အနေထိုင် ... မတတ်တဲ့ ကြယ်

 ( အခန်း ၁ )

*********

" ကိုင်း "

အလွမ်း ဇတ်တော်ကြီးတွေ

တဆိတ်လောက်

အိပ်မွေ့ချကြည့်စမ်းပါ

ချစ်သူ ( ခင်ပွန်း ) က

တိုင်းတပါးမှာ

စီးပွားရှာရင်း ပျော်နေချိန်

သတိရခြင်းတွေက

ကိုယ့်ကို နှစ်သိမ့်ပေးမယ်ထင်လား

နိုးပါရှင် နိုးပါ

အသဲကွဲ ရပ်ဝန်းမှာ

ကွာရတင်း ဝင်ရင်း

အလွမ်းတွေ ပေါ့စတစ် တွေ့ပါပြီတဲ့

အထီးကျန်ခြင်း စင်တာမှာပဲ

ဘိုင်နိမ်းနဲ့

လော့ဒေါင်း ချပစ်ကြမှာ

မချစ်လို့ ထားခဲ့ခြင်းမျိုးဆို

ရှိပါစေတော့

မမျှော်လင့်ပါဘူး

မနက်ဖြန်ဟာ ဒီနေ့ထက်

ပိုကောင်းမလားဆိုတဲ့

စိတ်ကူးလေးနဲ့

တော်ရာမှာ

ပျော်သလိုပဲ

နေလိုက်တော့တယ်

တစ်ချို့ အရာတွေက

မလိုအပ် တာတော့ မဟုတ်ဖူး

မလိုချင် တော့တာပါ

………………………………………………

#မေဦးခင်

*

*

*

*

*

မေဦးတို့ ကလေး ဘဝတုန်းကဆို ပိုးစုန်းကြူး လေးတွေ ချစ်လွန်းလို့ လိုက်ဖမ်းရင်း ဖမ်းမိတဲ့ခါ ပျော်ရွှင်ရပြီး မဖမ်းမိရင် ဝမ်းနည်းခဲ့ရတာလေ။ ရက်မှလ လမှနှစ် ရာသီအလီလီ ပြောင်းပြီး အသက်အရွယ် ကြီးလာ တော့လည်း နေမှု့ထိုင်မှု့ စားရေး သောက်တာနဲ့ အချစ်နောက် လိုက်ရင်း ပျော်ရွှင်တဲ့အချိန် ရှိသလို စိတ်ဒဏ်ရာရပြီး ဝမ်းနည်းရတဲ့ အချိန်တွေ ရှိခဲ့တာပဲ။ ပိုင်ဆိုင်ချင်စိတ် ပြင်းပြလေလေ ပိုပြီးခံစားရလေပေါ့။ သေချာတာက တစုံတခု လိုချင်ရင် ကိုယ်ဘက် ကလည်း တစုံတရာ ပြန်ပေးဆပ်ရတယ်။

တမ်းတမ်းတတနဲ့ တက်မက်မိတဲ့ အရာတွေက အနားရောက်အောင် သွားဖိုကျ ခက်ခဲလွန်းတယ်။ တစ်ချို့ အရာတွေကျ ကိုယ့်မှကိုယ်ပဲ ကိုယ့်အတွက် ရည်ရွယ်ပြီး ဖြစ်တည် လာသလိုတောင် ထင်ခဲ့မိတာ။ အနားမှာ အတူရှိနေ ပေးမယ်လို့ ထင်တဲ့သူကလည်း ငွေကြေးနောက် လိုက်ရင်း ဟိုးအဝေးကြီးမှာပါ။ ခဏတာ ပျော်ရွှင်ခြင်းတွေ ပေးပြီး လွမ်းဆွေး တမ်းတအောင် ထားသွားတဲ့ ခင်ပွန်းကိုလည်း အပစ် မတင်ရက်ပါဘူး။ ထာဝရထက် တရက် ပိုချင်ပေမယ့် မသေချာတဲ့ လောကကြီးမို့ မမြင်ရတဲ့ သံသရာ အတွက်လည်း ကြိုပြီး ဆုမတောင်း ချင်ဘူး။ ပေးဆပ် သလောက် ပြန်မရတဲ့ ချစ်ချင်း မေတ္တာအတွက် ကိုယ့်စိတ်ကိုယ် ဒဏ်ရာတွေ ထပ်မပေး ချင်တော့တာပါ။

အိမ်ထောင်သည် ဘဝ ရောက်လာရင် ယောက်ျားရဲ့ အားနည်းချက်ကို ရင်းနှီးတဲ့ မိတ်ဆွေတွေရာ တခြား သူစိမ်းတွေရော မပြောပြမိဖို့ အရေးကြီးတယ်။ ခင်ပွန်းရဲ့ အားနည်းချက်ကို ဆုပ်ကိုင်ပြရင် မီးစတဖက် ရေမှုတ်တဖက် ကူညီမလိုနဲ့ အခွင့်ရေး ယူမယ့် အသားစား ကျားတွေ အများကြီးပဲ။ အိမ်ထောင် ဆိုတာ တန်ဖိုးထားရင် ထားသလောက် တန်ဖိုး ကြီးမားပါတယ်။ ဒါတွေက မေဦး ဘဝနဲ့ ရင်းပြီး သိခဲ့ရတဲ့ အကြောင်းအရာ တွေပေါ့။ ခုတော့ လက်ရှိ ခင်တွယ်ရာ ရင်ခွင်လေးမှာပဲ ပျော်အောင် နေလိုက် တော့တယ်။

………………………………………

မေဦးက တစ်ဦးတည်းသော သမီး ဒယ်ဒီက ဦးမင်းအောင် မာမီက ဒေါ်သီတာမြင့် ၂ယောက်လုံးက အသက် မတိမ်းမယိမ်း ဝန်ထမ်းတွေပါ။ တအား မချမ်းသာပေမယ့် ၂ဖက်မိဘ အမွေကြောင့် တိုက်နဲ့ ကားနဲ့ နေလာကြတာ။ မေဦး ဘွဲ့မရခင် ဒယ်ဒီက ဆုံးပါးသွားတယ်။ မအေတခု သမီးတခု နေလာရင်း ကျောင်းပြီးလို့ ဆေးကုမ္ပဏီ တစ်ခုမှာ အလုပ် လုပ်တော့ မောင်နဲ့တွေ့ပြီး လက်ထပ် ဖြစ်ကြတာ။ မောင့်နာမည်က ကိုမိုးနိုင်တဲ့  မောင်က မိစုံ ဖစုံနဲ့ မောင်နှမ ၂ယောက် ရှိတယ်။ လက်ထပ်ပြီး ယောင်နောက် ဆံတိုးပါ မောင်တို့အိမ် လိုက်နေ လိုက်တာ။ မာမီကတော့ နယ်ဖက်က သူ့ညီမ ဝမ်းကွဲ တယောက်ကို အိမ်ခေါ် နေလိုက်တယ်။

မေဦးက မအေတူ သမီးမို့ ရုပ်ရည် ချောမောပြီး အသားရည် ဝင်းဝါနေတယ်။ ဘဝပေး ကုသို့လ် ကောင်းတယ် ပြောရမလား ခန္ဓာကိုယ်က နို့အုံ မောက်မောက်နဲ့ ဖင်သားစိုင် ၂ဖက်က ကော့ထွက်ပြီး ဆွဲဆောင်မှု့ ရှိတယ်။ ဖင်က ပုံမှန်ထက် ထွားပြီး ဗိုက်ခေါက် မထွက်ပဲ အဆီ မတက်သေးတဲ့ ခါးကြောင့် ဖင်ကြီးက နောက်ကိုကော့ပြီး အိကားနေတာ။ မေဦး လေးဖက် ကုန်းပေးရင် နောက်ကော့နေတဲ့ ဖင်ကြီးကြောင့် မောင်ကြာကြာ မလုပ်နိုင်ပဲ ခဏနဲ့ ပြီးတယ်။ အစကတော့ မေဦး ကာမကိစ္စကို သိပ်နား မလည်ပါဘူး လိင်စိတ်က ပုံမှန်ပဲ အိမ်ထောင်သက် ကြာလာမှ မောင်ရဲ့ ပြင်းထန်တဲ့ လိင်စိတ်တွေကြောင့် မေဦးပါ ရာဂစိတ်တွေ ထိန်းမနိုင် သိမ်းမရ ဖြစ်လာ ခဲ့တာ။

အိမ်ထောင်သက် ၈လကြာလာတော့ လင်မယား သဘာဝ ပုံမှန် ဆက်ဆံတာ အားမရ တော့ဘူး။ ၂ယောက်သား အပြာကားတွေကြည့် အဲဒီ အပြာကားထဲက ပုံစံအတိုင်း လိုက်လုပ်လိုက်နဲ့ အိမ်ထောင်ရေး သုခကို ပြည့်ပြည့်ဝဝ ခံစား နေကြတယ်။ လင်မယား ၂ယောက် ညနေ အလုပ်ကိုယ်စီ ပြီးလို့ အိမ်ပြန်ရောက်တာနဲ့ အိမ်အပေါ်ထပ် လွတ်လွတ် လပ်လပ်ပဲ။ မောင့်မိဘတွေနဲ့ ညီမက အိမ်အောက်ထပ် နေကြတာ။ အကြေင်းကိစ္စမရှိပဲ အိမ်ပေါ် မတက်ဖူး။ အလုပ်နားရက်ဆို မေဦးတို့ လင်မယား အိမ်အပေါ်ထပ် တံခါးပိတ်ပြီး အိပ်ခန်းထဲ  တုံးလုံးနေကြတာ။ တခါတခါ ဧည့်သည်လာချိန်နဲ့ အောက်ထပ် ထမင်း ဆင်းစားချိန်မှ အိမ်နေရင်း ဝတ်တဲ့ ပေါ့ပေါ့ပါပါး အဝတ်စားတွေ ကောက်ဝတ် ကြတယ်။

လက်ထပ်ပြီး ၁နှစ်လောက်ပဲ မောင့်တို့ မိဘအိမ်မှာ နေပြီး ၁နှစ်ကျော်တော့ ၂ယောက်သား လွတ်လွတ် လပ်လပ် တိုက်ခန်း ငှားနေလိုက် ကြတယ်။ တိုက်ခန်းက ၅ခန်းတွဲ ၂တွဲကို အလယ်က လှေကားနဲ့ မေဦးတို့က ဒုတိယ ထပ်မှာ နေတာ။ အဲချိန်မှာ မေဦးဘဝ ဂျွန်းထိုးမှောက်ခုန် ဖြစ်ခဲ့ရတယ်။ ဇတ်လမ်းစတာ မောင်ပေါ့။ ဘန်ကောက်မှာ အလုပ် သူ့အသိမိတ်ဆွေ တယောက် မြန်မာပြည် ရောက်တုန်း ပြုစုချင်တယ် ဆိုပြီး အိမ်ခေါ်လာတာ။ နာမည်က ကိုမင်းဝေတဲ့ မောင်ပြီးရင် မေဦးကို ပထမဆုံး လိုးဖူးတဲ့ ယောက်ျား တယောက်ပေါ့။ ကိုမင်းဝေ ပုံစံက မောင့်ထက် အရပ်မြင့်ပြီး ခန္ဓာကိုယ်က ကျစ်ကျစ် လစ်လစ်နဲ့ မျက်နှာမှာ ပသိုင်းမွှေးတွေ စိမ်းနေတာ။ အိမ်လာရင်း ည၈နာရီ လောက်ကနေ စားကြ သောက်ကြ ည ၁၁နာရီ ၁၂နာရီ လောက်မှ ပြန်သွားတတ်တာ။ စကားပြော ကောင်းတော့ မေဦးနဲ့ ၂ပတ်အတွင်း အတော် ရင်းနှီးလာတယ်။

တညကျ မေဦးရယ် မောင်ရယ် ကိုမင်းဝေရယ် ၃ဦးလုံး ဧည့်ခန်းထဲမှာပဲ စားလိုက် သောက်လိုက် စကား ပြောလိုက်ပေါ့။ မေဦးက ထုံးစံအတိုင်း အောက်က ဘာအခုခံမှ မပါပဲ ညဝတ်အင်္ကျီအပါးလေး ဝတ်ထားတာ။ မောင်က ပုဆိုးနဲ့ စွပ်ကျယ် ကိုမင်းဝေက ဒူးဖုံး ဘောင်းဘီနဲ့ တီရှပ်အပွလေး ဝတ်ထားတယ်။ သူတို့ ၂ယောက်က အရက်နဲ့ ဘီယာ ရောသောက် ပေမယ့် မေဦးက ဝိုင်ပဲ သောက်တာ အမြည်းကတော့ မေဦး ကိုယ်တိုင် ကြော်လှော် ထားတာ။ စားရင်းသာက်ရင်း ကိုမင်းဝေက ဘန်ကောက်က စီးပွားရေး လူမှု့ရေး အကြောင်းတွေ ပြောပြနေတယ်။ ၁၀နာရီ ခွဲလောက်ကျ မောင်ရော ကိုမင်းဝေရော စကားတွေ လေးလာပြီး အမူအရာတွေ အတော်မူးနေပြီ။

" ကိုမိုးနိုင် … ထပ်ချဦး ဗျာ "

ကိုမင်းဝေက သောက်လက်စ ခွက်ကို  အကုန် မော့ချပြီး နောက်ထပ် အရက်နဲ့ ဘီယာရောရင်း မောင့်ခွက်ထဲ ထည့်ပေးနေတာ။

" အေ့ ……… အွိ့ ……… တော် … တော်  … တော်ပြီ … ကိုမင်းဝေရာ … ဟား …… ကျနော် ဒီနေ့ … ဂေ့စ် …… အေ့စ် …… မ ရ  တော့   ဘူး "

မောင့် စကားသံတွေ ဗလုံးပထွေးနဲ့ တအားမူးလာလို့ ကိုမင်းဝေ ထပ်သောက် မှာကို အဖေါ်လုပ်ပေးဖို့ ပြောရင်း နှုတ်ဆက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲ ဝင်သွားရောပဲ။ မေဦး အဖေါ် လုပ်ပေးရင်း ၁၁ခွဲတဲ့ အထိ ကိုမင်းဝေက မပြန်သေးဘူး။

" လုပ်ပါ … မေဦး ရယ် … ကျနော် တယောက်ထဲ … ပျင်းခြောက်ခြောက် ကြီး "

ခဏနေတော့ တယောက်ထဲ သောက်ရတာ ပျင်းလို့ဆိုပြီး သူနဲ့အတူ သောက်ပေးဖို့ အတင်းအကြပ် တောင်းဆို နေတာ။

" ဟို …… မေဦး…… အရက်ကျ … မသောက်နိုင် တာပါ "

အရင်ကတည်းက မောင် ဇွတ်ပူဆာလို့ သောက်ကြည့် ဖူးတယ်။ အနံ့ကို မကြိုက်တာ။ ဒါပေမယ့် ကိုမင်းဝေ အားနာတာနဲ့ ဘီယာထဲ အရက်နဲနဲ ထည့်ပြီး ကြိတ်မှိတ် မော့ချ လိုက်တယ်။

" wow …… မိုက်တယ်ကွာ … မေဦးက … လူက လှရုံတင် မကဘူး … တဖက်သားပေါ်မှာလည်း …… နားလည်မှု့ အပြည့်ပဲ "

တခွက်ထဲနဲ့ မေဦး မူးချင်လာတာ။ ဝိုင်တွေလဲ သောက်ထား သေးတာလေ။ အမြည်းစားရင်း နောက်တခွက် ထပ်တိုက်တော့ မေဦး ငြင်းမနေတော့ ပါဘူး ကိုမင်းဝေနဲ့ ချီးယား လုပ်ပြီး အတူသောက်ပစ် လိုက်တယ်။ စကားပြောလိုက် သောက်လိုက်နဲ့ ၁၅မိနစ် လောက်ကျ မေဦးလည်း မူးလာပြီး စကားတွေ အလိုလို သွက်လာ ရတယ်။ ရယ်လိုက် မောလိုက် စလိုက် နောက်လိုက်နဲ့ တဖြည်းဖြည်း မေဦးတို့ စကားလုံး တွေက ခါးအောက် ရောက်ကုန် တာပေါ့။

" မေဦးက … ရုပ်ရော … ခန္ဓာကိုယ်ရော … တအား လှတယ်ဗျာ … ဒါမို့ ကိုထွေးက … အပေါင်းသင်းတွေ ဆုံရင် … ကြွားနေတာကိုး "

" အံမယ် … ဘန်ကောက်မှာ … မေဦးထက် … ကိတ်တဲ့ … မိန်းမတွေ အများကြီးပါ …… သိပါတယ်နော် … ခ်ခ် ခ်ခ် "

" အဲတာတွေက …… အင်တွေပါ …… ဆေးထိုး ထားကြတာ … မေဦး လို … သဘာဝ မဟုတ်ဖူး "

တကယ်ပြောတာလား မြှောက်ပြောတာလားတော့ မသိဘူး ကိုမင်းဝေ စကားလုံးတွေကို မေဦး သာယာ နေမိတာ။ တဖြည်းဖြည်း ကိုမင်းဝေက ပြောလည်းပြော မူးလည်းမူး လက်တဖက်က မေဦး ပေါင်ပေါ် ရောက်လာလိုက် ပုခုံး ဖက်လိုက် ဖြစ်နေပြီ။ ပုခုံးပေါ်က လက်ကို ဖယ်တော့ ခါးပေါ် ရောက်လာ ပြန်ရော။ လူချင်းက ဘေးတိုက် ကပ်လျက် ဆိုတော့ ရင်တထိတ်ထိတ် နဲ့ပါ။

" မေဦး "

" ရှင် "

" အွန့် …… ပြွတ်စ် …… ဝု …… ပလပ် ပလပ် …… ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ် … "

ရုတ်တရက် မေဦး ခါးကို လက်နဲ့ ဖက်ထားရာက မျက်နှာချင်း ဆွဲလှည့်ပြီး နူတ်ခမ်းကို ဆွဲစုပ်လိုက်တာ။ မေဦးလန့်ပြီး ဘာလုပ်ရမှန်း မသိခင် တဆက်ထဲ ဘယ်လက်က နို့တွေ တလုံးပြီးတလုံး ပြောင်းညှစ် နေတယ်။ ကိုမင်းဝေက နိုင်ငံခြားမှာ နေတော့ ကာမပညာ စုံပြီး မိန်းမ ကျမ်းကြေနေတာပါ။ မေဦး ရုန်းလိုက်တိုင်း နို့တွေ တအား ညှစ်နေတော့ သိပ်မရုန်းရဲတော့ပဲ ဒီချိန် မောင်မူးပြီး အိပ်နေရာက ပြန်နိုးလာဖို့ ကြိတ်ဆုတောင်း နေမိတာပေါ့။ မောင်နိုးလာရင် လက်ရှိ အခြေအနေကနေ မေဦး ရုန်းစရာ မလိုပဲ အလိုလို လွတ်မြောက်နိုင်တယ်။ ခုတော့ မေဦးလည်း မူးပြီး ယောက်ျား အပေါ်မှာ သစ္စာ ဖောက်မိသလို ဖြစ်နေပြီး ဘယ်လို လုပ်ရမှန်းတောင် မသိတော့ဘူး။

ညဝတ်အင်္ကျီကို ဇိုးကနဲဇတ်ကနဲ ချွတ်ပြီး ဘော်လီကို နို့ပေါ်ယုံ ဆွဲချရင်း နို့သီးခေါင်း ဖိစို့နေတာ။ ခဏနေတော့ ဆိုဖာခုံပေါ်မှာပဲ ညဝတ်စကပ်လေး မရမက ဇွတ်ဆွဲ ချွတ်ပြန်ရော။ ဧည့်ခန်းထဲ မီးရောင်အောက် ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနဲ့ ရှက်လွန်းလို့ မျက်နှာ လွဲထားမိတယ်။ မျက်နှာ လွဲနေတုန်း သူ့ဒူးထိဖုံးတဲ့ ဘောင်းဘီကို ချွတ်ချရင်း မေဦးလက်ကို ဆွဲယူပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲ အမြှောင်းလိုက် ထင်နေတဲ့ လီးကို ပွတ်ခိုင်းပြန်ရော။ မမြင်ရ သေးပေမယ့် လီးတံက လက်ထဲ မာထင်နေတာ။ မေဦး မျက်နှာ လှည့်ကြည့်တာနဲ့ အတွင်းခံကို ဆွဲချွတ်လိုက်တော့ မောင့်လီးနဲ့ အတိုအရှည် သိပ်မကွာပေမယ့် နဲနဲတုတ်တဲ့ လီးက ထောင်ရမ်းနေတာ။

ကြည့်နေတုန်း ပုခုံးကို လက်၁ဖက်နဲ့ ဖိပြီး ခေါင်းကို ကျန်လက်တဖက်နဲ့ ကိုင်ပြီး လီးဆီ ဆွဲကပ်ပြန်ရော။ ရွေးချယ်စရာ လမ်းမရှိတော့လို့ ပါးစပ်ဟပြီး လီးကို ဖြည်းဖြည်းခြင်း စုပ်ရင်း ပေါင်တံ၂ဖက် တွန်းထား ရတယ်။ တော်ကြာ ပါစပ်ကို ဆွဲလိုး မဆိုးလို့ပါ။ ၁၀မိနစ်လောက် စုပ်ပေးပြီးမှ လီးကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ပြီး မေဦးရှေ့ ဒူးထောက်ထိုင်ရင်း ပေါင်တံတွေ ဖြဲပြီး အဖုတ်ကို ယက်တော့တာပဲ။ စိတ်ထဲမှာ မသင့်လျော်မှန်း သိပေမယ့် အဖုတ် ယက်ပေးနေတော့ အမှန်တိုင်း ဝန်ခံရရင် သာယာနေမိတယ်။ ကိုမင်းဝေရဲ့ အပြုစု အယုယက အိမ်ထောင်သည် မိန်းမတယောက် ကိုတောင် ရူးမတတ်ပဲ။ အစိလေး ငုံခဲပြီး ဖင်ပေါက်လေးထဲ လက်ချောင်းလေး ထည့်မွှေ နေတော့ မေဦးစိတ်တွေ တအားကြွပြီး ဒီချိန် မောင်နိုးလာရင်တောင် မရပ်စေ ချင်တော့ဘူး။

မိန်းမတစ်ယောက်ကို ဘယ်လို ပြုစုပေးရမယ် ဆိုတာ တတ်သိ နားလည်နေတဲ့ လူတယောက်ပါပဲ။ လိုးတော့လည်း မောင့်လို တခါတည်း ဆောင့်မလိုးဘူး လီးတံကို ဖြည်းဖြည်းချင်း အဆုံးထိ ထည့်ပြီးမှ တချက်ချင်း လိုးရင်း နို့တွေ ကုန်းစို့နေတာ။ ဘယ်ချိန် ဆောင့်လိုး လိုက်မလဲလို့ တွေးရင်း မေဦး ရင်တထိတ်ထိတ်နဲ့ပဲ။ ၁၅မိနစ်လောက်ကျ မေဦး ငြိမ်မနေနိုင်တော့တာ။ အားမလို အားမရနဲ့ ဖင်ကြီးကြွပြီး ရှေ့ကော့ပေးလိုက်တယ်။ အဲဒီကျမှ နို့စို့တာရပ်ပြီး အားပါပြင်းထန်တဲ့ လိုးချက်တွေနဲ့ ခါးကို ညှစ်ပြီး ဆောင့်လိုးပေးတာ။ မိနစ်၂၀ ကျော်ကျော်မှာပဲ မေဦး ပြီးသွားခဲ့ရတယ်။ ကိုမင်းဝေက မပြီးသေးဘူး လီးကို စိမ်ထားပြီး ကြမ်းပြင်ပေါ် ဆင်းကုန်းဖို့ ပြောပြန်ရော။

မေဦး ကုန်းပေးတော့ နောက်ကနေ ထပ်လိုးရင်း ဖင်ပေါက်ထဲ လက်မလေး ဖိသွင်းနေတာ။ ထူးထူးခြားခြား မေဦး ကာမစိတ်တွေ မလျော့ပဲ ဖင်များ လိုးဦးမှာလား တွေးရင်း စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေးနဲ့။ အဖုတ် အလိုးခံရင်း ဖင်ပေါက်လေး ကလိခံရတော့ မကြာပါဘူး ၁၀မိနစ် လောက်ကျ ကိုမင်းဝေ လိုးချက်တွေ မြန်လာပြီး လရည်တွေ ပန်းထည့်တော့ မေဦးလည်း အတူ လိုက်ပြီး သွားပြန်ရော။ ကြမ်းပြင်ပေါ် မေဦးပါးတွေ နမ်းလိုက် လည်ပင်းတွေ ယက်ပေးလိုက်နဲ့ ပြီးမှ သူ့အဝတ်တွေ ပြန်ဝတ်ပြီး ပြန်သွားရော။ ကိုမင်းဝေ ပြန်တဲ့အထိ မေဦး ဖင်တုံးလုံးနဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ မထနိုင်သေးဘူး။ ခဏနေမှ အဝတ်စားတွေ ပြန်ဝတ်ပြီး တိုက်ခန်းတံခါး ပိတ်လိုက် ရတယ်။ အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ မောင်က တခူးခူးနဲ့ မေဦးကို သူ့မိတ်ဆွေ လိုးသွားတာ မသိရှာဘူး။

//////////////////////////

( အခန်း ၂ )

*********

မနက် အိပ်ယာနိုးတော့ မနက်စာ အတူစားရင်း မောင့်ကို မျက်နှာ ပူနေရတယ်။

" မောင် "

" ဟင် "

" ဒီနေ့ အလုပ်ပိတ်ရက် … မာမီဆီ သွားလည်ဦးမယ် … မရောက်တာလည်း ကြာပြီ "

" အင်း … သွားလေ … မောင်လည်း … မောင်တို့အိမ် ခဏသွားဦးမယ် … ညနေမှ ဆုံကြစို့ "

မနက်စာ အတူစားပြီး မေဦး ပန်းကန်တွေ ဆေးကြော သိမ်ဆည်းပြီး ခဏထိုင်နေတုန်း မောင်က ရေချိုးနေရော။

" မေဦးရေ … သော့က မောင်ယူသွားပြီ … အပိုတချောင်း ရှိတယ်မလား "

၁၅မိနစ်လောက်ကျ အိပ်ခန်းထဲက အဝတ်စား သပ်သပ် ရပ်ရပ်နဲ့ မောင်ထွက်လာပြီး လှမ်းပြော နေတယ်။

" အင်း … မောင် … မေဦးထဲ ရှိတယ် "

မောင်ထွက်သွားပြီး မေဦးလည်း ရေမိုးချိုး မှန်တင်ခုံရှေ့ အလှပြင်ပြင်ပြီး တိုက်ခန်း သော့ခတ်လိုက်တာ။ မောင်က ဆိုင်ကယ် ယူသွားတော့ မေဦးက ကားယူပြီး မာမီတို့အိမ် ထွက်လာ ခဲ့တယ်။ ကားက ဒယ်ဒီကားပါ ဒယ်ဒီဆုံးတော့ မေဦးပဲ သုံးနေတာ။ မာမီက ဟိုနားဒီနား တက္ကဆီနဲ့ပဲ သွားတယ်။ မေဦးတို့ တိုက်ခန်းနဲ့ မာမီအိမ်က ၄၅မိနစ် လောက်ပဲ မောင်းရတာ။ ခြံရှေ့ ရောက်တော့ ခြံထဲ ဦးသက်ခိုင်ရဲ့ ကားလေး တွေ့လိုက်ရတယ်။ ဦးသက်ခိုင်က ဒယ်ဒီဆုံးပြီး ၂နှစ်လောက်ကျ မာမီ မိတ်ဆွေ ဆိုပြီး အိမ်အဝင်ထွက် များလာတာ။ အသား ဖြူဖြူ နဖူးပြောင်ပြောင်နဲ့ ရှေ့နေတယောက်ပါ။ အသက်က ၅၀လောက် ရှိပြီ။ မာမီက ၄၇နှစ်ဆိုတော့ မာမီ့ထက် အသက်နဲနဲ ကြီးတာပေါ့။ မေဦးနဲ့ မိတ်ဆက် ပေးထားလို့ အိမ်လာရင် စကားနဲနဲ ပါးပါး ပြောဖူးပါတယ်။

မေဦး ကားလေးကို ဦးသက်ခိုင်ကားလေး ဘေးနား ကပ်ရပ်ပြီး တိုက်ထဲ ဝင်လာခဲ့တယ်။ တိုက်အဝင်တံခါး စေ့ရုံ စေ့ထားတာမို့ ဆွဲဖွင့် ဝင်လာတော့ ဧည့်ခန်းထဲ လူမတွေ့ဘူး တိတ်ဆိတ်နေတယ်။ နောက်ဖေး မီးဖို ခန်းထဲ ကော်ဖီတခွက် ဝင်ဖျော်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်သောက်ရင်း စိတ်ထဲ အရင် ၁လကျော်က အဖြစ်ပျက်တွေ ပြန်မြင် လာမိတယ်။

////////////////////////////

အရင်တခေါက် အလုပ် ပိတ်ရက် လာလည်တုန်းက မေဦးက ဆိုင်ကယ်နဲ့ လာတာပါ။ မာမီ့ညီမ ဝမ်းကွဲက ခြံထဲ ပန်းပင်တွေ ရေလောင်းနေတယ်။ မေဦးလည်း နူတ်ဆက်ပြီး တိုက်ထဲ ဝင်တော့ အောင်ထပ် နောက်ဖေးခန်းထဲ စကားသံ သဲ့သဲ့ ကြားလိုက်ရတာ။ ဒယ်ဒီရှိစဉ်က မာမီနဲ့ အတူနေတဲ့ အခန်းပါ။ ထူးထူးခြားခြား ဒယ်ဒီအိပ်ခန်းထဲက စကားသံ ကြားလို့ အိမ်ပေါ်မတက်သေးပဲ အခန်းနား လျှောက်လာ ခဲ့တယ်။

" ကိုင်ကြည့်လေ … သီတာရဲ့ … ထိပ်လေးကို … ပွတ်ကြည့် "

" အာ … ကိုင်ချင်ဘူးကွာ "

အိပ်ခန်းထဲက စကားသံကြောင့် မေဦး မျက်မှောင်လေး ကြုံ့မိလိုက်တယ်။ ဦးသက်ခိုင်ကို စီးပွားရေး လုပ်ငန်းရှင် တယောက် အနေနဲ့ လေးစား မိပေမယ့် အိပ်ခန်းထဲ ဒီလို ပိုင်စိုးပိုင်နင်း ဝင်နေတာတော့ စိတ်ထဲ မနှစ်မျို့ပါဘူး။ ဟနေတဲ့ တံခါးကြားက ကြည့်တော့ မေဦး အံအောပြီး ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နဲ့ အကြည့် ခဏ လွဲလိုက်ရတယ်။ ဦးသက်ခိုင်က ဘေးချင်း ကပ်ထိုင်လျက် အနေထားနဲ့ မာမီ့လက်ကို ယူပြီး သူ့ဟာကြီးပေါ် တင်ပေးနေတာ။ ပုဆိုး ချွတ်ထားလို့ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးတံ အောက်ဖက် လဥကြီး ၂လုံးက တွဲကျနေရော။

" ကိုသက်ခိုင်ရယ် … သီတာဖြင့် … ယုံတောင် မယုံနိုင်ဘူး … အတုတ်ကြီးပဲ နော် "

မာမီ့ လက်က ဦးသက်ခိုင် ဟာကို မရဲတရဲ ကိုင်ရင်း ခိုးကြည့် နေရှာတာ။

" သီတာ့ ယောက်ျားဟာက … ဒီလောက် မရှိဘူးလား "

" ဟင့်အင် … သေးတယ် "

တကယ်လည်း ဦးသက်ခိုင် ဟာက ဒယ်ဒီ ဟာထက် တုတ်လဲတုတ် ရှည်လည်းရှည်တယ်။ ဒယ်ဒီ မဆုံးခင် မာမီတို့ ကာမ ဆက်ဆံတာ မေဦး ခဏတိုင်း မြင်ဖူး နေတာလေ။

" စုပ်ကြည့်လေ … သီတာ "

" အာ … ကိုသက်ခိုင် ကလည်း "

ရှက်စိတ်နဲ့ မာမီလည်း ဦးသက်ခိုင် ဟာကို ကြည့်နေရက ကုတင်အောက် ကြမ်းပြင်ပေါ် အကြည့်ရွေ့လိုက်တယ်။ 

" မရှက်ပါနဲ့ … သီတာရယ် … မစုပ်ဖူး ဘူးလား "

" မစုပ်ဖူး ပါဘူးဆို "

" စမ်း စုပ်ကြည့်လေ … မကြိုက်တော့ ချက်ချင်း ပြန်ထုတ်လိုက်ပေါ့ "

ဦးသက်ခိုင် ဇွတ်ပြောနေတော့ မာမီ့မျက်လုံးတွေက ကြမ်းပြင်ပေါ်ကနေ ကိုင်ထားတဲ့ လီးတံဆီ ပြန်ရောက် လာတယ်။

" ဟို … သီတာ့ ညီမ … အိမ်ရှေ့မှာ ရှိတယ် "

" ပန်းပင်တွေ ရေလောင်း နေတာပါ … အတော်နဲ့ မပြီးသေးပါဘူး … စုပ်ကြည့်ပါ … သီတာရဲ့ "

မျက်နှာ အရိပ်အကဲကို ကြည့်ပြီး ဦးသက်ခိုင်က ညာဘက် လက်နဲ့ မာမီ ခေါင်းကို အောက်နိမ့် ဖိပေးနေပြီ။ မာမီလည်း သူကိုင်ထားတဲ့ လီးတံကို စိုက်ကြည့်ရင်း နဲနဲ တွေဝေ နေပေမယ့် တဖြည်းဖြည်း ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး လီးတံနား စိုက်ကျသွားရော။ ဒါမဲ့ လီးထိပ်နား နူတ်ခမ်းလေး ရောက်တော့ ရှေ့ဆက် မတိုးပဲ ရပ်ပစ်လိုက်တယ်။

" ဟို ဟို …… ဟိုလေ … ထိပ်မှာ …… "

" အော် … အဲဒါ … လရည် အကြည်လေ … သီတာရဲ့ … … ယက်ကြည့် လိုက် "

ဦးသက်ခိုင်က တည်တည်ငြိမ်ငြိမ်ပဲ မာမီကို ကောင်းကောင်း ထိန်းချုပ် ထားနိုင်တယ်။ ချက်ချင်းပဲ မာမီ နူတ်ခမ်းလေး ဟပြီး လျှာထိပ်လေးနဲ့ လီးထိပ်လေး မဝံ့မရဲ တို့ကြည့်နေတာ။

" ဘယ်လို အရသာ ရှိလဲ "

" နဲနဲ … ငံ သလိုပဲ "

မာမီက ငုံ့ထားတဲ့ မျက်နှာလေး ပြန်မော့ပြီး ဖြေနေတာ။

" အင်း … ထိပ်လေး ငုံကြည့်ဦး "

မာမီလည်း ဦးသက်ခိုင် ပြောတဲ့အတိုင်း ကားထွက် နေတဲ့ ထိပ်ဖူးကို ငုံပေးလိုက်တယ်။ မိနစ်ပိုင်း လေးပဲ မာမီ့ ပါးစပ်ထဲ ဦးသက်ခိုင်ရဲ့ လီးကြီး အကြောတွေ ထောင်လာပြီး စောစော တုန်းကထက် ပိုပြီး ရှည်ထွက် လာသလို လုံးပတ်လည်း ပိုတုတ်လာတယ်။

" ရှီးးးး ……… အ ……… စုပ် စုပ် ……… အားဟား ……… အင့် ကွာ ……… ဇွိ ……… ပလွတ် …… "

ထင်မှတ်မထားတဲ့ အပြုမူမို့ မာမီတင် မကဘူး မေဦးပါ လန့်ပြီး ပါးစပ်လေး လက်နဲ့ ပိတ်ထားမိတာ။ ဒစ်ဖူးကို စုပ်နေတဲ့ မာမီ့ ခေါင်းကို ထိန်းကိုင်ပြီး လီးနဲ့ ဆက်ကနဲ့ ကော့ထိုး ပစ်တယ်။

" အု ……… ဝေါ့ ဝေါ့ ……… ဖူး ဖလူး "

" မကြောက်နဲ့ … သီတာ … လည်ပင်း ကြွက်သားတွေ … လျော့ထားနော် … ဟူးးးး ……… ရှီးးးးး …… ကောင်းလိုက်တာကွာ … နွေးနေတာပဲ "

ချက်ချင်းပဲ မာမီက ပေါင်တံကို လက်နဲ့ ထောက်ပြီး လီးတံကို ပါးစပ်ထဲက ထုတ်ဖို့ ကြိုးစားပေမယ့် ဦးသက်ခိုင်က ခေါင်းကို ဖိကိုင်ပြီး လီးအရင်းထိ ကပ်အောင် ဖိချနေတာ။ ဒယ်ဒီနဲ့ လင်မယား သဘာဝ ရိုးရိုးသာ ဆက်ဆံတတ်တဲ့ မာမီလည်း ပထမဆုံး အကြိမ် ပါးစပ်ကို လိုးခံရတော့ ထိတ်လန့် နေရှာတယ်။

" အု …… ဖလု ……… အွိ ……… ပလွပ် …… ဝု …… ဝေါ့ ဝေါ့ …… "

ပါးစပ်ထဲ လီးတန်းလန်းနဲ့ တဝုဝု တဝေါ့ဝေါ့ ပျို့တက် နေရောပဲ။ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ပြီး ပါးစပ်က အကျိ အချွဲတွေ ကျလာမှ ဦးသက်ခိုင်က လီးကို ပြန်ထုတ် ပေးတာ။

" အီးးး …… အဟွတ် ဟွတ် …… ဝေါ့ ……… ဖူး ဖလူး ……… ဝေါ့ ……… "

ပါးစပ်ထဲ လီးတံကြီး ကျွတ်ထွက်တာနဲ့ မာမီလည်း နူတ်ခမ်းပေါ်က သွားရည်နဲ့ အကျိအချွဲ တွေကို လက်ခံနဲ့ သုတ်ပြီး ပျို့အန်နေတယ်။

" သီတာ … ရလား … ကိုသက်ခိုင် … တအား ကောင်းသွားလို့ … ဆောရီး နော် "

" အင်း …… ဝေါ့ ……… အဟွတ် ……… တော် … တော် တော့ နော် …… ဝေါ့ …… "

" ဟူးးးး …… နောက်တခါ ဆို … ပြီးတော့မှာ ……သီတာရဲ့ …… "

" ဟင် … ထပ်လုပ်ဦး … မှာလား ဟင် "

" လရည်မှ … မထွက်သေးတာ … သီတာ ကလည်း … လိုးရအောင် ပြောတော့လည်း … မပေးချင်ဘူး "

ပြောပြောဆိုဆိုပဲ ဦးသက်ခိုင်က ထရပ်ပြီး ကုတင်စောင်း ထိုင်ပြီး အမောဖြေနေတဲ့ မာမီ့ ပါးစပ်ကို မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆွဲလိုးပစ်တာ။

" အင့် …… ကောင်းတယ် … အင့် ……… ဇွိ …… ဗြိ ……… ပလွပ် ပလွပ် ……… ဇွက် ……… အ …… အင်းဟင်း ……… အင့် အင့် "

ဒစ်ကြီး ရဲနေတဲ့ လီးတံကြီး မာမီ့ ပါးစပ်ထဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်ပဲ။ မာမီ မချိမဆန့် ဖြစ်နေပေမယ့် ဦးသက်ခိုင် ကတော့ စုပ်တသပ်သပ်နဲ့ လိုးကောင်း နေတာ။ အချက်၃၀လောက် မနားတမ်း လိုးလိုက် မာမီအသက်ရှုဖို့ လီးကို ခဏ ထုတ်ပေးလိုက်နဲ့ ၁၀မိနစ် လောက်ကျ ဦးသက်ခိုင် အမူအယာ ပြောင်းလဲလာတယ်။

" အား ……… အအ ……… ပြီးတော့မယ် ကွာ …… သီတာ့ ပါးစပ်ထဲ …… ပြီးလိုက်မယ် နော် ……… ရှီးးးး ……… အားဟား ……… ထွက် ………… အအ …… ထွက် ……… ထွက်ပြီ "

ခပ်သွက်သွက် လိုးရင်း ဆက်ကနဲ့ ကိုယ်လုံးကြီး တုံသွားပြီး မာမီ့ ပါးစပ်ကို လီးအရင်းထိ ဆွဲကပ်ပစ်တာ။ တအအ နဲ့ အံကြိတ်ညည်းပြီးမှ လီးတံကို ပါးစပ်က ဆွဲထုတ်ပေးတယ်။

" ဟာ … မျိုချ လေ … သီတာ … ထွေးမပစ်နဲ့ … နှမျော စရာကြီး "

လီးကျွတ်တာနဲ့ ကြမ်းပြင်ပေါ် လရည်တွေ ထွေးချနေတဲ့ မာမီခေါင်းကို ဆွဲမော့ပြီး အတင်း မျိုချ ခိုင်းပြန်ရော။ ဦးသက်ခိုင် ပြောသလို မာမီက ထပ်မထွေးတော့ပဲ ပါးစပ်ထဲ ကျန်သမျှ လရည်တွေ တဂွတ်ဂွတ်နဲ့ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့ပြီး မျိုချ နေရှာတာ။ မေဦးလည်း အဲချိန် တကိုယ်လုံး ဖိန်းကနဲ့ ရှိန်းကနဲ ဖြစ်သွားပြီး အခန်းနားက ခွာရင်း ဧည့်ခန်းထဲ အမြန် ပြန်လျှောက် လာလိုက်တယ်၊ ဧည့်ခန်းထဲ ရောက်တော့ ကတုန်ကယင်နဲ့ ပေါင်ကြားထဲ နွေးကနဲ့ အရည်တွေ စိမ့်ထွက်နေရောပဲ။ ထိုင်နေရင်း မျက်လုံးထဲ မာမီ့ ပါးစပ်ကို ဆွဲလိုးနေတဲ့ ဦးသက်ခိုင်ရဲ့ လီးကြီး ပြန်မြင်ယောင်ပြီး ရင်ထဲ တစ်လှပ်လှပ် နဲ့ပေါ။ ခဏနေ မာမီနဲ့ ဦးသက်ခိုင် ထွက်လာပြီး မေဦးကို မြင်တော့ မျက်စိမျက်နှာ ပျက်နေကြတာ။

" ဟော … သမီးရောက်နေတာ ကြာပြီလားဟင် "

မာမီက စိတ်မလုံတာ နေမှာ မေဦးကို အနား ရောက်တာနဲ့ ဘယ်အချိန် ရောက်လဲ ဘာညာ မေးတော့တာပဲ။

" ခုပဲ ရောက်တာ မာမီ "

မေဦးလည်း ကြည့်ကောင်းအောင် ဖြေလိုက်တာပါ။

" မာမီလည်း … သမီး အဖေ ထားခဲ့တဲ့ … ပိုင်ဆိုင်မှု့ စာချုပ် စာတမ်းတွေ … ကိုသက်ခိုင်ကို … စစ်ခိုင်းနေတာ … အင်းဟင်း ဟင်း "

" ဟုတ်တယ် … မေဦးရဲ့ … နယ်က … ကိုမင်းအောင် ရမယ့် ခြံတွေ ရှိသေးတယ် … "

၂ယောက်သား မျက်နှာတွေ ရဲပြီး မလုံမလဲနဲ့ ဖြစ်နေ ကြတာပါ။ တကယ်တော့ ဒယ်ဒီ မဆုံးခင် သူ့ပိုင်ဆိုင်မှု့တွေ အကုန်လုံး မာမီ့ကို လွဲထား ပြီးသားပါ။ ဦးသက်ခိုင် ဧည့်ခန်းထဲ ခဏထိုင်ရင်း နူတ်ဆက်ပြီး ပြန်သွားတော့ မေဦးလည်း မာမီနဲ့ စကားပြောရင်း ညနေပိုင်း ထမင်းအတူ စားပြီးမှ တိုက်ခန်း ပြန်ခဲ့လိုက်တာ။

////////////////////////////

ခုလည်း မာမီ့ ညီမဝမ်းကွဲက အမွေကိစ္စနဲ့ နယ်ခဏ ပြန်သွားတော့ အိမ်မှာ မာမီတယောက်ထဲ ရှိနေတာ။ ခြံထဲ ဦးသက်ခိုင် ကားပဲတွေ့ပြီး အိမ်ထဲ လူမတွေ့ဘူး ဖြစ်နေတာလေ။ ဒါနဲ့ သောက်လက်စ ကော်ဖီ ခွက်လေး ချပြီး အိမ်အပေါ်ထပ် တက်လာခဲ့တယ်။ လှေခါးထိပ် ညာဖက် အိပ်ခန်းက ဟိုးအရင် မေဦး အိပ်ခန်းပါ။ မျက်စောင်းထိုး ဘယ်ဘက်ခြမ်းက မာမီအိပ်ခန်း။ ဒယ်ဒီ ရှိစဉ်က အောက်ထပ် အိပ်ခန်းမှာပဲ မာမီနဲ့ ဒယ်ဒီတို့ နေတယ်။ ဒယ်ဒီဆုံးမှ မာမီက အိမ်အပေါ်ထပ် ပြောင်းနေလိုက်တာ။ အိမ်ပေါ် ရောက်တော့ ထင်ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ။ မာမီ့အိပ်ခန်းထဲ ဦးသက်ခိုင် ရောက်နေပြီ။

" ဟင် … ရှက်လည်း မရှက်ဖူးနော် "

" ဘာလို့ ရှက်ရမှာလည်း … သီတာရဲ့ … အရင် တခေါက်က … မြင်ဖူးသားနဲ့ "

ကုတင်းစောင်း ထိုင်နေတဲ့ မာမီရှေ့တည့်တည့် ဦးသက်ခိုင်ကာ ပုဆိုးချွတ်ချပစ်တာ။

" အဲဒါကြီးက … တွေ့တာနဲ့ … တအားပဲ … ဟင်းဟင်း "

အခန်းပေါက် ကျောပေးထားလို့ မေဦး မမြင်ရပေမယ့် မာမီက မျက်နှာချင်းဆိုင် ဆိုတော့ ဦးသက်ခိုင် ဟာကြီး မြင်နေရမှာ။

" လုပ်လေ … သီတာလဲ ချွတ်ကွာ … "

ပြောလည်းပြော ဦးသက်ခိုင်က မာမီ့မျက်နှာလေး ဆွဲမော့ပြီး နူတ်ခမ်းအစုံကို ပြွတ်ကနဲ့ ဆွဲစုပ်လိုက်တာ။ နူတ်ခမ်းချင်း နမ်းရင်း ခါးလေးဖက်ပြီး ဆွဲထူတော့ မာမီက ကုတင်စောင်း ထိုင်နေရင်း အလိုက်သင့် ထရပ် လိုက်တယ်။ ထမိန်ချွတ်ချပြီး ၂ယောက်သား အငမ်းမရ နမ်းပြီးမှ ကုတင်ပေါ် တက်သွားကြတာ။

" လွမ်းနေတာ … ကြည့်ဦး "

ကုတင်ပေါ် ရောက်တော့ ဦးသက်ခိုင်က ပက်လက် လှန်လှဲရင်း ထောင်နေတဲ့ လီးကြီး ကော့ပြနေရော။

" မယ့်လေး … ဇွတ်ကြီးပါလား … ဟင်းဟင်း "

" စုပ်ပေးဦးနော် "

ပြောပြီး သူ့အင်္ကျီ သူချွတ်ပြီး မာမီ့ အင်္ကျီပါ ချွတ်ပေးရင်း ထပ်ပြောလိုက်တယ်။

" အင်းပါ … စုပ်ပေးမှာပေါ့ "

မာမီလည်း ဘော်လီပါ ချွတ်ပြီး ကိုယ်လုံးတီး အနေထားနဲ့ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း လီးထိပ် ငုံ့နမ်းလိုက်တာ။

" ရွှတ် "

ဦးသက်ခိုင် ပက်လက် အနေထားနဲ့ ကိုယ်လုံးကြီး တွန့်နေရောပဲ။

" ပလပ်ပလပ် … ပြွတ်စ် ……… ပလပ် … ပြွတ် ……… အအ ……… ရှီးးးး ……… ကျွတ် ……… သီတာရယ် "

လျှာဖျားလေးနဲ့ ဒစ်ကို ပတ်ယက်ပြီးမှ နှုတ်ခမ်း နှစ်လွှာနဲ့ ဖိစုပ်တော့ ဦးသက်ခိုင် အကနဲ့ ညည်းပြီး ခါး ကော့တက်လာပြီး ပေါင်ရင်း စုပြုံ ကျနေတဲ့ မာမီ့ ဆံနွယ်တွေ လက်နဲ့ ထိုးစွနေတယ်။

" အင်း …… ကျွတ် …… ကောင်းလိုက်တာ ……သီတာရယ် …… ဥတွေရော စုပ်ပေးကွာ "

စကားဆုံးတော့ မာမီး လီးထိပ်ကို စုပ်နေရာက နူတ်ခမ်းလေးကို ဒစ်ကနေ့ လီးအရင်းဘက် ရွေ့ပြီး အောက်ဖက်က လဥ၂လုံးကို ၁လုံးပြီး၁လုံး ဆွဲဆွဲစုပ် ပေးနေတာ။

" ဟုတ်တယ် ……… အ ……… ရှီးးးးး …… "

ဦးသက်ခိုင် ပက်လက် အနေထားနဲ့ ဖင်ကြီး ကြွလာလိုက် အောက်ပြန်ချလိုက်နဲ့ စုပ်တသပ်သပ်ပဲ။မာမီလည်း ဥတွေ စုပ်လိုက် လီးအရင်းကနေ အဖျားထိ လျှာနဲ့ ပင့်ယက်ပြီး ဒစ်ကိုငုံလိုက်နဲ့ စိတ်ပါလက်ပါ စုပ်ပေး နေတယ်။ လီးတံကြီး သူ့ပါးစပ်က ကျွတ်ထွက် သွားမှာ စိုးရိမ်နေတဲ့ ပုံစံနဲ့ပဲ။ လီးထိပ်က စိမ့်ထွက် နေတဲ့ အရည်ကြည်လေး တွေလည်း ပြွတ်ကနဲ့ ပြွတ်ကနဲ့ ခဏတိုင်း စုပ်ပြီး မျိုချပစ်တာ။ ခေါင်းလေး နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက် လုက်ပြီး လီးတံကို ပါးစပ်နဲ့ လိုးပေးတော့ ဦးသက်ခိုင် ထထိုင် ယူရတယ်။ မာမီက လီးကို ထုတ်မပေးဘူး ဒစ်ကို နှုတ်ခမ်းနဲ့ ဖိဖိစုပ်ရင်း လီး တဝက်လောက် ပါးစပ်ထဲ အထုတ်သွင်း လုပ်ပေး နေတာ။

" သီတာရယ် …… အင်းဟင်း …… ဟင်းဟင်း ……… အ ……… ကျွတ် …. ကျွတ် "

ဦးသက်ခိုင် ပေါင်ကား ထိုင်လျက်ကြီး မာမီ ဆံနွယ်တွေ စုကိုင်ရင်း အနေရ ခက်နေရှာတယ်။ ဒီတခေါက် မာမီလည်း ကာမပညာတွေ တိုးတက် လာတယ်။

" ရှီးးးး …… အားးးး …… တော် … တော်တော့ နော် …… မစုပ်နဲ့တော့ … ပြီးသွားလိမ့်မယ် "

……………………………

( အခန်း ၃ )

*********

တောင်းတောင်းပန်ပန် ပြောမှ မာမီက လီးကို ပါးစပ်ထဲက မထုတ်ချင် ထုတ်ချင်နဲ့ ထုတ်ပေးပြီး ပက်လက် ပြန်လှဲ ခိုင်းလိုက်တယ်။ ဦးသက်ခိုင် ပက်လက်လှဲ ပေးတာနဲ့ ချက်ချင်း လီးပေါ် ခွထိုင်ပစ်တာ။

" အမလေး … ကျွတ် ကျွတ် … ကိုသက်ခိုင် … ဟာကြီးက … ကြပ်နေတာပဲ ကွာ "

လီးထိပ်ကို စောက်ပတ် အဝနဲ့ ချိန်ပြီး ဖိထိုင်ရင်း မာမီ့ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့နေရော။

" ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးလေ … သီတာရဲ့ … မလောနဲ့ "

ဦးသက်ခိုင်က မာမီ့ ခါးလေး ပွတ်လိုက် နို့တွေ ညှစ်ပေးလိုက်နဲ့ မျက်နှာလေး ကြည့်ပြောနေတာက ကျောင်းသား တယောက်ကို စာသင်နေတဲ့ အတိုင်းပဲ။ မာမီက ဖင်ကြီးကြွကြွပြီး တချက်ချင်း ဆောင့်နေရာက အချက် ၃၀လောက်ကျ စိတ်တွေ တအားကြွလာတာ နေမှာ နို့တွေ ရမ်းခါလာအောင် မျက်စိမှိတ်ပြီး ဆောင့်လိုး တော့တာ။ လီးတံကြီး မာမီ့ အဖုတ်ထဲ ဝင်လိုက် ထွက်လိုက်နဲ့ ချောင်းကြည့်နေတဲ့ မေဦးတောင် အလိုလို အဖုတ်လေး ပွတ်ပေး နေမိတယ်။

" ကောင်းလား သီတာ …… အားရရဲ့လားဟင် "

" အင်း … ကိုသက်ခိုင် လည်း …… အောက်က … ပြန်ဆောင့် ပေးဦး "

ပြောပြီး ဦးသက်ခိုင် ရင်ဘတ်ပေါ် လက်ထောက်ရင်း ခပ်သွက်သွက် ဖိဆောင့်တော့ ကုတင်တိုင်တွေပါ ရမ်းခါလာတယ်။ မာမီ ဖင်ကြီးနဲ့ ဦးသက်ခိုင်ရဲ့ ပေါင်တံတွေ တဖတ်ဖတ်နဲ့ ရိုက်မိပြီး ဆူညံလာတာ။ နားလိုက် ဆောင့်လိုက်နဲ့ မိနစ် ၂၀လောက်ကျ မာမီ ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာပြီး ခါးလေး တွန့်တွန့် သွားရင်း ဦးသက်ခိုင် ရင်ဘတ်ပေါ် ကိုယ်လုံး မှောက်ချရင်း ငြိမ်ကျသွားတယ်။ အဲချိန် မေဦးလေ အောက်ကနေ ဇိမ်ခံနေတဲ့ ဦးသက်ခိုင် ကို စိတ်မဆိုးပဲ အပေါ်က အငမ်းမရ ဆောင့်နေတဲ့ မာမီ့ကို အူယား နေမိတာ။ မာမီ အမောပြေမှ ဦးသက်ခိုင် က ဘေးနား ပက်လက် လှဲခိုင်းပြီး ပေါင်ကြားထဲ နေရာ ယူလိုက်တယ်။ ပေါင်တံ၂ဖက်ကို ဆွဲထောင်ပြီး မာမီ့ စောက်ပတ်ကို ဆောင့်လိုးတော့ ခြေ၂ဖက် ထောင်ပြီး အလိုးခံနေတဲ့ မာမီလည်း ၁၀မိနစ်လောက်ကျ တအအ တအီးအီးနဲ့ စိတ်တွေ ပြန်ကြွလာရောပဲ။

" ရှီးးးးးး … အင့် …… ကြမ်းကြမ်းလေး … လိုး …… "

စကားဆုံးတော့ ဦးသက်ခိုင်လည်း မာမီ့မျက်နှာလေး လှန်တက်သွားအောင် ဆောင့်လိုးပစ်တယ်။ မာမီလည်း အပေါ် မြောက်ထားတဲ့ သူ့ ခြေ၂ဖက်ကို ဦးသက်ခိုင် ပုခုံး၂ဖက်ပေါ် တင်ချိတ်ပြီး ဖင်ကြီး ကော့ပေး နေရောပဲ။ မေဦးလည်း ကြည့်ရင်း အရည်တွေ စိမ့်ထွက်လာပြီး ဒူးတွေ တုန်လာလို့ ပြီးအောင် မကြည့်ပဲ အောက်ပြန် ဆင်းခဲ့လိုက်တယ်။ မာမီ အောက်ထပ် ပြန်ဆင်းလာရင် ရှက်နေ မဆိုးလို့ တိုက်ခန်း ပြန်ဖို့ပဲ ဆုံးဖြတ်လိုက်တာ။ အစက ကိုမင်းဝေကို အလိုးခံမိလို့ မောင့်ကို မျက်နှာပူပြီး မာမီအိမ် ညနေထိ နေမလို့ ခုတော့ ချက်ချင်းပဲ ပြန်ခဲ့လိုက်တယ်။

///////////////////////////////

အိမ်ရောက်တဲ့ထိ မာမီနဲ့ ဦးသက်ခိုင် လိုးနေတဲ့ ပုံရိပ်တွေ မျက်လုံးထဲ မြင်ယောင် နေတုန်းပဲ။ ညနေကြ ထမင်းဟင်း ချက်ပြီး ခဏနေကြ မောင်လည်း ပြန်ရောက်လာတယ်။

" ဟော … မောင် ထမင်းစားခဲ့လား "

" မစားခဲ့ပါဘူး … မေဦးနဲ့ အတူစားမလို့ … "

" ရေချိုးလေ … ပြီးရင် စားကြစို့ "

ခဏနားပြီး မောင်ရေချိုး နေတုန်း ထမင်းပွဲ ပြင်ထား လိုက်တာ။

" ညက … ကိုမင်းဝေ ဘယ်ချိန် ပြန်သွားတာတုန်း "

ရေချိုးပြီး ထမင်းအတူ စားနေတုန်း မောင့်စကားကြောင့် ထမင်း သီးမလို ဖြစ်သွားမိတယ်။

" ဟမ် … ဟို ဟို … ၁၁ခွဲလောက် ထင်တယ် … မေဦးလည်း သေချာမသိဘူး "

ညက အဖြစ်ပျက်တွေ သတိရပြီး မျက်နှာပူလာလို့ ထမင်းအမြန် လက်စ သတ်လိုက်ရတာ။

" အင်း … နောက်တပတ်ထဲ … မောင် အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ခရီးထွက်ရဦးမယ် … မောင်မရှိချိန် လာရင်လည်း … ဂရုစိုက်ဦး "

" အင်းပါ မောင်ရယ် "

ထမင်းစားပြီး ညပိုင်း တီဗွီ ထိုင်ကြည့်ရင်း ၁၀နာရီ လောက် အိပ်ယာ ဝင်ခဲ့ကြတယ်။ မအိပ်ခင် လင်မယား သဘာဝ မောင်နဲ့ ဆက်ဆံတော့ ကိုမင်းဝေနဲ့ လိုးခဲ့တဲ့ ပုံရိပ်တွေ မြင်ယောင်ရင်း ခါတိုင်းထက် ကာမ အရသာလေး ထူးကဲပြီး အထွဋ်ထိပ် ရောက်သွားခဲ့တာ။ နောက်ရက်တွေ ကိုမင်းဝေလည်း ပေါ်မလာ တော့ပါဘူး။ ၅ရက်လောက် နေတော့ မောင်လည်း အလုပ်ကိစ္စနဲ့ ခရီးထွက်ရတယ်။

" မေဦး … မောင်သွားပြီ … အလွန်ဆုံး ၃ရက်လောက်ပါ … ဟိုကောင်ကြီး လာလည်ရင် ဂရုစိုက်ဦး … "

" လမ်းကို ဂရုစိုက်နော် … မောင် "

" အင်းပါ … စိတ်မပူနဲ့ "

မောင် ခရီးထွက်သွားပြီး နောက်၁ရက် မေဦးလည်း အလုပ်နားတော့ နေ့လည် ထမင်းစားပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ဇတ်ကား ထိုင်ကြည့်နေတာ။

" တူတူ ... တူတူ ... တူ ... "

ဇတ်ကားထဲ အာရုံ ရောက်နေတုန်း စားပွဲပေါ် တင်ထားတဲ့ ဖုန်းသံမြည်လာလို့ ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားမိတယ်။ ကြည့်လိုက်တော့ ဖုန်းခေါ်သူ နေရာမှာ မောင့်နာမည်လေး။

" ပြော … မောင် "

" ဘာလုပ် နေတာလဲ "

" ဇတ်ကားကြည့် …  "

" ဘာကား တုန်း "

" ကိုရီးယား ကား … ဗွီဒီယိုကောလ် … ခေါ်လေ … အခန်းထဲ သွားလိုက်မယ် "

လက်ထပ်ပြီး မောင် ခရီးထွက်တိုင်း ဗွီဒီယိုကော်လ် ပြောနေကြမို့ ပြောလိုက် မိတာပါ။

" Ok …  "

အိပ်ခန်းထဲ ရောက်ပြီး မကြာဘူး ဗွီဒီယိုကောလ် ခေါ်ပြီး မေဦးကို လွမ်းကြောင်း ဘာညာ ပြောရော။ ခဏနေကြ ထုံးစံအတိုင်း ပုဆိုး ခါးပုံစ ဖြည်ပြီး အတွင်းခံ ဘောင်းဘီထဲက လီးကို ထုတ်ပြနေတာ။ အိမ်ထောင်ဦး အစပိုင်း ရှက်မိပေမယ့် နောက်ပိုင်း လင်မယား ဆိုတော့ ရိုးသွားပါပြီ။ မောင် ဂွင်းထု ပြတိုင်း အဖုတ်လှန်ပြရင်း မေဦးကိုယ်တိုင် အရည် ထွက်တဲ့ အထိ ပြန်ပွတ် ပြတတ်လာတယ်။ ခုလည်း မောင် ဂွင်းထု ပြတာနဲ့ ထမိန်လေး လှန်ပြလိုက်တာ။

" မေဦး … မောင် မြန်မြန်ပြီးအောင် … တုံးလုံးချွတ်ပြီး ပွတ်ပြပါ့လား "

မောင်က အားမရဘူးနေမှာ။

" အင်း "

စကားဆုံးတော့ မေဦးလည်း ချက်ချင်း အဝတ် အစားတွေ ချွတ်ပြီး အဖုတ်လေး ဖြဲပွတ်ပြလိုက်တယ်။ ၁၀မိနစ် ကျော်ကျော်လောက် လီးထိပ်က လရည်တွေ ထွက်လာတော့ မောင့်လီးကို ကြည့်ရင်း အဖုတ်လေး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိပွတ်ပြီး စောက်ရည် ပန်းထုတ် လိုက်တော့တာပဲ။

" အဆင်ပြေရဲ့လား … မေဦး "

မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး အမောဖြေနေတုန်း ဘေးနားက အသံကြောင့် ကိုယ်လုံးလေး တုန်သွားမိတယ်။

" ဟာ … ကို … ကို … ကိုမင်းဝေ "

ဘယ်ချိန်က ရောက်နေမှန်း မသိလိုက်ဖူး။ မေဦး တယောက်ထဲ ရှိနေတုန်း မောင်ဖုန်းခေါ်လို့ ၂ယောက်သား ကာမဆန္ဒလေး ဖြည်ဖျောက်ရင်း အခန်းတံခါး ဂျက်လည်း မချမိဘူး။

" လီး ဆာနေတာလား "

စောက်ဖုတ်ကို စူးစူးရဲရဲ စိုက်ကြည့်ပြီး မေးတော့ ရုတ်တရက် ဘယ်လို ဖြေရမှန်း မသိဘူး။ လူတကိုယ်လုံး ရှက်စိတ်တွေ ဖုံးပြီး တရှိန်းရှိန်းနဲ့ အရေးထဲ အလိုက် ကန်းဆိုး မသိတဲ့ အဖုတ်လေးက အရည်တွေ မရပ်ပဲ စိမ့်ထွက် နေတုန်းပဲ။

" ပြပါဦး "

ပြောပြောဆိုဆို ကုတင်ပေါ် တက်လာပြီး မေဦး ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း ပေါင်တံတွေ ဆွဲဖြဲ ပစ်တာ။

" အိုရ် "

ရှက်လို့ မျက်နှာ လွှဲလိုက်ပေမယ့် မသိစိတ်ရဲ့ နှိုးဆွမှု့ကြောင့် ကိုယ်ဟာလေးကို ပြန်ကြည့်မိ သွားပြန်ရော။ ဒူးထောင် ပေါင်ကား ပက်လက် အနေထားနဲ့ မေဦးရဲ့ ပန်းရောင် သန်းနေတဲ့ အဖုတ်လေးက ဖေါင်းပြီး အရည်ကြည်တွေ အဖုတ်ဝ တွဲလဲ ခိုနေတယ်။

" ဘာလို့ … ဒီလို လုပ်တာလဲ … ဖြေလေ "

" ဟို ဟို … "

ကိုမင်းဝေရှေ့ အဖုတ်ကို ဖြဲပြနေတဲ့ ပုံစံနဲ့ ရှက်စိတ်ကြောင့် စကားတွေ ထစ်ငေါ့ နေရတယ်။

" ဖြေပါဆို … "

အဖုတ်လေး ကြည့်ရင်း မေးနေတော့ မဖြေရဲဘူး မေဦး ဘယ်လိုလုပ် ပြောထွက်မှာလဲ။

" ဒီတိုင်းဆို … ကိုမိုးနိုင် ပြန်မလာခင် … ကျနော် လိုးပေးမှ ဖြစ်မယ် … "

ပြောလဲပြော အဖုတ်လေးကို လက်နဲ့ ပွတ်ပေး နေတာ။

" မလုပ် … မလုပ်ပါနဲ့ … "

" တခါ လိုးဖူးပြီးသားပဲ … မေဦးရယ် … ဘာဖြစ်လဲ…  ပြိ … ပလိ … ဗွိ ……… ပြွတ်စ် …… ပလပ် ပလပ် "

ပွတ်ပေးရင်း အဖုတ်ထဲ လက်ခလယ် ထည့်မွှေလိုက် ပြန်ထုတ်လိုက်နဲ့ လက်ချောင်းပေါ် အမျှင်တန်းနေတဲ့ မေဦး အရည်တွေ ယက်ပြနေတာ။ ယက်ပြပြီးတာနဲ့ ဘယ်ဖက် လက်မနဲ့ အစိလေးချေပြီး ညာဘက် လက်ခလယ်နဲ့ အဖုတ်ထဲ ထိုးမွှေ ပေးပြန်ရော။

" အားးးး …… အ ……… မလုပ် …… ရှီးးးး …… ကျွတ် …… မ လုပ် … လုပ် …… အ …… အ … "

မေဦး ဘယ်လိုမှ နေမရတော့ဘူး ခုလေးတင် မောင်နဲ့ အာသာဖြည်ထားတဲ့ ကာမစိတ်တွေ ပြန်ကြွလာရင်း တကိုယ်လုံး တွန့်လိမ် နေမိတယ်။

" အဖုတ်လေးက ဖေါင်းပြီး …  လှလိုက်တာ မေဦးရယ် "

ပြောပြောဆိုဆို ကုန်းယက်တော့ ယောင်ပြီး ပေါင်တံတွေ ဖြဲပေးမိတာ။

" ကျွတ် …… အ …… အင်းဟင်း … "

၅မိနစ်လောက်ကျ လက်ချောင်းလေး ပြန်ထုတ်ပြီး အဖုတ်ဝကို နူတ်ခမ်းချင်း စုပ်သလို ဆွဲစုပ်နေတယ်။

" ရှီးးးးးး …… အ … "

မေဦး အိပ်ယာခင်းကို လက်၂ဖက်နဲ့ကျစ်နေအောင် ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဖင်ကြီး ကော့ပေး နေရတယ်။

" ဟင့် …… အ ……… လိုးပေးတော့နော် "

မခံနိုင်တော့လို့ ပါးစပ်က ဖွင့်ပြောလိုက်တော့ ထရပ်ပြီး သူ့လီးကို စုပ်ခိုင်း နေတာ။

" အင်းပါ … ကျနော့်လည်း … ခဏစုပ်ပေးဦး "

စကားဆုံးတော့ မေဦးလည်း တအား ခံချင်နေလို့ ထထိုင်ပြီး ပုဆိုးလှန်ရင်း လီးကို အငမ်းမရ စုပ်ပေး နေမိတယ်။

" စုပ် စုပ် … မေဦး … တအား ဆာနေတာ "

ကိုမင်းဝေက ပြောလည်းပြော ပုဆိုး ပင့်ချွတ်ပြီး မေဦး ခေါင်းလေး ပွတ်ရင်း လီးကြီး ကော့ပေးနေတာ။ မေဦးလည်း ပေါင်တံ၂ဖက် ဆွဲကုတ်ရင်း လီးကို လက်နဲ့ မကိုင်ပဲ ပါးချိုင့်ဝင်နေအောင် ခပ်ပြင်းပြင်း စုပ်ပေးလိုက်တယ်။ မောလာတိုင်း ဒစ်ကို သွားလေးနဲ့ ဖိကိုက်ပြီး အသက် ခိုးရှုနေရတာ။

" ရှီးးးးး … ရပြီ ရပြီ … တော်တော့နော် … လိုးကြစို့ "

လီးစုပ်ပေးနေရင်း ၁၀မိနစ်လောက်ကျ ကိုမင်းဝေ ပြောလာတော့ မေဦး ခပ်မြန်မြန်ပဲ ပက်လက် ပြန်လှဲလိုက်တာ။ ပက်လက် အနေထားနဲ့ ဒူးထောင်ပေါင်ကား ပြင်ပေးလိုက်တော့ ကိုမင်းဝေလည်း ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် ထိုင်ပြီး  ကိုယ်လုံးမှောက် ချရင်း တရစပ် လိုးတော့တာပဲ။

" အား ……… အအ ………… အဟား ……… ဟင့် ………… အီး …………… အ … အား ……… ကျွတ် ကျွတ်"

" ရှီးးးးး …… ကောင်းလား …… မေဦး …… အင့် အင့်  … "

အဆက်မပြတ် ဆောင့်ရင်း နို့အုံလေးကို ညှစ်ပြီး မေးနေတဲ့ ကိုမင်းဝေကို ခေါင်းလေးပဲ ဆတ်ပြ လိုက်တယ်။

" ပါးစပ်က ပြောပါ … မေဦး ရယ် "

အားပါတဲ့ ဆောင့်ချက်တွေ မြန်လာပြီး နို့သီး ခေါင်းလေး ချေပေးတော့ မေဦးလည်း အသံထွက် ဖြေလိုက်ရတာ။

" အင်း ………… အအ  …… ကောင်း ……… ကောင်း …… ကောင်းတယ် …… "

တကယ်လည်း စောက်ခေါင်း အတွင်းသား တွေကို လီးတံက ပွတ်ဆွဲနေတော့ လီးအရသာလေး ဒင်ပြည့် ကျပ်ပြည့် ရနေတာပါ။ 

" ဟင့် …… အ ……… ကျွတ်ကျွတ် "

" အီး …… လိုး ……… အား ဟ ……… ဗြိ ……… ဘွတ် …… "

" အို့ …… အိုး …… လိုး …… နာနာလေး လိုး … "

အလိုလို ပါးစပ်က ထွက်သွားပြီးမှ ရှက်လို့ မျက်လုံးလေး မှိတ်ထားမိတယ်။ မထင်မှတ်ပဲ သူစိမ်း ယောက်ျား တယောက်ကို ညစ်ညစ် ညမ်းညမ်းတွေ ပြောပြီး အလိုးခံနေ မိတာလေ။ လူချင်းသိတာ မကြာသေးဘူး အထိအတွေ့အောက် ရင်းနှီးသလိုလို ဖြစ်ပြီး စိတ်လွတ် ကိုယ်လွတ် ညည်းရင်း အလိုး ခံရတာက မေဦးအတွက် ခံစားမှု့အား ပိုကောင်း လာရတယ်။

" အင့် အင့်  ……  လိုးလို့ ကောင်းလိုက်တာ …… မေဦး ရယ် …… အိမ်ထောင်သည်သာ … ပြောတာ … စောက်ပတ်လေးက  … ကြပ်ထုတ် နေတာ "

အဲလို ပြောလိုးတိုင်း မေဦး ဘဝင်ခိုက် နေမိတာပေါ့။ ကိုမင်းဝေလို ကာမပညာဆုံပြီး မိန်းမကျမ်းကြေနေတဲ့ လူတယောက်က လိုးကောင်းတယ် ဆိုတာ ဟုတ်မဟုတ်တော့ မသိဘူး။

" ဟင့် ……  အ …… သူများ … မိန်းမကို … ညာညာပြီး …… တက်လိုးနေတာ … မသိခက်မယ်  … "

လီးချင်း မကွာပေမယ့် လိုးပုံလိုးနည်း ကွာတော့ လီး အဝင် အထွက်တိုင်း အရသာ ထူးကဲ နေရတာ။ တချက်ချင်း ဆောင့်လိုက် ခပ်သွက်သွက် ဆောင့်လိုက်နဲ့ အထိ အတွေ့အောက် မိန်းမော နေတုန်း ရုတ်တရက် ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပစ်ဆောင့်လိုက်တိုင်း သားအိမ်ဝ လာထိတော့ အရှင်လတ်လတ် နတ်ပြည် ရောက်သွား သလိုပဲ။

" အားးးး …… ကျွတ် ကျွတ် …… "

မေဦး မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့သွားတော့ ဆောင့် မလိုးတော့ပဲ ဆီးခုံးချင်းကပ်ပြီး ဖိကြိတ် လိုးပေး နေတယ်။

" အိုးးး …………… အား … အ ……………… ကြိတ် … ကြိတ် …………… နာနာလေး ကြိတ်ပေး …… အီး … "

၂ယာက်လုံး ကောင်းနေကြလို့ ပုံစံ မပြောင်းနိုင် တော့ပဲ အထွဋ်အထိပ်ကို ရှေ့ဆင့်နောက်ဆင့် ရောက်သွားကြတယ်။ ခဏနားပြီး ရေချိုးခန်း အတူဝင်တော့ မေဦး အဖုတ်လေးကို ကိုမင်းဝေ ကိုယ်တိုင် ဆပ်ပြာနဲ့ ပွတ်ဆေး ပေးနေတာ။ မေဦးကိုလည်း သူ့ဟာကြီး ပြန်ဆေးခိုင်းလို့ ဆေးပေးတော့ ဒိန်းကနဲ့ ပြန်ထောင် လာရောပဲ။

" ဟယ် … ခ်ခ် ခ်ခ် … မေဦးဟာလေး …… ကျိန်းစပ်နေပြီ … တအားကို သန်တယ်

ပြောရင်း လီးကြီးကို လေးငါးချက် ထုပေးပြီးမှ ရေလောင်း ဆေးပေးလိုက်တယ်။ ဒီတခါ ကိုမင်းဝေနဲ့ လိုးပြီးတော့ အရှက် ကုန်ချင်တာလား မသိဘူး။ မောင့်အပေါ် ဆက်ဆံသလို ဆက်ဆံပေးနေမိတာ။ အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ရောက်တော့ ကိုမင်းဝေက ချက်ချင်းပဲ မေဦးရဲ့ ရေဆေးထားတဲ့ အဖုတ်လေးကို ချစ်လို့တဲ့ တရွှတ်ရွှတ် နမ်းနေတာ။ ယောက်ျားတွေ ဆိုတာလည်း လွယ်လွယ် ရရင် တန်ဖိုး မထားတတ် ကြဘူးလေ။ မေဦးလည်း စိတ်မပါတော့သလို ပုံစံပြပြီး ပေါင်တံလေး စိလိုက်တော့ အငမ်းမရပဲ ပေါင်ဖြဲပြီး နူတ်ခမ်းချင်း နမ်းသလို နမ်းလိုက် ယက်လိုက်နဲ့ လက်တဖက်က သူ့လီးကို ကိုင်ပြီး ကွင်းထုနေတာ။ စောက်စိလေး တဇပ်ဇပ် ဖိကိုက်ပေးရင်း မကြာပါဘူး ဒုတိယအချီ လိုးတော့တာပဲ။ ယက်ပေး ထားတဲ့ အဖုတ်လေးက အရည်စိမ့်နေတော့ တဇွိဇွိ တဗွိဗွိနဲ့ အသံ ပြန်ပေးနေတယ်။

" အင့် …… အင်း …… ကောင်းတယ် … လိုး … လိုး…ရှီးးးးး …… အင်းဟင်း …… တအားလိုး …… အအ …… ကောင်းတယ် "

၁၅မိနစ်လောက်ကျ မေဦး ညည်းရင်း ပြောတော့ ကိုမင်းဝေ ဘဝင်ကျသွားတာ နေမယ်။ လီးကို အဖျားထိ ထုတ်ပြီး တဆုံး ပြန်ဆောင့် လိုးပေးနေတာ။ ဒီလောက် လိုးတတ် လိမ့်မယ်လို့ မထင်မိဘူး။ မောင်နဲ့က အပြာကားတွေ အရင်ကြည့်ပြီးမှ စိတ်ကြွ လာတုန်း အမြန် ထလိုးရတာ။

" အ ………… ရှီး ……… ပြီးတော့မယ် ထင်တယ် "

နောက် ၁၀မိနစ်လောက်ကျ စောက်ဖုတ်လေး တင်းပြီး ပြီးချင်လာလို့ ညည်းတော့ လီးဆွဲ ထုတ်လိုက်တယ်။

" အာကွာ … ဘာလုပ်တာလဲ … "

ဇပ်တငမ့်ငမ့်နဲ့ အဖုတ်လေး ဟာကျန်ခဲ့လို့ ပြောတော့ ချက်ချင်း ဘေးနား လှဲအိပ်နေတာ။

" ကျနော့် မျက်နှာပေါ် … ပြီးလိုက် … မေဦး "

ဘေးနား ပက်လက် လှဲအိပ်ရင်း ပြောတာနဲ့ ဟိုးအရင် မေဦး ကြည့်နေကြ အပြာကားထဲလို သူ့မျက်နှာပေါ် ခွထိုင်လိုက်တာ။ အောက်ကနေ အဖုတ်ဝလေး လျှာသွင်းမွှေတော့ အစိလေး ခပ်ကြမ်းကြမ်း ပွတ်ပြီး အရည်တွေ မျက်နှာပေါ် ပန်းချ ပေးလိုက်တယ်။

" မေဦး … ဒူးထောက်ထိုင်လိုက် "

မေဦးပြီးတော့ ဒူးထောက် ထိုင်ခိုင်းပြန်ရော။ ဒူးထောက် ထိုင်တော့ ကိုမင်းဝေက မျက်နှာချင်းဆိုင် ရပ်ပြီး မေဦး မျက်နှာနား ကွင်းတိုက်ရင်း မျက်နှာပေါ် လရည်တွေ ပန်းထုတ်ပစ်တာ။ လရည်ကုန်တော့ မေဦးလည်း ဒစ်ကြီး ဖမ်းငုံပြီး လီးထိပ် အပေါက်လေး ကပ်နေတဲ့ လရည်စက်လေး လျှာနဲ့ယက် မြိုချပြီးမှ ထုတ်ပေးလိုက်တယ်။ ၂ချီလိုးပြီးမှ ၂ယောက်သား ပက်လက် မှိန်းရင်း အိပ်ပျော်သွားပြီး ညနေပိုင်းမှ ကိုမင်းဝေ ပြန်သွားတာ။ ညပိုင်း ကိုမင်းဝေ လာဦးမလား တွေးရင်း မျှော်မိပေမယ့် မလာတော့ပါဘူး။

…………………………………

( အခန်း ၄ )

*********

နောက်ရက်မနက် သွေးအေး သွားတော့ မေဦးလည်း ရှက်စိတ်တွေ ဝင်လာရောပဲ။ ပထမဆုံး သူစိမ်း ယောက်ျား တယောက်ရဲ့ လီးကို စပြီး သာယာမိ သွားတာလေ။ မနက်ပိုင်း ရေမိုးချိုး ကုမ္ပဏီ သွားပြီး ညနေပိုင်း ပြန်ရောက်တော့ မေဦးတို့ တိုက်ခန်းရှေ့ မြေညီထပ်မှာ ကိုမင်းဝေ ကားလေးရပ်ထားတာ တွေ့လိုက်ရတယ်။ တိုက်ခန်းထဲ ရောက်တော့ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းနဲ့ လူက ဂနာမငြိမ်ဘူး။ ခဏနားပြီး ရေချိုးတော့ ကိုမင်းဝေ ရေချိုးခန်းနား ဝဲနေရှာတယ်။ တံခါး လော့ချထားလို့ သူချောင်းလည်း မမြင်ရပါဘူး။ ရေချိုးပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်စကား ပြောရင်း ညစာ ဒီမှာစားမယ်တဲ့။ ညပိုင်း ထမင်း အတူစားတော့ ကိုမင်းဝေက ခပ်တည်တည်ပါပဲ။ မေဦးမှာသာ ရှက်စိတ်နဲ့ ဂယောင်ကတန်း ဖြစ်နေမိတယ်။ အသားဟင်း နိူက်ယူတဲ့ ဇွန်းကို ချည်ရည် ပန်းကန်ထဲ ထည့်လိ်ု့ထည့်နဲ့ ထမင်း လက်စသတ်ပြီး ရေသောက် တော့လည်း ရေဗူးအဖုံး မဖွင့်ပဲ ဖန်ခွက်ထဲ ရေငှဲ့လို ငှဲ့နဲ့။

" ဘာလဲ … မေဦးက … ကိုမိုးနိုင် သတိရနေတာလား … ခိခိ "

ကိုမင်းဝေက သူ့ကြောင့် ဖြစ်နေရတာ မသိဘူး။ မောင့်ကို သတိရပြီး ကြောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေ တာလား ဘာညာ စနေသေးတာ။ ထမင်းစားပြီး ခဏနေ ကိုမင်းဝေ ဘောလုံးပွဲ ထိုင်ကြည့်နေတုန်း မေဦး ကော်ဖီဖျော်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲ ပြန်လျှောက် လာခဲ့တယ်။

" ကိုမင်းဝေ … ရော့ ကော်ဖီ "

" ကော်ဖီက … အရေးမကြီးပါဘူး … ဒီနား လာထိုင်ပါဦး … မေဦးရယ် "

အနားကပ်ထိုင်တော့ ဘောလုံးပွဲ ဆက်မကြည့်ပဲ မေဦးပဲ ငေးကြည့်နေတာ။

"  ဒီည … ဒီမှာ အိပ်လိုက်မယ် "

" ဟင် … အဲဒါတော့ မကောင်းပါဘူး … မောင်လည်း မရှိဘူး … ပတ်ဝန်းကျင် ပြောစရာ ဖြစ်မှာ "

စိတ်အလို လိုက်မိပေမယ့် လူဆိုတာ ပတ်ဝန်းကျင် အသိုင်းဝိုင်းနဲ့ နေရတာမို့ ဆင်ခြင်သင့်တာတော့ ဆင်ခြင်ရမယ်။ ကော်ဖီအတူ သောက်ပြီး စကားပြောရင်း ခဏနေကြ မေဦးကို အိပ်ခန်းထဲ ဆွဲခေါ်လာတယ်။ ၂ယောက်သား အိပ်ခန်းထဲ ဝင်လာတော့ အခန်းက သန့်ရှင်း သပ်ရပ် နေပေမယ့် ညနေပိုင်း အလုပ်ကပြန် ရေချိုးတော့ ကမ္ပဏီမှာ တနေ့လုံး ဝတ်ထားတဲ့ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီလေး ကုတင် ခြေရင်းဘက် ချွတ်ထားမိတာ မလျှော်လိုက်ရဘူး။

" ဟိုမှာ … မေဦး ဘောင်းဘီလေး "

ကုတင်ပေါ် ထိုင်မလို လုပ်ပြီးမှ မထိုင်ပဲ အတွင်းခံ ဘောင်းဘီနား လျှောက်သွားပြီး ယူနမ်းနေရော။

" ဟာ … ကိုမင်းဝေ … ဘာလို့ … "

" နမ်းကြည့်တာလေ … မေဦး ရဲ့ "

မျက်နှာလေး နွေးကနဲ့ ဖြစ်သွားရတယ်။ အတွင်းခံက နံနေမှာ အသေချာပဲ။

" ထားလိုက်ပါ … ကိုမင်းဝေ ရဲ့ "

" ခုရော … အောက်ခံ ဝတ်ထားသေးလား ဟင် "

" အာ …… "

ရှက်လာလို့ ကုတင်စောင်း ထိုင်ပြီး ခေါင်းငုံ့ ထားမိတယ်။

" လိုးရအောင်နော် မေဦး … နောက် ၁ပတ်ဆို … ကျနော်လည်း … ဘန်ကောက် ပြန်တော့မှာပါ "

ဒီချိန် မှားလားမှန်လား မတွေးချင်ဘူး ခေါင်းငြိမ့် ပြပြီး ကုတင်ပေါ် ရောက်တော့ ကိုမင်းဝေ ရင်ခွင်ထဲ အလိုက်သင့် ခေါင်းတိုး နေမိတယ်။ တဖြည်းဖြည်း မာလာတဲ့ လီးက ဗိုက်လာ ထောက်တော့  ပုဆိုးပေါ်ကနေ အုပ်ကိုင် ထားလိုက်တာ။ ကိုမင်းဝေ ကလည်း မေဦး ဖင်သားစိုင်တွေ ဆုပ်နယ်ရင်း ထမိန် ဆွဲဖြည် နေတယ်။ နုတ်ခမ်းလေး နမ်းလိုက် ပါးလေး နမ်းလိုက် အတွင်းခံ ဘောင်းဘီ မျော့ကြိုးထဲ လက်တဖက် သွင်းပြီး အဖုတ်လေး စမ်းနေရော။

၂ယောက်သား မျက်လုံးချင်း ဆိုင်ကြည့်ရင်း အသက်ရှူ သံတွေ ပြင်းထန်လာပြီး တိုင်ပင် ထားတဲ့ အတိုင်းပဲ အဝတ်တွေ ထချွတ် ပစ်ကြတယ်။ အဖုတ်ကို ကြည့်ပြီး ပေါင်အတွင်းသားတွေ ပွတ်နေရင်း ကိုမင်းဝေ လီးတံကြီး ငေါက်ကနဲ ခုံးထ လာရောပဲ။ အဖုတ် အမွှေးလေးတွေ ပွတ်သပ်ပေးတာနဲ့ မေဦးလည်း လမွှေးအုံကြီးထဲ ထောင်လာတဲ့ လီးကို လက်ဖဝါးနဲ့ အုပ်ကိုင် ပေးလိုက်တယ်။ လီးအရည်ပြား ဖြဲလိုက်တော့ ဒစ်ကြီးကားပြီး လက်ထဲ တဒုတ်ဒုတ် တုန်လာတာ။

" မေဦး … ပက်လက်လှဲလိုက် … "

ကိုမင်းဝေ ပြောလို့ မေဦး လီးကို လွတ်ပြီး ပက်လက် လှဲချလိုက်တယ်။ ပေါင်ကြားထဲ ဒူးထောက် နေရာယူပြီး အဖုတ်ပေါ် မျက်နှာ အပ်တာနဲ့ ပေါင်တံတွေ ကားပေးတော့ မက်မက်မောမော ယက်ပေးနေတာ။ ချက်ချင်းပဲ အစိလေး ထောင်လာပြီး အဖုတ်ဝထဲ အရည်ကြည်တွေ စိမ့်လာတယ်။

" အ … "

စောက်စိလေး ပါးစပ်နဲ့ ငုံခဲကိုက်တော့ ပေါင်တံတွေ  တဆက်ဆက် တုန်လာပြီး အထိအတွေ့အောက် မထိန်းနိုင်ပဲ ဖင်ကြီးကော့ရင်း ကိုမင်းဝေ ခေါင်းကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင် ထားရတာ။

" ရှီးးးး ……  အားးး …… ကျွတ်ကျွတ် "

အစိလေး ငုံစုပ်ထားရာက ဖိကိုက်ပေးတော့ အဖုတ် လေးထဲက ပွက်ကနဲ့ ပွက်ကနဲ့ အရည်ကြည်တွေ ထွက်ကျလာတယ်။ အဲချိန် အဖုတ်အုံလေးကို ဒစ်နဲ့ ခပ်ကြမ်းကြမ်း ဖိပွတ်ရင်း အစိလေး ဖိချေတော့ မေဦး မခံနိုင်တော့ဘူး။

" ဟင့် …… ရှီးးးး ……… လိုးမှာဖြင့် လိုးတော့ … တအား ယားလာပြီ "

ပါးစပ်က ထုတ်ပြောပြီး လိုးခိုင်းနေတာကို မလိုးသေးပဲ အစိလေးကို လီးထိပ်နဲ့ ဆက်တိုက် ပွတ်နေတုန်းပဲ။

" အ ……… အအ ……… ကိုမင်းဝေရယ် …လိုးပါတော့ဆို …… မလိုးပဲ … ညှင်းနေတာလား ……  အားးး …… ကျွတ်ကျွတ် ……… အရမ်း ခံချင်နေပြီ …… လိုးပါတော့ … "

အဖုတ်ကိုကော့ပြီး အတင်းလိုးခိုင်း တော့မှပဲ လိုးပေး တော့တယ်။ လီးထိပ်ကို အဖုတ်ဝလေး တေ့ပြီး ဆက်ကနဲ့ သွင်းရင်း ဖြည်းဖြည်းချင်း လိုးပေးနေတာ။

" ဇွိ ……… ဗြိ ……… ဗွပ် ဖွပ် … အင့် ……… ဘွတ် ဘွတ် … "

လီးကို အဖျားထိ ထုတ်လိုက် အဆုံးထိ ပြန်သွင်းလိုက်နဲ့ လီးဝင်လာတိုင်း မေဦးလည်း အောက်ကနေ အားရပါးရ ကော့ပေးနေမိ တာပေါ့။

" ဟင့် … ရှီးးးး ……… အီးးးး ……… နာနာလေး ဆောင့် … "

ဆောင့်ခိုင်းလိုက်တော့ ကိုမင်းဝေက ဖိဆောင့်လိုက် မေဦးက ကော့ပေးလိုက်နဲ့  ကုတင်တိုင်တွေ ရမ်းခါပြီး တကျွီကျွီ မြည်လာ တော့တယ်။

" မေဦး … ကုန်းပေး ပါ့လား "

" အမ် "

အပေါ်က ဖိလိုးရင်း အားမရတာနဲ့ တူတယ် မေဦးကို လေးဖက် ကုန်းခိုင်းနေတာ။ လီးဆွဲထုတ်တော့ မေဦးလည်း ထထိုင်ပြီး ကျောပေးရင်း ကုန်းပေး လိုက်တယ်။ လေးဖက်ကုန်းတော့ ကိုမင်းဝေရှေ့ မေဦးဖင်ကြီး အိကား နေမှာပေါ့။ တွေးနေတုန်း လီးကြီး အဖုတ်ထဲ အရှိန်နဲ့ ဝင်လာပြီး မေဦးဖင်နဲ့ သူ့ဆီးခုံး ထိမှ ရပ်သွားတော့တာ။

" ဘွတ် … အ …… ကျွတ် ကျွတ် …… "

လီးတဆုံး ဆောင့်လိုးတော့ ဒစ်က သားအိမ်ဝ ထိမိပြီး စူးကနဲ့ အောင့်သွား သေးတယ်။ ၁၀မိနစ်လောက်ထိ တချက်ချင်း လိုးနေတော့ မေဦး ခါးကော့ပြီး ဖင်ကြီး သူ့ဘက် တိုးပေးလိုက်တယ်။

" ဆောင့်လေ … "

ပါးစပ်က ပြောလည်းပြော ၂ချက်၃ချက် နောက်ပြန် ပြန်ဆောင့်ပြတော့မှ ခါးဆွဲပြီး ဆောင့်ပေးနေတာ။

" အားးး …… ကျွတ် ကျွတ် …… အင်း … ဟုတ် …… ကောင်းတယ် "

ညည်းပြရင်း ဖင်ကြီး ထောင်ပေးတော့ ကိုမင်းဝေလည်း တရှူးရှူး တရှဲရှဲနှင့် မနားတမ်း ဆက်တိုက် ဆောင့်လိုးရောပဲ။ မေဦး လီးအရသာ တွေ့နေသလို ကိုမင်းဝေလည်း ၂ချီဆက်တိုက် လိုးပြီးမှ အိမ်ပြန်သွားတာ။

///////////////////////////////

နောက်ရက် မောင်ပြန်ရောက်တော့ လင်မယား သဘာဝ ဆက်ဆံရင်း လင်ကွယ်ရာ သူစိမ်း ယောက်ျားကို အလိုးခံမိတာတွေ တွေးမိပြီး ဝမ်းနည်းစိတ်လေး ဖြစ်မိသေးတယ်။ ကိုမင်းဝေနဲ့ ဖြစ်ခဲ့တာတွေ ပြောရကောင်းမလား စဉ်းစားနေရင်း ပါးစပ်က ပြောမထွက်ခဲ့ဘူး။ သိက္ခာ ကျမယ့်အပြင် အိမ်ထောင်ရေးပါ ထိခိုက်နိုင်တာမို့ ချီတုန်ချတုန် ဖြစ်နေမိတာပါ။ ၂ရက်လောက် နေတော့ မေဦးတို့ ညစာ ထမင်းစားချိန် ကိုမင်းဝေ ရောက်လာ ပြန်ရော။ မေဦးက မောင့်ဘေးနား ထိုင်စားရင်း ကိုမင်းဝေနဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်နေရတာ။ ထမင်းစားရင်း ခြေသလုံးလေး ခြေတဖက် လာထိနေလို့ အသာ ရှောင်လိုက်ရတယ်။ ကွယ်ရာ ဖေါက်ပြန်မိပေမယ့် မောင့်ရှေ့ မျက်နှာပူတယ်။

" ဘာဖြစ်တာလဲ … မေဦး ရဲ့ … "

" ဟို ဟို … ခြင် ကိုက်လို့ "

" ဟမ် … ခြင်လုံ ဇကာတွေ … ပေါက်ပြဲပြီနေမှာ … လဲရတော့မယ် "

မောင်က မေဦး အခြေနေမှန်ကို သတိမထား မိပါဘူး ပြောရင်း ထမင်း ဆက်စားနေရှာတာ။

" မင်းဝေ … ထမင်း ထပ်ထည့်လေ "

တဆက်ထဲ ကိုမင်းဝေကို လှမ်းပြောနေတယ်။ လိမ်ပြောလိုက်လို့ ကိုမင်းဝေ အတင့်ရဲလာပြီး ခြေသလုံးက တဆင့် ပေါင်အတွင်းသားတွေပါ ခြေမနဲ့ ပွတ်သပ်နေတော့ မေဦးဖြင့် ထမင်းစားရင်း မောင် မရိပ်မိအောင် ပေါင်တွေ စိထားရတယ်။

//////////////////////////////

အဲလိုနေလာရင်း ၁လလောက်ကျ မေဦးရဲ့ ကျောင်းနေဖက် သူငယ်ချင်း အိမ်ရောက် လာပါရော။ သူလာမှ အပြင် ပတ်ဝန်းကျင် မှာလည်း အခြေအနေနဲ့ အချိန်ခါကြောင့် ကိုယ့်ဘက်က စိတ်မပါလည်း ပေးဆပ် လိုက်ရတဲ့ အဖြစ်ပျက်တွေ ရှိနေမှန်း သိလိုက်ရတာ။

" မေဦးရေ … ချောစု လာတယ်ဟေ့ "

" ဟုတ် … မောင် … ဧည့်ခန်းက စောင့်ခိုင်းလိုက် … လာပြီလာပြီ "

မောင့် စကားသံကြောင့် ကုတင်ပေါ်က ဆင်းပြီး မှန်တင်ခုံရှေ့ ကိုယ်တပတ်လှည့် အင်္ကျီ ခါးဆွဲ ချရင်း ထွက်လာ လိုက်တယ်။

" ဟယ် … ချောစု … နေနိုင်တာဟာ … ခုမှ ပေါ်လာ တော့တယ် "

အိမ်ရှေ့ ဧည့်ခန်း ရောက်တာနဲ့ ပါတိတ် အပြာရောင် ဝမ်းဆက်လေး နဲ့ လှချင်တိုင်း လှနေတဲ့ သူငယ်ချင်း ချောစုကို လှမ်းပြောလိုက်တာ။

" အံမယ် … နင်သာ … လင်ယူပြီးတော့ … အိမ်ထဲ အိမ်ပြင် မထွက်ပဲ … အချိန်ပြည့် …… ဟွန်း …… ငါပြောလိုက်ရ … မကောင်းဘူး "

" ဟယ် … မဟုတ်ပါဘူးဟာ … အလုပ်က တဖက် … အိမ်မှု့ကိစ္စတွေက … တဖက်မို့ … မထွက်ဖြစ်တာ ဟ … နင်သာ ယောက်ျားယူပြီး … ရည်းစားဟောင်းတွေနဲ့ … ခိုးတွေ့နေတော့ … ငါ့ဆီ မလာတာ … ခ်ခ် ခ်ခ် … "

တက္ကသိုလ် ကျောင်းသူဘဝ ကတည်းက အရင်းနှီးဆုံး သူငယ်ချင်းမို့ မေဦးနဲ့က ပြောမနာ ဆိုမနာ တွေပေါ့။ချောစုက မေဦးလောက် မလှပေမယ့် ခန္ဓာကိုယ် တင်းတင်းရင်းရင်းနဲ့ ပွေရှုပ်တတ်တာ။ အထူးသဖြင့် ချောစု နို့တွေနဲ့ ခါးအောက်က ဖင်ကြီးတွေက ဆွဲဆောင်အား တအားရှိတယ်။ ကျောင်းတုန်းကဆို မေဦး ထက်ကို ဘဲတွေက အပြိုင်အဆိုင် ပိုးပန်း နေကြတာ။

" မေဦး … မောင် … အပြင်သွားမလို့ … အပြန် ဘာဝယ်ခဲ့ရမလဲ "

မေဦးတို့ စကားကောင်း နေတုန်း မောင်က အပြင် သွားမလို့ လှမ်းပြောနေတယ်။

" အံမယ် … ကိုမိုးနိုင် ကြီးက … အပြင်ထွက် … လူပျို လုပ်တုန်းပေါ့လေ … ခိခိ "

မေဦး ပြန်မပြောခင် ချောစုက မောင့်ကို လှမ်းစ နေတယ်။

" မဟုတ်ပါဘူးဗျာ … အမေတို့ အိမ် … ဒီတပတ်လုံး … မရောက်ဖြစ်လို့ … အလုပ်ပိတ်ရက် … ခဏ သွားမလို့ပါ "

" ညနေ ပြန်ရင် … မေဦးဖို့ … ကြေးအိုး ဝယ်ခဲ့ … မောင် "

" ချောစုဖို့ပါ … ပိုဝယ်ခဲ့နော် … ဒီနေ့ တနေကုန် ဒီနေမလို့ … ညနေ ကိုမိုးနိုင် လာမှ … ချောစု ပြန်မှာ "

မောင့် စကားအဆုံး မေဦးနဲ့ ချောစုက ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့် မှာနေကြတယ်။ မောင် ထွက်သွားတော့ မေဦးလည်း လက်ဖက် ထသုပ်ပြီး ချောစုနဲ့ ၂ယောက်သား လက်ဖက်စားလိုက် အပျိုဘဝက အကြောင်းတွေ ပြန်ပြောလိုက်နဲ့ ရောက်ရာ ပေါက်ရာ ပြောနေကြတာ။ ချောစုက မေဦးထက် အိမ်ထောင်ကျတာ စောတယ် ကျောင်းမပြီးခင် သူ့ယောက်ျားက စိတ်မချလို့ ဆိုပြီး လက်ထပ် ထားတာ။ စကားပြောရင်း တဖြည်းဖြည်း သူ့ယောက္ခထီး ဦးသိန်းထွန်း အကြောင်း ရောက်တော့ မေဦး ထင်မထားတဲ့ အကြောင်းတွေ ပါလာပါရော။

" ဟုတ်တယ်ဟ … အပြင်မှာ … အဖိုးကြီးက … တိတ်တိတ်ပုန်း … ရှုပ်နေတာတွေ … အများကြီးပဲ "

" အင်း … သူဋ္ဌေးတွေ ဆိုတော့လည်း …  ဘာလုပ်လုပ် … တင့်တယ် နေတာပေါ့ … နင်နဲ့က … ဘယ်လို စဖြစ်တာတုန်း "

" အိမ်မှာက … ငါ့ယောက်ျားရယ် … ငါရယ် … ငါ့ ယောက္ခထီးရယ် … ၃ယောက်ထဲပဲ … အနေများတာ … ထမင်းချက် အိမ်ဖေါ်နဲ့ ခြံစောင့် လင်မယားက … တိုက်ထဲ လုပ်စရာ ရှိတာ လုပ်ပြီး … ခြံထဲက … တန်းလျားမှာပဲ နေကြတာ "

" အင်း "

" တရက်ကျ … ယောက္ခထီး အိပ်ခန်းထဲ … ဖုန်းအားသွင်းကြိုး … ဝင်ယူတာ … သူ့ဖုန်း တွေ့တာနဲ့ … ကိုသက်လွင် ဆီ ……ဖုန်းဆက်ဖို့ … ဖွင့်လိုက်တော့ … ကြည့်လက်စ … အပြာကား တကား … တွေ့လိုက် ရတာ "

" အမ် …… နင့် ယောက္ခထီးက …… အသက်ကြီးမှ ဟယ်  … အပြာကား ကြည့်သေးတာလား …… ခ်ခ်

မေဦးတို့ လင်မယားလည်း အပြာကား ကြည့်ပြီး လုပ်နေကြမို့ ချောစု စကားကြားတော့ ဘာရယ် မဟုတ်ဖူး ရယ်နေမိတာ။

" မဟုတ်ဘူးဟ … အစက ငါလည်း … အပြာကား ကြည့်တာ ထင်နေတာ … မျက်နှာတွေ ပေါ်လာမှ …… ငါ့ယောက္ခထီး ကိုယ်တိုင် ဖြစ်နေတာ … အသားဖွေးဖွေး ဘော်ဒီတောင့်တောင့် … မိန်းမတစ်ယောက်နဲ့ … မီးကုန် ရမ်းကုန် … လိုးနေကြတာ … လီးကလည်း အတုတ်ကြီးပဲ "

" အော် … နင့် ယောက်ျား ဟာထက် … ထွားတယ်ပေါ့ "

" အင်း … ကိုသက်လွင် … လီးက ပုံမှန်ပဲဟ … သူ့အဖေ လီးက … တုတ်လည်းတုတ် ရှည်လည်းရှည် တယ် "

" အင်း … အဲဒါနဲ့ ……ဘာဆက်ဖြစ်တာတုန်း "

" အဲချိန် … ငါ့ယောက္ခထီး … အိပ်ခန်းထဲ ပြန်ဝင် လာတာ … မသိလိုက်ဖူး "

" ဟင် … အဲချိန် … တက်လိုး လိုက်တာလား "

" ဟာ … အဲလောက် လွယ်ပါ့မလား … မေဦးရယ် … နင်ကလဲ "

ချောစုက မေဦးကို မသိရင် အသာနေ ဆိုတဲ့ အကြည့်နဲ့ တချက်ကြည့်ပြီး ဆက်ပြောပြနေတယ်။

///////////////////////////

ချောစုမှာ အိမ်ထောင်ကျပြီး အလုပ်ကိစ္စနှင့် ခဏတိုင်း ခရီး ထွက်နေသော လင်ဖြစ်သူ သက်လွင်ကြောင့် အိမ်ထောင်ရေး သုခလေး ဇပ်တငမ့်ငမ့် ဖြစ်နေရသည်။ မနက်ပိုင်း အိမ်မှု့ကိစ္စ အားလုံး ပြီးသည်နှင့် ရေချိုးကာ အိပ်ယာထဲ ခဏလှဲရင်း ခေါင်းရင်းမှ ဖုန်းအား ယူကာ ဒေါင်းထားသော အပြာကားများ လျှောက်ကြည့် နေ၏။ စားဝတ်နေရေး အဆင်ပြေ သော်လည်း အိမ်ထောင်ရေး သုခ မပြည့်ဝသဖြင့် အပြာကားများ ကြည့်ကာ အာသာ ဖြည်သည့် အကျင့်လေး ဆွဲကပ်နေသည်။ ခုလည်း လင်ဖြစ်သူ ခရီးထွက်သွားပြီး ၂ရက်ခန့် အကြာ အပြာကား ကြည့်ရင်း စောက်ပတ် အက်ကွဲကြောင်း အတိုင်း ပွတ်ရင်း စောက်ခေါင်းထဲ လက်သွင်း ထိုးမွှေနေ၏။

" ဟာ … ကျွတ် "

ဇတ်ကား ကြည့်ရင်း ဖုန်းအား ကုန်သွားရာ ဖုန်းအားသွင်းကြိုး လိုက်ရှာရင်း တခန်းလုံး ရှာမတွေ့သဖြင့် ယေက္ခထီးဖြစ်သူ အိပ်ခန်းဘက် ဝင်လာခဲ့သည်။ အိပ်ခန်းထဲ စားပွဲခုံပေါ်မှ အားသွင်းကြိုး ဖြုတ်ယူရာ ဖုန်းပွင့်သွားပြီး ကြည့်လက်စ ဗွီဒီယိုဖိုင်လေး ပေါ်လာသဖြင့် ကြည့်နေမိ၏။ သေချာကြည့်မှ ဇတ်ကား မဟုတ်ပဲ ယောက္ခထီးနှင့် သူစိမ်းမိန်းမ တယောက် လိုးနေသည်ကို ရိုက်ထားသော ဗွီဒီယိုမှန်း သိလိုက် ရတော့သည်။ ကြည့်နေရင်း ကာမအရှိန် တက်ကာ ပေါင်ကြားထဲရှိ အဖုတ်လေးအား ပွတ်ပေးနေမိ၏။

" ချောစု … သမီး "

" အေမ့ "

ဗွီဒီယိုထဲ အာရုံ ရောက်နေချိန် အနီးကပ် အသံ ကြားလိုက် ရသဖြင့် ကိုယ်လုံးလေး ဆက်ကနဲ့ တုန်သွားရ၏။

" ဘာလုပ်နေတာလဲ "

" ဟို ဟို … အားသွင်းကြိုး လာယူရင်းနဲ့ …… အန် … အန် … အန်ကယ့်ဖုန်း ကြည့်မိတာပါ "

ပြောလည်းပြော ရှက်ရှက်နှင့် ပေါင်ကြားထဲ လက်လေး ပြန်ထုတ်ကာ ဖုန်းအား ခုံပေါ် ပြန်တင် လိုက်တော့သည်။

" သမီးကို … အေးဆေးတဲ့ … ချွေးမလေးလို့ … ထင်ထားတာ … "

" သ … သ …… သမီး …… မှားပါတယ် … အန်ကယ် "

" အင်း … ဒီအရွယ် … ယောက်ျားနဲ့ ဝေးနေတော့ … ဖြစ်မှာပဲ "

" ဟို … နောက်တစ်ခါ … ဒီလို အပြုမှုမျိုး …… ထပ်မလုပ်တော့ ပါဘူး … အန်ကယ် "

ပြောလည်းပြော အိပ်ခန်းထဲမှ ပြေးထွက် ခဲ့လိုက်သည်။

" ခဏ နေဦး "

နောက်ကျောဘက်မှ အသံကြောင့် ခြေလှမ်းများ ရပ်လိုက်မိ၏။

" ပြစမ်း … တအား ဆာနေတာလား "

ပြောလည်းပြော အနားလျှောက်လာကာ ပေါင်ကြားထဲ စမ်းနေသဖြင့် ချောစု အဖုတ်လေး ဆစ်ကနဲ့ ခံစား လိုက်ရသည်။

" ဟာ … အဖုတ်လေးက ဖေါင်းပြီး  … အရည်ရွှဲနေတာ … ဒီတိုင်းဆို … သမီး အပြင်လူနဲ့ တွေ့တော့မှာ "

" အိုရ် …… "

ချောစု တယောက် ယောက္ခထီး ဖြစ်သူမှ အဖုတ်အား စမ်းရင်း ပြောနေသဖြင့် လက်အား ဖယ်ကာ ရှက်ရှက်နှင့် ပြေးထွက် ခဲ့လိုက်၏။ နောက်ရက် များတွင် ထမင်းပွဲ ပြင်ဆင်ပေးချိန်မှ လွဲ၍ လူချင်း မျက်နှာချင်း မဆုံးမိရန် အခန်းအောင်း ရှောင်နေမိသည်။ ၁ပတ်ခန့် ကြာမှ စကား ပြန်ပြောကာ ပုံမှန်လေး ပြန်ဖြစ်သွားတော့၏။

////////////////////////////

" တီတီ … တီ … "

" လာပြီ … အန်ကယ် "

နောက် ၃ရက်ခန့် အကြာ ညပိုင်း ယောက္ခထီး ပြန်လာသဖြင့် ဧည့်ခန်းထဲ ထိုင်နေရာမှ ထရပ်ကာ အိမ်ရှေ့ ပြေးထွက်လာ၏။ ဦးသိန်းထွန်းမှာ အသိမိတ်ဆွေ တဦး၏ ဧည့်ခံပွဲမှ အပြန် အရက်ရော ဘီယာပါ များလာခဲ့သည်။ ခြံဝတံခါးနား ကားဟွန်း တီးလိုက်သည်နှင့် ချောစု ပြေးထွက်ကာ ခြံတံခါး လာဖွင့်နေသည်။ ပေါင်လယ် ထိသာ ဖုံးသော စကပ်လေး နှင့် တွဲလျက် ညဝတ်အင်္ကျီလေးထဲ နို့အုံများနှင့် ပေါင်တံ တုတ်တုတ်လေးကြား စောက်ဖုတ်ရာလေး ထင်းနေ၏။ ကားမီးရောင် နှင့် အတိုင်းသား မြင်နေရသော ချွေးမ ဖြစ်သူ၏ ခန္ဓာကိုယ် ကောက်ကြောင်း များကြောင့် ဦးသိန်းထွန်း ပေါင်ကြားထဲရှိ လီးမှ ထောင်မတ် လာရသည်။ ရုတ်တရက် တောင်လာသော လီးအား တချက်ပွတ်ကာ ခြံဝန်းထဲ ကားမောင်း ဝင်လိုက်၏။

" ဟင် … အန်ကယ် …… အနံ့တွေ စူးနေတာ … သောက်လာ တာလား "

တိုက်တံခါးနား ရောက်သည်နှင့် အရက်နံ့များ မွန်ထူနေရာ လှမ်းမေးလိုက်သည်။

" အေး … သမီးရေ … လုပ်ဖေါ်ကိုင်ဖက်တွေ … စုံနေလို့ "

ဦးသိန်းထွန်းတယောက် ပြန်ဖြေရင်း ခန္ဓာကိုယ် ယိမ်းယိုင်သွားရာ ချောစုမှာ ယောက္ခထီး ခန္ဓာကိုယ်အား ထိန်းပေးရင်း ဧည့်ခန်းထဲ တွဲခေါ်လာရသည်။ ခန္ဓာကိုယ်အား ဟန်ချက်ညီအောင် ထိန်းရင်း နို့အုံများနှင့် ဦးသိန်းထွန်း လက်မောင်းအား ထိမိရာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး ဖြစ်နေမိ၏။ ညဝတ် အင်္ကျီ လည်ဟိုက် လေးထဲ တွဲကျနေသော နို့များကြောင့် ဘောင်းဘီထဲ လီးတံကြီး သိသိသာသာ ဖေါင်းထွက် လာတော့သည်။ ဆိုဖာခုံနား အရောက် တွဲချပေးရာ ၂ယောက်သား လုံးထွေး သွားရ၏။ ဦးသိန်းထွန်း မှာ ထိုင်ခုံပေါ် ကျောမှီရင်း ပေါင်ကား ထိုင်လျက် အနေထားနှင့် ချောစုမှာ ပေါင်ကြားထဲ ဖေါင်းထွက် နေသော လီးပေါ် လက်ထောက်မိ သွားတော့သည်။

…………………………………

( အခန်း ၅ )

*********

မာထောင်နေသော လီးပေါ် လက်ထောက် မိသည်နှင့် အမှတ်တမဲ့ ဆုပ်ကိုင်မိရာ လူမူးသော်လည်း လီးမမူး သေးမှန်း သိလိုက်ရ၏။ တဒုတ်ဒုတ်နှင့် သွေးတိုး နေသော လီးကြီးအား ချက်ချင်း မလွတ်သေးပဲ ပွတ်သပ်ကြည့်ရာ ဦးကြည်ထွန်း မျက်လုံး မဖွင့်တော့ပဲ ပေါင်တံများ ကားပေး နေသည်။ ရုတ်တရက် ဗွီဒီယိုဖိုင်အား သတိရကာ စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းနှင့် သွေးသားများ ဆူပွက်လာကာ လီးကြီးအား အခွင့်ရေး ရတုန်း မြင်ချင်မိ၏။ ဘာရယ်မဟုတ် လင်ဖြစ်သူ လီးနှင့် အကြီးအသေး အတိုအရှည် ဘယ်လောက်များ ကွာနေလည်း တွေးရင်း ဇစ်ဖွင့် လိုက်တော့သည်။

အမူး လွန်ကာ ပတ်ဝန်းကျင်နှင့် အဆက် ပြတ်နေသော ယေက္ခထီးကြောင့် ချောစု အတင့် ရဲနေမိသည်။ လင်တော်မောင် လီးနှင့် အတိုရှည် မကွာ သော်လည်း သိသိသာသာ တုတ်ခဲနေသည်ကို မြင်သည်နှင့် စိတ်လှုပ် ရှားကာ ဆုပ်ကိုင်ရင်း ဂွင်းတိုက် ပေးနေမိ၏။ လက်ထဲ မာထင် လာသော လီးအား ကြည့်ရင်း တက်ဆောင့် ပေးချင်သည့် စိတ်ကူးများ ပေါ်လာရာ စောက်ဖုတ်လေး တင်းလာ ရသည်။ တဆက်ထဲ ဦးကြည်ထွန်း လက်တစ်ဖက် ဆွဲယူပြီး စကပ်လေး လှန်ကာ အဖုတ်ကြား ညှပ်ထား လိုက်သည်။ ဂွင်းထု ပေးနေရင်း ပေါင်ကြားထဲ ညှပ်ထားသော လက်ချောင်းလေးများ လှုပ်လာကာ အဖုတ်ဝလေး စမ်းနေသဖြင့် တကယ် အမူးမလွန်ပဲ သူမအား လိုးရန် ညဏ်များနေမှန်း သိလိုက်ရသည်။ သို့သော် လက်ရှိ အခြေနေအား ရပ်ရန် မစဉ်းစားပဲ လီးအား ခပ်တင်းတင်း ထုပေးရာ အဖုတ်ထဲ လက်ချောင်းလေး တိုးဝင် လာတော့၏။ ၂ယောက်သား မသိချင်ယောင် ဆောင်ကာ တယောက်ဟာ တယောက် ကလိရင်း ဦးကြည်ထွန်း ဆီမှ စကားသံ ခပ်တိုးတိုး ထွက်ပေါ်လာသည်။

" အ …  အ … ကောင်းလိုက်တာ … ပြီးတော့မယ် ထင်တယ် "

ပြောလည်းပြော အဖုတ်ထဲ မွှေနေသော လက်ချောင်း လေးအား ခပ်သွက်သွက် မွှေပေးရာ ချောစု တယောက် ကြက်သီးများ ထကာ လက်ချောင်း လေးအား အဖုတ် အတွင်းသား များနှင့် ညှစ်ပေး နေမိသည်။

" ဟင့် …… အ …… ထွက် … ထွက် … ထွက်တော့မယ် "

ချောစု မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့လာကာ အသက်ရှုသံများ ပြင်းလာပြီး စောက်ရည်များ ပန်းအထုတ် ဦးကြည်ခင် လီးထိပ်မှ လရည်များ တဖျောဖျော ထွက်လာတော့၏။

" ရှီးးးး  … အားဟား … အင့် … "

ဦးကြည်ထွန်း လက်ဖဝါးပါ် စောက်ရည်များ ရွှဲကုန် သလို ချောစု လက်ခုံပေါ် လရည်များ ပေပွကုန်သည်။ ၂ယောက်သား လူချင်းခွာကာ ခဏငြိမ်နေရင်း ဦးကြည်ထွန်း ထရပ် လိုက်တော့၏။

" ဟင့် … "

ချောစု တချက်ရှိုက်ကာ ထရင်ရင်း ထိုင်ခုံပေါ် ဒူးတုတ် ကုန်းရာ ပေါင်လုံး၂ဖက်ကြား အရည်များ စီးကျလျက် အဖုတ်ဝလေး ရှုံ့ချီပွချီ ဖြစ်နေတော့သည်။

" အဆင်ပြေလား … သမီး "

ဦးကြည်ထွန်း ပြောလည်းပြော စောက်ဖုတ်အား လက်ဖဝါးနှင့် ပင့်ပွတ်ရင်း အနည်းငယ် ပျော့သွားသော လီးအား အဖုတ်ထဲ ထည့်ကာ ရသလောက် လိုးပေး လိုက်သည်။ စောက်ခေါင်းထဲ ၁၀ချက် ၁၅ချက် လိုးပြီးမှ လီးအား ပြန်ဆွဲ ထုတ်လိုက် တော့၏။

မနက်လင်းတော့ ဦးကြည်ထွန်း တယောက် ဘေးနား နှစ်နှစ်ချိုက်ချိုက် အိပ်ပျော်နေသော ချောစုအား စိုက်ကြည့် လိုက်သည်။ လီး အဟာရ ချို့တဲ့နေသော ချွေးမဖြစ်သူအား ည ၁နာရီ ကျော်ကျော်ထိ  တစ်ချီပြီး တစ်ချီ လိုးပေး ထားသဖြင့် ပင်ပန်းနေမည်ဟု တွေးမိ နေ၏။

" ဟင် … အန်ကယ် "

လက်မောင်းလေး ပွတ်ပေးရာ ချောစု အိပ်ယာ နိုးလာ တော့သည်။

" သမီးလေး … နိုးပြီလား "

" ဟုတ် "

ချောစု အိပ်ယာ နိုးသည်နှင့် ဦးကြည်ထွန်း ပေါင်ကြား တချက်ကြည့်ကာ လီးအား ပုဆိုးအပြင်မှ အုပ်ကိုင် လိုက်သည်။

" နိုးရင် မျက်နှာသစ် … မနက်စာ … အပြင် ထွက်စားမယ်နော်  "

နဖူးလေး နမ်းကာ  နားနား ကပ်ပြောလိုက်၏။

" မစားချင် သေးပါဘူး … "

စကားပြောရင်း ထထိုင်ကာ ဦးကြည်ထွန်း ပုဆိုး ခါးပုံစအား ဆွဲဖြည်ရင်း ပေါင်ကြားမှ လီးအား အရင်းမှ ဆုပ်ကိုင်ကာ ဆွဲစုပ်ပစ်၏။

" ပြွတ်စ် … ပလပ် …  အွန့် …… ဖလု ……… အု ……… အင်းဟင်း  … ညက … သမီးကို လိုးပေးတဲ့ လီးကြီး မလား … အရသာရှိလိုက်တာ … အန်ကယ် ရယ် "

ဒစ်အား ဝိုက်ယက်ကာ လီးတံအား ခေါင်းလေး နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်နှင့် ပါးစပ်ဖြင့်  မနားတမ်း စုပ်ပေးနေသည်။

" စုပ် …… အင့် ……  အားရအောင် စုပ် … အား ……… ရှီးးးးးး "

ဦးကြည်ထွန်း ပက်လက် အနေထားဖြင့် ခါးကော့ ပေးကာ ချောစု ခေါင်းလေး ပွတ်ပေးလိုက်၏။

" အန်ကယ် "

" ဟင် … ပြော … သမီး "

" ဂွင်းထု ပြပါ့လား …… သမီး ကြည့်ချင်လို့ "

ချောစု တယောက် လီးစုပ်နေရာမှ ရပ်ကာ ဦးကြည်ထွန်းအား ဂွင်းထု ပြခိုင်း လိုက်တော့သည်။

///////////////////////////

" ငါလည်း … အဲဒီနောက် … ယောက္ခထီး ကို … ဖင်ရော အဖုတ်ရော … အလိုးခံလိုက်တာ … အေးရောပဲ … ခိခိ "

" အေး …… နင့် လင် … မသိအောင် ခံနော် … တော်ကြာ … ကျော်မကောင်း … ကြားမကောင်း … သားအဖချင်း … သတ်နေဦးမယ် … ခ်ခ် "

" အဲဒါတော့ … မပူပါဘူး ……အဖိုးကြီး  … ခြံတွေက …… အများကြီးပဲ … ဘယ်ခြံ သွားလိုးလိုး ရတယ် …… နက်ဖန်တောင် … သူ့သူငယ်ချင်း … အိမ်တက်ကို…အကြောင်းပြပြီး … ငါ့ ခေါ်လိုးဦး မှာလေ … ခိခိ "

" နင်လည်း … အိမ်ထောင်ကျမှ … တအားကို ထန်နေတာ …… ကောင်မ … ဟွန့် "

" အင်း … ငါ့ ယောက္ခထီး ခံလိုက်တာ … အကျိုးတော့ မယုတ်ဖူးဟ … ငါ့လင် မသိအောင် … ခြံတံခြံ လက်သိပ်ထိုး ပေးထားတာ … နောက်ကျမှ တိုက်ဆောက် ပေးမယ် ပြောတယ် …… အဲဒီခြံနဲ့ ပက်သတ်တဲ့ … စာချုပ် စာတမ်းတွေ … ငါ့ထဲမှာလေ "

" အံမယ် … နင်တော့ ပွပြီပေါ့ "

" အင်း … ဒါမဲ့ဟာ …… နောက်ပိုင်းကျ … ငါဘာမှ ထပ်မတောင်း ဖြစ်တော့ပါဘူး "

" ဟမ် … ဘာလို့တုန်း … တောင်းပေါ့ ဟ … နင်ပြောသလိုဆို … နင်မတောင်းလည်း … တခြား မိန်းမတွေ … ခြူနေကြမှာ "

" မဟုတ်ဖူးဟ …… ငါကိုယ်တိုင်ကို … သူ့အပြုစု အယုယတွေ … စွဲလမ်းပြီး … အမြဲတမ်း ခံချင်နေတာ "

" ဟယ် … ခ်ခ် … "

" တကယ် ပြောနေတာဟ … ငါလေ … သူ့လီးကြီးကို … စွဲနေတာလေ "

" မယ့် … ညွှန်းလှချည်လား … ချောစု ရယ် "

" ဟုတ်တယ်ဟ … ငါလည်း အစက … အဖိုးကြီးကို … အသက်ကြီးလို့ … မလုပ်နိုင်ဘူး ထင်နေတာ … လက်တွေ့ကျ … တားကို ယူရတာ "

တနေကုန် စကားပြောလိုက် စားလိုက် သောက်လိုက်နဲ့ ညနေပိုင်း မောင်ပြန်လာတော့ မှာလိုက်တဲ့ ကြေးအိုး အတူသောက်ပြီးမှ ချောစု အိမ်ပြန်သွားတာ။

/////////////////////////

အဲလို နေလာရင်း မေဦးလည်း မောင့်အဖေကို စိတ်ကူး ယဉ်နေ မိသေးတယ်။ ဒါပေမယ့် တခါတရံသာ အိမ်လည်လာတဲ့ ယောက္ခထီးနဲ့က အလှမ်း ဝေးလွန်းပါတယ်။ ၂နှစ်လောက်ကျ မောင်က နိုင်ငံခြား ထွက်ပြီး စီးပွားရှာဖို့ ဇွတ်ပြော လာရော။

" မောင်ရယ် … ခုလည်း … မေဦးတို့ အဆင်ပြေသားပဲ "

" အဆင်ပြေပေမယ့် … မောင်တို့ အိမ်ပိုင် ယာပိုင်လေး ဖြစ်အောင် … ကြိုးစားရမှာလေ … "

" ဟင် … မေဦးက … တဦးတည်း သမီးပါ … မာမီ မရှိတော့ရင် … မေဦးတို့ပဲ ရမှာလေ "

" အင်းပါ သိပါတယ် … ဒါပေမယ့် … ကိုယ့်ဟာကိုယ် … ကြိုးစားပြီး ပိုင်ဆိုင်ချင်သေးတာ …  ပြီးတော့ ကလေးယူရင် …… ကလေး နောင်ရေး ရှိသေးတယ် … မောင်တို့ သွေးသားလေးကို … လောကထဲ ချမ်းချမ်း သာသာနဲ့ … ထားချင်လို့ပါ "

မေဦးနဲ့ ချစ်သူဘဝ ကတည်းက လက်ထပ်ပြီး နိုင်ငံခြား ထွက်မယ်လို့ မောင်ပြောဖူးတယ်။ အဲတုန်းက မေဦးလည်း တကယ် ထင်မထားဘူးလေ။ ဖြစ်ချင်တော့ မေဦး အမဝမ်းကွဲ တယောက်ရဲ့ ယောက်ျားက နိုင်ငံခြားမှာ စီးပွားရှာရင်း ၅နှစ်၆နှစ် လောက်နဲ့ မထင်မှတ်အောင် စီးပွားတက်ပြီး ချမ်းသာလာတာ။ အဲဒီ အကြောင်း မောင့်ကို ပြောပြရင်း နိုင်ငံခြား ထွက်ချင်တဲ့ မောင်စိတ်ကို ဆွပေးသလို ဖြစ်မိခဲ့တာ။ နောက်ဆုံး မေဦး တားတဲ့ ကြားက မောင်က နိုင်ငံခြား ဇွတ်ထွက် သွားရောပဲ။

မေဦးလည်း အိမ်ထောင်ရေး သုခလေး ဝေးသွား တော့မှ လီးအရသာကို ပိုပြီး ခံစားချင် လာတာ။ ကြာကြာတော့ မစောင့်လိုက်ရပါဘူး။ မောင် ထွက်သွားပြီး ၂လ လောက်ကျ မေဦးတို့နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင် တိုက်ခန်းမှာ ကိုဇော်တိုး ဆိုတဲ့ လူတယောက် ပြောင်းလာရော။ ကိုဇော်တိုးက မေဦးထက် ၃နှစ်ကြီးတယ် အိမ်ထောင် မရှိဘူး လူလွတ် တယောက်။ အသားညိုညို ဆံပင်တိုတိုနဲ့ ရုပ်ရည်က သာမန်မို့ မောင့်လောက်တော့ ကြည့်မကောင်းဘူး။ ခန္ဓာကိုယ်ကျ မောင်နဲ့ တခြားဆီ မောင်က အသားဖြူပေမယ့် ပျော့တိ ပျော့ဖတ် လေးရယ်။

ကိုဇော်တိုးက အားကစား လိုက်စားလို့ ထင်တယ် မိန်းမ တယောက်ကို ဆွဲနိုင်တဲ့ ဘော်ဒီ အချိုးအစား။ ရင်အုပ် ကျယ်ပြီး လက်မောင်းအိုးတွေ တင်ပါးဆုံ ကြွက်သားတွေ ဖုထစ်နေတာ။ တခါတခါ မနက်ပိုင်း မေဦး အောက်ကို မုန့်ဆင်းဝယ်ရင် အပြင်က လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ပြီး ပြန်လာတဲ့ ကိုဇော်တိုးနဲ့ လှေကားဒေါင့်မှာ ဆုံတတ်တယ်။ အနီးကပ် စိုက်ကြည့်ပြီး ပြုံးပြ နူတ်ဆက်တိုင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် အနေထားနဲ့ အားကစား ဘောင်းဘီတို အကပ်လေးထဲ အမြှောင်းလိုက် ထင်းနေတဲ့ အတံကြီးကြောင့် မေဦး ရင်ခုန်ရတယ်။

မရှက်တမ်း ၀န်ခံရရင် မေဦးလည်း ကိုမင်းဝေကို အလိုးခံပြီး နောက်ပိုင်း မောင်မဟုတ်တဲ့ သူစိမ်း ယောက်ျားရဲ့ ပေါင်ကြားတွေ ခိုးကြည့်ရင်း စိတ်လှုပ်ရှားမှု့ ပြင်းထန် နေတတ်တယ်။ ကိုဇော်တိုး ဟာကြီးက အမြင်နဲ့တင် မောင့်ဟာထက် ကြီးမား တုတ်ခိုင်မှန်း သိတော့ ကိုင်ကြည့်ချင်တဲ့ စိတ်တွေ ခဏတိုင်း ပေါ်နေတာပေါ့။ တဖြည်းဖြည်း ကိုဇော်တိုး လည်း မေဦး ခန္ဓာကိုယ်ကို ခိုးခိုးကြည့်နေတာ သတိထားမိ လာတယ်။ ရာဂစိတ် ပြင်းထန်လာလို့လား မသိဘူး မေဦး တင်တွေ ရင်တွေက မောင်နဲ့ ဝေးပြီးမှ ပိုပြီး ကိတ်ထွက်နေတာ။

နို့အုံ မောက်မောက်နဲ့ ခါးအောက် ကော့ထွက်နေတဲ့ ဖင်ကြီးဆို ခုထိ ဆေးကုမ္ပဏီက လူပျိုရော လူအိုရော တချို့က ပေါ်တင် ကြည့်ပြီး တချို့က ခိုးကြည့် နေကြတာ။ လုပ်ဖေါ် ကိုင်ဖက် မေဦးရဲ့ မိန်းကလေး သူငယ်ချင်း တွေဆို နေ့လည် ထမင်းစား နားရင် နို့တွေ ကိုင်လိုက် ဖင်ကို ညှစ်လိုက်နဲ့ အူယား နေကြတယ်။

ကိုဇော်တိုး ပြောင်းလာပြီး ၆လလောက်ကျ အလုပ် ပိတ်ရက် တနင်္ဂနွေနေ့ မနက်ပိုင်း တိုက်ခန်းဘက် ဆိုက်ဆိုက် မြိုက်မြိုက် ရောက်ချ လာပါလေရော။ မောင်မရှိတုန်း ဘယ်အချိန်ဖြစ်ဖြစ် လိုတဲ့ အကူအညီ သူ့ကို တောင်းဖို့ ပြောပြီး သူ့ချစ်သူ ဆုံးတာ ၃လပြည့် တိုက်ခန်းမှာပဲ ဘုန်းကြီး ငါးပါးနဲ့ ဆွမ်းကပ်မလို လာဖိတ်တာ ပြောတယ်။ မေဦးက အဲချိန် အနက်ရောင် တီးရှပ် အပါးလေးနဲ့ ဘောင်းဘီတို အကပ်လေး ဝတ်ပြီး အိမ်ထဲမှာပဲ အားကစား လုပ်နေတာ။ လွတ်လွတ် လပ်လပ် ဖြစ်အောင် ဆိုပြီး အောက်ခံလည်း ဘာမှ ၀တ်မထားမိဘူး။

အင်္ကျီကပါးတော့ အနီးကပ်ဆို နို့အုံထိပ်က နို့သီးခေါင်း အရာလေး အတိုင်းသား မြင်နေမှာပေါ့။ အောက်က ဘောင်းဘီ လေးထဲလည်း အတွင်းခံ ဝတ်မထားတော့ အဖုတ်နေရာလေး ဖေါင်းပြီး ပေါင်သားနဲ့ ဖင်သားစိုင်တွေ တစ်ရစ်နေတာ။ စကားပြောရင်း ခုံပေါ် ဘေးတိုက် အနေထားနဲ့ မေဦးနို့တွေ ဖင်တွေ ခိုးခိုးကြည့်နေတာ သတိထားမိ လိုက်တယ်။ ဧည့်ခန်းထဲ သူစိမ်းယောက်ျားနဲ့ ၂ယောက်ထဲ ဆိုတဲ့ အသိက စိတ်ထဲ တရှိန်းရှိန်းလေး။ ကိုဇော်တိုး ပြန်တော့မှ မေဦးရဲ့ လှုပ်ရှားနေတဲ့ စိတ်တွေ ငြိမ်သွားရတာ။

//////////////////////////

" မေဦး "

နောက် ၁ပတ်လောက်ကျ မေဦး အပြင်က ပြန်လာပြီး တိုက်ခန်း လှေကားကွေ့ ရောက်တော့ နောက်ကျော ဘက်က အသံကြောင့် လှည့်ကြည့်မိတော့ ကိုဇော်တိုးပေါ့။

" အော် … ကိုဇော်တိုး "

" အသက်ရှုတောင် မှားတယ် … နတ်သက်ကြွေလာ သလားပဲ "

မျက်နှာချင်းဆိုင် ရွှန်းရွှန်းစားစား ကြည့်ပြီး ပြောနေရှာတာ။ ခါတိုင်း မေဦး အပြင်ထွက်ရင် အမြင် မရိုင်းအောင် အင်္ကျီအပွ ခါးရှည်လေးတွေ ဝတ်တာ များတယ်။ ဒီနေ့မှ လုပ်ဖေါ် ကိုင်ဖက် မိတ်ဆွေ တယောက်ရဲ့ စေ့စပ်ပွဲ သွားလို့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ချပ်ရပ်နေတဲ့ လိမ္မော်ရောင် ပါတိတ် ဝမ်းဆက်လေး ဝတ်ထားမိတာ။

" အာ … "

အိမ်ထောင်သည် ဆိုပေမယ့် သူစိမ်း ယောက်ျား တယောက်က ဘယ်လောက် လှကြောင်း တင်စား ပြောတော့ မညာပါဘူး ရင်ခုန်မိတယ်။

" စော်ကား မိသလိုဖြစ်ရင် … ဆောရီးဗျာ "

" ရပါတယ် … "

" ကျနော့် ကို … အထင်သေးလား ဟင် "

" လှတယ် … ပြောတာပဲ … ဘာလို့  အထင် သေးရမှာလဲ … ခ်ခ် "

" ကျနော် …… အရမ်း အထီးကျန်နေတာ … မေဦး ရယ် "

" အော် … သေသောသူ ကြာရင် မေ့တဲ့ … အချိန် အတိုင်းတာ တခုထိ … ခံစားရမှာပေါ့ … နားလည် ပါတယ် "

" အင်း … ကျနော့် အထီးကျန် ကမ္ဘာလေးထဲ … မေဦး ခဏလောက် ……လာနေပေးပါ့လား "

" ရှင် "

ကိုဇော်တိုးရဲ့ စကားက မေဦး ရင်ကို ဆူပွက်စေတယ်။ 

" အမှန်တိုင်း ပြောရရင် … မေဦးကို …… ကျနော် ချစ်မိနေပြီဗျာ "

" အိုရ် … မဖြစ်နိုင်တာ … "

" ဟုတ်ပါတယ် … မေဦး မှာ … ကာမပိုင် … ယောက်ျား ရှိမှန်းလည်း သိပါတယ်ဗျာ …  ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း …  ပြောပါရစေ … ကိုမိုးနိုင် မရှိချိန်တွေ … ကျနော့်ကို ချစ်သူအဖြစ် … ဆက်ဆံ ပေးပါ့လား "

" ဟာ … ကိုဇော်တိုး  … မူးနေတာ ထင်တယ် …… "

" မမူးပါဘူး … ခုလို အမှန်တိုင်း ပြောတော့ …… အထင် သေးသွားပြီ မလား "

အသံ တုန်ရီစွာနဲ့ ပြောနေတဲ့ ကိုဇော်တိုးရဲ့ မျက်လုံး တွေက ရီဝေနေတာ။

" မေဦး … သွားတော့မယ်နော် … "

" အင်းပါ  … ဟူးးးးးးးး

စိတ်ပျက် အားငယ်သွားတဲ့ အမူယာကြောင့် မေဦး ရင်ထဲ ဖေါ်ပြမရတဲ့ ဝေဒနာလေး ခံစား လိုက်မိတယ်။ ကိုဇော်တိုး ပြောင်းလာတော့ သူ့ချစ်သူ ကောင်မလေးကို သတိ ထားမိနေတာ။ လူချင်း မရင်နှီး ပေမယ့် ကိုဇော်တိုးနဲ့ ပါလာတိုင်း ပြုံးပြ နူတ်ဆက် တာလောက်တော့ ရှိခဲ့ဖူးတယ်။ မကြာပါဘူး ကောင်မလေးက အက်ဆီးဒင့် တခုဖြစ်ပြီး ဆုံးသွားတော့ တယောက်ထဲ ယောင်တောင်တောင် ဖြစ်နေတဲ့ ကိုဇော်တိုးကို အားပေး စကား ပြောမိ တာပေါ့။

လူချင်း ရင်းနှီး သွားကြတော့ သူ့ အကြောင်းတွေ ရင်ဖွင့်လိုက် သောက်လိုက် ဆိုတော့ အိမ်နီးနားချင်း အနေနဲ့ ကျန်းမာရေး မထိခိုက်ဖို့ ပြောဆို ထိန်ပေး နေမိတယ်။ နောက်ပိုင်း ကိုဇော်တိုး တိုက်ခန်းထဲ မေဦးလည်း တံခါးမရှိ ဓါးမရှိ ဝင်ထွက် နေရင်း အဲဒီမှာ ချစ်သူသေလို့ ခံစားနေတဲ့ ကိုဇော်တိုးက မေဦးရဲ့ ခင်မင်မှု့ကို တမျိုးတွေးပြီး အရောင် ဆိုးလိုက်ရောပဲ။ မေဦး အပေါ် တပ်မက်စိတ်တွေ ထိန်းနေရတာ ပင်ပန်းနေပြီတဲ့။ ရိုးရိုးသားသား အမှန်ကို ၀န်ခံရရင် မေဦးလည်း မောင်မရှိတော့ ကိုဇော်တိုး အပေါ် သနားစိတ်နဲ့ ခင်မင် နေမိတာပါ။

အဲလို နေလာရင်း နောက်၅လ လောက်ကျ မေဦးလည်း စိတ်အလို လိုက်မိ သွားရောပဲ။ မှတ်မှတ်ရရ မေဦးတို့ ဆေးကုမ္ပဏီမှာ မေဦး ရာထူး တက်တဲ့ နေ့မှာပဲ တိုက်တိုက် ဆိုင်ဆိုင် ဖြစ်ခဲ့ရတာ။ အဲဒီနေ့က နိုင်ငံခြား ရောက်နေတဲ့ မောင့်ကိုတောင် မေဦး ရာထူးတက်တာ ဖုန်းဆက်ပြီး ကြွားခဲ့ သေးတယ်။ ညနေပိုင်း ကုမ္ပဏီက ပြန်ရောက်တော့ ကိုဇော်တိုးက သူ့မွေးနေ့ ဘုရား သွားမယ်ဆိုပြီး အဖေါ်ခေါ်လို လိုက်ပေးမိတာ။ ဘုရားက ပြန်တော့ မေဦးကို မွေးနေ့ လက်ဆောင် တောင်းပါ လေရော။

" ဟမ် … ခ်ခ် … ကြိုမှ မပြောတာ … ပြော …  ဘာပေးရမှာလည်း "

တကယ်လည်း ကြိုသိရင် အမှတ်တရ အနေနဲ့ တခုခု ဝယ်ပေးမှာပါ။ မြို့ထဲရောက်လို့ မွေးနေ့အတွက် တခုခု ကျွေးမယ် ပြောတော့ မေဦးနဲ့ အတူ ဝိုင်သောက်ရင်း သူ့မွေးနေ့ကို အမှတ်တရ လုပ်မယ်တဲ့။ အဲဒါနဲ့ ဝိုင်နဲ့ စားစရာ အမြည်းတချို့ဝယ်ပြီး တိုက်ခန်း ပြန်လာ ခဲ့ကြတာ။ တိုက်ခန်း ရောက်တော့ မေဦး အိပ်ခန်းထဲ အဝတ်စား ဝင်လဲတုန်း ကိုဇော်တိုးက ဝိုင်ပုလင်းတွေ ဖေါက်ပြီး ဖြည့်ထား ပေးတယ်။ ပြန်ထွက် လာတော့ ၂ယောက်သား ဝိုင်သောက်ရင်း ရုတ်တရက် ထရပ်ပြီး ဝိုင်တွေ ငုံထားရင်း မေဦး နူတ်ခမ်းလေး ဟခိုင်းပြီး ထည့်ပေး နေတာ။ ရှက်ရှက်နဲ့ အလိုက်သင့် မျိုချရင်း ရုတ်တရက် ကိုဇော်တိုးက လည်ပင်းကို သိုင်းဖက်ပြီး နူတ်ခမ်းချင်း တေ့စုပ်တော့ အလိုလို တုံ့ပြန် ပေးနေမိတယ်။

" ပြွတ်စ် … "

" ကိုဇော်တိုး "

၅မိနစ်လောက် နမ်းပြီး အောက်နူတ်ခမ်းကို ခပ်ပြင်းပြင်း တချက် ဆွဲစုပ်ရင်း မျက်နှာချင်းဆိုင် ကြည့်ပြီး ခေါ်လိုက်တာ။

" ဟင် "

" အမှောင် ကမ္ဘာထဲ … သွားချင်လား "

ကြောင်ကြည့်နေတုန်း ထရပ်ပြီး မေဦးတို လင်မယား အိပ်ခန်းထဲ ဆွဲခေါ် လာခဲ့လိုက်တယ်။

" မေဦးပြောတဲ့ … အမှောင် ကမ္ဘာဆိုတာ …  မောင် မရှိတဲ့ အချိန်လေးပဲနော် … မောင်ပြန်ရောက်တာနဲ့ … မိတ်ဆွေလိုပဲ … ရှိစေချင်တယ် "

အိပ်ခန်းထဲ အရောက် ကုတင်နားလေး ရင်ခွင်ထဲ ခေါင်းတိုးပြီး ကိုဇော်တိုး နားလည်အောင် ခပ်တိုးတိုး ပြောပြ လိုက်တယ်။

" အင်းပါ … ကိုမိုးနိုင် … မေဦး ဘေးနား ရှိနေချိန်တိုင်း … ကျနော်က သူစိမ်းလို နေမှာပါ "

ရုတ်တရက် မျက်လုံးလေး ရီဝေပြီး ပြောလာတော့ မေဦး ရင်ထဲ ဖေါ်ပြမရတဲ့ ဝေဒနာလေး ခံစား လိုက်ရတယ်။ ခါးဖက်နမ်းတော့ အလိုက်သင့် ပြန်နမ်း နေမိရော။ ဧည့်ခန်းထဲ တယုတယ နမ်းပေမယ့် အိပ်ခန်းထဲ ရောက်တော့ အနမ်းတွေ ကြမ်းတမ်း လာတယ်။ လျှာချင်း ထိုးမွှေစုပ်ရင်း အပြန်အလှန် မက်မက် မောမောနဲ့ နမ်းလို့ကို မ၀နိုင်ဘူး။ သူ့ချစ်သူ မဆုံးခင် ဖူးအိနေတဲ့ မေဦး နူတ်ခမ်းလေးကို နမ်းဖူး ချင်ကြောင်း ပြောမိလို့ စကားများ စိတ်ကောက်ကျ သေးတယ်တဲ့။ ၂ယောက်သား မျက်နှာချင်းဆိုင် ခပ်တင်းတင်း ဖက်ရင်း အနမ်းရပ်ပြီး ပြောပြနေတာ။

မေဦးလည်း ခုတော့ ကိုဇော်တိုး ရင်ခွင်ထဲ အနမ်းချင်း တုံ့ပြန် တတ်နေပါပြီ။ နွေးထွေး ချိုမြိန်လှတဲ့ အနမ်းအောက် မျောပါနေတုန်း လက်၂ဖက်က ခါးကနေ အပေါ် တက်လာပြီး နူတ်ခမ်းချင်း မခွာပဲ အဝတ်စားတွေ ချွတ်ပေးနေတယ်။ ကုတင်ပေါ် ပက်လက် လှဲတော့ ပေါင်ကြားထဲ မို့အစ် နေတဲ့ အဖုတ်လေး ကြည့်ရင်း သူ့အင်္ကျီချွတ်နေရော။ လက်မောင်း အိုးကြီး တွေနဲ့ ဗိုက်ပေါ်က ကြွက်သားတွေ ငေးကြည်နေတုန်း ခါးပေါ် ကျန်နေတဲ့ ပုဆိုးကို ထပ်ချွတ် ချလိုက်တယ်။

" အို့ … "

တုတ်ခိုင် ရှည်လျားတဲ့ အတံကြီး ဘွားကနဲ့ ပေါ်လာတော့ မျက်လုံး ပြူးသွား မိတယ်။ တွန့်လိမ်နေတဲ့ လမွှေးအုံ အောက် ခပ်ညိုညို လီးတံကြီးက ဒစ်ကြီး ပြဲလန်နေတာ အူယားစရာကြီး။ အိမ်ထောင် သက်တမ်း တလျှောက် မောင့်ရဲ့ လီးနဲ့ ကိုမင်းဝေရဲ့ လီးကိုသာ မြင်ဖူးတာလေ။

" ကိုင်ကြည့်လေ …  "

ပြောလည်းပြော လက်ဆွဲယူပြီး လီးပေါ် တင်ပေးတော့ ထောင်မတ်နေတဲ့ လီးကို မရဲတရဲနှင့် ဆုပ်ကိုင် လိုက်တယ်။ လင်ကွယ်ရာ ဖေါက်ပြန်မိတဲ့  ရမ္မက် အရှိန်လေးနဲ့ ချွေးစို့လာရောပဲ။ ပက်လက်လေး ဖြစ်နေတဲ့ မေဦး ပေါင်ကြား ဒူးထောက် ထိုင်ရင်း အပေါ်စီးက ငုံ့ကြည့်တော့ မျက်လုံးလေး မှိတ်ပြီး ခေါင်းကို တစ်ဖက် လွှဲထားမိတယ်။ ရင်ထဲ တလှပ်လှပ်နဲ့ ဝမ်းနည်း လာသလို တစ်မျိုးကြီး ခံစားလိုက်ရတာ။ မောင့်ကွယ်ရာ သူစိမ်း ယောက်ျား တယောက်ကို အလိုးခံဖို့ ဒုတိယ အကြိမ်မြှောက် မေဦး စိတ်ပါနေပြန်ပြီ။

" လှလိုက်တာ … မေဦး ရယ် "

ပြောပြောဆိုဆို ကိုယ်ပေါ် ဝမ်းလျား မှောက်ပြီး နို့၂လုံးကို လက်နဲ့ညှစ်ရင်း ညာဘက် နို့သီးခေါင်းလေး စစို့ပေးနေတာ။

" ပြွတ် … ပလပ် … ပြွတ် ပြွတ်စ် … "

ခေါင်းလေး ပွတ်ပေးတော့ နို့ဆာနေတဲ့ ကလေး တစ်ယောက်လို အငမ်းမရ စို့တော့တာပဲ။ နို့သီးခေါင်းလေး သွားနဲ့ကိုက်လိုက် လျှာနဲ့ ဝိုက်စို့လိုက်နဲ့ နှုတ်ခမ်းမွှေး ငုတ်တိုလေးတွေက နို့အုံသားတွေ ထိမိတော့ မေဦး အောက်ကနေ တွန့်လိမ် နေရတယ်။ ၅မိနစ်လောက်ကျ နို့တွေ သွားရာတွေနဲ့ သွေးခြေ ဥကုန်ရောပဲ။ အဲချိန် ညာဖက်ပေါင်ထိပ် အမြှောင်းလိုက် ထောက်မိနေတဲ့ အတံကြီး မာလာတာ သတိထားမိ လိုက်တယ်။

………………………………

Original by #မောင်ခြိမ့်