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ကို ထူးနိုင် ဘယ်လို လိုးမလဲ စမ်းကြည့် မိတာပါ။ လိုးချင်တာကလည်း ပြာလို့ ညံ့တာကလဲ ချာလို့ တကယ်တကယ်! ထူးနိုင် အတွေ့ကြုံ မရှိဘူး ဆိုတာ သိသာပါတယ်။ တကယ်တော့ ငြိမ်းနဲ့ ထူးနိုင်တို့ လိုးနေတာ ၅ကြိမ် ၆ကြိမ်လောက် ရှိပါပြီ။ ထမိန်အပြင်က နမ်းနေတာ အတော်နဲ့ မပြီးတော့ဘူး။ ဒါနဲ့ ငြိမ်းလည်း ပက်လက် ပြန်လှန်ပြီး ဖင်ကြွရင်း ထမိန်ချွတ်ပေး ရတယ်။

" ဟင် …… အန်တီငြိမ်း …… သားက … အိပ်ပျော် နေတယ် ထင်လို့ "

ငြိမ်း အိပ်ပျော် နေတာမှ မဟုတ်တာလေ။ အဖုတ် ပေါ်ကနေ မျက်နှာခွာပြီး ကြည့်နေတဲ့ ထူးနိုင်ကို ငြိမ်း မျက်စိတဖက် မှိတ်ပြလိုက်တယ်။

" ခ်ခ် ခ်ခ် …… အန်တီငြိမ်း … စောက်ပတ် ခိုးနမ်း နေတာလား "

ငြိမ်း စကားကြောင့် ထူးနိုင် မျက်နှာလေး ရဲတက် လာပြီး နှူုတ်ခမ်းတွေ ငြိမ်း အဖုတ်ကို အငမ်းမရ ယက်တော့ တာပေါ့။ အက်ကွဲကြောင်းထဲ လျှာထိပ်လေး ထိုးထည့်ပြီး အစိလေးကို မျှင်းစုပ် နေရှာတယ်။ ဘေးနား ငြိမ်း မျက်နှာဘက် ခြေဆင်းရင်း ကိုယ်တစောင်း လှဲပြီး လက်တွေက အင်္ကျီအပြင်ကနေ နို့အုံတွေကို ဆုပ်နယ် နေတာ။ ငြိမ်းလည်း အင်္ကျီကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး ဘော်လီကို နို့ပေါ်ရုံ ဆွဲချ ပေးလိုက်တယ်။ တဆက်ထဲ ငြိမ်းလည်း ကိုယ်တစောင်း လှဲပြီး မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားနဲ့ ဘောင်းဘီ အပြင်ကနေ လီးကို ပွတ်သပ် ပေးလိုက်တာ။

ခါးကို ဆက်ကနဲ့ ကော့ထိုးရင်း စောက်စိလေးကို ပါးစပ်ထဲ သွင်းပြီး တပြွတ်ပြွတ် စုပ်တော့တာပဲ။ ငြိမ်းလည်း ထူးနိုင် လီးကြီး ကိုင်မိ ကတည်းက စောက်ရည်က စိမ့်ထွက် နေတယ်။ အဖုတ်နဲ့ ထူးနိုင် မျက်နှာကို ဆွဲကပ်ရင်း ငြိမ်းလည်း အငြိမ် မနေနိုင် တော့ပါဘူး။ ထူးနိုင် ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးကို အောက်ဆွဲချပြီး ထောင်မတ် နေတဲ့ လီးကို ဆွဲစုပ် ပေးမိ နေတာ။ ထူးနိုင်ကလည်း မျက်နှာ အပ်ထားတဲ့ ငြိမ်းအဖုတ်ကို ဖိဖိပွတ်ပေးရင်း တချပ်တချက် ဖင်ဝလေးကို လျှာဖျားလေးနဲ့ လှမ်းတို့ ပေးတယ်။ ၂ယောက်သား အမြင့်ဆုံး အချိန် ရောက်တော့ ငြိမ်းလည်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ကိုယ်တစောင်း အနေထား ကနေ ပက်လက် လှန်လိုက်တာ။ ထူးနိုင်လည်း ထရပ်ပြီး ငြိမ်းပေါင်ကြား ဝမ်းလျား မှောက်ချပစ်တယ်။

အဖုတ်ပေါ် လီးကို အမြောင်းလိုက် တင်ပြီး ဖိပွတ်တော့ ငြိမ်းလည်း အလိုက်သင့် ဖင်ကော့ထိုးပြီး ပြန်ပွတ် ပေးနေတာပေါ့။ နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် အထက်အောက် ဖိပွတ်နေတုန်း ထူးနိုင်က လီးကို လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ငြိမ်းစောက်စိကို လီးထိပ်နဲ့ ဖိထိုးပစ်တယ်။ ငြိမ်းလည်း ဖင်ကို အပေါ်နဲနဲ တက်ပြီး အဖုတ်ဝနဲ့ လီးထိပ် တေ့မိအောင် ချိန်ပေး လိုက်တာ။ ဗျစ်ကနဲ့ စောက်ခေါင်းဝထဲ လီးတံက တိုးဝင် လာတယ်။ ချက်ချင်းပဲ ငြိမ်း ပေါင်တံ၂ဖက်ကို ထူးနိုင်က သူ့ခါး ချိတ်တင်ပြီး ဒူးထောက် ထိုင်ပစ်တာပဲ။ လီးတဝက် လောက် ဝင်နေပေမယ့် အထိုင် မကျသေးတဲ့ ပုံစံနဲ့ ငြိမ်း ခါးကို ဆွဲမပြီး လီးကို အရင်းထိ ကပ်အောင် ဖိလိုး လိုက်တယ်။

၁၀ချက်လောက် အထုတ်သွင်း လုပ်ပြီးမှ ငြိမ်း ကိုယ်ပေါ် ပြန်မှောက်ရင်း ချိုင်းအောက် လက်၂ဖက် လျိုသွင်း ပစ်တာ။ ပုခုံး၂ဖက် အားပြုဆွဲပြီး တာနဲ့ လီးအဖျား လောက်ထိ ထုတ်ပြီး အရင်းထိ ကပ်နေအောင် ပြန်ပြန်လိုးနေတယ်။ အဲဒီ အနေထားက ငြိမ်းရော ထူးနိုင်ရော ၂ယောက်စလုံး ထိထိမိမိနဲ့ အရသာ ထူးကဲ နေရတာ။ တချက်တချက် လီးထိပ်က သားအိမ် လာလာ ဆောင့်တာ့ ငြိမ်းလေ မျက်ဖြူလန် မတက်ပဲ။ ထူးနိုင် စ်ိတ်ရှိသလောက် လိုးနိုင်ဖို့ အဖုတ်အတွင်းသား တွေနဲ့ လီးတံကို ညှစ်ပေး လိုက်တယ်။

" အားးးးး ………… အိ ……………… အင့် …………… ဘွတ် ………… ဗြိ ……………ရတယ် …………… ဖိလိုး ……… နာနာလေး လိုးပေး "

ငြိမ်းလည်း မရှက်မကြောက် ထူးနိုင်ကို တောင်းဆို မိနေတာပေါ့။ ဆီးခုံးချင်း ကပ်နေတာတောင် အဖုတ်ထဲ လီးအရင်းထိ ဝင်ရဲ့လား ဆိုပြီး သံသရ စိတ်နဲ့ ငြိမ်း စောက်မွှေးအုံနဲ့ ထူးနိုင် လမွှေးအုံ လေးကြား လက်ညိုးနဲ့ လက်ခလယ် ဖြဲထိုးရင်း စမ်းကြည့်မိနေတယ်။ လူငယ် တယောက်ရဲ့ အားပါတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေကို ငြိမ်းလည်း သားအိမ် အအောင့် ခံပြီး အဆက်မပြတ် ပြန်ကော့ ပေးလိုက် တာပေါ့။ မိနစ် ၂၀လောက်မှ ငြိမ်းတို့ ပြိုင်တူ နီးပါး အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွား ကြတာ။

///////////////////////////

" အန်တီငြိမ်း …… ကလေး အိပ်ပြီလား "

ညနေပိုင်းမှ လာလေ့ ရှိတဲ့ ထူးနိုင်လေ တရက်ကျ မနက်ပိုင်း သူငယ်ချင်း တယောက်နဲ့ ရောက်ချ လာတာ။

" အိမ်မှာ ရေပြတ်နေလို့ … ရေလာ ချိုးတာပါ "

၂ယောက်သား တီးရှပ် လက်ပြတ်နဲ့ အားကစား ဘောင်ဘီတိုလေး ဝတ်ထားတော့ တမျိုး ကြည့်ကောင်း နေတယ်။ ရောက်တာနဲ့ ငြိမ်းပါးပြင်ကို နမ်းပြီး ပြောတော့ ဘေးက ထူးနိုင် သူငယ်ချင်းက ခိုးကြည့် နေတာ။ ခါတိုင်းလည်း ငြိမ်းအိမ် ရေချိုးတိုင်း အောက်ခံ ဘောင်းဘီနဲ့ ချိုးတဲ့ ထူးနိုင်ကြောင့် ငြိမ်း အသက်ကြီးမှ ရင်ခုန် ရသေးတယ်။ ခုလည်း အားကစား ဘောင်းဘီတို အောက်က ဖုထစ်နေတဲ့ နေရာကို အနီးကပ် ကြည့်မိရင်း စိတ်လှုပ်ရှား လာရတာပဲ။ ထူးနိုင်နဲ့ ပါလာတဲ့ ကောင်လေးက သူရတဲ့ ထူးနိုင်ထက် ပိုကြည့် ကောင်းပြီး အသက် ကတော့ ငယ်ပုံရတယ်။ ထူးနိုင်တို့ ရေချိုးနေတုန်း ငြိမ်း လက်ဖက်လေး သုတ်ပေး နေတာ။ လက်ဖက် သုတ်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ယူလာရင်း စိတ်က မရိုးမယွ ဖြစ်လာလို့ လက်ဖက် ပန်းကန်ကို စားပွဲခုံပေါ်ရင်း နောက်ဖေး ရေချိုးခန်း လျှောက်လာ ခဲ့တယ်။

" ဟင် "

ရေချိုးခန်း စိထားပေမယ့် လက်ကိုင်ဘု ကြားလေး ထဲက ငြိမ်း ချောင်းကြည့်တော့ မြင်ကွင်းကြောင့် အံအော မှင်သက် သွားမိတာပါ။ ထူးနိုင်နဲ့ သူရတို့ ရေစို ကိုယ်လုံးနှင့် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်ရင်း ထူးနိုင် လက်တဖက်က သူရ ဘောင်းဘီပေါ် ပွတ်သပ် နေတယ်။ ငြိမ်း ကြည့်နေရင်း ထူးနိုင်က သူရ နို့သီးခေါင်း အသေးလေး အား တဖက်ပြီး တဖက် ပြောင်းစို့ရင်း ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်တာ။ သူရ ရေစို ဘောင်းဘီတို ထဲက အမြှောင်းလိုက် ခုံးကြွနေတဲ့ အရာကို ထူးနိုင်ပ ပါးပြင်နဲ့ ပွတ်ရင်း ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးကိုင်ပြီး ဆွဲချ လိုက်တယ်။ ဆက်ကနဲ့ ထောင်မတ် လာတဲ့ သူရလီးက ထူးနိုင် လီးနဲ့ အတိုရှည် မကွာပေမယ့် သိသိသာသာ တုတ်နေတာ။

" ပြွတ်စ် … မင်းလီးက တုတ်လိုက်တာ … သူရ ရာ "

ထူးနိုင်က သူရ လီးထိပ်ကို ပြွတ်ကနဲ့ စုပ်ရင်း မက်မက် မောမော ကြည့်ပြောနေတယ်။

" ပြွတ် ပြွတ် ……… အ ………… ပလွတ် ……… ရှီးးးးးး ……… ပလပ် ……… အား … အင်းးးး ……… စုပ်စုပ် …… ကိုထူး ……… ကောင်း တယ် ဗျာ "

ရေချိုးခန်း နံရံကို ကျောမှီရင်း လီးကြီး ကော့ထိုး နေတဲ့ သူရ ပါးစပ်က တအအ တအီးအီး ညည်းနေရှာတာ။ ခဏလေးနဲ့ ထူးနိုင် ပါးစပ်ထဲ သူရ လီးကြီး အကြော စိမ်းတွေ ထောင်လာ တော့တယ်။

" ရှီးးးးးး ………… အားးးးး ………… ရပြီ ……… ရပြီ ………… ကိုထူး "

ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ ထူးနိုင် ခေါင်းလေး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် စုပ်ပေး နေတုန်း သူရက လီးဆွဲထုတ်ပြီး ပုခုံးကနေ ဆွဲထူ လိုက်တာ။ ၂ယောက် နူတ်ခမ်းချင်း ခဏ နမ်းရင် ထူးနိုင်က နံရံဘက် မျက်နှာမူပြီး ခါးလေး ကော့ပေး လိုက်တယ်။ ငြိမ်း စိတ်တွေ တအား လှုပ်ရှား လာရတာပေါ့ ယောက်ျားချင်း ဖင်လိုးတာ ခုမှ လက်တွေ့ မြင်ဖူးရမှာ။ ငြိမ်း အဖုတ်ကို အငမ်းမရ ယက်ပြီး တက်လိုး တတ်တဲ့ ထူးနိုင်လေ ခု အနေထားက ဖင်ခံတော့မယ့် အနေထားမို့ပါ။ အဲချိန် သူရက ထူနိုင် နောက်ကျောဘက် ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ထူးနိုင် ဘောင်းဘီကို ပေါင်လယ်ထိ ဆွဲချ လိုက်တာ။ သူရက ဖင်ပေါက်လေး ယက်ပေးတော့ ထူးနိုင် လီးကြီး ထောင်မတ် လာပြီး တဟင်းဟင်း ညည်းတော့ တာပဲ။ ရေချိုးခန်း အလင်းရောင် ခပ်မှိန်မှိန် လေးအောက် သူရ လျှာဖျားလေးက ထူးနိုင် ဖင်ကြား လေးထဲ မြုတ်နေ ရှာတယ်။

" ရွှတ် ……… ပြွတ် ……… ပလပ်ပလပ် ………… အ ………… သူရ …… လိုး တော့ ကွာ "

၅မိနစ်လောက်ပဲ ထူးနိုင် ကိုယ်တိုင် သူရကို လိုးပေးဖို့ တောင်းဆို နေပြီ။

" ကိုထူး …… ဂျယ် ပါသေးလား "

" အင်း …… အိတ်ထဲမှာ "

သူရက ထူးနိုင် ဖင်ကြီး ညှစ်ချေရင်း ထရပ်ပြီး ရေချိုးခန်း အဝတ်ချိတ်တဲ့ ဘားတန်းပေါ် ချိတ်ထားတဲ့ ထူးနိုင် လွယ်နေကျ ကျောပိုးအိတ် ထဲက အထုပ်လေး တထုပ် ထုတ်ယူ လိုက်တယ်။ အထုပ်ထဲက ဂျယ်ဆီတွေ လက်ဖဝါးပေါ် ညှစ်ချရင်း လီးထိပ်ကနေ တဝက် လောက်ထိ ပွတ်သပ် လူးပြီး လက်ခလယ်ကို ဂျယ်ထုပ်ထဲ နှစ်လိုက်တာ။ ထူးနိုင် ဖင်နား မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ ဂျယ်လူး ထားတဲ့ လက်ချောင်း လေးကို ဖင်ပေါက်လေးထဲ ထည့်မွှေ ပေးနေတယ်။

" အင်း … ဟင်း …………… အား …………… ရပြီ ရပြီ ……… ထည့် တော့ "

ထူးနိုင် စကား အဆုံး သူရက လက်ချောင်းလေး ထုတ်ရင်း ဖင်ဝလေးထဲ ဒစ်နဲ့ ပွတ်ရင်း ဖိသွင်း ပစ်တာ။

" ဗျစ် ………… ဗြိ …………… အအ "

သူရ ဒစ်ကြီး မြုတ်သွားပြီး လီးတံကြီး တအိအိ နစ်ဝင်သွား တော့တယ်။

" ရလား …… ကိုထူး "

" အင်း … ဖြည်းဖြည်းပဲ … လုပ်ဦး "

သူရရဲ့ ကာမစိတ်ကို ထူးနိုင်က သိလို့ နေမယ် သတိ ပေးနေ တာပါ။ အစပိုင်း သူရက ထူးနိုင် ခါးကို ကိုင်ထိန်းရင်း တချက်ချင်းပဲ လိုးနေတာ။ အချက် ၅၀ ကျော်ကျော် လောက်ကျ အရှိန်ရလာ တာနဲ့ တဘွတ်ဘွတ် တဖွပ်ဖွပ်နဲ့ ဖင်ထဲ လီးဝင် လီးထွက် သံတွေ လဥ ရိုက်သံတွေ ပေါ်ထွက် လာတယ်။

" အား ……… အား ………… အ …………… အင်း … အင်း ……… အဟင်း ……… အိုးးးး ……… အအ "

နံရံလက်ထောက်ပြီး ကုန်းပေးထားတဲ့ ထူးနိုင်ဖင်ထဲ သူရ လီးကြီး ဝင်သွားတိုင်း ထူးနိုင် မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ နေပေမယ့် သူရ ကတော့ ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်ကို လက်တွေနဲ့ ဆွဲဆုပ်ရင်း တဘွတ်ဘွတ် ဆောင့်လိုး နေတာ။

" အင့် ………… ရှီးးးးးး ………… ကောင်းလိုက်တာ ……… ကိုထူးရယ် ……… အင့်အင့် "

ငြိမ်းလည်း အစပိုင်း ထူးဆန်း နေပေမယ့် ယောက်ျား ၂ယောက် လိုးတဲ့ မြင်ကွင်းကြောင့် စိတ်ကြွလာပြီး အဖုတ်ကို ပွတ်နေမိတယ်။ ၁၀မိနစ် လောက်ကျ သူရက ဖင်ထဲက လီးကို ဆွဲထုတ်ပြီး ထူးနိုင်ကို ထိုင်ခိုင်း လိုက်တာ။ ထူးနိုင်က နံရံလက်ထောက် ကုန်းပေး နေရာကနေ သူရ ပေါင်ကြား တည့်တည့် မျက်နှာချင်းဆိုင် ဒူးထောက် ထိုင်ချပစ်တယ်။ ဖင်ထဲက ထုတ်ထားတဲ့ သူရရဲ့ လမွှေးအုံ ပါးပါး လေးအောက် ရမ်းခါနေတဲ့ လီးကို ဒစ်ကြီး ကားထွက်အောင် ညာလက်နဲ့ ထုပြီး ဘယ်လက်က သူ့လီးသူ ပြန်ထုနေတယ်။

လက်မောင်းအိုး ကြွက်သားတွေ တင်းလိုက် လျော့လိုက်နဲ့ စိတ်ပါ လက်ပါ ထုရင်း နောက်ဆုံး သူရလီးထိပ်ကို ဆွဲငုံပစ်တာ။ မကြာပါဘူး သူရ မျက်နှာလေး မဲ့ရှုံ့လာပြီး ထူးနိုင် ပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ် ပစ်တယ်။ ထူးနိုင် မျိုချရင်းနဲ့ကို လရည်တွေက များတော့ နူတ်ခမ်းဒေါင့်က လျှံကျ လာတာ။

" ရှီးးးးးး ………… အားးးး ………… ဟူးးးးးး ……… ရပြီ ……… ကိုထူး ……… ကိုထူးရော ပြီးပြီလား ……… ကျနော် ထုပေးမယ် "

ထူးနိုင် ထရပ်တော့ သူရက ပါးစပ်ချင်း တေ့စုပ်ပြီး ထူးနိုင် လီးကို ကိုင်ပြီး ဂွင်းပြန် ထုပေးနေတယ်။ ဟိုးအရင်း ဖုန်းထဲ ငြိမ်းကြည့်ဖူးတဲ့ ယောက်ျားချင်း အပြန်အလှန် ဂွင်းတိုက် ပေးတာ မျိုးပေါ့။

" အင် "

သူရက ဂွင်းထုပေးရင်း အမှတ်တမဲ့ အပြုအမူကြောင့် ငြိမ်း ကြောင်သွားမိတယ်။ သူရကလည်း ထူးနိုင် လီးကို ကုန်းစုပ် ပေးနေတာ။ ထူးနိုင်ကလည်း မညှာပါဘူး သူရခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို ဆွဲလိုးပစ်တယ်။ ထူးနိုင် လရည် ပန်းထုတ်တော့ ငြိမ်းပေါင်ကြားထဲ နွေးကနဲ့ အရည်တွေ စီးကျလာတာ ခြေမျက်စိနဲ့ စီးထားတဲ့ ဖိနပ်ကြားထဲ ရွှဲနှစ် ကုန်တယ်။ ငြိမ်းလည်း ထမိန်လဲပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်ထိုင် နေတာပေါ့။ ခဏ အကြာမှ ထူးနိုင်နဲ့ သူရတို့ နောက်ဖေး ရေချိုးခန်းကနေ အဝတ်စား လဲပြီး ထွက်လာ ကြတယ်။ ၂ယောက်သား လက်ဖက်သုပ် စားရင်း ဘောလုံး ကြောင်းတွေ ပြောနေပေမယ့် ငြိမ်းကတော့ သူရ ပေါင်ကြားကိုပဲ မသိမသာ ခိုးကြည့် နေမိတာပဲ။

/////////////////////////

နောက်ရက်တွေ ထူးနိုင်နဲ့ ဆက်ဆံဖြစ်ပေမယ့် ထူးနိုင်အပေါ် ယောက်ျား တယောက်လို မခံစားမိတော့ ပါဘူး။ ၄လ လောက်ကျ ငြိမ်း အရင် နေခဲ့တဲ့မြို့က ဖုန်းဆက်တယ် ငြိမ်း တိုက်ခန်းကို ဝယ်မယ့်သူက မေးနေတယ် ဆိုလို့ ကလေးကို ဒေါ်လေးမိုးကြည်နဲ့ ထားခဲ့ပြီး ငြိမ်းတယောက်ထဲ သွားခဲ့လိုက်တာ။ ၅ရက်လောက် ကြာပေမယ့် အဆင်ပြေပါတယ် အဲဒါနဲ့ ငြိမ်းလည်း ကိုသန်းစိုး မဆုံးခင် အပ်ထားတဲ့ ပိုက်ဆံတွေပါ ထုတ်ပြီး တခါတည်း အကုန်ယူလာ လိုက်တာ။ ခုနေတဲ့ မြို့မှာပဲ ငြိမ်း အဖေနဲ့အမေ ထားခဲ့တဲ့ ဘဏ်စာအုပ်ထဲ ထပ်ဖြည့် လိုက်တော့ ဘဏ်တိုးက ငြိမ်းတို့ သားအမိ ၂ယောက်အတွက် ပိုလျှံ နေပါ သေးတယ်။ ငြိမ်း အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး ၅ရက် နေတော့ မထင်မှတ်တဲ့ ကိစ္စတွေ ဖြစ်လာပါရောပဲ။

" ပြောသားပဲအေ … မုဆိုးမ ဆိုတာ …… အချိန်တန် …… ဟင်းဟင်း …… "

" အေးလေ … ကိုယ်မွေး … ကိုယ်သား လောက်လေး … ယိုသူ မရှက် … မြင်သူရှက် ပေါ့ "

" အင်း …… ကလေးအမေ … မုဆိုးမ ဆိုပေမယ့် …… အရွယ်လေးက ရှိတော့ … "

ငြိမ်း စျေးက အပြန်ပါ ရပ်ကွက်ထဲက လူတွေ ငြိမ်းနဲ့ ထူးနိုင် အကြောင်း ဘယ်သူဖွလိုက်လည်း မသိဘူး ထူးနိုင် မိဘတွေ သိကုန်တော့ ထူးနိုင်ကို တခြားမြို့ ပို့ဖို့ စီစဉ် နေကြတယ်။ ငြိမ်းလို ကလေးမအေ သားအမိ အရွယ် လောက်ကြီးနဲ့ ဘယ်မိဘက ကြည်ဖြူမှာတုန်း။ ငြိမ်း နားလည်ပါတယ် ဘယ်မိဘ မဆို ကိုယ့်သား သမီးကို အကောင်းဆုံး အမြင့်ဆုံးမှာ ထားချင်ကြတာပါ။

//////////////////////////

" လာပြီဟ …… ငအောင် …… သေချာကြည့် "

" အေးဟ …… မိုက်တယ်ကွာ …… ကုန်းခိုင်းပြီး နောက်က …… ဖြုတ်လိုက်ရရင် ……… အဆီတထပ် …… အသား တထပ်ပဲ "

ငြိမ်း စျေးကနေ ရပ်ကွက်ထဲ ပြန်လာတာနဲ့ နောက်ကျော ဘက်က စကားလုံး တွေကြောင့် စိတ်ထဲ ထောင်းကနဲ့ ဖြစ်သွား မိတယ်။ ထူးနိုင်နဲ့ ကိစ္စက ငြိမ်းအတွက် ခုထိ ရိုက်ခတ် နေတုန်းပဲ။ ၁နှစ်တောင် ကျော်လာ ခဲ့ပြီ ငြိမ်းတောင် အရာအားလုံး ပုံမှန် ပြန်ဖြစ် နေပြီ။

" တောက် …… "

" တစ်ခုလပ်သာ ပြောတာ …… ဆွဲမှုတ်လိုက်ရရင် ……ရှယ်ပဲ "

ရပ်ကွက် လမ်းကြားထဲ လူကလည်းရှင်းနေပြီး ငြိမ်းဆီ ဦးတည်နေသော စကားလုံး တွေက နားရှက်စရာတွေ။ ထောင်းကနဲ့ ထွက်လာတဲ့ ဒေါသနှင့်အတူ နောက်ပြန် လှည့်ကြည့် လိုက်တော့ ထူးနိုင်နဲ့ ပေါင်းတဲ့ တရပ်ကွက် သားချင်း ဇော်အောင်နှင့် မဲတူ ဖြစ်နေတယ်။

" ဟဲ့ ……… နင်တို့ … ဘာစကားပြောတာလဲ … ရိုင်းလှချည်လား "

" အော် …… အန်တီငြိမ်း ကလည်း …… အရှိကို အရှိ အတိုင်း ပြောတာလေ …… ခိခိ "

" နင်တို့ဟာ … တရပ်ကွက်ထဲ နေကြတာကို … သူများ အားနည်းချက် …… နင်းပြီး …… အသားလွတ်ကြီး … ဆော်ကားနေတာ "

ငြိမ်း ပြန်ရန်တွေ့ရင်း မျက်လုံး ကစားကြည့်တော့ အနီးနား အုတ်တံတိုင်း ဘေးက အသားချောင်း တခု တွေ့လိုက် ရတယ်။ ထွေထွေ ထူးထူး စဉ်းစား မနေဘူး လက်က အလိုလို အသားချောင်း ပြေးကောက်ပြီး ဇော်မိုးနှင့် မဲတူကို ပြေးရိုက် လိုက်တာ။ အရင်က အေးအေး နေတတ်တဲ့ ငြိမ်းလေ ခုချိန်မှာတော့ ပတ်ဝန်းကျင်ကြောင့် ကျားရဲမ တကောင်လို နေထိုင် တတ်လာတယ်။

" ဝှီးးး ……… ဖြောင်းးးး ………… ခွပ် ………… အားးးးးး "

" ဟာ ……… ဖေလိုးမ ကြီး ………… ပြန်လုပ်ရင် ……… နာတော့မယ် "

" လာလေ ……… နင်တို့လောက်တော့ …… ငြိမ်း က …… ကြားတောင် မညှပ်ဖူး ……… ရှင်းလား

ရှက်စိတ် ဒေါသစိတ် ငယ်ထိပ် တက်နေသူမို့ မဲမဲမြင်ရာ လိုက်ရိုက် ပစ်တာ။ ငြိမ်း စိတ်တွေ အဆုံးထိ ပေါက်ကွဲ ပစ်တော့ ဇော်မိုးတို့ ၂ယောက်သား အလဲလဲ အကွဲကွဲပေါ့။

" ဟဲ့ ဟဲ့ ……… ငြိမ်း …… တော်တော့ ……… သေသွား လိမ့်မယ် …… ဆွဲ ဆွဲ ……… ဆွဲကြပါဟဲ့ "

ခဏအကြာ ဒေါ်မိုးကြည်ရဲ့ အော်သံ ရိုက်သံ နှက်သံ ဆူညံသံ တွေနဲ့ ရပ်ကွက်က လူတွေ ဆွဲသူဆွဲ တားသူတားမို့ ငြိမ်း သတိပြန်ကပ် လာတာ။ ဇော်မိုးတော့ မမြင်တော့ဘူး မဲတူတော့ ငြိမ်းရှေ့ ခေါင်းမှာ သွေး ရွှဲနေပြီး ခန္ဓာကိုယ် တစ်ခုလုံး မလှုပ်နိုင်ဘူး။

" ငြိမ်း … သမီး …… စိတ်လျော့ လိုက်တော့ နော် "

" ဒေါ်လေးမိုး ရယ် …… အဟင့် ဟင့် ဟင့် "

ငြိမ်း လက်ထဲက ဒုတ်ကို ပစ်ချပြီး စိတ်လျော့ချတော့ ဝမ်းနည်းစိတ်က စို့တက် လာတယ်။ ဒေါ်မိုးကြည် ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုး ငိုမိ နေတာ။

" ဟေ့ ……… ကောင်မ ……… မိငြိမ်း……… ညည်း ငါ့သားကို ……… ရိုက်လွတ်တာဆို ……… "

ငြိမ်းနဲ့ ဒေါ်မိုးကြည်တို့ အိမ်ဘက် လျှောက်လာရင်း အသံကြားလို့ နောက်လှည့်ကြည့်တော့ လူအုပ် နောက်က ဒေါ်တုတ်နဲ့ ခေါင်းက သွေးတွေ လက်ဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင် ရပ်နေတဲ့ ဇော်မိုးကို တွေ့လိုက်ရတယ်။

" ဘာလို့ ရိုက်တာလဲ … ရှင့်သား ရှင်မေးကြည့်လေ "

" ငါ့သားက …… တခုလပ်မို့ … တခုလပ် … ပြောတာလေ … နာရင် လဲသေလိုက် "

" ဒေါ်တုတ် …ဘာစကား ပြောတာလဲ "

လက်ကျန် ဒေါသတွေနဲ့ ငြိမ်း လက်တဖက် မြှောက်တက် သွားတယ်။

" ဖြန်းးးး ………… အ "

" ဟာ ……… နင် … နင် ……… ငါ့ကို …… ပါးရိုက်တယ် ဟုတ်လား "

" ရိုက်တယ်လေ … မကျေနပ် … ထပ်ပြောကြည့် "

" ဟဲ့ ဟဲ့ …… အို ………… တော်ပါတော့ …… ဒီတိုင်း မပြီးဘူး ……… ရုံးခေါ် သွားကြပါ ဟ "

……………………………

[ အဋ္ဌမ ပိုင်း ]

---------------

ဒုတိယ အကြိမ် ရပ်ကွက်ထဲက လူတွေ ရုတ်ရုတ် သဲသဲနဲ့ ဆွဲသူဆွဲ တားသူတားပေါ့။ ခဏအကြာမှ ငြိမ်သွား ကြတယ်။ ငြိမ်းလည်း ရပ်ကွက်ရုံး ရောက်တော့ ရပ်ကွက် လူကြီးတွေရှေ့ ခံဝန်ထိုးပြီး ဒေါ်မိုးကြည်နဲ့ အိမ်ပြန်လာခဲ့ ကြတာ။ အိမ်ရောက် တော့ ကလေးက အိပ်တုန်း ဒေါ်မိုးကြည်က ကလေး သိပ်ရင်း ရပ်ကွက်ထိပ် အသံကြားလို့ ပြေးလာတာ ပြောတယ်။ သားတယောက်နဲ့ ဘဝကို ရုန်းကန်နေတဲ့ မုဆိုးမ ဘဝ ပတ်ဝန်းကျင်ရဲ့ ထိုးနက် တိုက်ခိုက် မှု့တွေ ရင်ဆီး ခံနေရုံပေါ့။

" ဟဲ့ …… ငြိမ်း…… ……… ညည်း ရန်ဖြစ်တာဆို "

အိမ်ပြန်ရောက်ပြီး ခဏအကြာ တရပ်ကွက်ထဲ နေတဲ့ မမစမ်း ရောက်လာပြန်ရော။ မမစမ်း ဆိုတာ ဒေါ်မိုးကြည် ပြီးရင် ငြိမ်းအတွက် ဒုတိယ အခင်ဆုံး ပေါ့။ ငြိမ်း ဒီပြောင်းလာ ကတည်းက ခင်မင်ရင်နှီးပြီး ကူညီဖေးမ တတ်တယ်။

" ဟုတ်တယ် … မမစမ်း ရယ် …… "

ကလေးနိုးလာလို့ ဒေါ်လေးမိုး ထိန်းနေတုန်း ငြိမ်းလည်း မမစမ်းကို ဖြစ်ကြောင်းကုန်စင် ပြောပြ လိုက်တာပေါ့။

" အင်း ……… ငါပြောသားပဲ ……… ညည်းက ……… သားတယောက်နဲ့ ……မုဆိုးမသာ ပြောတာ …… ရုပ်ကလည်းရှိ …… ကိုယ်လုံးကိုယ်ပေါက် ကလည်း … တောင့်တောင့် ဖြောင့်ဖြောင့် ဆိုတော့ ……… ဟူးးးး ……… ယောက်ကျားတွေ … အကြိုက်ပေါ့ "

" ဒါတော့ … ငြိမ်း လည်း … ဘာတတ်နိုင်မှာလည်း …… ကိုယ့်ဟာကိုယ် ……နေနေ တာကို …… လာဆော်ကား ကြတာ "

" ငါပြောနေတာ …… ညည်းမှ ……… နား မထောင်တာ …… အရွယ်ရှိတုန်း …… နောက်အိမ်ထောင် ပြုပါဆို …… ကိုတိုးအောင်နဲ့ဆို ……… မဆိုးပါဘူးအေ … တယောက်ထဲ သမား …… လူပျိုကြီး …… ညည်းအပေါ် သံယောစဉ် ရှိနေတာ …… ဘေးက အတိုင်းသား …… မြင်နေရတယ် "

ကိုတိုးအောင် ဆိုတာ ဒီရပ်ကွက် ထဲကပါပဲ ငြိမ်းကို တဖက်သတ် ကြိုက်နေတဲ့ လူပျိုကြီး တယောက်ပါ။

" အမ် ……… ငြိမ်း သာ …… အိမ်ထောင် ပြုချင်ရင် ……… ကိုသန်းစိုး ဆုံးကတည်းက …… ယောက်ျား ထပ်ယူမှာပေါ့ ……… "

" အေးလေ ……… ညည်းသားလည်း …… အရွယ် ရောက်ရင် … အချိန်တန် အိမ်ထောင်ပြုမှာ …… မယားနဲ့ လိုက်နေရင် … ညည်း တယောက်ထဲ …… ဒီ ပတ်ဝန်းကျင်မှာ … ဘယ်လို နေမှာလဲ "

" ဟူးးးးး ……… မမစမ်း ……… ပြောမှပဲ ……… ငြိမ်း ဘဝ ……… ပိုတောင် ……… ရင်လေး လာပြီ "

" ဘာမှ … ရင်လေး မနေနဲ့ …… ငြိမ်း … သမီး … မောင်တိုးအောင်နဲ့သာ …… ယူလိုက် …… ညည်း အတွက် …… အားကိုးအားထား …… ယောက်ျားသား ရှိသွားတာပေါ့ "

သားလေး ထိန်းနေရင်း အနားရောက်လာတဲ့ ဒေါ်မိုးကြည် ကပါ မမစမ်း စကားကို ထောက်ခံပြီး ဝင်ပြော နေတာပါ။

" မယ့်လေး ……… ပွဲခများ ……… ဘယ်လောက် ရလို့လဲ …… မမစမ်းနဲ့ ဒေါ်လေးမိုးရယ် ……… ငြိမ်းကို …… ဇွတ် …… လင်ပေးစားနေတာ ……… ခ်ခ် "

" အမလေးတော် ……… ကျုပ်က ……… ဒီအရပ်ထဲ ပြောင်းလာ ကတည်းက ………… ညည်းကို ခင်လို့ …… သမီးလို …… သဘောထားပြီး … စောင့်ရှောက် နေတာပါအေ … မောင်တိုးအောင်ကလည်း … ပူဆာ နေလို့ဟေ့ "

" ခ်ခ် ခ်ခ် ……… ဟုတ်ပါပြီ ……… ဒေါ်လေးမိုးနဲ့ …… မမစမ်းတို့ …… ပြောသလို ……… ငြိမ်း စဉ်းစားပါ့မယ် ……… အဓိက က …… သားလေး ပါပဲ … တော်ကြာ ပထွေး လက်ထဲ …… "

" အင်း ……… ငါလည်း အသက်ကြီးပြီ ……… ငြိမ်းရေ ……… နေ့လား ညလား ……… သေမယ့်ချိန် စောင့်နေရတာ ……… ရေစက်ပါလို့ ……… လူဘဝ ထဲရောက်လာပြီး …… ခင်ကြ မင်ကြနဲ့ ……… သံယောစဉ်က …… အခက်သားအေ "

မမစမ်းက ငြိမ်သွားပေမယ့် ဒေါ်မိုးကြည်ကတော့ ဆက်ပြော နေတော့တာပဲ။ ငြိမ်းလည်း ခုန အဖြစ်ပျက်တွေ ရင်ပေါ့ သွားရပါတယ်။

" အော် ……… ဒီလိုပါပဲ … ဒေါ်လေးမိုးရယ် ……… ငြိမ်း လည်း ……… ဒေါ်လေးမိုးတို့ကို …… မိဘ အရာ အမ အရာ … ထားပြီး …… လေးစား ချစ်ခင် နေတာပါ "

" ကဲကဲ …… နေစောင်း တော့မယ် …… ညနေစာ … ထမင်းချက်ဖို့ … ငါ ပြန်ပြီ "

" ဟုတ် ……………… အော် … နေဦး ……… လက်ဖက် အသားနှပ်နဲ့ ……… အစာစုံ ထုတ်လေး … ယူသွားဦး … ဒေါ်လေးမိုး "

" ဟဲ့ ……… နေပါစေ "

" အာ …… မရဘူး ……… ဒေါ်လေးမိုးဖို့ …… စျေးက အပြန် ……… ဝင်ဝယ်လာတာ …… ရန်ဖြစ်တာနဲ့ …… လာမပေး ရသေးတာ "

ဒေါ်မိုးကြည် ပြန်သွားတော့ မမစမ်းနဲ့ စကား ခဏပြောပြီး သားလေးနဲ့ ထမင်းအတူ စားလိုက်တယ်။ ညပိုင်း သားလေး အိပ်တော့ ငြိမ်းတယောက်ထဲ ရောက်ရာ ပေါက်ရာ တွေးနေမိတာ။ မုဆိုးမ ဆိုပေမယ့် မပျက်စီး သေးတဲ့ ငြိမ်း အလှတရား တွေကို လက်တည့် စမ်းချင်တဲ့ ယောင်္ကျားတွေက ဒုနဲ့ဒေးပဲ။ တခါတခါ ထိကပါး ရိကပါး ပြောသူတွေ ဟိုပုတ် ဒီပုတ်ဖြင့် စကားရော ဖောရော လုပ်သူတွေ အားလုံး အဆင်ပြေအောင် ဆက်ဆံ ခဲ့ရတယ်။ ခက်တာက လူကြီး လူငယ်မရွေး ဆွဲဆောင် ထားနိုင်တဲ့ ငြိမ်း ခါးအောက်က ဖင်ကြီးလေ တနေ့တခြား ပိုပြီး တင်းကော့ လာတာ။

ဖေးမ ကူညီသလိုနဲ့ ဆိတ်ကွယ်ရာ ခေါ်ပြီး အကျပ်ကိုင်လည်း ပါးပါးနပ်နပ်နဲ့ပဲ ရှောင်တိမ်း နိုင်ခဲ့ ပါတယ်။ တခါတခါ ဆွဲဆောင်မှု့ ရှိတဲ့ ခန္ဓာကိုယ် ကြောင့် တယောက်ထဲ အိပ်ပျော်နေတုန်း သူစိမ်း ယောက်ျား တက်များ လိုးလိုက်မလား ဆိုတဲ့ အတွေးတွေက နေ့ခင်း ဘက်တောင် ကောင်းကောင်း မအိပ်ရဲဘူး။ ဂျိုးကနဲ့ ချွတ်ကနဲ့ အသံ ကြားတိုင်းလည်း အိမ်များ လူကပ် လာတာလား အိပ်ပျက် ညတွေလည်း အကြိမ်ကြိမ် ဖြစ်လာ ခဲ့ရတာပေါ့။

//////////////////////////

ရက်မှလ လမှနှစ် ရာသီတွေ အကြိမ်ကြိမ် ကုန်ဆုံး လာပြီး ငြိမ်းဘဝ တဆစ်ချိုး ပြောင်းလဲ လာပြန်ရောပဲ။

" ငြိမ်းရေ …… သမီး ……… ရှိလား "

" ရှင် … ဒေါ်လေးမိုး … လာပြီ လာပြီ "

မနက်ပိုင်း ဟင်းချက် နေတုန်း ဒေါ်လေးမိုးကြည် အသံကြောင့် ငြိမ်း အသံပေးရင်း မီးဖို ခန်းက ထွက်လာခဲ့တာ။ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တော့ အိမ်ရှေ့ တံခါးဝမှာ ဒေါ်လေးမိုးကြည်နဲ့အတူ ငြိမ်းထက် အသက်ကြီးပုံ ရတဲ့ ယောက်ျား တယောက်ရယ် ၁၀နှစ်အရွယ် သမီးလေး တယောက် မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ တွေ့လိုက်ရတယ်။

" လာလေ … ဒေါ်လေးမိုး … ဧည့်သည်ရော ပါလာတာလား "

ငြိမ်းပြောမှ ဒေါ်လေးမိုးကြည်ရော ဘေးက သားအဖ ၂ယောက်ရော ဝင်လာကြတာ။

" ဒေါ်လေးမိုးလည်း … ဘာလုပ်ရမှန်း မသိလို့ … သမီးဆီ ခေါ်လာခဲ့တာပါ "

ဧည့်ခန်းထဲ အရောက် ဒေါ်လေးမိုးကြည်က ခုံအလွတ် ၁လုံးမှာ ဝင်ထိုင်ရင်း ပြောနေရှာတယ်။

" ဘာအကြောင်း ရှိလို့လဲ … ဒေါ်လေးမိုးရဲ့ … ဧည့်သည်ရော … ထိုင်ခိုင်းပါဦး "

မျက်နှာငယ် လေးတွေနဲ့ ရပ်နေတဲ့ သားအဖ ၂ယောက်ကို ကြည့်ရင်း ငြိမ်း ပြန်ပြောလိုက်တာ။

" ဒီလို … ငြိမ်းရယ် ………… ××× …………… ××× …………… ××× ………… ××× ……… "

ဒေါ်လေးမိုးကြည်က သားအဖ ၂ယောက်နဲ့ မိတ်ဆက် ပေးပြီးမှ သူတို့ အကြောင်းတွေ ပြောပြပြီး အကူညီ တောင်းနေ ရှာတယ်။

" အော် … ငြိမ်း … ကူညီပါ့မယ် … ဒေါ်လေးမိုးရယ် "

ငြိမ်း စကားဆုံးတော့ ကိုမောင်တင်က ခုံပေါ် ထိုင်နေရာက ဆင်းပြီး ကန်တော့ပါ လေရော။

" အို ……… မဟုတ်တာရှင် ……… ကျမ ……… တတ်နိုင် သလောက် …… ကူညီ ပေးပါ့မယ် …… ကိုမောင်တင်ရယ် … မကန်တော့ပါနဲ့ "

" ကျေးဇူး တင်လွန်းလို့ပါ … မမလေး ရယ် "

ပုဆိုးကြမ်းကို ခပ်တိုတို ဝတ်ပြီး မျက်နှာပေါ်က ချွေးစီးတွေ တဘက် အဟောင်းလေးနဲ့ သုတ်ရင်း ထိုင် ကန်တော့ နေလို့ ငြိမ်း အနေရ အထိုင်ရ ခက်ပြီး ထခိုင်း လိုက်ရတယ်။ မထင်မရှား နယ်မြို့လေး တမြို့မှာ နေတဲ့ ဒေါ်လေးမိုးကြည်ရဲ့ တူ ကိုမောင်တင် တို့ သားအဖရဲ့ အဖြစ်က သနားစရာပါ။ မယားဖြစ်သူ ဆုံးပါသွားလို့ သားအဖ ၂ယောက်ထဲ ဘဝကို ရုန်းကန်ကြိုးစားရင်း သမီလေး ပန်းနုက အစာအိမ်ရောဂါ ထဖြစ်တာ။ ငွေကြေး မပြည့်စုံတော့ ဆေးကုရင်း လိုအပ်ချက်တွေ ရှိလာပုံ ရတယ်။

ခုဆို ပန်းနုလေးက အူမကြီး ကင်ဆာရောဂါ ဖြစ်တဲ့ အဆင့်ထိ ရောက်နေရှာတာ။ တဖြည်းဖြည်း ဆေးကုသဖို့ ငွေကြေး ခက်ခဲလာတော့ နောက်ဆုံး ဒေါ်လေးမိုးကြည်က ငြိမ်းဆီ ခေါ်လာပြီး အကူညီ တောင်းဖို့ ရောက်လာ တာပေါ့။ ကိုမောင်တင် လည်း သူ့သမီးလေး ပန်းနုရဲ့ ရောဂါဝေဒနာ ခံစားနေရပုံကို ကြည့်ရင်း စိတ်ထိခိုက် နေတယ်။ ပန်းနုလေးရဲ့ ဆေးမှတ်တမ်းတွေ ငြိမ်း ကြည့်ပြီးတော့ စိတ်ထဲ နုံးခွေ သွားတာပါပဲ။ ကိုမောင်တင် တို့ သားအဖကို တတ်နိုင် သလောက် အကူညီ ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ် လိုက်တယ်။ အဲလိုနဲ့ ကိုမောင်တင်တို့ သားအဖနဲ့ ငြိမ်း ရင်းနှီး လာခဲ့ ရတာ။ ငွေကြေး ဆေးဝါးက အစ လိုအပ်တာတွေ ကူညီရင်း ၄လ လောက်ကျ သမီးလေး ပန်းနု အူမကြီး ကင်ဆာနဲ့ပဲ ဆုံးပါးသွားတာ။

ကိုမောင်တင်လည်း အရူးတပိုင်းပေါ့။ မယားလည်း သေ သမီးလေးကလည်း ဆုံးသွားတော့ ငြိမ်းလည်း ယောင်ချာချာ ဖြစ်နေတဲ့ ကိုမောင်တင်ကို အိမ်ခဏ တည်းခိုင်း လိုက်တာ။ နောက်ကျမှ လမ်းစရိတ်လေး ပေးပြီး ပြန်လွတ်ဖို့ပေါ့။ ကိုမောင်တင် နေတဲ့ အချိန် အတွင်း အိမ်ဘေးရော နောက်ဖေးရော အလေ့ကျ ပေါက်တဲ့ မြက်ရိုင်းတွေ တခြားအပင်ငယ်တွေ အကုန် ရှင်းလင်းပြီး သပ်သပ်ရပ်ရပ် ဖြစ်လာခဲ့တာ။ အိမ်ရဲ့ အနောက်ဘက် စတိုခန်း ဘေးက အခန်းလွတ် လေးထဲ ကိုမောင်တင်ကို နေခိုင်းတာပါ။ ကိုမောင်တင် ကလည်း အလုပ်ကြမ်း သမားပီပီ အလုပ်နဲ့ လက် မပြတ်အောင် လုပ်နိုင်တယ်။

ငြိမ်းတောင် အားနာ ယူရတယ်။ ကလေးလည်း ထိန်းပေး အမှိုက်ရှင်းတဲ့ အပြင် ငြိမ်းတို့ အိမ်ထဲ တံမျက်စည်း လှဲပေး အမြင်မတော်တဲ့ ပစ္စည်းတွေ သပ်သပ်ရပ်ရပ်နဲ့ နေရာ ရွေ့ပေး ဆိုတော့ ငြိမ်းတောင် အချက်အပြုတ်က လွဲပြီး ဘာမှကို လုပ်စရာ မလိုတော့တာ။ နောက်၅ရက် လောက်ကျ ငြိမ်းနဲ့ ဒေါ်လေးမိုးတို့ ကိုမောင်တင်ကို သူ့ မြို့လေး ပြန်ဖို့ စီစဉ် ပေးကြတာပေါ့။ အဝတ်စားလေး နဲနဲပါးပါး ဝယ်ပေးပြီး အားမငယ်ဖို့ စိတ်ဓတ်မကျဖို့ မှာနေ ကြတာ။ ဖြစ်ချင်တော့ ညပိုင်း အိမ်မှာ သူခိုး ကပ်ရောပဲ။ ယောက်ျားသား မရှိတဲ့ အိမ်မှာ ငြိမ်းနဲ့ သားလေး ၂ယောက်ထဲရှိတာ ကိုမောင်တင် ရှိနေတော့ အထိတ် တလန့် နဲနဲ ဖြစ်တာက လွဲရင်း လုံခြုံမှု့ ရှိခဲ့ရတယ်။

မနက်လင်းတော့ အစီစဉ် တမျိုး ဖြစ်သွားကြတာ။ ဒေါ်လေးမိုးကြည်က ငြိမ်းတို့ သားအမိ လုံခြုံမှု့ ရှိအောင် အိမ်စောင့် ငှားနေကြဖို့ ပြောနေတယ်။ အဲချိန် ကိုမောင်တင်ကို ပြောကြည့်တော့ ကိုမောင်တင် ကလည်း မယားရော သမီးရော ဆုံးပါးသွားတော့ သူ့မြို့လေးကို ပြန်မနေ ချင်တာနဲ့ ငြိမ်းတို့နဲ့ နေမယ် ဖြစ်လာရောပဲ။ လစာ ပေးချင်သလောက် ပေးပေါ့ အိပ်စရာ နေရာနဲ့ ထမင်းစားရ ရင်ကို ဖြစ်တယ် ပြောလာတယ်။ အဲလိုနဲ့ ကိုမောင်တင်က ငြိမ်းတို့အိမ် နေဖြစ်သွားတာ။ လက်ရှိ သူနေတဲ့ အခန်းလွတ် လေးကို နဲနဲပါးပါး ပြင်ပေးလိုက်တယ်။ လူမှု့ရေး လည်း နားလည်ရှာပါတယ် ငြိမ်း မခေါ်ပဲနဲ့ အိပ်ခန်း ဘက် မလာရှာဘူး။

အကြောင်းကြီးငယ် ကိစ္စရှိလို့ ခေါ်ခိုင်းမှ ဝင်လာ တတ်တာ။ ၃လလောက်ကျ ညနေပိုင်း ငြိမ်း သားလေးကို မူကြိုက ကြိုပြန်လာတော့ မိုးဖွဲဖွဲလေး ရွာနေတာ။ ဒေါ်လေး မိုးကြည် အိမ်ရှေ့ ဖြတ်တော့ ဒေါ်လေး မိုးကြည်က အိမ်လိုက် လာတယ်။ မိုးအေးအေးနဲ့ လက်ဖက်သုတ်စား ရေနွေးသောက်ရင်း ရောက်ရာ ပေါက်ရာ စကား ပြောနေကြတယ်။ ပြောနေရင်း ကိုမောင်တင်ရဲ့ အကြောင်း ရောက်တော့မှ လက်ဖက် သုပ်လေး ကျွေးချင်လာလို့ ပန်းကန် သက်သက် တခုထဲ ခွဲထည့်ပြီး အိမ်အနောက်ဖက် ထွက်လာ ခဲ့တာ။ ကိုမောင်တင် နေတဲ့ အိပ်ခန်း တံခါးလေးက ဟနေတော့ သက်နှင်းလည်း လက်ဖက် ပန်းကန်လေး ကိုင်ရင်း တံခါးတွန်းဖွင့်ပြီး အမှတ်တမဲ့ ဝင်လာ လိုက်တယ်။

" ဟင် "

မြင်ကွင်းက ငြိမ်း မျက်နှာလေး နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွား ရတာ။ မိုးအေးအေးနဲ့ ကိုမောင်တင်လေ တံခါးပေါက် ကျောပေးပြီး အိပ်ခန်းထဲ ပက်လက် ကုလားထိုင်မှာ လှဲရင်း တဘတ်ဘတ်နဲ့ ဂွင်းထု နေတာ ငြိမ်း ဝင်လာ တာတောင် လှည့်မကြည့်ဘူး။ မိုးကလဲ တအားရွာချ လိုက်တော့ ငြိမ်း အနားလျှောက် လာတဲ့ ခြေသံ မကြားတာ နေမှာ။ ငြိမ်းလည်း အိမ်ထောင်သည် ပဲလေ ကိုယ်ချင်း စာပါတယ်။ ဒီလိုပဲ လိင်စိတ် ကြွလာရင် လက်နဲ့ အာသာ ဖြည်မိတာပဲ။ အသံ မပေးတော့ပဲ ပြန်ထွက် လာခဲ့လိုက်တယ်။ ကြာလာ တော့ ငြိမ်းလည်း ညစဉ် ညတိုင်း ကာမသုခလေး ရဖို့ လက်နဲ့ အာသာ ဖြေပေမယ့် စိတ်ကျေနပ်မှု့ အပြည့်ဝ မရတော့ပါဘူး။

နေစဉ် မြင်တွေ့နေကျ သူစိမ်း ယောက်ျား ကိုမောင်တင် ကိုပဲ သတိထားမိ လာတာ။ အိမ်ထဲ အမှိုက်ရှင်း အိမ်မှု့ကိစ္စတွေ လုပ်ပြီးတိုင်း ခဏထိုင်ပြီး အမောဖြေ တတ်တဲ့ ကိုမောင်တင် အောက်စ လွတ်တဲ့ အချိန်ဆို ခိုးကြည့်ရတာ အမောသားပေါ့။ အိမ်နေရင်း အင်္ကျီအပါး အတိုပြက် လေးနဲ့ ထမိန် တင်းတင်း ဝတ်ပြီး နေတတ်တဲ့ ငြိမ်းကို ကိုမောင်တင်လည်း ခပ်လှမ်းလှမ်း မြင်သာတဲ့ နေရာက မသိမသာ ခိုးကြည့် တတ်လာတယ်။ တခါတခါ ငြိမ်း အောက်စ လွတ်နေလို့ ကိုမောင်တင် မသိမသာ ခိုးကြည့် နေလည်း မသိဟန် ဆောင်ပြီး မျက်နှာလွဲနေ လိုက်တာပဲ။

တရက်က ကိုမောင်တင်ရဲ့ လုပ်ပုံ ကိုင်ပုံကို ငြိမ်း သေချာ ကြည့်နေမိတာ။ ပုဆိုးကို ခါးတောင်း မြှောင်နေအောင်ကျိုက်ပြီး စွပ်ကျယ် လက်ပြတ်နဲ့ နောက်ဖေးက အမှိုက်တွေ တောင်းထဲ ထည့် ပုခုံးပေါ် ပင့်တင်ရင်း ငြိမ်း ရှေ့ကနေ အိမ်ရှေ့ သွားပုံ နေတယ်။ ကြွက်သား အမြှောင်းလိုက် ထနေတဲ့ ပေါင်တံတွေနဲ့ စွပ်ကျယ် အောက်က ရင်အုပ်ကြီးတွေ ကြည့်ပြီး ငြိမ်း စိတ်လှုပ်ရှား နေမိတယ်။ အမြဲ အောက်ခံဘောင်းဘီ ဝတ်လေ့မရှိတော့ လမ်းလျှောက်တိုင်း ပုဆိုးထဲ လီးတံက လှုပ်ရမ်း နေတာ။ ၅ခေါက် လောက်ကျ ထွက်လာတဲ့ ချွေးနဲ့ ပုဆိုးက ကပ်ပြီး လီးက အမြှောင်း လိုက် ထင်းနေ တော့တယ်။

အဲဒီညမှာပဲ ငြိမ်း အိပ်မက် မက်တာ။ ငြိမ်းတို့ သားအမိ အိပ်နေတုန်း ကိုမောင်တင်က အိပ်ခန်းထဲ တိတ်တိတ်လေး ဝင်လာတယ်။ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ငြိမ်းကို နိုးပြီး အတင်း နမ်းတော့ တာပဲ။ ဖက်လိုက် နမ်းလိုက်နဲ့ ငြိမ်း နို့တွေ ညှစ်ချေ နေတယ်။ ငြိမ်းလည်း ကလေး နိုးသွားမှာ ကြောက်လို့ အသံမထွက်ပဲ ကြိုတ်ရုံး နေမိတာပေါ့။ ဟန်ဆောင် ရုံးမှန်း သိတော့ ကိုမောင်တင်က တဆင့် တက်ပြီး ညဝတ် ထမိန် အပါးလေး အပေါ်ကနေ ငြိမ်း အဖုတ်လေးကို ဖိပွတ် နေတယ်။ လက်တဖက် ကလည်း ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို ဂွင်းထု နေတာ။

" ကိုမောင်တင် … ခဏလေး "

ငြိမ်း စကားသံကြောင့် အဖုတ်ကို ပွတ်နေတဲ့ လက်က ရပ်သွားပေမယ့် ကျန်လက်တဖက်က သူ့လီးသူ ကိုင်ထုနေတာ အထု မပြတ်ဘူး။

" ကလေး နိုးလာလိမ့်မယ် … အောက်ဆင်း … လိုက်နော် "

ပြောပြီး ငြိမ်းလည်း ထထိုင်ရင်း ကိုမောင်တင်ရဲ့ ပေါင်ကြားက လီးကို စိုက်ကြည့် လိုက်တယ်။ ငြိမ်းကို ခေါင်းညိတ် ပြရင်း ကုတင်အောက် ဆင်းပြီး ပေါင်ကား ထိုင်လိုက်တာ။ ငြိမ်းလည်း ကုတင်အောက် ဆင်းပြီး ကိုမောင်တင်ရဲ့ ပေါင်ကြား ဝင်ထိုင်တော့ နီညိုရောင် လီးကြီးက တဆက်ဆက် တုန်ခါနေပြီး ဒစ်ကြီးက ကားထွက်နေတယ်။ ငြိမ်း ဟန်မဆောင် တော့ပါဘူး လီးအရင်းကနေ ထိပ်ထိ လျှာအပြားလိုက် ပင့်ယက်ပြီး ဆွဲစုပ် ပေးမိတယ်။

" အင်း ……… အား ………… ကျွတ် ……… ကောင်းလိုက်တာ ……… မမလေး ရယ် "

ငြိမ်း ပါးစပ်ထဲ လီးကြီးက တဒုတ်ဒုတ်နဲ့ ကိုမောင်တင် ရဲ့ ညည်းသံတွေ ထွက်ပေါ်လာရတယ်။ ငြိမ်းလည်း လီးဝေး နေတော့ လီးတချောင်း လုံးသာ မကပဲ လဥတွေပါ ဆွဲစုပ် ပစ်တာ။ ခနကြာတော့ ကိုမောင်တင် မနေနိုင် ရှာဘူး ငြိမ်းကို ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက် လှဲခိုင်းပြီး ခွလိုးတော့ တာပဲ။

" ဗျစ် ……………… အား …………… မရဘူး ……… ကြီးလွန်းတယ် ……………… အ ………… ဟင့် "

လီးထိပ် ဝင်တာနဲ့ အဖုတ်ဝလေး တင်းကနဲ့ပဲ ငြိမ်း မခံနိုင်တော့ ဆက်မသွင်းပဲ လီးကို ပြန်ထုတ်ပြီး အဖုတ်ကို ကုန်းယက် ပေးတယ်။ လီးပြန်သွင်းလိုက် အဖုတ်ကို ယက်လိုက်နဲ့ ဖြည်းဖြည်းကျမှ လီးတဆုံး ဝင်သွားတာ။ ငြိမ်းကို ညှာပြီး အပေါ်ကနေ ထိန်းလိုး ပေးတာ အရမ်း ကောင်းတာပဲ။ ၁၀မိနစ်လောက်ကျ ငြိမ်း ခံနိုင်တော့ မနားတမ်း ဆောင့်လိုး ပေးတယ်။

" ရှီးးးးး ………… ကျွတ် …………… အား ……… အား …………… အု ……………… "

" ရလား ……… မမလေး "

" အင်းးးး ………… အင်းဟင်း ………… ရတယ် ……… ကိုမောင်တင် ………… ဆောင့် ဆောင့် "

လိုးနေရင်း လေးဘက် ကုန်းခိုင်းလို့ ကုန်းပေးလိုက်တော့ ငြိမ်း ဖင်နောက်ကနေ ဆွဲလိုး နေတာ။ စောက်ပတ်ကို လိုးရင်း ငြိမ်းဖင်ကို လက်နဲ့ သွင်းပြီး ချဲ့နေပြန်တယ်။ အတွေ့ကြုံရ ဖင်ပါ လိုးတော့မယ် ဆိုတာ ငြိမ်း သိတာပေါ့။ မကြာပါဘူး ထင်တဲ့ အတိုင်းပဲ ငြိမ်း ဖင်ပေါက်ထဲ တံတွေး ထွေးချပြီး လီး စ သွင်းတယ်။

" ဗျစ် ……… အ ………… ဇွိ ……… အင်း ……… အား "

ငြိမ်း ဖင်လေး ပြည့်ကြပ်သွားတယ် ဖင်ထဲ လီးဝင်နေပြီ ဆိုတဲ့အသိလေး ဝင်လာတော့ အလိုက်သင့်လေး ဖင်ကို ကော့ပေးမိတယ်။ အရမ်း ခံချင်စိတ် များနေ လို့လား မသိဘူး ဖင်ထဲ လီးဝင်တော့ နာကျင် တာထက် ဖြည်းဖြည်း မှန်မှန် လိုးပေးတာတောင် အားမရဘူး အရမ်း ကောင်းနေတယ်။

" ဇွိ ……… ဖပ် ………… ဗြိ ………… အင့် ……… အား … အား ………… အိုး ……… ကောင်းလိုက်တာ … ကိုမောင်တင်ရယ် …… လိုးပါ …… လိုးလိုး …………… အားးးး ……… အရမ်း ကောင်းတာပဲ "

စကားဆုံးတော့ ငြိမ်းခါးကို မိမိရရ ကိုင်ပြီး မညှာတော့ ပါဘူး။ တကိုယ်လုံး ခါရမ်း နေအောင် ဆွဲလိုးတော့ တာပဲ။ ငြိမ်း ပေါင်ခြံထဲ အရည်တွေ စီးကျ လာပြီး ခဏ နေတော့ ဖင်ထဲ နွေးကနဲ့ ကိုမောင်တင်ရဲ့ လရည်တွေ တိုးဝင် လာတယ်။

" အား ……… မမလေး ………… အူးးးး ……… ရှီးးးး ……… တအား ကောင်းတယ် ဗျာ "

" အင်း အင်း …… ကိုမောင်တင် … ကောင်းတယ် …… ဟုတ်တယ် "

ငြိမ်းလည်း လက်ကျန် စောက်ရည် ပန်းထုတ်ရင်း ဖင်အတွင်း သားတွေနဲ့ ကိုမောင်တင်ရဲ့ လီးကို ညှစ်ပေး ထားတယ်။ တဆက်ထဲ ဒီလို လီးကြီးနဲ့သာ နေ့တိုင်း အလိုး ခံရရင် ငြိမ်းဘက်ကပဲ တသက်လုံး လုပ်ကြွေး ရပါစေ လင်တော်ရကျိုး နပ်ပြီလို့တောင် တွေးမိနေတာ။ မနက် အိပ်ယာ နိုးတာနဲ့ ညက အိပ်မက်ကို တွေးမိတော့ ငြိမ်း ရင်တွေ ခုန်သွား ရတယ်။ သားလေး ကတော့ အိပ်ယာပေါ် အိပ်ပျော် နေတုန်းပဲ။

////////////////////////

…………………………………

[ နဝမ ပိုင်း ]

--------------

နောက် ၅ရက် လောက်ကျ မနက် ၁၀နာရီ လောက်ထိ ကိုမောင်တင် ကို မမြင်ဘူး။ ရေချိုးဖို့ ရင်လျားပြီး ရေချိုးခန်း ဘက် လျှောက်လာရင်း တဟင်းဟင်း ညည်းသံကြားလို့ နောက်ဖေးဘက် သူ့အိပ်ခန်းထဲ သွားကြည့်မိတာ။ အရင်ရက်က မိုးမိပြီး ဖျားတာနေမှာ။ ပက်လက် အနေထားနဲ့ တဟင်းဟင်း ညည်းပြီး နေရှာတယ်။ ငြိမ်းလည်း ကုတင်စောင်း ဝင်ထိုင်ပြီး နဖူး စမ်းကြည့်တော့ ကိုယ်တွေ တအား ပူနေတယ်။

" ကိုမောင်တင် …… ကိုမောင်တင် "

" ဟမ် ……… ဗျာ ……… မမလေး "

" ရှင် ဖျားနေတာ ထင်တယ် … ငြိမ်း ရေချိုးပြီး … ဆေးခန်း သွားရအောင် "

စကား ဆုံးတော့ ဗိုက်ပေါ်တင်ထား ကိုမောင်တင်ရဲ့ လက်တဖက်က ငြိမ်း ပေါင်ပေါ် ကျလာတယ်။

" အင်း … ကျွတ် ကျွတ် …… ဟင်း ဟင်း "

ပေါင်ကို ဆွဲပြီး အားယူ ထတော့ ထမိန်ကို ဆွဲမိပြီး တင်းကနဲ့ ငြိမ်း ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်က ပြည်ကျ သွားတာ။ အိကျလာတဲ့ ငြိမ်းနို့အုံကို ကိုမောင်တင် ကြောင်ကြည့် နေတယ်။ ထမိန် အထက်ဆင်က ခါးနားထိ လျော့ကျ သွားတော့ ငြိမ်း ဗိုက်ခေါက် လေးအောက် ဆီးခုံးပေါ်က အမွှေးလေး တွေပါ ပေါ်နေတော့တာ။

" ဟင် …… ခဏ …… ခဏ …… ကိုမောင်တင် "

ငြိမ်း ခပ်မြန်မြန်ပဲ ထမိန်ကို ရင်ပြန်လျားပြီး ဆွဲထူ ပေးလိုက်ရတယ်။

" ခဏစောင့် … ကျမ … ရေသွားချိုး ဦးမယ်နော် "

ကိုမောင်တင် ထထိုင်တာနဲ့ ငြိမ်းလည်း အခန်းထဲက ထွက်ပြီး ရေချိုးလိုက်တာ။ သနပ်ခါး ပါးပါး ပွတ်ပြီး အဝတ်စား လဲလိုက်တယ်။ ပြီးမှ လမ်းထိပ်က တက္ကစီ ခေါ်ပြီး ကိုမောင်တက်ကို ဆေးခန်း ပို့ပေး လိုက်တာ။ ဆေးခန်းက ပြန်တော့ ကိုမောင်တင် အိပ်ပျော် သွားတယ်။ နေ့လည် ၂နာရီ လောက်မှ ငြိမ်းလည်း နေ့ဆေး တိုက်ဖို့ အခန်းထဲ ဝင်သွား လိုက်တာပါ။ ကုတင်ဘေး ထိုင်ပြီး လှုပ်နိူးတော့ နိုးလာပါတယ်။

" ကိုမောင်တင် … ထထ …… နေ့ဆေး သောက်ရအောင် နော် "

" ဟမ် … ဟုတ် "

" ထနိုင် ရဲ့လား "

ကိုမောင်တင်ကို လက်မောင်း ၂ဖက်ကနေ ဆွဲထူ ပေးတော့ ငြိမ်း စိတ်ထဲ ဖျင်းကနဲ့ ဖြစ်သွားမိတယ်။ ကိုမောင်တင်ရဲ့ ပေါင်ကြားက ထောင်ထွက် နေတာ မြင်မကောင်းဘူး။

" ကန်တော့နော် …… ကန်တော့ …… မမလေး …… စိတ်က ထနေလို့ပါ "

မြင်ရတဲ့ အနေထားက နည်းနည်း နောနောကြီး မဟုတ်ဘူး။ အိပ်ခန်းလေးထဲ ၂ယောက်ထဲ ဆိုတော့ စိတ်ထဲ တမျိုးကြီးပဲ။

" ရပါတယ် … ဆေး မြန်မြန်သောက် လိုက် "

" ဟုတ် "

" ရော့ … အင့် "

" ……… ! ဗြန်း ! ဗွမ်း ! "

စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ဆရာဝန် ပေးထားတဲ့ ဆေးလုံးနဲ့ ရေခွက်ပေးတော့ ရေခွက်ကို ကိုမောင်တင် လက်နဲ့ မကိုင်မိ သေးခင် ငြိမ်းလက်လွတ်လိုက် မိတာ။

" ဟာ … အရေးထဲ … ရေခွက်က မှောက်ပြန်ပြီ "

ရေခွက် မှောက်ကျသွားတော့ ပုဆိုးထဲ ထောင်မတ် နေတဲ့ လီးပေါ် ရေ ရွှဲပြီး လီးက အမြှောင်းလိုက် ထောင်ထွက် နေတယ်။ ကိုမောင်တင်လည်း ငြိမ်းရှေ့ လီးကြီး ထောင်မတ် နေတော့ မျက်နှာပူနေ တာပေါ့ ခေါင်းငုံ့ ထားရှာတာ။

" ဟို ဟို …… ပုဆိုးတွေ … တခါတည်း လဲလိုက်တော့ "

" ဟုတ် …… ဟို သေတ္တာလေးထဲ … မှာပါ "

ငြိမ်း စကားဆုံးတော့ မျက်နှာ ခိုးကြည့်ရင်း ပြန်ဖြေ နေတယ်။ ငြိမ်းလည်း ကိုမောင်တင်ရဲ့ ကုတင် ခြေရင်းဘက် သူပြတဲ့ သေတ္တာ အစိမ်းလေး ခါးကုန်း ဖွင့်ပြီး အပေါ်က အင်္ကျီတွေ ဖယ်ရင်း ပုဆိုးတထည် ဆွဲထုတ် လိုက်တာ။ ပြီးမှ သူ့အင်္ကျီလေးတွေ သပ်သပ် ရပ်ရပ် ပြန်ထပ် ပေးနေတုန်း ငြိမ်း ခြေသလုံးသားပေါ် လက်တဖက် ကျရောက်လာလို့ လှည့်ကြည့် မိတယ်။

" ဟင် …… ကိုမောင်တင် … ကုတင်ပေါ် ကပဲ … စောင့်လေ …… ဘာလုပ် တာလဲ "

ငြိမ်း နောက်ကျောဘက် ဒူးထောက်လျက် အနေထားနဲ့ ထမိန် အောက်နားစထဲ လက်သွင်းပြီး ခြေသလုံး ပွတ် နေတဲ့ ကိုမောင်တင်ကို ပြောလိုက်တာပါ။

" မမလေး … မကျေနပ်လဲ … ကျနော့်ကို … တရားစွဲ …… ထောင်ချပါဗျာ "

" ရှင် …… ဘာ …… ဘာ ……… ဘာလို့ ……… အို့ …… မလုပ်ရဘူးလေ …… ကိုမောင်တင် …… လွတ်ပါ "

ပထမ သူ့ကို တရားစွဲ ထောင်ချပါ ဆိုလို့ ငြိမ်း ကြောင်သွားပေမယ့် ချက်ချင်းပဲ ကိုမောင်တင် ရဲ့ လက်က ခြေသလုံး ပေါ်ကနေ ပေါင်ခြံထဲ တက်လာမှ သဘော ပေါက်တော့တယ်။ မျက်နှာ ကလည်း ရာဂသွေးတွေ ဆူပွက်ပြီး ဖြစ်ချင်ရာဖြစ် ပုံစံနဲ့ပဲ။ ထမိန်ထဲ လက်၂ဖက် လုံး သွင်းပြီး ပေါင်သားတွေ ညစ်ရင်း ထမီအပြင်ကနေ ငြိမ်း ဖင်ကို တရှုံ့ရှုံ့ နမ်းနေတာ။

" ဟာ …… ပုဆိုး လဲရအောင်လေ … ကိုမောင်တင် … မလုပ်ပါနဲ့ "

ငြိမ်း ပြောနေတာကို နားမထောင်ဘူး ဖင် ၂ခြမ်းလုံး ဖိနမ်းပြီး ထမိန်ဆွဲချွတ် ပစ်တယ်။

" အိုးးး …… ကိုမောင်တင် …… စိတ်ထိန်းလေ … မဖြစ်သင့်ပါဘူး "

ထမိန် ကျွတ်ကျတော့ မနက် ကတည်းက ဆေးခန်း အသွား ဝတ်ထားတဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေးက မချွတ်ရသေးဘူး။ ကိုမောင်တင်က ကြည့်ရင်း ဘောင်းဘီ အပြင်ကနေ ဖင်ကို ထပ်နမ်း ပြန်ရောပဲ။ ငြိမ်းလည်း မတ်တပ် ရပ်လျက်ကြီး လဲပေးဖို့ ပုဆိုးလေး ကိုင်ရင်း ဘာလုပ်လို့ လုပ်ရမှန်း မသိ ဖြစ်နေမိတာ။ တရှုံ့ရှုံ့နဲ့ ဖင် နမ်းလို့ အားရမှ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ ဆွဲချွတ် ပစ်တယ်။ တဆက်ထဲ ငြိမ်း ဖင်ဖြဲပြီး ဖင်ဝလေး လျှာနဲ့ ထိုးပြီး ဝိုင်းပေးနေတာ။

" ဟာ … ဖင် ……… ဖင် …… အဲဒါ ဖင်ပေါက်ကြီး "

" အဲဒါဆို … ဒီဘက်လှည့်ဗျာ "

ပြောပြော ဆိုဆို ငြိမ်း ခန္ဓာကိုယ်ကို မို့အစ် နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကို သေချာ စိုက်ကြည့်နေတာ။ ပြီးမှ တရှုံ့ရှုံ့ ကုန်းနမ်းပြီး အဖုတ် နူတ်ခမ်းသား အထက် ရဲတွတ်နေတဲ့ စောက်စိလေးကို ဆွဲစုပ် နေတယ်။ အဖုတ်ယက်ရင်း လက်တဖက်ကလည်း သူ့လီးသူ ကိုင်ပြီး ဂွင်းထုရင်း ငြိမ်းကို ကုတင်ပေါ် တွန်းလှဲ ပစ်တာ။

" ဝုန်းးး "

" အားးးး …… အမေ "

ပက်လက် လှန်လဲကျသွားတဲ့ ငြိမ်းပေါ် တက်ခွရင်း ပုဆိုးလှန်ပြီး အတင်း ဆောင့်လိုး တော့တာပဲ။ ကာမ အထိအတွေ့ ဝေးနေတဲ့ ငြိမ်း အဖုတ်လေး အစပိုင်း ကျဉ်သွား သေးတယ်။ ကိုမောင်တင် ကတော့ ငြိမ်း မျက်နှာ ကြည့်ပြီး မေးကြောတွေ ထောင်နေအောင် အံကြိတ် လိုးနေတော့တာ။ ဒါပေမယ့် ကြာကြာ မလိုးနိုင် ပါဘူး ငြိမ်း စောက်ပတ်ရဲ့ ညှစ်အားကြောင့် လိုးရင်း တန်းလန်း လရည်တွေ ပန်းထွက် လာတယ်။

" တောက်!! … ဟာကွာ ……… မရ …… မရတော့ … အအအ …… ထွက်ကုန်ပြီ "

ခဏလေးနှင့် ပြီးသွားလို့ ကိုမောင်တင် သူ့ကိုယ်သူ မကျေမနပ် ဖြစ်နေပုံပဲ။ အဖျားသွေး ရှိတော့ အားမရှိတာ နေမှာ အဖုတ်ထဲ လီးက ပျော့ခွေ သွားတယ်။

" ကောင်းလား ……… မမလေး "

ငြိမ်း ဘာစကားမှ မပြောပဲ ထမိန်ပြန်ဝတ်ပြီး ကိုမောင်တင် ရဲ့ အိပ်ခန်းထဲက ထွက်လာခဲ့တာ။

///////////////////////////

ညပိုင်း ငြိမ်း တညလုံး စဉ်းစား နေတာ အရင်တခါ ထူးနိုင်ကြောင့် ငြိမ်း အရှက်ရခဲ့ ပြီးပြီ။ ခုတခါ ကိုမောင်တင် နူတ်မလုံရင် တရှက်ကနေ နှစ်ရှက် ဖြစ်မှာ။ ခက်တာကလည်း မုဆိုးမ တယောက်ရဲ့ ထကြွလာတဲ့ ရာဂစိတ်က ညားကာစ ကာမစိတ်ထက် ပိုပြီး ပြင်းထန် နေတာ။ ငြိမ်းလေ ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် ပြန်ကြောက် လာမိ တယ်။ တနေကုန် ငြိမ်း စိတ်တွေ တမျိုးကြီးပဲ တခုခု လိုနေသလို ခံစား နေရတာ။ ကိုမောင်တင် လုပ်တာ ခဏလေးရယ် ရှက်ရှက်နဲ့ ထွက်လာလိုက်တော့ ဇပ်တငမ့်ငမ့် ဖြစ်နေ မိတယ်။ မရှက်တန်း ဝန်ခံရရင်း အထဲ တစ်ဆို့ကြီး ဖြစ်နေ သလိုပဲ။ အိပ်ယာ ဝင်တော့ သားလေး အိပ်ပျော်တာနဲ့ သားလေးကို ကျောပေးရင်း ခြေရင်းက ဖက်လုံး ယူပြီး ခွလိုက်တယ်။ အဖြစ်ပျက်တွေ ပြန်တွေးရင်း ငြိမ်းရဲ့ ကာမဆန္ဒတွေ ဖြေဖျောက်ဖို့ ကြိုးစား လိုက်တာပေါ့။

" အ ……… အား ………… ကိုမောင်တင် ……… ကိုမောင်တင်ရေ ……… အအ ……… လိုးတယ် …… ရှီးးးးး ………… ဟင့် ………… အား ……… လီးနဲ့လိုးတယ် ………… ငြိမ်း စောက်ဖုတ်ကို …… ဇွတ်လိုးတယ်လား …………… အား … အား "

သားလေး နိုးလာမှာတောင် စိုးရိမ် မနေတော့ ပါဘူး။ စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် ညည်းရင်း ဖက်ခေါင်းအုံးကို အဖုတ်နဲ့ ထိတဲ့နေရာလေး လက်နဲ့ ခပ်တင်းတင်း ဆွဲကပ်ပြီး ခါးအား အပြည့်နဲ့ ဖိပွတ် ပစ်တယ်။ မျက်လုံးထဲလည်း ကိုမောင်တင် လီးကြီး ဝင်လာတိုင်း အဖုတ်ဝ နူတ်ခမ်းတဝိုက်က အသားစိုင်တွေ လီးနဲ့ ကပ်ပါသွားလိုက် လီးပြန် ထုတ်တော့လဲ လီးတံကို ငုံထားရက်သား နူတ်ခမ်းသား လေးတွေ အပြင်ဘက် စူထွက်လာလိုက် အသေးစိတ် ပြန်မြင်ယောင် လာတာ။

" အအ ……… ငြိမ်း ဟာလေးကို …… လိုးတယ်လား ……… အင့် အင့် …… လီးကြီးနဲ့ လိုးလိုး ……… အင့် ……… စောက်ဖုတ်ကို …… လိုးလေ …… လိုး လိုး …… လိုးပေးလေ …… တအား ဆောင့်လိုးလိုက် "

တဖြည်းဖြည်း အဖုတ်အုံလေး တင်းလာပြီး ဖက်ခေါင်းအုံး ကို အားရှိသလောက် ပွတ်ရင်း အရည်တွေ ပန်းထုတ် လိုက်တယ်။ ထမိန်ရော ဖက်ခေါင်းအုံး အစွပ်လေးရော ငြိမ်း အရည်တွေ ရွှဲနှစ်ကုန်တာ။ အဲလို စောက်ရည် ပန်းထုတ် လိုက်မှ တနေကုန် နေမရ ထိုင်မရ ဖြစ်နေတဲ့ စိတ်တွေ ပြေပျောက်ပြီး နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော် သွားခဲ့တယ်။

/////////////////////////

နောက်ရက် မနက်ကျ ငြိမ်းလည်း ကလေး ကျောင်းပို့ပြီး စျေးသွားလိုက်တာ။ စျေးကပြန်တော့ ထမင်းဟင်း ချက်ပြီး ကိုမောင်တင်ဖို့ ဆန်ပြုတ်နဲ့ ကြက်သားလေး ပြုတ်ပေးလိုက်တယ်။ အားလုံးပြီးမှ ကိုမောင်တင်ရဲ့ အိပ်ခန်းဘက် တခေါက် သွားကြည့် တော့ နှစ်နှစ် ချိုက်ချိုက်ကို အိပ်ပျော် နေတယ်။ ဒါနဲ့ ရေချိုးဖို့ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာလိုက်တာ။ ရေချိုး နေရင်း စိတ်တွေ ကြွလာမိရောပဲ။ အထိအတွေ့ ဝေးနေချိန် မနေက ကိုမောင်တင် လိုးတာ ခံလိုက် ရတာလေ။ နိုအုံ ဆပ်ပြာ တိုက်ရင်း ပွတ်သပ်မိတော့ နိူ့သီးခေါင်းလေးတွေ မာထင် နေတော့တာပဲ။ ရေချိုးပြီး ရေစိုထမိန် လဲရင်း တဘက် သုတ်မလို့ လုပ်တုန်း ရေစို ထမိန်တောင် မလဲရသေးဘူး ဗြုံးကနဲ့ ကိုမောင်တင် ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်ချ လာတယ်။

" ဟင် …… ကိုမောင်တင် … ဘာလုပ် မလို့လဲ … ရေချိုးလို့ … မရသေးဘူးနော် "

" အင်းပါ …… မမလေးရယ် … ကျနော် တအားတင်းပြီး … မနေနိုင် တော့လို့ … ကြည့်ပါဦး "

" အိုရ် …… ဘာ ……… ဘာ ……… ဘာ လို့ လဲ "

ရုတ်တရက် ငြိမ်းကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖက်နမ်းတော့ ပုဆိုးထဲက ဟာကြီး မာထောင်နေပြီး ငြိမ်း ဗိုက်ကို ထောက်မိ နေတာ။

" ဟင် …… မမလေး က ရေစိုကြီးနဲ့ …… ထမိန် … အရင် လဲလိုက်ပါ့လား "

နမ်းပြီးမှ ငြိမ်း ခန္ဓာကိုယ် ရေစိုနေတာ သတိထားမိတာ နေမှာ။ ရေဝတ်လဲပြီး ရေချိုးခန်းက ထွက်ရင်း ငြိမ်း အိပ်ခန်းထဲ အရောက် အိပ်ခန်း နံရံကို တွန်းကပ် ပစ်တာ။ မျက်နှာချင်းဆိုင် တေ့နမ်းရင်း တွဲလောင်း ချထားတဲ့ ငြိမ်းသာ လက်တဖက် ယူပြီး လီးပေါ် တင်ပေးနေတယ်။ ငြိမ်းလည်း ကိုမောင်တင်ရဲ့ အနမ်းတွေ ခံယူရင်း ပုဆိုးအပြင်က နေပဲ လီးတံကို ဖွဖွလေး ပွတ်သပ် ပေးနေမိတာ။ ကိုမောင်တင် ကလည်း မလွယ်ပါဘူး ငြိမ်း ထမိန် ဆွဲချွတ်ပြီး နို့တွေကို တလုံးပြီး တလုံးစို့ရင်း အဖုတ်ကို နိ်ူက်နေတယ်။

" အွန်း ……… ပြွတ်စ် …… အင်းဟင်း ……… ပြွတ် ပလပ် ပလပ် …… အင်းဟင်း အင်းဟင်း "

ငြိမ်းတို့၂ယောက် အသက်ရှု မြန်လာကြပြီ။ ကိုမောင်တင်က နို့ကို မပြတ်တမ်းစို့ရင်း အစိလေးကို ဖိချေနေသလို ငြိမ်းကလည်း သူ့ပုဆိုးကို လက်တဖက်နဲ့ လှန်ပြီး ကျန်လက်တဖက်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဂွင်းထု ပေးနေမိတယ်။ ရုတ်တရက် ကိုမောင်တင်က ငြိမ်း စောက်ပတ်ထဲ နိူက်နေတဲ့ လက်ချောင်းလေး ထုတ်ပြီး ငြိမ်းရှေ့ စုပ်ပြတော စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ နွေးကနဲ့ပဲ။ ငြိမ်းလည်း ကိုမောင်တင်ရဲ့ လီးကို ခပ်မြန်မြန်လေး ထုပေး လိုက်တာပေါ့။ ချက်ချင်းပဲ ကိုမောင်တင်က ပုဆိုး ချွတ်ချရင်း လီးကို ပြန်ကိုင်ခိုင်း နေတယ်။ နောက်တခါ ငြိမ်း စောက်ဖုတ်ကို ပြန်နိူက်ပြီး လက်တွေ စုပ်ပြတော့ ငြိမ်း မနေနိုင်ခဲ့ဘူး ကိုမောင်တင်ရဲ့ လက်ချောင်းကို လုစုပ်မိတယ်။

" မမလေး … ထိုင်လိုက်နော် "

ငြိမ်းပါးစပ်ထဲက လက်ချောင်းကို ဆွဲထုတ်ပြီး ပုခုံး ၂ဖက်ကို ဖိချနေတယ်။ ငြိမ်း ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း လီးကိုတော့ မလွတ်တမ်း ထုပေး နေတာပါ။ ကြမ်းပြင်ပေါ် ဒူးထောက်မိတော့ ဂွင်းထုနေတဲ့ ငြိမ်းလက်ကို ဖယ်ပြီး ငြိမ်း မေးစေ့ကို ဆွဲမော့ ပစ်တယ်။ သူ့လက်နဲ့ လီးကို ထိန်းကိုင်ပြီး ဒစ်ကြီး ငြိမ်းနူတ်ခမ်းပေါ် တင်လိုက်တာ။ ဘာလိုချင်လဲ ဆိုတာ ငြိမ်း သိပါတယ် ပါးစပ်ကို အသာ ဟပေး လိုက်တယ်။ ဖြည်းဖြည်းချင်း လီးကို ငြိမ်း ပါးစပ်ထဲ ထိုးထည့်ပြီး အထုတ်သွင်း လုပ်ရင်း သိပ်မကြာဘူး ငြိမ်း အငိုက်မိ သွားရတာ။

" အု ……… ဝု ………… ဖလု ……… အုအု "

ပြစ်ခဲနေတဲ့ လရည်တွေ ငြိမ်း ပါးစပ်ထဲ တိုးဝင် လာရောပဲ။ ဝင်လာသမျှ လရည်တွေ ငြိမ်း အသက် အောင့်ပြီး မျိုပေး လိုက်တယ်။ ခဏ အနားယူတော့ ငြိမ်းဘေး ကိုမောင်တင် က သူ့ဟာသူ ကိုင်စွနေတာ။ ၁၀မိနစ် လောက်ကျ အနည်းငယ် ပျော့နေတဲ့ လီးကြီး ပြန်ထောင် နေပြီ။

" ပြီးတာတောင် …… လီးကြီးကလဲ ……… မာထင် နေတာ …… အားမရ သေးဘူးလား "

" အင်း …… မမလေး … စောက်ပတ်ကြီးကို …… လိုးချင် သေးတာ …… မမလေး ရော … မယားဘူး လား "

" ယားတာပေါ့ … ကိုမောင်တင် ရယ် …… ဒီမှာ ကြည့်ပါအုံး "

ငြိမ်းလည်း ကုတင်ပေါ် ပက်လက်လှန် လှဲနေရာက ခပ်ချွဲချွဲ ပြောရင်း ပေါင်ကြားက စောက်ဖုတ်ကို ပွတ်ပြတော့ ကိုမောင်တင် ထထိုင်ပြီး ကြည့်နေတာ။

" အင်း အင်း … ကျနော့် ဟာလည်း …… ကြည့်ဦး "

အဲလိုပြောပြီး ကိုမောင်တင် က ငြိမ်းကို လီးကြီးကို ဖြဲပြနေတာ။ ဖြဲပြနေတဲ့ လီးကြီး မြင်ရတော့ ငြိမ်း စိတ်တွေ လှုပ်ရှား လာပြီး တံတွေး အသာမျိုချ ပစ်ရတယ်။ စကား ဆက်မပြောပဲ ၂ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် ဘေးတစောင်း လှဲရင်း ကိုမောင်တင် က ငြိမ်း နို့တွေ ဆုပ်နယ် ပေးပြန်ရောပဲ။ ငြိမ်းလည်း ကိုမောင်တင်ရဲ့ လီးကို ခပ်တင်းတင်းကိုင်ပြီး ဂွင်းပြန် တိုက်ပေး လိုက်တာ။ လီးဝေး နေတဲ့ ငြိမ်း အတွက် ကိုမောင်တင်ရဲ့ လီးကြီး ကိုင်ထားရတာကို အားရ ကျေနပ် နေတာပါ။

" ပြွတ် ပြွတ် ……… လိုးကြစို့ …… မမလေး "

ကိုမောင်တင်က ငြိမ်း အောက်နူတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်ပြီး ငြိမ်း လက်ကို လီးပေါ်က ဖယ်ရင်း သူ့လီးကို ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ကော့ပြနေတယ်။

" အိုး ……… အဲလောက်ကြီး …… တောင်နေပီပေါ့ …… မနေ့ကလို …… ..ခဏလေးနဲ့ … လရည် … မထွက် စေနဲ့ဦး …… ဒီမှာလည်း … ကြည့်လိုက်ဦး "

ငြိမ်းလည်း နားရွတ်ဖတ် ၂ခု တွန့်ပြီး ပြူးနေတဲ့ အစိလေး မြင်သာအောင် အဖုတ်ကို ဖြဲပြ လိုက်တာပေါ့။ ကိုမောင်တင်က ငြိမ်း စောက်ပတ်ကို ကြည့်ရင်း လျှာကို သပ်ချ နေတယ်။ ကားထားတဲ့ ငြိမ်း ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူပြီး လီးကို စွရင်း ငြိမ်းစောက်ပတ်ကို ဖြဲကြည့် နေသေးတာ။ ကြာမှာ စိုးတာနဲ့ ပေါင်တံ ၂ဖက် စုမြှောက်ရင်း ဒူးကောက်ကွေး ကြား လက်၂ဖက် သွင်းပိုက်ပြီး နို့ပေါ် ဆွဲတင် လိုက်တယ်။ နို့အုံ၂ဖက်နဲ့ ဒူးခေါင်းတွေ ထိတော့ ငြိမ်း စောက်ပတ်က ပေါင်တံကြား မိုအစ် နေမှာလေ။

" ဟူးးးး …… ရှီးးးးး ……… မမလေး ……… စောက်ပတ်ကြီးက …… လှလိုက်တာဗျာ … ကြည့်ပါဦး "

ပြောပြီး ငြိမ်း အဖုတ်ဝ လီးတေ့ပြီး ကွေးထားတဲ့ ဒူးခေါင်း ၂ဖက်ကို ဆွဲဆွဲလိုးတော့ တာပဲ။ ငြိမ်း လက်၂ဖက်က ဒူးကောက်ကွေးကြား ရောက်နေတော့ ကိုမောင်တင် ဒူးခေါင်းကို အားပြုဆွဲတိုင်း လက်မောင်း ၂ဖက် အားထည့် လိုက်တာနဲ့ တောင်ခံသလို ဖြစ်ပြီး အဖုတ်က လီးကို အလိုလို ညှစ်ပေး နေတယ်။

" အ …………… ရှီးးးးးး ………… ဆောင့် ဆောင့် ……… နာနာလေး ဆောင့် ………… အအ ……… အား "

ငြိမ်း သားအိမ်ဝကို ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်မိတော့ ကောင်းလိုက်တာလဲ မပြောနဲ့။ ကိုမောင်တင်လည်း လိုးကောင်းကောင်းနဲ့ လိုးလိုက်တာများ ကုတင်တိုင် တွေပါ ရမ်းခါ နေတယ်။ အရသာ တွေ့နေတုန်း လိုးချက်တွေ ရပ်ပြီး လီးကို ဆွဲထုတ်ပစ်တာ ငြိမ်း အဖုတ်လေး ဟာကျန် ခဲ့တာပေါ့။

" အာကွာ …… အရမ်း ကောင်းနေတာကို … ဘာလို့ ထုတ်လိုက်တာလဲ "

" ကျနော်လည်း … တအား ကောင်းလာလို့ပါ …… မမလေးရယ် "

" ဟင် …… ဒါများ …… တအားကောင်းရင် …… ဆက်လိုးလေ …… ကိုမောင်တင်ရဲ့ …… ရှီးးးး ……… ကျွတ် "

" မပြီးချင် သေးလို့ …… မမလေး … ဟို ဟို ……… မမလေး အပေါ်ကနေ … တက်လုပ်ပေးပါ့လား …… ကြာကြာလေး …… လိုးချင်လို့ ပါ "

ပြောပြီး ပက်လက်လှန် အိပ်ရင်း လီးကို လက်နဲ့ ကိုင်ပြီး ဖြဲပြ နေပြန်ရော။ ကိုမောင်တင်ရဲ့ လက်နဲ့ ကိုင်ဖြဲထားတဲ့ လီးကြီးက နောက်ထပ် လက် တကိုင်စာ ကျန်နေသေးတယ်။ လီးတံ တချောင်းလုံး ငြိမ်း စောက်ရည်တွေ ပြောင်၀င်းနေတာ။

" လက်ဖယ်လေ … ကိုမောင်တင် "

ပြောရင်း ကိုမောင်တင်ရဲ့ လီးပေါ် တက်ခွ လိုက်တယ်။

" အာ …… အပေါက်ထဲ … ထည့်လေ …… မကလိ ပါနဲ့တော့ "

ကိုမောင်တင်လေ လီးကိုင်ထားတဲ့ လက်ကို မလွတ် သေးပဲ ငြိမ်း စောက်ပတ်ကို ထိုးထိုးပြီး ပွတ်နေတာ။

" ဗျာ … မကလိပါဘူး …… လီးက ချောနေလို့ … မမလေး … စောက်ဖုတ်နဲ့ … ချော်ချော် … ထွက်နေ တာပါ "

" အာ …… ကျွတ် "

ငြိမ်းဟာလေးက ခံကောင်းတုန်းမို့ လီးအရသာ ကြာကြာ အပြတ်မခံနိုင်ဘူး။ ကိုမောင်တင်ရဲ့လက်ကို ဖယ်ပြီး ငြိမ်းကိုယ်တိုင် ကိုင်ရင်း အဖုတ်ဝကို တေ့ပေး လိုက်ရတယ်။

" ဗြိ ……… ဒုတ် ……… အ …… ကိုမောင်တင် …… ကျွတ် ကျွတ် "

ငြိမ်းလက် ပြန်ရုတ်လိုက် ရုံလေး ရှိသေးတယ် အောက်ကနေ လီးတဆုံး ကော့လိုးတာ သားအိမ်ဝ တည့်တည့် လာဆောင့်မိ ပြန်ရော။

" တအား ကောင်းလို့ပါ … မမလေးရယ် … နာသွားလား "

" ကောင်းရင် … ငြိမ်ငြိမ်လေး နေလေ …… ငြိမ်း လိုးပေးမှာပေါ့ … "

ပြောပြီး ကိုမောင်တင်ရဲ့ ရင်ဘတ်ပေါ် လက်ထောက် ရင်း လီးတ၀က်လောက် ပြန်ထုတ်ပြီးမှ အရင်းထိ ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေး လိုက်တယ်။ လီးကြီး ဝင်လာတိုင်း ငြိမ်း စောက်ဖုတ်က တဇွိဇွိ တဗွိဗွိနဲ့ အသံတွေ ထွက်နေတာ။ စောက်ပတ်ထဲ လီးကြီး ဝင်ထွက် နေတာကို ငြိမ်းရော ကိုမောင်တင်ရော အတိုင်းသား မြင်နေရတော့ လိုးရတာ ပိုအရသာ ရှိလာသလိုပဲ။ ကိုမောင်တင်က ပြောင်တင်းနေသော ငြိမ်းဖင်ကြီး လက်ဝါးနဲ့ ရိုက်လိုက် ဖင်သားစိုင် တွေကို ညှစ်ချေလိုက်နဲ့ ငြိမ်းလိုး ပေးတာကို အရသာ ခံနေ ရှာတာ။

" ဗြိ …… ဘွတ် ……… ရှီးးးးး …… ကောင်းလိုက်တာ …… မမလေး ရယ် …… ပြင်းပြင်းလေး …… ဆောင့် ပေးပါ့လား "

……………………………

[ ဒဿမ ပိုင်း ]

----------------

စကားပြောရင်း ဖင်ညှစ်နေတဲ့ လက်တွေက ငြိမ်း နို့တွေကို ပြောင်း ကိုင်လိုက်တယ်။ တုန်ခါနေတဲ့ နို့၂လုံးလည်း ကိုမောင်တင်ရဲ့ လက်ထဲ ငြိမ်သွားပါပြီ။ ငြိမ်းလည်း ရင်ဘတ်ပေါ် လက်ထောက် ထားရာကနေ ခါးဆန့် လိုက်တာ။ ထပ်ဆောင့် မပေးပဲ ငြိမ်းနို့တွေ ညှစ်ချေ နေတဲ့ ကိုမောင်တင် ရဲ့ လက်ပေါ်ကနေ ထပ်ပြီး အုပ်ကိုင် လိုက်တာ။ ခါးဆန့်လိုက်တော့ လီးကြီးက အရင်းထိ မြုတ်နေပြီး ငြိမ်းစောက်မွှေးနဲ့ ကိုမောင်တင်ရဲ့ လမွှေးတွေ ငြိကုန်ရောပဲ။ ဖင်ကို ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်ပေးတော့ အမွှေးချင်း ငြိသံရော လီးအရည်ပြားနဲ့ အဖုတ် အတွင်းသား ပွတ်သံရော ဇွိကနဲ့ ဗြိကနဲ့ အသံ သဲ့သဲ့လေး ထွက်နေ တာပေါ့။

မဆောင့်ပဲ လီးတဆုံး သွင်းဖိပြီး ဖင်ကြီး နှဲ့နှဲ့ ပေးရင်း မတ်ထောင်နေတဲ့ လီးကြီးက ငြိမ်း သားအိမ်ဝ ကို ထောက်ပွတ်သလို ဖြစ်တော့ တကယ့်ကို အရသာက ထူးကဲ နေရတယ်။ ကိုမောင်တင် ရဲ့ လီးထိပ် လေးလည်း ကျိန်းပြီး တအအ ညည်းနေ တော့တာ။ ၁၅မိနစ် လောက်ကျ အဖုတ်လေး မခံမရပ် နိုင်အောင် ယားတက် လာလို့ ခပ်ပြင်းပြင်း ဆောင့်လိုး လိုက်တာ အချက် ၃၀မကျော်ဘူး ၂ယောက်လုံး အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွား ကြတယ်။ ခဏ အနားယူပြီး နို့တွေ ပြန်ကိုင်ပြီး ပွတ်သပ် ပေးနေတော့ ငြိမ်းလည်း ကိုမောင်တင်ရဲ့ လီးကို ပြန်ကိုင် ပေးလိုက်တာပေါ့။

" ကိုမောင်တင် … ဒီကိစ္စတွေ … နူတ်လုံပါနော် "

" အင်းပါ … မမလေးရဲ့ ……… ကျနော်က …… ဧည့်သည်ပါဗျာ … မမလေး နှင်ရင် … ပြန်ရမှာပါ "

" အင်း … ပတ်ဝန်းကျင် ဆိုတာလည်း … ကိုယ့်ထမင်း ကိုယ်စားပြီး … သူများ အားနည်းချက်ကို … ပါးစပ် အရသာခံ … ပြောဆို နေချင်ကျတာ "

" နားလည်ပါတယ် … မမလေး ရယ် … ကျနော့် … အတွက်နဲ့ … အရှက် … မရစေ ရပါဘူး "

၂ယောက်သား စကားပြောရင်း ငြိမ်းလက်ထဲက ကိုမောင်တင်ရဲ့ ပျော့ခွေနေတဲ့လီးက ပြန်မာ လာပြီ။ ခဏငြိမ်သွားတဲ့ ငြိမ်းရဲ့ ကာမစိတ်တွေလည်း ပြန်ကြွ လာတာပေါ့။ အဲချိန် ကိုမောင်တင်က နို့တွေ ညှစ်ချေ နေရင်း ကိုယ်လုံး တစောင်း လှည့်ပြီး ငြိမ်းနူတ်ခမ်းကို စုပ်ယူလိုက်တယ်။ ငြိမ်းလည်း ကိုမောင်တင်ရဲ့ နူတ်ခမ်းတွေ ပြန်စုပ်ရင်း လက်ထဲက လီးကို ခပ်တင်းတင်း ထုပေး မိတာ။ အဖုတ်ထဲလည်း အရည်တွေ ပြန်စိမ့်လာပြီး အတွင်းသားတွေ တဆစ်ဆစ် ပြန်ဖြစ်နေပြီ။

" မမလေး "

" ဘာလဲ ဟင် "

" ကျနော် … မမလေး …… စောက်ဖုတ်ကြီးကို …… လိုးလို့ …… မဝသေးဘူး "

" မဝသေးရင် … ထပ်လိုးလေ … နလန်ထ ဆိုတော့ … အားပြတ် နေဦးမယ် "

ငြိမ်း ကျေကျေနပ်နပ်ကို အလိုးခံချင် နေတာပါ။

ကိုမောင်တင် အနေနဲ့ ဘယ်နှစ်ခါ လိုးလိုး ငြိမ်း ထပ်ထပ်ပြီး အလိုးခံချင် နေမိပါပြီ။

" အင်း … ဒီတခါ လိုးပြီးရင် …… တော်ပါပြီ "

" ဟုတ်ပါပြီ ရှင် …… လိုးပါတော့ … ငြိမ်းလည်း …… ခံချင် နေပါပြီ "

ပြောပြီး ပက်လက် အနေထားနဲ့ ပေါင်တံတွေ ဖြဲပေး လိုက်တယ်။

" အင့် …… လာလိုးလေ … ကိုမောင်တင် "

" ဟို ဟို …… "

" အမ် ……… တဟိုဟိုနဲ့ …… ဘာလဲ …… စုပ်ပေးရ ဦးမှာလား "

" မဟုတ်ပါဘူး … မမလေးရယ် …… ဒီတခါ …… ဟိုဟို …… လေးဖက်ထောက်ပြီး … လိုးချင် လို့ပါ … မမလေးရဲ့ … ဖင် အိအိ ကားကားကြီးကို …… နောက်က ကြည့်ပြီး … လိုးချင်လို့ပါ "

" ဟယ် …… ခ်ခ် ……… ဘယ်ချိန်ကတည်းက … ပစ်မှား နေတာလည်း … ကိုမောင်တင် ရယ် …… လာလာ … ဟွန့် "

မဝန့်မရဲလေးနဲ့ လီးကို ကိုင်စွရင်း ပြောနေတဲ့ ကိုမောင်တင် ကို ငြိမ်း သနား လာမိတယ်။ ချက်ချင်း ထထိုင်ပြီး ကိုမောင်တင်ရဲ့ ဘေးနား ကုန်းပေး လိုက်တာ။ ငြိမ်း ကုန်းပေးတော့ ထရပ်ပြီး ဖင်နောက် ဒူးထောက် ယူနေပြီ။ ငြိမ်းဖင်ကလည်း မတ်တပ်ရပ်ရုံနဲ့ နောက်ကို ကော့ထွက် ဝိုင်းစက် နေတာလေ ကိုမောင်တင် တောင်းဆို နေတာ မလွန်ပါဘူး။

" မမလေး … ကျနော် … ခဏ ယက်ဦးမယ်ဗျာ … ပြီးမှ လိုးတော့မယ် "

ခါးလေး အသာ ခွက်ပေးလိုက်တော့ အဖုတ်လေး ဖင်ကြားထဲကနေ အနောက်ကို စူထွက် နေမှာလေ။ လိုးချင်စိတ် ပြင်းပြနေတဲ့ ကိုမောင်တင်လည်း စိတ်ကူး ပြောင်းပြီး နောက်ကနေ ကုန်းယက်တော့ တာပဲ။ အငမ်းမရ ယက်ရင်း အစိလေးကို ဆွဲဆွဲ စုပ်နေတော့ ငြိမ်းလည်း ကိုမောင်တင်ရဲ့ လျှာဖျားထိပ်မှာတင် ပြီးမှာ ကြောက်လာမိတယ်။ အဖုတ်ထဲ လီးကြီးထည့်ပြီး တရကြမ်း ဆွဲလိုးခံရင်း ပြီးချင်တာလေ။ မြန်မြန် လိုးပေးဖို့ တောင်းဆို လိုက်ရတာပေါ့။

ငြိမ်း စကား ဆုံးတော့ ယက်နေတာ ရပ်ပြီး ပေါင်တံတွေ နဲနဲ ထပ်ကား ခိုင်းသေးတယ်။ အဖုတ် အက်ကွဲကြောင်းထဲ လီးထိပ်နဲ့ အထက်အောက် ၂ချက်၃ချက် ပွတ်ဆွဲပြီးမှ တေ့လိုး နေတာ။ ငြိမ်းပဲ ကုန်းမခံတာ ကြာနေလို့လား ကိုမောင်တင်ကပဲ လိုးတတ်တာလား မသိဘူး လီးဝင်တာနဲ့ စောက်ဖုတ်လေး တောင့်တင်းပြီး ခန္ဓာကိုယ် တခုလုံးက အကြောတွေ တဖျင်းဖျင်းနဲ့ အရသာ ထူးကဲ နေရတယ်။

" အမလေးးးး ……… ဖြည်းဖြည်းလိုးပါ ……… ကိုမောင်တင် ရယ် …… ငြိမ်း … ဘယ်မှ … မပြေးပါဘူး ……… ဒီလို ပုံစံ … တအားကို …… လုပ်ချင် နေတာလား …… ရှီးးးးး ……… အအ "

" ကလေး အမေသာ … ပြောတာ … လိုးရတာ …… စီးကြပ်နေတာ …… မမလေးရယ် …… "

" ဟင့် …… ငြိမ်း …… အလိုး မခံတာ … ကြာပြီလေ …… ကြပ်နေမှာပေါ့ "

" အင်း ……… ဘွတ် ဘွတ် ……… မမလေး …… အရင် ယောက်ျားနဲ့ တုန်းကရော … ဒီလို ကြပ်တာ ပဲလား "

" အင် …… ဘာ လို့ လဲ …… သေသွားတဲ့ သူကို … မဆီမဆိုင် …… ကိုမောင်တင်ရယ် …… အအ ……… လိုးပါ …… ကိုယ့်ဟာကိုယ် … လိုးစရာ ရှိတာ လိုးစမ်းပါ ……… ရှီးးးး …… "

ကိုမောင်တင်က ငြိမ်းရဲ့ အတိတ်ကို မသိရှာပါဘူး။ သူ့စိတ်ထဲ ငြိမ်းရဲ့ ဆုံးသွားတဲ့ ယောက်ျားနဲ့ပဲ ဆက်ဆံ ဘူးတယ် ထင်နေရှာတာ။

" စိတ်ထဲ သိချင် လာလို့ပါ … မမလေးရယ် …… ဟိုး အရင် … မမလေး ယောက်ျား လိုးတာနဲ့ … အင့် …… ဘွတ် …… ခု ကျနော်လိုးတာ … ဘယ်သူ ပိုကောင်းလဲ ဟင် …… ဇွိ ……… ဘွတ် …… ဗျစ် ……… ဖွပ် ……… ဗွတ်ဗွတ် ဘွတ် "

" အာ …… ကိုမောင်တင် … ကလည်းနော် "

သူသိချင် တာတွေကို မရမက မီးကုန်ရမ်းကုန် ဆောင့်လိုး ရင်း မေးနေရှာတယ်။

" ဒါဆို … မမလေး ယောက်ျား … လိုးပေးတာ … ပိုကောင်းတာပေါ့ နော် "

" ဟာကွာ … အဲချိန် တုန်းကတော့ တမျိုးပေါ့ …… ခုချိန်က …… "

ငြိမ်း တမင်ကို စကားစ ရပ်ပြီးပြီး ဖင်ကြီး ရသလောက် ထောင်ပေးလိုက်တာ။

" ခုချိန် …… ခုချိန် ဘာဖြစ်လဲ …… မမလေးရ …… အင့် …… ဗြိ ……… ဘွတ် … ဇွိ … ဘွတ် ……… ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် …… ပြောပြော …… ဟူးးးး ရှီးးးး "

ထင်တဲ့အတိုင်းပဲ တရှီးရှီးနဲ့ အံကြိတ်ပြီး မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေတယ်။

" ခုချိန် ……… အအ ……… ခုချိန် ………… အမလေးးး ……… ခု ……… ခု ……… ရှီးးးး ကျွတ် ………… အအအအ ……… ခု ……… ခု ……… ခုချိန်လေ ……… "

" ပြောပြော …… ပြောပြော …… ပြောပါ …… မမလေး ရယ် "

" ရှင်လိုးတာ …… ပိုကောင်း … အားးး အားးး အားးးး "

" ဟာ …… အင့် အင့် အင့် ……… "

စကားဆုံးတော့ ချက်ချင်းပဲ ကိုမောင်တင်ရဲ့ ဆောင့်ချက်တွေက ကြောက်စရာ ကောင်းအောင် ပြင်းထန် လာတယ်။

" အားးးး ……… ရှီးးးးးး ………… အ …………… မရ ………… မ ရ ………… အင့် ………… ဘွတ် ………… မရ တော့ဘူး …… မမလေး ရယ် …………………… အား ……………………… အားးး …………………… အားးးးး "

အချက် ၃၀လောက် မနားတမ်း ဆောင့်လိုးရင်း ရင်ခေါင်းသံနဲ့ အော်ဟစ်ပြီး အဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ပျစ်ကနဲ့ ပျစ်ကနဲ့ ပန်းထည့်ရင်း ငြိမ်သွားတာ။ ငြိမ်းလည်း နဲနဲ လိုတော့တာပါ။ ကိုမောင်တင်ကို မြန်မြန် ပက်လက် လှဲခိုင်းပြီး မျက်နှာပေါ် တက်ခွလိုက်တယ်။ ပါးစပ်ပေါက် တည့်တည့် အဖုတ်ကို ဖြဲတေ့ပြီး အစိလေးကို ၅ချက်လောက်ပဲ ပွတ်လိုက်ရတယ် သေးပေါက် သလိုကို အရည်တွေ ပန်းထွက်နေတာ။

" ဟင့် ………… အင့် …… အင်း ဟင်း ……… ကြိုက်လား …… ကိုမောင်တင် "

ကိုမောင်တင် ပြန်မဖြေနိုင်ရှာဘူး အဆက်မပြတ် ပန်းထွက်နေတဲ့ ငြိမ်း စောက်ရည်တွေ တဂွတ်ဂွတ် မျိုချ နေရ ရှာတယ်။

///////////////////////

ကိုမောင်တင်က နောက်ရက်က စပြီး ငြိမ်း အိပ်ခန်း တံခါးကို တံခါးမရှိ ဓါးမရှိ ဝင်ထွက် တတ်လာတာ။ တခါတခါ ထမင်းဟင်း ချက်နေတုန်းလည်း ချစ်ကြောင်း ကြိုက်ကြောင်း ပြောပြီး အတင်း ဆွဲလိုးတော့ တာပဲ။ ငြိမ်းလည်း ခြံဝန်း တံခါးကို အမြဲ စိထားရတာ အပြင်လူ ဝင်လာရင် အခက်ပဲ။ လက်တို လက်တောင်း ခိုင်းရင်း ကိုမောင်တင်နဲ့ တပူးပူး တတွဲတွဲ နေမိလာတယ်။ တဖြည်းဖြည်း ကိုမောင်တင်ရဲ့ စိတ်ကို နားလည် လာရတယ်။ ပင်ကို စိတ်က ကာမရမ္မက် ကြီးရှာတော့ နလန်ထ တခါပဲ စောက်ရည် တိုက်လိုက် မိတာ နောက်ပိုင်း တရက်တခါ ငြိမ်း စောက်ရည် တိုက်မှ သူခမျှ အိပ်ပျော်စားဝင် ဖြစ်တော့ တာပဲ။

ရေရှည် မစဉ်းစား ပေမယ့် အတူနေတဲ့ အခိုက်တန့် တော့ လိုက်လျော ပေးနေမိတာ။ အရင်က ကိုမောင်တင်ရဲ့ ဘဝကို သနားလို့ ကူညီရုံ သက်သက်နဲ့ ပါသည်ပါသာ နေခဲ့ပေမယ့် ငြိမ်း အဖုတ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထည့်ချိန် ခံစားမှု့က တမျိုးပြောင်း သွားရတယ်။ ၁ရက် ၁ခါလောက်တော့ ကိုမောင်တင် လိုးပေးတာ ခံချင်မိတာပေါ့။ နေ့ခင်းဘက် ဧည့်သည်တွေ ပါတွေ လာလို့ ၂ယောက်သား မလုပ်ရရင် ညဘက်ကျ ကိုမောင်တင် က ငြိမ်း အိပ်ခန်းထဲထိ လာလာ လိုးတတ်တယ်။

ဘေးနား သားလေး နိုးလာမှာ စိုးရိမ်မိရင်း ငြိမ်းရဲ့ ဆာလောင် နေတဲ့ ကာမ အထိအတွေ့ကို အားရပါးရ ခံယူ နေမိတာပေါ့။ ငြိမ်း ၁ချီ ပြီးတာကို ကိုမောင်တင် က ဆောင့်ချက်တွေ ကျမသွား သေးဘူး။ ငြိမ်းလည်း ကိုမောင်တင် ရဲ့ လည်ပင်းကို ဆွဲပြီး ပါးပြင် အနှံ့ နမ်းပေး မိတယ်။ နူတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်ရင်း ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာတော့ အထဲက အားရှိ သလောက် ပြန်ညှစ် ပေးလိုက်တာ။

" အားးးးးး ………… ရှီးးးးးး ……… မမလေး ……… မမလေး ………… မမလေး ရယ် ………… အားဟား ……… "

တရှုးရှုး တရှီးရှီးနဲ့ လိုးနေရင်းကနေ စောက်ပတ်ထဲ နွေးကနဲ့ နွေးကနဲ့ ဖြစ်လာတော့ ကိုမောင်တင် ပြီးသွားတာ ငြိမ်း သိလိုက်တာပေါ့။ လီးကို အရင်းထိ ကပ်ပြီး လရည်တွေ ပန်းထည့် နေတာ အဖုတ်ထဲ လီး အရည်ပြား က တင်းကနဲ့ တင်းကနဲ့ပဲ။

" အားးးးး ………… အင်း အင်း ………… ကောင်းလိုက်တာ ……… မမလေး ရယ် "

တတွတ်တွတ် ပြောရင်း လရည်ကုန်တော့ ဘွတ်ကနဲ့ ဘွတ်ကနဲ့ ၂ချက်ဆောင့်ပြီး ငြိမ်း ကိုယ်လုံးကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ထားတယ်။

" မမလေး …… နေ့လည်က … မလိုးရဘူး … တညလုံး လိုးမှာနော် … ပြွတ် … ပြွတ် ပြွတ် "

လီးကို အဖုတ်ထဲ စိမ်ပြီး ငြိမ်းပါးပြင်တွေ နမ်းလိုက် နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်လိုက်နဲ့ တညလုံး လုပ်ဖို့ ပြောနေ ရှာတာ။ တကယ်လည်း ၂ချီ ထပ်လိုးပြီး မနက်၄ နာရီထိုးမှ အိပ်ခန်း ထဲက ထွက်သွားတော့တယ်။

///////////////////////////

လောကမှာ တခါတခါ ကိုယ်မသိပဲ ကိန်းအောင်း နေတဲ့ စိတ်ရိုင်းစိတ်မိုက် တွေအောက် ပင်ပင်ပန်းပန်း နေခဲ့ရတဲ့ နေ့ရက်တွေ ရှိလာခဲ့တယ်။ ထူးဆန်းတာက အဲဒီစိတ်ကိုမှ မက်မော တွယ်တာ တတ်မိတာမျိုးပေါ့။ ခုဆို ငြိမ်းက အသက် ၄၂ စွန်းခဲ့ပါပြီ ထူးဆန်းတဲ့ ကာမစိတ်တွေ တက်မက် မိနေတာမျိုး။ သားလေးလဲ တက္ကသိုလ် ပထမနှစ် ရောက်နေပြီလေ။ မနက်ပိုင်း အိမ်မှု့ ကိစ္စတွေလုပ် ချက်ပြုပ်ပြီး သားလေးဖို့ ထမင်း ထုပ်ပေး ရတယ်။ သားလေး ကျောင်းသွားမှ ရေချိုး သနပ်ခါး လူးရတာ။ ရေချိုးပြီး တဘက်လေး ပတ်ရင်း ထွက်လာ တော့ ကိုမောင်တင်က အိပ်ခန်းထဲ ရောက်နေပြီ ငြိမ်း ခန္ဓာကိုယ်ကို ကုတင်ပေါ် ထိုင်ရင်း စိုက်ကြည့်နေတယ်။

နှစ်အတော် ကြာပါပြီ ငြိမ်းတို့ နှစ်ယောက်ကြား အချစ်မပါတဲ့ ကာမ သက်သက် ပတ်သတ် နေမှု့ပါ။ အိမ်ထောင်ရေး ဖေါက်ပြန်မှု့ တခုတော့ မဟုတ်ပါဘူး ခုချိန် ငြိမ်းလည်း လူလွတ် ကိုမောင်တင်လည်း တယောက်ထဲ သမားလေ။ ငြိမ်းကို ကြည့်ရင်း ကိုမောင်တင်က ပုဆိုးချွတ်ပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီနဲ့ ကုတင်ပေါ် ခြေတွဲလောင်း ချပြီး ထိုင်နေတာ။ သူ့ ‌ခြေထောက် နားလေး ငြိမ်း ဒူးထောက် နေရာယူပြီး ‌ခြေဖမိုးကို စနမ်းလိုက်တယ်။ ခြေမကနေ ခြေချောင်းလေး တချောင်းပြီး တချောင်း လျှာဖျားလေးနဲ့ ယက်စုပ်ပြီး ခြေသလုံးကနေ ပေါင်ခြံထိ တက်လာ ခဲ့တာ။

ကိုမောင်တင် ကတော့ ငြိမ်း မျက်နှာလေး ကြည့်ပြီး စုပ်သပ်ရင်း အရသာ ခံနေတာပေါ့။ ပေါင်တံ တုတ်တုတ် အတွင်းဘက် ကြွက်သားတွေ အကွက်ထင်အောင် စုပ်ယူပြီးမှ ငြိမ်း နူတ်ခမ်းကို ကိုမောင်တင် ပေါင်ဂွထဲ ရွေ့လိုက်တယ်။ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲ အမြှောင်းလိုက် ထနေတဲ့ အရာကို ငြိမ်း မက်မက် မောမော နမ်းရှိုက် ပေးနေ မိတာ။ ပါးပြင်နဲ့ ပွတ်ပေးရင်း ဘောင်းဘီ ချွတ်တော့ ကိုမောင်တင်က ခြေဖျားထောက်ပြီး ဖင်တွေ ကြွပေး နေတယ်။ အဲဒီနောက် ငြိမ်း လျှာစွမ်း အောက် ညည်းငြူ နေတော့ တာပေါ့။ ငြိမ်း မောလာသလို လီးတံကြီးလည်း တင်းပြောင် လာတယ်။ မိနစ် ၂၀လောက်ပဲ တဗျစ်ဗျစ် ပန်းထုတ်နေတဲ့ လီးထိပ်က လရည်တွေ မျိုချရင်း ငြိမ်းလည်း ရမ္မက် သွေးတွေ ဆူပွက် နေတာ။ ဒုတိယ အကြိမ် အတွက် ငြိမ်း မနားတော့ဘူး လီးကို ပါးစပ်ထဲ ထုတ်မပေးပဲ စုပ်ပေး နေတယ်။ ၁၀မိနစ် လောက်ပဲ ပြန်မာလာတယ်။

" လုပ်ပေးတော့ နော် "

တဖြည်းဖြည်း လီးစုပ်ရင်း ငြိမ်းဟာလေး တအား ယားလာလို့ လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး တောင်းဆို မိတယ်။

" ဘာလုပ် … ပေးရမှာလဲ "

" အင် "

ငြိမ်း မျက်စောင်းထိုးပြီး မျက်လုံးလေး ပြူးပြ လိုက်တာ ပေါ့။

" ပြောလေ … မမလေး ကလည်း "

ကိုမောင်တင်က ငြိမ်း ပါးစပ်ထဲက ထုတ်လိုက်တဲ့ လီးကို ကိုင်စွရင်း ပြုံးပြီး မေးနေ သေးတယ်။

" ဟောဒီ … စောက်ဖုတ်ထဲ …… ရှင့်လီးကြီး … ထည့်လိုး ပေးဖို့ … ပြောတာ … အဲဒါ ကြားချင်တာ မလား … ဟွန့် "

ငြိမ်း စကားဆုံးတော့ အဖုတ် ဝလေးထဲ လီးထိပ် တေ့ပြီး ဆောင့်လိုးတော့ တာပဲ။

" ဗြိ …………… ဘွတ် ………… ကောင်းလိုက်တဲ့ …… စောက်ဖုတ်လေး …… လိုးရတာ ……… ဘယ်တော့မှ ……… မဝဘူး ………… အင့် အင့် "

" လိုးလိုး ……… ငြိမ်း …စောက်ပတ်ကို …… ကွဲအောင် လိုးစမ်း "

အဖုတ်ထဲ လီးဝင်တာနဲ့ ကိုမောင်တင်ရဲ့ စကားလုံး ကြမ်းကြမ်းတွေကို တုံ့ပြန် ပြောဆိုပြီး အလိုးခံရတာ ငြိမ်း အတွက် ကာမ အရသာ ပိုတွေ့နေမိတာပေါ့။

" အင်း … စောက်ဖုတ်ကို … ပြဲလန် နေအောင် … လိုးမှာ ……… အင့် ……… ဗွတ် ………… ဗျစ် ………… ဘွတ် ဘွတ် ဖွပ် "

" လိုးလေ … ငြိမ်း စောက်ပတ်က … ရှင့် အတွက် ပဲ ……… အမလေး ……… အ ……… ကောင်း လိုက် တာ "

" မမလေး ……… ဖင်ပြောင်း လိုးဦးမယ် နော် "

" အင်း …… ဖြည်းဖြည်း ထည့် "

၁၀မိနစ် ကျော်ကျော် လောက်ကျ ငြိမ်း ဖင်ကို လိုးဖို့ ပြောနေပြန်ရော။ တကယ်တော့ ငြိမ်း ဖင်ပေါက်လေးက ကိုမောင်တင်ရဲ့ လီးနဲ့ မစိမ်းတော့ ပါဘူး။ လေးဖက် ကုန်းပေးတော့ ဖင်လိုးလိုက် အဖုတ်လိုးလိုက် ပါပဲ။

" ရှီးးးးး ……… အားးးး ……… မမလေး ……… လီးစုပ်ပေးဦး "

မိနစ် ၂၀လောက်ထိ နားလိုက် လိုးလိုက်နဲ့ သူ့လီးကို စုပ်ခိုင်း နေတယ်။ လေးဘက် ကုန်းနေတဲ့ ငြိမ်းရှေ့ ဒူးထောက် ရပ်တာနဲ့ လီးကို ဆွဲစုပ် ပေးလိုက်တာပေါ့။ ငြိမ်း ဆံပင်တွေကို လက်နဲ့ဆွဲကိုင်ပီး လိုးတော့တာပဲ။

" အင့် ……… ဇွိ ……… ဗြိ ………… ဘွတ် …… ကောင်းလိုက်တဲ့ …… ပါးစပ်ဗျာ …… အားးးအားးးးး …… ပြီးတောမယ် …… မမလေး "

မကြာပါဘူး ငြိမ်း ပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ တဝက်လောက် ထည့်ပြီး ကျန်တဲ့ လရည်တွေ မျက်နှာပေါ် ပန်းထုတ်ရင်း လီးနဲ့ မျက်နှာ အနှံ့ လိုက်ထိုးနေတယ်။ ပြီးမှ ငြိမ်း စောက်ပတ်ကို ပြန်ယက်ပေး နေတာ။ သူလိုး ထားတဲ့ စောက်ပတ် တအုံလုံး ဖိယက်ပြီးမှ ဖင်ပေါက်ထဲ လျှာထိပ်နဲ့ လိုးပေး နေတယ်။ ပြီးတာနဲ့ ငြိမ်း အစိလေးကို ပြန်စုပ်ပြီး ဖင်ထဲ လက်ချောင်းလေး သွင်းမွှေပေးတာ။ ဖင်ထဲ ထိုးမွှေနေတဲ့ လက်ချောင်းကို ငြိမ်း ပြန်စုပ်ခိုင်း သေးတယ်။ သူ့ လက်ချောင်း ငြိမ်းစုပ် ပေးတာ ကြည့်ရင်း စောက်စိကို သွားနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ကိုက်နေ ပြန်ရော။ ဖင်ထဲ လက်သွင်း မွှေလိုက် အစိကို ကိုက်လိုက်နဲ့ ငြိမ်းလည်း မခံနိုင်ပါဘူး။ စောက်ရည်တွေ ပန်းထုတ် ပစ်ရတယ်။

/////////////////////////

အိမ်မှာက ငြိမ်းတို့ သားအမိနဲ့ ကိုမောင်တင်ပဲ ရှိတာ။ သားလေးက တက္ကသိုလ် ရောက်တော့ အပေါင်းသင်း များလာပြီး အပြင် တအား ထွက်လည် တတ်လာတယ်။

" မမလေး … ဟိန်းစိုး ရော "

" ခုန …… ကျောင်းပြန် လာပြီး … ကြူခုံ ပြန်ထွက် သွားပြီ ထင်တယ် "

" ဟုတ် … အရွယ် ရောက်နေတော့ … အပြင် သွားရင် … ရန် ဘာညာ မဖြစ်ဖို့ … မှာထားဦး "

ကိုမောင်တင်က သားလေး အပေါ်တော့ သားအရင်း တယောက်လို ဖြစ်နေပါပြီ။

" ညဖက် မိုးချုပ်အောင် …… မနေဖို့ …… အမြဲ မှာထား ပါတယ် … ကိုမောင်တင် ရဲ့ "

" အင်း …… စီးပွားရေး ကြပ်တည်းလာတဲ့ …… ခေတ်မို့ သူခိုးတွေကလည်း …… သောင်းကျန်းလိုက်တာ …… လွန်ရောပဲ …… တစ်ခုခုကြားရင် …… လှမ်းခေါ်လိုက်နော် …… မမလေး "

ပြောပြီး ကိုမောင်တင်လည်း အိမ်နောက်ဖေး ပြန်ဝင် သွားတယ်။ အလင်းပျောက်လို့ မှောင်ရီသန်းလာသည် အထိ သားတော်မောင် ပြန်မရောက်သေးဘူး။ ထိုင်လိုက် ထလိုက်နဲ့ ငြိမ်း အိမ်ပေါက်ဝ ခဏတိုင်း ကြည့်နေမိတယ်။

" သားပြန်ရောက်ပြီဗျို့ …… အမေ …… ဗိုက်ဆာတာ … ထမင်း ခူးပေး "

အတော်လေး ကြာမှ သားလေး ဟိန်းစိုး ဆိုင်ကယ် ဟွန်းတီးသံနဲ့ အတူ အိမ်ထဲ ဝင်ချလာတာ။ ဗိုက်အတော် ဆာလာပုံပဲ ရောက်တာနဲ့ ထမင်း ခူးခိုင်း နေတယ်။

" အေး …… မှောင်တဲ့ အထိ …… အပြင် မလည် ပါနဲ့ဆို ……… ကြူခုံ … သွားထိုးနေတာ မလား "

သားလေး အိမ်ထဲ ရောက်တာနဲ့ ငြိမ်း ဆီးပြောလိုက်တယ်။

" အမ် …… ကြူခုံက … ပိုက်ဆံ … မပေးရပါဘူး …… အမေရယ် …… ကိုလှမောင်ကြီးက …… သားဆို ဖရီး ထိုးခိုင်း တာပါ "

" လာလာ …… လက်ဆေး …… ထမင်းစားရအောင် ……… အမေ တိုင်ပင်စရာ ရှိတယ် "

/////////////////////////

ထမင်းစားပြီး ခဏအကြာ သားလေးက ရေချိုး အဝတ်စား လဲပြီး ဆိုင်ကယ်လေးနဲ့ အပြင်ထွက်သွား ပြန်ရော။ ၁၅မိနစ် လောက် နေမှ ပြန်ရောက်လာတာ။

" အမေ …… လက်ဖက်ရည် …… ဝယ်ခဲ့ပြီနော် "

" အေးအေး …… နောက်ဖေး ကြောင်အိမ်ထဲ … အမေဆေးပြီးသား … ဖန်ခွက်လေးတွေ ရှိတယ် …… တခါတည်း ငှဲ့ပြီး …… ယူခဲ့ "

ငြိမ်းလည်း အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းလေးထဲ တီဗွီ ထိုင်ကြည့် နေရင်း လှမ်းပြောလိုက်တယ်။ ငြိမ်း စကားဆုံးတော့ သားလေး မီးဖိုခန်းဘက် ဝင်သွားပြီး ဖန်ခွက်၂ခွက် ယူရင်း ပြန်ထွက်လာတာ။ ဖန်ခွက်ထဲ လက်ဖက်ရည် ထည့်ပြီး ငြိမ်းရှေ့ စားပွဲခုံပေါ် တင်ပေးရင်း ဘေးနား လာထိုင် နေတယ်။

" အမေ …… ခုနက ……… သားနဲ့ တိုင်ပင်စရာ ရှိတယ်ဆို "

" အင်း ……… သားလေး …… သဘောတူမှပါ …… အမေ့ သဘော … တခုတည်းနဲ့တော့ … မလုပ်ပါဘူး "

သားတော်မောင် ချပေးတဲ့ လက်ဖက်ရည် ကို တငုံ မူတ်သောက်ရင်း ခွက်လေး ပြန်ချပြီးတာနဲ့ တန်းပြော လိုက်တာ။

" ဟမ် …… ဘာများလည်း …… အမေရာ "

" ဒီလိုလေ … ခု … သားမြင်တဲ့ အတိုင်းပဲ …… အမေတို့ …… ကိုယ့်ဘာသာ အေးဆေး နေတာတောင် … မမြင်ရတဲ့ ……… အတိုက်ခိုက်တွေ …… ဝင်ဝင် လာတာ …… အဲဒါ ……… အမေတို့ သားအမိ အတွက် …… အားကိုး အားထား ပြုရအောင် …… အမေ နောက်အိမ်ထောင် …… ပြုရင် ကောင်းမလား လို့ "

" ဟာ ……… အမေရာ … ဒီအတိုင်း… သားအမိ ၂ယောက် …… အဆင်ပြေနေတာပဲ …… ဘာဖြစ်လို့ နောက်ယောကျာ်း ယူချင်တာလဲ … ဒီအရွယ် ရောက်မှ …… မရှက်ဖူးလား "

ငြိမ်း ပြောပြီးတာနဲ့ သားလေးက ချက်ချင်း ပြန်ပြော နေတာ။

" အမလေး …… အမေဖြင့် …… မရှက်ပေါင် …… အရေးကြောင်းဆို …… အမေတို့ ရှေ့က …… မားမား မတ်မတ် ……ရပ်ပေးမယ့် …… ယောကျာ်းသား …တစ်ယောက်တော့ …… ရှိသင့်တယ် မလား "

" အမေ … ဒီလောက် ပြောနေမှတော့ … တိုင်ပင်တာ …… မဟုတ်တော့ပါဘူး ……… သားကို အသိပေးရုံ …… သက်သက်ပါ "

" ဟယ် ……… အမေ့သား ……… လူကြီးဆန်လာ တာလား …… တွေးတတ် နေတာ ……… ခ်ခ် ……… မဟုတ်ပါဘူး …… တကယ် တိုင်ပင်တာပါဆို "

ရယ်ကာ မောကာနဲ့ သားလေး နားလည်အောင် ပြောနေရ ပေမယ့် စိတ်ထဲ သားအမိချင်း ငြိုငြင် သွားမှာမျိုး ငြိမ်း မလိုလားဘူး။

" ဒါနဲ့ …… အမေက …… ယူမယ့် ယောက်ျား တွေ့ထားပြီလား "

" အမေ ပြောရင် …… သားလေး …… အံ့အော သွားမယ် "

" ဟမ် "

" အင်း ……… အမေ့ကို …… ကြားလူက တဆင့် ပြောခိုင်းနေတာ …… တခြားသူ မဟုတ်ဖူး …… ကိုမောင်တင် လေ … ဒေါ်လေး မိုးကြည်ကို … ပြောခိုင်း နေတာ "

" ဗျာ …… ထင်တော့ ထင်သားပဲ …… ဒီလောက် နှစ်တွေ အကြာကြီး … တအိမ်ထဲ … အတူ နေနေ ကြတာ "

ငြိမ်းတို့ သားအမိ စကား ဆက်မပြောပဲ ငြိမ်သွား မိတယ်။ ငြိမ်း အတွက်ကလည်း ပတ်ဝန်းကျင်မှာ လူအမြင် တင့်တင့် တယ်တယ်လေး နေချင်ပါပြီ။ သားလေးက တက္ကသိုလ် ကျောင်းသား ဆိုပေမယ့် ငြိမ်း အတွက် ကလေးပါပဲ မိခင် အားကိုးရ လောက်တဲ့ အနေထားမျိုး မဟုတ်ဖူးလေ။ ဘဝပေး အခြေနေ အရ အားကိုးစရာ ယောက်ျား တစ်ယောက် ရှိမှကို ငြိမ်းတို့ သားအမိ ၂ယောက်ရဲ့ ဘဝလေး လုံခြုံနွေးထွေး နိုင်မယ်။

/////////////////////////

ငြိမ်း အိမ်ထောင်ပြုမဲ့ သတင်းကြားတော့ ဘယ်လို့မှ ထင်မထားတဲ့ ထူးနိုင် ရောက်လာတာ ညဘက်ကြီး ငြိမ်းရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးပြီး ငိုတော့တာပဲ။ သူလည်း ကျောင်းပြီးလို့ အလုပ် ဝင်နေကြောင်း သူခြေထောက် ပေါ် သူရပ်တည် နိုင်ကြောင်း မိဘတွေ သဘော မတူလည်း ခုချိန် လက်ထပ်နိုင်ကြောင်း အစုံပါပဲ ရှင်းပြနေတယ်။ ကိုမောင်တင်ကတော့ သားလေး ကျောင်းပိတ်ရက် နယ်က သူ့ဆွေမျိုးတွေ အသိပေးဖို့ ၂ယောက်သား အတူသွားတာ ၂ရက်ရှိပြီ။

……………………………

[ ဇတ်သိမ်းပိုင်း ]

-----------------

ငြိမ်း ချော့နေရတာ နာရီဝက် လောက် ကြာတယ် ထူးနိုင်က ကြမ်းပြင်ပေါ် ခေါင်းငုံ့ ထိုင်လျက်လေး။ အုပ်ထားတဲ့ လက်၂ဖက်ကို ဖယ်ပြီး ရှေ့ကျနေတဲ့ ဆံပင်တွေ နောက်သို့ သပ်ချပေးတော့ မျက်ဝန်းမှာ မျက်ရည် အိုင်နေတုန်းပဲ။

" အန်တီငြိမ်း … သားနဲ့ပဲ … လက်ထပ် ရအောင်ဗျာ "

" ဟမ် ……… မဖြစ်ပါဘူး … ထူးနိုင်ရယ် … မင်း အနေနဲ့ … အန်တီငြိမ်း ထက် … သာတဲ့ မိန်းမတွေ … ယူလို့ ရပါတယ် … ဘာလို့များ … အန်တီငြိမ်းလို ကလေးအမေ … အဒေါ်အရွယ် ကြီးကို … လက်ထပ် မှာလည်း "

စကားပြောရင်း တဆက်ထဲ ငြိမ်း အကျၤ ီကြယ်သီးတွေ ဖြုတ်ပြီး နို့တွေ တဖက်ပြီးတဖက် ဆွဲစို့ ပါလေရော။ ငြိမ်း အလိုးခံရ တော့မှာကို စိတ်ထဲ အလိုလို သိလိုက်တာပေါ့။ တချိန်က ပတ်သက်ဖူးတဲ့ တယောက်မို့ ရင်တွေ တဒိတ်ဒိတ် ခုန်လာရတယ်။

" အန်တီငြိမ်း … အဲဒီ လူကြီးနဲ့ … လိုးပြီး ပြီလား ဟင် "

" အာ "

နို့စို့ရင်း ရပ်ပြီး ရုတ်တရက် မေးတော့ ငြိမ်း ရှက်ပြီး ခေါင်းငုံ့ ထားမိတယ်။ ထူးနိုင် စိတ်ထဲ ငြိမ်းကို အညှာလွယ်တဲ့ မိန်းမ တယောက်လို မြင်နေတာ ထင်တယ်။ ထင်လည်း သူ့အပစ်တော့ မဟုတ်ပါဘူး ငြိမ်း ကိုယ်တိုင်လည်း ထူးနိုင်ကို လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၀နှစ် ကျော်က လွယ်လွယ် လိုက်လျော ထားမိတာလေ။

" ပြောလေ … ကျနော်နဲ့ … ဝေးပြီး နောက်ပိုင်း … ဘယ်သူနဲ့ … လိုးသေးလည်း "

" ဟင့် အင် "

ထူးနိုင် အမေးကို ငြိမ်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ကြည့်ပြီး ဖြေလိုက်တာပါ။ ငြိမ်း မျက်နှာကို ကြည့်ရင်း မတ်တပ် ရပ်ပြီး ပုဆိုးချွတ် ချတော့ အတွင်းခံ မပါတဲ့ လီးက ငေါက်ကနဲ့ ထောင်ထွက် နေတာ။

" ဟာ ……… ထူး ………… ထူး ………… ထူး နိုင် ……… ဒါ ……… ဒါ ……… ဒါ ကြီး က ……… "

" လန့်သွားလား ……… အန်တီငြိမ်း "

ငြိမ်း ပြန်မဖြေမိဘူး မတွေ့ရတာ ၁၀နှစ် ကျော်ထဲ လီးက တုတ်လာပြီး ဟိုးအရင် ပန်းရောင် ဒစ်လေးက နဲနဲညိုပြီ ကားထွက် နေတာ။ ငြိမ်း တကယ်ကို လန့်မိ တာပါ။ ဒစ်ကြီး နောက်နား ကနေ လီးအရင်းထိ အဖုလုံး လေးတွေက တန်းစီ နေတာ။ ငြိမ်း ဖုန်းထဲ မြင်ဖူးတဲ့ ဂေါ်လီတွေပေါ့။

" ကိုင်ကြည့် လေ "

ငြိမ်း အတွေးလွန် နေတုန်း ထူးနိုင်က ငြိမ်းလက်ကို ယူပြီး သူ့လီးပေါ် တင်ပေးလိုက်တယ်။

" ဟင် "

ငြိမ်း စမ်းမိတဲ့ လီးက ကြောက်စရာကြီး ငြိမ်း လက်နဲ့ မဆန့်ဘူး ညှစ်ကြည့်တော့ လက်သီးဆုပ် အပြင်ဘက် ဂေါ်လီတွေက တင်းပြီး တိုးထွက် လာတယ်။ ၂မိနစ် လောက်မှ ငြိမ်းလက် ဖယ်ခိုင်းပြီး ခေါင်းကိုင်ရင်း မျက်နှာကို လီးနဲ့ ထိုးနေတာ။ ငြိမ်း အလိုက်တသိ နူတ်ခမ်းတွေ ဟပေး လိုက်တယ်။ ဟိုးအရင်လို ထူးနိုင်က ပါးစပ်ထဲ ချက်ချင်း မထည့်ပဲ ငြိမ်းမျက်နှာ အနှံ့ လီးနဲ့ ထိုးလိုက် ပွတ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေသေးတာ။ ဂေါ်လီရဲ့ အထိအတွေ့က ငြိမ်း ပါးပြင် ၂ဖက် ကြက်သီးတွေ ထပြီး နားနောက် ချေွးတွေ စ့ိုထွက် လာတယ်။ လိမ်းထားတဲ့ သနပ်ခါး ပါးပါးလေးက လီးအရည်ပြားပေါ် ဂေါ်လီတွေကြား ကပ်ပါကုန်ပြီ။

အားရကျေနပ်မှ ငြိမ်းခေါင်းကို နောက်က ဝိုက်ကိုင်ပြီး ပါးစပ်ကို လိုးတော့တာပဲ။ ငြိမ်း အသက်အောင့်ပြီး ပါးစပ်ကို အစွမ်းကုန် ဟရင်း လည်ပင်း ကြွက်သား တွေ လျော့ချ ထားတယ်။ ဒါလည်း မသက်သာ ပါဘူး ပြည့်ကြပ်နေတဲ့ လီးကို အာခေါင်ထဲ စိုက်နေအောင် ဆွဲလိုးနေတာ။ ဘယ်လက်က ခေါင်းကို ဆွဲပြီး ညာလက်က လည်ပင်း ညှစ်ရင်း လီးကို အဆုံးထိ ထည့်လိုး နေတယ်။ ငြိမ်း ပါးစပ်ကို လရည် ထွက်အောင် လိုးပြီးမှ ခဏနားကြတာ။ ခဏနေကြ ထူးနိုင် တောင်းဆိုသမျှ ငြိမ်း ထပ်ပြီး လိုက်လျော ပေးရတာပဲ။ ဧည့်ခန်းထဲ ခုံပေါ် ထိုင်နေတဲ့ ထူးနိုင်ရှေ့ လေးဖက် ကုန်းပြီး ဖင်ကြီး ရမ်းပြ ရတယ်။

မကြာပါဘူး ကြမ်းပြင်ပေါ် ငြိမ်း ပက်လက် လှဲချတော့ ထူးနိုင်က ငြိမ်းကိုယ်ပေါ် မိုးပြီး နို့တွေ လိုက်နမ်း နေတာ။ လက်ချောင်း ထိပ်က အောက်ဖက် အဖုတ်ဝ လေးထဲ ရောက်လာပြီး ထိုးကလိ နေလို့ စုပ်သပ်ရင်း လက်ကို ပေါင်တံနဲ့ ညှပ်ထား လိုက်မိတယ်။ ထူးနိုင်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲ ငြိမ်း နို့သီးခေါင်းလေး မြုပ်နေပြီး နို့သီးခေါင်း အောက်ခြေက ပန်းရောင် အဝိုင်းလေးကို ဖိဖိပြီး ယက်နေတာလေ။ ငြိမ်း မျက်လုံးနှစ်လုံး မဖွင့်ဘဲ ထူးနိုင် ခေါင်းကို ဖမ်းကိုင်မိတယ်။ နှစ်ယောက်လုံး ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနဲ့ ထူးနိုင်က နို့စို့ရင်း ပေါင်ကြားထဲ ဖောင်းပြီး ကြွလာတဲ့ စောက်ပတ် အုံလေးကို လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ပွတ်နေတာ။ ခဏ နေတော့ လက်ချောင်း ထိပ်လေးနဲ့ ငြိမ်း အစိကို ဖိချေပေးတယ်။

" အ ……… အ ……………… ရှီးးးးး …………… ကျွတ်ကျွတ် "

လုပ်တတ် လိုက်တာလည်း မပြောနဲ့တော့။ လက်ချောင်း လေးကို လက်၂ဆစ်လောက် သွင်းပြီး လက်ထိပ်လေး ကွေးရင်း အထဲက အတွင်းသား တွေကို ဖိပွတ်နေတာ။ နို့စို့ကလည်း မပြတ်ဖူး ငြိမ်း အထဲက အရည်တွေ သိသိ သာသာကြီး ရွှဲနှစ် လာတယ်။

" အားဟား …… တော်ပြီကွာ ……… လက်ကြီး ထုတ်လိုက်တော့ "

စိတ်တွေ တအား ကြွတက်လာပြီ။ ငြိမ်း စကားဆုံးတော့ ထူးနိုင်က အဖုတ်ထဲ သွင်းထားတဲ့ လက်ခလယ်ကို အသာလေး ဆွဲထုတ်ပြီး ငြိမ်း ပါးစပ်နား တေ့ပေးနေတာ။ ထူးနိုင်ရဲ့ လက်ချောင်း ကပ်နေတဲ့ ငြိမ်းအရည်တွေ ပြောင်နေအောင် ယက်စုပ် ပေးမိတယ်။ တဆက်ထဲ ငြိမ်းဘေး ကိုတစောင်း လှဲလိုက်တဲ့ ထူးနိုင်ရဲ့ ရင်အုပ်ကနေ ပွတ်သပ်ပေးပြီး ဆီးခုံးနား ရောက်တော့ လမွှေးအုံကို ငြိမ်း လက်ချောင်း လေးတွေနဲ့ ဆွဲဆုပ်လိုက်တာ။ ထူးနိုင်က ငြိမ်း လက်မောင်းအိုးလေး ပြန်ပွတ် ပေးရင်း နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်ပစ်တယ်။ ထူးနိုင်ရဲ့ လျှာထိပ်လေး စုပ်လိုက် လက်က လမွှေးအုံကို ထိုးဖွလိုက်နဲ့ နောက်ဆုံး ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် လိုက်မိတယ်။ လီး အရည်ပြားကို ဖြဲပြီး အောက်နိမ့်ရင်း ဒစ်အောက် မေးသိုင်းကြိုးလေး လက်မထိပ်နဲ့ ဖိပွတ်ပေးတော့ ထူးနိုင် ကိုယ်လုံး ဆက်ကနဲ့ ဆက်ကနဲ့ တွန့်နေ တာပေါ့။

" အအ ……… ဟ ………… အင်း … အ … အ ………… အင်းဟင်း "

ငြိမ်းလက်ထဲ ဂေါ်လီတွေနဲ့ တုတ်ခိုင် ထွားကြိုင်းတဲ့ လီးကြီး အရည်ပြားတွေ တင်းလာပြီး လီးထိပ် အပေါက်က အရည်ကြည် လေးတွေ စို့ထွက် လာတယ်။ အဲချိန်ပဲ ငြိမ်း လီးပေါ် တက်ခွပစ်တာ။ ရင်ဘတ်ပေါ် ဘယ်ဘက် လက်ထောက်ရင်း ဖင်ကြီးမြှောက်ပြီး ညာလက်က လီးကို ဆုပ်ကိုင် ထိန်းလိုက်တာ။ အဖုတ်ဝလေး လီးထိပ် တေ့မိတာနဲ့ ဖင်ကို ဖိချပစ်တယ်။ ဂေါ်လီတွေနဲ့ လီးကြီး တဗျစ်ဗျစ်နဲ့ အဖုတ်ထဲ အဖုတ်ထဲ တိုးဝင် လာတာ။ လီးကို အရင်းထိ ဖိထိုင်ပြီးမှ ငြိမ်း မျက်လုံးလေး စင်းပြီး ခါးကို မတ်ပစ် လိုက်တယ်။ ခဏနားပြီးမှ ဖင်ကြီး ပြန်ကြွတော့ ဂေါ်လီတွေက ငြိမ်း အဖုတ် အတွင်းသားတွေ ချိတ်ဆွဲ နေလို့ အောက်နူတ်ခမ်း ဖိကိုက်ရင်း လီးအဖျားနား အရောက် ဗျစ်ကနဲ့ ဆောင့်ထိုင် လိုက်တာ။ ၁၅ချက် လောက်ကျ ထူးနိုင်က ငြိမ်း နို့နှစ်လုံးကို ဆွဲညှစ်ပြီး အောက်ကနေ လီးကို ကော့လိုး ပေးတယ်။ ကောင်းလိုက် တဲ့ အရသာလေး လီးကို ထပ်ခါထပ်ခါ ဝင်လာ စေချင် မိတာ။ ငြိမ်း ဆောင့်ချမှ ပင့်လိုးတော့ ငြိမ်းလည်း မနားတမ်း ဆောင့်ပေး နေမိတာပါ။

" ဗျစ် ………… အ ………………… ဖွတ် … ဘွတ် ……… အအ …………… ဇွိ … ဘွတ် ……… ဗြိ ……… ဗွတ် "

ထူးနိုင်ရဲ့ မျက်နှာကို စိုက်ကြည့်ပြီး စိတ်ကြိုက် ဆောင့်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲက အရည်တွေ အမ်ကျ လာပြီး လမွှေးအုံပါ ရွှဲနစ်လာတယ်။ ငြိမ်းလည်း အသက်လု ရှုရင်း ဆောင့်တော့ တစ်ချက်ပြီး တချက် ဆောင့်လိုက်တိုင်း အသက်ရှူ သံတွေ ပြင်းလာ တာပေါ့။

" အာ ………… အင့်အင့် ………… အင်းဟင်း ………… ရှီးးးးး …………… ဟာ ………… အင့် … ဗျစ် ……… ဘွတ်ဘွတ်ဘွတ် "

တစ်ချက်ချင်း လိုးလိုက် မနားတမ်း လိုးလိုက်နဲ့ တခါတခါ ဆီးခုံးချင်း ကပ်ပြီး ဖိပွတ် ပစ်တာ။ ၁၅မိနစ် လောက်ကျ ငြိမ်း ထိန်းထားတဲ့ ကြားထဲက စောက်ရည်တွေ ပန်းထွက်ကုန်တယ်။ မကြာပါဘူး ငြိမ်း အဖုတ်ထဲ ထူးနိုင်က လရည်တွေ ပန်းထည့် ပေးတယ်။ ကိုယ်လက် သန့်စင်မယ် ပြောတော့ မလုပ်နဲ့တဲ့ ဒီတိုင်း နေခိုင်းတာ။၂ယောက်သား ကိုယ်တုံးလုံး နဲ့ ခဏနားပြီး ညစာ မစားရ သေးတဲ့ ထူးနိုင်ဖို့ ထမင်းနဲ့ ကြက်ဥ ထကြော် ပေးတော့ ဖင် အပြောင်သားပဲ။ တယောက်ဟာ တယောက်ကြည့်ရင်း ရယ်မော မိသေးတယ်။ ထမင်းကြော် စားရင်း ထူးနိုင် လီးကို စုပ်ပေးတော့ ထမင်းစား စားပွဲပေါ် လက်ထောက် ကုန်းရင်း တချီ ထပ်လိုး ကြတာ။ ငြိမ်း အဖုတ်လေး ဂေါ်လီ ဒဏ်ကြောင့် ပူထူနေရတယ်။

၂ချီဆက်တိုက် လိုးပြီးမှ ငြိမ်းတို့ ရေအတူ ချိုးကြတာ။ ထူးနိုင်က အဝတ်စား ပါမလာတော့ ငြိမ်းရဲ့ ညဝတ် ဘောင်းဘီ တထည် ထုတ်ပေး လိုက်တယ်။ အိပ်ယာဝင်တော့ ငြိမ်းက ဘေးတစောင်း အသာ လှဲအိပ် လိုက်တာ။ ညဝတ်အကျၤ ီ အပါးလေးနဲ့ ငြိမ်းကို ထူးနိုင်က ကုတင်စောင်း ထိုင်ရင်း အရသာခံပြီး ကြည့်နေတယ်။ အိမ်ပြန်မှာလား မေးတော့ သူအခုနေတဲ့ နယ်မြို့လေးပဲ ပြန်မှာတဲ့။ ညဝတ်အကျၤ ီက ဒူးအထက် နားထိ ဖုံးတဲ့ စကပ်လေးနဲ့ တွဲလျက်မို့ လှဲအိပ်နေတဲ့ ငြိမ်းကို ထူးနိုင်က စကပ် အောက်နားစ ကနေ လက်သွင်း ပွတ်ပေးနေတာ။ တဖြည်းဖြည်း ငြိမ်းအဖုတ်လေးဆီ ရောက်လာတော့ ခြေထောက်ကို လိမ်ထား လိုက်တယ်။

ခုလေးတင် လိုးထား ကြတာလေ ဒါပေမယ့် မရပါဘူး ထူးနိုင် လက်က ပိုကြမ်း လာလို့ နောက်ဆုံး ငြိမ်းလည်း ပက်လက် လှန်ပြီး ပေါင်ကား ပေးလိုက်ရတယ်။ ပေါင်ကား လိုက်တော့ ထူးနိုင်က စောက်ဖုတ်ကို တရံှု့ရံှု့ နမ်းပြီး ယက်တော့တာပဲ။ ငြိမ်းလည်း မပြောတော့ပါဘူး ထူးနိုင် မနက်ဖန် ပြန်မှာ ဆိုတော့ အားရအောင် ယက်ပါစေ ဆိုပြီး လွတ်ထား လိုက်တယ်။ ငြိမ်း အထင် ထပ်လုပ်မယ် ထင်နေတာ။ ထပ်မလုပ်ဖြစ်ပဲ ငြိမ်း အဖုတ်ကို ယက်ရင်း အိပ်ပျော် သွားရှာတယ်။

///////////////////////////

ငြိမ်း မနက်အိပ်ရာ နိုးတာနဲ့ ရေချိုးခန်း တန်း၀င် လိုက်တယ်။ ရင်လျားထားတဲ့ ထမိန်ကို ချွတ်ပြီး မှန်ထဲ ကြည့်လိုက်တော့ နို့တွေက နဲနဲ အိကျနေပြီး နို့သီးခေါင်း နီညိုလေး ၂ဖက်က လုံးခဲနေတာ။ ဒီနှစ်ထဲ ဗိုက်ခေါက် လေး ထွက်လာပေမယ့် ခါးအောက် ဖင်ကြီးက ကော့ပြီး ဝိုင်းနေတုန်းပဲ။ ဒါမို့လည်း ထူးနိုင်က မက်မော နေတာပေါ့။ ညက အဖြစ်ပျက်တွေ စဉ်းစား ကြည့်တော့ ထူးနိုင် လီးကြီး မြင်ယောင် လာပြန်ရော။ စိတ်ထဲ သိမ့်ကနဲ့ အတွေ့ အကြုံလည်း မနဲပါဘူး ကိုမောင်တင် နဲ့လည်း လိုးနေကြကို ယောက်ျားလီး ဆိုတာ ငြိမ်းအတွက် မဆန်းဘူးလေ။ ထူးခြားတာက ထူးနိုင်ရဲ့ လီးတံ ပေါ်က ဂေါ်လီတွေကြောင့် များလား တွေးနေမိတာ။

" ကျွီ … ကျွိ "

" ဟင် … သား …… ထူးနိုင် … နိုးပြီလား "

ရုတ်တရက် တံခါးဖွင့်သံနဲ့ အတူ ထူးနိုင် ဝင်လာတော့ ငြိမ်း အတွေးစတွေ ပျက်သွားရတယ်။ မနက် အိပ်ယာထမို့ ထူးနိုင် မျက်နှာလေးက မှုံတုန်တုန်လေး ငြိမ်းရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ကို စူးစိုက်ကြည့်နေ ရှာတာ။ အကြည့်တွေက ငြိမ်း နို့တွေနဲ့ ပေါင်တံ ၂ဖက် ကြား ဂွဆုံမှာပဲ။

" ကြည့်လှချည်လား … ထူးနိုင်ရယ် … ဒီနေ့ ပြန်မှာမလား … ရေချိုးလေကွာ "

ငြိမ်း ကိုယ်လုံးကို ကြည့်ရင်း ထူးနိုင် စိတ်တွေ လှုပ်ရှား နေတာ သိသာတယ်။ မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုးကပ်လာပြီး ငြိမ်းရှေ့ ဒူးထောက် ထိုင်ချပစ်တာ။ ငြိမ်းလည်း စိတ်လှုပ်ရှားမိနေတာ အဖုတ်လေးထဲ ဆစ်ကနဲ့ ဆစ်ကနဲ့ပဲ။ လက်တဖက်က ငြိမ်းပေါင်တံ ကြားထဲ ရောက်လာပြီး အမွှေးတွေ လက်နဲ့ ထိုးဖွရင်း အဖုတ်အုံကို မက်မက်မောမော ဖိနမ်းနေတယ်။

" အန်တီငြိမ်း "

" ဟင် …… ပြောလေ "

" အမွှေးတွေ … တော်တော် ထူနေပြီ "

" အယ် … ခ်ခ် "

ငြိမ်း အမွှေးတွေကို ပါးပြင်နဲ့ ပွတ်ရင်း ပြောနေရှာတာ။

" ဟိုးတခါ … သား လုပ်ပေးတာ … သတိရသေးလား "

" မှတ်မိပါတယ် … ကလေး နို့တိုက်ရင်း … ဇွတ်ပူဆာ တာလေ … ဟွန့် "

" ခုရော … လုပ်ပေးရမလား "

ပြောရင်း အရင်ချိန်တွေ သတိရလာတာ ထင်ထယ် ငြိမ်း ဖင်သားစိုင်တွေ လက်နဲ့ညှစ်ပြီး ပါးပြင်ကို ဘယ်ညာ ပြောင်းပြီး အဖုတ်နဲ့ ဖိပွတ်နေတာ။

" မှတ်မိတာပေါ့ … ရိတ်ပေးချင် … ရိတ်လေ … ကပ်ကြေးက … အန်တီငြိမ်း အိပ်ခန်းထဲမှာ … ဒီထဲမှာ … ဂျုတ်ပဲ ရှိတာ "

ငြိမ်း ပြုံးစိစိနဲ့ ပြောတော့ ထရပ်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်သွားတယ် သိပ်မကြာဘူး ပြန်ဝင်လာတော့ လက်ထဲ ကပ်ကြေး အသေးလေး ပါလာတယ်။ ငြိမ်းရှေ့ ဒူးထောက် ပြန်ထိုင်ပြီး အမွှေးတွေ ကပ်ကြေးနဲ့ ညှပ်ပစ်နေတာ။အမွှေးပါးသွားမှ ဆပ်ပြာနဲ့ သေချာ ပွတ်ဆေးပြီး ဂျုတ်နဲ့ ဆီးခုံးကနေ စရိတ် ပေးတယ်။

" အန်တီငြိမ်း "

" ပြော "

" ပက်လက် အိပ်လိုက်ပါ့လား … ဒီတိုင်းက ရိတ်ရတာ … အဆင်မပြေဘူး "

" အင်း "

ထူးနိုင် စကားဆုံးတော့ ငြိမ်းလည်း ရေချိုးခန်း ကြမ်းပြင်ပေါ် ပက်လက် လှဲပြီး ပေါင်ကား မြှောက်ကွေး ပေးလိုက်တယ်။

" အား …… အီး ……… ကောင်း … ကောင်းတယ် …… ယက် ယက် "

အမွှေးတွေ ရှင်းသွားတော့ အဖုတ်ကို ရေဆေးပြီးတာနဲ့ ကုန်းယက်တော့တာပဲ။ ၅မိနစ်လောက်ကျ ငြိမ်းကိုယ်တိုင် မနေနိုင်တော့တာ။ ထူးနိုင်ရဲ့ ဂေါ်လီပါတဲ့ လီးကို အမြန် ခံချင်နေပါပြီ။

" ထူးနိုင် ……… တော်တော့ကွာ … အန်တီငြိမ်းကို …… လုပ်တော့ "

ငြိမ်းပြောနေပေမယ့် ထူးနိုင်က တအား ယက်ချင် နေရှာတာ။ ပေါက်တံ ဆွဲမြှောက်ကွေးပြီး အဖုတ်ရော ဖင်ပေါက်လေးပါ ထိုးယက် ပေးနေတယ်။

" သား နောက်ဆို … မယက်ရ … တော့ဘူးလေ "

ဖင်ဝလေး တေ့စုပ်ပြီး မျက်ရည်တွေ စီးကျရင်း ပြောတော့ စိတ်ထဲ နှစ်ကနဲ့ပဲ။ ငြိမ်းအဖုတ် ယက်နေတဲ့ ထူးနိုင် မျက်နှာလေး ကြည့်ရင်း ထထိုင် လိုက်တယ်။

" ထူးနိုင် … ပက်လက် လှန်တော့ကွာ "

စကားဆုံးတော့ အဖုတ်ယက်နေရာက ခွာပြီး ရေချိုးခန်းထဲ မှာပဲ ပက်လက် လှန်ပေးရှာတာ။ လီးထိပ်ကို ခဏစုပ်ပြီး သွားလေးနဲ့ ကိုက်ပေးတော့ လီတံက ထောင်မတ် လာတယ်။ တအအနဲ့ ညည်းနေတုန်း လီးပေါ် တက်ခွပြီး ငြိမ်းအဖုတ်ဝထဲ ဒစ်ကို တေ့ပေးလိုက်တာ။

" ဗြိ … ဘွတ် ……… အ ……… ကောင်းလိုက်တာ …… အန်တီငြိမ်းရယ် "

ဒီတခါ ငြိမ်းကပဲ ဦးဆောင် လိုက်တာပါ။ ငြိမ်း လက်၂ဖက် ထူးနိုင် ခါးပေါ်ရောက်သွားပြီး ခါးကို သေချာ ကိုင်ရင်း လီးကို တဆုံးနီးပါး ထုတ်ပြီး အားရပါးရ ဆောင့်ပေး လိုက်တယ်။ ရေစိုနေတဲ့ အဖုတ်လေးထဲ ထူးနိုင်ရဲ့ ဂေါ်လီပါတဲ့ လီးတံကြီးက ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ပဲ။ အဆောင့် မပျက်ပဲ ထူးနိုင် ပါးပြင်က မျက်ရည်တွေကို ငြိမ်း လျှာနဲ့ ယက်ပြီး သုတ်ပေး နေမိတာ။ ထူးနိုင် ရှိုက်ငိုလေ ငြိမ်း ဆွဲဆောင့် မိလေပဲ။ ငြိမ်း ပေါင်တံ တွေရော ခါးရော ညှောင်းလာ ပေမယ့် မရပ်တော့ ပါဘူး။ ထူးနိုင် လည်ပင်း ကို ဆွဲစုပ်ပြီး အဆက်မပြတ် လိုးပေး နေမိတာပေါ့။ ငြိမ်း ပြီးကာနီးကျ သူ့မျက်နှာပေါ် ပီးခိုင်းလို့ ဒူးထောက် ထိုင်ခိုင်းပြီး မျက်နှာအနှံ့ ပန်းပေးလိုက်တယ်။ စောက်ရည် တွေ ကုန်မှ ထရပ်ပြီး ငြိမ်းကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ထလိုးရင်း သူလည်း ပြီးသွားခဲ့တာ။ ရေအတူ ချိုးပြီး မနက်စာ အတူ စားတော့ ဒီနေ့ မပြန်သေးဘူး ပြောနေ ပြန်ရော။

////////////////////////////

တနေကုန် အိမ်ထဲ အိမ်ပြင် မထွက်ပဲ ငြိမ်းနဲ့ ထူးနိုင်တို့ ဝေးခဲ့ရတဲ့ နှစ်တွေ အတွက် အတိုးချပြီး ဆက်ဆံ မိကြတာပေါ့။ နောက်ရက် နေ့လည်ကြတော့ ကိုမောင်တင်နဲ့ ငြိမ်းသားလေးတို့ အိမ်ပြန် ရောက်လာ ကြတယ်။ ငြိမ်းသားလေးက ထူးနိုင်ကို ခင်သလို ကိုမောင်တင်ကလည်း ရိုးရိုး အေးအေး ဆိုတော့ ငြိမ်းတို့ အကြောင်းကို မရိပ်မိကြဘူး။ ဒါမဲ့ ငြိမ်းက ကိုမောင်တင်ရဲ့ ရှေ့ ထူးနိုင်ကို ပုံမှန်ပဲ ဆက်ဆံ ရတာပေါ့။ ညပိုင်း စားသောက်ပြီး တီဗွီကြည့်တော့ သားလေးနဲ့ ကိုမောင်တင်က ငြိမ်းရဲ့ ဘယ်ဘက် ခြမ်းမှာ ဇတ်ကားထဲ စိတ်ရောက် နေကြတာ။ ထူးနိုင်က ငြိမ်း ညာဘက်ခြမ်း ထိုင်ရင်း ညာဘက် ပေါင်ကို မထိတထိလေး ပွတ်ပေး နေတယ်။ ကိုမောင်တင်နဲ့ သားလေး မမြင်အောင် မျက်စောင်း ထိုးပြရင်း ထူးနိုင် လက်ကို ကိုက်ပစ်ချင် စိတ်တွေ မနည်းထိန်းနေ ရတာပေါ့။ ဇတ်လမ်း အစက မင်းသမီး အတိတ်မေ့ပြီး မင်းသားနဲ့ တွေ့ရင်း လက်ထပ် ထားတယ်။ နောက်ပိုင်း မင်းသမီး အတိတ် မေ့နေရာက ပြန်သတိရပြီး ခင်ပွန်း ဟောင်းဆီ ပြန်သွား တော့မှာမို့ ဇာတ်ရှိန် မြင့်လာပြီ။ ကိုမောင်တင်ရော ငြိမ်းသားလေးရော ဇာတ်လမ်းထဲ အာရုံစိုက်နေတုန်း ထူးနိုင်က ငြိမ်းပါးကို အသာလေး ခိုးနမ်းလိုက်တာ။ ခင်ပွန်းလောင်းရော သားလေးရော ဘေးမှာ ရှိတာမို့ ထိတ်လန့် သွားရတယ်။

တဆက်ထဲ ငြိမ်းညာလက်ကို ယူပြီး သူ့ပေါင်ကြားထဲ ထည့်ပေးတော့ နွေးကနဲ့ အသားစိုင်ကြီး ကိုင်မိ လိုက်တာ။ ငြိမ်း သေသာ သေလိုက် ချင်တော့တယ်။ ဇတ်ရှိန် တအား မြင့်နေလို့ သားလေးရော ကိုမောင်တင်ပါ တီဗွီဆီ အာရုံ ကပ်နေကြတာ နို့မို့ဆို မလွယ်ဘူး။ ဟူးကနဲ့ ပင့်သက်ကို ခိုးချရင်း မသိမသာ မျက်လုံး ဆွေကြည့်တော့ ထူးနိုင်က ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး ငြိမ်းကို စိုက်ကြည့်ရင်း သူ့လီးကြီးကို မေးငေါ့ပြ နေတာ။ ငြိမ်းလည်း ပြောရအခက် ပြုရအခက်နဲ့ ထူးနိုင်က ပိုပြီး ရဲတင်းလာတယ်။ ငြိမ်း လက်ကို သူ့လီးပေါ်တင်ပြီး အုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းတိုက် ခိုင်းနေတော့တာ။ အထိအတွေ့ က ငြိမ်း ခန္ဓာကိုယ်ထဲ သွေးသားတွေ ဆူပွက်စေတယ်။ အခန့်မသင့်ရင် အရှက် ကွဲနိုင်ပေမယ့် ထူးနိုင်ရဲ့ ဆန္ဒကိုတော့ ငြိမ်း ဖြည့်ဆည်း ပေးနေမိတာပါ။ လီးအရည်ပြား ကို စုလိုက်ဖြဲလိုက်နဲ့ အလိုက်သင့် ဂွင်းထု ပေးနေမိတယ်။

မသိမသာလေး ဂွင်းတိုက်ပေးနေရာက ၁၀မိနစ် လောက်ကျ ငြိမ်းလက်ထဲ လီးအရည်ပြား ဒုတ်ကနဲ့ ဒုတ်ကနဲ့ တင်းလာတာ ထူးနိုင် ပြီးတော့မယ် ဆိုတာ သိလိုက်ရတယ်။ ငြိမ်း ပေါင်ဂွလေးလည်း အရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေပါပြီ။ ပေါင်တံတွေ ဆက်ကနဲ့ လှုပ်လို့ ထူးနိုင်ပေါင်ကြား ခိုးကြည့်တော့ ဟာကနဲ့ စိတ်ထဲ တအားကို လန့်သွားမိတာ။ လီးထိပ် အပေါက်က လရည်တွေ ဗျစ်ကနဲ့ ရှေ့ပန်း ထွက်နေတယ်။ ဘာလုပ်ရမှန်း မသိလို့ လီးကို ခပ်တင်းတင်း ဆိုင်ကိုင် ထားရင်း တီဗွီဆီ အကြည့် ပို့ထားရတာ။ တီဗွီ မပြီးခင် ထူးနိုင် ထသွားတော့ သူထိုင်တဲ့ နေရာရှေ့က လရည် ကွက်တွေ ခြေဖဝါးနဲ့ ဖိသုတ်ပြီး ငြိမ်းလက် ပေနေတဲ့ လရည်တွေကို ကိုမောင်တင်နဲ့ သားလေး မသိအောင် လျှာနဲ့ သက်ချရင်း မျိုချလိုက်ရတယ်။ တီဗွီပြီးလို့ အိပ်ယာ ဝင်တော့ ကိုမောင်တင်က ဟန်မဆောင် နိုင်ရှာဘူး။ သားလေး မသိအောင် ငြိမ်းကို သူ့ အိပ်ခန်းထဲ ခေါ်ပြီး ပုဆိုးလှန်ပြီး လီးစုပ် ခိုင်းတော့တာ။

" စုပ်ပေးလေ … မမလေး "

ကိုမောင်တင်ရဲ့ ပုံစံက အငမ်းမရ ဖြစ်နေရှာတာ။ ခရီး ရောက်မဆိုက် သားလေးနဲ့ ထူးနိုင်တို့ အိပ်ပျော်ပြီ လားတောင် မတွေးဘူး ရက်ပိုင်းလောက် ဝေးနေတဲ့ ကာမဆန္ဒ အတွက် အရင် လိုနေသလိုပါ။ ငြိမ်းလည်း မငြင်းပါဘူး ကိုယ်ယူမယ့် ယောကျ်ားမို့ စုပ်ပေး လိုက်တယ်။ လီးထိပ် အပေါက်လေး လျှာနဲ့ ထိုးလိုက် ငုံလိုက် လုပ်ရင်း လဥ၂လုံးကို ချေပေး နေတာ။ လီးတဝက် လောက်က ဆုပ်ကိုင်ရင်း ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် ထုပေးလိုက်နဲ့ စိတ်ပါလက်ပါ လုပ်ပေး မိတယ်။ စုပ်ပေးရင်း နူတ်ခမ်းလေး ဟပေးတော့ ငြိမ်းခေါင်းကို ကိုင်ပြီး ဖြည်းဖြည်းချင်း ပါးစပ်ကို လိုးတယ်။ ၅မိနစ် လောက်ကျ ငြိမ်းပါးစပ်ထဲ လရည်တွေ ပန်းထုတ် ပစ်တာ။ လီးတံကြီးက ကျမသွားဘူး ငြိမ်းကို သူ့ ကုတင်ပေါ် တင်ပြီး အပေါ်က ခွလိုးတော့တာပဲ။ ဆောင့်ချက်တွေ ပြင်းသလောက် မြန်လည်း မြန်တယ်။ အတော်လေး ကြာမှ ပြီးတာ။ ငြိမ်းမျက်နှာကို အားရအောင် နမ်းပြီးမှ အိပ်ခန်းထဲက ပြန်ထွက်ခဲ့တယ်။

///////////////////////

နောက်ရက် မနက်ကျ ထူးနိုင်က ငြိမ်းကို ခြေဟန် ပြနေရှာတာ။ ငြိမ်းလည်း ကိုမောင်တင်နဲ့ သားလေး ရှိနေတော့ ထူးနိုင်နဲ့ ဘယ်နေရာ သွားလိုးရမလဲ အမြန် စဉ်းစားနေတယ်။ ထူးနိုင်က ညနေကြ အပြီး ပြန်တော ့မှာလေ။ အဲချိန် စတိုခန်းကို သတိရမိ လိုက်တာ။ အရိပ်ခြေ ကြည့်ပြီး ဧည့်ခန်း အနောက်ဖက် တံခါး အကွယ်ကနေ လက်ပြ ခေါ်လိုက်ရတယ်။ ထူးနိုင် ကလည်း ပါးနပ်ပါတယ် ငြိမ်း မြင်တော့ ရေထ သောက်သလိုနဲ့ နောက်ဖေးဖက် ထွက်လာတာပေါ့။

" ထူးနိုင် … နောက်ဖေး စတိုခန်း … ဝင်ခဲ့ "

ထူးနိုင်နားလေး ခပ်တိုးတိုး ကပ်ပြောပြီး ငြိမ်းလည်း ကိုမောင်တင်နဲ့ ငြိမ်းသားလေး တချက်ကြည့်ပြီး နောက်ဖေး လျှောက်လာခဲ့တယ်။ ရင်ထဲ ဘလောင်ဆူ နေရပြီ။ အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်းထဲ ကိုမောင်တင်နဲ့ သားလေး ရှိတယ် ဆိုတဲ့ အသိက စိတ်ကို ပိုပြီး လှုပ်ရှားစေတာ။ စတိုခန်းထဲ ရောက်ပြီး ၂မိနစ် လောက်ပဲ ထူးနိုင်က အကျၤ ီ တုံးလုံးနဲ့ ပုဆိုး တိုတို ဝတ်ပြီး ဝင်ချလာတယ်။

" ညက … ဦးမောင်တင် လိုးတာ ကြည့်ပြီး … သား တအား လိုးချင်နေတာ … အန်တီငြိမ်းရယ် "

" ဟင် … ချောင်းကြည့် နေတာလား "

ငြိိမ်းကို ခပ်တင်းတင်း ဖက်ပြီး အငမ်းမရ နမ်းရင်း တတွတ်တွတ် ပြောပြနေတာ။ ငြိမ်းလည်း ပုဆိုး အပြင်ကနေ ထူးနိုင်လီးကို လက်နဲ့ ဖွဖွလေး ပွတ်ပေး လိုက်တယ်။ ချက်ချင်းပဲ ထူးနိုင် ဟာကြီး ဒုတ်ကနဲ့ ဒုတ်ကနဲ့ လက်ထဲ တိုးလာတာ။

" အင်း …… ပြွတ်စ် ……… ပလပ် … စုပ်ပေးဦးနော် …… အန်တီငြိမ်း "

ပြောလည်းပြော ပုဆိုး ချွတ်ချပစ်တော့ လီးတံက ငေါက်ကနဲ့ တုန်ခါနေရှာတယ်။

" ကြည့်ပါဦး … ထူးနိုင်ရယ် … တညလုံး … လုပ်ချင် နေတာလား "

ထူးနိုင်လီးကို ကြည့်ရင်း ငြိမ်းအဖုတ်လေးလည်း တင်းကနဲ့ ဖြစ်ပြီး အရည်စိမ့် လာရတာ။ မျက်နှာချင်း စိုက်ကြည့်ပြီး ဂွင်းထု ပေးတော့ ထူးနိုင် မျက်လုံးတွေ အရောင်လဲ့နေ ရှာတယ်။ ငြိမ်းလည်း သူ့ရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ပြီး လီးကို လက်တဖက်နဲ့ ထိန်းပြီး ခပ်ကြမ်းကြမ်း စုပ်ပေး မိတယ်။ကြာကြာတော့ မစုပ်လိုက်ရဘူး ငြိမ်းကို ထခိုင်းပြီး မတ်တပ် ရပ်လျက် အနေထားနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲလိုး နေတာ။ အသံတွေ မြည်လာလိုက် သူ့လီးကို ထုတ်ပြီး ဒူးထောက် ယက်ပေးလိုက် ပြန်လိုးလိုက်နဲ့ ၁၅မိနစ် လောက်မှ ၂ယောက်သား ပြီးသွားကြတာ။ ငြိမ်းနဲ့ ထူးနိုင်တို့ စတိုခန်းထဲက အပြင်ပြန်ထွက်တော့ တဒိတ်ဒိတ် ဆောင့်ခုန်နေတဲ့ ငြိမ်းရင်ခုန်သံ ပြန်ကြား နေရတာပါ။ ဧည့်ခန်းထဲ သားလေးနဲ့ ကိုမောင်တင် စကား ပြောနေကြတုန်း။

တနေကုန် ငြိမ်းနဲ့ ထူးနိုင်တို့ ထပ်မလုပ် ဖြစ်ပါဘူး။ညနေပိုင်း ထူးနိုင် ပြန်ကာနီးကျ ကိုမောင်တင်နဲ့ သားလေးက လက်ဆောင် ပေးမယ်ဆိုပြီး အပြင် ထွက်ဝယ်ကြတယ်။ ငြိမ်းလည်း လူလစ်တာနဲ့ ထူးနိုင်ကို ရေချိုးခန်းထဲ ခေါ်ပြီး ၅မိနစ်လောက် လီးကို စုပ်ပေးရင်း အိမ်သာခွက်ပေါ် ထိုင်ခိုင်းပြီး ငြိမ်းက ခွလိုး ပေးလိုက်တယ်။ ၁၅မိနစ် လောက်ကျ ထူးနိုင် မျက်လုံးက မျက်ရည်တွေနဲ့ အတူ ၂ယောက်သား ကိုယ်ပါးစပ် ကိုယ်ပိတ်ပြီး ပြိုင်တူ ပြီးလိုက်ကြတာ။ ကိုမောင်တင်နဲ့ သားလေးတို့ ဘယ်ချိန် ပြန်လာမလဲ ဆိုပြီး ရင်တထိတ် ထိတ်နဲ့ ကြိတ်လိုးလေးပဲ လိုးလိုက် ကြတယ်။ ထူးနိုင် ပြန်တော့ အိမ်ရှေ့ တံခါးဝ လိုက်ပို့ပြီး နူတ်ဆက်ရင်း ငြိမ်း ရင်ထဲ ဖေါ်မပြနိုင်တဲ့ ခံစားချက်လေး နဲ့အတူ မျက်လုံးထဲ မျက်ရည်လေး ဝှေ့တက်လာတာ။ ကိုမောင်တင် မမြင်အောင် မျက်နှာလွဲရင်း အိမ်ထဲ ပြန်ဝင် လာခဲ့ရတယ်။

……………………………

စိတ်ကူးယဉ် ဇတ်လမ်းလေးအား ဒီမှာပဲ ရပ်နားရင်း စ/ဆုံး ဖတ်ရှု့ပေးသော စာဖတ်သူအားလုံး ကျေးဇူး တင်ရှိပါသည်။

Original by #မောင်ခြိမ့်

Search This Blog

Blue Light Books

ပထမ ကောင်းကင်ရဲ့ … ဒုတိယ အိပ်မက်

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

ရင်ဝှက် ကဗျာ

လုပ်ရက်တယ်ဆုရယ်

တဏှာကြီးသောဆရာမ